August

You are here:
ជំនួយពីស្ថានសួគ៌

និមិត្ត​សញ្ញា​សម្ងាត់ អេស អូ អេស (SOS) ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩០៥ នៅ​ពេល​ដែល​ក្រុម​នាវិក​​រិះ​រក​មធ្យោបាយ ដើម្បី​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា ខ្លួន​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់។ និមិត្ត​សញ្ញា​សម្ងាត់​នេះ​ ត្រូវ​បាន​គេ​ទទួល​ស្គាល់ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩១០ នៅ​ពេល​ដែល​នាវា​ឈ្មោះ ស្ទីមស៊ីព ខិនថាក់គី កំពុង​តែ​លិច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក ហើយ​ក៏​បាន​ប្រើ និមិត្ត​សញ្ញា​នេះ ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​មក​ជួយ​សង្រ្គោះ​មនុស្ស​៤៦​នាក់ នៅ​លើ​នាវា ទាន់​ពេល​វេលា។ ​និមិត្ត​សញ្ញា​ អេស អូ​ អេស ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​ដែល​គេ​ទើប​តែ​ឆ្នៃ​បង្កើត ជាង​១០០​ឆ្នាំ​មុន ប៉ុន្តែ​ ការ​ស្រែក​រក​ជំនួយ ​គឺ​កើត​មាន​តាំង​តែ​ពី​ដើម​ដំបូង​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​ របស់​មនុស្ស​ជាតិ។ ជា​ញឹក​ញាប់ យើង​ច្រើន​តែ​ឃើញ​ការ​ស្រែក​រក​ជំនួយ នៅ​ក្នុង​ រឿង​របស់​លោក​យ៉ូស្វេ​ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់។ នៅ​សម័យ​នោះ លោក​យ៉ូស្វេ ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​ជំទាស់​ពី​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ (យ៉ូស្វេ ៩:១៨) និង​ការ​ឆ្លងកាត់​ទឹក​ដី​ដ៏​ពិបាក មុន​នឹង​ចូល​ទៅ​ដល់​ទឹក​ដី​សន្យា(៣:១៥-១៧) អស់​រយៈ​ពេល​ជាង​១៤​ឆ្នាំ។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​នោះ ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​វាយ​ដណ្ដើម​យក​ឈ្នះ​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ជា​បណ្ដើរ​ៗ​ ហើយ​ក៏​បាន​តាំង​ទី​លំ​នៅ លើ​ទឹក​ដី​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ប្រទាន​ឲ្យ​ពួក​គេ។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​តយុទ្ធ​នោះ “​ព្រះអម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​គង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​លោក​យ៉ូស្វេ”(៦:២៧)។ បទ​គម្ពីរ​យ៉ូស្វេ ជំពូក​១០…

Read article
បុរសដែលកំពុងតែញញឹម

តាម​ធម្មតា ខ្ញុំ​មិន​សូវ​ចូល​ចិត្ត​ទៅ​ទិញ​ទំនិញ នៅ​ហាង​លក់​គ្រឿង​ទេស​ទេ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ​វា​ជា​ផ្នែក​មួយ​ នៃ​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​ប្រចាំ។ ប៉ុន្តែ កិច្ច​ការ​នេះ មាន​ផ្នែក​មួយ ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន។ នោះ​គឺ​ការ​ឈរ​ចាំ​គិត​លុយ នៅ​ឯ​បញ្ជរ​គិត​លុយ​របស់​លោក​ហ្វ្រេត(Fred)។ ជា​ញឹក​ញាប់ ហ្វ្រេតបាន​បង្វែរ​ការ​គិត​លុយ ទៅ​ជា​ការ​សម្តែង។ គាត់​ពិត​ជា​មាន​ការ​រហ័ស​រហួន ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ហើយ​ក៏​តែង​តែ​មាន​ទឹក​មុខ​ញញឹម​ស្រស់ ហើយ​ថែម​ទាំង​រាំ (ពេល​ខ្លះ គាត់​ច្រៀង​ទៀត) ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​បោះ​ទំនិញ​(ដែល​មិន​ផុយ​ស្រួយ) ចូល​ទៅ​ក្នុង​ថង់​ផ្លា​ស្ទីក​។ ប្រាកដ​​ណាស់ លោក​ហ្វ្រេត​ពិត​ជា​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ការងារ​មួយ​នោះ ដែល​គេ​អាច​មើល​ឃើញ​ថា វា​ការងារ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​បំផុត។ ហើយ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ភាព​ក្លៀវ​ក្លា​របស់​គាត់ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភាព​រីក​រាយ ដល់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន នៅ​កន្លែង​គិត​លុយ ក្នុង​ហាង​ទំនិញ​នោះ។ របៀប​ដែល​លោក​ហ្វ្រេត​បំពេញ​ការងារ​របស់​គាត់ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​គោរព និង​ឲ្យ​តម្លៃ​ណាស់។ គាត់​មាន​អាកប្ប​កិរិយា​ដ៏​រីករាយ និង​មាន​ចិត្ត​ចង់​បម្រើ ហើយ​យក​ដាក់​ទុក​ដាក់ ចំពោះ​ភាព​លម្អិត គឺ​ត្រូវ​នឹង​អ្វី​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ពិពណ៌នា នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​កូល៉ុស ៣:២៣ អំពី​របៀប​ដែល​យើង​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​បំពេញ​ការងារ។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ហើយ​ការ​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ក៏​ដោយ ចូរ​ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត ទុក​ដូច​ជា​ធ្វើ​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់”។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​មាន​ការ​ប្រកប​ទាក់​ទង​ជា​មួយ​ព្រះយេស៊ូវ ការងារ​អ្វីក៏​ដោយ​ដែល​យើង​ធ្វើ គឺ​សុទ្ធ​តែ​ផ្ដល់​ឱ​កាស​ឲ្យ​យើង​សម្តែង​ចេញ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ឃើញ​ព្រះវត្ត​មាន​របស់​ទ្រង់ នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង។ គ្មាន​កិច្ចការ​ណា…

Read article
ការយំសោកប្រកបដោយសេចក្តីសង្ឃឹម

ឧទ្យាន​បិតិក​ភណ្ឌ​ជាតិ ឃ្លីហ្វថិន ក្នុង​ទីក្រុង​ណាសាវ ប្រទេស​បាហាម៉ាស ក្នុង​តំបន់​ប្រជុំ​កោះ​ខារីប៊ីន គឺ​ជា​ឧទ្យាន​រំឭក​អំពី​សោកនាដ​កម្ម ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​។ ត្រង់​ចំណុច​កំពង់​ទឹក មាន​ជណ្ដើរ​ថ្ម​ឡើង​ទៅ​លើ​ជ្រលង​ភ្នំ។ នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​ដប់​ប្រាំ​បី នាវា​ដឹក​ទាសករ មក​ប្រទេស​បាហាម៉ាស ត្រូវ​ឈប់​សំចត​នៅ​ទីនោះ។ ពួក​ទាសករ​ដែល​មក​ដល់ ត្រូវ​ឡើង​តាម​កាំ​ជណ្ដើរ​ទាំង​នេះ ភាគ​ច្រើន​ត្រូវ​ព្រាត់​ប្រាស ពី​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជីវិត ដែល​អមនុស្ស​ធម៌។ នៅ​កំពូល​ភ្នំ​នោះ មាន​ស្តូប​ជាទី​រំឭក​អំពី​ទាសករ​ទាំង​នោះ។ គេ​បាន​យក​ដើម​តាត្រាវ​មក​ឆ្លាក់​ជា​រូប​មនុស្ស​ស្រី ដាក់​ឲ្យ​ឈរ​នៅ​មាត់​សមុទ្រ ហើយ​សម្លឹង​មើល​ទៅ​ស្រុក​កំណើត និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​បាត់​បង់។ រូប​ចម្លាក់​នីមួយ​ៗ​ សុទ្ធ​តែ​មាន​ស្នាម​សម្លាក ដែល​នាយ​សំពៅ​បាន​វាយ​នឹង​រំពាត់។ ​ រូប​ចម្លាក់​មនុស្ស​ស្រី​ទាំង​នោះ​ ដែល​កំពុង​សោក​សង្រេង ដោយ​សារ​ការ​បាត់​បង់ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​សារៈ​សំខាន់​នៃ​ការ​ទទួល​ស្គាល់​ថា ពិភព​លោក​នេះ ពិត​ជា​មាន​ប្រព័ន្ធ​អយុត្តិ​ធម៌ និង​បាក់​បែក ហើយ​យើង​សោក​សង្រេង ដោយ​សារ​បញ្ហា​នេះ។ យើង​សោក​សង្រេង តែ​មិន​មាន​ន័យ​ថា យើង​គ្មាន​សង្ឃឹម​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ ការ​យំ​សោក​គឺ​ជា​មធ្យោ​បាយ​មួយ ដើម្បី​បង្ហាញ​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់ នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ ប្រហែល​៤០​ភាគ​រយ នៃ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង គឺ​ជា​បទ​ទំនួញ ហើយ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​បរិទេវ យើង​ឃើញ​ថា ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ ស្រែក​រក​ទ្រង់ ក្រោយ​ពេល​ដែល​​ពួក​ខ្មាំ​ង​សត្រូវ​ បាន​ឈ្លាន​ពាន…

Read article
ឪពុកដ៏ល្អ

កាល​សាវីយើ(Xavier) កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ នៅ​ពី​ក្មេង ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ ប្រកប​មុខ​ជំនួញ នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ​ជា​ញឹក​ញាប់។ ទោះ​បី​ជា​ប៉ា​របស់​គាត់​បាន​ទូរស័ព្ទ​មក​គាត់ ជា​ញឹក​ញាប់​ក៏​ដោយ​ ក៏​នៅ​ពេល​យប់​ខ្លះ យើង​នៅ​តែ​មាន​ការ​ពិបាក ដោយសារ​ការ​និយាយ​តាម​ទូរស័ព្ទ នៅ​តែ​មិន​អាច​លួង​គាត់​ឲ្យ​គេង​ដដែល។ ដូច្នេះ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទាញ​យក​អាល់ប៊ុម​រូបថត​របស់​យើង មក​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​របស់​យើង​មើល នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​រៀប​នឹង​ចូល​គេង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចង្អុល​ចំ​រូប​ថត ដែល​យើង​បាន​ថត​ជា​មួយ​គ្នា ហើយ​សួរ​គាត់​ថា “តើ​កូន​នៅ​ចាំ​ពេល​ហ្នឹង​ទេ”? ការ​រំឭក​អំពី​អនុស្សាវរីយ៍ ជា​បន្ត​បន្ទាប់ បាន​ជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ដល់​កូន​ប្រុស​របស់​យើង ដែល​ច្រើន​តែ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មាន​ប៉ា​ដ៏​ល្អ​ម្នាក់”។ ខ្ញុំ​យល់​ច្បាស់ អំពី​តម្រូវ​ការ​របស់​សាវីយើ។ គាត់​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​យើង​រំឭក​គាត់ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ឪពុក​គាត់ នៅ​ពេល​ដែល​ឪពុក​គាត់​មិន​នៅ​ក្បែរ។ គ្រប់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឆ្លង​កាត់​ការ​លំបាក ឬ​ភាព​ឯកកោ ខ្ញុំ​ក៏​ចង់​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ ជា​ពិសេស គឺ​ចង់​ដឹង​ថា ព្រះ​វបិតា​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ​ជាម្ចាស់ នៅ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​កំពុង​លាក់​ខ្លួន ពី​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ នៅ​ឯ​ទី​រហោ​ស្ថាន​(ទំនុកដំកើង ៦៣:១)។ ទ្រង់​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ព្រះ​ចេស្ដា​ដែល​គ្មាន​ដែន​កំណត់ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ជួយ​ឲ្យ​ស្កប់​ចិត្ត ដែល​មក​ពី​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ បាន​ជា​ទ្រង់​ពោល​ពាក្យ​សរសើរ​ដំកើង(ខ.២-៥)។ ទោះ​បី​ស្ថិត​ក្នុង​រាត្រី​ដ៏​លំបាក​បំផុត​ក្ដី ក៏ស្ដេច​ដាវីឌ​ នៅតែ​អាច​អរសប្បាយ ចំពោះ​ការ​ថែរ​រក្សា​របស់​ព្រះ​វរបិតា ដោយ​ស្តេចដាវីឌ​អាច​ពឹង​ផ្អែក​បាន គឺ​ការ​មើលថែរ​…

Read article
ការផ្តល់ឲ្យនូវសេចក្តីស្រឡាញ់

លោក​ណា​ប៊ីល គូរេស៊ី (Nabeel Qureshi) បាន​ប្រែ​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​ជា​ច្រើន​ ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​អ្នក​អាន​យល់​ដឹង អំពី​មនុស្ស នៅ​ក្នុង​សាសនា ដែល​គាត់​ធ្លាប់​បាន​ជឿ​កាល​ពី​មុន។ សំណេរ​របស់​គាត់​មាន​ពេញ​ដោយ​ការ​គោរព ហើយ​លោក គូរេស៊ី តែង​តែ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​ដែល​ពោរ​ពេញ​ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​ ចំពោះ​ ជន​រួម​ជាតិ​របស់​គាត់។ នៅ​ទំព័រ​ដើម ក្នុង​សៀវភៅ ដែល​លោក គូរេស៊ី​បាន​និពន្ធ គាត់​បាន​សរសេរ​ថ្លែង​ជូន​ចំពោះ ប្អូន​ស្រី​របស់​គាត់ ដែល​មិន​ទាន់​បាន​បើក​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​នៅ​ឡើយ​។ ក្នុងទំព័រ​​នៃ​ការ​ថ្លែង​ជូន​ចំពោះ​នោះ សំណេរ​របស់​គាត់​ខ្លី​ទេ តែ​មាន​ពេញ​ដោយ​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ គាត់​បាន​ថ្លែង​យ៉ាង​ខ្លី​ថា “ខ្ញុំ​ ទូល​អង្វរ សូម​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ប្រទាន​ពរ​ឲ្យ យើង មាន​ពេល​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​អង្គ​ទាំង​អស់​គ្នា នៅ​ថ្ងៃ​ណា​មួយ”។ យើង​អាច​យល់​អំពី​ប្រភេទ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នេះ​ នៅ​ពេលដែល​យើង​អាន​សំបុត្រ​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ដែល​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​កាន់​ពួកជំនុំ​នៅ​ទី​ក្រុង​រ៉ូម។ លោក​បាន​ថ្លែង​ថា “ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​សោក​ជា​ខ្លាំង​ និង​សេចក្តី​ព្រួយ​លំបាក​ជា​និច្ច។​​ខ្ញុំ​ស្ទើរ​តែ​នឹង​សូម​ឲ្យ​ព្រះគ្រីស្ទ ដាក់​បណ្តាសា​ខ្ញុំ​វិញ ជំនួស​បង​ប្អូន​ជា​ញាត្តិ​សន្តាន​ខ្ញុំ ខាង​ឯ​សាច់​ឈាម”(រ៉ូម ៩:២-៣)។ សាវ័ក​ប៉ុល​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ ចំពោះ​សាសន៍​យូដា ដែល​ជា​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​គាត់​ បាន​ជា​គាត់​ស្ទើរ​តែ​នឹង​សូម​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ឲ្យ​ដាក់​បណ្តាសា​គាត់ ជំនួស​ពួក​គេ​រាល់​គ្នា ឲ្យ​តែ​ពួក​គេ​ទទួល​ជឿ​ទ្រង់។ គាត់​ដឹង​ថា ការ​ដែល​សាសន៍​យូដា​បដិសេធ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ នោះ​ស្មើ​នឹង​បដិសេធ​ព្រះ​ដ៏​ពិត។…

Read article
ការធ្លាក់ដល់បាត

នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​វិបត្តិ​សេដ្ធ​កិច្ច​នៅ​អាស៊ី នៅ​ឆ្នាំ១៩៩៧ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ស្វែង​រក​ការងារ​ធ្វើ លើស​ចំនួន​ការងារ ដែល​មាន​ស្រាប់។ ហើយ​ខ្ញុំ​ជា​ម្នាក់ ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ​។ ​បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​ស្វែង​រក​ការងារ អស់​រយៈ​ពេល​៩​ខែ ដោយ​ចិត្ត​ថប់​បារម្ភ ខ្ញុំ​ក៏​រក​បាន​ការងារ​មួយ ធ្វើ​ជា​អ្នក​និពន្ធ សម្រាប់​ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្ម។ ប៉ុន្តែ មិន​បាន​ប៉ុន្មាន​ផង ក្រុម​ហ៊ុន​នោះ​ក៏​បាន​ជួប​បញ្ហា ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​អត់​ការងារ​ធ្វើ​ទៀត។ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ជួប​រឿង​បែប​នេះ​ទេ? ពេល​នោះ អ្នក​មាន​អារម្មណ៍​ថា រឿង​អាក្រក់​បំផុត​ហាក់​ដូច​ជា បាន​កន្លង​ផុត​ហើយ ប៉ុន្តែ អ្នក​ស្រាប់​តែ​ជួប​បញ្ហា​ថ្មី​មួយ​ទៀត​ ធ្វើ​ឲ្យ​ធ្លាក់​ដល់​បាត​តែ​ម្តង។ ស្រ្តី​មេ​ម៉ាយ​នៅ​ក្រុង​សា​រិបតា​ក៏​មាន​បទ​ពិ​សោធន៍​ដូច​នេះ​ដែរ (១ពង្សាវ​តារ​ក្សត្រ ១៧:១២)។ ក្នុង​ពេល​ដែល​មាន​អំណត់​ នៅ​ក្នុង​ស្រុក ស្រ្តី​មេម៉ាយ​នោះ​បាន​រៀប​ចំ​អាហារ​ ចុង​ក្រោយ​សម្រាប់​រូប​នាង និង​កូន​របស់​នាង។ តែ​នៅ​ពេល​នោះ ហោ​រា​អេលីយា ក៏បាន​សុំ​ទទួល​ទាន​អាហារ​ជា​មួយ​ដែរ។ ស្រ្តី​មេ​ម៉ាយ​បាន​ព្រមឲ្យ​នំបុ័ង ដល់​ហោរា​អេលីយ៉ា ទាំង​ស្ទាក់​ស្ទើរ ហើយ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ក៏​បាន​បន្តរ​ផ្គត់​ផ្គង់ ម្សៅ និង​ប្រេង​អូលីវ​រហូត សម្រាប់​នាង និង​កូន​របស់​នាង (ខ.១០-១៦)។ ក្រោយ​នោះ​មក កូន​ប្រុស​របស់​នាង ក៏​ចាប់​មាន​ជម្ងឺ។ ជំងឺ​នោះ​ធ្ងន់​ណាស់ ដល់​ម៉្លេះ​បាន​ជា​គ្មាន​ដង្ហើម​ក្នុង​ខ្លួន​ឡើយ។ ដូច្នេះ នាង​ក៏​និយាយ​ទៅ​អេលីយ៉ា​ថា “ឱ​អ្នក​សំណប់​របស់​ព្រះ​អើយ តើ​ខ្ញុំ និង​លោក…

Read article
អំណរក្នុងការចែកទាន ឬការឲ្យ

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​ជួប​រឿង​ក្រៀម​ក្រំ ពេញ​មួយ​សប្ដាហ៍។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ល្វើយ មិន​ចង់​ធ្វើ​ការ​ងារ​អ្វី​ទាំង​អស់​ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​ដឹង​ថា មក​ពី​មូល​ហេតុ​អ្វី​ដែរ។ ជិត​ដល់​ចុង​សប្តាហ៍ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា អ៊ុំ​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់ មាន​ជំងឺ​ខូច​តម្រង​នោម។​ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គាត់​ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ខ្ញុំ​បែរ​ជា​មាន​អារម្មណ៍​ថា ចង់​ពន្យា​ពេល​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គាត់​ទៅ​វិញ។ ប៉ុន្តែ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ខ្ញុំ​ក៏ ​បាន​ព្យាយាម​ទៅ​ផ្ទះ​គាត់​ឲ្យ​ខាន​តែ​បាន ដែល​នៅ​ទីនោះ យើង​ក៏​បាន​បរិភោគ​អាហារ ជជែក​គ្នា​លេង ហើយ​អធិស្ឋាន​ជា​មួយ​គ្នា។ មួយ​ម៉ោង​ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ចេញ​ពី​ផ្ទះ​គាត់ ដោយ​ទទួល​អាម្មណ៍​ស្រស់​ស្រាយ  ​ជា​លើក​ដំបូង ក្នុង​រយៈ​ពេល​មួយ​សប្តាហ៍​នោះ​។ តាម​ពិត ការ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​សុខ​ទុក្ខ​របស់​អ្នក​ដទៃ ជា​ជាង​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ខ្លួន​ឯង បាន​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ប្រសើរ​ឡើង។ អ្នកជំនាញ​ផ្នែក​ចិត្ត​សាស្រ្ត​បាន​រក​ឃើញ​ថា ការ​ធ្វើ​ទាន ឬ​ការ​ឲ្យ អាច​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត ពេល​ដែល​អ្នក​ឲ្យ បាន​មើល​ឃើញ​ថា អ្នក​ទទួល​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​ចំពោះ​ការ​ឲ្យ​នោះ។ អ្នក​ជំនាញ​មួយ​ចំនួន ថែម​ទាំង​បាន​ជឿ​ថា​ មនុស្ស​មាន ចិត្ត​សប្បុរស តាំង​ពី​កំណើត​មក! ប្រហែល​មក​ពី​ហេតុ​នេះ​ហើយ នៅ​ពេល​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដល់​ពួក​ជំនុំ នៅ​ទីក្រុង​ថែស្សាឡូនីច ឲ្យ​កសាង​សហគមន៍​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ គាត់​ក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួក​គេ​ឲ្យ​ជួយ​អ្នក​ដែល​ទន់​ខ្សោយ(១ថែស្សាឡូនីច ៥:១៤)។ មុន​នោះ គាត់​បាន​ដក​ស្រង់​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ ដែល​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា “​ដែល​ឲ្យ…

Read article
សេចក្តីអាថ៌កំបាំងដ៏ពិបាក

នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ចេញ​ដើរ​លេង យើង​ក៏​បាន​ជជែក​គ្នា អំពី​ការ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​គម្ពីរ។ មិត្ត​របស់​ខ្ញុំ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​សូវ​ចូល​ចិត្ត​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ប៉ុន្មាន​ទេ ព្រោះ​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​បាន​ចែង​អំពី​រឿង​ដែល​ពិបាក​អាន និង​និយាយ​អំពី​ការ​សង​សឹក។ គាត់​ចង់​អាន តែ​រឿង​ព្រះ​យេស៊ូវ​ប៉ុណ្ណោះ។ យើង​ប្រហែល​ជា​យល់​ស្រប​នឹង​ពាក្យ​ដែល​នាង​បាន​និយាយ ពេល​ដែល​យើង​បាន​អាន​ ព្រះគម្ពីរ​ណាហ៊ុម គឺដែល​បាន​ចែង​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​សង​សឹក ហើយ​ទ្រង់​រក្សា​នូវ​សេចក្តី​ក្រោធ” (ណាហ៊ុម ១:២)។ ប៉ុន្តែ ​យើង​ក៏​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង ពេល​ដែល​បាន​អាន​ខបន្ទាប់ ដែល​បាន​ចែង​ថា​ “ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​យឺត​នឹង​ខ្ញាល់ ហើយ​មាន​ព្រះ​ចេស្តា​យ៉ាង​ធំ” (ខ.៣)។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ស្វែង​យល់​ឲ្យ​កាន់​តែ​ស៊ី​ជម្រៅ អំពី​សេចក្តី​ក្រោធ​របស់​ព្រះ នោះ​យើង​នឹង​បាន​ដឹង​ថា ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​មាន​សេចក្តី​ក្រោធ​ម្ដង​ៗ នោះ​ច្រើន​តែ​ដោយសារ​ទ្រង់​ការពារ​រាស្រ្ត​របស់​ទ្រង់ ឬ​ការពារ​ព្រះ​នាម​របស់​ទ្រង់​ផ្ទាល់។ ដោយ​សារ​តែ​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ហូរ​ហៀរ ព្រះ​អង្គ​ត្រូវ​តែ​ស្វែង​រក​យុត្តិ​ធម៌ ហើយ​កាត់​ទោស​រាល់​ទាំង​សេចក្តី​កំហុស ប៉ុន្តែ ទ្រង់​នឹង​សង្រ្គោះ​ដល់​អស់​អ្នក​ណា ដែល​ត្រឡប់​មក​រក​ទ្រង់​វិញ។ យើង​ឃើញ​ថា​ទ្រង់​មិន​គ្រាន់​តែ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ នៅ​ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ ដោយ​ត្រាស់​ហៅ​រាស្រ្ត​របស់​ទ្រង់​ ឲ្យ​វិល​មក​រក​ទ្រង់​វិញ​ប៉ុណ្ណោះ​ឡើយ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​ថែម​ទាំង​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ នៅ​ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ថ្មី​ផង​ដែរ ដោយ​ចាត់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​តែ​១ របស់​ទ្រង់ ឲ្យ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ជំនួស​បាប​យើង​រាល់​គ្នា។ យើង​មិន​អាច​យល់​បាន​ទាំង​ស្រុង អំពី​អាថ៌​កំបាំង នៃ​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ ប៉ុន្តែ យើង​អាច​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​ថា…

Read article
សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ប្ដូរផ្ដាច់

នៅ​សល់​តែ​មួយ​សប្តាហ៍​ប៉ុណ្ណោះ  សារ៉ា​នឹង​រៀប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ហើយ តែ​នាង និង​គូ​ដណ្ដឹង​របស់​នាង បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ផ្ដាច់​ពាក្យ​។ ថ្វី​បើ​សារ៉ា​បាន​កើត​ទុក្ខ និង​ខូច​ចិត្ត​យ៉ាង​ណា​ក្តី នាង​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ថា នឹង​មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខាត​ម្ហូប ដែល​នាង​កក់​ទុក សម្រាប់​ថ្ងៃ​មង្គល​ការ​របស់​នាង​ឡើយ។ ដូច្នេះ សារ៉ា​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​កែ​ពិធី​មង្គលការ​របស់​នាង ទៅ​ជា​កម្ម​វិ​ធី​ជប់​លៀង​​ផ្សេង​វិញ។ នាង​បាន​រើ​តុ​ចំណង​ដៃ​ចេញ ហើយ​ប្តូរ​បញ្ជី​ឈ្មោះ​ភ្ញៀវ​ដែល​ត្រូវ​អញ្ជើញ។ នាង​ក៏​បាន​អញ្ជើញ​ជន​អនាថា ដែល​គ្មាន​ទី​ជម្រក ឲ្យ​ចូល​រូម​កម្ម​វិធី​ជប់​លៀង​របស់​នាង​វិញ។ កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួក​ផារិស៊ី ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​អំពើ​សប្បុរស ដោយ​ឥត​លក្ខ​ខណ្ឌ​យ៉ាង​ដូច​នេះ​ផង​ដែរ។ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា “បើ​កាល​ណា​អ្នក​រៀប​លៀង​ភ្ញៀវ នោះ​ចូរ​អញ្ជើញ​ពួក​អ្នក​ក្រ អ្នក​ពិការ អ្នក​ខ្ញើច និង អ្នក​ខ្វាក់​វិញ នោះ​អ្នក​នឹង​ទទួល​បាន​ព្រះ​ពរ (លូកា ១៤:១៣-១៤)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​កត់​សំគាល់​ថា យើង​នឹង​ទទួល​បាន​ព្រះ​ពរ​ពី​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ពី​ព្រោះ​ភ្ញៀវ​ក្រី​ក្រ​ទាំង​​នោះ ពុំ​មាន​លទ្ធភាព​តប​ស្នង​សង​គុណ​ម្ចាស់​ពិធី​ជប់​លៀង​បាន​ឡើយ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង ជួយ​មនុស្ស​ដែល​ទុរគត  មនុស្ស​មិន​ពូកែ​សម្តី និងមនុស្ស​ឯកកោ។ កាល​នោះ ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូល អំពី​សេចក្តី​ទាំង​នេះ ទៅ​កាន់​ពួក​អាចារ្យ​ផារីស៊ី នៅ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​ធ្វើ​ជា​ភ្ញៀវ​ដែល​មក​សោយ​អាហារ​នៅ​ផ្ទះ​ពួក​គេ។ ដូច​នេះ ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ទ្រង់ ហាក់​ដូច​ជា​មាន​ភាព​ចាក់​ដោត និង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ តាម​ការ​ពិត សេចក្តី​ស្រឡាញ់ តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ។ ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ឮ​គេ​និយាយ​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់ គឺ​ជា​ការ​ផ្តល់​ឲ្យ​…

Read article
ជូនចំពោះមិត្តជាទីស្រឡាញ់

ការ​អ្វី​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន បាន​ធ្វើ សម្រាប់​សំឡាញ់​របស់​គាត់ គឺ​លោក​កៃយុស នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​១​ គឺ​ជា​សិល្បៈ​នៃ​ការ​ទំ​នាក់​ទំនង ដែល​កំពុង​សាប​រលាប នៅ​ក្នុង​សតវត្ស​ទី​២១​នេះ។ កាល​នោះ​លោក​យ៉ូហាន​បាន​ទំនាក់​ទំនង​ដោយ​សរ​សេរ​សំបុត្រ​ ផ្ញើ​ទៅ​លោក​កៃ​យុស។ អ្នកស្រី ខែតធើរីន ហ្វៀល (Catherine Field)​ ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ នៃ​កាសែត New York Times​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ការ​សរ​សេរ​សំបុត្រ ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​សិល្បៈ​ដ៏​ចំណាស់​ជាង​គេ”។​ ឧទាហរណ៍ យើង​អាច​មើល​គំរូ​សំបុត្រ និង​ការ​គិត​របស់​សា​វ័ក​ប៉ុល​ ដែល​ជា​អ្នក​ស្រុក​តើសុស។​ ហើយ​យើង​ក៏​អាច​រាប់​បញ្ចូល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​ផង​ដែរ។ នៅ​ក្នុង​សំបុត្រ​ដែល​លោក​យ៉ូហាន​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ លោក​កៃយុស គាត់​បាន​ទូល​សូម​ឲ្យ លោក​កៃយ៉ូស​មាន​សុខ​ភាព​ល្អ ខាង​សាច់​ឈាម និង​ខាង​ព្រលឹង​វិញ្ញាណ ព្រម​ទាំង​ប្រើ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត អំពី​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​លោក​កៃយុស និង​ការ​កត់​សំគាល់ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​គាត់​មាន ចំពោះ​ពួក​ជំនុំ។ លោក​យ៉ូហាន ក៏​បាន​និយាយ អំពី​បញ្ហា​នៅ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ ​ដែល​គាត់​សន្យា​ថា នឹង​លើក​មក​និយាយ ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា នៅ​ពេល​ក្រោយ។ គាត់​ក៏​បាន​សរសេរ អំពី​តម្លៃ​នៃ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ល្អ ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ និយាយ​រួម សំបុត្រ​របស់​លោក​យ៉ូហាន​ គឺ​ជា​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ផង​ និង​ការ​ជំរុញ​ចិត្ត​ដល់​មិត្ត​សំឡាញ់​របស់​គាត់​។ ការ​ទំនាក់​ទំនង​តាម​ប្រព័ន្ធ​ឌីជីធល ក្នុង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន…

Read article