ស្រែករកជំនួយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«រីឯកាលពួកអ៊ីស្រាអែលបានសាបព្រោះ នោះពួកសាសន៍ម៉ាឌាន ពួកសាសន៍អាម៉ាលេក និងពួកមនុស្សនៅស្រុកខាងកើត គេឡើងមកទាស់…ឯពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលត្រូវទុគ៌តទៅ ដោយព្រោះសាសន៍ម៉ាឌាន ដូច្នេះ គេអំពាវនាវដល់ព្រះយេហូវ៉ា» (ពួកចៅហ្វាយ ៦:៣, ៦)។ ពេលណាយើងអស់សង្ឃឹម យើងកំពុងស្ថិតក្នុងពេលល្អបំផុតសម្រាប់រៀនស្គាល់ជំនឿពិត។ នៅដើមដំបូងនៃកណ្ឌគម្ពីរចៅហ្វាយជំពូក៦ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តិការអាក្រក់នៅចំពោះព្រះនេត្រព្រះយេហូវ៉ាសាជាថ្មី (ខ.១)។ ពួកគេបានជាប់ខ្លួននៅក្នុងវដ្ដនៃការបះបោរ និងការប្រែចិត្តម្តងហើយម្តងទៀត ដោយពួកគេយឺតក្នុងការរៀនសូត្រអំពីកំហុសខ្លួនឯង ហើយឆាប់ភ្លេចថា កាលៈទេសៈដ៏ពិបាករបស់ពួកគេ ច្រើនតែជាប់ទាក់ទងនឹងការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់ពួកគេ។ ទីបំផុត ពួកអ៊ីស្រាអែលពិបាកនឹងជឿថា ព្រះបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេឲ្យចូលដល់ស្ថានភាពមួយដែលពួកគេមិនអាចឆ្លើយតប ក្រៅពីស្រែករកព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គអាចនាំពួកគេចូលទៅក្នុងការប្រកបជាមួយព្រះអង្គ ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ និងដើម្បីប្រយោជន៍ពួកគេ។ ព្រះអង្គក៏ធ្វើដូចនេះចំពោះយើង ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នផងដែរ ដោយសម្រេចគោលបំណងព្រះអង្គក្នុងជីវិតអ្នកដែលដឹងថា ខ្លួនឯងកំពុងអស់សង្ឃឹម។ ព្រះយេស៊ូវបានសន្យាប្រទាននគរព្រះអង្គដល់អ្នកដែលទទួលស្គាល់ថា ខ្លួន «មានភាពកម្សត់ខាងវិញ្ញាណ» គឺមិនមែនអ្នកដែលគិតថា ខ្លួនមានភាពគ្រប់គ្រាន់នោះទេ (ម៉ាថាយ ៥:៣)។ អ្នកខ្លះច្រឡំថា បើយើងគ្រាន់តែដើរតាមព្រះយេស៊ូវ អ្វីៗនឹងមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ ក្នុងជម្រៅចិត្តយើង យើងគិតថា ព្រះអង្គនឹងតែងតែធ្វើអន្តរាគមន៍ក្នុងជីវិតយើង ដោយដកទុក្ខលំបាកចេញភ្លាមៗ។ ពេលណាព្រះទ្រង់មិនឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើងតាមរបៀប និងតាមពេលវេលាដែលយើងចង់បាន យើងឆ្ងល់ថា តើយើងអាចបន្តទុកចិត្តថា ព្រះអង្គជ្រាបអ្វីៗទាំងអស់មែនឬ។ អ្នកប្រហែលកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចនេះ នៅថ្ងៃនេះ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប…
Read article
