មេរៀនទទួលបានពីទុក្ខលំបាក
លោកុប្បត្តិ ២៩:៣១-៣៥ នាងគិតថា ម្តងណេះអញនឹងសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយហេតុនោះបានជានាងឲ្យឈ្មោះថា យូដា។ លោកុប្បត្តិ ២៩:៣៥ ថ្ងៃមួយ អ្នកស្រីដូនណា(Donna) ជាម្តាយដែលមានកូនបីនាក់ បាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនចូលចិត្តទិវាអ្នកម្តាយទាល់តែសោះ។ វាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំថា ខ្ញុំមានចំណុចខ្វះខាត និងបរាជ័យដែលខ្ញុំធ្លាប់មាន និងកំពុងមាន ក្នុងនាមខ្ញុំជាម្តាយ”។ អ្នកស្រីដូនណាបានចាប់ផ្តើមជីវិតជាម្តាយ ដោយការរំពឹងខ្ពស់ពេក។ ការពិតដែលគាត់បានឃើញជាក់ស្តែង ក៏បានធ្វើឲ្យគាត់មានការរំពឹងទាបជាងមុន។ គាត់ថា “ការធ្វើជាម្តាយគេ គឺជាភារកិច្ចដែលពិបាកបំផុត ដែលខ្ញុំបានធ្វើ”។ ក្នុងចំណោមកូនៗរបស់គាត់ មានកូនម្នាក់ដែលបានធ្វើឲ្យគាត់អស់ភាពអត់ធ្មត់។ កាលព្រះទ្រង់ជ្រើសរើសនាងឡេអា ឲ្យជាបុព្វបុរសរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល យើងអាចដឹងច្បាស់ថា គាត់ប្រាកដជាមានការរំពឹងខ្ពស់ សម្រាប់កូនរបស់គាត់ម្នាក់ៗ។ គាត់បានដាក់ឈ្មោះឲ្យកូនប្រុសដំបូង៤នាក់ ស្របទៅតាមស្ថានភាពដ៏ពិបាករបស់គាត់(លោកុប្បត្តិ ២៩:៣២-៣៥)។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលព្រះគម្ពីរប៊ីបបាននិយាយអំពីរឿងដ៏ខ្មៅងងឹត យើងឃើញថា ពួកកូនប្រុសទាំងនេះក៏បានដើរតួជាមនុស្សអាក្រក់។ ខ្លះមានកំហុស ដោយសារបានសម្លាប់គេ(៣៤:២៤-៣០) និងលក់គេឲ្យធ្វើជាទាសករ(៣៧:១៧-២៨)។ ក្នុងការពិពណ៌នាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប យើងឃើញថា កូនប្រុសគាត់ ឈ្មោះយូដា គឺជាជនកំណាច(ជំពូក ៣៨)។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់បានសម្រេចព្រះទ័យបញ្ជូនព្រះមែស៊ី ឲ្យយាងមកចាប់កំណើតជាមនុស្ស នៅក្នុងវង្សត្រកូលរបស់កូនចៅរបស់នាងឡេអា ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងលោកយូដាផងដែរ ទោះគាត់បានប្រព្រឹត្តខុសក៏ដោយ។…
Read article
