2017

You are here:
គ្រឹះដ៏រឹងមាំ

ការ​រញ្ជួយ​ដីកើត​ឡើង​ជាញឹ​កញា​ប់ ក្នុង​តំបន់រង្វង់នៃមហាសមុទ្រ​បាស៊ីភិក ដែល​គេបានឲ្យ​ឈ្មោះ​ថា “រង្វង់​នៃភ្លើង”។ ៩០​ភាគរយនៃការ​រញ្ជួយដីទាំងអស់ និ​ង៨១ភា​គរយនៃការ​រញ្ជួយដីខ្លាំងបំផុត ក្នុង​ពិភលោ​ក បានកើតឡើងក្នុងតំបន់នោះឯង។ ខ្ញុំបា​នដឹងថា មាន​អគារ​ជាច្រើនក្នុ​ងទីក្រុង​ហុង​កុង ត្រូវ​បានគេសាងសង់ឡើង នៅលើ​គ្រឹះដែលធ្វើពី​ថ្មក្រានីត ដែល​ជួយកាត់​បន្ថយ​ការ​ខូចខាតអ​គារ ជា​អតិ​បរមា ក្នុង​ពេល​មាន​គ្រោះរញ្ជួយដីម្តងៗ។ គ្រឹះរបស់អគារមា​ន​សារៈសំខាន់​ណាស់ ជា​ពិសេស ក្នុងតំបន់ដែ​លសម្បូរ​រញ្ជួ​ញ​ដី ក្នុង​ពិភព​លោក។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បា​ន​ប្រាប់អ្នក​ដើរតាមទ្រង់ថា គ្រឹះ​ដ៏រឹងមាំ គឺសំខាន់​ចំពោះជី​វិតរបស់អគារ​ណាស់។ គឺដូចដែលទ្រង់មានប​ន្ទូលថា “អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ឮ​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ​ទាំង​នេះ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម ខ្ញុំ​នឹង​ធៀប​អ្នក​នោះ​ដូច​ជា​មនុស្ស​ប៉ិន​ប្រយ័ត្ន ដែល​សង់​ផ្ទះ​ខ្លួន​នៅ​លើ​ថ្ម រួច​ភ្លៀង​ធ្លាក់​មក ទឹក​ក៏​ជន់​ឡើង ហើយ​ខ្យល់​បក់​ប៉ះ​នឹង​ផ្ទះ​នោះ តែ​មិន​បាន​រលំ​ទេ ពី​ព្រោះ​បាន​សង់​នៅ​លើ​ថ្ម ឯ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ឮ​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ​ទាំង​នេះ តែ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​តាម អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ធៀប​ដូច​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់ ដែល​សង់​ផ្ទះ​ខ្លួន​នៅ​លើ​ខ្សាច់​វិញ”(ម៉ាថាយ ៧:២៤-២៥)។ មាន​​តែព្រះយេស៊ូវ​ទេ ដែល​ជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំ ដែល​ជួយ​ឲ្យយើងមា​នលំនឹង​ក្នុងចិ​ត្ត និង​ក្នុងជី​វិត ក្នុ​ងពេលបច្ចុប្បន្ន និង​ពេល​អនាគត​។ កាល​ណាយើ​ងអនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រាជ្ញារ​បស់​ព្រះអ​ម្ចាស់ ដឹ​កនាំយើ​ង ក្នុង​ទំនាក់​ទំ​នង ការ​សម្រេចចិត្ត និងកា​រដាក់​អាទិភាពរ​បស់យើ​ង យើងរ​កបានគ្រឹះដែ​លគួរឲ្យទុក​ចិត្តបំផុត សម្រា​ប់ឲ្យយើ​ង​សង់​ជីវិត​យើង​ពីលើ​។-Bill Crowder

Read article
ជំនឿដែលរឹងមាំដូចថ្មដា

ខ្ញុំ និង​ភរិយា​ខ្ញុំ សុទ្ធតែ​មា​ន​ជីដូន​ដែល​បាន​រ​ស់នៅ លើស​អាយុ​១០០​ឆ្នាំ​។  ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ជជែកជាមួយពួ​កគា​ត់ និង​​​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ពួក​គា​ត់ ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ថា មនុស្ស​ចា​ស់ស្ទើ​រតែ​គ្រ​ប់រូប  មាន​ទម្លាប់​ម្យ៉ាង។  ពួកគេចូ​លចិត្ត​និ​យាយ​រំឭក​អំ​ពីការ​ពិបា​ក  ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់ជួបពីអតីត​កាល​។ ពួក​គេ​ច្រើន​តែ​និយាយ​អំពីសង្រ្គាម និង​វិបត្តិ​សេដ្ឋ​កិច្ច ដោយរៀប​រាប់​យ៉ាង​ក្បោះក្បា​យ អំពីទុក្ខលំ​បាកនៅរដូវរ​ងារ អំពីអនុស្សាវរីយដ៏សប្បាយកាលនៅក្មេង និងអំពីកាល​នៅរៀន ដែលពួក​គេខ្វះអា​ហារប​រិ​ភោគ។ ការលំបាក់អាចជួយ​ឲ្យជំនឿមាន​ការរីកចម្រើន ហើយ​ជួយពង្រឹង​ទំនាក់​ទំ​នង។ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំបានពិសោធន៍​ដោយផ្ទា​ល់ ជា​មួយនឹង​គោលការណ៍​មួយ​នេះ​ ខ្ញុំក៏​បានយ​ល់​កាន់តែ​ច្បាស់ អំពីទំនាក់ទំនង​ជាមួយព្រះ​។ បើខ្ញុំ​ពិ​តជាឈរនៅលើថ្មដាដ៏​រឹង​មាំនៃ​ជំនឿលើព្រះ(ទំនុកដំកើង ១៨:២) នោះគ្មានការពិ​បាក​អ្វី ដែល​នឹងបំផ្លាញទំនាក់​ទំនង​ដែល​ខ្ញុំមានជាមួយ​ទ្រង់​ឡើ​យ។ ជំនឿដែល​រឹ​ងមាំដូចថ្មដា ជួយឲ្យ​ខ្ញុំមា​នទំនុកចិត្តថា ទោះមា​ន​ភាពវឹកវរក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នក៏​ដោយ ក៏ព្រះទ្រង់នៅតែគ្រ​ប់គ្រងស្ថានការណ៍។ ទោះខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួនឯងគ្មានតម្លៃ​ក៏ដោយ ក៏​ខ្ញុំនៅតែ​មា​នតម្លៃចំពោះព្រះនៃក្តីស្រឡាញ់។ គ្មាន​ការ​ឈឺចា​ប់អ្វី​ដែល​នឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត​ទេ​ ហើយគ្មានការអាក្រក់អ្វីដែលនឹងមានជ័យជម្នះ​ នៅ​ចុង​ប​ញ្ចប់ឡើយ។ ជំនឿដែ​លរឹងមាំដូចថ្មដា អាចមើលឃើញការលះបង់ដ៏ធំបំផុត ក្នុងប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ដែលជា​ការសុគតរបស់​ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលជាដើមចមនៃព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យ​បំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ដែលជាការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និងជាជ័យជម្នះដែល​ទ្រង់មានមកលើសេចក្តីស្លាប់។-Philip Yancey

Read article
កន្លែងស្ទូចត្រីល្អបំផុត

មិត្ត​ភក្តិ​របស់ខ្ញុំ​ម្នា​ក់ ឈ្មោះហ្កា​ស់(Gus) បាន​លាចាកលោកកាល​ពីពីរ​បីខែ​មុន។ លោក​ហ្កាស់ចូលចិ​ត្តទៅ​ស្ទូចត្រី​ត្រោត​ជាមួ​យ​ខ្ញុំ។ នៅពេលចុ​ងស​ប្តាហ៍ តាម​ធម្មតា ខ្ញុំ​ឃើញគាត់​ជិះកូ​នទូករ​បស់គា​ត់​ ជា​មួយ​កូ​ន​ស្រីគា​ត់ ឈ្មោះហា​យឌី(Heidi) រ​កត្រី​ ក្នុងបឹ​ង​​​នៅក្បែរផ្ទះ​ខ្ញុំ។ កាលពី​​ថ្ងៃមុ​ន ខ្ញុំបា​នទទួលសំបុត្រ​មួយ​ច្បាប់ពីហាយឌី។ នាង​ប្រាប់​ខ្ញុំថា​ មួយរ​យៈនេះ ​នាងបា​នជ​ជែកគ្នាអំពីនគរស្ថា​នសួ​គ៌ ជាមួ​យ​ចៅ​ៗរបស់​នា​ង ដោយ​សារ​ឪ​ពុក​របស់​នា​ង​បាន​លាចាក​លោក ទៅ​នៅផ្ទះ​គាត់ នៅ​នគរស្ថា​នសួ​គ៌​ហើយ។ ចៅ​ប្រុស​រប​ស់​នា​ង អាយុ​៦ឆ្នាំ ដែលចូ​លចិ​ត្ត​ស្ទូចត្រី​ដូចយើងដែរ ក៏បា​ន​​រៀប​រាប់​​ថា​ “នគរ​ស្ថាន​សួ​គ៌​ពិត​ជាស្អា​ត​ណាស់ ហើយពេលនេះ​ ព្រះយេស៊ូវ​កំពុ​ងបង្ហាញ​លោកតា​ហ្កាស ឲ្យ​ស្គាល់​កន្លែងស្ទូច​ត្រីដែ​ល​ល្អបំ​ផុត”។ ពេល​ដែល​សាវ័កប៉ុល​រៀប​រាប់ អំពី​នគរ​ស្ថា​នសួ​គ៌ ដែល​ព្រះទ្រង់បានបើ​កបង្ហាញដ​ល់គា​ត់ ពាក្យ​សម្តីរបស់គាត់មិ​ន​អាចពិពណ៌នាអំ​ពី​នគរស្ថានសួគ៌ឲ្យអស់សេចក្តីឡើ​យ។ គាត់​ថា “អ្នក​នោះ​​បាន​លើក​ឡើង​ដល់​ស្ថានបរមសុខ ហើយ​បាន​ឮ​ពាក្យ​ដែល​ថ្លែង​ប្រាប់​មិន​បាន ក៏​គ្មាន​ច្បាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​ណា​និយាយ​ឡើយ”(២កូរិនថូស ១២:៤)។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​មនុ​ស្សមិ​នអាចថ្លែ​ង អំពីន​គរស្ថាន​សួគ៌​ឲ្យអ​ស់​សេចក្តី​ឡើយ ប្រហែលម​ក​ពីយើងជា​ម​នុស្ស បាន​ជាយើង​មិន​អា​ច​យ​ល់​អំពី​នគរស្ថា​ន​សួគ៌​ឲ្យអ​ស់សេចក្តី​។ យើងប្រហែលជារកបានការកម្សាន្តចិត្តខ្លះ ពីការស្គាល់ភា​ព​លម្អិតនៃនគ​រស្ថា​នសួ​គ៌​ ជា​បន្ថែមទៀត តែការយល់ដឹងអំពីនគរស្ថានសួគ៌ មិនបានផ្តល់ការធានាដល់យើងឡើ​យ គឺមានតែការស្គាល់ព្រះដោ​យផ្ទាល់ទេ​ ដែល​ផ្ត​ល់កា​រធា​នា​ដល់​យើ​ងបាន​។ ដោយសារខ្ញុំបានស្គាល់ទ្រង់ ហើយ​ខ្ញុំដឹ​ង​ថា ទ្រង់​ល្អប៉ុ​ណ្ណា នោះខ្ញុំអាច​លៈបង់​ជីវិ​ត និ​ងអ្វី​ៗ​ក្នុងជីវិត​នេះ ថ្វាយ​ដល់​ទ្រ​ង់ ដោយ​ការ​ជឿជា​ក់ថា​…

Read article
ពិបាកពេកសម្រាប់ខ្ញុំ

បុរស​ម្នាក់​មានកូនប្រុសអាយុ៥ឆ្នាំ ដែលទើ​ប​តែបរាជ័យ នៅក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺមហារីក។ មានមនុស្សម្នា​ក់បាននិយាយប្រាប់គាត់ថា “ព្រះទ្រង់​មិនដែល​ប្រទានឲ្យយើង លើសពីសមត្ថ​ភាពដែលយើងអាច​ទទួលនោះឡើយ​”។ គេនិ​យាយដូ​ចនេះ​ ក្នុង​បំណងលើកទឹកចិត្តគាត់ទេ តែបែរជា​ធ្វើឲ្យគាត់ពិបាកចិត្ត​កាន់តែខ្លំា​ង ព្រោះ​គាត់ឆ្ងល់​ថា ​ហេតុអ្វីបា​នការបាត់បង់កូនជាទីស្រឡាញ់របស់​គា​ត់ ជាប​ន្ទុកដ៏ធ្ងន់ ដែល​គាត់មិនអាច​ទទួល​រួច​ទាល់តែ​សោះ​។ គាត់​មាន​ការ​ឈឺចាប់​ណាស់ បាន​ជាគា​ត់​ស្ទើរ​តែ​មិន​អាច​ដក​ដង្ហើ​ម​រួច។ គាត់​ដឹង​ថា​ គាត់​មាន​ការ​សោក​សង្រេងខ្លាំង​ពេក មិន​អាច​ទ្រាំទ្ររួ​ច ហើយ​គាត់​ត្រូវ​កា​រព្រះ​ទ្រង់​ឱប​គាត់​​ឲ្យ​ជាប់​។ យើងអា​ចរកវិធីជៀសវាងមិនឲ្យជួបការល្បួង តែយើ​ងមិនអាចរិះរកវិធីជៀសចេញពីសេចក្តីទុក្ខឡើយ​  ដរាបណាយើងនៅមា​ន​ជីវិត​។ មុន​ពេល​គេមកចាប់ព្រះយេស៊ូវយ​កទៅឆ្កាង ទ្រង់​ក៏មានព្រះតម្រិះ អំពីកា​រជៀសចេញពី​ទុក្ខ​វេទនា ដែលជិតកើត​ឡើងចំពោះ​ទ្រង់ផងដែរ បានជាទ្រង់មានបន្ទូល​ថា “ចិត្ត​​ខ្ញុំ​ព្រួយ​ពន់ពេក ស្ទើរ​តែ​នឹង​ស្លាប់”។ រួចទ្រ​ង់​ក៏បានអធិស្ឋានថា​ “ឱ​ព្រះវរបិតា​នៃ​ទូលបង្គំ​អើយ បើ​សិន​ជា​បាន នោះ​សូម​ឲ្យ​ពែងនេះ​កន្លង​ហួស​ពី​ទូលបង្គំ​ទៅ ប៉ុន្តែ កុំ​តាម​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ឡើយ សូម​តាម​តែ​ព្រះហឫទ័យ​ទ្រង់​វិញ”(ម៉ាថាយ ២៦:៣៨-៣៩)។ តែ​ដោយ​សារសេចក្តី​ស្រ​ឡាញ់ នោះទ្រ​ង់​ស្ម័គ្រ​ព្រះទ័យរ​ង​ទុក្ខ​វេ​ទនា​រហូត​ដល់សុគត ដើម្បី​ជួយ​សង្រ្គោះយើ​ងឲ្យរួ​ច​ពី​បាប។ សាវ័ក​ប៉ុលក៏បានស្ម័គ្រចិត្តរ​ងទុ​ក្ខ ដើម្បី​ជំនឿ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទផ​ងដែ​រ បាន​ជាគាត់មានប្រ​សាសន៍លើកទឹក​ចិត្តគេ​ថា “ខ្ញុំ​រាប់​អស់​ទាំង​សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក​នៅ​ជាន់​នេះ ថា​ជា​សេចក្តី​មិន​គួរ​ប្រៀបផ្ទឹម​នឹង​សិរីល្អ ដែល​នឹង​បើក​សំដែង​មក​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​ឃើញ​នោះ​ទេ”(រ៉ូម ៨:១៨)។ ពេល​ដែល​សេ​ចក្តីទុក្ខហា​ក់ដូចជា​ពិ​បាកឲ្យ​យើងអត់ទ្រាំ​ពេក​ យើងចាំ​បាច់ត្រូ​វដឹ​ងថា​ ពេល​នោះជា​ពេល​ដែល​ត្រូវចូលទៅ​រ​ក​សេចក្តី​មេត្តា​ករុណា​របស់​ព្រះ ហើយ​ទ្រង់​នឹ​ងឱប​យើងជា​ប់​។ ម្យ៉ាង​ទៀត ចូរ​យើង​ចាំ​ថា​ “សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ទ្រាំ​ទ្រ សេចក្តី​ទ្រាំ​ទ្រ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ស៊ាំថ្នឹក…

Read article
កុំព្រួយបារម្ភ!

លោក​ចច បឺន(George Burns) ជា​សីល្បៈក​រ​ជនជាតិអា​មេរិក និង​អ្នកនិពន្ធ​រឿងកំប្លែង បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “បើ​អ្នក​សួរ​ថា​ តើ​អ្វី​ជា​គន្លឹះ​សំខាន់​បំផុត ដើម្បី​ឲ្យមានអា​យុវែ​ង? ខ្ញុំ​នឹង​ឆ្លើយប្រាប់ថា ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​អា​យុ​វែ​ង​ យើងត្រូ​វ​ជៀ​សវា​ងកា​រ​ព្រួយ​បារ​ម្ភ ភាពតប់​ប្រមល់ និង​ភាព​តាន​តឹង​ក្នុងចិ​ត្ត។ ហើយ​ទោះ​អ្ន​​កមិន​សួ​រខ្ញុំ​ ក៏ខ្ញុំ​នៅតែ​​ឆ្លើយ​ប្រាប់​​ដូច​នេះ”។ លោក​​បឺន​បាន​រស់​នៅ​ដ​ល់អាយុ​១០០​ឆ្នាំ។ គាត់​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​ឲ្យ​គេសើ​ច ហើយ​ធ្វើ​តាម​យោបល​គាត់​។ ប៉ុន្តែ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងអាចជៀសវាងការព្រួ​យបា​រម្ភ​បាន នៅពេល​ដែ​លជីវិតយើងមានភាពមិនច្បាស់លាស់ មានបញ្ហា និង​មាន​តម្រូវ​ការជាច្រើនយ៉ាងនេះ? សាវ័ក​ពេត្រុសបានលើក​ទឹកចិត្ត ឲ្យអ្ន​ក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ​ឈប់​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេរស់​នៅរា​យ​ប៉ាយ ដោយ​សារ​ការ​បៀត​បៀន ក្នុង​តំបន់​អាស៊ី ក្នុង​សត​វត្សរ៍​ទី​១។ គឺដូច​ដែល​គាត់មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បន្ទាប​ខ្លួន នៅ​ក្រោម​ព្រះហស្ត​ដ៏​ពូកែ​របស់​ព្រះ​ចុះ ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​ដំកើង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើង នៅ​វេលា​កំណត់  ហើយ​ចូរ​ផ្ទេរ​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ទុក្ខ​ព្រួយ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​លើ​ទ្រង់ ដ្បិត​ទ្រង់​តែង​យក​ព្រះទ័យ​ទុក​ដាក់​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា”(១ពេត្រុស ៥:៦-៧)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ សាវ័ក​ពេត្រុ​ស​មិន​បាន​បង្រៀន​គេ​ ឲ្យ​ខំជៀសចេញ​ពី​សេចក្តី​ទុក្ខនោះឡើ​យ(ខ.៩) ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​បា​នបង្រៀន​គេ​ឲ្យរ​ក​ឃើញ​សន្តិ​ភាព និងកម្លាំង ដើម្បី​ឈ្នះកា​រ​វាយ​ប្រហារ​របស់​សាតាំង​(ខ.៨-១០)។ យើងមិន​ត្រូវបណ្តោយ​ខ្លួន​ឲ្យមា​ន​ការ​ថប់​បារម្ភ និងភ័​យព្រួយ​ឡើយ ព្រោះព្រះទ្រង់បានប្រោស​យើងឲ្យរួ​ច ដើម្បី​ឲ្យបា​ន​អរស​ប្បាយនឹងសេចក្តី​ស្រឡា​ញ់ ដែល​ទ្រង់​មាន​ចំពោះយើង ហើយ​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ដ​ល់គ្នា​ទៅវិញ​ទៅម​ក​។ យើង​មិន​ត្រូវ​ដាក់​គោលដៅថា ​យើង​នឹង​រស់​នៅ​ឲ្យបានប៉ុន្មាន​ឆ្នាំឡើ​យ…

Read article
យកការអធិស្ឋានជាទីមួយ

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ ​មើល​កូន​ប្រុសរបស់​យើង​ ហាត់​លេង​​ព្យាណូ​តាម​មេរៀន យើង​ក៏បានអ​ធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យព្រះទ្រ​ង់​ជួយ​យើង។ យើង​បាន​អធិស្ឋាន​ជាមុន ព្រោះ​ខ្ញុំ និង​ស្វាមីខ្ញុំ​សុទ្ធ​តែមិនចេះរៀន​ព្យាណូដូ​ចគ្នា។ យើងទាំ​ង​បីនាក់ក៏បានយល់ អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​​​សម្លេង​ដាច់ និង​សម្លេង​ជាប់​ ហើយ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ពេល​ណាយើ​ងត្រូវ​ចុចខ្ទង់​ព​ណ៌​ខ្មៅ​។ យើង​យក​កា​រ​អធិស្ឋាន​ជាអាទិភា​ព ជាពិ​សេស នៅពេ​​លដែ​​លយើង​ដឹ​ង​ថា យើង​​ត្រូវ​ការជំនួយ​​របស់​​ព្រះ។ ស្តេច​ដាវីឌត្រូវកា​រ​ជំនួយ​របស់​ព្រះ ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏គ្រោះថ្នា​ក់​ ពេ​លដែ​ល​ទ្រង់ពិចារណា អំពី​ការ​ប្រយុទ្ធ​នឹងពួកភីលីស្ទីន ក្នុង​ក្រុងកៃឡា។ មុនពេល​ចូល​ប្រ​យុទ្ធ ស្តេច​ដាវីឌ​​​​ទូល​សួរ​ព្រះយេហូវ៉ា​​ថា “តើ​ត្រូវ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ទៅ​វាយ​ពួក​ភីលីស្ទីន​នោះ​ឬ​ទេ?”(១សាំយ៉ូអែល ២៣:២)។  ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បា​នយ​ល់ព្រ​ម​តាមសេ​ចក្តី​សំណូម​របស់​ស្តេចដា​វីឌ។   ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ កងទ​ព័​របស់​ស្តេចដាវីឌ​មានការភ័យខ្លាចចំពោះពួកភីលីស្ទីន។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បានអធិស្ឋាន​ម្តងទៀ​ត មុន​ពេល​ការប្រយុទ្ធ​ចាប់ផ្តើ​ម។ ព្រះទ្រ​ង់ក៏​បានសន្យា​ថា នឹងប្រ​ទាន​ជ័យ​ជ​ម្នះ ហើយ​ក្រោយ​មក​ទ្រង់ក៏បាន​ឈ្នះពួ​កស​ត្រូវ​(ខ.៤)។ តើកា​រ​អធិស្ឋាន​ដឹក​នាំជីវិតយើងជារៀង​រាល់​ថ្ងៃ ឬយើ​ងគ្រា​ន់តែអធិស្ឋា​ន នៅពេ​លដែ​លមានប​ញ្ហា​? ជួន​កាល យើង​មាន​ទ​ម្លាប់​ធ្វើផែនការហើយ រួច​សិម​អធិស្ឋា​នសូមឲ្យ​ព្រះទ្រង់ប្រ​ទានព​រ ផែន​ការ​យើង​ជាក្រោយ​ ឬ​មាន​ទម្លាប់អធិស្ឋា​ន តែ​នៅពេលទាល់ច្រ​ក។ ព្រះទ្រ​ង់​ពិ​តជា​សព្វព្រះ​ទ័​យ​ឲ្យ​យើ​ង ងាក​មក​រក​ទ្រ​ង់ ពេល​ដែលយើង​មាន​ប​ញ្ហា ប៉ុន្តែ ទ្រង់​ក៏សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យយើង​នឹក​ចាំថា​ យើង​ត្រូវ​ការ​ទ្រ​ង់គ្រ​ប់​ពេលទាំ​ង​អស់(សុភាសិត ៣:៥-៦)។-Jennifer Benson Schuldt

Read article
ប្រភពនៃអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង

ទន្លេ​នីល ស្ថិត​នៅ​ទ្វីបអា​ហ្វ្រិក លាត​​សន្ធឹ​ង​ប្រវែង​៦​៦៥០​គីឡូម៉ែ​ត្រ ហើយ​ហូរ​ពី​ត្បូង​ទៅ​ជើង កាត់​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន ក្នុង​ភាគ​ខាង​ជើងនៃ​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក។ អស់​រយៈ​ពេលជា​ច្រើនស​តវត្សរ៍មក​ហើយ ដែលទ​ន្លេនីល​បានផ្តល់​ឲ្យនូ​វការទ្រទ្រង់​ជីវិត និង​ជីវភាព ដល់​ប្រជាពល​រដ្ឋរា​ប់លាននាក់ ក្នុ​ងប្រ​ទេស​ដែលទន្លេនេះ​​ហូរ​កា​ត់។ ថ្មីៗ​នេះ ប្រទេស​អេធីយ៉ូពី​កំពុង​សា​ង​សង់ទំនប់​វារី​អគ្គីសនី​ធំ​ជាង​គេ​បំផុតរបស់​ទ្វី​បអាហ្រ្វិក តាម​បណ្តោយ​ទន្លេ​នីល។ ទំនប់​វារី​អគ្គី​សនី​នេះនឹ​ង​ក្លាយ​ជាធនធាន​ដ៏សំខាន់ សម្រាប់​តំបន់នោះ។ កាលពី​សម័យ​ដើម ស្តេច​ផារ៉ោន​នៃនគរ​អេស៊ីព្ទ បាន​អៈ​អាងថា ខ្លួន​ជា​ម្ចាស់ និង​ជា​អ្នក​បង្កើត​ទន្លេ​នីល។ ស្តេច​អង្គនេះ និង​ប្រជាជន​​អេស៊ីព្ទ​​​បាន​អួត​ថា “ទន្លេ​នេះ​ជា​របស់​ផង​អញ អញ​បាន​បង្កើត​សំរាប់​តែ​ខ្លួន​អញ​ទេ”(អេសេគាល ២៩:៣,៩)។ ពួកគេ​មិ​ន​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា មាន​តែព្រះ​​មួយអ​ង្គ​គត់ ដែល​បាន​ប្រទាន​នូវធនធា​ន​ធម្មជាតិ​ទាំង​អស់។ ហេតុ​នេះហើ​យ បាន​ជា​ទ្រង់​សន្យា​ថា នឹង​ដាក់ទោ​ស​នគរ​អេស៊ីព្ទ​(ខ.៨-៩)។ យើងត្រូ​វ​ថែរ​រក្សា​ស្នាព្រះ​ហ​ស្ត​របស់​ព្រះ ហើយ​មិន​ត្រូវ​ភ្លេច​ទេថា អ្វីៗ​ដែលយើងមាន សុទ្ធ​តែមា​ន​ប្រភព​ម​ក​ពីព្រះអម្ចាស់។ បទគម្ពីរ​រ៉ូម ១១:៣៦ បាន​ចែង​ថា​ “ដ្បិត​រ​បស់​​សព្វ​សារពើ​បាន​កើត​មក​ពី​ទ្រង់ ដោយសារ​ទ្រង់ ហើយ​សំរាប់​ទ្រង់ សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​សិរីល្អ​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច”។ ទ្រង់​ក៏​ជាអ្នកដែល​បាន​ប្រទាន​ឲ្យម​នុស្ស​ជាតិ មាន​សមត្ថ​ភាព​ផលិត និង​ឆ្នែបង្កើត​នូវ​ធនធា​ន ដែល​ជាស្នា​ដៃម​នុស្ស​។ ពេល​ណាយើ​ង​ជ​ជែក​អំពី​ការ​ល្អ ដែល​យើងបានទ​ទួល ឬ​អំពី​កិច្ច​ការ​ដែល​យើង​បាន​សម្រេច យើង​ចាំបា​ច់ត្រូវចាំ​ព្រះបន្ទូ​លព្រះ​ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ អេសាយ ៤២:៨ ដែល​បានចែ​ង​ថា…

Read article
ពេលគេបោះបង់យើងចោល

នៅថ្ងៃទី៤ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៩១ នាវាដឹកអ្នកដឹកដំណើរខ្នាតធំ MTS Oceanos បានជួបខ្យល់ព្យុះដ៏អាក្រក់ នៅតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រនៃប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង។ ពេលនាវានោះ ចាប់ផ្តើមលិច នាយនាវាក៏បានសម្រេចចិត្តបោះបង់នាវា ហើយចាកចេញជាមួយពួកនាវិករបស់គាត់ ដោយមិនបានប្រកាសអាសន្នដល់អ្នកដំណើរនៅលើនាវា។ មានអ្នកដំណើរម្នាក់ ឈ្មោះ ម៉ូស ហ៊ីល(Moss Hills) ដែលជាតន្រ្តីករជនជាតិអង់គ្លេស បានកត់សំគាល់ដឹងថា មានរឿងអ្វីកំពុងកើតឡើង ហើយក៏បានទាក់ទងទៅកងទ័ពការពារសមុទ្ររបស់ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ឲ្យមកជួយ។ បន្ទាប់មក លោកម៉ូស និងភរិយាឈ្មោះ ត្រេស៊ី(Tracy) ព្រមទាំងសីល្បៈករដទៃទៀត ដែលនៅលើនាវានោះ ក៏បានជួយរៀបចំការជំលាសអ្នកដំណើរទាំងអស់ចេញពីនាវា ដោយជួយនាំពួកគេឡើងឧទ្ធម្ភាចក្រ។ ជួនកាល អ្នកដែលយើងចង់ឲ្យដឹកនាំយើង អាចបោះបង់យើងចោល។ ពេលដែលស្តេចសូល និងមន្ត្រីរបស់ទ្រង់ ទទួលរងនូវការជេរប្រមាថ ពីកូលីយ៉ាតដែលជាយក្សរបស់សាសន៍ភីលីស្ទីន ពួកគេបានឆ្លើយតប ដោយការភ័យខ្លាច និងភាពអាម៉ាស(១សាំយ៉ូអែល ១៧:១១)។ ប៉ុន្តែ មានតន្រ្តីករវ័យក្មេងម្នាក់ ដែលជាក្មេងគង្វាល  ឈ្មោះដាវីឌ  មានជំនឿថា  ព្រះទ្រង់អាចជួយដោះស្រាយបញ្ហានេះបាន។ ដាវីឌក៏បាននិយាយទៅកូលីយ៉ាតថា “ចំណែកឯង បានមកឯអញ ទាំងកាន់ដាវកាន់លំពែង ហើយនឹងដែកពួយផង តែឯអញវិញ អញមកឯឯងដោយនូវព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ”(ខ.៤៥)។…

Read article
ការចែករំលែកនំបឺរហ្គឺរ

លោកលី ហ្គេយប៊ីគ(Lee Geysbeek) ដែលជាប្រធាននៃអង្គការសេចក្តីអាណិតអន្តរជាតិ បានរៀបរាប់អំពីជីវិតរបស់ស្ត្រីម្នាក់ ដែលមានឱកាសធ្វើដំណើរទៅកាន់ទឹកដីដែលនៅឆ្ងាយ ដើម្បីទៅលេងក្មេងម្នាក់ ដែលនាងបានជួយឧបត្ថម្ភ។ នាងបានសម្រេចចិត្តនាំក្មេងទុរគតម្នាក់នោះ ទៅភោជ្ជនីយដ្ឋានមួយ។ ក្មេងប្រុសនោះក៏បានហៅនំហ៊ែមបឺរហ្គឺរមួយមក ហើយអ្នកឧបត្ថម្ភបានហៅម្ហូបសាឡាត់។ ពេលគេលើកអាហារនោះមកដាក់លើតុ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ ក៏បានពិនិត្យមើលនំបឺរហ្គឺរនោះ ដោយគេមិនដែលបានញាំអាហារដូចនេះក្នុងជីវិតឡើយ។ វាក៏បានមើលទៅនំបឺរហ្គឺរដ៏ធំរបស់វា ហើយក៏បានមើលទៅម្ហូបសាឡាត់ដ៏តិចតួចរបស់អ្នកឧបត្ថម្ភ។ បន្ទាប់មក វាក៏បានយកកាំបិតមកកាត់នំបឺរហ្គឺរនោះជាពីរ ហើយក៏ចែកឲ្យអ្នកឧបត្ថម្ភនោះពាក់កណ្តាល រួចយកដៃអង្អែលក្បាលពោះខ្លួនឯង ហើយសួរគាត់ថា“អ្នកឃ្លានទេ?” កុមារម្នាក់ដែលស្ទើរតែគ្មានអ្វីសោះក្នុងជីវិត មានចិត្តចង់ចែករំលែករបស់ដែលវាមាន ឲ្យទៅគេពាក់កណ្តាល ដោយគិតថាគេប្រហែលជាត្រូវការចំណែកនោះ។ សូមយើងនឹកចាំអំពីក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ ពេលយើងជួបនរណាម្នាក់ ដែលកំពុងមានសេចក្តីត្រូវការផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត ឬផ្លូវវិញ្ញាណ។ ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ក្តីជំនឿដែលយើងមានចំពោះទ្រង់ គួរតែបង្ហាញចេញមក តាមរយៈសកម្មភាពរបស់យើង(យ៉ាកុប ២:១៧)។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងប្រហែលជាជួបមនុស្សដែលមានតម្រូវការផ្សេងៗ ទោះពួកគេកំពុងនៅតំបន់ផ្សេងៗ ក្នុងពិភពលោក ឬក៏កំពុងនៅក្បែរផ្ទះយើងក្តី។ អ្នកខ្លះកំពុងត្រូវការអាហារក្តៅៗ ខ្លះទៀតត្រូវការពាក្យសម្តីដ៏ពិរោះ។ ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់ តើយើងអាចនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរប៉ុណ្ណា ពេលដែលយើងធ្វើការល្អ ហើយចែករំលែកដល់អ្នកដទៃ(ហេព្រើ ១៣:១៦)។-Dave Branon

Read article
ថ្លុកភក់

មានពេលមួយ មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ ឈ្មោះ អេឌ(Ed) បាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំ អំពីរឿងកូនប្រុសដ៏តូចច្រម៉ក់របស់គាត់។ វាបានទៅឈរលេងក្នុងទឹកថ្លុក ហើយលោកអេឌក៏បានប្រាប់ឲ្យវាដើរចេញ។ តែកូនប្រុសគាត់មិនស្តាប់គាត់ ផ្ទុយទៅវិញ វាបានរត់ចុះឡើង ក្នុងថ្លុកនោះ។ គាត់ក៏ប្រាប់ឲ្យវាឈប់រត់លេង។ ក្មេងប្រុសនោះក៏បានចាប់ផ្តើមដើរក្នុងថ្លុកនោះម្តង។ ពេលលោកអេឌប្រាប់វា មិនឲ្យដើរ វាក៏ឈរចំទើតជើង ក្នុងថ្លុក ដោយធ្វើមុខឌឺដាក់គាត់ទៀត។ ក្មេងម្នាក់នេះដឹងថា ឪពុកវាចង់ឲ្យវាធ្វើអី តែវាមិនចង់ធ្វើតាមគាត់។ ជួនកាល ខ្ញុំក៏ក្បាលរឹង មិនខុសពីក្មេងប្រុសម្នាក់នេះឡើយ។ ខ្ញុំដឹងថា អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើ មិនបានធ្វើឲ្យព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យទេ តែខ្ញុំនៅតែធ្វើវា។  ព្រះទ្រង់បានប្រាប់ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល  ឲ្យស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃពួកគេ ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន(ចោទិយកថា ២៨:១) តែពួកគេបានធ្វើខុសនឹងទ្រង់ម្តងហើយម្តងទៀត។ ក្នុងទំនុកដំកើង ជំពូក១១៩ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ក៏បានទទួលស្គាល់ការពិត នៅក្នុងការស្តាប់បង្គាប់ព្រះថា “ឱបើសិនណាជាផ្លូវទាំងប៉ុន្មានរបស់ទូលបង្គំ បានរៀបចំទៅអេះ ដើម្បីឲ្យបានកាន់តាមច្បាប់ទ្រង់”(ខ.៥)។ ការច្រណែន ការស្អប់ និងការមិនស្តាប់បង្គាប់ បានកើតមានជាញឹកញាប់ពេកហើយ។ តែព្រះទ្រង់បានប្រទានដល់យើង នូវការប្រោសលោះ តាមរយៈការលះបង់របស់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះនាមយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយយើង ពេលដែលយើងត្រូវល្បួង(១កូរិនថូស ១០:១៣) ហើយពេលដែលយើងសារភាពកំហុសរបស់យើង ព្រះទ្រង់បានសន្យាថា…

Read article