2017

You are here:
មនុស្សដូចយើងរាល់គ្នា

នៅចុង​សតវត្សរ៍​ទី​១៨ លោក​វីលៀម ខារេយ(William Carey) បាន​ទទួល​ការ​ត្រាស់​ហៅ ឲ្យ​ធ្វើ​ដំណើរ ទៅ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ធ្វើ​បេសក​ជន​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ នៃ​ព្រះយេស៊ូវ។ បណ្តា​គ្រូ​គង្វាល​ដែល​នៅ​ក្បែរ​គាត់​បាន​ចម្អក​ឲ្យ​គាត់​ថា “អ្នក​កំលោះ បើ​ព្រះ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​សង្រ្គោះ​នរណា​ម្នាក់ នៅ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ទ្រង់​នឹង​សង្រ្គោះ ដោយ​មិន​ចាំ​បាច់​ប្រើ​អ្នក ឬ​ខ្ញុំ​ទេ!” ត្រង់​ចំណុចនេះ គ្រូ​គង្វាល​ទាំង​នោះ មិន​បាន​យល់​អំពី​ចំណុច​សំខាន់​នៃ​ការ​ធ្វើ​ការ​ជា​ដៃ​គូ​ជាមួយ​ព្រះ​ទេ។ តាម​ពិត ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​នូវ​កិច្ច​ការ​ជា​ច្រើន ដោយ​ប្រើ​មនុស្ស​ដូច​យើង​រាល់​គ្នា។ ក្នុង​នាម​ជា​ដៃ​គូ ក្នុង​ការ​ងារ​បម្រើ​ព្រះ នៅ​លើ​ផែន​ដី​នេះ យើង​ចង់​ឲ្យ​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ​បាន​សម្រេច តែ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ យើង​ក៏ត្រូវ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​ក៏ដោយ     ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​តម្រូវ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​ថ្វាយ​ទ្រង់។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​អធិស្ឋាន​ថា “សូម​រាជ្យ​ទ្រង់បាន​មក​ដល់ សូម​ឲ្យ​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​ទ្រង់​បាន​សម្រេច”(ម៉ាថាយ ៦:១០)។ សេចក្តី​អធិស្ឋាន​នេះ មិន​មែន​សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​អធិស្ឋាន ដោយ​មិន​ធ្វើ​អ្វី​សោះ​នោះ​ឡើយ។ យើង​មាន​តួនាទី​ខុស​ៗ​គ្នា ដើម្បី​បំពេញ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ​ព្រះ។ យើង​មាន​តួនាទី​ដើរ​តាម​គំរូ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដោយ​ធ្វើ​ការ​ថ្វាយ​នគរ​ទ្រង់ ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត និង​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង។  យើង​ជា​រូប​កាយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ  នៅ​ក្នុង​លោកិយ​នេះ  គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​​បាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ កូល៉ុស ១:២៤។ ពេល​យើង​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ ព្រះ​គ្រីស្ទ​ក៏​កំពុង​បម្រើ​អ្នក​នោះ ក្នុង​ពេល​តែ​មួយ​ផង​ដែរ។ ពេល​យើង​បង្ហាញ​ក្តី​មេត្តា ដល់​អ្នក​ដែល​កំពុង​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់ គឺ​មាន​ន័យ​ថា យើង​កំពុង​តែ​ឈោង​ទៅ​រក​គាត់…

Read article
អ្នកថែរបំប៉នខាងវិញ្ញាណ

លោកហ្វ្រាន​ស៊ីស អេឡិន(Francis Allen) បាន​នាំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ លោក​ហ្វ្រាន​ស៊ីស​ជិត​ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ត្រូវ​ទៅ​ជួប​ព្រះយេស៊ូវ​មុខ​ទល់​នឹង​មុខ​ហើយ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទៅ​លេង​ផ្ទះ​គាត់ ពេល​ដែល​គាត់​កាន់​តែ​ជិត​ដល់​ពេល​ជម្រាប​លាយើង​រាល់​គ្នា​ទៅ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌។ ខ្ញុំ​ចង់​និយាយ​ទៅ​កាន់​គាត់ នូវ​ការ​អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចង​ចាំ និង​មាន​ន័យ។ ខ្ញុំ​បាន​ឈរ​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​គេង​របស់​គាត់ អស់​រយៈ​ពេល​ជិត​១​ម៉ោង។ គាត់​បាន​អស់​សំណើច ​ពេល​ខ្ញុំ​និយាយ​រឿង​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​គាត់​ស្តាប់។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​អស់​កម្លាំង ហើយ​យើង​ក៏​និយាយ​សាច់​ការណ៍​វិញ​ម្តង ដោយ​គាត់​ចំណាយ​កម្លាំង ដើម្បី​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ អំពី​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត​ដែល​គាត់នៅ​ឃើញ​មាន ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ស្តាប់​គាត់​និយាយ ទាំង​ខំ​ព្យាយាម​នឹក​រក​ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​លា​គាត់​ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ។ គាត់​ក៏​បាន​កាត់​សម្តី​ខ្ញុំ មុន​ពេល​ខ្ញុំ​មាន​ឱកាស​និយាយ​លា​គាត់។ គាត់​ថា “រេនឌី(Randy) អ្នក​ចាំ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ទេ? យើងគ្មាន​អ្វី​ដែល​ត្រូវ​ខ្លាច នៅ​ក្នុង​រឿង​នៃ​ជីវិត​របស់​យើងឡើង ព្រោះយើង​ដឹង​ថា ជីវិត​យើង​នឹង​បញ្ចប់​ដោយ​របៀប​ណា។ ខ្ញុំ​មិន​មាន​ការភ័យ​ខ្លាច​ទេ។ អ្នក​ទៅ​ធ្វើ​អ្វី ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ចុះ”។ ពាក្យ​ជម្រុញ​ចិត្តនេះ បាន​រំឭក​ខ្ញុំ អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​និយាយ ទៅ​កាន់​អ្នក​ជឿ​ព្រះ នៅ​ក្រុង​ភីលីព​ថា “​សេចក្តី​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រៀន  បាន​ទទួល  បាន​ឮ  ហើយ​ឃើញ​ក្នុង​ខ្ញុំ  នោះ​ចូរ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សេចក្តី​ទាំង​នោះ​ចុះ”(ភីលីព ៤:៩)។ លោក​ហ្វ្រង់ស៊ីស​មាន​ពន្លឺ នៅ​ក្នុង​កែវ​ភ្នែក​គាត់ នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​ដែល​ខ្ញុំ​ជួប​គាត់ ដូច​កាល​ថ្ងៃទី​មួយ ដែល​ខ្ញុំ​ជួប​គាត់។ គាត់​គ្មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​នៅក្នុង​ចិត្ត​គាត់​ទេ។ ពាក្យ​ពេចន៍​ជា​ច្រើន​ដែល​ខ្ញុំបាន​សរសេរ រឿង​ដែ​លខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ប្រាប់…

Read article
ការងាកចេញពីភាពបាត់បង់

អ្នក​និពន្ធ​ម្នាក់ ឈ្មោះ​លោក​វីលៀម ហ្ស៊ីនស័រ(William Zinsser) បាន​ពិពណ៌​នា អំពី​ការ​ទៅមើល​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ។ គាត់​បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំ​ឡើង ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ ជា​កន្លែងដែល​គាត់​ស្រឡាញ់​យ៉ាង​ខ្លាំង កាល​ពី​វ័យ​កុមារ។ ពេល​គាត់ និង​ភរិយា​គាត់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ដល់​កូន​ភ្នំ​មួយ ដែល​គេ​អាច​ឈរ​មើល​តំបន់​ឆក​សមុទ្រ​ម៉ានហាសសេត(Manhasset Bay) និង​តំបន់​ឡង អាយឡិន សោន(Long Island Sound) ពួក​គេ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ផ្ទះ​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​រុះ​រើ​ចោលហើយ នៅ​សល់​តែ​រណ្តៅ​ដ៏​ធំ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ។ ពួក​គេ​ក៏​ដើរ​ទៅ​កាន់​ជញ្ជាំង​ការពារ​ទឹក​សមុទ្រ ដែលនៅ​ក្បែរ​នោះ ដោយ​ការ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត។ លោក​វីលៀម​ក៏​បាន​មើល​ទៅឆ្នេរ​សមុទ្រ ដែល​មាន​សម្លេង និង​ទេសភាព​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត។ ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​បាន​សរសេរ​អំពី​បទ​ពិសោធន៍​មួយ​នេះ នៅក្នុង​សៀវ​ភៅ​របស់​គាត់​ថា “ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ធូរ​ស្បើយ ហើយ​គ្រាន់តែ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​បន្តិច។ ទេស​ភាព​មាត់​សមុទ្រ​នៅ​តែ​ល្អ​ស្អាត​ដូចមុន : គឺ​ទេស​ភាព​ដី និង​សមុទ្រ​ដែល​ព្រះ​បាន​តុប​តែង​យ៉ាង​ពិសេស ដែល​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ចង​ចាំ​យ៉ាង​ច្បាស់ បាន​ជា​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ស្រមៃ​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត”។ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ក៏​បាន​សរសេរ​នៅ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង អំពី​ពេល​ដ៏​វេទនា ដែល​ព្រលឹង​គាត់​មិន​ព្រម​ក្សាន្ត​ទុក្ខ ហើយ​វិញ្ញាណ​គាត់​ក៏​ល្វើយ​ទៀត​(ទំនុកដំកើង ៧៧:២-៣)។ ប៉ុន្តែ ក្នុងពេល​មាន​ទុក្ខ​យ៉ាង​នេះ ​គាត់​ឈប់​ផ្តោត​ទៅ​លើ​សេចក្តី​ទុក្ខ​របស់​គាត់ ហើយ​ងាក​មក​ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​ព្រះ​សង្រ្គោះ​របស់​គាត់​វិញ ដោយ​ថ្លែង​ថា “ទូលបង្គំ​នឹង​រឭក​ពី​អស់​ទាំង​ការ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិត​ទូលបង្គំ​នឹក​ឃើញ​អស់​ទាំង​ការ​អស្ចារ្យ ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​កាល​ពី​ដើម”(ខ.១១)។ ដើម្បី​ជម្នះ​ការ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត យើង​ត្រូវ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ព្រះ…

Read article
វាលរហោស្ថានខាងវិញ្ញាណ

តើវាល​រហោ​ស្ថាន​មាន​អ្វី ក្រៅ​ពី​ភាព​ស្ងួត​ហួត​ហែង ដី​ហុយ​សំពោង ហើយ​និង​គ្រោះ​ថ្នាក់​នោះ។ វា​ជា​កន្លែង​ដែល​មាន​ទឹក​តិច​តួច ពិបាក​នឹង​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ណាស់។ ដូច​នេះ គ្មាន​នរណា​ចង់​រស់​នៅ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន​ទេ។ ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន គឺ​ពិបាក​ណាស់។ មាន​មនុស្ស​តិច​តួច​ណាស់ ដែល​ជ្រើស​រើស​កន្លែង​បែប​នេះ។ តែ​ជួន​កាល យើង​ធ្លាក់​ខ្លួន ចូល​ទៅ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន ដោយ​មិន​អាច​ជៀស​បាន។ នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ យើង​ឃើញ​ថា រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​បាន​ធ្លាប់​ឆ្លង​កាត់​ការ​រស់​នៅ ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន​។ ភាគ​ច្រើន​នៃ​ទឹក​ដី នៅ​តំបន់​មជ្ឈិម​បូព៌ា រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​អ៊ីស្រាអែល គឺ​ជា​វាល​រហោ​ស្ថាន លើក​លែង​តែ​តំបន់​ជ្រលង​ភ្នំ​យ័រដាន់ និង​តំបន់​នៅ​ជុំវិញ​សមុទ្រ​កាលីឡេ។ ព្រះ​ទ្រង់​សម្រេច​ព្រះ​ទ័យ “កសាង​មហា​គ្រួសារ​របស់​ទ្រង់” ក្នុង​តំបន់ ដែល​ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​ទៅ​ដោយ​វាល​រហោ​ស្ថាន ជា​កន្លែង​ដែល​ទ្រង់​អាច​សម្តែង​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ល្អ​ ដល់​កូន​របស់​ទ្រង់ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​ការពារ និង​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​ជា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​ទ្រង់(អេសាយ ៤៨:១៧-១៩)។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មិន​រស់​នៅ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន​ខាង​សាច់​ឈាម​ទេ តែ​ជា​ញឹក​ញាប់ យើង​បាន​ឆ្លង​កាត់​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត ដែល​ប្រៀប​បាន​នឹង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន។ ជួន​កាល យើង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ចូល​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​បែប​នោះ ដោយ​សារ​យើង​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ។ នៅ​ពេលខ្លះ​ទៀត យើង​ត្រូវ​ឆ្លង​កាត់​វាល​រហោ​ស្ថាន​ខាង​វិញ្ញាណ មិន​មែន​ដោយ​សារ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត ឬ​ទង្វើរ​របស់​យើង​ទេ។  ពេល​នរណា​ម្នាក់​បោះ​បង់​យើង​ចោល ឬ​មាន​ជម្ងឺ​ចូល​លុក​លុយ​ក្នុង​រាង្គ​កាយ​យើង ​យើង​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​វាល​ហោ​ស្ថាន ដែល​ខ្វះ​អាហារ និង​ពិបាក​រស់​នៅ។ ប៉ុន្តែ ទោះ​ជា​យើង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន​ខាង​សាច់​ឈាម…

Read article
ការជួយសម្រាលបន្ទុក

ការ​ជិះ​កង់​សណ្តោង​រឺម៉ក​ដឹក​ឥវ៉ាន់​ធ្ងន់​ៗ មិន​មែន​ជា​ការ​ងាយ​ទេ។ មនុស្ស​ពេញ​វ័យ​ជា​ទូទៅ ​អាច​ជិះ​កង់​សណ្តោង​រឺម៉ក​ដែល​ផ្ទុក​ទម្ងន់​ប្រហែល​១៥០​គីឡូ​ក្រាម ដោយ​ល្បឿន​ប្រហែល ១៦​គីឡូ​ម៉ែត្រ ក្នុង​មួយ​ម៉ោង។ តែ​នៅ​មាន​បញ្ហា​មួយ​ទៀត : ការ​ជិះ​កង់​សណ្តោង​រឺម៉កដែល​មាន​បន្ទុក​កាន់​តែ​ធ្ងន់ គឺ​មាន​ន័យ​ថា អ្នក​ត្រូវ​ជិះ​កង់​កាន់​តែ​យឺត ហើយ​ពិបាក​ជាង​មុន។ អ្នក​ដែល​ជិះ​កង់​សណ្តោង​រឺម៉ក ដែល​ផ្ទុក​ឧបករណ៍​ជាង ឬ​របស់​របរ លើស​៣០០​គីឡូ​ក្រាម អាច​ធាក់​កង់​ទៅ​មុខ ដោយ​ល្បឿន​ដែល​លឿន​បំផុត តែ​១២ គីឡូ​ម៉ែត្រ​ក្នុង​មួយ​ម៉ោង​ប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហា​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​លោក​ម៉ូសេ ដែល​បាន​ទទួល​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ក្នុង​វាល​រហោ​ស្ថាន គឺ​ជា​បន្ទុក​ខាង​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ទៅ​មុខ​លែង​រួច។ កាល​នោះ​ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ស្រេក​ឃ្លាន​ចង់​បរិភោគ​សាច់ ជា​ជាង​ញាំ​នំម៉ា​ណា​រាល់​ថ្ងៃ តែ​ជា​លទ្ធ​ផល​ពួក​គេ​មាន​តែ​ទឹក​ភ្នែក។ ពេល​លោក​ម៉ូសេ​ឮ​ពួក​គេ​ទួញ​យំ​មិន​ចេះ​ឈប់​ដូច​នេះ គាត់​មាន​ការ​រំខាន​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​គាត់ទូល​ដល់​ព្រះ​អម្ចាស់​ថា “រូប​ទូលបង្គំ​តែ​ម្នាក់​ឯង នឹង​បី​ទ្រ​មនុស្ស​ទាំង​នេះ​មិន​បាន​ទេ ដ្បិត​គេ​ជា​បន្ទុក​ធ្ងន់​ហួស​កំឡាំង​ទូលបង្គំ​ហើយ”(ជនគណនា ១១:១៤)។ ពេល​លោក​ម៉ូសេ​ពឹង​ផ្អែក​កម្លាំង​ខ្លួន​ឯង គាត់​គ្មាន​សមត្ថ​ភាព ដើម្បី​នឹង​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ​ទេ។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប ដោយ​ប្រាប់​គាត់​ឲ្យ​ជ្រើស​រើស​មនុស្ស​ប្រុស​៧០​នាក់ ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ​គាត់ ដើម្បី​ចែក​រំលែក​បន្ទុក​របស់​គាត់។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់គាត់ថា ទ្រង់​នឹង​ចុះ​មក​និយាយ​នឹង​គាត់ ហើយ​នឹង​ចែក​ព្រះវិញ្ញាណ ដែល​សណ្ឋិត​លើ​គាត់ ទៅ​ដាក់​លើ​គេ​ផង នោះ​គេ​នឹង​ជួយ​ផ្ទុក​នូវ​បន្ទុក​បណ្តាជន​នេះ​ជា​មួយ​នឹង​គាត់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យគាត់​ត្រូវ​ផ្ទុក​តែ​ម្នាក់​ឯង​ឡើយ(ខ.១៧)។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ យើង​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ទទួល​បន្ទុក​តែ​ម្នាក់​ឯង​ទេ។ យើង​មាន​ព្រះ​យេស៊ូវ…

Read article
ការឆែកពិនិត្យពាក្យសម្តី

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​បើក​បរ​​​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្មដ៏គួរ ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍ តាម​វិទ្យុ ។  ពេល​​នោះ គេ​​កំពុង​ផ្សាយ​អំពី​កម្ម​វិធី​កំព្យូទ័រ​មួយ ដែល​ឆែក​ពិនិត្យ​​​​សារ​​អេឡិច​ត្រូនិច ដែល​​គេ​សរសេរ​ ។​ ខ្ញុំ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​​ច្រើនអំពី​កម្មវិធី “ឆែក​មើល​​ការ​ប្រកប​ពាក្យ” និង​កម្មវិធី “ឆែក​មើល​វេយ្យករណ៍” ដែល​​គេ​​សរសេរ​​នៅ​​ក្នុង​​កំព្យូទ័រ ប៉ុន្តែ កម្ម​វិធី​ថ្មី​នេះ​ គឺ​មិន​ដូច​នោះ​ទេ ព្រោះ​វា​ជា “កម្ម​វិធី ឆែក​​មើល​ពាក្យ​​សម្តី”។​ កម្ម​វិធី​នេះ ពិនិត្យ​​មើល​​ពាក្យ​សម្តី ដែល​គេ​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​សារ​អេឡិច​ត្រូ​និច ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​សរសេរ​ដឹង ថា​តើ​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​ខ្លួន​បាន​សរសេរ មាន​​ភាព​ព្រ​ហើន អសុរោះ ឬ​គ្រោត​គ្រាតឬទេ ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់ អ្នក​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម ពិពណ៌នា​អំពី​លក្ខណះ​ពិ​សេស​ៗ នៃ​កម្មវិធី​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា បើ​សិន​ជា​មាន​កម្មវិធី​សម្រាប់​ឆែក​ពិនិត្យ​ពាក្យ​សម្តី ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ចេញ​ពី​មាត់​ខ្ញុំ នោះ​មិន​ដឹង​ជា​ប្រសើរ​យ៉ាង​ណា​ទេ ។​ តើ​មាន​ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឆ្លើយ​តប​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ពិរោះ​ស្តាប់ ហើយ​ក្រោយ​មក ក៏​មាន​ការ​សោក​ស្តាយ ចំពោះ​ពាក្យ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​នោះ​? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ បើ​សិន​ជា​មាន​កម្មវិធី​សម្រាប់​ឆែក​ពិនិត្យ​ពាក្យ​សម្តី ដែល​ខ្ញុំ​និយាយ​ចេញ​ពី​មាត់​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​មិន​បាច់​​ឆ្លើយ​តប ដោយ​ភាព​ល្ងីល្ងើ​ឡើយ ។​ សាវ័កប៉ុល​បាន​ដឹង​ថា អ្ន​ក​ជឿ​ព្រះ​ត្រូវ​ការ​ឆែក​ពិនិត្យ​ពាក្យ​សម្តីរ​​បស់​ខ្លួន ជា​ពិសេស​នៅពេល​យើង​និយាយ ទៅ​កាន់​អ្នក​ដែល​មិន​មែន​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ ។​…

Read article
មនុស្សសាមញ្ញ

លោក​គីឌាន ជា​មនុស្ស​សាមញ្ញ​ម្នាក់។ រឿង​របស់​គាត់ ដូច​ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ពួក​ចៅហ្វាយ ៦ បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ គាត់​ជា​កសិករ​ម្នាក់ ដែល​ខ្វះ​ភាព​ក្លាហាន។ ពេល​ព្រះ​ត្រាស់​ហៅ​គាត់ ឲ្យ​រំដោះ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​រួច​ពី​ការ​គៀប​សង្កត់​របស​សាសន៍​មីឌាន គាត់​ឆ្លើយ​តប​ថា “ឱ​ព្រះអម្ចាស់​អើយ ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ជួយ​សង្គ្រោះ ដល់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​បាន មើល ទូលបង្គំ​ជា​​គ្រួ​សារ​ក្រ​ជាង​គេ​ក្នុង​ពួក​ម៉ាន៉ាសេ ហើយ​ទូលបង្គំ​ក៏​ជា​អ្នក​តូច​បំផុត​ក្នុង​ពួក​ផ្ទះ​ឪពុក​ទូលបង្គំ​ផង”(ពួកចៅហ្វាយ ៦:១៥)។ ពេល​នោះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​សន្យា​ថា ទ្រង់​នឹង​គង់​នៅ​ជា​មួយ​លោក​គីឌាន ហើយ​គាត់​នឹង​សម្រេច​កិច្ច​ការ ដែល​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​បង្គាប់​ឲ្យ​គាត់​ធ្វើ​នោះ(ខ.១៦)។ ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​លោក​គីឌាន​ក៏​បាន​នាំ​ឲ្យ​ពួក​អ៊ីស្រា​អែល​មាន​ជ័យជម្នះ ហើយ​គេ​ក៏​បាន​រាប់​បញ្ចូល​គាត់ នៅ​ក្នុង​ចំណោម​វីរៈបុរស​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​(ហេព្រើ ១១:៣២)។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ទៀត​ក៏​មាន​ចំណែក​យ៉ាង​សំខាន់ នៅ​ក្នុង​ផែន​ការ​ជួយ​សង្រ្គោះ​ប្រជា​ជន​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​រួច​ពី​ខ្មាំង​សត្រូវ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​មនុស្ស​៣០០​នាក់ ដល់​លោក​គីឌាន ដែល​សុទ្ធ​សឹង​ជា​វីរបុរស​ដ៏​អង់​អាច ដើម្បី​ឈ្នះ​សង្រ្គាម។ ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​កត់​ទុក​ឈ្មោះ​របស់​ពួក​គេទេ​ តែ​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​កត់​ទុក​នូវ​ភាព​​ក្លាហាន និង​ការស្តាប់​បង្គាប់​របស់​ពួក​គេ​​(ពួកចៅហ្វាយ ៧:៥-២៣)។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​នៅ​តែ​បន្ត​ត្រាស់​ហៅ មនុស្ស​សាមញ្ញ​ៗ ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ថ្វាយ​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់បាន​ធានា​យើង​ថា ទ្រង់​នឹង​គង់​នៅ​ជា​មួយ​យើង​ជា​និច្ច ពេល​ដែល​យើង​បម្រើ​ទ្រង់។ ដោយ​សារយើង​ជា​មនុស្ស​សាមញ្ញ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រើ នោះ​ការ​នេះ​បាន​បង្ហាញ​ច្បាស់​ថា អំណាច​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​នោះ គឺ​មាន​ប្រភព​មក​ពី​ព្រះ មិន​មែន​មក​ពី​យើង​នោះ​ឡើយ។-Poh Fang Chia

Read article
ដើរជាមួយយឺតៗ

មាន​ពេល​មួយ ខេលិប(Celeb)មាន​ជម្ងឺ​ជា​ទម្ងន់។ គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ពិនិត្យ​មើល​ជម្ងឺ​ប្រព័ន្ធប្រសាទ​របស់​វា ហើយ​ក៏​រកឃើញថា ក្មេង​ប្រុស​អាយុ​៥​ឆ្នាំ​ម្នាក់​នេះ មាន​ជម្ងឺ​ពិការ​រយៈ​ពេល​ខ្លី។ ឪពុក​ម្តាយ​របស់​វាមាន​ការ​ថប់​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​ពួក​គេ​អធិ​ស្ឋាន ទាំង​រង់​ចាំ​ព្រះ​ទ្រង់​ឆ្លើយ​តប។ ខេលិប​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ធូ​ស្រាល​​ពី​ជម្ងឺ​បន្តិច​ម្តងៗ។ ជា​ច្រើន​ខែ​ក្រោយ​មក ពេល​ដែល​ក្រុម​គ្រូពេទ្យ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ខេលិប ចូល​រៀន ខេលិប​គ្រាន់​តែ​អាច​ដើរ​យឺត​ៗ តែ​​គ្មាន​លំនឹង​ទេ។ ថ្ងៃ​មួយ ឪពុក​របស់​វា​ក៏បាន​ទៅ​មើល​វា នៅ​សាលា។ គាត់​បាន​មើល​កូន​ប្រុស​គាត់ ដើរ​ចុះ​តាម​ជណ្តើរ​យឺត​ៗ ទៅ​រក​កន្លែង​ក្មេង​លេង​។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ឃើញ​ថាយល័រ(Tyler) ដែល​ជា​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​វា បាន​ដើរ​ទន្ទឹម​នឹង​វា​។ ក្នុង​ពេល​ចេញ​លេង​នោះ ក្មេង​ៗ​ដទៃ​ទៀត​បាន​រត់​លេង​កម្សាន្ត​យ៉ាង​សប្បាយ​រីក​រាយ តែ​ថាយល័រ​បាន​ដើរ​យឺត​ៗ ជា​មួយ​មិត្ត​សំឡាញ់​ដ៏​ទន់​ខ្សោយ​ម្នាក់​នេះ នៅ​កន្លែង​ក្មេង​លេង។ ការ​នេះបាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​លោក​យ៉ូប។ គាត់​ប្រាកដ​ជាត្រូវ​ការ​មិត្ត​សំឡាញ់​ដ៏​ល្អ ដូច​ថាយល័រ​ដែរ​ហើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ នៅ​ពេល​គាត់​មាន​ទុក្ខ​ជា​ទម្ងន់ គាត់​មាន​មិត្ត​ភក្តិ​បី​នាក់ ដែល​និយាយ​ប្រាប់​ពី​ទោស​កំហុស​របស់​គាតa់​ទៅ​វិញ។ គឺ​ដូច​ដែល​លោក​អេលីផាបាន​សួរ​គាត់​ថា “ចូរ​អ្នក​នឹក​ចាំ​ចុះ បើ​អ្នក​ណា​ឥត​ទោស តើ​ដែល​វិនាស​ដែរ​ឬ​អី តើ​មាន​កន្លែង​ណា ដែល​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​ត្រូវ​កាត់​ចេញ​នោះ?”(យ៉ូប ៤:៧)។ ការ​ចោទប្រកាន់ ក្នុង​ពេល​មាន​ទុក្ខ​ដូច​នេះ បាន​នាំ​ឲ្យ​លោក​យ៉ូប​ប្រកាស់ ដោយ​ចិត្ត​ល្វីង​ជូរ​ចត់​ទៅ​កាន់​ពួកគេ​ថា “ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សេចក្តី​យ៉ាង​នោះ​ជា​ច្រើន​ហើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​ជា​អ្នក​កំសាន្ត​ចិត្ត ដែល​នាំ​ឲ្យ​ល្វើយ​វិញ!”(១៦:២) ព្រះ​យេស៊ូវ​មិន​មានលក្ខណៈ​ដូច​នេះ​ទេ។​ នៅ​ពេល​ល្ងាច មុន​ពេល​គេយក​ទ្រង់​ទៅ​ឆ្កាង…

Read article
ភាពងងឹត និងពន្លឺ

កាល​នៅ​ពី​ក្មេង ខ្ញុំ​បាន​យក​កាសែត​ទៅ​ដាក់​តាម​ផ្ទះ ប្រហែល​១៤០​ផ្ទះ នៅ​តាម​ដង​ផ្លូវ​ពីរ​ខ្សែ ដែល​តភ្ជាប់​គ្នា ដោយ​វិមាន​បញ្ចុះ​សព​មួយ​កន្លែង។​ ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​យក​កាសែតសម្រាប់​ពត៌​មាន​ពេល​ព្រឹក ទៅ​ដាក់​តាម​ផ្ទះ ដូច្នេះ​​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ចេញ​ពី​ផ្ទះ នៅ​ម៉ោង​៣​ទៀប​ភ្លឺ ដោយ​ដើរ​កាត់​តាម​កន្លែង​បញ្ចុះ​សព​នោះ ពេល​ដែល​មេឃ​នៅ​ងងឹត​នៅ​ឡើយ។ ជួន​កាល ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ខ្លាំង បាន​ជា​ខ្ញុំ​រត់​កាត់​កន្លែង​បញ្ចុះ​សព​នោះ​យ៉ាង​លឿន ទាល់​តែ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ឈរ​នៅ​ក្រោម​បង្គោល​ភ្លើង នៅ​តាម​ផ្លូវ​នៅ​ចុង​ម្ខាង​ទៀត ទើប​ខ្ញុំ​លែង​ខ្លាច។ ដូច​នេះ ពន្លឺបាន​បណ្តេញ​ភាព​ងងឹត​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច ឲ្យ​ចេញ​ឆ្ងាយ។ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​បាន​យល់​អំពី​ទំនាក់​ទំនង រវាង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​ភាព​ងងឹត តែ​គាត់​ក៏​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា​ ព្រះ​ទ្រង់​ធំ​ជាងការ​ភ័យ​ខ្លាច។ បាន​ជា​គាត់​សរសេរ​ថា “ឯង​នឹង​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ ទោះ​ទាំង​សេចក្តី​ស្ញែង​ខ្លាច​នៅ​ពេល​យប់ ឬ​ព្រួញ​ដែល​ហើរ​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ ឬ​សេចក្តី​វេទនា​ដែល​តែង​មាន​នៅ​ក្នុង​ទី​ងងឹត”(ទំនុកដំកើង ៩១:៥-៦)។ យើង​មិន​ត្រូវ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ដោយ​សារ​ភាពងងឹត​នៅ​ពេល​យប់ ឬ​ការ​អាក្រក់ ក្នុង​ភាព​ងងឹត​ឡើយ។ យើង​មាន​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​បាន​ចាត់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ទ្រង់ ដែល​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកិយ​(យ៉ូហាន ៨:១២)។ ក្នុង​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ព្រះ​គុណ និង​សេចក្តី​ពិត​របស់​ព្រះ យើង​អាច​រក​បាន​នូវ​សេចក្តី​ក្លាហាន ជំនួយ និង​កម្លាំង សម្រាប់​រស់​នៅ​ថ្វាយ​ទ្រង់។-Bill Crowder

Read article
ចូរចូលមករកព្រះយេស៊ូវ

កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​កំពុង​មាន​ព្រះ​ជន្ម​គង់​នៅ ក្នុង​លោកិយ​នេះ ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ហៅ​មនុស្ស​ជាច្រើន ឲ្យ​ចូល​មក​រក​ទ្រង់ ហើយ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ទ្រង់​នៅ​តែ​បន្ត​ត្រាស់​ហៅ​មនុស្ស​ជា​ច្រើនទៀត​(យ៉ូហាន ៦:៣៥)។ តើ​ព្រះយេស៊ូវ និង​ព្រះ​វរបិតា​នៃ​ទ្រង់​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ មាន​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ? អ្វី​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ​នោះ​ មាន​ដូច​តទៅ         សេចក្តី​សង្រ្គោះ : ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​ផ្លូវ​តែ​មួយ សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​ទទួល​ការ​អត់​ទោស​បាប និងទទួល​សេចក្តី​សន្យា​ថា យើង​នឹង​បាន​ទៅ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែង​ថា “អស់​អ្នកដែល​ទទួល​ជឿ​ទ្រង់ មិន​ត្រូវ​វិនាស​ឡើយ គឺ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​វិញ”(យ៉ូហាន ៣:១៥)។         គោល​បំណង : យើង​ត្រូវ​ថ្វាយ​ចិត្ត វិញ្ញាណ គំនិត និង​កម្លាំង​របស់​យើង ដល់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដើម្បី​ដើរ​តាម​ទ្រង់។ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់បាន​មាន​បន្ទូល​ថា “អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​មក​តាម​ខ្ញុំ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​លះ​កាត់​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ចោល ទាំង​ផ្ទុក​ឈើ​ឆ្កាង​ខ្លួន​មក​តាម​ខ្ញុំ​ចុះ”(ម៉ាកុស ៨:៣៤)។ ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត : ពេល​មាន​ការ​ពិបាក ឬ​ទុក្ខ​ព្រួយ “​ព្រះវរបិតា​ដ៏​មាន​សេចក្តី​មេត្តាករុណា ជា​ព្រះ​ដ៏​កំសាន្ត​ចិត្ត​គ្រប់​ជំពូក ដែល​ទ្រង់​កំសាន្ត​ចិត្ត​យើង​រាល់​គ្នា ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​វេទនា”(២កូរិនថូស ១:៣-៤)។ ប្រាជ្ញា : យើង​ត្រូវ​ការ​ប្រាជ្ញា​មក​ពី​ព្រះ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ “តែ​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ណា​មួយ​ខ្វះ​ប្រាជ្ញា មាន​តែ​សូម​ដល់​ព្រះ …នោះ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​ឲ្យ”(យ៉ាកុប ១:៥)។…

Read article