Tim Gustafson

You are here:

Home
Article author Tim Gustafson

សាររបស់ពួកហោរា

September, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 15/09/2023

សូមអាន : យេរេមា ២៨:២-៤,១០-១៦ ឯព្រះដែលពីដើម ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលនឹងពួកឰយុកោ ដោយពួកហោរា …នៅជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ ទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលនឹងយើងរាល់គ្នា ដោយសារព្រះរាជបុត្រាវិញ។ ហេព្រើរ ១:១-២ មុនពេលការប្រកួតកីឡាវាយកូនបាល់បេសប៊លអន្តរជាតិ ចាប់ផ្តើម នៅឆ្នាំ១៩០៦ លោកយូ ហ្វ៊ូឡឺតុន(Hugh Fullerton) ជាអ្នកនិពន្ធអំពីកីឡា បានធ្វើការព្យាករណ៍ទុកជាមុន។ គេបានរំពឹងថា ក្រុមឈីកាហ្គោ ខាប់(Chicago Cubs) នឹងឈ្នះការប្រកួត តែគាត់បានព្យាករណ៍ថា ក្រុមនេះនឹងចាញ់ការប្រកួតក្នុងគូរទី១និងទី៣ ហើយនឹងឈ្នះការប្រកួតគូរទី២។ ហើយភ្លៀងនឹងធ្លាក់ចុះមក នៅក្នុងការប្រកួតគូរទី៤។ គាត់បានព្យាករណ៍ត្រូវទាំងអស់។ បន្ទាប់មក នៅឆ្នាំ១៩១៩ គាត់បានប្រើជំនាញវិភាគរបស់គាត់ ហើយក៏បានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា មានកីឡាករណាខ្លះ ដែលមានចេតនាធ្វើឲ្យក្រុមរបស់ខ្លួនចាញ់ការប្រកួតអន្តរជាតិ។ គាត់បានសង្ស័យថា ពួកគេបានទទួលសំណូកពីអ្នកភ្នាល់បាល់។ មនុស្សជាទូទៅក៏បានសើចចម្អកឲ្យគាត់។ តែលើកនេះ គាត់បានព្យាករណ៍ត្រូវទៀត។ លោកហ្វ៊ូឡឺតុនមិនមែនជាហោរានោះទេ គឺគ្រាន់តែជាមនុស្សឆ្លាតវ័យម្នាក់ ដែលអាចព្យាករណ៍ហេតុការណ៍ ផ្អែកទៅលើការវិភាគទៅលើភស្តុតាង។ តែលោកយេរេមាជាហោរាដ៏ពិតរបស់ព្រះ ដែលទំនាយរបស់គាត់ តែងតែបានសម្រេច។ គាត់បានយកនឹម និងខ្សែពាក់លើកគាត់ ហើយប្រកាសប្រាប់នគរយូដាឲ្យចុះចាញ់ចក្រភពបាប៊ីឡូន ដើម្បីឲ្យមានជីវិតរស់(យេរេមា ២៧:២,១២)។ លោកហាណានា…

Read article

ព្រះអង្គបានទតឃើញអ្វីគ្រប់យ៉ាង

August, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 23/08/2023

សូមអាន លោកុប្បត្ដិ ៤:២-១១ ឯងបានធ្វើអ្វីដូច្នេះ ពីព្រោះឮសូរសំរែកនៃឈាមរបស់ប្អូនឯងពីដីឡើងទៅដល់អញ។ លោកុប្បត្ដិ ៤:១០ ក្នុងបទកំណាព្យដែលលោក ហេនរី វ៉ាតវើត ឡងហ្វេឡូ(Henry Wadsworth Longfellow ឆ្នាំ១៨០៧ ដល់១៨៨២) បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា “សាក្សី” គាត់បានពិពណ៌នាអំពីសំពៅដឹកទាសករ ដែលបានលិចចូលបាតសមុទ្រ។ នៅក្នុងការសរសេរអំពី “គ្រោងឆ្អឹង ដែលបានជាប់ច្រវាក់” ក្នុងបាតសំពៅ លោកឡងហ្វេឡូក៏បានសោកសង្រេងចំពោះការស្លាប់របស់ជនរងគ្រោះដែលគ្មានឈ្មោះ មានចំនួនរាប់មិនអស់។ គាត់ក៏បានពិពណ៌នាក្នុងបទកំណាព្យគាត់ថា “ទាំងនេះសុទ្ធតែជាទុក្ខវេទនារបស់ទាសករ ពួកគេសម្លឹងមើលពីក្នុងរណ្តៅមក ពួកគេទួញយំចេញពីផ្នូរដែលគ្មានផ្លាកឈ្មោះថា យើងគឺជាសាក្សី!” ប៉ុន្តែ តើសាក្សីទាំងនោះនិយាយទៅកាន់នរណា? តើការធ្វើបន្ទាល់ដ៏ស្ងាត់ស្ងៀម គ្មានមនុស្សណាឮដូចនេះមានប្រយោជន៍អ្វី? តែព្រះទ្រង់ជាសាក្សី ដែលបានទតឃើញអ្វីៗទាំងអស់។ បន្ទាប់ពីលោកកាអ៊ីន សម្លាប់លោកអេបិលហើយ គាត់ធ្វើពុតជាមិនបានធ្វើអ្វីខុស។ ពេលដែលព្រះអង្គសួរនាំគាត់ គាត់ប្រកែកថា “ទូលបង្គំមិនដឹងទេ តើទូលបង្គំជាអ្នកថែរក្សាប្អូនឬអី?” តែព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ឯងបានធ្វើអ្វីដូច្នេះ ពីព្រោះឮសូរសំរែកនៃឈាមរបស់ប្អូនឯងពីដីឡើងទៅដល់អញ ឥឡូវនេះ ឯងត្រូវដីដាក់បណ្តាសាដោយបានទទួលឈាមនៃប្អូនពីដៃឯង”(លោកុប្បត្តិ ៤:៩-១១)។ ក្រោយមក គេក៏បានបន្តប្រើឈ្មោះរបស់លោកកាអ៊ីន ដើម្បីធ្វើការដាស់តឿនអ្នកជឿព្រះអង្គ។ គឺដូចដែលសាវ័កយ៉ូហានបានដាស់តឿនយើងថា “ត្រូវឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក មិនមែនដូចជាកាអ៊ីន…

Read article

កំពុងធ្វើរឿងដែលមានប្រយោជន៍

July, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 18/07/2023

តែកាលទ្រង់មានសេចក្តីវេទនា នោះក៏ទូលអង្វរដល់ព្រះយេហូវ៉ានៃទ្រង់ ព្រមទាំងបន្ទាបព្រះទ័យចុះជាខ្លាំង នៅចំពោះព្រះនៃពួកឰយុកោទ្រង់វិញ។ ២របាក្សត្រ ៣៣:១២ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំបានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានទទួលសំបុត្រមួយច្បាប់ ពីពីលោកចេសិន(Jason) ដែលជាអ្នកទោស។ យើងបានចិញ្ចឹម និងបង្រៀនកូនឆ្កែ ឲ្យក្លាយជាសត្វឆ្កែ ដែលអាចជួយជនពិការ។ ក្នុងចំណោមកូនឆ្កែទាំងនោះ មានកូនឆ្កែមួយក្បាលបានបញ្ចប់ការបណ្តុះបណ្តាល ហើយត្រូវឡើងទៅវគ្គមួយទៀត ដែលមានអ្នកទោសធ្វើជាគ្រូបង្វឹក។ អ្នកទោសទាំងនោះសុទ្ធតែបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលឲ្យចេះបង្រៀនសត្វឆ្កែ។ ក្នុងសំបុត្ររបស់លោកចេសិន គាត់បានបង្ហាញទុក្ខក្រៀមក្រំ ចំពោះការស្លាប់របស់សត្វឆ្កែមួយក្បាលនោះ តែគាត់ថា សត្វឆ្កែមួយក្បាលនោះជាសត្វឆ្កែទី១៧ ដែលគាត់បានបង្វឹក។ វាជាសត្វឆ្កែដែលល្អបំផុត សម្រាប់គាត់។ ពីមុនគាត់មានការសោកស្តាយចំពោះ ចំពោះកំហុសដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកទោស តែសត្វឆ្កែមួយក្បាលនេះ បានធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់កំពុងធ្វើរឿងដែលមានប្រយោជន៍។ មិនមែនមានតែលោកចេសិនទេ ដែលមានការសោកស្តាយ។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានការសោកស្តាយក្នុងរឿងអ្វីមួយ។ ស្តេចម៉ាន៉ាសេមានរឿងជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យទ្រង់សោកស្តាយ។ បទគម្ពីរ ២របាក្សត្រ ជំពូក៣៣ បានរៀបរាប់ អំពីទង្វើរអាក្រក់ជាច្រើនរបស់ទ្រង់ ដែលមានដូចជា ការសង់អាសនាថ្វាយព្រះក្លែងក្លាយ(ខ.៣) ទ្រង់បានទៅពឹងគ្រូមន្តអាគមន៍ ហើយថែមទាំងបានយកបុត្រទ្រង់ទៅធ្វើយញ្ញបូជា(ខ.៦)។ ទ្រង់បានដឹកនាំប្រទេសទ្រង់ទាំងមូលឲ្យដើរតាមផ្លូវខុសនេះ(ខ.៩)។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ក៏មានព្រះបន្ទូលនឹងម៉ាន៉ាសេ ហើយនិងរាស្ត្រទ្រង់ដែរ តែគេមិនព្រមទទួលស្តាប់តាមឡើយ(ខ.១០)។ ទីបំផុត ទ្រង់ក៏បានងាកមករកព្រះអម្ចាស់វិញ។ ពួកសាសន៍បាប៊ីឡូនបានលើកទ័ពមកឈ្លានពាន ហើយ…

Read article

ការលេងផ្លូវកាត់ឲ្យបានផលចំណេញលឿន

June, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 26/06/2023

សម្បត្តិទ្រព្យរបស់អ្នកស្ថិតនៅកន្លែងណា នោះចិត្តអ្នកក៏នឹងនៅកន្លែងនោះដែរ។ ម៉ាថាយ ៦:២១ កាលពីចុងទសវស្សរ៍ឆ្នាំ១៧០០ យុវជនម្នាក់បានឃើញដីបាក់ស្រុតយ៉ាងអាថ៌កំបាំង នៅលើកោះអូក ក្នុងប្រជុំកោះណូវ៉ា ស្កូធា។ គាត់គិតស្មានថា ពួកចោរសមុទ្រ គឺប្រហែលលោកកាពីទែន ឃីដ(Kidd) បានកប់កំណប់នៅទីនោះដោយផ្ទាល់ដៃ។ ដូចនេះ គាត់និងគ្នាគាត់បួនប្រាំនាក់ ក៏បានចាប់ផ្តើមជីករកកំណប់។ ពួកគេមិនបានរកឃើញកំណប់អ្វីឡើយ តែពាក្យចចាមអារ៉ាមអំពីកំណប់នោះចេះតែបន្តឮសុះសាយ។ ប៉ុន្មានសតវត្សរ៍ក្រោយមក អ្នកដទៃនៅតែបន្តជីករកកំណប់នៅកន្លែងនោះ ដោយចំណាយពេលវេលា និងប្រាក់កាស់ជាច្រើន។ សព្វថ្ងៃនេះ រណ្តៅដែលគេបានជីកនោះមានជម្រៅជាង៣០ម៉ែត្រ។ ការងប់ងុលនឹងទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងដូចនេះ គឺជាអំពើក្បត់ មកលើចន្លោះប្រហោង នៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស។ ក្នុងព្រះគម្ពីរមានរឿងមួយដែលបានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា អាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សម្នាក់បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីចន្លោះប្រហោងនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់។ កេហាស៊ីជាអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ហោរាអេលីសេជាយូរមកហើយ។ តែពេលដែលហោរាអេលីសេបដិសេធន៍មិនព្រមទទួលអំណោយដ៏មានតម្លៃរបស់មេទ័ពម្នាក់ ដែលព្រះទ្រង់បានប្រោសឲ្យជាពីជំងឺឃ្លង់តាមរយៈគាត់ កេហាស៊ីក៏បានប្រឌិតរឿង ដើម្បីឲ្យបានផលចំណេញពីលោកមេទ័ពរូបនោះ(២ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:២២)។ ពេលកេហាស៊ីត្រឡប់មកផ្ទះវិញ គាត់បាននិយាយកុហកលោកហោរា(ខ.២៥)។ តែលោកអេលីសេបានដឹង ហើយសួរគាត់ថា “តើវិញ្ញាណអញមិនបានទៅតាមឯង ក្នុងកាលដែលលោកនោះចុះពីរទេះមកទទួលឯងទេឬអី?”(ខ.២៦)។ ទីបំផុត កេហាស៊ីក៏បានកើតឃ្លង់ទាំងគ្រួសារ ហើយបាត់បង់ការអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ចំពោះគាត់(ខ.២៧)។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនយើង មិនឲ្យដេញតាមទ្រព្យសម្បត្តិរបស់លោកិយ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបង្គាប់ឲ្យយើង “ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិ ទុកសំរាប់ខ្លួន នៅឯស្ថានសួគ៌វិញ”(ម៉ាថាយ ៦:២០)។ ចូរយើងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការលេងផ្លូវកាត់…

Read article

រូបព្រះដែលគេបានលួច

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Tim Gustafson 10/05/2023

ពីព្រោះឯងមានអំណាចចំពោះព្រះ ហើយនឹងមនុស្ស ក៏បានឈ្នះផង។ លោកុប្បត្តិ ៣២:២៨ មានរូបចម្លាក់មួយ ជារូបព្រះប្រចាំគ្រួសារ ត្រូវគេលួចពីស្រ្តីម្នាក់ ឈ្មោះអេឃូវ៉ា(Ekuwa)។ នាងក៏បានទៅប្តឹងប៉ូលិស។ ប៉ូលិសក៏បានអញ្ជើញនាងឲ្យទៅមើលរូបចម្លាក់មួយ ដែលពួកគេបានរកឃើញ។ ពួកគេសួរនាងថា “តើនេះជារូបចម្លាក់របស់អ្នកឬ?” នាងក៏បានឆ្លើយយ៉ាងសោកសៅថា “ទេ ព្រះរបស់ខ្ញុំធំ និងស្អាតជាងនេះ”។ មនុស្សជាតិបានព្យាយាមឆ្លាក់រូបព្រះ ទៅតាមការយល់ដឹងរបស់ខ្លួន ដោយសង្ឃឹមថា ព្រះដែលមនុស្សបង្កើត នឹងការពារពួកគេ។ ហេតុនេះហើយបានជាភរិយារបស់លោកយ៉ាកុប គឺនាងរ៉ាជែលបានលួចរូបព្រះប្រចាំគ្រួសាររបស់ឪពុកនាង ខណៈពេលដែលពួកគេគេចខ្លួន(លោកុប្បត្តិ ៣១:១៩)។ តែព្រះទ្រង់បានដាក់ព្រះហស្តព្រះអង្គ នៅលើលោកយ៉ាកុប ទោះនាងកំពុងលាក់រូបព្រះក្នុងជំរុំរបស់គាត់ក៏ដោយ(ខ.៣៤)។ ក្រោយមក នៅក្នុងការធ្វើដំណើរដដែលនោះ លោកយ៉ាកុបក៏បានបោកចំបាប់ជាមួយ “បុរសម្នាក់”(៣២:២៤)។ គាត់ប្រាកដជាបានយល់ថា គូរប្រកួតរបស់គាត់ មិនមែនជាមនុស្សធម្មតាទេ ព្រោះនៅពេលថ្ងៃរះ លោកយ៉ាកុបក៏បានទទូចថា “ខ្ញុំមិនឲ្យលោកទៅទេ ទាល់តែបានឲ្យពរដល់ខ្ញុំសិន”(ខ.២៦)។ បុរសនោះក៏បានប្តូរឈ្មោះគាត់ ទៅជា អ៊ីស្រាអែលវិញ (មានន័យថា “បោកចំបាប់ជាមួយព្រះ”) ហើយក៏បានឲ្យពរគាត់(ខ.២៨-២៩)។ លោកយ៉ាកុបក៏បានហៅកន្លែងនោះថា ព្នីអែល(មានន័យថា “ព្រះភ័ក្ត្រព្រះ”) ដ្បិតគាត់នឹកថា “អញបានឃើញព្រះនៅប្រទល់មុខ ហើយជីវិតអញបានគង់វង្សនៅ”(ខ.៣០)។ ព្រះអង្គជាព្រះពិតដែលធំជាង និងស្រស់ស្អាតជាងរូបព្រះ…

Read article

ជីវិតដែលឡើងផ្លូវចោទដ៏ពិបាក

April, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 14/04/2023

សូមទ្រង់ប្រព្រឹត្តនឹងយើង តាមព្រះហឫទ័យចុះ។ ២សាំយ៉ូអែល ១៥:២៦ គ្រីស្ទីណា រ៉ូសេទី(Christina Rossetti) ជាអ្នកនិពន្ធបទកំណាព្យ និងជាអ្នកនិពន្ធអត្ថបទសម្រាប់ប្រកបជាមួយព្រះប្រចាំថ្ងៃ។ គាត់បានរកឃើញថា គ្មានរឿងល្អណាដែលបានកើតមានដោយងាយៗ សម្រាប់គាត់នោះឡើយ។ គាត់ធ្លាប់មានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងមានជំងឺផ្សេងៗ ពេញមួយជីវិតគាត់ ហើយក៏បានទទួលរងការផ្តាច់ពាក្យ៣លើក។ ទីបំផុត គាត់ក៏បានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីក។ កាលស្តេចដាវីឌមានការទទួលស្គាល់ពីប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់ជាអ្នកប្រយុទ្ធដ៏ខ្លាំងពូកែ និងមានជ័យជម្នះ។ តែពេញមួយជីវិតរបស់ស្តេចដាវីឌ ទ្រង់បានជួបទុក្ខលំបាកជាច្រើន។ ក្រោយទ្រង់បានសោយរាជ្យជាយូរឆ្នាំ បុត្រាទ្រង់ និងទីប្រឹក្សាដែលទ្រង់ទុកចិត្ត និងប្រជាជនទ្រង់ជាច្រើននាក់ បានទាស់ប្រឆាំងនឹងទ្រង់(២សាំយ៉ូអែល ១៥:១-១២)។ ដូចនេះ ស្តេចដាវីឌក៏បាននាំលោកអ័បៀថើរ និងលោកសាដុកជាសង្ឃ និងហិបសញ្ញារបស់ព្រះ រត់គេចចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិម(ខ.១៤,២៤)។ ស្តេចដាវីឌក៏បានប្រាប់លោកសាដុកថា “ចូរនាំយកហិបនៃព្រះត្រឡប់ទៅឯទីក្រុងវិញទៅ បើសិនជាយើង នឹងបានប្រកបដោយព្រះគុណនៃព្រះយេហូវ៉ា នោះមុខជាទ្រង់នឹងនាំយើងមកវិញ ឲ្យបានឃើញទាំងហិបនេះ និងទីលំនៅរបស់ទ្រង់ផង”(ខ.២៥)។ ទោះទ្រង់មិនបានដឹងច្បាស់អំពីពេលអនាគត ទ្រង់ក៏បានប្រាប់គេថា បើព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហឫទ័យនឹងស្តេចដាវីឌទេ នោះសូមព្រះអង្គប្រព្រឹត្តនឹងស្តេចដាវីឌ តាមព្រះហឫទ័យចុះ”(ខ.២៦)។ ទ្រង់ជ្រាបថា ទ្រង់អាចទុកចិត្តព្រះអម្ចាស់បាន។ គ្រីស្ទីណា រ៉ូសេទីក៏បានទុកចិត្តព្រះផងដែរ ហើយជីវិតរបស់គាត់ក៏បានបញ្ចប់ដោយមានក្តីសង្ឃឹម។ វិថីជីវិតរបស់អ្នកជឿព្រះអាចបត់ចុះឡើងៗ ហើយក៏ឡើងទួលដ៏ពិបាក ឆ្ពោះទៅរកព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌…

Read article

ព្រះទ្រង់មានផែនការ

March, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 29/03/2023

បុត្រីផារ៉ោន … ក៏ឲ្យឈ្មោះថា ម៉ូសេ ដោយថា “អញបានស្រង់វាពីទឹកមក”។ និក្ខមនំ ២:១០ កាលគេរកឃើញក្មេងស្រីពីរនាក់ គេមិនបានដឹងច្បាស់ថា ពួកគេមានអាយុប៉ុន្មានទេ។ ម្នាក់ត្រូវបានគេប្រទះឃើញនៅលើជណ្តើរព្រះវិហារមួយ ហើយម្នាក់ទៀតគ្រាន់តែបានដឹងថា ដូនជីនៅព្រះវិហារកាតូលិកបានយកនាងទៅចិញ្ចឹម។ អ្នកទាំងពីរបានកើតនៅប្រទេសប៉ូឡូញ ក្នុងអំឡុងសម័យសង្រ្គាមលោកលើកទី២។ អស់រយៈពេលជិត ៨០ឆ្នាំ អ្នកស្រីហាលីណា(Halina) និងអ្នកស្រីគ្រីស្ទីណា(Krystyna) មិនដែលបានស្គាល់គ្នាសោះ។ តែការធ្វើតេស្តឌីអិនអេ ក៏បានរកឃើញថា អ្នកទាំងពីរគឺជាបងប្អូនបង្កើត ហើយបាននាំឲ្យមានការជួបជុំឡើងវិញដ៏មានអំណរ។ លទ្ធផលតេស្តឌីអិនអេនោះក៏បានបើកបង្ហាញថា ពួកគេមានជាប់កេរដំណែលជនជាតិយូដា ឬជ្វីប ហើយគេក៏អាចបកស្រាយ អំពីមូលហេតុដែលអ្នកទាំងពីរត្រូវគេបោះបង់ចោល កាលនៅតូច។ ពួកមនុស្សអាក្រក់បានតាមសម្លាប់អ្នកទាំងពីរ ដោយសារអត្តសញ្ញាណរបស់ពួកគេជាជនជាតិយូដា។ ខ្ញុំក៏បាននឹកស្រមៃអំពីម្តាយរបស់ក្មេងស្រីទាំងពីរ ដែលបានខ្លាចគេសម្លាប់ ហើយក៏បានទុកពួកគេចោលនៅកន្លែង ដែលអ្នកដទៃអាចប្រទះឃើញ ហើយជួយសង្រ្គោះពួកគេ។ រឿងនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីរឿងរបស់លោកម៉ូសេ។ គាត់បានចាប់កំណើតក្នុងសម័យដែលជនជាតិអេស៊ីព្ទកំពុងតែសម្លាប់រង្គាលក្មេងប្រុសជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ(និក្ខមនំ ១:២២)។ ម្តាយគាត់ក៏បានបណ្តែតគាត់ ក្នុងទឹកទន្លេ(២:៣) ដើម្បីឲ្យគាត់មានឱកាសរួចផុតសេចក្តីស្លាប់។ តាមពិត ព្រះទ្រង់មានផែនការជួយសង្រ្គោះរាស្រ្តព្រះអង្គ តាមរយៈលោកម៉ូសេ។ រឿងរបស់លោកម៉ូសេក៏បានចង្អុលបង្ហាញយើង ឲ្យងាកទៅរករឿងរបស់ព្រះយេស៊ូវផងដែរ។ ស្តេចផារ៉ោនព្យាយាមសម្លាប់រង្គាលក្មេងប្រុសសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយចំណែកឯស្តេចហេរ៉ូឌវិញ ទ្រង់បានបញ្ជាគេឲ្យសម្លាប់រង្គាលក្មេងប្រុសទាំងអស់…

Read article

កុំតាមពួកមានគ្នាច្រើន

February, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Tim Gustafson 15/02/2023

កុំឲ្យតាមពួកមានគ្នាច្រើន ដើម្បីប្រព្រឹត្តសេចក្តីអាក្រក់។ និក្ខមនំ ២៣:២ ក្នុងខ្សែភាពយន្តឆ្នាំ១៩៥៧មានចំណងជើងថា “បុរសចងកំហឹង១២នាក់” តួអង្គជាចៅក្រមបាននិយាយថា “មនុស្សម្នាក់បានស្លាប់ ហើយម្នាក់ទៀតរបួសធ្ងន់ មិនដឹងថា ឆ្លងផុតពីសេចក្តីស្លាប់ឬអត់”។ ក្នុងរឿងនេះ គេហាក់ដូចជាមានភស្តុតាងច្រើនលើសលប់ ក្នុងការចោទប្រកាន់យុវជនម្នាក់ ជាជនសង្ស័យ។ តែក្នុងអំឡុងពេលកាត់ក្តី គេក៏បានរកឃើញថា ក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យមានកំហុស។ ក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យម្នាក់ ក្នុងចំណោមក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យទាំង១០នាក់ បានបោះឆ្នោតឲ្យយុវជននោះរួចទោស។ ការជជែកដេញដោលដ៏ក្តៅគគុកក៏បានកើតមាន ដែលក្នុងនោះ គេក៏បានចំអកឲ្យក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យរូបនោះ ពេលដែលគាត់បានលើកឡើងអំពីភាពមិនប្រក្រតី នៃចម្លើយរបស់សាក្សី។ ពួកគេក៏បានបញ្ចេញកំហឹងកាន់តែខ្លាំង ហើយគេក៏បានមើលដឹងថា ក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យចិត្តអាក្រក់ទាំងនោះ កំពុងតែបង្ហាញចេញនូវចេតនាដែលចង់ឲ្យយុវជននោះស្លាប់ ទោះគាត់គ្មានកំហុសក៏ដោយ។ ទីបំផុត ក្រុមប្រឹក្សាចិត្តអាក្រក់ទាំងនោះក៏បានបោះឆ្នោតម្តងម្នាក់ៗ ឲ្យគាត់រួចទោស។ កាលព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបញ្ជា ដល់រាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ព្រះអង្គបានបង្គាប់ឲ្យពួកគេបង្ហាញចេញនូវចិត្តក្លាហាន ដោយចិត្តស្មោះត្រង់។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅពួកគេថា “កុំឲ្យធ្វើជាទីបន្ទាល់ដល់ពួកក្តីខាងអ្នកណាដែលមានគ្នាច្រើន ដើម្បីនឹងបង្វែរសេចក្តីយុត្តិធម៌ចេញនោះឡើយ”(និក្ខមនំ ២៣:២)។ អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះ តុលាការមិនត្រូវ “យល់មុខខាងឯអ្នកក្រក្នុងការក្តីគេដែរ”(ខ.៣) ហើយក៏មិនត្រូវ “បង្វែរសេចក្តីយុត្តិធម៌ ក្នុងរឿងក្តីរបស់អ្នកក្រឲ្យសោះ”(ខ.៦)។ ព្រះជាចៅក្រមដ៏សុចរិត ដែលសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមានភាពស្មោះត្រង់ នៅក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ នៅក្នុងរឿងបុរសចងកំហឹងទាំង១២ ក្រុមប្រឹក្សាវិនិច្ឆ័យទី៨ដែលបានបោះឆ្នោតឲ្យយុវជននោះរួចទោស បាននិយាយថា “គាត់ម្នាក់ឯង…

Read article

ជាបញ្ហារបស់ចិត្ត

January, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Tim Gustafson 18/01/2023

ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ចូរវិលមកវិញ ចូរបែរចេញពីរូបព្រះរបស់ឯងរាល់គ្នាទៅ ហើយងាកមុខពីអស់ទាំងការគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ឯងរាល់គ្នាចុះ។ អេសេគាល ១៤:៦ មានពេលមួយ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ជាគ្រូគង្វាលជនជាតិហ្កាណា បានបញ្ចាំងពន្លឺពិលមកលើរូបឆ្លាក់មួយ ដែលគេបានផ្អែកពីលើជញ្ជាំងផ្ទះខ្ទមមួយ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា “តើអ្នកឃើញទេ? នេះជារូបព្រះប្រចាំភូមិនេះ”។ រៀងរាល់ពេលល្ងាចថ្ងៃអង្គារ លោកគ្រូគង្វាលស៊ែម(Sam) បានធ្វើដំណើរចូលទៅក្នុងព្រៃ ដើម្បីបង្រៀនព្រះគម្ពីរ ក្នុងភូមិដាច់ស្រយាលមួយនេះ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេសេគាល យើងឃើញថា ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះបានបណ្តាលឲ្យសាសន៍យូដាជួបរឿងអាក្រក់ៗជាច្រើន។ ពេលដែលអ្នកដឹកនាំ នៅទីក្រុងយេរូសាឡិម មកជួបហោរាអេសេគាល ព្រះទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលមកកាន់គាត់ថា “ពួកអ្នកទាំងនេះបានតាំងរូបព្រះរបស់គេ នៅក្នុងចិត្តខ្លួន ក៏បានដាក់ហេតុចំពប់របស់អំពើទុច្ចរិតខ្លួន នៅចំពោះមុខហើយ”(១៤:៣)។ ព្រះទ្រង់មិនគ្រាន់តែបានព្រមានពួកគេ មិនឲ្យថ្វាយបង្គំរូបឆ្លាក់ធ្វើពីឈើ ឬថ្មប៉ុណ្ណោះទេ។ ព្រះអង្គក៏បានបង្ហាញពួកគេផងដែរថា ការថ្វាយបង្គំរូបព្រះជាបញ្ហា នៅក្នុងចិត្ត។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានបញ្ហានេះ។ គ្រូបង្រៀនព្រះគម្ពីរឈ្មោះ អាលីស្ទែរ បេក(Alistair Begg) បានពិពណ៌នាថា “រូបព្រះគឺជាអ្វីៗ ដែលយើងចាត់ទុកថា សំខាន់ជាងព្រះ និងអ្វីៗដែលយើងគិតថា មានសារៈសំខាន់ នៅក្នុងការស្វែងរកសន្តិភាព ការលើកដំកើងខ្លួនឯង ការស្កប់ចិត្ត ឬការទទួលស្គាល់ពីអ្នកដទៃ”។ សូម្បីតែអ្វីៗដែលហាក់ដូចជាមានភាពត្រឹមត្រូវ ក៏អាចក្លាយជារូបព្រះរបស់យើងផងដែរ។ ពេលណាយើងស្វែងរកការកម្សាន្តចិត្ត ឬតម្លៃរបស់ខ្លួនឯង…

Read article

នៅពីក្រោយភាពល្អឥតខ្ចោះ

December, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Tim Gustafson 25/12/2022

ដ្បិតពួកប្អូនទ្រង់មិនបានជឿដល់ទ្រង់ទេ។ យ៉ូហាន ៧:៥ វីដេអូរឿងបុណ្យណូអែល ដែលគ្រួសារលោកបាកឃ័រ(Barker) បានសម្តែងមើលទៅ ហាក់ដូចជាធ្វើបានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ ក្នុងវីដេអូនោះ គេឃើញអ្នកគង្វាល៣នាក់ ដែលបានស្លៀករ៉ូប (សម្ដែងដោយ ក្មេងប្រុសរបស់គ្រួសារនេះ) បានអង្គុយជុំវិញភ្នក់ភ្លើង ក្នុងវាលស្មៅ។ ភ្លាមៗនោះទេវតាមួយអង្គបានចុះមកពីទួល (សម្ដែងដោយបងស្រីរបស់ពួកគេ) ដោយភាពត្រចេះត្រចង់ណាស់ ទាស់តែនាងមានពាក់ស្បែកជើងកីឡាពណ៌ផ្កាឈូក។ ពេលដែលភ្លេងក្នុងវីដេអូនោះ កាន់តែកន្ត្រាក់អារម្មណ៍ ពួកអ្នកគង្វាលនោះក៏បានមើលទៅមេឃ ដោយការភ្ញាក់ផ្អើល។ ពួកគេបានដើរតាមផ្លូវលំមួយ នៅក្នុងវាលស្មៅ ឆ្ពោះទៅរកទារក ដែលជាទារកពិត សម្ដែងដោយប្អូនប្រុសរបស់ពួកគេ នៅក្នុងក្រោលសត្វសម័យបច្ចុប្បន្ន។ ពេលនោះ បងស្រីច្បងរបស់ពួកគេក៏បានដើរតួជានាងម៉ារាវិញម្តង។ បន្ទាប់មក ចូលដល់វគ្គបន្ថែម ឪពុករបស់ពួកគេក៏បានបង្ហើបឲ្យយើងទស្សនាទិដ្ឋភាពក្រៅឆាក។ ពេលកំពុងសម្ដែង ក្មេងតូចៗទាំងនោះបានរអ៊ូថា “ខ្ញុំរងាណាស់”។ “ខ្ញុំត្រូវទៅបន្ទប់ទឹកឥឡូវនេះ” “តើយើងអាចទៅផ្ទះបានទេ?” ម្តាយរបស់ពួកគេក៏បានប្រាប់ពួកគេម្តងហើយម្តងទៀត ឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ក្នុងការសម្ដែង។ ធាតុពិតនៃការសម្ដែងរបស់ពួកគេ គឺមិនមានភាពល្អឥតខ្ចោះ ដូចដែលគេបានគិតស្មាននោះទេ។ យើងងាយនឹងមើលឃើញភាពរលូន នៃសាច់រឿងរបស់បុណ្យណូអែលដំបូងបំផុត ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូវមានភាពល្អឥតខ្ចោះតាំងពីដើមដំបូង។ ស្តេចហេរ៉ូឌបានព្យាយាមធ្វើគុតព្រះអង្គ កាលព្រះអង្គជាទារកតូច(ម៉ាថាយ ២:១៣)។ នាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែបមានការយល់ច្រឡំមកលើព្រះអង្គ(លូកា ២:៤១-៥០)។ លោកិយស្អប់ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ៧:៧)។…

Read article

Tim Gustafson

នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ - Daily Manna

Useful links

Contact info

[email protected]

Newsletter signup