ការកម្សាន្តចិត្តសម្រាប់ចិត្តដែលថប់បារម្ភ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«គឺឲ្យយើងរាល់គ្នា ដែលព្រះចេស្ដានៃព្រះកំពុងតែថែរក្សាដោយសារសេចក្តីជំនឿ សម្រាប់ឲ្យបានសេចក្តីសង្គ្រោះ ដែលប្រុងប្រៀបនឹងសម្ដែងមកនៅជាន់ក្រោយបង្អស់នោះ អ្នករាល់គ្នាក៏មានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំងក្នុងសេចក្តីសង្គ្រោះនោះ ទោះបើសព្វថ្ងៃនេះត្រូវរងទុក្ខព្រួយជាយូរបន្តិច ដោយកើតមានសេចក្តីល្បួងផ្សេងៗក៏ដោយ» (១ពេត្រុស ១:៥-៦)។ យើងចាំបាច់ត្រូវទទួលស្គាល់ការពិតពីរយ៉ាងរបស់ទុក្ខលំបាក។ ទីមួយ៖ ទុក្ខលំបាកពិតជាមានមែន ហើយទីពីរ៖ វាពិតជាធ្វើឲ្យឈឺចាប់។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែជួបទុក្ខលំបាកពីមួយពេលទៅមួយពេល។ ទុក្ខលំបាកទាំងនោះ មានទម្រង់ខុសៗគ្នាជាច្រើន ហើយយ៉ាងហោចណាស់ វាជាទុក្ខលំបាកខាងផ្លូវចិត្ត។ កាលសាវ័ក ពេត្រុស សរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅបងប្អូនរួមជំនឿដែលកំពុងរងទុក្ខ គាត់បានទទួលស្គាល់ថា មនុស្សអាចមានការសោកសង្រេងតាមរបៀបជាច្រើន។ ទុក្ខលំបាកដែលអ្នកទទួលសំបុត្ររបស់សាវ័ក ពេត្រុស មុនគេបានជួបប្រទះ គឺជាទុក្ខលំបាកខាងផ្លូវចិត្តដែលកើតឡើងពីការរងទ្រាំការលំបាក ប៉ុន្តែ សាវ័ក ពេត្រុស បានដឹងច្បាស់ថា មានទុក្ខលំបាកគ្រប់ប្រភេទដែលធ្វើឲ្យគំនិត និងវិញ្ញាណយើងវេទនា។ ដោយសារដំណឹងល្អ នោះសាវ័ក ពេត្រុស មិនចាំបាច់ត្រូវសរសេរបញ្ចប់សំបុត្ររបស់គាត់ ដោយនិយាយអំពីភាពអស់សង្ឃឹមនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានចែកចាយអំពីព្រះបន្ទូលសន្យាដែលយើងអាចប្រកាន់ខ្ជាប់តាម។ ជាបឋម សាវ័ក ប៉ុល បានរម្លឹកយើងថា ទុក្ខលំបាករបស់យើង «មានរយៈពេលខ្លី» ទេ។ វាមានរយៈពេលខ្លី បើយើងធៀបនឹងរយៈពេលអស់កល្បជានិច្ច ហើយសូម្បីតែរយៈពេលពេញមួយជីវិត ក៏មានរយៈពេលខ្លី បើធៀបនឹងពេលអស់កល្បដែលមិនចេះចប់។ ដូចនេះ រយៈពេលវែងនៃទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិតនេះ…
Read article
