Tom Felten

You are here:
អំណោយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល

អេសាយ ៤:២-៦ នៅ​គ្រា​នោះ ខ្នែង​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា នឹង​បានជា​ល្អ​ប្រពៃ ហើយ​រុងរឿង​។ អេសាយ ៤:២ វាល​ស្រែ​របស់​លោក​លី វីលសិន(Lee Wilson) ដែល​បាន​ភ្ជួរ​រាស់​ហើយ មាន​បង្កប់​អ្វី​ម្យ៉ាង​។ នៅ​ក្នុង​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ថ្ងៃខួប​អាពាហ៍ពិពាហ៍​លើកទី៥០ លោក​លី វីលសិន​បាន​ទុក​ចំណែក​ដីប្រហែល៣០ហិចតា សម្រាប់​ដាំ​ដើម​ផ្កា ធ្វើ​ជា​អំណោយ​ធំ​បំផុត ដែល​ភរិយា​គាត់​ធ្លាប់​បាន​ឃើញ​។ គាត់​បាន​យក​គ្រាប់​ផ្កាឈូក​រ័ត្ន​ជា​ច្រើន​រាប់​មិន​អស់ ទៅ​ដាំ​ក្នុង​ដី​នោះ ដោយ​មិន​ឲ្យ​គេ​ដឹង ហើយ​នៅ​ទី​បំផុត ដើម​ផ្កា​ឈូក​រ័ត្ន​មាន​ពណ៌​លឿង​ដូច​មាស​ដែល​ភរិយា​គាត់​ចូល​ចិត្ត ចំនួន​១លាន​២​សែន​ដើម បាន​ដុះ​ឡើង​។ នៅពេល​ដែល​ផ្កា​បាន​រីក​ឡើង​ព្រម​គ្នា អ្នក​ស្រី​រេនី(Renee) មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល និង​ការ​រំភើប​ចិត្ត​ជា​ពន់​ពេក ចំពោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​លោក​លី​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​។ កាល​ព្រះអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​យូដា តាមរយៈ​ហោរា​អេសាយ ព្រះ​អង្គ​បាន​បើក​បង្ហាញ​រឿង​អាថ៌កំបាំង​មួយ​ដល់​ពួកគេ​។ ទោះ​ពួកគេ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ការ​នោះ​សម្រេច ក្នុង​សម័យ​ដែល​ពួកគេ​រស់នៅ​ក៏ដោយ បន្ទាប់​ពី​ព្រះអង្គ​បាន​ជំនុំជម្រះ​ពួកគេ ដោយសារ​ភាព​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ពួកគេ(អេសាយ ៣:១-៤:១) យុគសម័យ​ថ្មី​ដ៏​រុងរឿង នឹង​មក​ដល់​។ “នៅ​គ្រា​នោះ ខ្នែង​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា នឹង​បានជា​ល្អ​ប្រពៃ ហើយ​រុងរឿង ឯ​ផល​កើត​ពី​ដី នឹង​បាន​ជា​ប្រសើរ ហើយ​ជា​លំអ ដល់​សំណល់​ពួក​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ដែល​បាន​រួច”(៤:២)។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ពួកគេ​នឹង​បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ និង​ការ​និរទេស នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ចក្រភព​បាប៊ីឡូន ប៉ុន្តែ…

Read article
ការ​បង្រៀន​ដ៏​រំភើប​រីករាយ

សុភាសិត ៣:១-១២ កូន​អើយ កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​ឱវាទ​អញ​ឡើយ គួរ​ឲ្យ​ចិត្ត​ឯង​កាន់​តាម​បណ្តាំ​របស់​អញ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​។ សុភាសិត ៣:១ អ្នក​ស្រី​សូហ្វៀ រ៉ូបឺត(Sophia Roberts) បាន​មើល​ឃើញ​ការ​វះ​កាត់​បេះដូង ដោយ​ផ្ទាល់​ភ្នែក ជា​លើក​ដំបូង កាល​គាត់​មាន​អាយុ​ប្រហែល១១ឆ្នាំ​។ អ្នក​ប្រហែល​ជា​គិតថា គាត់​នៅ​ក្មេង​ពេក មិន​គួរ​ឈរ​មើល​ពេទ្យ​វះ​កាត់​បេះដូង​ឲ្យ​អ្នក​ជំងឺ​ដូច​នេះ​ទេ តែ​អ្នក​ចាំបាច់​ត្រូវ​ដឹង​ថា វេជ្ជ​បណ្ឌិត ហារ៉ូល រ៉ូបឺត(Harold Roberts Jr) ជា​ឪពុក​របស់​នាង និង​ជា​ពេទ្យ​វះ​កាត់​បេះ​ដូង​។ កាលពី​ឆ្នាំ២០២២ សូហ្វៀ ក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំ ក្នុង​នាម​នាង​ជា​គ្រូ​ពេទ្យ​ឯកទេស​ខាង​វះ​កាត់ នាង​បាន​ចូល​រួម​ជាមួយ​ឪពុក​របស់​នាង ក្នុង​ការ​វះ​កាត់​ផ្លាស់​ប្តូរ​ប្រឺស​បេះដូង​យ៉ាង​ជោគជ័យ​។ លោក​ហារ៉ូល ក៏បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “តើមាន​អ្វី​ល្អ​ជាង​នេះ​ទៀត? ខ្ញុំ​បាន​បង្រៀន​ក្មេង​ម្នាក់​នេះ ឲ្យ​ចេះ​ជិះ​កង់​កាល​នាង​នៅ​តូច … សព្វថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​បង្រៀន​នាង ឲ្យ​ចេះ​វះ​កាត់​បេះ​ដូង​មនុស្ស​ទៀត ខ្ញុំ​ពិតជា​មាន​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​ណាស់”។ មិន​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ទេ ដែល​បាន​បង្រៀន​ជំនាញ​វះ​កាត់ ដល់​ក្មេងៗ ប៉ុន្តែ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ក៏បាន​ពិពណ៌នា អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​បង្រៀន​ការ​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត ដល់​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​ផង​ដែរ គឺ​បង្រៀន​ពួកគេ​ឲ្យ​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះ និង​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ព្រះអង្គ​។ ក្សត្រ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​មួយ​អង្គ​នេះ បាន​ចែក​ចាយ​ដោយ​ចិត្ត​ឆេះ​ឆួល ដល់​បុត្រ​របស់​ព្រះអង្គ អំពី​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​បាន​រៀន​សូត្រ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ព្រះអម្ចាស់…

Read article
សក្តិ​សមនឹង​ឲ្យ​យើង​រង់​ចាំ

លោកុប្បត្តិ ១២:១-៥ អ័ប្រាហាំ​អាយុ​បាន១០០ឆ្នាំ​ហើយ​ក្នុង​កាល​ដែល​អ៊ីសាក កូន​គាត់​កើតមក​។ លោកុប្បត្តិ ២១:៥ លោក​ភីល ស្ទ្រីងជ័រ(Phil Stringer) បាន​រង់​ចាំ​អស់​រយៈ​ពេល១៨ម៉ោង ទំរាំ​តែ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្តហោះ ដែល​បាន​ពន្យារ​ពេល ដោយសារ​ព្យុះ​រន្ទះ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ភាព​អត់​ធ្មត់ និង​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​គាត់​មិន​អត់​ប្រយោជន៍​ទេ​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅដល់​គោលដៅ​របស់​គាត់ ហើយ​បាន​ចូល​រួម​ការ​ប្រជុំ​ដ៏​សំខាន់ សម្រាប់​មុខ​ជំនួញ​របស់​គាត់​ទាន់​ពេល​វេលា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ជាង​នេះ​ទៅទៀត ​គាត់​ជា​អ្នក​ដំណើរ​ម្នាក់​គត់​ដែល​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ តាម​ជើងហោះហើរ​នោះ ដោយសារ​អ្នក​ដំណើរ​ដទៃ​ទៀត​បាន​បោះបង់ចោល​ការ​តស៊ូ ក្នុង​ការ​រង់​ចាំ ឬ​​ងាក​ទៅ​រក​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​មធ្យោបាយ​ផ្សេង​វិញ​។ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នោះ អ្នក​បម្រើ​នៅ​លើ​យន្តហោះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់​នូវ​អាហារ និង​ភេសជ្ជៈ​ដែល​គាត់​ចង់​បាន តាម​ចិត្ត ហើយ​លោក​ស្ទ្រីងជ័រ​ក៏បាន​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​បាន​អង្គុយ​នៅ​លើ​កៅ​អី​ជួរ​មុខ​គេ ព្រោះ​គាត់​ចង់​អង្គុយ​នៅ​លើ​កៅ​អី​មួយ​ណា​ក៏បាន ក្នុង​យន្តហោះ ដោយសារ​យន្តហោះ​នោះ មានតែ​គាត់​ម្នាក់​គត់ ដែល​ជា​អ្នក​ដំណើរ​។ ដូច​នេះ លទ្ធផល​ដែល​គាត់​ទទួល​បាន គឺ​សក្តិ​សមនឹង​ឲ្យ​គាត់​រង់​ចាំ​។ លោក​អ័ប្រាហាំ​ក៏​បាន​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ការ​រង់​ចាំ ដែល​មាន​ការ​ពន្យារ​ពេល​ដ៏​យូរ​ជាង​នេះ​ទៀត​។ កាលពី​មុន គឺ​នៅពេល​ដែល​គាត់​មាន​ឈ្មោះថា អាប់រ៉ាម ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​បង្កើត​ជាតិ​សាសន៍​ដ៏​ធំ​មួយ ចេញពី​គាត់ ហើយ​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​នៅ​លើ​ផែនដី​នឹង​មាន​ពរ ដោយសារ​គាត់(លោកុប្បត្តិ ១២:២-៣)។ ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ដែល​បុរស​អាយុ៧៥ឆ្នាំ​នោះ​មាន គឺ​ស្ថិត​នៅ​ត្រង់ថា តើ​ប្រជា​ជាតិ​ដ៏​ធំ​មួយ​អាច​កើត​ចេញពី​គាត់​ដោយ​របៀបណា បើសិន​ជា​គាត់​គ្មាន​កូន​សម្រាប់​បន្ត​ខ្សែ​លោហិត​ទេ​នោះ?…

Read article
ការ​ថ្វាយបង្គំ ដែល​កែ​ប្រែ​ចិត្ត

ទំនុក​ដំកើង ៣០ ឱ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់​អើយ ចូរ​ច្រៀង​សរសើរ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ​។ ទំនុក​ដំកើង ៣០:៤ មាន​ពេល​មួយ អ្នក​ស្រី​ស៊ូ​ស៊ី(Susy) អង្គុយ​យំ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​បន្ទប់​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង មិន​ដឹង​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​។ កូន​របស់​គាត់​អាយុ​ទើបតែ២ខែ មាន​ទឹក​ចូល​សួត​។ ក្រុម​គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា ពួកគេ​នឹង​ប្រឹង​ប្រែង​ឲ្យ​អស់​លទ្ធ​ភាព ដើម្បី​ជួយ​សង្រ្គោះ​គាត់ តែ​មិន​អាច​ធានា​បានទេ​។ នៅពេល​នោះ គាត់​ក៏​បាន​មាន​អាម្មណ៍​ថា ព្រះ​វិញ្ញាណ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ចិត្ត​គាត់​យ៉ាង​ស្រទន់ ដោយ​ក្រើន​រំឭក​គាត់ ឲ្យ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​។ ដោយសារ​គាត់​គ្មាន​កម្លាំង​សម្រាប់​ច្រៀង គាត់​ក៏​បាន​បើក​ទូរស័ព្ទ​ចាក់​បទ​ចម្រៀង​គ្រីស្ទាន អស់​រយៈ​ពេល៣ថ្ងៃ​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអង្គ​ជា​មួយ​បទ​ចម្រៀង​ទាំង​នោះ គាត់​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ក្តី​សង្ឃឹម និង​សន្តិភាព​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ គាត់​និយាយ​ថា បទ​ពិសោធន៍​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ បាន​បង្រៀន​គាត់​ថា “ការ​ថ្វាយបង្គំ​មិន​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ព្រះទ័យ​ព្រះ តែ​ពិត​ជា​អាច​កែ​ប្រែ​ចិត្ត​អ្នក​ឲ្យ​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង”។ នៅ​ចំពោះ​មុខ​នៃ​កាលៈទេសៈ​នៃ​ភាព​អស់​សង្ឃឹម ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង(ទំនុក​ដំកើង ៣០:៨)។ គួរ​កត់​សំ​គាល់​ថា ព្រះគុណ​ដែល​យើង​ទទួល​បាន​តាមរយៈ​ការ​ថ្វាយបង្គំ និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង នាំ​ឲ្យ​ចិត្ត​យើង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ហើយ​នាំ​យើង​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​កែ​ប្រែ​ការ​យំសោក​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ ឲ្យ​ទៅជា​ការ​ត្រេក​អរ​វិញ ហើយ​ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ទ្រង់​នឹង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រហូត ក្នុង​គ្រប់​កាលៈទេសៈ​ទាំង​អស់(ខ.១១-១២)។ យើង​ប្រហែល​ពិបាក​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ឈឺ​ចាប់ តែ​ការ​សរសើរ​ដំកើង និង​ថ្វាយបង្គំ​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ពី​ភាព​អស់​សង្ឃឹម​ទៅជា​មាន​សង្ឃឹម ពី​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ទៅជា​មាន​ជំនឿ​។…

Read article
ការ​ប្រកាន់​គោល​ជំហរ ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ

១សាំយ៉ូអែល ២៨:៣-១០ ត្រូវ​ឲ្យ​ចេញ​សំដី​ថា​តែ​មែនៗ ឬ ទេៗ​ប៉ុណ្ណោះ សេចក្តី​ណា​ដែល​លើស​អំពី​នោះ​ទៅ នោះ​មក​តែ​ពីអា​កំណាច​ទេ​។ ម៉ាថាយ ៥:៣៧ ក្នុង​ខ្សែ​ភាព​រឿង​ម្ចាស់​ចិញ្ចៀន ផ្អែក​ទៅលើ​រឿង​ប្រលោមលោក ដែល​លោក ថូលខិន(Tolkien) បាន​និពន្ធ លោក​ហ្គន់ដូល(Gandalf) ជា​តួ​អង្គ​ស្លៀក​រ៉ូប​ពណ៌​ប្រផេះ បាន​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​លោក​សារូ​មិន(Saruman) ជា​តួ​អង្គ​ស្លៀក​រ៉ូប​ពណ៌ស បន្ទាប់ពី​លោក​សារូ​មិន បាន​បោះបង់​ចោល​គោល​ជំហរ​របស់​គាត់ ក្នុង​ការ​ជួយ​ការពារ​ភូមិភាគ​កណ្តាល​នៃ​ផែនដី ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​អំណាច​នៃ​សេចក្តី​អាក្រក់​របស់​លោក​សៅរ៉ុន(Sauron)។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត លោក​សារូ​មិន ថែម​ទាំង​បាន​ចង​សម្ព័ន្ធ​មិត្ត​ជា​មួយ​លោក​សៅរ៉ុន​ទៀត​ផង! នៅពេល​នោះ​អ្នក​ទាំង​ពីរ ដែល​ជា​អតីត​មិត្ត​ភក្តិ ក៏​បាន​ដឹកនាំ​ទ័ព​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​ក្នុង​សង្គ្រាម​ដ៏​ធំ​មួយ រវាង​ការ​ល្អ និង​ការ​អាក្រក់​។ បើសិន​ជា​លោក​សារូ​មិន បាន​ប្រកាន់​គោល​ជំហរ​របស់​របស់​ខ្លួន ដោយ​មិន​ងាករេ ហើយ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ នោះ​គាត់​ក៏​មិន​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ដែរ​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ស្តេច​សូល ដែល​មាន​បញ្ហា ក្នុង​ការ​ប្រកាន់​គោល​ជំហរ​របស់​ទ្រង់​។ ក្នុង​រឿង​មួយ​នោះ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​រឿង​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ ដោយ​បណ្តេញ “អស់​ទាំង​ពួក​គ្រូ​ខាប និង​ពួក​គ្រូ​អន្ទង​ខ្មោច​ពី​ស្រុក​ចេញ”(១សាំយ៉ូអែល ២៨:៣)។ នេះ​ជា​ទង្វើ​ដ៏​ល្អ ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រកាស​ថា ការ​ទៅ​ពឹង​ពួក​គ្រូ​ខាប គ្រូ​អន្ទង​ខ្មោច គឺជា​ទង្វើ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ(ចោទិយកថា ១៨:៩-១២)។ ប៉ុន្តែ នៅពេល​ដែល​ស្តេច​សូល​ឃើញ​កងទ័ព​របស់​សាសន៍​ភីលីស្ទីន មាន​គ្នា​ច្រើន​សន្ធឹក ទ្រង់​ក៏​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​ព្រះ​អម្ចាស់​ជួយ…

Read article
ព្រះ​នៃ​សណ្ដាប់​ធ្នាប់

លោកុប្បត្តិ ១:១-១០ ឯ​ផែនដី​បាន​ខូច ហើយ​នៅ​ទ​ទេ មាន​សុទ្ធ​តែ​ងងឹត​នៅ​គ្រប​លើ​ជំរៅ​ទឹក ហើយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​ក៏​រេរា​នៅ​ពីលើ​ទឹក​។ លោកុប្បត្តិ ១:២ លោក​សេត(Seth) បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង ក្នុង​គ្រួសារ​ដែល​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​ប្រេះ​បែក និង​ភាព​វឹកវរ ដូច​នេះ ជីវិត​គាត់​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ​។ ម្តាយ​របស់​គាត់​បាន​ទទួលរង​អំពើ​ហិង្សា​ពី​ឪពុក​​គាត់​ជា​ប្រចាំ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​ឪពុក​គាត់​បាន​បញ្ចប់​ជីវិត​ខ្លួនឯង​។ មាន​ពេល​មួយ លោក​សេត​ចង់​បញ្ចប់​ជីវិត​ខ្លួនឯង​។ គាត់​បាន​ប្រមូល​ថ្នាំ​ទាំង​អស់​នៅ​ក្នុង​ទូ​ដាក់​ថ្នាំ​ក្នុង​ផ្ទះ​គាត់ ប៉ុន្តែ គាត់​ស្រាប់តែ​នឹក​គិតថា តើ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ទីណា បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​ស្លាប់​ទៅ? ដោយសារ​ព្រះគុណ​ព្រះ លោក​សេត​មិន​បាន​ស្លាប់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ​។ ហើយ​ក្រោយមក បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​រៀន​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ម្នាក់ គាត់​ក៏​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​។ ការ​មើល​ឃើញ​សម្រស់ និង​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​នៅ​ក្នុង​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ព្រះ បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះអង្គ​។ គាត់​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​អ្វីៗ​មាន​សម្រស់​ស្រស់​ស្អាត​ណាស់​។ មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​បង្កើត​ពួក​វា​មក”។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ​ជំពូក១ យើង​ឃើញថា ព្រះ​ទ្រង់​ពិតជា​បាន​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ​។ ហើយ​ទោះ “ផែនដី​បាន​ខូច”(ខ.២) ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ភាព​គ្មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ក្លាយ​ជា​មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​។ ព្រះ​អង្គ​បាន​ញែក​ពន្លឺ ចេញពី​ភាព​ងងឹត(ខ.៤) ដាក់​ឲ្យ​មាន​ដីដុះ​ឡើង​នៅ​ចន្លោះ​ទឹកស​មុទ្រ(ខ.‌១០) ហើយ​ព្រះអង្គ​បង្កើត​រុក្ខជាតិ និង​សត្វ តាម​ប្រភេទ​របស់​ពួកវា(ខ.១១-១២,២១,២៤-២៥)។ ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី ហើយ​ដាក់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ក្នុង​កន្លែង​របស់​វា(អេសាយ ៤៥:១៨) ហើយ​បន្ត​នាំមក​នូវ​សន្តិភាព និង​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ដល់​ជីវិត ដែល​ចុះ​ចូល​នឹង​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ជីវិត​មនុស្ស​អាច​មាន​ភាព​វឹកវរ…

Read article
ព្រះ​ចេ​ស្តា​របស់​ព្រះ​ខ្លាំង​ពូកែ​ជាង

ពួក​ចៅហ្វាយ ៧:៧-៨,១៦-២២ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ប្រាប់​លោក​ថា ចូរ​ក្រោក​ឡើង​ចុះ​ទៅ​ឯ​ទីបោះទ័ព​របស់​គេ​ទៅ ដ្បិត​អញ​បាន​ប្រគល់​គេ​មក​ក្នុង​កណ្តាប់​ដៃ​ឯង​ហើយ​។ ពួក​ចៅហ្វាយ ៧:៩ កាលពី​ឆ្នាំ ១៩៤៥ “កងទ័ព​ខ្មោច” បាន​ជួយ​កងទ័ព​អាមេរិក ឲ្យ​ទទួល​បាន​ជ័យ​ជម្នះ​នៅ​ក្នុង​ការ​ឆ្លង​កាត់​ទន្លេ​រ៉ាញ ​ចូល​ទឹកដី​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់ ដោយ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​កងទ័ព​សម្ព័ន្ធ​មិត្ត ទទួល​បាន​មូលដ្ឋាន​កងទ័ព​ដ៏​សំខាន់ នៅ​ក្នុង​ប្រតិបត្តិ​ការណ៍​សឹក នៅ​សមរ​ភូមិ​ខាងលិច នៃ​សង្គ្រាម​លោក​លើកទី២​។ តាម​ពិត កងទ័ព​ទាំង​នោះ​សុទ្ធតែ​ជា​មនុស្ស មិនមែន​ជា​ខ្មោច​ឡើយ ដែល​​ជា​ផ្នែក​មួយ​របស់​ទី​បញ្ជាការ​កងទ័ព​ពិសេសទី២៣​។ កាល​នោះ កងទ័ព​ដែល​មាន​គ្នា១១០០នាក់ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សត្រូវ​យល់​ឃើញថា ពួកគេ​មាន​គ្នា៣ម៉ឺន​នាក់ ដោយ​ពួក​គេ​ប្រើ​រថ​ក្រោះ​ក្លែងក្លាយ និង​ចាក់​មេ​ក្រូ​បញ្ចេញ​សូរ​សន្ធឹក​កងទ័ព និង​យានយន្ត​ជា​ច្រើន​គ្រឿង​បន្លាស់​ទី ។​ល​។ ដូច​នេះ សមាជិក​របស់​កងទ័ព​ខ្មោច ដែល​មាន​គ្នា​តិច​ជាង​សត្រូវ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សត្រូវ​ជឿ​ថា ពួកគេ​មាន​គ្នា​​ច្រើន​សន្ធឹក​។ ពួក​សាសន៍​ម៉ាឌាន និង​សម្ព័ន្ធ​មិត្ត​របស់​ពួកគេ ក៏​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ផង​ដែរ នៅ​ចំពោះ​សត្រូវ​ដែល​មាន​គ្នា​តិច ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គិត​ស្មានថា ពួកគេ​មាន​គ្នា​ច្រើន(ពួក​ចៅហ្វាយ ៧:៨-២២)។ ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រើ​លោក​គេឌាន ជា​ពួក​ចៅហ្វាយ ជា​ហោរា និង​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​កងទ័ព​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​ប្រើ​ប្រាស់​កងទ័ព​ដ៏​តូច​របស់​គាត់ ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ប្រភព​នៃ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​របស់​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​។ ពួកគេ​ក៏បាន​ប្រើ​សម្លេង​ផ្លុំ​ត្រែ សម្លេង​បោ​កក្អម និង​សម្លេង​មនុស្ស និង​រូប​ភាព​បន្លាច ដោយ​ដុត​ភ្លើង​ចន្លុះ​ភ្លឺ​ចិញ្ចាច ធ្វើ​ឲ្យ​សត្រូវ​គិត​ស្មានថា ពួកគេ​មាន​គ្នា​ច្រើន…

Read article
គេ​ងលក់​យ៉ាង​សុខ​សាន្ត ពេល​មាន​បញ្ហា

ទំនុក​ដំកើង ៣ ខ្ញុំ​បាន​ដេក​លក់​ទៅ ហើយក៏​ភ្ញាក់​ឡើង​វិញ ដ្បិត​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ទប់ទល់​ខ្ញុំ​។ ទំនុក​ដំកើង ៣:៥ ការ​នឹក​ឃើញ​រឿង​អាក្រក់ៗ និង​ពាក្យចោទ​ប្រកាន់ បាន​ជន់​ជោរ​នៅ​ក្នុង​គំនិត​របស់​លោក​សាល(Sal)។ គាត់​គេង​មិន​លក់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ចិត្ត​គាត់​មាន​ពេញ​ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​គាត់​បែក​ញើស​ជោគ​ខ្លួន​។ កាល​នោះ គឺ​នៅ​ពេលយប់​មុន​ពេល​គាត់​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ហើយ​គាត់​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ការ​គិត​ដ៏​ខ្មៅ​ងងឹត​នោះ​បាន​។ លោក​សាល បាន​ទទួល​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ហើយក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​អង្គ​បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​បាប​របស់​គាត់​ហើយ តែ​សង្គ្រាម​ខាង​វិញ្ញាណ​នៅតែ​បន្ត​។ នៅពេល​នោះ ភរិយា​គាត់​ក៏​បាន​ចាប់ដៃ​គាត់ ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​។ មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយមក សន្តិភាព​ក៏​បាន​ចូល​មក​ជំនួស​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ក្នុង​ចិត្ត​របស់​លោក​សាល​។ គាត់​ក៏បាន​ក្រោក​ឡើង ហើយក៏​បាន​សរសេរ​ពាក្យ​ពេចន៍ ដែល​គាត់​ចង់​ចែក​ចាយ មុន​ពេល​គាត់​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ជា​អ្វី​ដែល​គាត់​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន កាលពី​មុន​។ ក្រោយមក គាត់​ក៏​បាន​គេង​លក់​យ៉ាង​សុខ​សាន្ត​។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ជ្រាប​ថា ការ​គេង​មិន​លក់​នៅ​ពេលយប់ មាន​អារម្មណ៍​ដូច​ម្តេច​។ កាល​ទ្រង់​កំពុង​រត់​គេច​ពី​បុត្រា​ទ្រង់ ព្រះ​នាម​អាប់សាឡំម ដែល​ចង់​ដណ្តើម​រាជ​ទ្រង់(២សាំយ៉ូអែល ១៥-១៧) ទ្រង់​ជ្រាប​ថា មាន​មនុស្ស​ទាំង​សល់​សែន ដែល​បាន​តាំង​ខ្លួន​ព័ទ្ធ​ជុំ​វិញ​ទាស់​នឹង​ទ្រង់(ទំនុក​ដំកើង ៣:៦)។ ទ្រង់​ក៏បាន​ពោល​ទំនួញ​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ពួក​ខ្មាំង​នៃ​ទូល​បង្គំ​មាន គ្នា​កាន់តែ​ច្រើន​ឡើង​យ៉ាងណា”(ខ.‌១)។ ទោះ​ទ្រង់​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​ការ​សង្ស័យ​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក៏​ទ្រង់​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ខែល​របស់​ទ្រង់(ខ.៣)។ ក្រោយមក…

Read article
កន្លែង​ថ្មី​ដែល​មាន​ការ​ពិបាក

និក្ខមនំ ១២-១៣ និង ម៉ាថាយ ១៦ នាងអេសធើរ ២:៣-៤,១២-១៧ ប្រហែល​ជា​ព្រះ​នាង បាន​តាំង​ឡើង​ក្នុង​រាជ្យ សំរាប់​ពេល​នេះឯង​ទេ​ដឹង? នាងអេសធើរ ៤:១៤ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​ពិនិត្យ​សុខ​ភាព​រក​ឃើញថា ខ្ញុំ​មាន​ជំងឺ​មហារីក​ធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ជា​ប្តី និង​ឪពុក​ដែល​មាន​កូន​តូច មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន​វិលវល់​ក្នុង​គំនិត​ខ្ញុំ​។ ឱ​ព្រះ​អង្គ​អើយ ហេតុ​អ្វី​រឿង​នេះ​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ទូល​បង្គំ? តើ​នេះ​ជា​ផែនការ​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​សម្រាប់​ទូល​បង្គំ​មែនឬ? អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ​គឺ ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ទើបតែ​បាន​បម្រើ​ព្រះអង្គ ក្នុង​ក្រុម​បេសកកម្ម​មួយ ដែល​បាន​នាំ​ក្មេងៗ​ជា​ច្រើន​ឲ្យ​ទទួល​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​។ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​ពរ​ឲ្យ​ការងារ​យើង​មានផល​ផ្លែ​ជា​ច្រើន​។ យើង​មាន​អំណរ​ណាស់​។ តែ​ហេតុ​អ្វី​យើង​ជួប​រឿង​ដ៏​សោកសៅ​នេះ? នាងអេសធើរ​ទំនងជា​មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ទៅ​រក​ព្រះអម្ចាស់ បន្ទាប់ពី​នាង​ត្រូវ​គេ​បង្ខំ​ឲ្យ​ចាក​ចេញទៅ​ស្រុក​កំណើត​ជាទី​ស្រឡាញ់ ចូល​ទៅ​រស់នៅ​ក្នុង​ទឹកដី​ថ្មី(នាងអេសធើរ ២:៨)។ លោក​ម៉ា​ដេកាយ ជា​បង​ប្អូន​ជីដូនមួយ​របស់​នាង​បាន​ចិញ្ចឹម​នាង ដូចជា​កូន​បង្កើត បន្ទាប់ពី​នាង​ក្លាយ​ជា​ក្មេង​កំព្រា(ខ.៧)។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គេ​ក៏​បាន​យក​នាង​ទៅ​ធ្វើ​ជា​ស្រី​ស្នំ​របស់​ស្តេច ហើយក៏​នាង​ក៏បាន​ក្លាយ​ជា​មហេសី​(ខ.១៧)។ លោក​ម៉ា​ដេកាយ​មាន​ការ​ខ្វល់ខ្វាយ​អំពី​រឿង ដែល​កំពុង​កើត​ឡើង ចំពោះ​នាងអេសធើរ(ខ.១១)។ ប៉ុន្តែ មួយ​រយៈ​ក្រោយមក អ្នក​ទាំង​ពីរ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​ត្រាស់ហៅ​នាង ឲ្យ​មាន​តួនាទី​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល សម្រាប់​ពេល​ដែល​ពិបាក​យ៉ាង​នោះ(៤:១៤) គឺ​តួនាទី​ដែល​នាង​អាច​ប្រើ ដើម្បី​ជួយ​សង្រ្គោះ​ប្រជាជន​របស់​នាង ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ហិន​វិនាស(ជំពូក ៧-៨)។ នេះ​ជា​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​ដាក់​នាងអេសធើរ…

Read article
ជញ្ជាំង​បាន​ផ្តួល​រំលំ ការ​រួបរួម​កើត​មាន

អេភេសូរ ២:១១-២២ ដ្បិត​ទ្រង់​ជា​ស្ពានមេត្រី​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ទាំង២រួម​គ្នាតែ១ ហើយ​បាន​រុះ​ជញ្ជាំង​ដែល​ខាន់​កណ្តាល​ចេញ​។ អេភេសូរ ២:១៤ ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ១៩៦១ ក្រុម​គ្រួសារ និង​មិត្ត​ភក្តិ​ជា​ច្រើន​បាន​បែក​ខ្ញែក​គ្នា ដោយសារ​ជញ្ជាំង​ទីក្រុង​ប៊ែរឡាំង នៅ​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​។ រដ្ឋាភិបាល​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​ខាង​កើត​បាន​សាងសង់​ជញ្ជាំង​នោះ នៅ​ឆ្នាំ​នោះ ដើម្បី​រា​រាំង​ពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន មិន​ឲ្យ​រត់​គេច​ទៅ​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​ខាង​កើត​។ តាម​ពិត ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ១៩៤៩ ដល់​ថ្ងៃ​ដែលគេ​ចាប់​ផ្តើម​សាង​សង់​ជញ្ជាំង​នោះ គេ​បាន​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា មនុស្ស​ជាង២លាន​កន្លះ បាន​សម្រុក​ឆ្លង​ដែន​ពី​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​ខាង​កើត ចូល​អាឡឺម៉ង់​ខាងលិច​។ ​លោក​ប្រធានាធិបតី​អាមេរិក រ៉ូណល រីហ្គិន(Ronald Reagan) ធ្លាប់​បាន​ឈរ​នៅ​ពីមុខ​ជញ្ជាំង​នោះ នៅ​ឆ្នាំ១៩៨៧ ហើយ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ចូរ​យើង​ផ្តួល​រំលំ​ជញ្ជាំង​នេះ”។ ពាក្យ​សម្ដី​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​នេះ​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​បំណង​របស់​ប្រជាជន​អាឡឺម៉ង់ ដែល​ចង់​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ហើយក៏​បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្តួល​រំលំ​ជញ្ជាំង​នេះ នៅ​ឆ្នាំ១៩៨៩ ដែល​បាន​ឈាន​ទៅ​រក​ការ​បង្រួប​បង្រួម​ដ៏​រីករាយ សម្រាប់​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល អំពី​ការ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ផ្តួល​រំលំ “ជញ្ជាំង​ដែល​ខាន់​កណ្តាល” ជាតិ​សាសន៍ (អេភេសូរ ២:១៤)។ ជញ្ជាំង​នោះ​បាន​កើត​មាន​រវាង​ជនជាតិ​យូដា(ជា​រាស្រ្ត​ជ្រើស​តាំង​របស់​ព្រះ) និង​សាសន៍​ដទៃ​។ ហើយ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ក៏បាន​ឲ្យ​គេ​សង់​ជញ្ជាំង ក្នុង​បរិវេណ​ព្រះវិហារ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​សាសន៍​ដទៃ​ចូល​ទី​ធ្លា​ខាង​ក្នុង​នៃ​ព្រះវិហារ តែ​ពួកគេ​អាច​មើល​ឃើញ​ទី​ធ្លា​ខាង​ក្នុង​។ តែ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន “សន្តិភាព” និង​ការ​បង្រួប​បង្រួម​រវាង​ជនជាតិ​យូដា និង​សាសន៍​ដទៃ និង​បាន​ផ្សះផ្សា​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ឲ្យ​ជា​នឹង​ព្រះ​។ ព្រះអង្គ​បាន​ផ្តួល​រំលំ​ជញ្ជាំង​ដែល​ខាន់​កណ្តាល…

Read article