បានទទួលការរំដោះ ដោយការអធិស្ឋាន (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា ការនេះនឹងបានត្រឡប់ជាសេចក្តីសង្គ្រោះដល់ខ្ញុំវិញ ដោយអ្នករាល់គ្នាអធិស្ឋានឲ្យខ្ញុំ ហើយដោយព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកជួយផង» (ភីលីព ១:១៩)។ ក្នុងជីវិតអ្នក តើមាននរណាខ្លះដែលអ្នកមិនអធិស្ឋានឲ្យដោយសារអ្នកគិតថា ពួកគេមិនត្រូវការអ្នកអធិស្ឋានឲ្យពួកគេ? តាមទស្សនៈរបស់យើងជាមនុស្សមានកម្រិត យើងងាយនឹងមើលទៅអ្នកដទៃ ដោយគិតស្មានថា ពួកគេមិនត្រូវការជំនួយយើង។ ប៉ុន្តែ តាមពិត យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវការការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដទៃដែលមានប្រយោជន៍ដល់ការរស់នៅរបស់យើង។ កាលសាវ័ក ប៉ុល កំពុងជាប់គុក គាត់បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីព ហើយមានប្រសាសន៍ថា ការរំដោះដែលគាត់បានទទួល គឺបានមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តែក៏ដោយសារការអធិស្ឋានរបស់រាស្ត្រព្រះអង្គផងដែរ។ ទោះគាត់កំពុងនិយាយសំដៅទៅលើការរំដោះពីទុក្ខលំបាកដែលគាត់ទើបតែបានជួបប្រទះ ឬការរំដោះចុងក្រោយ ដែលនាំគាត់ចូលទៅរស់នៅក្នុងព្រះវត្តមានព្រះគ្រីស្ទក្តី សាវ័ក ប៉ុល ចង់ឲ្យមិត្តសម្លាញ់គាត់នៅក្រុងភីលីពដឹងថា គាត់ពឹងផ្អែកទៅលើការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដទៃ ដែលជួយទ្រទ្រង់គាត់ ក្នុងអំឡុងពេលគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះ។ សាវ័ក ប៉ុល ក៏បានសុំពួកជំនុំនៅកន្លែងផ្សេង ឲ្យអធិស្ឋានឲ្យគាត់ផងដែរ។ កាលគាត់សរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម គាត់ក៏មានប្រសាសន៍ផងដែរថា «បងប្អូនអើយ ខ្ញុំទូន្មានអ្នករាល់គ្នា ដោយនូវព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា ហើយដោយនូវសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណថា ចូរអ្នករាល់គ្នាខំប្រឹងអធិស្ឋានដល់ព្រះជាមួយនឹងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានរួចពីពួកមនុស្សមិនជឿនៅស្រុកយូដា ហើយឲ្យការដែលខ្ញុំទៅធ្វើនៅក្រុងយេរូសាឡឹម បានគាប់ចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធផង» (រ៉ូម ១៥:៣០-៣១)។ គាត់ចង់ឲ្យពួកគេមានការតយុទ្ធទាំងអស់គ្នា ហើយមានភាពស្រស់ថ្លាឡើង។ គាត់ចង់ឲ្យការងាររបស់គាត់ មានប្រយោជន៍ចំពោះពួកបរិសុទ្ធ។…
Read article
