January 2025

You are here:
ថ្វាយ​ដល់​ព្រះអង្គ​វិញ

១របាក្សត្រ ២៩:១០-១៦ ដ្បិត​គ្រប់​របស់​ទាំង​អស់​មកពី​ទ្រង់ យើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា​បាន​យក​តែ​ពី​ព្រះ​ហស្ត​ទ្រង់ ថ្វាយ​ដល់​ទ្រង់​វិញ​។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាល​ឆ្នាំ​មួយ​នោះ អ្នក​ដឹកនាំ​ពួក​ជំនុំ​របស់​ខ្ញុំ បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​សមាជិក ឲ្យ​ដាក់​ដង្វាយ​បន្ថែម ពីលើ​ដង្វាយ​ប្រចាំ​សប្តាហ៍ ធ្វើ​ជា​ដង្វាយ​ក្តី​ស្រឡាញ់ សម្រាប់​ការសាងសង់​កន្លែង​ហាត់​ប្រាណ​ថ្មី​មួយ ធ្វើ​ជា​កន្លែង​ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំងឡាយ ក្នុង​សហគមន៍​របស់​យើង​។ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​ពិចារណា ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន អំពី​ការ​ចំណាយ​ថ្លៃ​ពេទ្យ ដោយសារ​ខ្ញុំ​រស់នៅ​ជន​ពិការ​ ខ្ញុំ​ក៏បាន​សួរ​ស្វាមី​ខ្ញុំ អំពី​លទ្ធ​ភាព​ដែល​យើង​អាច​រួម​ចំណែក ក្នុង​ការ​ដាក់​ដង្វាយ​នេះ​បាន​។ គាត់​ក៏​បាន​ងក់​ក្បាល ហើយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា អ្វីៗ​ដែល​យើង​ថ្វាយ​ទៅ​ព្រះអង្គ សុទ្ធតែ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​។ ព្រះអង្គ​នឹង​បំពេញ​តម្រូវការ​របស់​យើង​។ ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បំពេញ​តម្រូវការ​យើង​មែន​។ ជាង១ទសវត្សរ៍​ក្រោយមក គ្រួសារ​ពួក​ជំនុំ​របស់​យើង​នៅតែ​មាន​ឯកសិទ្ធិ ក្នុង​ការ​បម្រើ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ ក្នុង​កន្លែង​ហាត់​ប្រាណ​នោះ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ១របាក្សត្រ ជំពូក២៩ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​បង្ហាញ​ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ អំពី​ការ​ប្តេជ្ញា​ព្រះទ័យ​របស់​ទ្រង់ ក្នុង​ការ​គាំទ្រ​សាឡូម៉ូន​ជា​បុត្រា​ទ្រង់ ធ្វើ​ជា​អ្នក​ស្នង​រាជ​ទ្រង់ ដែល​ព្រះ​បាន​ជ្រើស​តាំង និង​ជា​អ្នក​សាង​សង់​ព្រះវិហារ(ខ.១-៥)។ ពេល​នោះ ពួកគេ​រាល់​គ្នា​ក៏បាន​ចូល​រួម​ជាមួយ​ទ្រង់ ដោយ​ដាក់​ដង្វាយ​ស្ម័គ្រ​ពី​ចិត្ត និង​ដោយ​អំណរ(ខ.៦,៩)។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏បាន​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ និង​បាន​ប្រកាស​ថា អ្វីៗ​ទាំង​អស់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ និង​ផែនដី ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ព្រះអម្ចាស់(ខ.១១)។ ទ្រង់​អធិស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា​អើយ អស់​ទាំង​របស់​បរិបូរ​ទាំង​នេះ…

Read article
ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​នីមួយៗ​បាន​សម្រេច

«នេះ​បញ្ជី​ពង្សាវតារ​ពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​វង្សា​ហ្លួង​ដាវីឌ និង​ជា​ជំនួរ​វង្ស​នៃ​លោក​អ័ប្រាហាំ​ដែរ» (ម៉ាថាយ ១:១)។ ពេល​យើង​ចាប់​ផ្ដើម​អាន​ទំព័រ​ដំបូង​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី យើង​ប្រហែល​មិន​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​ភ្លាមៗ​ទេ។ តាម​ពិត បើ​សិន​ជា​នរណា​ម្នាក់​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល ជា​លើក​ដំបូង ហើយ​ក៏​បាន​អាន​ដល់​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាឡាគី ដែល​ចង្អុល​បង្ហាញ​ពួក​គេ ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​រំពឹង​ថា​នឹង​បាន​ឃើញ​អ្វី​ដែល​កាន់​តែ​អស្ចារ្យ នោះ​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​របស់​គាត់​អាច​ថយ​ចុះ​ទៅ​វិញ ពេល​ដែល​គាត់​ឃើញ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​បន្ទាប់​ចាប់​ផ្ដើម ដោយ​ការ​ពិពណ៌នា​អំពី​បញ្ជី​ពង្សាវតារ។ យើង​ប្រហែល​ចង់​រំលង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​អាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹង​ល្អ​មួយ​ទៀត។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ចូរ​យើង​ចាំ​ថា ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ សុទ្ធ​តែ​រំពឹង​ថា​នឹង​បាន​សម្រេច​នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ថ្មី។ ពេល​ណា​យើង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី យើង​ក៏​បាន​ដឹង​ថា តាម​ពិត ការ​ចាប់​ផ្ដើម​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​យ៉ាង​ដូច​នេះ គឺ​ស័ក្តិសម​បំផុត ព្រោះ​បញ្ជី​ពង្សាវតារ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ បាន​បង្ហាញ​ខ្សែ​លោហិត​ពី​លោក អ័ប្រាហាំ ដល់​ស្ដេច ដាវីឌ ហើយ​ទី​បំផុត​ដល់​ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​អ្នក​ដែល​បាន​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ទាំង​នេះ។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​ទាំង​មូល យើង​ឃើញ​ថា កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​ក៏​បាន​នាំ​យើង​ងាក​ទៅ​រក​ពួក​ហោរា ដែល​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ឲ្យ​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​ព្រះ​ដែល​ត្រូវ​យាង​មក។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​បាន​ប្រើ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ ដើម្បី​បង្ហាញ​សេចក្តី​ពិត​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំ​គាល់ ដោយ​ប្រយោគ​ទីពីរ​របស់​គាត់​បាន​ចាប់​ផ្ដើម ដោយ​ពាក្យ​ថា «ដូច​ជា​បាន​សរសេរ​ទុក នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​ហោរា អេសាយ ថា…» (ម៉ាកុស ១:២)។ ហើយ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស​ក៏​មាន​ការ​កត់​ទុក​ជា​លើក​ដំបូង នូវ​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា…

Read article
ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ពេល​អនាគត

យ៉ូហាន ១៦:៣១-៣៣ នៅ​លោកីយ៍​នេះ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្តី​វេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវ​សង្ឃឹម​ឡើង ដ្បិត​ខ្ញុំ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ​។ យ៉ូហាន ១៦:៣៣ ការ​ភ័យ​ខ្លាច​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ពី​ដំណេក នៅ​ម៉ោង៣រំលងអាធ្រាត្រ នៅ​ថ្ងៃ​ទីមួយ​នៃ​ឆ្នាំ​ថ្មី​។ បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​ដែល​កំពុង​រង់​ចាំ​ខ្ញុំ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ថ្មី​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​។ ជំងឺ​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​តាំង​ពីរ​យូរ​មក​ហើយ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ការ​សញ្ជឹង​គិត​អំពី​ពេល​អនាគត បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឆ្ងល់​ថា តើ​ខ្ញុំ​នឹង​ជួប​ការ​អាក្រក់​កាន់តែ​ច្រើន​ថែម​ទៀត ឬ​យ៉ាងណា? ពួក​សាវ័ក​របស់​ព្រះយេស៊ូវ បាន​យល់​អំពី​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ចំពោះ​ការ​អាក្រក់​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​។ គ្រូ​របស់​ពួកគេ​បាន​ឲ្យ​ពួកគេ​ត្រៀម​ខ្លួន និង​បាន​មាន​បន្ទូល​បញ្ជាក់ មុន​ពេល​ព្រះអង្គ​សុគត ប៉ុន្តែ ពួកគេ​នៅតែ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​។ ពួកគេ​បាន​រត់​គេច​ខ្លួន នៅពេល​ដែល​គេ​ចាប់ចង​ព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ២៦:៥៦) សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​បដិសេធ​ថា​មិន​ស្គាល់​ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៨:១៥-១៧,២៥-២៧) ហើយ​ពួកគេ​ក៏បាន​ទៅ​លាក់​ខ្លួន(២០:១៩)។ ការ​ភ័យ​ខ្លាច​របស់​ពួកគេ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដ៏​វឹកវរ​នៃ​ការ​ចាប់ចង និង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ក៏​ដូចជា​នៅពេល​ដែល​មាន​ការ​បៀតបៀន បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​ពួកគេ​ប្រព្រឹត្ត​ផ្ទុយ​នឹង​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា​របស់​ព្រះអង្គ ឲ្យ “មាន​សង្ឃឹម​ឡើង” និង​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ឈ្នះ​លោកិយ​ហើយ(១៦:៣៣)។ ប៉ុន្តែ ការ​សុគត និង​ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​មាន​អំណាច និង​ព្រះ​ចេស្តា​មក​លើ​ជីវិត និង​សេចក្តី​ស្លាប់​។ ព្រះអង្គ​បាន​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​មក​លើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​។ ទោះ​លោកិយ​ដែល​មាន​បាប បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​យើង​មិន​អាច​ជៀសវាង​ការ​ឈឺ​ចាប់​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ…

Read article
មើល​ន៏ ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា!

«ឱ​អ្នក​ដែល​នាំ​ដំណឹង​ល្អ មក​ដល់​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​អើយ ចូរ​ឡើង​ទៅ​ប្រកា​ស​ប្រាប់​ពីលើ​ភ្នំ​ខ្ពស់​ចុះ ឱ​អ្នក​ដែល​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​មក​ដល់​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​អើយ ចូរ​បន្លឺ​សម្លេង​ឡើងជា​ខ្លាំង ចូរ​បន្លឺ​ឡើង កុំ​ខ្លាច​ឡើយ ចូរ​ប្រាប់​ដល់ទី​ក្រុង​នៃ​ស្រុក​យូដា​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ថា មើល​ន៏ ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា» (អេសាយ ៤០:៩)។ ហោរា អេសាយ បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​សម័យ​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ត្រូវ​សាសន៍​ដទៃ​ចាប់​ជា​ឈ្លើយ​សឹក ហើយ​និរទេស​ឲ្យ​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដី​បរទេស។ ពួក​គេ​បាន​ជួប​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ច្រើន និង​បាន​ជា​មិន​អាច​សូម្បី​តែ​ច្រៀង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​អម្ចាស់ (ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៤)។ ប៉ុន្តែ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​រស់​នៅ​ក្នុង​ការ​និរទេស​នោះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​យាង​មក​រក​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ ដោយ​ព្រះ​បន្ទូល​កម្សាន្ត​ចិត្ត (អេសាយ ៤០:១) គឺ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះ​អង្គ​ប៉ុណ្ណោះ។ គឺ​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ថា សិរី​ល្អ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​នឹង​បង្ហាញ​ចេញ​មក មិន​មែន​សម្រាប់​តែ​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល តែ​សម្រាប់​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​អស់។ ដំណឹង​ដ៏​ល្អ​នេះ មិន​មែន​សម្រាប់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្តាប់ ហើយ​នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់​មិន​និយាយ​អ្វី​សោះ​នោះ​ទេ។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បន្លឺ​សម្លេង​ស្រែក​ហ៊ោ​នៃ​ជ័យ​ជម្នះ ដោយ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ កាល​ពី​មុន មាន​ការ​ពិពណ៌នា​ថា ពួក​គេ​ជា «បណ្តាជន​ដែល​ដើរ​ក្នុង​សេចក្តី​ងងឹត» តែ​ឥឡូវ​ពួក​គេ «បាន​ឃើញ​ពន្លឺ​យ៉ាង​ធំ» (អេសាយ ៩:២)។ ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​ភាព​ងងឹត នៃ​លោកីយ៍​ដែល​ធ្លាក់​ចូល​អំពើ​បាប និង​ពន្លឺ​នៃ​ស្ថាន​សួគ៌ គឺ​ជា​ទិដ្ឋភាព​ដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​ក៏​ដូច​ជា​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​ទាំង​មូល​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង។ សេចក្តី​ងងឹត​កើត​ចេញ​ពី​ការ​ព្រងើយ​កន្តើយ​ចំពោះ​ព្រះ បះបោរ​នឹង​ព្រះ​អង្គ ហើយ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ។ មាន​ព្រះ​រាជសារ​មួយ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ភាព​ងងឹត​ខ្លាំង​យ៉ាង​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​គំនិត​របស់​ពួក​គេ​មាន​ភាព​ស្រស់​ថ្លា​ឡើង…

Read article
ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ថា នឹង​ស្អាង​យើង​ឡើង​វិញ

អេសាយ ៥១:១-៦ ផ្ទៃ​មេឃ​នឹង​សូន្យ​បាត់​ទៅ ដូចជា​ផ្សែង … តែ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​របស់​អញ​នឹង​នៅ​ជា​ដរាប​។ អេសាយ ៥១:៦ កាល​ខ្យល់​ព្យុះ​កំបុត​ត្បូង​ឡរ៉ា បាន​បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង កាត់​តាម​តំបន់​ឈូង​សមុទ្រ​មិច​ស៊ីកូ ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​តំបន់​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​របស់​សហរដ្ឋអាមេរិក​នៅ​រដ្ឋ​លូវីស៊ី​អាណា គេ​បាន​ធ្វើ​ការ​ប្រកាស​អាសន្ន​ជា​បន្ទាន់​។ មន្ត្រី​ប៉ូលិស​ម្នាក់​បាន​កត់​សំគាល់​ឃើញថា មាន​ខ្យល់​បក់​បោក​ក្នុង​ល្បឿន១៥០គីឡូម៉ែត្រ​ក្នុង១ម៉ោង ហើយក៏​បាន​ផ្តល់​ពត៌​មាន​ដល់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ភ្លាម​ៗ​ថា “សូម​ធ្វើ​ការ​ជម្លៀស​ជា​បន្ទាន់​។ បើ​អ្នក​សម្រេច​ចិត្ត​បន្ត​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ យើង​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ចេញ​ទៅ​រក​អ្នក​បានទេ ដូច​នេះ សូម​យក​ក្រដាស​មួយ​សន្លឹក​មក​សរសេរ​ឈ្មោះ អាស័យ​ដ្ឋាន អត្ថ​លេខ​សន្តិ​សុខ​សង្គម​របស់​អ្នក និង​ឈ្មោះ​សាច់​ញាតិ​សម្រាប់​ទំនាក់​ទំនង ពេល​មាន​ការ​បន្ទាន់ ហើយ​ដាក់​ក្រដាស​នោះ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ថង់​មាន​រូត​ ហើយ​ដាក់​ចូល​ក្នុង​ហោប៉ៅ​របស់​អ្នក​។ ហើយ​ចូរ​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​អ្នក​រួច​ផុត​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់​នេះ”។ ភ្នាក់ងារ​ជួយ​សង្គ្រោះ​បាន​ដឹង​ថា ពេលណា​ខ្យល់​ព្យុះ​ឡរ៉ា វាយ​ប្រហារ​តំបន់​ឆ្នេរ ពួកគេ​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ទេ ក្រៅពី​មើល​ខ្យល់​ព្យុះ​នោះ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​នៅ​ពី​មុខ​វា​។ ពេលណា​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់​ជួប​គ្រោះ​ធម្មជាតិ ឬ​មហន្ត​រាយ​ខាង​វិញ្ញាណ ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​មាន​ការ​ធានា​ច្បាស់​លាស់ ហើយ​នាំមក​នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម ដោយ​សន្យា​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​គង់នៅ​ជាមួយ ទោះ​ពួក​គេ​ជួប​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ​។ ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “ទ្រង់​បាន​ដោះ​ទុក្ខ​អស់​ទាំង​កន្លែង​ខូច​បង់​របស់​គេ ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទី​ស្ងាត់ឈឹង បាន​ដូចជា​ច្បារ​អេដែន ហើយ​ឲ្យ​វាល​ប្រៃ​នោះ​ត្រឡប់​ដូច​ជា​សួន​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា​ដែរ”(អេសាយ ៥១:៣)។ ហើយ​ជាង​នេះ​ទៅទៀត ព្រះអង្គ​តែងតែ​ធានា​រាស្រ្ត​ព្រះ​អង្គ​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​ការ​សង្គ្រោះ និង​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា បើសិន​ជា​ពួកគេ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ​។ ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ទៀត​ថា “ដ្បិត​ផ្ទៃ​មេឃ​នឹង​សូន្យ​បាត់​ទៅ ដូចជា​ផ្សែង​ហើយ​ផែនដី​នឹង​ចាស់​ទៅ​ដូចជា​សំលៀក​បំពាក់…

Read article
ព្រះ​អង្គ​ជា​ក្សត្រ ដែល​បាន​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ

«កាល​ដើម​ដំបូង​ឡើយ ព្រះ​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី» (លោកុប្បត្ដិ ១:១)។ ព្រះ​ទ្រង់​ពិត​ជា​មាន​មែន គឺ​គ្មាន​ពេល​ណា​មួយ ដែល​មិន​មាន​ព្រះ​អង្គ​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​មាន​ពិត​មែន តាំង​ពីមុន​ពេល​ដែល​ពេល​វេលា និង​អ្វី​មួយ​កើត​មាន ដោយ​សារ​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ហើយ​ដោយ​សារ​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះ​អង្គ មិន​ដែល​ប្រែ​ប្រួល ព្រះ​អង្គ​តែង​តែ​មាន​ពិត​មែន ក្នុង​លក្ខណៈ​ជា​ព្រះ​ត្រៃឯក ជា​ព្រះ​តែ​មួយ​មាន​បី​អង្គ គឺ​ព្រះ​វរបិតា ព្រះ​រាជបុត្រា និង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។ ពេល​យើង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ យើង​ឃើញ​ថា អង្គ​នីមួយៗ​នៃ​ព្រះ​ត្រៃឯក​សុទ្ធ​តែ​បាន​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​ការ​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ ដោយ​ព្រះ​វរបិតា​បាន​ធ្វើ​ការ​ផ្ដួចផ្ដើម ហើយ​ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បាន «រេរា​នៅ​ពីលើ​ទឹក» ហើយ​ព្រះ​រាជបុត្រា​គឺ​ជា​ភ្នាក់ងារ​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ (លោកុប្បត្ដិ ១:២-៣ យ៉ូហាន ១:៣)។ «គ្រប់​ទាំង​អ្វីៗ​ដែល​ស្រស់​ស្អាត អស់​ទាំង​សត្វ​តូច​ធំ»1 គួរ​តែ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ចិត្ត​ស្ញប់​ស្ញែង ព្រោះ​ព្រះ​អង្គ​បាន​រចនា​ពួក​វា​មក ដោយ​បង្គាប់​តែ​មួយ​ព្រះ​ឱស្ឋ។ ធម្មជាតិ​ទាំង​មូល​ស្ថិត​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត ស្ថិត​ក្នុង​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ពេល​យើង​ឃើញ​ទឹក​រលក​បោក​ច្រាំង យើង​មាន​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ដ​ដ៏​អស្ចារ្យ ដោយ​ដឹង​ថា ទឹក​រលក​នីមួយៗ​បាន​កើត​មាន ដោយ​សារ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដោយ​អធិបតេយ្យ​ភាព​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​អង្គ​មិន​ដែល​បាន​យាង​ចេញ​ពី​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ​អង្គ​ទាំង​ពី​ដើម​ក៏​ដូច​ជា​ក្នុង​ពេល​អនាគត។ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ចាំ​ថា ព្រះ​អង្គ​គ្មាន​ដែន​កំណត់​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក ខ្ពស់​ហួស និង​ពិសេស​ខុស​ប្លែក​ពី​អ្វីៗ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​បង្កើត។ នេះ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ជំនឿ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​ពី​ជំនឿ​សាសនា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះ​អាទិទេព​បាន​បង្ហាញ​អង្គ​ទ្រង់​ឲ្យ​គេ​បាន​ស្គាល់ នៅ​ក្នុង​ពិភព​ធម្មជាតិ…

Read article
ចែកចាយ​រឿង​របស់​ព្រះយេស៊ូវ

១យ៉ូហាន ១:១-៥ ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ជីវិត ទ្រង់​បាន​លេច​មក​ហើយ យើង​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ទ្រង់ ក៏​ធ្វើ​ជាទី​បន្ទាល់ ប្រាប់​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​។ ១យ៉ូហាន ១:២ មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន មិន​ដែល​ឮ​ឈ្មោះ​អ្នក​ស្រី​ខេត ហ៊ែងឃី(Kate Hankey)ទេ ប៉ុន្តែ គាត់​ជា​ស្រ្តី​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​ណាស់​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះយេស៊ូវ នៅ​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៨០០ ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់ នៅ​ប្រទេស​អង់គ្លេស ក្នុង​នាម​គាត់​ជា​គ្រូ​បង្រៀន គ្រូ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ អ្នក​រៀបចំ​សាលា​រៀន បេសកជន និង​អ្នក​និពន្ធ​បទ​កំណាព្យ​។ នៅ​ឆ្នាំ១៨៦៧ អ្នក​ស្រី​ខេត បាន​ឆ្លង​ជំងឺ​ធ្ងន់ធ្ងរ​មួយ​។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​ជា​សះ​ស្បើយ​ឡើង​វិញ គាត់​ក៏​បាន​និពន្ធ​បទ​កំណាព្យ​វែង​មួយ ចែក​ជា​ពីរ​ភាគ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “រឿង​ដែល​គេ​ចង់​ឮ” និង “រឿង​ដែលគេ​បាន​និយាយ​ប្រាប់”។ បទ​កំណាព្យ​របស់​គាត់​បាន​បក​ស្រាយ អំពី​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​គាត់​មាន​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​ផ្ទាល់​ខ្លួន និង​អំពី​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​បាន​កើត​ឡើង កាល​ព្រះអង្គ​កំពុង​បំពេញ​បេសកកម្ម​នៅ​លើ​ផែនដី​។ បទ​គម្ពីរ​ទាំង​អស់​សុទ្ធតែ​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ​ទៅ​រក​ព្រះយេស៊ូវ និង​និយាយ​អំពី​រឿង​របស់​ព្រះអង្គ​។ នៅដើម​ដំបូង​នៃ​សំបុត្រ​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង គាត់​បាន​រំឭក​ពួកគេ​អំពី​ពេល​ដែល​ពួកគេ​បាន​មាន​ការ​ដក​ពិសោធន៍​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ​ដោយ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “ឯ​សេចក្តី​ដែល​មាន​តាំង​ពី​ដើម​មក ដែល​យើង​ខ្ញុំ​បានឮ ហើយ​ភ្នែក​បាន​ឃើញ ក៏បាន​មើល ហើយ​ដៃ​បាន​ប៉ះ​ពាល់ ខាង​ឯ​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ជីវិត”(១យ៉ូហាន ១:១)។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ព្រះ​ដ៏​ជា​ជីវិត ទ្រង់​បាន​លេច​មក​ហើយ យើង​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ទ្រង់ ក៏​ធ្វើ​ជាទី​បន្ទាល់​ប្រាប់​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា”(ខ.២)។…

Read article