ពេលដែលការអធិស្ឋានធ្វើឲ្យកក្រើកដី
នោះផ្សែងនៃគ្រឿងក្រអូបក៏ផ្សាយឡើង ជាមួយនឹងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ចេញអំពីដៃនៃទេវតានៅចំពោះព្រះ។ វិវរណៈ ៨:៤ លោកបណ្ឌិត ហ្គែរី គ្រីនបឺក(Dr. Gary Greenberg) បានយកដីខ្សាច់ពីឆ្នេរសមុទ្រនាៗ នៅទូទាំងពិភពលោក មកពង្រីកមើល ហើយថតរូបដែលបានពង្រីកនោះ ដោយជាញឹកញាប់ គាត់បានបង្ហាញឲ្យគេឃើញពណ៌ដ៏ស្រស់ស្អាត ចេញពីកំទេចរ៉ែ សម្បកខ្យង និងបំណែកតូចល្អិតនៃផ្កាថ្ម ដែលមាននៅក្នុងដ៏ខ្សាច់។ គាត់បានរកឃើញថា នៅក្នុងដីខ្សាច់មានធាតុផ្សំជាច្រើន លើសពីអ្វីដែលអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេ។ នៅក្នុងការសិក្សាអំពីដីខ្សាច់ ការវិភាគ អំពីធាតុផ្សំនៅក្នុងដីខ្សាច់ ដោយប្រើមីក្រូទស្សន៍ អាចបង្ហាញឲ្យគេដឹង អំពីភាពសឹករេចរឹលនៅតំបន់ឆ្នេរ ចរន្តរបស់ទឹកសមុទ្រ និងផលប៉ះពាល់ដែលពួកវាអាចមានមកលើតំបន់ឆ្នេរ។ សូម្បីតែគ្រាប់ខ្សាច់មួយគ្រាប់ អាចផ្តល់នូវការយល់ដឹង ដែលមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង! ការអធិស្ឋានមួយដង ប្រៀបដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់មួយគ្រាប់ ដែលមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះគម្ពីរក៏បានចែងអំពីតួនាទីដ៏មានអំណាចរបស់ការអធិស្ឋាន នៅក្នុងការមកដល់នៃនគរព្រះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ វិវរណៈ ជំពូក៨ សាវ័កយ៉ូហានបានឃើញទេវតាឈរ នៅក្បែរអសនា នៅពីមុខបល្ល័ង្កព្រះអង្គ ដោយកាន់ពានមាសមួយ ដែលផ្ទុកទៅដោយ “សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់រាស្រ្តទាំងអស់របស់ព្រះ”។ បន្ទាប់មក “រួចទេវតាក៏យកពាន ទៅដាក់ពេញដោយភ្លើង ពីលើអាសនា បោះទៅលើផែនដី នោះកើតមានសំឡេង ផ្គរលាន់…
Read article
ការកែតម្រង់ដែលមានប្រយោជន៍ដល់ជីវិត
ត្រចៀកណាដែលស្តាប់តាមសេចក្តីបន្ទោសនៃជីវិត នោះនឹងអាស្រ័យនៅជាកណ្តាលពួកអ្នកប្រាជ្ញ។ សុភាសិត ១៥:៣១ មានពេលមួយ ស៊ែលី(Shellie) បាននិយាយអំពីយុវតីម្នាក់ ដែលជាសិស្សរបស់គាត់ យ៉ាងដូចនេះថា “គួរឲ្យស្តាយណាស់ ថ្មីៗនេះ យើងមានការជជែកគ្នាដ៏ពិបាក។ ខ្ញុំយល់ថា យើងទាំងពីរសុទ្ធតែមិនសប្បាយចិត្តដូចគ្នា តែខ្ញុំពិតជាយល់ឃើញថា គាត់ត្រូវកែប្រែអាក្បកិរិយា និងទង្វើររបស់គាត់ ដើម្បីកុំឲ្យមនុស្សនៅជុំវិញគាត់ មានការឈឺចាប់”។ ទោះពួកគេមិនមានអារម្មណ៍ល្អក៏ដោយ ក៏ការសន្ទនានោះមានលទ្ធផលល្អ ហើយបានជួយឲ្យទំនាក់ទំនងពួកគេកាន់តែរឹងមាំ។ ពីរសប្តាហ៍ក្រោយមក អ្នកទាំងពីរក៏បានដឹកនាំកម្មវិធីអធិស្ឋានរបស់ព្រះវិហារ ក្រោមប្រធានបទការបន្ទាបខ្លួន។ សូម្បីតែនៅក្រៅទំនាក់ទំនងសិស្សនិងគ្រូ ក៏យើងអាចមានការជជែកគ្នាដ៏ពិបាក ជាមួយបងប្អូនក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ កណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតដែលជាកណ្ឌគម្ពីរនៃប្រាជ្ញា បានចែងម្តងហើយម្តងទៀត អំពីសារៈសំខាន់នៃការបន្ទាបខ្លួន ក្នុងការកែតម្រង់ ឬទទួលការកែតម្រង់។ តាមពិត ការរិះគន់ដើម្បីស្ថាបនា មានប្រយោជន៍ដល់ជីវិតណាស់ ហើយក៏នាំទៅរកប្រាជ្ញាពិតប្រាកដ(សុភាសិត ១៥:៣១)។ បទគម្ពីរសុភាសិត ១៥:៥ បានចែងថា “មនុស្សល្ងីល្ងើតែងតែស្អប់សេចក្តីប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុក តែអ្នកណាដែលស្តាប់តាមសេចក្តីបន្ទោស នោះនឹងបានគំនិតវាងវៃវិញ”។ និយាយឲ្យខ្លី មនុស្សដែលស្អប់ការកែតម្រង់ នឹងត្រូវស្លាប់(ខ.១០)។ គឺដូចដែលស៊ែលីបានជួបផ្ទាល់ ការនិយាយចេញនូវសេចក្តីពិត ដោយក្តីស្រឡាញ់ អាចជួយទំនាក់ទំនងឲ្យមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ តើអ្នកគួរតែនិយាយពាក្យនៃក្តីស្រឡាញ់ និងការកែតម្រង់ ទៅកាន់នរណាខ្លះ ក្នុងជីវិតអ្នក?…
Read article
នៅក្នុងបញ្ហានេះទាំងអស់គ្នា
កាលខ្ញុំបានដោះសារជាមុនដំបូង នោះគ្មានអ្នកណាឈរជាមួយនឹងខ្ញុំសោះ គេលះចោលខ្ញុំទាំងអស់គ្នា។ ២ធីម៉ូថេ ៤:១៦ អ្នកស្រីឃែលី(Kelly) បានឆ្លងជំងឺកូវីត១៩ នៅពេលដែលនាងកំពុងតយុទ្ធនឹងជំងឺមហារីកខួរក្បាល។ បន្ទាប់មក នាងក៏មានបញ្ហាទឹកចូលសួត និងបេះដូង ដូចនេះ នាងត្រូវសម្រាកព្យាបាលក្នុងមន្ទីរពេទ្យម្តងទៀត។ ក្រុមគ្រួសាររបស់នាង មិនអាចទៅមើលនាងនៅមន្ទីរពេទ្យបានទេ ដោយសារតែការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីត១៩។ តែលោកដេវ(Dave) ដែលជាស្វាមីរបស់នាង ក៏បានប្តេជ្ញាចិត្តថា នឹងធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ដើម្បីជួយនាង។ លោកដេវក៏បានឲ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់មកជួបជុំគ្នា ហើយឲ្យសរសេរអក្សរនៅលើផ្ទាំងក្រដាស់ធំៗ។ ពួកគេក៏បានធ្វើតាមគាត់ ដោយពួកគេមានគ្នា២០នាក់បានពាក់ម៉ាស់ ឈរនៅលើផ្លូវ នៅក្រៅមន្ទីរពេទ្យ កាន់ផ្ទាំងក្រដាស់ ដែលមានសរសេរអក្សរធំៗពីលើថា “អ្នកម្តាយល្អបំផុត!” “អ្នកម្តាយជាទីស្រឡាញ់” “យើងរួមសុខរួមទុក្ខជាមួយគ្នា”។ ដោយមានជំនួយពីគ្រូពេទ្យម្នាក់ អ្នកស្រីឃែលីក៏បានទៅឈរនៅមាត់បង្អួចបន្ទប់ នៅជាន់ទី៤។ ស្វាមីរបស់គាត់ក៏បានបង្ហោះសារក្នុងបណ្តាញសង្គមថា “យើងគ្រាន់តែអាចមើលឃើញគាត់ពាក់ម៉ាស់ និងគ្រវីដៃដាក់យើង តែនោះជាការពាក់ម៉ាស់ និងគ្រវីដៃដ៏មានន័យ”។ ពេលដែលជីវិតសាវ័កប៉ុល ជិតដល់ទីបញ្ចប់ គាត់មានអារម្មណ៍ឯកោ ខណៈពេលដែលកម្លាំងគាត់កំពុងចុះខ្សោយ ក្នុងការជាប់ឃុំ ក្នុងគុករបស់ពួករ៉ូម៉ាំង។ គាត់ក៏បានសរសេរសំបុត្រប្រាប់លោកធីម៉ូថេថា “ចូរខំប្រឹងទៅឲ្យបានដល់មុនរដូវរងា”(២ធីម៉ូថេ ៤:២១)។ តែសាវ័កប៉ុលមិនឯកោឡើយ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា “ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹងខ្ញុំវិញ ព្រមទាំងចំរើនកំឡាំងផង”(ខ.១៧)។ ហើយគាត់ក៏ទំនងជាមានអ្នកជឿដទៃទៀត មកលើកទឹកចិត្តគាត់ផងដែរ។…
Read article
មានជំនឿផ្ទាល់ៗខ្លួន
ខ្ញុំកំពុងតែដេញតាម សង្វាតនឹងចាប់ឲ្យបានសេចក្តី ដែលព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវបានចាប់ខ្ញុំឲ្យបាននោះដែរ។ ភីលីព ៣:១២ នៅថ្ងៃទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០២ ការប្រឡងចម្រៀង អាមេរិខិន អាយឌល បានចាប់ផ្តើមជាលើដំបូង។ ជារៀងរាល់សប្តាហ៍ បេក្ខជនទាំងឡាយបានបញ្ចេញសមត្ថភាពច្រៀងបទចម្រៀងដ៏ពេញនិយម តាមរចនាបថផ្ទាល់ខ្លួន ហើយទស្សនិកជនក៏បានបោះឆ្នោតឲ្យអ្នកដែលគួរតែបន្តទៅវគ្គបន្ទាប់។ ក្នុងនាមជាគណៈកម្មការម្នាក់ ក្នុងចំណោមគណៈកម្មការទាំងអស់ ក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍នោះ លោករែនឌី ជែកសិន(Randy Jackson) បានធ្វើការវាយតម្លៃដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ មកលើបេក្ខជនម្នាក់ថា “អ្នកបានធ្វើឲ្យបទចម្រៀងនេះ ក្លាយជាបទចម្រៀងរបស់អ្នកហើយ”។ គាត់បានធ្វើការសរសើរដូចនេះ ពេលដែលបេក្ខជនប្រឡងចម្រៀងម្នាក់ បានច្រៀងដោយប្រើតុង ដែលខ្លួនអាចច្រៀងបាន និងស្គាល់បទចម្រៀងនោះច្បាស់ ហើយបន្ទាប់មក ក៏បានឡើងច្រៀង តាមរបៀបថ្មីមួយ ដែលមានលក្ខណៈពិសេសផ្ទាល់ខ្លួន ខុសពីម្ចាស់បទ។ ដើម្បី “ធ្វើឲ្យបទចម្រៀងនោះ ក្លាយជាបទចម្រៀងរបស់ខ្លួនឯង” គេត្រូវគ្រប់គ្របការច្រៀងបទចម្រៀងនោះបានទាំងស្រុង និងដោយភាពប៉ិនប្រសប់ ហើយបន្ទាប់មក យកបទនោះមកច្រៀងជួនឆាកពិភពលោក។ សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើង ឲ្យធ្វើស្រដៀងនេះដែរ នៅក្នុងការអនុវត្តជំនឿរបស់យើង និងក្នុងរបៀបដែលយើងបង្ហាញជំនឿយើង។ ក្នុងបទគម្ពីរភីលីព ជំពូក៣ គាត់បានបដិសេធន៍ការខំប្រព្រឹត្តការល្អ ដើម្បីឲ្យបានសុចរិតនៅចំពោះព្រះ(ខ.៧-៨)។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្រៀនយើង ឲ្យឱបក្រសោបយក “សេចក្តីសុចរិតដែលមកពីសេចក្តីជំនឿដល់ព្រះគ្រីស្ទ”(ខ.៩)។…
Read article
ពន្លឺបណ្តេញភាពងងឹត
ឯបណ្តាជន ដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត គេបានឃើញពន្លឺយ៉ាងធំ។ ម៉ាថាយ ៤:១៦ នៅថ្ងៃដែលមានអាកាសធាតុក្តៅល្មម ខ្ញុំ និងចៅរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ ម៉ូលី(Mollie) អាយុ៤ឆ្នាំ បានឈប់សម្រាកមួយភ្លែត បន្ទាប់ពីបានលេងបាល់ជាមួយគ្នា។ ពេលយើងកំពុងអង្គុយញាំទឹក នៅលើរានហាល ម៉ូលីក៏បានមើលទីធ្លាផ្ទះ ហើយនិយាយថា “មើលន៍ ពន្លឺថ្ងៃនៅក្នុងថ្លុកទឹក”។ ពេលនោះ ពន្លឺថ្ងៃបានចាំងចូលទៅក្នុងម្លប់ដ៏ក្រាស់ មើលទៅដូចថ្លុកទឹក ដែលចាំងពន្លឺ នៅក្នុងស្រមោល។ ទិដ្ឋភាពនេះ ប្រៀបដូចជាក្តីសង្ឃឹម ដែលយើងអាចរកបាន ក្នុងថ្ងៃដ៏ងងឹត។ ក្នុងពេលមានបញ្ហាប្រឈមដ៏ពិបាក ដែលហាក់ដូចជាមិនសូវមានរឿងល្អៗកើតឡើង យើងមិនត្រូវផ្តោតចិត្តទៅលើស្រមោលដ៏ងងឹតនោះឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ ចូរយើងផ្តោតទៅលើពន្លឺវិញ។ ព្រះយេស៊ូវជាពន្លឺ។ កណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយបានដកស្រង់កណ្ឌគម្ពីរអេសាយ ដើម្បីពិពណ៌នា អំពីពន្លឺដែលចុះមកផែនដី ពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត យ៉ាងដូចនេះថា “ឯបណ្តាជន ដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត គេបានឃើញពន្លឺយ៉ាងធំ មានពន្លឺរះឡើង បំភ្លឺដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយក្នុងកំលុង ហើយនឹងម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់”(ម៉ាថាយ ៤:១៦ និងអេសាយ ៩:២)។ ឥទ្ធិពលនៃអំពើបាប នៅមានជុំវិញខ្លួនយើង ខណៈពេលដែលយើងនៅមានជីវិត ក្នុង “ម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់”។ ប៉ុន្តែ…
Read article
សេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គតាមយើងជាប់
ប្រាកដជាសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តាករុណានឹងជាប់តាមខ្ញុំ រាល់តែថ្ងៃ ដរាបដល់អស់១ជីវិតខ្ញុំ។ ទំនុកដំកើង ២៣ កាលខ្ញុំមានការងារជាលើកដំបូង ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំកំពុងរៀននៅវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានធ្វើការនៅក្នុងហាងលក់សំលៀកបំពាក់នារី ដែលនៅទីនោះ សន្តិសុខស្រីម្នាក់បានស្លៀកពាក់ដូចអ្នកដើរទិញឥវ៉ាន់ ហើយក៏បានដើរតាមពីក្រោយស្រ្តី ដែលគាត់គិតថា ប្រហែលជាចង់លួចខោអាវ ដែលមានដាក់លក់ក្នុងហាង។ ម្ចាស់ហាងបានប្រាប់សន្តិសុខ អំពីលក្ខណៈរបស់មនុស្សដែលគួរឲ្យសង្ស័យ។ អ្នកដទៃទៀត ដែលពួកគេមិនឃើញមានអ្វីគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ នោះពួកគេក៏មិនបានតាមឃ្លាំមើលឡើយ។ គេធ្លាប់មើលមកខ្ញុំដោយការសង្ស័យ ហើយក៏បានតាមពីក្រោយខ្ញុំ នៅក្នុងហាងនោះផងដែរ។ វាជាបទពិសោធន៍ដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ព្រោះខ្ញុំនៅតែស្គាល់យុទ្ធសាស្ត្ររបស់គេ។ ស្តេចដាវីឌបានជួបរឿងដែលផ្ទុយពីនេះ។ ទ្រង់បានប្រកាសថា ព្រះពររបស់ព្រះបានតាមទ្រង់ជាប់ ដែលមានដូចជាសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តា។ អំណោយទានទាំងពីរនេះតាមទ្រង់ជាប់ជានិច្ច គឺមិនមែនតាមដោយការសង្ស័យ តែដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត។ លោកឆាល ស្ព័រជិន ដែលជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អដ៏ល្បីល្បាញ បានពិពណ៌នាថា ព្រះពរមួយគូរនេះតាមអ្នកជឿយ៉ាងប្រកិត ក្នុងអំឡុងពេលដ៏សោកសៅ ក៏ដូចជាពេលដ៏រីករាយ។ “នៅថ្ងៃរងាដ៏សោកសៅ ក៏ដូចជាថ្ងៃដែលមានអាកាសធាតុល្អដ៏រីករាយ សេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គ បំពេញតម្រូវការយើង ហើយសេចក្តីមេត្តាលាងសម្អាតបាបរបស់យើង”។ កាលពីក្មេង ស្តេចដាវីឌជាអ្នកគង្វាលចៀម ដូចនេះ ទ្រង់ជ្រាបថា ហេតុអ្វីសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តាជាគូរនឹងគ្នា ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមក។ ការអ្វីផ្សេងទៀត ដែលអាចតាមពីក្រោយអ្នកជឿ…
Read article