Tom Felten

You are here:
នាំ​ទុក្ខ​លំបាក​មក​ទូល​ថ្វាយ

២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:១៤-២០ ហេសេគា​ក៏​ទទួល​សំបុត្រ​នោះ … រួច​ទ្រង់​យាង​ឡើង​ទៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា លា​សំបុត្រ​នោះ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​។ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:១៤ មាន​ពេល​មួយ ប្រាយអិន(Brian) បាន​ជួប​គ្រូ​ពេទ្យ​ឯកទេស​បេះដូង ជាង១ម៉ោង​។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​បាន​អង្គុយ នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​រង់​ចាំ ដោយ​អធិស្ឋាន​សូម​ប្រាជ្ញា និង​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា សម្រាប់​មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​កំពុង​មាន​ជំងឺ​នេះ​។ នៅពេល​ដែល​ប្រាយអិន បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​បន្ទប់​រង់​ចាំ​វិញ គាត់​ក៏បាន​បង្ហាញ​ក្រដាស​ជា​ច្រើន​សន្លឹក ដែល​គាត់​ទទួល​បាន​ពី​គ្រូ​ពេទ្យ​។ នៅពេល​ដែល​គាត់​តម្រៀប​ក្រដាស​ទាំង​នោះ​នៅ​លើ​តុ គាត់​ក៏បាន​ពិភាក្សា​គ្នា អំពី​ជម្រើស​ផ្សេងៗ ដែល​គាត់​កំពុង​ពិចារណា ដើម្បី​ព្យាបាល​ជំងឺ​ដែល​កំពុង​គំរាម​កំហែង​ជីវិត​គាត់​។ អ្នក​ទាំង​ពីរ​ក៏បាន​ពិភាក្សា​គ្នា​ថា ពួក​គេ​ត្រូវ​អធិស្ឋាន សូម​ប្រាជ្ញា​ពី​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ជំហាន​បន្ទាប់​។ ហើយ​បន្ទាប់មក ប្រាយអិន​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ទោះ​ខ្ញុំ​ទទួល​លទ្ធផល​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ នៅពេល​ខាង​មុខ ជីវិត​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ”។ នៅ​គ្រា​សញ្ញាចាស់ ស្តេច​ហេសេគា​បាន​លា​សំបុត្រ​អាន នៅ​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់(២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:១៤)។ ពាក្យ​នៅ​ក្នុង​សំបុត្រ​នោះ មិន​បាន​និយាយ​អំពី​ស្ថានភាព​ជំងឺ​ដែល​កំពុង​គំរាម​កំហែង​ជីវិត​ទេ តែ​បាន​និយាយ​អំពី​កងទ័ព​ដ៏​មាន​អំណាច​របស់​ចក្រភព​អាស​ស៊ើរ ដែល​បាន​វាយ​កាន់​កាប់​ទីក្រុង​ទាំង​អស់​ដែល​មាន​កំផែង​ការពារ ក្នុង​នគរ​យូដា ហើយ​កំពុង​ត្រៀម​វាយ​យក​​ទីក្រុង​យេរ​សាឡិម ជា​រាជធានី​។ ស្តេច​ហេសេគា​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “គឺ​ទ្រង់តែ១ព្រះ‌អង្គ​ទ្រង់ ដែល​ជា​ព្រះ​នៃ​អស់​ទាំង​សាសន៍​នៅ​ផែនដី​នេះ ទ្រង់​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ​នឹង​ផែនដី … ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ​អើយ សូម​ទ្រង់​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​រួចពី​កណ្តាប់​ដៃ​គេ​ផង”(ខ.១៥,១៩)។…

Read article
ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​សម្រាប់​ការ​ត្រាស់ហៅ

យ៉ូស្វេ ១:១-៩ ឲ្យ​ឯង​គ្រាន់តែ​មាន​កំឡាំង នឹង​ចិត្ត​ក្លាហាន​ប៉ុណ្ណោះ ដើម្បី​នឹង​កាន់ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ក្រិត្យ​វិន័យ​គ្រប់​ជំពូក ដែល​ម៉ូសេ​ជា​អ្នក​បំរើ​អញ បាន​បង្គាប់​មក​។ យ៉ូស្វេ ១:៧ អ្នក​បើក​បរឡាន​ក្រុង​របស់​សាលា​រៀន​បាន​សន្លប់​បាត់បង់​ស្មារតី ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​បើក​បរ​ឡាន​ក្រុង​ធំ​មួយ ដឹក​សិស្ស៦០នាក់​។ ឡាន​ក៏​បាន​រេ​ចុះ​ឡើងៗ​ពេញ​ផ្លូវ ដោយ​គ្មាន​ម្ចាស់​ការ​។ ឌីឡុន រីវ(Dillon Reeves) ជា​សិស្ស​ថ្នាក់ទី៧ ក៏​បាន​ប្រញាប់​ងើប​​ចេញពី​កន្លែង​អង្គុយ​របស់​គាត់ ប្រញាប់​ទៅ​ផ្នែក​ខាង​មុខ​របស់​ឡាន​ក្រុង ហើយក៏​បាន​ជាន់​ហ្វ្រាំង​ឡាន​យឺតៗ ក្នុង​ពេល​បន្ទាន់​នោះ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​សិស្ស​ភាគ​ច្រើន​កំពុង​ឈ្ងោក​មុខ​ឆ្លើយ​ឆ្លង​សារ ឬ​លេង​ហ្គេម​ក្នុង​ទូរស័ព្ទ​របស់​ខ្លួន ឌីឡុន ជា​ក្មេង​ដែល​មិន​មាន​ទូរស័ព្ទ​ប្រើ បាន​មើល​ឃើញ​ហេតុការណ៍​បន្ទាន់​នេះ ហើយ​ក៏​មាន​ប្រតិកម្ម​តប​ទាន់​ពេល​វេលា​។ ការ​ដែល​ឌីឡុន​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​អ្វីៗ​នៅ​ជុំ​វិញ​ខ្លួន​គាត់ ដោយ​មិន​បាន​ជក់​ចិត្ត​នឹង​អ្វីមួយ គឺ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​សង្គ្រោះ​ជីវិត​មនុស្ស​ទាំង​អស់​នៅ​ក្នុង​ឡាន​នោះ ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​អ្នក​បើកឡាន ដែល​ក្រោយមក គេ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​ដឹង​ខ្លួន​វិញ​។ លោក​យ៉ូ​ស្វេ​ត្រូវ​តែ​បោះ​ជំហាន​ទៅមុខ ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន ដើម្បី​ជំនួស​​លោក​ម៉ូសេ បន្ទាប់ពី​លោក​ម៉ូសេ​ឈប់​ដឹកនាំ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​ទៀត​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា “ម៉ូសេ​ជា​អ្នក​បំរើ​អញ បាន​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ ដូច្នេះ​ចូរ​រៀបចំ​ឆ្លង​ទន្លេ​យ័រ​ដាន់​ឥឡូវ​នេះ​ចុះ ព្រម​ទាំង​បណ្តា​មនុស្ស​ទាំង​នេះ​ផង”(យ៉ូស្វេ ១:២)។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​បង្គាប់​ថា “ឲ្យ​ឯង​គ្រាន់តែ​មាន​កំឡាំង នឹង​ចិត្ត​ក្លាហាន​ប៉ុណ្ណោះ … កុំ​ឲ្យ​ងាក​បែរ​ចេញទៅ​ខាង​ស្តាំ ឬ​ខាង​ឆ្វេង​ឡើយ”(ខ.៧)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​ប្រាប់​លោក​យ៉ូស្វេ មិន​ឲ្យ​បែក​អារម្មណ៍…

Read article
នៅពេល​ដែលគេ​មើល​មិន​ឃើញ

១សាំយ៉ូអែល ៨:១-៩ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​នឹង​លោក​ថា … ដ្បិត​គេ​មិន​បាន​បោះបង់​ចោល​ឯង​ទេ គឺ​បោះបង់​ចោល​អញ​វិញ​។ ១សាំយ៉ូអែល ៨:៧ ក្នុង​រឿង​និទាន ដែល​លោក​អេច ជី វែល(H. G. Wells) បាន​និពន្ធ មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ប្រទេស​របស់​មនុស្ស​ខ្វាក់” តួអង្គ​ឈ្មោះ នូនេហ្ស(Nuñez) បាន​រអិល​ជើង​ធ្លាក់​តាម​ជំរាល​ភ្នំ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជ្រលង​ភ្នំ​មួយ ដែល​ប្រជាជន​រស់នៅ​ទីនោះ សុទ្ធតែ​ជា​មនុស្ស​ខ្វាក់​។ មាន​ជំងឺ​ឆ្លង​ម្យ៉ាង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រស់នៅ​ទីនោះ​ខ្វាក់​ភ្នែក ហើយក៏​បាន​ឆ្លង​ទៅដល់​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​ផង​ដែរ ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ខ្វាក់​ពី​កំណើត ហើយក៏​បាន​សម្រប​ខ្លួន​នឹង​ការ​រស់នៅ ដោយ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​អ្វី​ទាំង​អស់​។ នូនេហ្ស​ក៏បាន​ពន្យល់​ពួកគេ អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​មាន​ភ្នែក​មើល​ឃើញ តែ​ពួកគេ​មិន​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​អ្វី​ដែល​គាត់​និយាយ​ទេ​។ ទី​បំផុត គាត់​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ច្រក​ផ្លូវ​នៅ​លើកំពូល​ភ្នំ ដែល​គាត់​អាច​ប្រើ ដើម្បី​ចាក​ចេញពី​ជ្រលង​នោះ​បាន​។ គាត់​មាន​សេរី​ភាព​ហើយ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​មើល​ពីលើ​កំពូល​ភ្នំ​នោះ ឃើញ​ថ្ម​មួយ​ផ្ទាំង​ធំ​មួយ ដែល​ហៀប​នឹង​រមៀល​មក​ធ្លាក់​ចំ​ប្រជាជន​ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​ជ្រលង​នោះ​។ គាត់​បាន​ព្យាយាម​ដាស់តឿន​ពួកគេ ប៉ុន្តែ ពួកគេ​មិន​បាន​អើពើ​សោះ​​។ រឿង​និទាន​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​រឿង​ដែល​បាន​កើត​ឡើង ចំពោះ​ហោរា​សាំយូអែល​។ នៅពេល​ដែល​គាត់​ជិត​ដល់​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ជីវិត​គាត់​ ពួក​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់​មិន​បាន​ដើរ​តាម​គន្លង​របស់​គាត់ ក្នុង​ការ​ស្រឡាញ់ និង​បម្រើ​ព្រះ​ទេ(១សាំយ៉ូអែល ៨:៣)។ ដោយសារ​ពួក​គេ​ខ្វាក់​ខាង​វិញ្ញាណ “ពួក​ចាស់ទុំ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល” (ខ.៤) ក៏​បាន​ទាមទារ​ហោរា​សាំយូអែល​ឲ្យ​តែងតាំង​​មនុស្ស​ម្នាក់​ធ្វើ​ជា​ស្តេច…

Read article
គំរូ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ហូសេ ៣ ចូរ​ឲ្យ​ឯង​ទៅ​ស្រឡាញ់​ស្រី​នោះ​ទៀត​ចុះ គឺជា​ស្រី​ដែល​មាន​អ្នក​ដទៃ ស្រឡាញ់​ហើយ ក៏​ជា​ស្រី​សំផឹង​ផង ដូចជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ក៏​ស្រឡាញ់ ដល់​ពួក​កូនចៅ​អ៊ីស្រាអែល​ដែរ​។ ហូសេ ៣:១ លោក​ស្កុត(Scott) និង​អ្នក​ស្រី​ប៊្រី(Bree) បាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​គិត​អំពី​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​ពួកគេ​មាន​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ និង​សមាជិក​គ្រួសារ ដែល​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ផ្លូវ​ជីវិត​ដែល​ប្រាស​ចាក​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​។ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ទេ​។ នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប និង​អធិស្ឋាន ពួកគេ​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ដំណោះ​ស្រាយ​សម្រាប់​អនុវត្ត​ជា​ជំហានៗ​។ ទីមួយ ពួកគេ​បាន​ពង្រឹង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ពួកគេ​មាន​ចំពោះ​មិត្ត​ភក្តិ និង​មនុស្ស​ជាទី​ស្រឡាញ់​។ ទីពីរ ពួកគេ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​អ្វី​ដែល​ពិត និង​ល្អ ដែល​អ្នក​ទាំង​នោះ​មាន ផ្អែក​ទៅលើ​ការ​រៀបចំ​ដ៏​ល្អ​របស់​ព្រះ ហើយ​ទីបី ពួកគេ​ក៏បាន​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​អ្នក​ទាំង​នោះ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដោយ​ពឹង​ផ្អែកលើ​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​។ ក្រោយមក ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួកគេ​មាន​ការ​ទុកចិត្ត​គ្នា​កាន់តែ​ខ្លាំង ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ស្កត់ និង​អ្នក​ស្រី​ប្រ៊ី​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​តាម​គំរូ​ព្រះគ្រីស្ទ​។ លោក​ហូសេ​ទំនងជា​មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​បន្ត​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ភរិយា​របស់​គាត់​ដូច​ម្តេច​ទេ នៅពេល​ដែល​នាង​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ផ្លូវ​ជីវិត​ផិត​ក្បត់ ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ឈឺ​ចាប់​ និង​អាម៉ាស់​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​បង្គាប់​លោក​ហោរា ឲ្យ​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ភរិយា​របស់​គាត់​សារ​ជា​ថ្មី ទោះ​នាង​ជា​មនុស្ស​ផិត​ក្បត់​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ(ហូសេ ៣:១)។ លោក​ហោរា​ពិតជា​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​នាង​សារ​ជា​ថ្មី​មែន ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ​គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ស្គាល់​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ពិត ចំពោះ​ពួកគេ និង​ចំពោះ​ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួកគេ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ(ខ.៣)។ ទំនាក់​ទំនង​ដែល​គាត់​មាន​ជាមួយ​នាង បាន​ធ្វើ​ជា​និមិត្តរូប​បង្ហាញ​អំពី​បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន ក្នុង​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​រាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​បាន​បះបោរ​ទាស់​នឹង​ព្រះអង្គ​។…

Read article
មើល​ឃើញ​ព្រះ ក្នុង​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះអង្គ

យ៉ូប ៤២:១-៦ កាល​ពីដើម​ត្រចៀក​ទូល​បង្គំ​បាន​គ្រាន់​តែ​ឮ​ថ្លែង​ពី​ទ្រង់​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ឥឡូវ​នេះ ភ្នែក​ទូល​បង្គំ​បាន​ឃើញ​ទ្រង់​ជាក់​វិញ​។ យ៉ូប ៤២:៥ មាន​ពេល​មួយ លោក​ឃែននី(Kenny) បាន​ទៅ​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ពួក​ជំនុំ ដែល​គាត់​បាន​ចាក​ចេញ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ឈប់​ជឿ​ព្រះ​។ គាត់​ក៏​បាន​ចែកចាយ​ថា គាត់​មាន​ជំនឿ​ឡើង​វិញ​ហើយ​។ តើ​ដោយ​របៀបណា? គឺ​ដោយសារ​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​គាត់ តាមរយៈ​សម្រស់ និង​ការ​រចនា ដែល​គាត់​បាន​មើល​ឃើញ ក្នុង​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះអង្គ​។ លោក​ឃែននី​មាន​ចិត្ត​ស្ញប់​ស្ញែង​ចំពោះ​ព្រះ​អង្គ​សារ​ជា​ថ្មី តាមរយៈ​ការ​មើល​ឃើញ​ការ​បើក​សម្ដែង​ជា​ទូទៅ​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​ក្នុង​ពិភព​ធម្មជាតិ ហើយ​សព្វថ្ងៃ​នេះ គាត់​បាន​ឱប​ក្រសោប​យក​ប្រាជ្ញា ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​បើក​សម្ដែង​ជា​ពិសេស ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ចែក​ចាយ​ទី​បន្ទាល់​របស់​គាត់​ហើយ គាត់​ក៏​បាន​បោះ​ជំហាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​អាង​ទឹក នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​។ ឪពុក​របស់​គាត់​ក៏បាន​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក​ដោយ​អំណរ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ជ្រមុជ​ទឹក​ឲ្យ​លោក​ឃែននី ដោយសារ​ជំនឿ​ដែល​គាត់​មាន​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ​។ បន្ទាប់ពី​លោក​យ៉ូប​បាន​បាត់បង់​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ក្នុង​ជីវិត ជំនឿ​របស់​គាត់​ក៏​មាន​ការ​រង្គោះ​រង្គើ​ផង​ដែរ​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ឱ​ព្រះ​អង្គ​អើយ ទូល​បង្គំ​អំពាវនាវ​រក​ទ្រង់ តែ​ទ្រង់​មិន​ឆ្លើយ​មក​ទូល​បង្គំ​សោះ ទូល​បង្គំ​ឈរ​ឡើង តែ​ទ្រង់​គ្រាន់តែ​សំឡឹង​មើល​ទូល​បង្គំ​ប៉ុណ្ណោះ”(យ៉ូប ៣០:២០)។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​ពី​ក្នុង​ខ្យល់កួច តប​នឹង​លោក​យ៉ូប​វិញ(៣៨:១) ដោយ​ប្រកាស​ថា ព្រះអង្គ​នៅតែ​ទតមើល​លោក​យ៉ូប ប៉ុន្តែ ទស្សនៈ​វិស័យ​របស់​លោក​យ៉ូប​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​បើក​ចំហ​ឲ្យ​ទូលាយ​ជាង​មុន​។ គាត់​ក៏បាន​ពិចារណា​អំពី​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះអង្គ​។ លោក​យ៉ូប​ក៏បាន​គិត​ដល់ “កំណើត​ផែនដី” និង “ផ្កាយ​ព្រឹក”(ខ.៤,៧) និង​គ្រប់​ទាំង​ជីវិត​សត្វ…

Read article
តើ​យើង​កំពុង​ស្តាប់​តាម​នរណា?

ចោទិយកថា ១៨:១៥-១៨ ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ហោរា១កើត​ឡើង ពី​ពួក​បង​ប្អូន​ឯង ឲ្យ​ដូច​ជា​អញ​ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​ស្តាប់​តាម​អ្នក​នោះ​ចុះ​។ ចោទិយកថា ១៨:១៥ មាន​ពេល​មួយ​លោក​ដាក វ៉ាយ(Doug White) បាន​ទាក់ទង​ទៅ​ប៉ម​បញ្ជា​ការហោះហើរ​របស់​យន្តហោះ នៅ​អាកាស​យានដ្ឋាន តាម​វិទ្យុ​ទាក់ទង ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា “ខ្ញុំ​មាន​រឿង​បន្ទាន់​។ អ្នក​បើកបរ​យន្តហោះ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ស្លាប់​ហើយ”។ បន្ទាប់ពី​យន្តហោះ​បាន​ចាក​ចេញ​បាន​តែ​ប៉ុន្មាន​នាទី អ្នក​បើកបរ​យន្តហោះ​ឯកជន​ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោក​ដាក​បាន​ជិះ​នោះ ស្រាប់តែ​បាន​បាត់បង់​ជីវិត​ភ្លាមៗ​។ លោក​ដាក ក៏​បាន​បោះ​ជំហាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​កាប៊ីន​បើកបរ​យន្តហោះ ដោយ​ជំនាញ​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​បណ្ដុះ​បណ្តាល​ទើបតែ​បាន៣ខែ​ប៉ុណ្ណោះ ដោយ​ប្រើ​យន្តហោះ ដែល​មិន​ទំនើប​ដូច​នេះ​ទេ​។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ស្តាប់​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ការ​ហោះហើរ នៅ​អាកាសយាន​ដ្ឋាន ដែល​បាន​ជួយ​ប្រាប់​គាត់ អំពី​របៀប​ចុះចត​យន្តហោះ ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ក្រោយមក លោក​ដាក ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ពួក​គេ​បាន​សង្គ្រោះ​ជីវិត​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់ ដែល​អាច​កើត​ឡើង​ភ្លាមៗ បើសិន​ជា​យន្តហោះ​នោះ​ធ្លាក់ ហើយ​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆាប​ឆេះ”។ យើង​មាន​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​មានតែ​ទ្រង់​ទេ ដែល​អាច​ជួយ​នាំ​ផ្លូវ​យើង​ឆ្លង​កាត់​បញ្ហា​ប្រឈម​ក្នុង​ជីវិត​។ កាល​លោក​ម៉ូសេ​ថ្លែង​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ហោរា១កើត​ឡើង ពី​ពួក​បង​ប្អូន​ឯង ឲ្យ​ដូច​ជា​អញ​ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​ស្តាប់​តាម​អ្នក​នោះ​ចុះ”(ចោទិយកថា ១៨:១៥)។ ព្រះបន្ទូល​សន្យា​នេះ គឺ​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ អំពី​ការ​បន្តវេន​របស់​ហោរា ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ…

Read article
ការ​ឆ្លើយតប ដោយ​ការ​ដឹង​គុណ

ដានីយ៉ែល ៦:១-១០ លោក​លុត​ជង្គង់​ចុះ​អធិស្ឋាន ហើយ​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះ​របស់​លោក១ថ្ងៃ៣ដង ដូចជា​កាលពី​មុន​។ ដានីយ៉ែល ៦:១០ លោក​ធីម៉ូថេ(Timothy) ជា​នាវិក​ជនជាតិ​អូស្ត្រាលី ដែល​បាន​រស់​ដោយសារ​សាច់​ត្រី​ឆៅ និង​ទឹក​ភ្លៀង​តែ​ម្នាក់ឯង អស់​រយៈ​ពេល៣ខែ​។ ទូក​ក្តោង​របស់​គាត់​បាន​ខូច​ដោយសារ​ខ្យល់​ព្យុះ ហើយ​បាន​រសាត់​អណ្ដែត​ក្នុង​មហា​សមុទ្រ​ប៉ាស៊ីហ្វិក ចម្ងាយ​ជិត២ពាន់​គីឡូម៉ែត្រ​ពី​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក ពួក​នាវិក​នៅ​លើ​ទូក​នេសាទ​របស់​ជនជាតិ​ម៉ិចស៊ីកូ ដែល​កំពុង​នេសាទ​ត្រី​ធូណា បាន​ប្រទះ​ឃើញ​ទូក​ក្តោង​របស់​គាត់ ដែល​បាន​ខូច​នោះ ហើយ​ក៏​ជួយ​សង្គ្រោះ​គាត់​។ ក្រោយមក បុរស​ស្គម​ស្គាំង និង​ទ្រោម​ខ្លួន​ដោយសារ​អាកាសធាតុ​ដ៏​កាច​សាហាវ ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា “ខ្ញុំ​ពិតជា​ចង់​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​ក្រៃ​លែង ចំពោះ​កាពីទែន​របស់​ទូក​នេសាទ និង​ក្រុម​ហ៊ុន​នេសាទ ដែល​បាន​សង្គ្រោះ​ជីវិត​ខ្ញុំ”។ លោក​ធីម៉ូថេ បាន​ថ្លែង​អំណរ​គុណ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ឆ្លង​កាត់​ទុក្ខ​វេទនា​នៅ​កណ្តាល​មហា​សមុទ្រ ប៉ុន្តែ ហោរា​ដានីយ៉ែល​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​ដែល​ដឹង​គុណ​ព្រះអម្ចាស់ នៅមុន​ពេល នៅ​ក្នុង​ពេល និង​នៅ​ក្រោយ​ពេល​ដែល​គាត់​ជួប​រឿង​វិបត្តិ​។ គាត់​ត្រូវ​គេ​និរទេស ទៅ​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន​ពី​នគរ​យូដា ជា​មួយ​ពូជ​អំបូរ​យូដា​ដទៃ​ទៀត(ដានីយ៉ែល ១:១-៦)។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គាត់​ក៏បាន​ឡើង​កាន់​មុខ​តំណែង​ធំ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​នាម៉ឺន​ដទៃ​ទៀត​ច្រណែន​ឈ្នានីស ហើយ​ចង់​ឲ្យ​គេ​សម្លាប់​គាត់(៦:១-៧)។ ពួក​សត្រូវ​របស់​គាត់ ក៏បាន​ទៅ​គាល់​អធិរាជ​នៃ​ចក្រភព​បាប៊ីឡូន ដើម្បី​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ចេញ​ច្បាប់ ដែល​ចែងថា នរណា​ក៏​ដោយ​ដែល​អធិស្ឋាន​ទៅ​រក​ព្រះ​ណាមួយ នឹង​ត្រូវ​គេ​កាត់​ទោស ដោយ​បោះ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​រូង​សឹង(ខ.៧)។ នៅពេល​នោះ…

Read article
អំណោយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល

អេសាយ ៤:២-៦ នៅ​គ្រា​នោះ ខ្នែង​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា នឹង​បានជា​ល្អ​ប្រពៃ ហើយ​រុងរឿង​។ អេសាយ ៤:២ វាល​ស្រែ​របស់​លោក​លី វីលសិន(Lee Wilson) ដែល​បាន​ភ្ជួរ​រាស់​ហើយ មាន​បង្កប់​អ្វី​ម្យ៉ាង​។ នៅ​ក្នុង​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ថ្ងៃខួប​អាពាហ៍ពិពាហ៍​លើកទី៥០ លោក​លី វីលសិន​បាន​ទុក​ចំណែក​ដីប្រហែល៣០ហិចតា សម្រាប់​ដាំ​ដើម​ផ្កា ធ្វើ​ជា​អំណោយ​ធំ​បំផុត ដែល​ភរិយា​គាត់​ធ្លាប់​បាន​ឃើញ​។ គាត់​បាន​យក​គ្រាប់​ផ្កាឈូក​រ័ត្ន​ជា​ច្រើន​រាប់​មិន​អស់ ទៅ​ដាំ​ក្នុង​ដី​នោះ ដោយ​មិន​ឲ្យ​គេ​ដឹង ហើយ​នៅ​ទី​បំផុត ដើម​ផ្កា​ឈូក​រ័ត្ន​មាន​ពណ៌​លឿង​ដូច​មាស​ដែល​ភរិយា​គាត់​ចូល​ចិត្ត ចំនួន​១លាន​២​សែន​ដើម បាន​ដុះ​ឡើង​។ នៅពេល​ដែល​ផ្កា​បាន​រីក​ឡើង​ព្រម​គ្នា អ្នក​ស្រី​រេនី(Renee) មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល និង​ការ​រំភើប​ចិត្ត​ជា​ពន់​ពេក ចំពោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​លោក​លី​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​។ កាល​ព្រះអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​យូដា តាមរយៈ​ហោរា​អេសាយ ព្រះ​អង្គ​បាន​បើក​បង្ហាញ​រឿង​អាថ៌កំបាំង​មួយ​ដល់​ពួកគេ​។ ទោះ​ពួកគេ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ការ​នោះ​សម្រេច ក្នុង​សម័យ​ដែល​ពួកគេ​រស់នៅ​ក៏ដោយ បន្ទាប់​ពី​ព្រះអង្គ​បាន​ជំនុំជម្រះ​ពួកគេ ដោយសារ​ភាព​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ពួកគេ(អេសាយ ៣:១-៤:១) យុគសម័យ​ថ្មី​ដ៏​រុងរឿង នឹង​មក​ដល់​។ “នៅ​គ្រា​នោះ ខ្នែង​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា នឹង​បានជា​ល្អ​ប្រពៃ ហើយ​រុងរឿង ឯ​ផល​កើត​ពី​ដី នឹង​បាន​ជា​ប្រសើរ ហើយ​ជា​លំអ ដល់​សំណល់​ពួក​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ដែល​បាន​រួច”(៤:២)។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ពួកគេ​នឹង​បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ និង​ការ​និរទេស នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ចក្រភព​បាប៊ីឡូន ប៉ុន្តែ…

Read article
ការ​បង្រៀន​ដ៏​រំភើប​រីករាយ

សុភាសិត ៣:១-១២ កូន​អើយ កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​ឱវាទ​អញ​ឡើយ គួរ​ឲ្យ​ចិត្ត​ឯង​កាន់​តាម​បណ្តាំ​របស់​អញ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​។ សុភាសិត ៣:១ អ្នក​ស្រី​សូហ្វៀ រ៉ូបឺត(Sophia Roberts) បាន​មើល​ឃើញ​ការ​វះ​កាត់​បេះដូង ដោយ​ផ្ទាល់​ភ្នែក ជា​លើក​ដំបូង កាល​គាត់​មាន​អាយុ​ប្រហែល១១ឆ្នាំ​។ អ្នក​ប្រហែល​ជា​គិតថា គាត់​នៅ​ក្មេង​ពេក មិន​គួរ​ឈរ​មើល​ពេទ្យ​វះ​កាត់​បេះដូង​ឲ្យ​អ្នក​ជំងឺ​ដូច​នេះ​ទេ តែ​អ្នក​ចាំបាច់​ត្រូវ​ដឹង​ថា វេជ្ជ​បណ្ឌិត ហារ៉ូល រ៉ូបឺត(Harold Roberts Jr) ជា​ឪពុក​របស់​នាង និង​ជា​ពេទ្យ​វះ​កាត់​បេះ​ដូង​។ កាលពី​ឆ្នាំ២០២២ សូហ្វៀ ក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំ ក្នុង​នាម​នាង​ជា​គ្រូ​ពេទ្យ​ឯកទេស​ខាង​វះ​កាត់ នាង​បាន​ចូល​រួម​ជាមួយ​ឪពុក​របស់​នាង ក្នុង​ការ​វះ​កាត់​ផ្លាស់​ប្តូរ​ប្រឺស​បេះដូង​យ៉ាង​ជោគជ័យ​។ លោក​ហារ៉ូល ក៏បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “តើមាន​អ្វី​ល្អ​ជាង​នេះ​ទៀត? ខ្ញុំ​បាន​បង្រៀន​ក្មេង​ម្នាក់​នេះ ឲ្យ​ចេះ​ជិះ​កង់​កាល​នាង​នៅ​តូច … សព្វថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​បង្រៀន​នាង ឲ្យ​ចេះ​វះ​កាត់​បេះ​ដូង​មនុស្ស​ទៀត ខ្ញុំ​ពិតជា​មាន​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​ណាស់”។ មិន​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ទេ ដែល​បាន​បង្រៀន​ជំនាញ​វះ​កាត់ ដល់​ក្មេងៗ ប៉ុន្តែ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ក៏បាន​ពិពណ៌នា អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​បង្រៀន​ការ​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត ដល់​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​ផង​ដែរ គឺ​បង្រៀន​ពួកគេ​ឲ្យ​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះ និង​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ព្រះអង្គ​។ ក្សត្រ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​មួយ​អង្គ​នេះ បាន​ចែក​ចាយ​ដោយ​ចិត្ត​ឆេះ​ឆួល ដល់​បុត្រ​របស់​ព្រះអង្គ អំពី​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​បាន​រៀន​សូត្រ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ព្រះអម្ចាស់…

Read article
សក្តិ​សមនឹង​ឲ្យ​យើង​រង់​ចាំ

លោកុប្បត្តិ ១២:១-៥ អ័ប្រាហាំ​អាយុ​បាន១០០ឆ្នាំ​ហើយ​ក្នុង​កាល​ដែល​អ៊ីសាក កូន​គាត់​កើតមក​។ លោកុប្បត្តិ ២១:៥ លោក​ភីល ស្ទ្រីងជ័រ(Phil Stringer) បាន​រង់​ចាំ​អស់​រយៈ​ពេល១៨ម៉ោង ទំរាំ​តែ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្តហោះ ដែល​បាន​ពន្យារ​ពេល ដោយសារ​ព្យុះ​រន្ទះ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ភាព​អត់​ធ្មត់ និង​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​របស់​គាត់​មិន​អត់​ប្រយោជន៍​ទេ​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅដល់​គោលដៅ​របស់​គាត់ ហើយ​បាន​ចូល​រួម​ការ​ប្រជុំ​ដ៏​សំខាន់ សម្រាប់​មុខ​ជំនួញ​របស់​គាត់​ទាន់​ពេល​វេលា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ជាង​នេះ​ទៅទៀត ​គាត់​ជា​អ្នក​ដំណើរ​ម្នាក់​គត់​ដែល​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ តាម​ជើងហោះហើរ​នោះ ដោយសារ​អ្នក​ដំណើរ​ដទៃ​ទៀត​បាន​បោះបង់ចោល​ការ​តស៊ូ ក្នុង​ការ​រង់​ចាំ ឬ​​ងាក​ទៅ​រក​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​មធ្យោបាយ​ផ្សេង​វិញ​។ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នោះ អ្នក​បម្រើ​នៅ​លើ​យន្តហោះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់​នូវ​អាហារ និង​ភេសជ្ជៈ​ដែល​គាត់​ចង់​បាន តាម​ចិត្ត ហើយ​លោក​ស្ទ្រីងជ័រ​ក៏បាន​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​បាន​អង្គុយ​នៅ​លើ​កៅ​អី​ជួរ​មុខ​គេ ព្រោះ​គាត់​ចង់​អង្គុយ​នៅ​លើ​កៅ​អី​មួយ​ណា​ក៏បាន ក្នុង​យន្តហោះ ដោយសារ​យន្តហោះ​នោះ មានតែ​គាត់​ម្នាក់​គត់ ដែល​ជា​អ្នក​ដំណើរ​។ ដូច​នេះ លទ្ធផល​ដែល​គាត់​ទទួល​បាន គឺ​សក្តិ​សមនឹង​ឲ្យ​គាត់​រង់​ចាំ​។ លោក​អ័ប្រាហាំ​ក៏​បាន​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ការ​រង់​ចាំ ដែល​មាន​ការ​ពន្យារ​ពេល​ដ៏​យូរ​ជាង​នេះ​ទៀត​។ កាលពី​មុន គឺ​នៅពេល​ដែល​គាត់​មាន​ឈ្មោះថា អាប់រ៉ាម ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​បង្កើត​ជាតិ​សាសន៍​ដ៏​ធំ​មួយ ចេញពី​គាត់ ហើយ​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​នៅ​លើ​ផែនដី​នឹង​មាន​ពរ ដោយសារ​គាត់(លោកុប្បត្តិ ១២:២-៣)។ ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ដែល​បុរស​អាយុ៧៥ឆ្នាំ​នោះ​មាន គឺ​ស្ថិត​នៅ​ត្រង់ថា តើ​ប្រជា​ជាតិ​ដ៏​ធំ​មួយ​អាច​កើត​ចេញពី​គាត់​ដោយ​របៀបណា បើសិន​ជា​គាត់​គ្មាន​កូន​សម្រាប់​បន្ត​ខ្សែ​លោហិត​ទេ​នោះ?…

Read article