ក្តីអំណរនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ
យ៉ូហាន ១៦:១៦-២៤ សេចក្តីព្រួយរបស់អ្នករាល់គ្នា នឹងប្រែទៅជាសេចក្តីអំណរវិញ … ក៏នឹងឥតមានអ្នកណាដកយកសេចក្តីអំណរនោះ ចេញពីអ្នករាល់គ្នាបានឡើយ។ យ៉ូហាន ១៦:២០,២២ មានពេលមួយ ក្មេងជំទង់ម្នាក់បាននិយាយ នៅចំពោះមុខរដ្ឋសភាអាមេរិកថា គាត់មានសិទ្ធិទទួលបានភាពសប្បាយរីករាយ។ ប៉ុន្តែ នាងអាចនិយាយដូចនេះ ជំនួសមុខឲ្យមនុស្សទាំងអស់ នៅគ្រប់ទិសទី ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែស្រែករកភាពសប្បាយរីករាយ។ គ្រូជោគជ័យម្នាក់ បានបង្រៀនថា “ព្រះចង់ឲ្យអ្នកសប្បាយចិត្ត”។ តើគាត់និយាយត្រូវទេ? ព្រះគម្ពីរប៊ីបមិនបានហាមយើងមិនឲ្យស្វែងរកសុភមង្គលនោះទេ។ ប៉ុន្តែ យើងចាំបាច់ត្រូវទទួលស្គាល់ថា សុភមង្គលនៅផែនដី មិនស្ថិតស្ថេរឡើយ គឺច្រើនតែអាស្រ័យទៅលើកាលៈទេសៈដែលមានការផ្លាស់ប្តូរជានិច្ច។ ជាងនេះទៅទៀត ជួនកាល បើមិនប្រយ័ត្នទេ ការបំពេញបំណងចិត្តរបស់ខ្លួនឯង អាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សុភមង្គលរបស់អ្នកដទៃ។ ព្រះយេស៊ូវចង្អុលបង្ហាញយើង ឲ្យងាកទៅរកអ្វីដែលល្អប្រសើរជាងនេះ។ ព្រះអង្គជ្រាបថា ព្រះអង្គនឹងត្រូវគេយកដែកគោលមកដំព្រះកាយព្រះអង្គជាប់នឹងឈើឆ្កាងរបស់ចក្រភពរ៉ូម៉ាំង ដែលនៅលើឈើឆ្កាងនោះ ព្រះអង្គបានទទួលយកបាបរបស់លោកិយទាំងមូល។ តែព្រះអង្គបានគិតដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គ។ បានជាព្រះអង្គប្រាប់ពួកគេថា “ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នករាល់គ្នានឹងយំ ហើយសោកសង្រេង តែលោកីយ៍នឹងអរសប្បាយឡើង អ្នករាល់គ្នានឹងព្រួយចិត្ត តែសេចក្តីព្រួយរបស់អ្នករាល់គ្នា នឹងប្រែទៅជាសេចក្តីអំណរវិញ”(យ៉ូហាន ១៦:២០)។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គក៏បានសន្យាថា “ឥតមានអ្នកណាដកយកសេចក្តីអំណរនោះ ចេញពីអ្នករាល់គ្នាបានឡើយ”(ខ.២២)។ ក្តីអំណរប្រភេទនេះ…
Read article
