ស្កប់ចិត្ត នឹងផែនការព្រះអង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ដ្បិតតើអ្នកណាបានធ្វើឲ្យអ្នកផ្សេងពីគេ តើអ្នកមានអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកមិនបានទទួល ចុះបើបានទទួលមែន ហេតុអ្វីបានជាអួតខ្លួនដូចជាមិនបានទទួលវិញ?» (១កូរិនថូស ៤:៧)។ ការច្រណែនមានឈ្មោះផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនដែលយើងបានដាក់ឲ្យ ហើយក៏បានលួចប្រើវា តាមរបៀបជាច្រើន ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ វាស្ថិតក្នុងចំណោមអំពើបាបដែលគ្រីស្ទានបាន «ទ្រាំទ្រ»។ អ្នកមិនទំនងជារកឃើញវា ក្នុងបញ្ជីនៃអំពើបាបធំជាងគេទាំង១០ ដែលគ្រូគង្វាលបានដាស់តឿនពួកជំនុំឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ឬបានលើកយកមកនិយាយ ជាញឹកញាប់ នៅពេលដែលអ្នកជឿចែកចាយអំពីទុក្ខលំបាក ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាស្ថិតក្នុងបញ្ជីរបស់ព្រះអង្គ ហើយព្រះគម្ពីរបានលើកយកវាមកនិយាយជាញឹកញាប់។ តាមពិត ការច្រណែនស្ថិតក្នុងចំណោមបាបស្មោកគ្រោកបំផុតដែលកណ្ឌគម្ពីរសំបុត្រក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី បានលើកយកមកនិយាយ ព្រោះយើងត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះវា (ឧទាហរណ៍៖ រ៉ូម ១៣:១៣)។ ចាប់តាំងពីពេលដែលសាវ័ក ប៉ុល សរសេរសំបុត្រផ្ញើពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូស ពួកជំនុំជាទូទៅនៅតែជួបភាពរញ៉េរញ៉ៃ និងការបែកបាក់បណ្ដាលមកពីការច្រណែន ហើយការច្រណែនមានគ្រោះថ្នាក់ នៅត្រង់ថា វាអាចធ្វើឲ្យយើងសង្ស័យថា ព្រះទ្រង់មិនចេះចែកអំណោយឲ្យបានស្មើភាព។ សាវ័ក ប៉ុល ក៏បានប្រាប់ពួកជំនុំដែលបែកបាក់ និងមានការច្រណែនគ្នាថា អ្វីៗដែលពួកគេមានគឺបានទទួលមកពីព្រះអាទិករនៃចក្រវាលដែលជាអ្នកប្រទានអំណោយ ព្រះអង្គមិនដែលប្រទានអំណោយខុសឡើយ។ ដូចនេះ ហេតុអ្វីពួកគេក៏ដូចជាពួកយើងដើរពើងទ្រូង ធ្វើមើលតែយើងអាចគ្រប់គ្រងការបង្កើតរបស់ព្រះ បានល្អជាងព្រះអង្គ? តើយើងជាអ្នកកំណត់កម្ពស់ ល្បឿន និងសមត្ថភាពរបស់យើងឬ? តើនរណាធ្វើឲ្យយើងមានលក្ខណៈពិសេស? គឺព្រះ! ព្រះទ្រង់បានរៀបចំ…
Read article
