2025

You are here:
ព្រះ​អម្ចាស់​ប្រទាន​យុត្តិ​ធម៌​ដល់​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ខាង​ឯ​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​ឲ្យ​ខំ​នៅ​ជា​មេ​ត្រី​នឹង​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ចុះ បើ​សិន​ជា​បាន ឱ​ពួក​ស្ងួន​ភ្ងា​អើយ កុំ​ឲ្យ​សង​សឹក​ឡើយ ចូរ​ថយ​ចេញ​ពី​សេចក្តី​កំហឹង​ទៅ ដ្បិត​មាន​សេចក្តី​ចែង​ទុក​មក​ថា «ព្រះ​អម្ចាស់ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ការ​សង​សឹក នោះ​ស្រេច​នឹង​អញ អញ​នឹង​សង​ដល់​គេ» … កុំ​ឲ្យ​សេចក្តី​អាក្រក់​ឈ្នះ​អ្នក​ឡើយ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ឈ្នះ​សេចក្តី​អាក្រក់ ដោយ​សារ​សេចក្តី​ល្អ​វិញ» (រ៉ូម ១២:១៨-១៩, ២១)។ សូម​យើង​ស្រមៃ​ថា មាន​ក្មេង​ម្នាក់​វិល​ត្រឡប់​ពី​សាលា​រៀន​មក​ផ្ទះ​វិញ ដោយ​ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ការ​អ្វី​ដែល​ក្មេង​ម្នាក់​ទៀត​និយាយ ឬ​ធ្វើ​មក​លើ​នាង។ ពេល​ដែល​នាង​ការ​ឈឺ​ចិត្ត​ខ្លាំង ហៀប​នឹង​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក នាង​ងាយ​នឹង​គិត​ថា នាង​នឹង​មិន​និយាយ​រក​ក្មេង​នោះ​ទៀត​ទេ ឬ​រៀប​គម្រោង​សង​សឹក​មក​លើ​ក្មេង​នោះ​វិញ។ សូម​យើង​ស្រមៃ​ទៀត​ថា ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ឪពុក​ម្តាយ​នាង​ក៏​បាន​ណែនាំ​នាង​ឲ្យ​សរសេរ​សំបុត្រ​តូច​មួយ ដើម្បី​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​អត់ឱន​ទោស និង​ការ​រាប់​អាន​ជា​មិត្ត ហើយ​បន្ទាប់​ពី​នាង​បាន​ធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ​នេះ​ហើយ នាង​ក៏​អាច​និយាយ​ប្រាប់​ឪពុក​ម្តាយ​នាង ដោយ​អំណរ​ថា «កូន​បាន​ធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ​របស់​ប៉ា​ម៉ាក់! កូន​បាន​យក​សំបុត្រ​នោះ​ទៅ​ឲ្យ​នាង​នៅ​សាលា ហើយ​យើង​ក៏​បាន​ផ្សះផ្សា​គ្នា។ យើង​ឱប​គ្នា ហើយ​យើង​បន្ត​រាប់​អាន​គ្នា​ជា​មិត្ត​ភក្តិ។ កូន​សប្បាយ​ចិត្ត​ខ្លាំង​ណាស់!» នេះ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក ប៉ុល ឲ្យ​យើង​រស់​នៅ​ដោយ​មេ​ត្រី​ភាព បើ​សិន​ជា​បាន។ ជួន​កាល យើង​មាន​ការ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​មេ​ត្រី​ភាពជា​មួយ​អ្នក​ដទៃ ប៉ុន្តែ​ចូរ​យើង​កុំ​ឲ្យ​បញ្ហា​នេះ​កើត​ឡើង ដោយ​សារ​យើង​មិន​បាន​ខិតខំ​ស្វែង​រក​មេ​ត្រី​ភាព​នោះ​ឡើយ។ ហើយ​ជួន​កាល យើង​មិន​អាច​មាន​មេ​ត្រី​ភាព​ដោយ​សារ​យើង​មាន​គម្រោង ឬ​កំពុង​ដេញ​តាម​ការ​សង​សឹក។ ការ​សង​សឹក​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ម្ហូប​អាហារ​ដែល​មាន​តែ​ព្រះ​ទេ ដែល​អាច​លើក​មក​ឲ្យ​បរិភោគ​បាន…

Read article
ទ្រាំ​ទ្រ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក

អេភេសូរ ៤:១-៦ ព្រម​ទាំង​មាន​ចិត្ត​សុភាព ហើយ​ស្លូត​បូត​គ្រប់​ជំពូក ទាំង​អត់​ធ្មត់ ហើយ​ទ្រាំទ្រ​​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយ​ស្រឡាញ់​។ អេភេសូរ ៤:២ មាន​ពេល​មួយ​ខ្ញុំ​បាន​ឈប់​ឡាន​របស់​ខ្ញុំ នៅ​ពី​​ក្រោយ​ឡាន​មួយ​គ្រឿង នៅ​ពេល​ភ្លើង​ស្តុប​ចេញពណ៌​ក្រហម ហើយ​ក៏​បាន​កត់​សំ​គាល់​ឃើញ​ស្ទីគ័រ​នៅ​លើ​កញ្ចក់​ខាង​ក្រោយ​ឡាន​នោះ ដែល​មាន​អក្សរ​សរសេរ​ពី​លើ​ថា “សូម​មាន​ការ​អត់​ធ្មត់​។ ខ្ញុំ​ទើបតែ​ចេះ​បើក​ឡាន​ទេ”។ មាន​បញ្ហា​ជា​ច្រើន​នៅ​តាម​ដង​ផ្លូវ ដែល​យើង​បានឮ ក៏​ដូច​ជា​​បាន​ជួប​ផ្ទាល់ ដូច​នេះ ការ​ក្រើន​រំឭក​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់ ចំពោះ​អ្នក​បើកបរ​ដទៃ​ទៀត​យ៉ាង​ដូច​នេះ គឺ​ពិតជា​មាន​ប្រយោជន៍​ណាស់​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មើល​ស្ទីគ័រ​នោះ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា តើមាន​អ្វី​កើត​ឡើង បើសិន​ជា​មនុស្ស​កាន់​ផ្លាក​សញ្ញា​ដូច​នេះ ដើម្បី​ដាស់តឿន​យើង​ថា ពួកគេ “ទើបតែ​មាន​កូន​ដំបូង” ឬ “ជា​អ្នកជឿ​ថ្មី”។ បើ​យើង​ដឹង​ថា អ្នក​ជិត​ខាង មិត្ត​រួម​ការងារ ឬ​អ្នក​ដទៃ​ទៀត ដែល​យើង​ជួប កំពុង​ជួប​បញ្ហា​អ្វី​ខ្លះ តើ​យើង​នឹង​មាន​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​ជាង​មុន ចំពោះ​ពួកគេ ហើយ​ថែម​​ទាំង​ជួយ​ពួកគេ​ជម្នះ​បញ្ហា​ទាំង​នោះ​ដែរ​ឬ​​ទេ? យើង​ប្រហែល​ជា​កំពុង​មាន​ការ​ប្រញាប់ ដោយ​ព្យាយាម​ជៀសវាង​ការ​​រំខាន​ពី​អ្នក​ដទៃ តែ​ចូរ​យើង​ពិចារណា អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​មនុស្ស​ចុះ​។ ព្រះអង្គ​មិន​មាន​ការ​ប្រញាប់​ប្រញាល់​​ទេ​។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះទ័យ​អាណិត ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ ហើយក៏​ចំណាយ​ពេល​កម្សាន្ត​ចិត្ត និង​បង្រៀន​ពួកគេ ហើយ​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​មនុស្ស​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ជួប​​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​នាម​យើង​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់ហៅ​យើង​ឲ្យ​រស់នៅ ក្នុង​ជីវិត​ដែល​សក្តិ​សមនឹង​ការ​ត្រាស់ហៅ​ដែល​យើង​បាន​ទទួល(អេភេសូរ ៤:១)។…

Read article
អ្នក​នឹង​បាន​ជា​ស្អាត (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)​

«ឯ​អេលីសេ លោក​ចាត់​អ្នក​បម្រើ​ម្នាក់​ឲ្យ​ទៅ​ជម្រាប​ថា សូម​ឲ្យ​លោក​ទៅ​មុជ​ទឹក​ក្នុង​ទន្លេ​យ័រ​ដាន់៧ដង​ទៅ នោះ​សាច់​របស់​លោក​នឹង​បាន​ជា ហើយ​លោក​នឹង​បាន​ស្អាត​ឡើង​វិញ។ តែ ណាម៉ាន់ មាន​សេចក្តី​កំហឹង ហើយ​ក៏​ចេញ​ទៅ» (២ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:១០-១១)។ សូម្បី​តែ​ការ​ចំណាយ​ពេល​បន្តិច​បន្តួច​អាន​សៀវភៅ​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ និង​សៀវភៅ​សង្គម​វិទ្យា ក៏​បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ដឹង​អំពី​អ​សមត្ថភាព​របស់​មនុស្ស នៅ​ក្នុង​ការ​ជួសជុល​លោកីយ៍​របស់​យើង ដែល​បាន​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​អំពើ​បាប។ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន យើង​ឮ​គេ​និយាយ​ថា មនុស្ស​ធ្វើ​ការ​អាក្រក់ ដោយ​សារ​ភាព​ក្រីក្រ។ បាន​សេចក្តី​ថា បើ​យើង​បំពេញ​តម្រូវ​ការ​ខាង​សាច់​ឈាម​របស់​ពួក​គេ នោះ​យើង​នឹង​ឃើញ​ពួក​គេ​មាន​អាកប្ប​កិរិយា​ល្អ​ជាង​មុន​ហើយ​មែន​ទេ?។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ក្នុង​ប្រទេស​ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភព​លោក អ្នក​ជំនាញ​សង្គម​វិទ្យា​បាន​បក​ស្រាយ​ថា ភាព​លោភ​លន់ អំពើ​ពុក​រលួយ និង​ឃាតកម្ម​បាន​កើត​មាន ដោយ​សារ​មនុស្ស​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ច្រើន​ពេក។ អ្នក​ជំនាញ និង​អ្នក​ដឹក​នាំ​ពិភព​លោក បាន​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​កម្លាំង​ខាង​ក្រៅ​នេះ ដោយ​ការ​ហួស​ចិត្ត ដោយ​ស្វែង​រក​ចម្លើយ​នៅ​កន្លែង​ខុស។ លោក ណាម៉ាន់ មាន​បញ្ហា​សុខ​ភាព​ម្យ៉ាង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ពិបាក​ចិត្ត ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​មាន​រូប​សម្បត្តិ​អាក្រក់​យ៉ាង​ខ្លាំង។ គាត់​មាន​ធនធាន ដើម្បី​ស្វែង​រក​ការ​ព្យាបាល ហើយ​គេ​សន្និដ្ឋាន​ថា គាត់​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ដើម្បី​រិះរក​គ្រប់​វិធី ដើម្បី​ព្យាបាល​ខ្លួន​គាត់។ បញ្ហា​ស្ថិត​នៅ​ត្រង់​ថា គាត់​កំពុង​ស្វែង​រក​ចម្លើយ នៅ​កន្លែង​ខុស។ ឋានៈ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ និង​ការ​មាន​ខ្សែ​បណ្ដាញ​នៅ​ក្នុង​រាជ​វាំង មិន​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់​នូវ​ដំណោះ​ស្រាយ ដែល​គាត់​ចង់​បាន​ទេ ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ទៅ​ពឹង​ស្ដេច​អ៊‌ីស្រាអែល ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​ខ្លួន​គាត់​មាន​ភាព​ធូរ​ស្រាល ស្ដេច​អ៊‌ីស្រាអែល​ក៏​បាន​ហែក​ខោអាវ​របស់​ទ្រង់​ព្រោះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា…

Read article
ព្រះ​អង្គ​តែង​តែ​ពរ​យើង​ជានិច្ច

អេសាយ ៤៦:៣-៩ ឱ​ពួក​វង្សា​របស់​យ៉ាកុប​អើយ … ជា​ពួក​ដែល​អញ​បាន​ទទួល​ជា​បន្ទុក​តាំងពី​កំណើត​ឯង … រហូត​ដល់​ឯង​​ចាស់​ជរា​ផង … អើ​អញ​នឹង​បី ហើយ​នឹង​ជួយ​ឯង​​ឲ្យ​រួច​ផង​។ អេសាយ ៤៦:៣-៤ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​នៅ​ប្រទេស​ដាណឺម៉ាក បាន​រក​ឃើញ​បាតុភូត​មួយ ដែល​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​បាន​ជួប​ប្រទះ ដែល​ក្នុង​នោះ យើង​គិតថា ខ្លួន​យើង​ក្មេង​ជាង​អាយុ​ពិត​របស់​យើង​។ ក្នុង​ការ​រក​ឃើញ​នេះ គេ​បាន​លើក​ឡើង​ថា ទោះ​យើង​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ណា​ក៏ដោយ យើង​រាល់​គ្នា​សុទ្ធតែ​គិតថា ខ្លួនឯង​មាន​អាយុ​ក្មេង​ជាង​អាយុ​ពិត២០ភាគរយ​។ ឧទាហរណ៍ មនុស្ស​អាយុ៥០ឆ្នាំ​ច្រើនតែ​ស្រមៃ​ថា ខ្លួនឯង​មាន​អាយុ៤០ឆ្នាំ​។ បញ្ហា​នេះ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នឹក​ឃើញ​រឿង​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច​មួយ ដែល​ក្នុង​នោះ ក្មេង​ប្រុស​អាយុ៥ឆ្នាំ​ម្នាក់​គិតថា គាត់​មាន​កម្លាំង និង​រូបរាង្គ​ដូច​ក្មេង​អាយុ៤ឆ្នាំ​។ ទោះ​យើង​មិន​បាន​ធ្វើ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​តាម​វិទ្យា​សាស្រ្ត ក៏​យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា យើង​រាល់​គ្នា​កំពុងតែ​មាន​វ័យ​ចាស់​ជាង​មុន​។ ហើយ​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​ចែង​អំពី​បញ្ហា​នេះ ជា​ច្រើន​លើក​ច្រើន​សារ​។ ហោរា​អេសាយ​ថ្លែង​​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​មាន​វ័យ​ចាស់ និង​មាន​ភាព​ហត់នឿយ ហើយ “ព្រះបន្ទូល​សន្យា​មួយ​នេះ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​កំពុងតែ​ទន់​ខ្សោយ និង​មាន​វ័យ​ចាស់ ក៏​ជា​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​សម្រាប់​គ្រីស្ទបរិស័ទ​គ្រប់​វ័យ”។ ហោរ​អេសាយ​បាន​រំឭក​យើង អំពី​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​របស់​ព្រះ ពេញ​មួយ​ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ដោយ​ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល​យើង​ជា​បន្ទុក​តាំងពី​​កំណើត​មក ហើយ​ក៏​បាន​បី​យើង​ចាប់​តាំងពី​ពេល​យើង​កើតមក(អេសាយ ៤៦:៣)។ ដូច​នេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​មាន​ការ​ខ្វល់ខ្វាយ​អំពី​ការ​មាន​វ័យ​ចាស់ ចូរ​យើង​ចាំ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​តែងតែ​គង់នៅ​ជាមួយ​យើង​ជានិច្ច​។ ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​ថា…

Read article
ការ​លះ​បង់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ខ្ញុំ​មាន​គ្រប់​គ្រាន់​ទាំង​អស់ ហើយ​ក៏​បរិបូរ​ផង ខ្ញុំ​បាន​ពោរ​ពេញ​ហើយ ដោយ​បាន​ទទួល​របស់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ពី​អេប៉ាប្រូឌីត ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ផ្ញើ​ទៅ​ខ្ញុំ​នោះ គឺ​ជា​ក្លិន​ឈ្ងុយ​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ទទួល​ហើយ​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ដែរ» (ភីលីព ៤:១៨)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ឲ្យ​ឈប់​បង្អង់ ដើម្បី​ពិចារណា​អំពី​សេចក្តី​ពិត​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​ថា អ្នក​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ។ យើង​អាច​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ណាស់ ពេល​ដែល​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​អាទិករ​របស់​យើង​នឹង​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ ចំពោះ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​យើង។ តែ​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ទទួល​ស្គាល់​ថា នេះ​ជា​ការ​ពិតមែន។ ក្នុង​នាម​យើង​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ យើង​ខិតខំ​រស់​នៅ​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​វរបិតា​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​មាន​ព្រះ​ភ័ក្ត្រ​ញញឹម​ដាក់​យើង។ តាម​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប កត្តា​ដែល​កណ្ដាល​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ គឺ​ដោយ​សារ​របៀប​ដែល​យើង​រស់​នៅ​អាច​ផ្គាប់​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ​អង្គ​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង (១ថែស្សាឡូនិច ៤:១) ហើយ​ការ​ដាក់​ដង្វាយ​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​វិធី​ដែល​យើង​អាច​ផ្គាប់​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ​អង្គ ព្រោះ​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ទទួល ហើយ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ។ សាវ័ក ប៉ុល បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​ការ​ដាក់​ដង្វាយ​របស់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​ភីលីព ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​នឹង​ការ​ថ្វាយ​សត្វ​ធ្វើ​ជា​យញ្ញ​បូជា​នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់។ នៅ​ពេល​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ បាន​នាំ​ដង្វាយ​ដុត គេ​ក៏​បាន​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប​ជា​មួយ​យញ្ញ​បូជា​ផង​ដែរ។ ដូច​នេះ ដង្វាយ​ដុត​បាន​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ក្លិន​ដ៏​ទាក់​ទាញ​ក្នុង​ន័យ​ថា ការ​នេះ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​ភាព​អាច​ទទួល​យក​បាន និង​ភាព​ផ្អែម​ល្ហែម​នៃ​ដង្វាយ​ដុត​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​នេត្រ​ព្រះ​អង្គ។ យ៉ាង​ណា​មិញ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​មាន​បន្ទូល​ក្នុង​ន័យ​ដូច​នេះ​ដែរ ទៅ​កាន់​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​សតវត្សរ៍​ទី១ ក៏​ដូច​ជា​សតវត្សរ៍​ទី​២១​ថា ពេល​ណា​យើង​ដាក់​ដង្វាយ ដោយ​ចិត្ត​ដែល​ស្រប​នឹង​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ​អង្គ ដង្វាយ​នោះ​នឹង​បញ្ចេញ​ក្លិន​ដ៏​ក្រអូប ហើយ​យញ្ញ​បូជា​របស់​យើង​នឹង​បាន​ជាទី​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ដល់​ព្រះ​អង្គ។ ពេល​ណា​យើង​ពិចារណា​អំពី​ការ​ដាក់​ដង្វាយ​ប្រភេទ​នេះ យើង​មិន​គួរ​មើល​រំលង​ពាក្យ «លះ​បង់» លឿន​ពេក​ឡើយ។ ការ​ថ្វាយ​ដោយ​ការ​លះបង់ និង​ការ​ថ្វាយ​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស​មិន​ប្រាកដ​ថា​ដូច​គ្នា​នោះ​ទេ។ យើង​អាច​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ដូច​អ្នកជឿ​ជា​ច្រើន​ទៀត…

Read article
ការ​ជួយ​យក​អសារ ក្នុង​ព្រះយេស៊ូវ

កិច្ចការ ១៦:១១-១៥ កាល​នាង​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ព្រម​ទាំង​ពួក​គ្រួ​នាង​រួច​ហើយ នោះ​ក៏​អញ្ជើញ​យើង​ថា បើ​អស់លោក​យល់​ឃើញថា ខ្ញុំ​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់​ពិត នោះ​សូម​លោក​អញ្ជើញ​ទៅ​នៅ​ឯ​ផ្ទះ​ខ្ញុំ​កុំខាន​។ កិច្ចការ ១៦:‌១៥ ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​ចលនា​ទាមទារ​សិទ្ធិ​ប្រជាជន នៅ​អាមេរិក អ្នក​ស្រី ឡេអា ឆេស(Leah Chase) ជា​ចុងភៅ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​នៅ​រដ្ឋ​ញូអូលិន បាន​ខិតខំ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​គាត់​អាច​ធ្វើ​បាន​។ គាត់​បាន​រៀបចំ​ម្ហូប​អាហារ​សម្រាប់​អ្នក ដែល​កំពុង​ដើរ​ដង្ហែ ដើម្បី​ទាមទារ​សិទ្ធិ​ស្មើ​គ្នា សម្រាប់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​។ គាត់​ថា “ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ចែក​អាហារ​ដល់​ប្រជាជន​ប៉ុណ្ណោះ​។ ពួកគេ​កំពុង​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​ដើម្បី​ទាមទារ​អ្វីមួយ ហើយ​ពួកគេ​មិន​ដឹង​ថា ពួក​គេ​នឹង​ជួប​ប្រទះ​អ្វី​ខ្លះ​ទេ នៅពេល​ពួកគេ​ចេញ​ខាង​ក្រៅ​។ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ថា នឹង​មាន​អ្វី​ខ្លះ​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ពួកគេ​នៅ​តាម​ផ្លូវ​ទេ​។ ប៉ុន្តែ ពេលណា​ពួកគេ​នៅ​ទីនេះ ពួក​គេ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​នឹង​ចែក​អាហារ​ឲ្យ​ពួកគេ​។ នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​បាន​សម្រាប់​ពួកគេ”។ ជួនកាល គេ​អាច​នឹង​មើល​រំលង​អំណោយ​ទាន​នៃ​ការ​យក​អសារ​អ្នក​ដទៃ តែ​អំណោយ​ទាន​នេះ​អាច​សំខាន់​ដូច​ទម្រង់​ផ្សេង​ទៀត នៃ​ការ​បម្រើ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​ផង​ដែរ​។ នាង​លីឌា គឺជា “អ្នក​ជំនួញ​ក្រ​ណាត់​ពណ៌ស្វាយ”(ខ.១៤) ក៏បាន​បម្រើ​សាវ័ក​ប៉ុល និង​គ្រូ​អធិប្បាយ​ផ្សេង​ទៀត ដែល​ជា​អ្នក​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ទៅ​ដល់​ប្រជាជន​នៅ​ស្រុក​ម៉ាសេដូន(កិច្ចការ ១៦:១១-១៤)។ គាត់​បាន​ប្រើ​អ្វីៗ​ដែល​គាត់​មាន គឺ​ផ្ទះ​របស់​គាត់ ដើម្បី​ជួយ​យក​អសារ​ក្រុម​ការងារ​ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​បេសកកម្ម​។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បានឮ​ដំណឹង​ល្អ ហើយ​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ គាត់​ក៏បាន​ទទូច​គ្រូ​អធិប្បាយ​ទាំង​នោះ ឲ្យ​ស្នាក់​នៅ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​សិន ដោយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា…

Read article
ការ​គ្រប់​គ្រង និង​ព្រះ​ពរ​របស់​ព្រះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ដូច្នេះ​បើ​ឯង​រាល់​គ្នា​នឹង​ស្តាប់​តាម​អញ​ឥឡូវ ហើយ​កាន់​តាម​សេចក្តី​សញ្ញា​របស់​អញ នោះ​ឯង​រាល់​គ្នា​នឹង​បាន​ដាច់​ជា​របស់​ផង​អញ​លើស​ជាង​អស់​ទាំង​សាសន៍ ដ្បិត​ផែនដី​ទាំងមូល​ជា​របស់​ផង​អញ» (និក្ខមនំ ១៩:៥)។ ការ​បង្រៀន​អំពី​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​មិន​មាន​ភាព​ពេញ​និយម​ដូច​សម័យ​មុន​ទៀត​ទេ។ តែ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​មាន​តួនាទី​ជា​មូល​ដ្ឋាន​គ្រឹះ​ដ៏​សំខាន់​ក្នុង​ជីវិត​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ។ វា​មិន​មែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​ទេ ដែល​យើង​ឮ​គេ​និយាយ​ថា សូម្បី​តែ​បុគ្គល​ឆ្នើម​បំផុត​ក៏​បាន​បង្ហាញ​អាកប្ប​កិរិយា​អវិជ្ជមាន​ចំពោះ​អ្នក​ដឹក​នាំ​ផង​ដែរ ព្រោះ​យើង​កំពុង​រស់​នៅ​ក្នុង​យុគ​សម័យ​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​កាន់​អំណាច។ ក្នុង​ពួក​ជំនុំ មាន​អ្នក​ខ្លះ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​បង្រៀន​ដ៏​បរិសុទ្ធ​អំពី​អំណាច​នៃ​ព្រះ​បន្ទូល។ តែ​យើង​ក៏​បាន​ដក​ខ្លួន​យើង​ចេញ​ពី​ព្រះ​ពរ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ផង​ដែរ នៅ​ពេល​ណា​យើង​ស្វែង​រក​សេរី​ភាព​តាម​ផ្លូវ​របស់​យើង​ដោយ​ងាក​ចេញ​ពី​អំណាច​របស់​ព្រះ។ កាល​លោក អ័ដាម និង​នាង អេវ៉ា មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា​របស់​ព្រះ​ក្នុង​សួន​ច្បា​អេដែន ពួក​គេ​ក៏​បាន​ដាច់​ចេញ​ពី​ព្រះ​អង្គ​បាន​សេចក្តី​ថា ពួក​គេ​បាន​បោះបង់​ចោល​ព្រះ​ពរ​នៃ​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ​អង្គ។ ការ​បដិសេធន៍​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​តែង​តែ​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ដាច់​ចេញ​ពី​ព្រះ​អាទិករ​របស់​យើង និង​ដក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ព្រះ​ពរ​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ការ​ងាក​មក​រក​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​វិញ​តែង​តែ​នាំ​មក​នូវ​​ព្រះ​ពរ​នៃ​ការ​រួបរួម និង​ការ​ប្រកប​គ្នា​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​រៀប​ចំ​សម្រាប់​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​អំពី​ការ​គ្រប់​គ្រង និង​ព្រះ​ពរ​របស់​ព្រះ​បាន​សម្រេច ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​នៃ​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល។ ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល ចំពោះ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​មិន​មែន​ជា​ការ​ប្រឹង​ប្រែង​ទាំង​ប្រថុយ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​នោះ​ទេ តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ វា​គឺ​ជា​ការ​ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​ដែល​សម្រេច​បាន​រួច​ជា​ស្រេច​សម្រាប់​ពួក​គេ។ ជា​ដំបូង ព្រះ​អង្គ​ឈោង​ទៅ​រក​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ហើយ​ថែរក្សា​ការពារ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ដោយ​ប្រោស​លោះ​ពួក​គេ និង​រំដោះ​ពួក​គេ​ឲ្យ​រួចពី​ភាព​ជា​ទាសករ​ក្នុង​ទឹកដី​អេស៊ីព្ទ ហើយ​បន្ទាប់​មក ព្រះ​អង្គ​ក៏​បាន​ប្រទាន​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ដល់​ពួក​គេ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះ​ទ្រង់​មិន​បាន​ប្រទាន​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ធ្វើ​ជា​ការ​យន្ត​ការ​សម្រាប់​ការ​ប្រោស​លោះ ឬ​ជា​ផ្លូវ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ជា​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រោស​លោះ​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល​ហើយ ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រទាន​ពួក​គេ​នូវ​ក្រឹត្យ​វិន័យ ជា​មធ្យោបាយ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​អង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដឹង​អំពី​របៀប​រស់​នៅ ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​អង្គ ហើយ​ពិត​ជា​បាន​អរ​សប្បាយ​នឹង​ព្រះ​ពរ​ព្រះ​អង្គ។ បើ​យើង​ធ្វើ​ផ្ទុយ​នឹង​គោលការណ៍​នេះ…

Read article
ភាព​ទាល់​ច្រក​ខាង​វិញ្ញាណ

ទំនុក​ដំកើង ១៤៥:១-៨ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ធំ​ប្រសើរ គឺ​គួរ​សរសើរ​យ៉ាង​ក្រៃ​លែង​។ ទំនុក​ដំកើង ១៤៥:៣ ជា​មធ្យម មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​បើក​ទូរស័ព្ទ​ខ្លួនឯង​មើល ១៥០ដង ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​។ សូម​យើង​ចំណាយ​ពេល​បន្តិច ដើម្បី​ពិចារណា​អំពី​រឿង​នេះ​។ លោក​ទ្រីស្ទិន ហារីស(Tristan Harris) ជឿ​ថា ទូរស័ព្ទ​កំពុងតែ​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ផ្ដោត​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​វា យ៉ាង​ងប់ងុល ហើយ​វា​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​គុណវិបត្តិ​ជា​ច្រើន​។ គាត់​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​តស៊ូ​មតិ ក្នុង​ខ្សែ​ភាពយន្ត​មួយ ដែល​និយាយ​អំពី​បុគ្គល​ល្បីៗ​មួយ​ចំនួន ក្នុង​ឧស្សាហ៍​កម្ម​បច្ចេកវិទ្យា ដែល​បាន​នាំ​យើង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​បណ្ដាញ​សង្គម​។ ប៉ុន្តែ ពួកគេ​មិន​បាន​លើក​តម្កើង​បណ្តាញ​សង្គម​នោះ​ទេ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ ពួកគេ​បាន​ធ្វើ​ការ​ដាស់តឿន អំពី​គុណវិបត្តិ​​របស់​វា ដោយ​បង្ហាញ​ធាតុ​ពិត​នៃ​ការ​រស់នៅ​របស់​យើង នៅ​ក្នុង​បញ្ហា​សង្គម​ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​ទាល់​ច្រក​។ ពួក​គេ​ថា “យើង​គឺជា​ផលិតផល​។ ការ​ផ្ដោត​អារម្មណ៍​របស់​យើង គឺជា​ផលិតផល​ដែល​បណ្ដាញ​សង្គម​បាន​លក់​ទៅ​ឲ្យ​អ្នក​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជកម្ម”។ យើង​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​ផ្ដោត​អារម្មណ៍ ទៅលើ​អ្វី​ដែល​យើង​ជឿ​ថា មាន​តម្លៃ ឬ​មាន​ភាព​សក្ដិសម​។ ហើយ​តាម​ពិត យើង​ប្រហែល​ជា​កំពុង​ថ្វាយបង្គំ​អ្វីៗ ដែល​យើង​កំពុង​ផ្ដោត​អារម្មណ៍​ទៅលើ​។ ពាក្យ​ទាល់​ច្រក​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ស្ថានភាព​មួយ ដែល​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​។ ហើយ​ប្រហែល​មិន​ដឹង​ទេ​ថា យើង​កំពុង​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ស្ថានភាព​ទាល់​ច្រក ក្នុង​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង ដោយ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ថា យើង​ត្រូវ​ផ្តល់​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ទៅលើ​នរណា និង​ទៅលើ​អ្វី? ឬ​អាច​និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា តើ​យើង​កំពុង​ថ្វាយបង្គំ​នរណា ឬ​ថ្វាយបង្គំ​អ្វី? អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​បាន​បញ្ជាក់​ច្បាស់​អំពី​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​គាត់ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​ពោល​ឡើង​ថា…

Read article
មើល​ឃើញ​ព្រះ​គ្រីស្ទ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ឱ​ពួក​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល​អើយ សូម​ស្តាប់​ពាក្យ​នេះ​ចុះ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​អ្នក​ស្រុក​ណាសារ៉ែត…» (កិច្ចការ ២:២២)។ ពេល​វេលា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ ពេល​ខ្ញុំ​កំពុង​លង់​លក់​ក្នុង​ដំណេក​នៅ​ពេល​យប់ ខ្ញុំ​ស្រាប់តែ​កើត​មាន​ទម្លាប់​ភ្ញាក់​ពាក់​កណ្ដាល​អាធ្រាត្រ។ ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ច្រើន​តែ​វាយលុក​ចូល​ក្នុង​គំនិត​ខ្ញុំ នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​រំខាន​ដល់​ដំណេក​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ជា​គ្រូ​គង្វាល វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ការ​បារម្ភ​អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​ខ្ញុំ បាន​ជា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​មើល​ឃើញ និង​បង្រៀន​អំពី​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ និង​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរ​ឬ​ទេ? ការ​រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប ដោយ​មិន​បាន​ផ្ដោត​ទៅ​លើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ គឺ​ជា​បញ្ហា​ដែល​អាច​កើត​មាន។ យើង​ប្រហែល​ជា​មាន​មោទនភាព ចំពោះ​ការ​ចេះ​ដឹង​របស់​យើង​ខាង​ព្រះ​បន្ទូល​តាម​វិធី​សាស្ត្រ​ជា​ប្រព័ន្ធ តែ​អាកប្ប​កិរិយា​ដូច​នេះ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ហានិភ័យ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ផ្ដោត​ទៅលើ​វិធី​សាស្ត្រ​របស់​យើង​ខ្លាំង​ពេក ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ខកខាន​មិន​បាន​ឃើញ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ក្នុង​ការ​សិក្សា​ព្រះ​បន្ទូល។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​កិច្ចការ​ជំពូក២ នៅ​ពេល​ដែល​សាវ័ក ពេត្រុស និយាយ​ទៅ​កាន់​ហ្វូង​មនុស្ស គាត់​ក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា «ឱ​ពួក​សាសន៍​អ៊‌ីស្រាអែល​អើយ សូម​ស្តាប់​ពាក្យ​នេះ​ចុះ» (ពាក្យ​សម្ដី​របស់​គាត់ ហាក់​ដូច​ជា​មាន​ការ​បង្គាប់​បញ្ជា តើ​មែន​ទេ?)។ ហើយ​សូម​យើង​កត់​សម្គាល់​ថា បន្ទាប់​មក គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ទៀត​ថា «ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​អ្នក​ស្រុក​ណាសារ៉ែត…»។ គាត់​មិន​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ការ​ចែកចាយ ដោយ​និយាយ​អំពី​តម្រូវ​ការ​របស់​ពួក​បណ្តាជន ឬ​ដោយ​បង្ហាញ​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ទាំង​អស់​របស់​ដំណឹង​ល្អ ឬ​ក៏​បង្ហាញ​គោល​លទ្ធិ​នៃ​ជំនឿ ឬ​មួយ​លើក​ឡើង​អំពី​ទស្សនៈ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ សម្រាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​ពិចារណា​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​បាន​ប្រាប់​គេ​តែ​ម្តង​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​នរណា ហេតុ​អ្វី​ព្រះ​អង្គ​បាន​យាង​មក ហើយ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ។ ការ​បង្រៀន​របស់​លោក ពេត្រុស គឺ​បាន​បាញ់​សំដៅ​ទៅ​រក​ចិត្ត​មនុស្ស​ដោយ​ផ្ទាល់​ដោយ​បាន​ចាក់​ឫស​ក្នុង​ព្រះ​គុណ ហើយ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ ការ​បង្រៀន​ដូច​នេះ​នាំ​ឲ្យ​គាត់​មាន​បញ្ហា…

Read article
មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​ព្រះវរបិតា

វិវរណៈ ៥:៧-១៤ តួ​មាន​ជីវិត​ទាំង៤ និង​ពួក​ចាស់ទុំ២៤នាក់ … កាន់​ស៊ុង និង​ពាន​មាស ដែល​ពេញ​ដោយ​គ្រឿង​ក្រអូប​រៀង​ខ្លួន ឯ​គ្រឿង​ក្រអូប នោះ​ជា​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​ពួក​បរិសុទ្ធ​។ វិវរណៈ ៥:៨ ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​មាន​កូន​កាំបិត​ចាស់​​មួយ​ដែល​រិចរិល និង​មាន​ពណ៌​ស្រ​អាប់ ដោយ​ឆ្លង​កាត់​ពេល​វេលា​ជា​យូរ​មក​ហើយ​។ ផ្លែ​កាំបិត​នោះ​បាន​ឆែប ហើយ​ដង​​របស់​វា​​ក៏​មាន​ស្នាម​ទ្រុឌ តែ​វា​ជា​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​មាន​តម្លៃ ដែល​គាត់​បាន​ទុក​ក្នុង​ប្រអប់ ក្នុង​ទូរ​ខោអាវ​របស់​គាត់ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ប្រគល់​វា​មក​​ឲ្យ​ខ្ញុំ​។ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា កាំបិត​នេះ ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​កេរ​ដំណែល​បន្តិច​បន្តួច​ដែល​គាត់​ទទួល​បាន​ពី​ជីតា​របស់​ខ្ញុំ​។ តា​របស់​ខ្ញុំ​បាន​លាចាក​លោក កាល​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង​នៅឡើយ ហើយ​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ចាត់​ទុក​កាំបិត​របស់​គាត់ ជា​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ​។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា ព្រះអម្ចាស់​ក៏​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ដែល​យើង​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់​ផង​ដែរ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​វិវរណៈ បាន​ពិពណ៌នា​ថា នៅ​ជុំ​វិញ​បល្ល័ង្ក​របស់​ព្រះ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ មាន “តួ​មាន​ជីវិត​ទាំង៤” និង​ពួក​ចាស់ទុំ២៤នាក់ ក្រាប​ចុះ ដើម្បី​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះយេស៊ូវ(ជំពូក ៤-៥)។ ចាស់ទុំ​ម្នាក់ៗ​កំពុង​កាន់ “ស៊ុង និង​ពាន​មាស ដែល​ពេញ​ដោយ​គ្រឿង​ក្រអូប​រៀង​ខ្លួន ឯ​គ្រឿង​ក្រអូប នោះ​ជា​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​ពួក​បរិសុទ្ធ”(៥:៨)។ នៅ​សម័យ​បុរាណ គ្រឿង​ក្រអូប​ជា​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ សម្រាប់​ឲ្យ​ពួក​ស្តេច​ប្រើ(សូម​យើង​គិត​អំពី មាស កំញាន និង​គ្រឿង​ក្រអូប ដែល​​ពួក​ហោរ​​បាន​ថ្វាយ​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ម៉ាថាយ…

Read article