David C. McCasland

You are here:
សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើង​អាចទុកចិត្ត​បាន

ពាក្យ​សម្តី​ដែ​លធ្វើ​ឲ្យ​ឈឺ​ចា​ប់បំ​ផុ​ត ប្រហែល​ជា​ពាក្យ ​ដែល​និ​យាយថា​ “ខ្ញុំ​មិន​ស្រឡាញ់អ្ន​ក​ទៀ​ត​​ទេ”។ ពាក្យ​សម្តី​នេះធ្វើ​ឲ្យ​ទំនា​ក់ទំ​នង​ត្រូ​វប​ញ្ចប់ ធ្វើឲ្យ​ខូ​ច​​ចិត្ត ហើយ​ធ្វើឲ្យ​ក្តីស្រ​មៃ​រលាយ​បាត់​បង់។ ជា​ញឹក​ញាប់ មនុស្ស​​ដែល​ធ្លាប់​ត្រូវ​បា​នគេ​ក្ប​ត់ តែង​តែកា​រពា​រខ្លួ​ន ​កុំ​ឲ្យ​​ឈឺ​​ចាប់​នៅ​ពេល​ក្រោយ​ទៀត​ ដោយស​ម្រេច​ចិត្ត​ឈ​ប់ជឿ​ជា​ក់ លើ​សេច​ក្តី​ស្រឡា​ញ់រ​ប​ស់អ្ន​ក​ផ្សេង​ទៀ​ត​។ ជាង​នេះ​ទៅទៀ​ត​ ការ​តាំង​ចិ​ត្តបែ​ប​នោះ ​ក៏​អា​ច​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្ន​កនោះ​មិ​នជឿ​ជា​ក់​លើ​សេច​ក្តី​ស្រ​ឡាញ់រ​ប​ស់ព្រះ​ផង​ដែរ។ សេចក្តី​​ស្រឡាញ់​ដែ​ល​ព្រះមា​ន​ចំពោះយើ​ង មាន​លក្ខណៈ​ដ៏គួ​រ​ឲ្យ​កត់​ស​ម្គាល់ ត្រង់​ចំណុ​ចដែ​ល​ទ្រ​ង់​បាន​សន្យា​ថា សេចក្តី​ស្រឡា​ញ់រ​ប​ស់ទ្រ​ង់ នឹង​មិន​ចេះ​​ចប់​​ឡើយ។ លោក​ហោរា​យេរេមា ធ្លាប់​បាន​ឆ្ល​ងកា​ត់​ស្ថាន​ភា​ពដ៏​​ជូរ​ចត់​ដែល​បាន​ធ្វើឲ្យ​​​គាត់​​ធ្លា​ក់ទឹ​កចិ​ត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំ​ង(បរិទេវ ៣:១៣-២០)។ កាល​នោះ ពួកសា​សន៍​​រ​បស់​គាត់​​បាន​បដិសេធ​​មិន​ព្រម​ស្តាប់​តាម ពេលគាត់​​អំពាវនាវ​​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ឲ្យ​​​ពួក​គេ​​ឆ្លើយ​ត​ប នឹ​​ង​​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​​របស់​​ព្រះ ហើយ​​ឲ្យ​​វិល​​មក​​ដើ​រ​​តាម​​​ទ្រង់​​​វិញ។ គាត់ក៏បា​នធ្លា​ក់​ចូល​ក្នុង​ស​ភាព​ត្រដាប​ត្រ​​ដួស​​​បំផុត ​​បាន​ជា​គា​ត់​ថ្លែង​ថា “កំ​ឡាំងរ​បស់​ខ្ញុំសូ​ន្យ​​បាត់អ​ស់ទៅ​ សេចក្តី​​ស​ង្ឃឹម​រប​ស់ខ្ញុំ​ក៏​ផុត​ចាក​ពី​​ព្រះយេ​ហូវ៉ា​ហើ​យ(ខ.១៨)។ ប៉ុន្តែ ទោះ​គាត់​ស្ថិ​តក្នុ​ង​ស្ថាន​ភាព​ខ្មៅង​ងឹត​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោ​យ ក៏គា​ត់​នៅ​តែ​ពិចារ​ណា​​អំពី​​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​​ដ៏​ឋិត​ថេ​ររ​បស់​ព្រះ ​បាន​ជា​គាត់​សរសេរ​ថា “កុំតែមានសេចក្តីសប្បុរស​​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា នោះ​​យើង​​បា​នសូ​ន្យបា​ត់អ​ស់​រ​លីងទៅ​ហើ​យ ឯសេ​ចក្តី​មេត្តាក​រុណា​​រ​ប​ស់ទ្រ​ង់ នោះ​មិ​ន​ចេះផុត​​ឡើយ។ សេច​ក្តី​នោះ ​ចេះ​តែ​ថ្មី​ឡើងរា​​ល់តែ​ព្រឹ​កជា​និ​ច្ច សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ទ្រង់​ធំ​ណាស់។ ព្រលឹង​ខ្ញុំ​​បាន​​ពោ​ល​ថា ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ចំណែ​ក​នៃខ្ញុំ​ ហេតុ​​​នោះខ្ញុំ​នឹ​ងស​ង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់!”(បរិទេវ ៣:២២-២៤)។ មនុស្ស​អាច​សច្ចា​ថា​នឹ​ងស្រ​ឡាញ់​យើង​ជា​រៀង​រ​ហូត ប៉ុន្តែ ​ក៏​អាច​ក្បត់​ពាក្យ​សន្យា​នោះផ​ង​ដែ​រ។​ យ៉ាង​ណាមិ​ញ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​​ព្រះ នឹង​នៅ​តែឋិ​ត​ថេ​រ…

Read article
មេរៀនដែលទទួលបានពីរបងផ្ទះ

នៅ​ពេល​ខ្យល់​ប​ក់គំ​ហុក​​ក្នុង​ខែ​មិនា បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​របង​ព័ទ្ធជុំ​វិញ​​​ផ្ទះ​​​រ​បស់​​​យើងដួល​រលំ​ខូច​អស់​មួយ​ផ្នែក ប្រតិ​កម្ម​ដំ​បូង​បំ​ផុត ដែល​ខ្ញុំ​មា​​ននៅ​​​ពេ​​ល​​នោះ គឺ​​ខ្ញុំ​ច​ង់​ស្តី​បន្ទោស​ឲ្យជា​ង​ដែ​ល​ទើប​​តែបា​នស​ង់រ​បង​នោះ​ឲ្យ​ខ្ញុំ កាល​ពីរ​បី​ខែ​មុន។ ​គិ​ត​​​​​យូរ​​ៗ​​ទៅ ទើប​ខ្ញុំដឹ​ង​ថា កំហុស​គឺ​មក​​ពី​ខ្ញុំ​ទេ។ ព្រោះ​នៅពេ​ល​​ដែ​ល​គា​ត់ធ្វើ​រ​បង​ជិត​រួច​រា​ល់ ខ្ញុំ​​បានឃាត់​មិន​​ឲ្យគា​ត់ដ​ក​​បង្គោ​លចា​ស់​បួ​ន​​ដើ​មចោ​ល ដើម្បី​​យក​បង្គោល​ថ្មី​មក​ដាំ​ជំ​នួស ដោយចា​ក់បេ​តុ​ងនៅ​ជើ​ង​បង្គោល​ទាំង​នោះ​​ឡើយ។ កាល​នោះ​ ​ខ្ញុំ​​បា​ន​ប្រា​​ប់​​គា​​​ត់​​ថា “សូម​គ្រាន់​តែ​​សង់​របង​ពី​លើ​ប​ង្គោល​ចាស់​ទាំ​ងនោះ​បា​ន​ហើយ។ វា​​នឹង​មិនអី​ទេ។” ​វាមិ​ន​អី​មែន តែនៅ​ពេ​លខ្យ​ល់​​ខ្លាំ​ង​បក់​ម​ក ទើប​វា​មាន​បញ្ហា។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ពេល​ដែ​លព្រះ​យេ​ស៊ូវ​មា​ន​បន្ទូល​អំពី​រឿង​អ្នក​ស​ង់ផ្ទះ​ពី​រ​នា​ក់ ទ្រង់បា​ន​សង្ក​ត់ធ្ង​ន់​អំ​ពី​សា​រៈ​សំខាន់​​នៃកា​រ​សង់ជី​វិ​ត​រប​ស់​យើង​​​លើ​​គ្រឹះដ៏​រឹង​មាំ​ ដោយ​ការ​​ស្តាប់​​បង្គាប់​តាម​ព្រះប​​ន្ទូល​​​ទ្រង់។​ ​គឺ​ដូចដែល​ទ្រង់​បាន​មា​នប​ន្ទូលថា “ដូច្នេះ អស់​អ្នកណា​ដែ​លឮ​ពា​ក្យ​​រប​ស់​ខ្ញុំ​ទាំ​ងនេះ​ ហើយ​​ប្រព្រឹត្តតា​ម ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀប​ធៀប​អ្នក​នោះ​​ដូច​ជា​មនុស្ស​​ប៉ិន​ប្រយ័ត្ន ដែល​សង់​ផ្ទះ​ខ្លួ​ន​នៅ​លើ​ថ្ម។ រួច​ភ្លៀង​ធ្លា​ក់​មក ទឹក​ក៏​ជន់ ហើយ​ខ្យ​ល់ក៏​ប​ក់ប៉ះ​នឹង​ផ្ទះ​នោះ តែ​មិន​បា​ន​​រ​លំទេ​ ពីព្រោះ​បាន​សង់​លើ​ថ្ម​។ ឯ​អស់​​​អ្ន​កណា​​​ដែ​លឮ​​​ពា​ក្យរ​ប​ស់​ខ្ញុំទាំ​ង​នេះ តែ​មិនប្រ​ព្រឹត្ត​តា​ម អ្ន​កនោះ​​​ធៀ​បដូ​ច​ជាម​នុ​ស្សល្ង​ង់ ដែ​ល​​ស​ង់​​​ផ្ទះ​​រ​ប​ស់​ខ្លួន​នៅ​លើ​​ខ្សា​ច់​វិញ” (ម៉ាថាយ ៧:២៤-២៦)។ កាល​ណាខ្យ​ល់​​ ​និង​ភ្លៀ​ង​​​ប​ក់ប៉ះ​​​នឹ​ង​ផ្ទះទាំ​ង​នេះ​ គឺ​មាន​តែ​ផ្ទះ​មួ​យ​​ដែ​ល​​បាន​សង់​នៅ​លើថ្ម​ប៉ុ​ណ្ណោះ ដែល​នៅឈ​រ​មាំ។ កា​រស្តា​ប់ព្រះ​បន្ទូល​រប​ស់​ព្រះ​គឺសំ​ខា​​ន់​ណាស់ ប៉ុន្តែ​ កា​រ​ប្រព្រឹ​ត្ត​តា​ម​​​អ្វី​ដែល​ទ្រ​ង់​​មា​​ន​​បន្ទូល ​នោះទើប​ជា​គ​ន្លឹះ​​សំខា​ន់​បំផុត ដើម្បី​ធន់​នៅ​​ក្នុង​ព្យុះ​នៃជី​វិ​ត​​​បាន។ ដរា​បណា​អ្ន​ក​​នៅមា​ន​ជីវិត នៅឡើយ សូម​ចាប់​ផ្តើ​មស​ង់​ផ្ទះ​នៅ​លើ​ថ្ម​ដា​ចុះ។ —David McCasland

Read article
មនុស្សខ្សោយជាងគេ

មាន​បញ្ជី​ឈ្មោះ​ដ៏​ចម្លែក​មួយ មាន​ចំណង​ជើង​​ថា មនុស្ស​​១០០នា​ក់​ដែលខ្សោ​យជា​ង​គេ​ នៅ​ក្នុងពិភព​លោក ដែល​គេបា​នផ្សា​យតា​ម​​បណ្តាញ​​អ៊ីន​ធើ​ណិត ក្នុង​គេ​ហទំព័រ ២៤/៧ របស់​សារព័ត៌​មានវ​លស្ទ្រីត(Wall Street)។ ក្នុង​ចំណោម​​អ្ន​ក​​ដែ​លគេ​បា​ន​ជ្រើសរើ​ស ដាក់​បញ្ចូល​ក្នុង​បញ្ជីឈ្មោះ​នោះ ​រួម​មាន ប្រធាន​សាជីវ​កម្ម កីឡា​ករ អ្នក​នយោបា​យ និង​តារា​ល្បីៗ​ ដែល​មាន​​ចរិត​​​លក្ខណៈមួយ​ដែល​ដូច​គ្នា គឺ​ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែធ្លា​ប់​មាន​អំ​ណាច។ ក្នុង​ចំណោម​នោះ មាន​ខ្លះ​ជាជ​ន​រង​គ្រោះ​ ​ដោយសារ​កាលៈ​ទេសៈ​មិន​ល្អ ​​រី​ឯ​ខ្លះ​​​ទៀ​ត​​បាន​សម្រេចចិ​ត្ត​​ខុ​សក្នុ​ងមុ​ខជំ​នួញ ខ​ណៈពេ​លដែ​ល​ខ្លះ​​ទៀត​បាន​បា​ត់ប​ង់ឥទ្ធិ​ពល​ ដោយ​សារ​បាន​ធ្វើ​ខុស​សី​ល​ធម៌​​​ជា​ដើម។ នៅ​ក្នុង​បទគម្ពីរ ១កូរិនថូស ជំពូក​១០ លោក​ប៉ុល​​​ដក​ស្រង់​​មេរៀ​នដ៏​សោក​សៅមួ​យ ចេញ​ពី​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​​ក្នុ​ង​គ្រា​​សញ្ញាចា​ស់។ នៅ​សម័យ​នោះ លោក​ម៉ូសេ​​បា​ន​​ដឹក​នាំប​ណ្តាជន ចេញ​ពី​​ភា​ព​​ជា​ទាសក​រ​​នៅ​​នគរ​អេស៊ីព្ទ ឲ្យ​​​​មកទ​ទួល​​សេរីភា​ព ក្នុង​ទឹក​ដីស​ន្យា ប៉ុន្តែ​ ពួកគេ​​​ចេះ​តែ​​​បន្ត​​បែរ​ចេញ​ពី​ព្រះ ដែល​​បាន​រំដោះ​​ពួក​គេ​​​ឲ្យ​រួច​​​នោះ(ខ.១-៥)។ ពួក​គេបា​ន​ធ្លាក់​ចុះ ដោយ​សារ​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ អំពើ​អសីល​ធម៌ ការ​រអ៊ូរ​ទាំ​ និ​ង​ការ​អា​ក្រក់​ជាច្រើ​ន​ទៀត(ខ.៦-១០)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​បាន​​ចង្អុ​ល​​បង្ហា​ញថា​ ការ​ដួល​ចុះរ​បស់ពួ​ក​គេ​ គឺ​ជាឧ​ទាហរណ៍​សម្រាប់​ឲ្យ​យើងយ​ក​មក​សិក្សា ​ហើយ​​គាត់​បាន​ដាស់​តឿន​យើង​ថា “អ្នក​ណា​ដែលស្មា​នថា​ខ្លួ​នឈរ នោះត្រូវប្រយ័ត្ន ក្រែងលោ​ដួល”(ខ.១២)។ ​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ​អាច​ឈរ​យ៉ាង​មាំ​មួន​ ​ដោយ​ផ្អែក​លើ​​ព្រះ​បន្ទូល ដែល​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ថា “គឺ​នៅ​​វេលា​​​​ណា​​ដែល​​​​មាន​សេច​ក្តី​ល្បួង នោះទ្រ​ង់​ក៏រៀ​បផ្លូ​វ​ឲ្យចៀ​ស​រួច​…

Read article
សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា

ក្រាំង​សមុ​ទ្រស្លា​ប់ ដែល​គេបា​ន​រក​​ឃើញ នៅ​ចុងទស​វត្ស​រ៍​ឆ្នាំ១៩៤០ បាន​ផ្ទុក​ទៅ​ដោ​យក្រាំ​ង​ចម្ល​ង​នៃព្រះ​គម្ពីរ​ភាសាហេ​ព្រើ​រ(សញ្ញា​ចាស់) ដ៏​ចំណាស់​​បំផុត។ អស់​រយៈពេ​ល​ជាច្រើ​នទ​សវត្ស​រ៍ក​ន្លង​ម​ក​នេះ ​គេបា​ន​ការ​​ពារ​​ក្រាំ​ងទាំ​ង​នោះយ៉ា​ង​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ហើយ​ជា​​ញឹ​ក​ញាប់ ​មាន​​តែអ្ន​ក​ប្រាជ្ញ​មួ​យក្រុម​តូ​ចប៉ុ​ណ្ណោះ ដែល​គេ​បា​ន​អនុ​ញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រើក្រាំ​ងទាំង​​នោះ។ ក្នុង​កិច្ច​ប្រឹង​ប្រែ​ងអ​ភិរក្ស និង​បើក​ទូលា​យឲ្យ​មនុ​ស្ស​កាន់​​តែច្រើ​ន​ បាន​មើល​បំណែ​ក​​ព្រះគ​ម្ពីរ​បុរា​ណទាំ​​ងនេះ​ អាជ្ញាធ​រ​វត្ថុ​បុរ​ណនៃ​ប្រទេស​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ធ្វើ​ការ​ជា​ដៃ​គូជា​មួ​​យក្រុ​ម​ហ៊ុ​នហ្គុ​គហ្គល(Google) ដើម្បី​បើក​ចំហរ ឲ្យ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​អាច​បើក​មើល​រូប​ភាពដែល​មាន​គុណភា​ព​ខ្ពស់​​ រ​បស់​ក្រាំង​ទាំង​នោះ ដែល​មាន​អាយុ​ជា​ង ២​ពា​ន់ឆ្នាំ​ ​នៅតា​មប​ណ្តាញ​អ៊ីន​ធ័រ​ណិត។ នេះ​ជាដំ​ណឹង​ដ៏​ល្អ សម្រាប់​អ្នក​ប្រាជ្ញ ក៏​ដូច​ជា​ស​ម្រាប់​អ្នក​សិក្សា​ដែល​ចង់​ស្វែង​យល់​អំពី​ក្រាំង​នេះ​។ ហើយ​កា​រ​នេះក៏​បាន​រំឭ​ក​យើង​ អំពី​កំណ​ប់ទ្រ​ព្យ​ដ៏អ​ស្ចា​រ្យ ដែលយើ​ង​កំពុង​តែមា​នក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ។ ក្នុ​ង​បទ​គម្ពី​រ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក​១១៩ ទាំង​មូល អ្នក​និព​ន្ធបា​នលើ​ក​ស​រសើ​រលក្ខណៈ​ដ៏​អស់​ក​ល្ប និង​ប្រាជ្ញា​ដែលកែ​ប្រែ​ជីវិ​ត ដែល​មាន​ក្នុង​ព្រះប​ន្ទូ​ល​ព្រះ។ នៅ​ក្នុង​ផ្នែ​ក​កណ្តា​ល​នៃប​ទ​គម្ពី​រនេះ អ្នក​និ​ពន្ធ​បាន​ប្រកា​ស់​ថា “ទូលបង្គំ​នឹង​មិន​ដែល​ភ្លេច​បញ្ញត្ត​ទ្រង់​ឡើយ ដ្បិត​ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​មាន​កំឡាំង​ឡើង ដោយ​សារ​បញ្ញត្ត​ទាំង​នោះ​ឯង”(ខ.៩៣)។ ក្នុង​ចំណោ​មយើ​ងរា​ល់​គ្នា ​មានម​នុស្ស​ជា​ច្រើន​មា​ន​ព្រះគ​ម្ពីរ​សម្រា​ប់​ប្រើ ស្ទើរ​តែអ​ស់​មួយ​ជីវិត​ហើ​យ ប៉ុន្តែ តើយើ​ងបា​នចំ​ណាយពេ​ល​ច្រើន​ប៉ុណ្ណា នៅ​ក្នុង​ការ​អា​ន និង​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ? តើយើ​ងបា​ន​គិត​ស៊ី​ជម្រៅប៉ុណ្ណា​ អំ​ពីអ​ត្ថ​ន័យ​នៃប​ទគ​ម្ពី​រដែ​ល​យើង​បា​នស្គា​ល់? ហេតុ​អ្វីបា​ន​ជា​យើង​មិន​យ​កកា​រ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ជា​អទិ​ភាព ជា​ប្រចាំថ្ងៃ​? ចូរ​ទូល​សូម​ឲ្យ​ព្រះដឹ​ក​នាំ បង្រៀន​ ​និង​ពង្រឹ​ង​ជំនឿ​រប​ស់​អ្នក តាម​រយៈ​ព្រះប​ន្ទូល​រប​ស់ទ្រ​ង់ ក្នុង​ព្រះគ​ម្ពីរ។ ព្រះ​គម្ពី​រជា​​ប្រភពធន​ធាន​ដ៏​អស្ចា​រ្យ​បំផុ​ត…

Read article
ការល្បួងនៃសារ ដែលគេផ្ញើមក

ឧបមា​ថា អ្នក​កំពុ​ងអ​ង្គុយ​អរ​សប្បាយ នឹង​ការ​ប្រគុំ​តន្រ្តី រឿង​ល្ខោន ឬ​ខ្សែ​ភាព​យន្ត នៅ​ក្នុង​មហោ​ស្រព​មួយ ដែ​លគេ​បាន​បិទ​ភ្លើ​ងឲ្យ​ងងឹត។ ភ្លាម​​នោះ ស្រាប់​តែ​មាន​ទូរស័ព្ទ​ស្មាត​ហ្វូន​របស់​នរណា​ម្នាក់ បាន​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ឡើង ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​នោះ។ ម្ចាស់​ទូរស័ព្ទ​នោះ​ក៏បា​នបើ​កមើលសារ ដែល​គេបាន​ផ្ញើ​មកគាត់​ ហើយ​គាត់​ប្រហែល​ជា​ចំ​ណាយ​ពេល ដើម្បី​ឆ្លើយ​តប​សារ​នោះ​ផ​ង​ក៏​មិន​ដឹង។ នៅ​ក្នុង​សៀវ​​ភៅ​ដែល​មា​នចំ​ណង​ជើ​ងថា ការ​ខ្វះកា​រ​ពិចារ​ណា: ការ​អ្វីដែ​ល​អ៊ីន​ធ័រណិត កំពុង​ធ្វើ​មក​លើ​ខួរក្បា​លរ​ប​ស់​យើង ​លោក​នីកូឡាស ខារ(Nicholas Carr)បាន​មានប្រសាសន៍​ថា នៅ​ក្នុង​ពិភ​ពលោក​ដែ​ល​ត​ភ្ជាប់​គ្នា ដោយ​អ៊ីនធ័រណិត យើង​កាន់​តែ​ពិបាក​ប្រឆាំង “​អារម្មណ៍​ដែល​ចេះ​តែ​រំពឹង​ថា​មាន​នរណា​ម្នាក់​​ប្រហែល​ជា​បាន​ផ្ញើ​សារ​មក​យើង”។ កាល​លោក​សាំយ៉ូអែល​នៅក្មេ​ង គាត់​បាន​ឮស​ម្លេង​ហៅឈ្មោះ​គា​ត់ ហើយ​គាត់​គិ​តថា សម្លេង​នោះ​ជា​សម្លេង​របស់​សម្តេ​ចស​ង្ឃ អេលី ដែល​កំពុង​បម្រើព្រះ​ នៅ​ក្នុង​រោង​ឧបោសថ(១សាំយ៉ូអែល ៣:១-៧)។ ពេល​ដែល​លោក​អេលីបា​នដឹ​ង​ថា ព្រះ​កំពុង​ហៅសាំ​យ៉ូអែល គាត់​ក៏​បាន​ប្រាប់​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​នេះ​ឲ្យឆ្លើ​យ​តប។ ពេល​ដែល​ព្រះ​ហៅឈ្មោះ​គា​ត់ជា​លើក​ទីបួន “សាំយ៉ូអែល ក៏​បាន​ទូ​ល​ឆ្លើ​យ​ថា សូម​​ទ្រ​ង់​​មាន​​ព្រះ​បន្ទូល​​ម​ក​ចុះ ដ្បិត​​ទូល​បង្គំ ជា​​អ្នក​​បំរើ​​ទ្រង់​​ប្រុង​​ស្តាប់​​ហើយ”(ខ.១០)។ ក្រោ​យមក លោក​សាំយ៉ូអែ​ល​ក៏មា​ន​ទ​ម្លាប់ប្រុ​ង​ចិត្ត​ស្តាប់​ព្រះ​សូ​រសៀ​ងរ​ប​ស់ព្រះ​ នៅ​ក្នុង​ការ​រ​ស់នៅ​ ពេល​ដែល “ព្រះ​អម្ចា​ស់​​តែ​ង​​លេច​​​ម​ក​​ ឲ្យ​សាំយូអែល​ស្គាល់​នៅ​ត្រង់​ស៊ីឡូរ ដោយសារ​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់”(ខ.២១)។ តើ​នៅថ្ងៃ​នេះ​ យើង​កំពុ​ងស្តា​ប់​ព្រះ​សូរ​សៀង​របស់ព្រះ ​ក្នុង​ជីវិត​របស់យើ​ង​ឬ​ទេ? តើ​យើង​មាន​ចំ​ណាប់​អារម្មណ៍​ ចំពោះស​ម្លេង​រ៉ោទ៍​របស់ទូ​រ​ស័ព្ទ​ទំនើប​របស់​យើង…

Read article
ត្រាប់តាមសេចក្តីល្អ

មនុស្ស​ភាគ​ច្រើ​នទទួល​ស្គាល់​ថា ជីវិត​មនុស្ស គឺ​ជា​ការ​លាយ​ឡំ​ដ៏​ឈឺចា​ប់ រវាង​សេចក្តី​ល្អ និង​សេចក្តី​អាក្រក់​។​ ជាក់​ស្តែង ការ​នេះ​ពិត​ជា​បាន​កើត​ឡើង នៅ​ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ មិត្ត​ភាព គ្រួសារ ការងារ និង​ពួក​ជំនុំ​​។​ ទោះយើង​បាន​ដឹងពី​រឿ​ងនេះ​ហើ​យ​ក៏ដោ​យ ក៏​យើង​នៅតែ​មា​នកា​រ​ភ្ញាក់​ផ្អើល និង​ខក​ចិត្ត ពេល​ដែល​ភាព​អាត្មា​និយម​បាន​លេច​ឡើង នៅ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ​​​ដែល​ខិត​ខំ​រួម​គ្នា​ថ្វាយ​បង្គំ និង​បម្រើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ ពេល​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន សរសេរ​សំបុត្រ​ទៅ​លោក​កៃយុស​ ដែល​ជា​មិត្ត​សំឡាញ់រ​បស់​គាត់​ គាត់​ក៏​បានប​ង្រៀន​ឲ្យ​ពួក​ជំនុំរបស់គា​ត់ រស់​នៅតា​មសេចក្តី​ពិត និង​ទទួល​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស(៣យ៉ូហាន ១:៣-៨)។ ទោះ​ជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោ​យ ឌីអូត្រេព “ចង់​ធ្វើ​ជាអ្ន​ក​ធំ​ជា​ង​គេក្នុង​ពួក​ជំនុំ”(ខ.៩) ហើយក៏បា​ននាំ​ឲ្យ​មា​នការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា។ សាវ័កយ៉ូ​ហាន​បា​ន​សន្យា​ថា​ គាត់​នឹង​ទៅ​ជួប​ឌីអូត្រេព​ដោយ​ផ្ទាល់ ដើម្បីដោះស្រា​យ​បញ្ហា​នេះ ពេល​គាត់​មក​សួរ​សុខ​ទុក​ពួក​ជំ​នុំ​លើក​ក្រោ​យ។ ទន្ទឹម​​​នឹង​​នោះ គាត់ក៏​បាន​បង្រៀ​ន​ពួក​គេ​ថា “អ្នក​​ស្ងួនភ្ងា​អើយ ចូរ​ត្រាប់​តាម​សេចក្តី​ល្អ កុំ​ឲ្យ​តាម​សេចក្តី​អាក្រក់​ឲ្យ​សោះ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ នោះ​មក​ពី​ព្រះ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់ នោះ​មិន​បាន​ឃើញ​ព្រះ​ឡើយ”(ខ.១១)។ យ៉ាង​ណា​ មិញ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បា​នប​ង្រៀន​គ្រីស្ទ​បរិ​ស័ទ​នៅក្រុ​ងរ៉ូ​ម​ផង​ដែ​រ​ថា “កុំ​​ឲ្យ​សេចក្តី​អាក្រក់​ឈ្នះ​អ្នក​ឡើយ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ឈ្នះ​សេចក្តី​អាក្រក់ ដោយសារ​សេចក្តី​ល្អ​វិញ”(រ៉ូម ១២:២១)។ ​ក្នុង​ជម្លោះ​ដ៏​ក្តៅ​គគុក យើង​ប្រហែល​ជា​ត្រូ​វអារ​ក្ស​ល្បួង ឲ្យ​“ពន្លត់​ភ្លើង ដោយ​ប្រើ​ភ្លើង”។ ប៉ុន្តែ…

Read article
ក្រុមចម្រៀងដ៏ពិសេស

ពេល​ដែល​លោក មីជ មីលល័រ(Mitch Miller) បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព ក្នុង​ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ២០១០ មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​ដែល​ស្គាល់​គាត់ បាន​នឹក​ចាំ​ថា គាត់​ជា​អ្នក​ដែល​អញ្ជើញ​គេ​រាល់​គ្នា ឲ្យ​ច្រៀង​ជា​មួយ​គាត់។ កម្មវិ​ធី ច្រៀង​ជា​មួយលោកមីជ គឺ​ជា​កម្ម​វិធី​ទូរទស្សន៍​ដ៏​មានប្រ​ជាប្រិយ​ភាព​របស់​គាត់ នៅ​​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៩៦០។ នៅ​ក្នុង​កម្ម​វិធី​ទូរទស្សន៍​នេះ ក្រុម​បុរស​បាន​ច្រៀង​ប​ទ​ខ្លី ដែល​កំពុង​ពេញ​និយម ហើយ​គេ​ក៏​បាន​ដាក់​អក្សរ នៅ​លើ​កញ្ចក់​ទូរ​ទស្សន៍​សម្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​ទស្សនា​ច្រៀង​ជា​មួយ​ដែរ។ ការសែត ឡូស អ៊ែនជែលេស ថែម(Los Angeles Times) បាន​ចុះ​ផ្សាយ​ដំណឹង​មរណៈ​ភាព​របស់​គាត់ ដោយ​ដក​ស្រង់​សម្តី​​របស់​លោក​មីល​ល័រ ដែល​ក្នុង​នោះ គាត់បា​ន​ជឿ​ថា មូល​ហេតុ​ដែ​ល​នាំ​ឲ្យ​កម្ម​វិធី​របស់​គាត់​ទទួល​ជោគ​ជ័យ គឺ​ដោយ​សារ​បទ​ខ្លី​របស់​គាត់ ដែល​ច្រៀង​ថា “ខ្ញុំ​តែង​តែ​មាន​គម្រោងជួល​អ្នក​ចម្រៀងដែ​លមាន​​សណ្ឋាន​ខុស​ៗ​គ្នា គឺ​មាន​ខ្លះ​ខ្ពស់ ខ្លះ​ទាប​ ខ្លះ​ក្បាល​ទំ​ពែក ខ្លះ​ស្គម ខ្លះ​ធាត់ មនុស្ស​មាន​សណ្ឋានខុស​ៗ​គ្នា​អញ្ចឹង”។ តាម​រយៈ​ការ​បង្រួប​បង្រួម​អ្នក​ចម្រៀង​ដែល​មាន​រូប​រាង្គ​ខុស​ៗ​ដូ​ច​នេះ បទ​ចម្រៀង​ដ៏​ពិរស​ក៏បា​ន​បន្លឺ​ឡើង ហើយ​គេ​ក៏បាន​អញ្ជើញ​ទស្ស​និក​ជនទាំង​​អស់​ ឲ្យ​​ម​ក​​ចូល​​រួម។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម​ ជំពូក​១៥ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ទាំង​អស់ ឲ្យ​មាន​ការ​រួប​រួម​គ្នា គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ដើម្បី​​​ឲ្យ​​អ្នក​រាល់​គ្នា​ព្រម​ព្រៀង​មូល​មាត់​តែ​មួយ​នឹង​សរសើរដំកើង ដល់​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះវរបិតា​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង​រាល់គ្នា”​(ខ.៦)។ គាត់​ក៏បា​ន​ដក​ស្រង់​បទ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​មួយ​ចំនួន ដែល​ចែង​អំពី​ការ​ដែល​សាសន៍​ដទៃ…

Read article
ទាល់តែអ្នកបានឆ្អែត

មិត្ត​ភក្តិរ​បស់​ខ្ញុំ​ម្នា​ក់ ដែល​រ​ស់នៅ​ក្នុ​ង​ប្រទេស​សឹង្ហ​បូរី បាន​ប្រា​ប់​ខ្ញុំ អំពី​របៀ​ប​សួ​រសុ​ខ​ទុ​ក្ខ​គ្នា ដែល​ជន​ជាតិ​ចិន​ធ្លាប់​មា​នកា​ល​ពី​សម័​យ​មុន​។ ពួក​គេមិ​ន​បា​នសួ​រគ្នា​​ថា ​“តើ​អ្នក​សុ​ខស​ប្បា​យជា​ទេ​?”ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញពួ​កគេ​​​សួរ​គ្នា​​ថា “តើ​អ្នក​បា​ន​ញ៉ាំ​បាយ​ឆ្អែ​ត​ឬ​ទេ?” ការ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គ្នា ​បែប​នេះ ទំនង​ជា​កើត​មា​ន ក្នុង​សម័​យ​ដែល​មាន​កា​រ​ខ្វះ​ខាតអាហារ ដែល​ក្នុង​នោះ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​​​មិន​​​ដឹ​ង​ថា ពេល​ណា​ពួក​គេអា​ច​មា​នអា​ហា​រប​រិភោ​គ​ទៀត​ឡើ​យ។ ដូ​ច​នេះ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​​មា​ន​អាហា​រ ពួក​គេ​ត្រូវ​ញ៉ាំឲ្យ​ទាល់​​​តែ​​ឆ្អែត។ មាន​ពេល​មួយ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​កា​រអ​ស្ចារ្យ ដោយ​ប្រើត្រី​​​ពី​រកន្ទុយ និង​នំបុ័ង​ប្រាំ​ដុំ ដើម្បី​ចម្អែត​មនុស្ស ៥០០០នាក់​(យ៉ូហាន ៦:១-១៣) ក្រោយ​មក ហ្វូងម​នុ​ស្ស​​ដែល​ដើរ​តាម​ទ្រ​ង់ ចង់​បាន​អា​ហា​រ​នោះប​ន្ថែ​ម​ទៀត(ខ.២៤-២៦)។ ព្រះ​អម្ចាស់​ក៏​​មាន​បន្ទូ​លប្រា​ប់ពួ​ក​គេ​ថា “កុំ​ធ្វើ​ការ​​ងារ​ដើម្បី​ឲ្យ​ខំប្រឹង ឲ្យ​តែ​​បា​ន​​តែចំ​ណីអា​ហារ ដែល​តែង​តែ​ពុក​រលួយ​នោះ​​ឡើយ ចូរ​ខំ​ឲ្យ​បាន​​​អាហារ ​​ដែល​ស្ថិ​ត​ស្ថេរ​ដរាប​ដល់​ជី​វិត​អ​ស់​កល្ប​ជានិ​ច្ច​​វិញ ជាអា​ហារ​ដែល​​កូ​ន​​ម​នុស្សនឹ​ងឲ្យ​មក​អ្ន​ក​រាល់​គ្នា​ . . . ខ្ញុំជា​នំ​បុ័ង​ជី​វិត អ្នក​​ណា​​ដែ​ល​ម​កឯ​ខ្ញុំ​ នោះនឹង​មិន​ឃ្លាន​ទៀត​ឡើយ ហើយ​អ្នក​ណាដែ​លជឿ​​​ដល់​​ខ្ញុំ​​​​ក៏​​មិ​នត្រូ​វ​​ស្រេក​ដែរ”(ខ.២៧,៣៥)។ ក្នុង​នាម​ជាអ្ន​ក​ដើរ​តាម​ព្រះគ្រី​ស្ទ យើងគួ​រ​តែ​ជួយ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែ​ល​ខ្វះ​​ចំណី​អាហារ​​ខាង​​សាច់​ឈាម។ លើសពី​នេះ​ទៅទៀ​ត យើង​អាច​ផ្សា​យដំ​ណឹ​ងល្អ​​ ដើ​ម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដឹ​ង​ថា មាន​តែ​ព្រះគ្រី​ស្ទដ៏​ជា​អ​ម្ចាស់​ប៉ុណ្ណោះ​ ដែលអា​ចច​ម្អែត​ការ​ស្រេក​ឃ្លានស​ន្តិភា​ព​នៅក្នុ​ង​ចិត្ត ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​កា​រអ​ត់​ទោស​បា​ប និង​សេចក្តី​​ស​ង្ឃឹម​ក្នុង​ជី​វិត។ ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​នំបុ័​ង​ជី​វិត ទ្រង់​បា​នត្រា​ស​ហៅ​យើង ឲ្យ​ចូល​ម​ក​ឯ​ទ្រង់…

Read article
ជំនួញដែលមាន ហានិភ័យ

នៅពេល​ដែ​លវិបត្តិ​សេដ្ឋ​កិច្ច​ពិភព​លោក ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​សភាព​ធ្ងន់​ធ្ងរ ក្នុ​ង​ឆ្នាំ២​០១០ គេ​បាន​ធ្វើ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត ទៅ​លើពួ​ក​ប្រធាន​ប្រតិ​បត្តិ នៃ​ក្រុម​ហ៊ុន​ធនាគារ​អន្តរ​ជាតិ​មួយ ចំពោះកា​រ​បោក​ប្រាស់អតិ​ថិជ​ន​របស់​ខ្លួន អំពី​ហានិភ័យ ដែល​​ទា​ក់​​​ទង​នឹ​ង​កា​រប​ណ្តាក់​ទុន ដែល​ក្រុម​ហ៊ុន​នេះ​​បាន​លក់។ ក្រុម​ហ៊ុន​ធនាគា​មួ​យនេះ​ បានដឹ​ង​ហើយ​ថា ការ​បណ្តាក់​ទុន​នោះនឹ​ងត្រូវ​បរាជ័យ​ជាមិ​ន​ខាន តែ​ពួក​គេនៅតែ​សន្យា​អតិថិ​ជន​ថា ការ​បណ្តាក់ទុ​ន​នេះ​ នឹង​ទទួល​ផល​​ចំណេញ​ខ្ពស់​ទៅ​វិញ។ ការ​បោក​ប្រាស់​នេះ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​​អ្នក​ដែល​បានប​ណ្តាក់​ទុន​ត្រូវ​ខាត​បង់​គ្រប់​គ្នា។ ការ​បោក​ប្រាស់ គឺមិ​នមែ​ន​ទើ​ប​តែមា​ន ​នៅ​សម័​យ​នេះឡើយ។ ជាក់​ស្តែង ​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​ទ្រង់​​បា​ន​​ពិពណ៌នា​ថា ​អារក្ស ​“វាមិ​នបា​ននៅ​ជា​ប់ក្នុ​ងសេ​ចក្តី​ពិត ព្រោះ​វា​គ្មាន​សេច​​ក្តី​ពិតនៅក្នុង​វា​ទេ ដ្បិតវា​ជា​អ្ន​កកំ​ភូត ហើយ​ជាឪ​ពុក​នៃសេចក្តី​នោះឯង”(យ៉ូហាន ៨:៤៤)។ វា​ជាខ្មាំ​ង​សត្រូវ​ខាង​ព្រលឹង​វិញ្ញាណរ​បស់​យើង វា​ក៏​បា​នដឹ​ងថា​ ការ​រស់​នៅស​ម្រាប់​តែពេល​បច្ចុប្បន្ន​នឹង​នាំ​មក​នូវសេ​ចក្តី​ហិន​​វិនា​ស​​ដ៏​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច​ជា​មិន​ខាន តែ​វា​បាន​ខ្សឹ​​ប​​ប្រា​ប់​​​យើង​​ថា “ចូរ​គ្រាន់​តែ​រស់​នៅស​ម្រាប់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​ទៅ​បាន​ហើយ”។ មួយ​វិញ​ទៀត ព្រះ​យេស៊ូវទ្រ​ង់​មិន​​បាន​​សន្យាដល់ពួ​កសិ​ស្សថា​ ពួក​គេនឹ​ង​មាន​ភាព​​សម្បូរ​សប្បាយ និង​ភាព​ស្រណុក​ស្រួល​ក្នុង​លោកិយ​នេះទេ​ ប៉ុន្តែ ទ្រ​ង់​បាន​ត្រាស​ហៅពួ​កគេ ឲ្យ​​លះកាត់​​ចិ​ត្ត​​​​ខ្លួន​​​ឯង​ចោល ហើយ​ដើរ​តាម​ទ្រង់​វិញ។ បន្ទា​ប់​ពី​​ព្រះ​​យេស៊ូវ​មាន​​ប​ន្ទូល​​ថា ទ្រង់​នឹង​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​​គត់ តែ​ទ្រង់​នឹង​មាន​ព្រះជ​ន្មរ​ស់​ឡើ​ង​វិញ នៅ​ថ្ងៃទី​បី ទ្រង់ក៏​​បាន​ប្រាប់ពួ​កសិ​ស្សថា “បើ​អ្នក​ណាចង់​មក​តា​ម​ខ្ញុំ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​លះ​កា​ត់ចិ​ត្ត​ខ្លួន​ឯ​ង ទាំង​​ផ្ទុ​ក​ឈើ​ឆ្កាង​​​ខ្លួន​​រា​ល់​​​តែ​ថ្ងៃ ហើយ​មក​តាម​ខ្ញុំចុះ​ ដ្បិត​អ្នក​ណា​ដែល​​​ច​ង់​​​ឲ្យ​រួ​ច​ជីវិ​ត ​នោះនឹ​ងបា​ត់​ជី​វិ​ត​​ទៅ តែអ្ន​ក​ណា​​ដែ​ល​​បា​ត់​ជីវិតដោយ​ព្រោះ​ខ្ញុំ នោះ​​នឹង​បា​នជី​វិ​ត​វិញ”(លូកា…

Read article
ក្តីសង្ឃឹម​​ និងក្តីសុបិន្ត

ក្នុង​ឆ្នាំ១​៩៦០ សិស្ស​ទាំង​អស់​ក្នុង​វិទ្យា​ល័យ​ដែល​ខ្ញុំរៀន បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​គ​ម្រោង​ទេព​កោស​ល្យមួយ​។  គេ​បាន​ឲ្យ​យើង​ចំណាយ​ពេល​ប្រលង​ជា​ច្រើន​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​ស្ទង់​មើល​សមត្ថ​ភាព​របស់​យើង ក្នុង​មុខ​វិជ្ជា​ដែល​យើង​រៀន​​នៅ​​វិទ្យា​ល័យ។ លើស​ពី​នេះ​ទៅទៀ​ត គេបា​ន​ឲ្យ​យើង​បង្ហាញ​ពី​ផែន​ការ សេចក្តី​សង្ឃឹម និង​ក្តី​ស្រមៃ​ដែល​យើង​មាន​សម្រាប់​ពេល​អនាគត។ តែ​កា​ល​នោះ យើង​មិន​បាន​ដឹ​ង​ទេ​ថា មាន​សិស្ស ៤​សែន​នាក់ ដែល​មក​ពី​១៣០​០​វិទ្យា​ល័យ បាន​ចូល​រួមក្នុ​ង​កម្ម​វិ​ធី​សិក្សាដ៏​ធំ​បំ​ផុត​មួយ​នេះ ដែល​មិន​ធ្លា​ប់​មាន​ពី​មុន​មក នៅសហរ​ដ្ឋ​​អាមេរិក។ ក្នុង​ចំណោ​ម​អ្នក​ចូ​ល​រួម​ទាំង​អស់ គ្មាន​សិស្ស​ណាម្នា​ក់​អាច​មើ​លដឹ​ង​ជាមុន ថា​ជីវិត​របស់​ខ្លួន នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណា នៅ​ពេល​អនា​គត​ឡើយ។ យ៉ាង​ណា​មិញ លោក​សូល ដែល​ជា​អ្នក​ស្រុក​តើ​សុស ក៏​មិន​បាន​ដឹង​ជា​មុនថា ជីវិ​ត​គាត់​នឹង​ទៅ​ជាយ៉ា​ង​ណា​ដែរ។ កាល​គាត់​នៅ​ជាយុ​វ​ជន គោល​ដៅរ​បស់​គា​ត់​ គឺ​បំផ្លាញ​ពួក​ជំនុំរ​ប​ស់​​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ(កិច្ចការ ៧:៥៨-៨:៣ កាឡាទី ១:១៣)។ តែ​ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​បាន​ទ​ទួល​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​គាត់​​ក៏​ក្លាយ​ជាសា​វ័ក​ប៉ុល ដោយ​​គាត់​មាន​បេសកកម្មបង្កើត​ពួក​ជំនុំ ឲ្យ​មាន​ចំនួន​កាន់​តែច្រើន​ជា​ពហុ​គុណ​វិញ។ នៅ​ពេល​ដែល​សាវ័​ក​ប៉ុល​ធ្វើ​ដំណើរ ទៅទី​ក្រុង​យេរ៉ូសាឡឹម គាត់​ត្រូវ​​ប្រឈម​មុខ​នឹង​កា​រចា​ប់​ខ្លួន​ដា​ក់គុក និង​ទុក្ខ​លំបា​ក​ជាច្រើ​ន តែ​គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ខ្ញុំ​មិន​រាប់​ជី​វិត​នេះ ទុក​ជា​របស់វិ​សេស​ដល់​ខ្ញុំ​​ដែរ ឲ្យ​តែ​ខ្ញុំបាន​បង្ហើយ​ការ​រត់​ប្រណាំង​របស់​ខ្ញុំ​ដោយ​អំណរ​ចុះ ព្រមទាំ​ង​​ការ​​ដែ​លខ្ញុំ​ទទួ​លពីព្រះអ​ម្ចាស់​យេ​ស៊ូវ គឺ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ប​ន្ទាល់​សព្វ​គ្រប់ ពី​​ដំណឹង​​​ល្អ​នៃព្រះ​គុ​ណ​ព្រះ​វិញ” (កិច្ចការ ២០:២៤)។ នៅ​ពេល​គោល​ដៅនៃ​ជី​វិត​របស់​យើង គឺ​ជា​ការ​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ព្រះ​មាន​ព្រះ​អម្ចាស់ នោះទ្រ​ង់នឹ​ង​ដឹ​កនាំ…

Read article