July 2024

You are here:
ព្រះ​ដែល​យើង​គួរ​ស្ញប់​ស្ញែង

ទ្រង់​ឥតមាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ល្អ ឬ​សណ្ឋាន​រុងរឿង​ទេ … យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ដោយសារ​ស្នាម​រំពាត់​នៅ​អង្គ​ទ្រង់​។ អេសាយ ៥៣:២,៥ អស់​រយៈ​ពេល​ជាង១៣០ឆ្នាំ​ហើយ ដែល​ប៉ម​អេហ្វ៊ែល (ឬ​ទួ​អេហ្វ៊ែល) បាន​ឈរ​ខ្ពស់​ត្រដែត នៅ​លើ​ទឹក​ដី​នៃ​ទីក្រុង​ប៉ារីស ក្នុង​លក្ខណៈ​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់​ស្ញែង ធ្វើ​ជា​និមិត្តរូប​នៃ​ភាព​វ័យ​ឆ្លាត និង​សម្រស់​ផ្នែក​ស្ថាបត្យកម្ម​របស់​ជនជាតិ​បារាំង​។ ទីក្រុង​ប៉ារីស​បាន​លើក​ដំកើង​ប៉ម​មួយ​នេះ ថា​ជា​ផ្នែក​មួយ​ដ៏​សំខាន់​នៃ​ភាព​រុងរឿង​របស់​ខ្លួន​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ កាល​គេ​កំពុង​សាង​សង់​ប៉ម​នេះ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​សូវ​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​វា​ទេ​។ ឧទាហរណ៍ លោកហ្កាយ ដឺ មួប៉ាសង់(Guy De Maupassant) ជា​អ្នក​និពន្ធ​ជនជាតិ​បារាំង​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ ធ្លាប់​បាន​និយាយ​ថា “ទួអេហ្វ៊ែល​មាន​រាង​ស្ដួច​ ហើយ​ស្តើង ដូច​បំពង់​ផ្សែង​របស់​រោង​ចក្រ​អញ្ចឹង”។ គាត់​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​សំណង់​មួយ​នេះ មាន​ភាព​ស្រស់​ស្អាត​ត្រង់ណា​ទេ​។ អ្នក​ដែល​បាន​ស្រឡាញ់​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​បាន​ថ្វាយ​ចិត្ត​ដាច់​ដល់​ព្រះអង្គ ដោយ​ទទួល​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ បាន​ចាត់​ទុក​ព្រះ​អង្គ​ថា ជា​ព្រះ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់ស្ញែង ដោយ​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​ជា​នរណា និង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ​សម្រាប់​យើង​។ ប៉ុន្តែ ហោរា​អេសាយ​បាន​លើក​ឡើង​ថា “ទ្រង់​ឥតមាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ល្អ ឬ​សណ្ឋាន​រុងរឿង​ទេ ហើយ​កាល​យើង​បាន​មើល​ទ្រង់ នោះ​ក៏​គ្មាន​ភាព​លំអ​ណា ដែល​ឲ្យ​យើង​រីករាយ​ចិត្ត​ដែរ”(៥៣:២)។ ប៉ុន្តែ ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​យើង មាន​ភាព​ខ្ពង់ខ្ពស់​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់​ស្ញែង​បំផុត ដោយ​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​ភាព​ស្រស់​ស្អាត​របស់​ព្រះអង្គ ក្នុង​ទម្រង់​ដែល​ពិត​បំផុត និង​បរិសុទ្ធ​បំផុត ដែល​មនុស្ស​ធ្លាប់​បាន​ស្គាល់…

Read article
ជីវិត​ដែល​មានន័យ

កូល៉ុស ១:៣-១២ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ដើរ​បែប​គួរ​នឹង​ព្រះអម្ចាស់ ទាំង​គាប់​ចិត្ត​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ឲ្យ​បាន​បង្កើត​ផល​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​ការ​ល្អ ហើយ​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​កាន់តែ​ច្បាស់​ឡើង​។ កូល៉ូស ១:១០ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រៀម​ខ្លួន ដើម្បី​ធ្វើ​កម្មវិធី​រំឭក​អំពី​កិច្ចការ​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពាក្យ​សម្ដី សម្រាប់​ពិពណ៌នា អំពី​ជីវិត​របស់​គាត់ ចាប់​តាំងពី​ពេល​គាត់​ចាប់​កំណើត ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ទទួល​មរណៈ​ភាព​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​ដ៏​ល្អ ក៏​ដូចជា​ពេល​មិន​ល្អ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអម្ចាស់ សម្រាប់​ថ្ងៃ​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​គាត់ បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​ជីវិត​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ចម្រើន​ឡើង ក្នុង​ជំនឿ​ជាមួយ​គ្នា ហើយក៏​មាន​អ្នក​ចែក​ចាយ អំពី​ពេល​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ ដោយ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​សប្បុរស​។ ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ជីវិត​ដែល​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ តែ​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ដ៏​មានន័យ និង​រស់នៅ​បាន​ល្អ ថ្វាយ​ព្រះយេស៊ូវ​។ គ្មាន​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ណា​ម្នាក់ មាន​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ​ឡើយ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវ​​អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​​រស់នៅ ក្នុង​ជីវិត​ដែល​សក្តិ​សមនឹង​ការ​ត្រាស់ហៅ​របស់​ព្រះអង្គ ហើយ​ផ្គាប់​ចិត្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​ការ​គ្រប់​យ៉ាង(កូល៉ុស ១:១០)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ចែក​ចាយ​ថា គេ​បាន​ឮ​ល្បី​អំពី​សេចក្តី​ជំនឿ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូល៉ុស(ខ.៣-៦)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​បាន​ប្រទាន​ពួកគេ​នូវ “ប្រាជ្ញា និង​ការ​យល់​ដឹង” និង​ប្រទាន​កម្លាំង​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​បង្កើត​ផល​ផ្លែ ក្នុង​ការ​ល្អ​នីមួយៗ​ដែល​ពួកគេ​បាន​ធ្វើ ដោយ​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់ កាន់តែ​ច្បាស់​ថែម​ទៀត(ខ.៩-១០)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​អធិស្ឋាន ឲ្យ​អ្នកជឿ​ទាំង​អស់​នោះ ហើយ​ពោល​សរសើរ​ពួកគេ…

Read article
ក្សត្រ​ដែល​យើង​មើល​មិន​ឃើញ

ដានីយ៉ែល ១០:១០-១៩ នោះ​ពាក្យ​របស់​អ្នក​ក៏​បានឮ​ហើយ រួច​យើង​ក៏​បាន​មក ដោយ​ព្រោះ​ពាក្យ​នោះ​។ ដានីយ៉ែល ១០:១២ រឿង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ គឺជា​រឿង​ល្ខោន​ដែលគេ​បាន​និពន្ធ​ឡើង ផ្អែក​ទៅលើ​សៀវភៅ​រឿង​កុមារ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​ចម្រើន​ឡើង នៃ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ ជា​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច​ទៅ​នឹង​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ក្នុង​រឿង​នេះ មាន​តួ​អង្គ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​ធ្វើ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​អំណាច​ខាង​វិញ្ញាណ​ ដែល​មនុស្ស​មើល​មិន​ឃើញ​ក្នុង​ពិភពលោក​។ តួ​អង្គ​ស្តេច គឺជា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះ មាន​វត្ត​មាន​នៅ​លើ​ឆាក​ច្រើន​ជាងគេ នៅ​ក្នុង​ការ​សម្តែង​រឿង​ល្ខោន​នេះ​។ តួ​អង្គ​ជា​ស្តេច​មាន​សំលៀក​បំពាក់​ពណ៌ស និង​បាន​ធ្វើ​ការ​ការពារ​យ៉ាង​សកម្ម ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​វាយ​ប្រហារ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ ហើយ​បាន​ឱប​អ្នក​ដែល​កំពុង​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​យ៉ាង​សុភាព ព្រម​ទាំង​ជំរុញ​អ្នក​ដទៃ​ឲ្យ​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​។ ទោះ​តួ​អង្គ​ស្តេច​បាន​ដើរតួ​យ៉ាង​សំខាន់​មិន​អាច​ខ្វះ​បាន​ក៏ដោយ ក៏​ក្នុង​រឿង​នេះ តួ​អង្គ​ជា​មនុស្ស ដែល​ជា​តួឯក​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ទ្រង់​ដោយ​ផ្ទាល់​ឡើយ គឺ​គ្រាន់តែ​បាន​ឃើញ​ឥទ្ធិពល​នៃ​ការ​អ្វី​ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណោះ​។ តើ​យើង​កំពុង​រស់នៅ ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះអម្ចាស់​ដែល​ជា​ក្សត្រ​ពិត​ប្រាកដ កំពុង​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​សកម្ម​ក្នុង​ជីវិត​យើង ទោះ​យើង​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​ឬ​ទេ? កាល​ហោរា​ដានីយ៉ែល ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត គាត់​បាន​ទទួល​ការ​បើក​សម្ដែង​មួយ ពី​អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​របស់​ព្រះអម្ចាស់(ដានីយ៉ែល ១០:៧) ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​មក ដើម្បី​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការ​អធិស្ឋាន​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​គាត់(ខ.១២)។ អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​ក៏​បាន​ពន្យល់​ថា សង្គ្រាម​ខាង​វិញ្ញាណ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ការ​ពន្យារ​ពេល ហើយ​មីកែល​ជា​មហា​ទេវតា ក៏​បាន​មក​ជួយ​អ្នកនាំ​ព្រះរាជសារ​នោះ​ផង​ដែរ(ខ.១៣)។ លោក​ដានីយ៉ែល​បាន​ទទួល​ការ​ក្រើន​រំឭក​ថា ទោះ​គាត់​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​ព្រះអម្ចាស់​ក៏ដោយ ក៏​ការ​ថែរក្សា និង​ការ​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​តែ​ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​គាត់​។ អ្នក​នាំ​ព្រះរាជសារ​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់​ថា “ឱ​អ្នក​សំណប់​យ៉ាង​សំខាន់​អើយ…

Read article
ការ​ថ្វាយបង្គំ ដែល​កែ​ប្រែ​ចិត្ត

ទំនុក​ដំកើង ៣០ ឱ​ពួក​អ្នក​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់​អើយ ចូរ​ច្រៀង​សរសើរ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ​។ ទំនុក​ដំកើង ៣០:៤ មាន​ពេល​មួយ អ្នក​ស្រី​ស៊ូ​ស៊ី(Susy) អង្គុយ​យំ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​បន្ទប់​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង មិន​ដឹង​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​។ កូន​របស់​គាត់​អាយុ​ទើបតែ២ខែ មាន​ទឹក​ចូល​សួត​។ ក្រុម​គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា ពួកគេ​នឹង​ប្រឹង​ប្រែង​ឲ្យ​អស់​លទ្ធ​ភាព ដើម្បី​ជួយ​សង្រ្គោះ​គាត់ តែ​មិន​អាច​ធានា​បានទេ​។ នៅពេល​នោះ គាត់​ក៏​បាន​មាន​អាម្មណ៍​ថា ព្រះ​វិញ្ញាណ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ចិត្ត​គាត់​យ៉ាង​ស្រទន់ ដោយ​ក្រើន​រំឭក​គាត់ ឲ្យ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​។ ដោយសារ​គាត់​គ្មាន​កម្លាំង​សម្រាប់​ច្រៀង គាត់​ក៏​បាន​បើក​ទូរស័ព្ទ​ចាក់​បទ​ចម្រៀង​គ្រីស្ទាន អស់​រយៈ​ពេល៣ថ្ងៃ​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអង្គ​ជា​មួយ​បទ​ចម្រៀង​ទាំង​នោះ គាត់​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ក្តី​សង្ឃឹម និង​សន្តិភាព​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ គាត់​និយាយ​ថា បទ​ពិសោធន៍​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ បាន​បង្រៀន​គាត់​ថា “ការ​ថ្វាយបង្គំ​មិន​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ព្រះទ័យ​ព្រះ តែ​ពិត​ជា​អាច​កែ​ប្រែ​ចិត្ត​អ្នក​ឲ្យ​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង”។ នៅ​ចំពោះ​មុខ​នៃ​កាលៈទេសៈ​នៃ​ភាព​អស់​សង្ឃឹម ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង(ទំនុក​ដំកើង ៣០:៨)។ គួរ​កត់​សំ​គាល់​ថា ព្រះគុណ​ដែល​យើង​ទទួល​បាន​តាមរយៈ​ការ​ថ្វាយបង្គំ និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង នាំ​ឲ្យ​ចិត្ត​យើង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ហើយ​នាំ​យើង​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​កែ​ប្រែ​ការ​យំសោក​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ ឲ្យ​ទៅជា​ការ​ត្រេក​អរ​វិញ ហើយ​ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ទ្រង់​នឹង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រហូត ក្នុង​គ្រប់​កាលៈទេសៈ​ទាំង​អស់(ខ.១១-១២)។ យើង​ប្រហែល​ពិបាក​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ឈឺ​ចាប់ តែ​ការ​សរសើរ​ដំកើង និង​ថ្វាយបង្គំ​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ពី​ភាព​អស់​សង្ឃឹម​ទៅជា​មាន​សង្ឃឹម ពី​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ទៅជា​មាន​ជំនឿ​។…

Read article
បម្រើ​ព្រះ​តាម​មធ្យោបាយ​តូច​មួយ

១យ៉ូហាន ៤:៧-១,១៩-២១ ឯ​យើង​រាល់​គ្នា យើង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ ពីព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ជាមុន​។ ១យ៉ូហាន ៤:‌១៩ កាល​អ្នក​ស្រី​អេល​ស៊ី(Elsie) ទទួលរង​ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​ជំងឺ​មហារីក គាត់​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច ដើម្បី​ទៅ​រស់នៅ​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​។ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​ជា​ពី​ជំងឺ​ដ៏​កាច​សាហាវ​នេះ ទោះ​វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ពិការ​មិន​អាច​ផ្លាស់ទី​ដោយ​ខ្លួនឯង​ក៏ដោយ​។ គាត់​ក៏បាន​ឆ្ងល់​ផង​ដែរ​ថា ហេតុ​អ្វី​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​គាត់​រស់នៅ​បន្ត​ទៀត​។ គាត់​ក៏​បាន​ទូល​សួរ​ព្រះ​អង្គ​ថា “តើ​ទូល​បង្គំ​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន? ទូល​បង្គំ​មិន​មាន​លុយ ឬ​ជំនាញ​ច្រើន​ទេ ហើយក៏​មិន​អាច​ដើរ​រួច​ដែរ​។ តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​អាច​មាន​ប្រយោជន៍ សម្រាប់​ព្រះអង្គ?” បន្ទាប់មក គាត់​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​មធ្យោបាយ​តូច​មួយ ដើម្បី​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ ជា​ពិសេស អ្នក​ស៊ី​ឈ្នួល​បោស​សម្អាត​ផ្ទះ​គាត់ ដែល​ជា​ជន​អន្តោ​ប្រវេសន៍​។ គាត់​បាន​ឲ្យ​អាហារ និង​ប្រាក់​ពីរបី​ដុល្លា​ដល់​ពួកគេ ពេលណា​គាត់​បាន​ជួប​ពួកគេ​។ ប្រាក់កាស​ទាំង​នេះ​តិច​តួច​មែន តែ​បាន​រួម​ចំណែក​ជួយ​បំពេញ​តម្រូវការ​របស់​ពួកគេ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ជួយ​អ្នក​ដទៃ​យ៉ាង​ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ផ្គត់ផ្គង់​គាត់ ដោយ​មិត្ត​ភក្តិ និង​សាច់​ញាតិ​របស់​គាត់ បាន​ឲ្យ​អំណោយ និង​ប្រាក់កាស​មួយ​ចំនួន​ដល់​គាត់ ដោយ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​បន្ត​ធ្វើ​ជា​ព្រះពរ សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​ទៀត​។ កាល​អ្នក​ស្រី​អែល​ស៊ី ចែកចាយ​រឿង​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​គិត​ឃើញថា គាត់​កំពុងតែ​អនុវត្ត​តាម​ការ​ត្រាស់ហៅ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដូច​មាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៤:‌១៩ យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “ឯ​យើង​រាល់​គ្នា យើង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ ពីព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ជាមុន” ក៏​ដូចជា​ស្រប​តាម​សេចក្តី​ពិត…

Read article
ព្រះ​យេស៊ូវ​លាង​ជម្រះ​ស្នាម​ប្រឡាក់

យេរេមា ២:១-៥,២១-២២ ដ្បិត​ទោះ​បើ​ឯង​លាង​ខ្លួន​ដោយ​ក្បុង ហើយ​ប្រើ​សាប៊ូ​ជា​ច្រើន​ក៏ដោយ គង់តែ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​ឯង នៅ​មាន​កត់​ជាប់​ចំពោះ​អញ​នៅឡើយ​ដែរ​។ យេរេមា ២:២២ មាន​ពេល​មួយ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​សម្ងួត​ខោអាវ បន្ទាប់​ពី​បោកគក់​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រមូល​ខោអាវ​របស់​ខ្ញុំ​ចេញពី​ម៉ាស៊ីន​សម្ងួត ហើយ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​បាន​ឃើញ​អាវ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ស្នាម​ប្រឡាក់​។ អាវ​ពណ៌ស​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ស្នាម​ទឹក​ប៊ិច ដែល​បាន​ហៀ​ចេញ​មក ធ្វើ​ឲ្យ​ខោអាវ​ខ្ញុំ​ប្រឡាក់​ចេញ​ស្នាម​អុចៗ​ធំៗ ដូច​ខ្លា​រខិន​។ ច្បាស់​ណាស់ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ពិនិត្យ​មើល​ហោ​បៅ​អាវ​របស់​ខ្ញុំ​ ហើយ​ប៊ិច​ដែល​ហៀ​ទឹក​ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រឡាក់​ខោអាវ​ទាំង​អស់ ​នៅ​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​សម្ងួត​។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ច្រើនតែ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រឡាក់ ដើម្បី​ពិពណ៌នា​អំពី​បាប​។ ស្នាម​ប្រឡាក់​នៅ​ជាប់​នៅ​លើ​សាច់​ក្រ​ណាត់ ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រ​ណាត់​នោះ​ខូច​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​តាមរយៈ​ហោរា​យេរេមា ដោយ​ពិពណ៌នា អំពី​បាប ដោយ​រំឭក​រាស្រ្ត​ព្រះ​អង្គ​ថា ស្នាម​ប្រឡាក់​នោះ គឺ​លើស​ពី​លទ្ធ​ភាព​ដែល​ពួក​គេ​អាច​សម្អាត​ដោយ​ខ្លួនឯង​បាន​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “ដ្បិត​ទោះ​បើ​ឯង​លាង​ខ្លួន​ដោយ​ក្បុង ហើយ​ប្រើ​សាប៊ូ​ជា​ច្រើន​ក៏ដោយ គង់តែ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​ឯង នៅ​មាន​កត់​ជាប់​ចំពោះ​អញ​នៅឡើយ​ដែរ”(យេរេមា ២:២២)។ តែ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រទាន​ផ្លូវ​ឲ្យ​យើង​អាច​រួច​ពី​បាប​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ១:‌១៨ ព្រះអម្ចាស់​បាន​សន្យា​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​លាង​សម្អាត​ស្នាម​ប្រឡាក់​របស់​បាប​ដែល​យើង​មាន គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា “មក​ចុះ យើង​នឹង​ពិភាក្សា​ជាមួយ​គ្នា ទោះបើ​អំពើបាប​របស់​ឯង​ដូច​ជា​ពណ៌​ក្រហមទែង​ក៏ដោយ គង់តែ​នឹង​បាន​ស​ដូច​ហិមៈ ទោះបើ​ក្រហម​ឆ្អៅ​ក៏ដោយ គង់តែ​នឹង​បាន​ដូច​ជា​រោមចៀម​វិញ”។ ខ្ញុំ​មិន​អាច​លាង​ជម្រះ​ស្នាម​ទឹក​ប៊ិច​នៅ​លើ​អាវ​ពណ៌ស​បានទេ​។…

Read article
រស់នៅ​ស្រប​តាម​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ

ហេព្រើរ ១៣:៥-៨ ដ្បិត​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា «អញ​នឹង​មិន​ចាក​ចេញ​ពី​ឯង ក៏​មិន​បោះ​បង់​ចោល​ឯង​ឡើយ»។ ហេព្រើរ ១៣:៥ មនុស្ស​រាប់​ពាន់​នាក់​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​លោក​គ្រូ​គង្វាល អ៊ែដ បប់សិន(Ed Dobson) នៅពេល​ដែល​គាត់​ទៅ​ពិនិត្យ​សុខ​ភាព​រក​ឃើញថា គាត់​មាន​ជំងឺ​ក្រិន​សរសៃឈាម​អាមីតូត្រូហ្វីក កាលពី​ឆ្នាំ២០០០​។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ជឿ​ថា ពេលណា​ពួក​គេ​អធិស្ឋាន ដោយ​ជំនឿ សូម​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ព្រះអម្ចាស់​មុខជា​នឹង​ឆ្លើយតប​ភ្លាមៗ​មិនខាន​។ គាត់​បាន​តយុទ្ធ​នឹង​ជំងឺ​នេះ​អស់​រយៈ​ពេល១២ឆ្នាំ ដែល​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​សាច់ដុំ​គាត់​រួញ​ស្វិត​បន្តិច​ម្តងៗ(និង​មាន​រយៈ​ពេល៣ឆ្នាំ មុន​ពេល​គាត់​ទទួល​មរណៈ​ភាព)។ ពេល​នោះ មាន​គេ​សួរ​គាត់​ថា ហេតុ​អ្វី​ព្រះអម្ចាស់​មិន​ទាន់​បាន​ប្រោស​​​គាត់​ឲ្យ​ជា​។ គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ហេតុ​អ្វី​ព្រះអង្គ​មិន​ទាន់​ប្រោស​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ជា​ទេ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​បាន​សួរ​ព្រះអង្គ​ដែរ”។ ពេល​នោះ អ្នក​ស្រីឡូណា(Lorna) ជា​ភរិយា​របស់​គាត់ ក៏បាន​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ពីលើ​សម្តី​របស់​គាត់​ថា “បើ​អ្នក​តែងតែ​មាន​ចិត្ត​ងប់ងុល​នឹង​ការ​ស្វែងរក​ចម្លើយ​ពី​ព្រះ អ្នក​នឹង​មិន​អាច​រស់នៅ ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ តាម​បំណង​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ”។ តើ​អ្នក​អាច​មើល​ឃើញ​ពាក្យ​សម្តី​របស់​លោក​អ៊ែដ និង​អ្នក​ស្រី​ឡូណា បង្ហាញ​ការ​គោរព​ដល់​ព្រះ​អង្គ​ដែរ​ឬ​ទេ? ពួក​គាត់​ដឹង​ថា ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះអង្គ ខ្ពស់​ជាង​ប្រាជ្ញា​របស់​ពួក​គាត់​។ តែ​លោក​អេដ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា គាត់​ស្ទើរតែ​មិន​អាច​ឈប់​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​ថ្ងៃ​ស្អែក​។ គាត់​ដឹង​ថា ជំងឺ​នេះ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​មាន​ពិការ​ភាព​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ឡើងៗ ហើយ​គាត់​មិន​ដឹង​ថា នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់​គាត់​នឹង​ជួប​បញ្ហា​អ្វី​ទៀត​ទេ​។ ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់​អាច​ផ្តោត​ទៅលើ​ពេល​អនាគត លោក​អ៊ែដ​ក៏​បាន​ដាក់​ខ​គម្ពីរ ក្នុង​ឡាន​របស់​គាត់ នៅ​លើ​កញ្ចក់​ឆ្លុះ​មុខ​ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក និង​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​គេង​របស់​គាត់…

Read article
កន្លែង​ជ្រកកោន​ពិត​ប្រាកដ​ក្នុង​ព្រះអង្គ

ទំនុក​ដំកើង ៩១:១-២,១៤-១៦ ទ្រង់​ជា​ទីពឹង​ពំនាក់ ជា​បន្ទាយ​នៃ​ទូល​បង្គំ គឺជា​ព្រះ​នៃ​ទូល​បង្គំ​ហើយ ទូល​បង្គំ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់​។ ទំនុក​ដំកើង ៩១:២ បន្ទាប់ពី​ភរិយា​របស់​លោក​ហ្វ្រេដ(Fred) បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា គាត់​អត់​ទ្រាំ​នឹង​ការ​ឈឺ​ចាប់​នៃ​ការ​បាត់បង់​នេះ​បាន ដរាបណា គាត់​នៅតែ​អាច​អាច​ញាំ​អាហារ​ពេល​ព្រឹក​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​គាត់​។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​ដែល​បាន​ចូល​និវត្តន៍​ដូច​គាត់​ដែរ បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ពេលណា​ការ​សោក​សង្រេង​វិល​ត្រឡប់​មក​រក​គាត់​ទៀត គាត់​ក៏បាន​គិត​អំពី​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​ដែល​គាត់​នឹង​មាន​ជាមួយ​ពួកគេ នៅពេល​បន្ទាប់​ទៀត​។ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា កន្លែង​អង្គុយ​ដែល​គាត់​មាននៅ​ក្បែរ​ពួកគេ ក្នុង​ពេល​ជួប​ជុំ​គ្នា គឺជា​កន្លែង​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ដែល​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ធូរ​​ស្បើយ​ពី​ទុក្ខសោក​ទាំងឡាយ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ពេល​វេលា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ ការ​ជួប​ជុំ​គ្នា​ក៏​លែង​មាន​ទៀត ដោយ​មិត្តភក្ដិ​គាត់​ខ្លះ​មាន​ជំងឺ ខ្លះ​បាន​លាចាក​លោក​។ ភាព​ចន្លោះ​ប្រហោង​ក្នុង​ចិត្ត​គាត់ ក៏បាន​នាំ​គាត់​ឲ្យ​ទៅ​ស្វែងរក​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត នៅ​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​គាត់​ធ្លាប់​បាន​ជឿ​ក្នុង​វ័យ​យុវជន​។ គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “សព្វថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ញាំ​អាហារ​ពេល​ព្រឹក​តែ​ម្នាក់ឯង តែ​ខ្ញុំ​តែងតែ​នឹក​ចាំ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​តែងតែ​គង់នៅ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ជានិច្ច​។ ហើយ​ពេលណា​ខ្ញុំ​ដើរ​ចេញពី​កន្លែង​ញាំ​អាហារ​ពេល​ព្រឹក ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដើរ​ចេញ ដើម្បី​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​បញ្ហា​តែ​ម្នាក់ឯង នៅពេល​បន្ទាប់ ក្នុង​ថ្ងៃ​នីមួយៗ​ទៀត​ទេ​”។ លោក​ហ្វ្រេដ​បាន​រក​ឃើញ​សុវត្ថិភាព និង​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះអង្គ ដូច​អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ​ពោល​ថា “ទ្រង់​ជា​ទីពឹង​ពំនាក់ ជា​បន្ទាយ​នៃ​ទូល​បង្គំ គឺជា​ព្រះ​នៃ​ទូល​បង្គំ​ហើយ ទូល​បង្គំ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់”(ទំនុក​ដំកើង ៩១:២)។ លោក​ហ្រ្វេដ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា កន្លែង​មាន​សុវត្ថិភាព មិនមែន​ជាទី​កន្លែង​សម្រាប់​លាក់ពួន​ខាង​សាច់​ឈាម​នោះ​ទេ…

Read article
ពេល​ដែល​ត្រូវ​អបអរ

លូកា ១៥:១១-១៣,១៧-២៤ រួច​យក​កូន​គោ​ដែល​បំប៉ន​មក​សំឡាប់​ចុះ យើង​នឹង​បរិភោគ​ឲ្យ​សប្បាយ​ចិត្ត​។ លូកា ១៥:២៣ ព្រះវិហារ​ដែល​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ទៅ​ចូល​រួម​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ក្នុង​រដ្ឋ​វើជីនា បាន​ធ្វើ​ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ក្នុង​ទន្លេង​រីវ៉ាណា ដែល​ជា​ញឹក​ញាប់ ព្រះ​អា​ទិត្យ​បញ្ចេញ​កម្តៅ​ក្តៅ​ល្មម តែ​ទឹក​ទន្លេ​មាន​សីតុណ្ហភាព​ត្រជាក់​ស្ទើរ​កក​។ បន្ទាប់ពី​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​នៅ​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ​បាន​បញ្ចប់ យើង​ក៏បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​រថយន្ត​តូច​ធំ ទៅ​កាន់​សួន​ច្បារ​មួយ​កន្លែង របស់​ទីក្រុង ដែល​នៅ​ទីនោះ ប្រជាជន​រស់នៅ​តំបន់​ជិត​ខាង​បាន​មក​លេង​កីឡា​កម្សាន្ត ហើយ​ក្មេងៗ​កំពុង​រត់​លេង​ក្នុង​សួន​កុមារ យ៉ាង​សប្បាយ​រីករាយ​។ នេះ​ជា​ទិដ្ឋភាព​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចង់​ទស្សនា​កម្សាន្ត នៅ​មាត់​ទន្លេ ក្នុង​ការ​សម្រាក​ពី​ការ​ហត់​នឿយ​ពី​ការងារ​។ ពេល​ខ្ញុំ​ឈរ​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដែល​ត្រជាក់​ដូច​ទឹកកក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អាន​ខ​គម្ពីរ រួច​ជ្រមុជ​គេ​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ម្តង​ម្នាក់ៗ ធ្វើ​ជា​និមិត្តរូប​បង្ហាញ​ពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​។ ពេល​ពួក​គេ​ងើប​ពី​ទឹក​ឡើង ដោយ​ខ្លួន​ទទឹក​ជោគ ពួក​ជំនុំ​ក៏បាន​បន្លឺ​សម្លេង​អបអរ ដោយ​ស្នូរ​ទះដៃ​។ ពេល​ពួកគេ​ឡើង​ច្រាំង មិត្ត​ភក្តិ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ក៏​បាន​ឱប​ពួកគេ ធ្វើ​ឲ្យ​ទទឹក​ខ្លួន​ទាំង​អស់​គ្នា​។ យើង​មាន​នំ​ខេក ភេសជ្ជៈ និង​អាហារ​សម្រន់​សម្រាប់​ញាំ​ជាមួយ​គ្នា​។ មនុស្ស​ដែល​មក​លំហែ​កាយ​នៅ​ក្បែរ​នោះ មិន​សុទ្ធតែ​យល់ អំពី​អ្វី​ដែល​យើង​កំពុង​ធ្វើ​នោះ​ទេ តែ​ពួក​គេ​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​ធ្វើ​ពិធី​អបអរ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​លូកា រឿង​កូនពៅ​វង្វេង ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ចែក​ចាយ(ខ.១១-៣២) បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​មូល​ហេតុ ដែលគេ​ធ្វើ​​ពិធី​អបអរ នៅពេល​ដែល​នរណា​ម្នាក់​វិល​ត្រឡប់​មករក​​ព្រះអម្ចាស់​វិញ​។ ពេលណា​នរណា​ម្នាក់​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ ការ​អបអរ​ក៏បាន​កើត​មាន​។ កាល​កូន​ប្រុស​ដែល​ចាក​ចេញពី​ឪពុក​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ភ្លាមៗ​នោះ ឪពុក​គាត់​ក៏បាន​ប្រញាប់​ប្រាប់​គេ​ឲ្យ​យក​ខោអាវ​ស្អាតៗ…

Read article
ធ្វើ​ជា​ឧបករណ៍​នៃ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ

អេភេសូរ ២:៤-១០ ឯ​អ្នកណា​ដែល​ចេះ​ធ្វើ​ល្អ តែ​មិន​ធ្វើ​សោះ នោះ​រាប់​ជា​បាប​ដល់​អ្នក​នោះ​វិញ​។ យ៉ាកុប ៤:១៧ ឧក្រិដ្ឋជន​ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​ប៉ូលិស​ចាប់​ខ្លួន ហើយ​ប៉ូលិស​ក៏បាន​សួរ​គាត់​ថា ហេតុ​អ្វី​គាត់​ហ៊ាន​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​មក​លើ​ជន​រង​គ្រោះ នៅ​ចំពោះ​មុខ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដូច​នេះ​។ គេ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​បានឮ​គាត់​សារភាព​ថា “ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ពួក​គេ​គ្រាន់​តែ​ឈរ​មើល មិន​ហ៊ាន​ធ្វើ​អ្វី​ទេ”។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់ បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង អំពី “ការ​ដឹង ដែល​មាន​កំហុស” បាន​សេចក្តី​ថា ពួកគេ​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​មិន​អើពើ​ចំពោះ​អំពើ​ឧក្រិដ្ឋ ដែល​ពួកគេ​បាន​ដឹង​ថា នរណា​ម្នាក់​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​។ សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​លើក​ឡើង អំពី​ការ​ដឹង​ដែល​មាន​កំហុស​ផង​ដែរ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ឯ​អ្នកណា​ដែល​ចេះ​ធ្វើ​ល្អ តែ​មិន​ធ្វើ​សោះ នោះ​រាប់​ជា​បាប​ដល់​អ្នក​នោះ​វិញ”(យ៉ាកុប ៤:១៧)។ តាម​រយៈ​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​យើង ព្រះអង្គ​បាន​រៀបចំ​យើង ធ្វើ​ជា​ភ្នាក់ងារ​នៃ​សេចក្តី​ល្អ ក្នុង​លោកិយ​នេះ​។ បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ២:‌១០ បាន​បញ្ជាក់​ថា “ដ្បិត​យើង​រាល់​គ្នា​ជា​ស្នាដៃ ដែល​ទ្រង់​បង្កើត​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​យេស៊ូវ​សំរាប់​ការ​ល្អ ដែល​ព្រះ​បាន​រៀបចំ​ជាមុន ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​តាម”។ យើង​បាន​សង្គ្រោះ មិនមែន​ដោយសារ​ការ​ល្អ​របស់​យើង​ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ ការ​ល្អ​ដែល​យើង​ធ្វើ កើត​ចេញពី​ចិត្ត​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន​កែ​ប្រែ ដោយ​គង់នៅ​ក្នុង​ជីវិត​យើង​។ ព្រះ​វិញ្ញាណ​ថែម​ទាំង​បាន​ប្រទាន​យើង នូវ​អំណោយ​ទាន​ខាង​វិញ្ញាណ ដើម្បី​ប្រទាន​លទ្ធ​ភាព​ឲ្យ​យើង​អាច​សម្រេច​កិច្ចការ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​យើង​មក ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ(មើល ១កូរិនថូស…

Read article