ចូរឈប់បង្អង់សិន
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានទៅអង្គុយលេងជាមួយមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ នៅមាត់សមុទ្រ ដែលមានភាពស៊ីសង្វាក់បែបធម្មជាតិឥតឈប់ឈរ។ ពេលដែលថ្ងៃលិច នៅឯនាយជើងមេឃ ទឹករលកបានបក់មកឆ្នេរ មួយហើយមួយទៀត ដោយចំកោងខ្លួនឡើងទៅលើ ហើយក៏រលាខ្លួនចុះមកក្រោមវិញ មករកម្រាមជើងរបស់យើង ដោយការផ្អាកតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ នៅចន្លោះរលកនីមួយៗ។ នាងក៏បាននិយាយទាំងញញឹមថា “ខ្ញុំស្រឡាញ់សមុទ្រណាស់។ វាមានចលនាឥតឈប់ឈរ ធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចឈប់សម្រាក”។ មនុស្សជាច្រើនព្យាយាមឈប់សម្រាក ទំាងពិបាក។ យើងធ្វើនេះ ធ្វើនោះ ទៅនេះ ទៅនោះឥតឈប់ឈរ ដោយការភ័យខ្លាចថា យើងនឹងបាត់បង់អ្វីម្យ៉ាង បើសិនជាយើងបញ្ឈប់ការប្រឹងប្រែងរបស់យើង។ ពុំនោះទេ យើងខ្លាចមិនហ៊ានប្រឈមមុននឹងការពិត នៅពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលយើងបានព្យាយាមធ្វើការគេចវេស ដោយការប្រឹងប្រែងរបស់យើង។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ៤៦:៨-៩ ព្រះទ្រង់បានបង្ហាញអំណាចដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់ទ្រង់។ ដូចមានសេចក្តីចែងថា “ចូរមកពិចារណាមើលអស់ទាំងការនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាការហិនវិនាស ដែលទ្រង់បានធ្វើនៅផែនដី ទ្រង់បណ្តាលឲ្យការសង្គ្រាមស្ងប់រំងាប់ រហូតដល់ចុងផែនដី ទ្រង់បំបាក់ធ្នូ ហើយកាច់លំពែង ក៏ដុតអស់ទាំងរទេះចំបាំងនៅក្នុងភ្លើង”។ ព្រះនៃយើងទ្រង់ជាព្រះដែលសកម្មជានិច្ច ដែលបានធ្វើការរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបង្កើតភាពស្ងប់សុខ នៅក្នុងភាពវឹកវរ នៅក្នុងជីវិតយើង។ ហើយនៅក្នុង ខ.១០ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា “ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា អញជាព្រះ”។ ជាការពិតណាស់…
Read article