Xochitl Dixon

You are here:
ព្រះវរបិតា ដែល​យើង​អាច​ទុកចិត្ត​បាន

អេសាយ ២៦:១-៨ ឯ​អ្នកណា​ដែល​មាន​គំនិត​ជាប់​តាម​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​ថែរក្សា​អ្នក​នោះ ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​ព្រោះ​គេ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់​។ អេសាយ ២៦:៣ កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ហ្សាវា(Xavier) មាន​កម្ពស់១ម៉ែត្រ៩០​។ គាត់​បាន​ចាប់​លើក​កូន​ប្រុស​គាត់ ឈ្មោះ​ហ្សារាន(Xarian) ដែល​ជា​ក្មេង​ទើប​ចេះ​ដើរ​តេសតាស់​។ គាត់​លើក​កូន​ប្រុស​គាត់​ឡើង​ទៅ​លើ​យ៉ាង​ងាយ​ស្រួល ដោយ​កាន់ជើង​ដ៏​តូច​ល្អិត​របស់​កូន​ប្រុស​គាត់​ជាប់​។ គាត់​ក៏បាន​លាត​សន្ធឹង​ដៃ​ដ៏​វែង​របស់​គាត់ ដោយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​កូន​ប្រុស​គាត់ ឲ្យ​ទប់​លំនឹង​ខ្លួន​ឲ្យ​ជាប់​នៅ​លើ​បាតដៃ​របស់​គាត់ ប៉ុន្តែ ដៃ​គាត់​ក៏បាន​ត្រៀម​ជា​ស្រេច ដើម្បី​ចាប់​កូន​ប្រុស​គាត់ បើសិន​ជា​ចាំបាច់​។ ហ្សារាន​ក៏​បាន​ក្រោកឈរ​នៅ​លើ​បាតដៃ​របស់​គាត់ រួច​ទម្លាក់​ដៃ​ចុះ ដោយ​ទឹក​មុខ​ញញឹម ហើយ​ភ្នែក​គាត់​មើល​ចំ​មុខ​របស់​ឪពុក​គាត់ ដោយ​មិន​ងាក​បែរ​ទៅណា​។ ហោរា​អេសាយ ក៏​បាន​ប្រកាស​អំពី​អត្ថ​ប្រយោជន៍​នៃ​ការ​ផ្តោត​ចិត្ត ទៅលើ​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើង ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “ឯ​អ្នកណា​ដែល​មាន​គំនិត​ជាប់​តាម​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​ថែរក្សា​អ្នក​នោះ ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​ព្រោះ​គេ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់”(អេសាយ ២៦:៣)។ គាត់​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ ឲ្យ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ស្វែងរក​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ហើយ​បន្ត​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ជាមួយ​ព្រះអង្គ តាមរយៈ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​ថ្វាយបង្គំ​ផង​ដែរ​។ មនុស្ស​ស្មោះ​ត្រង់​ទាំង​នោះ នឹង​បាន​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​ការ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ ដែល​បាន​កើត​ឡើង តាមរយៈ​ការ​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ដ៏​រឹងមាំ​ជាមួយ​ព្រះវរបិតា​។ ក្នុង​នាម​យើង​ជា​កូន​ស្ងួន​ភ្ងា​របស់​ព្រះអង្គ យើង​អាច​ប្រកាស​ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន​ថា “ចូរ​ទុកចិត្ត​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ដរាប​ចុះ ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ថ្មដា​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច”(ខ.៤)។ តើ​ហេតុ​អ្វី? ព្រោះ​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើង​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ជា​ព្រះ​ដែល​យើង​អាច​ទុកចិត្ត​បាន​។ ព្រះអង្គ…

Read article
ព្រះ​អង្គ​ប្រើ​ទី​បន្ទាល់​របស់​យើង

ទំនុក​ដំកើង ១០៧:១-៩ គួរ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​ដែល​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ប្រោស​លោះ​បាន​ថា​ដូច្នេះ​ដែរ​។ ទំនុក​ដំកើង ១០៧:២ ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំ​បាន​បើក​មើល​ប្រអប់​អនុស្សាវរីយ​មួយ ហើយ​ក៏​បាន​យក​ក្រឡះ​អាវ​តូច​មួយ​ធ្វើ​ពី​ប្រាក់ ដែល​មាន​រូបរាង និង​ទំហំ​ប៉ុន​ជើង​របស់​កូន​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្តាយ​អាយុ១០សប្តាហ៍​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អង្អែល​ក្រឡះ​ដែល​មាន​រូបរាង​ដូច​ជើង​ទារក​នោះ ដោយ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​រលូត​កូន ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ខ្ញុំ​មាន​ផ្ទៃពោះ​លើក​ដំបូង និង​នឹក​ចាំ​អ្នក​ដែល​បាន​និយាយ​ថា ខ្ញុំ “មាន​សំណាង” ដែល​បាន​រលូត​កូន នៅពេល​ដែល​កូន​នោះ​នៅ​តូច​នៅឡើយ​។ ខ្ញុំ​បាន​សោក​សង្រេង ដោយ​ដឹង​ថា កូន​របស់​ខ្ញុំ​ពិតជា​មាន​ជើង ក៏​ដូច​ជា​មាន​បេះដូង​ដែល​ធ្លាប់​លោត នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​របស់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​បាន​រំដោះ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​រួចផុត ពី​ជំងឺ​ធ្លាក់​ទឹក​ចិត្ត និង​បាន​ប្រើ​ទី​បន្ទាល់​ខ្ញុំ ដើម្បី​កម្សាន្ត​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ ដែល​កំពុង​សោក​សង្រេង បន្ទាប់​បាន​បាត់បង់​កូន​ជាទី​ស្រឡាញ់​។ ជាង​២​ទសវត្សរ៍​បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​រលូត​កូន ខ្ញុំ​និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​កូន​នោះ​ថា ខាយ(Kai) ដែល​ក្នុង​ភាសា​ខ្លះ ឈ្មោះ​នេះ​មាន​ន័យថា “អរ​សប្បាយ”។ ទោះ​ខ្ញុំ​នៅតែ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត ដោយសារ​ការ​បាត់បង់​នេះ ខ្ញុំ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រោស​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ជា ហើយ​ប្រើ​ទី​បន្ទាល់​ខ្ញុំ ដើម្បី​ជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​។ អ្នក​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក១០៧ បាន​បង្ហាញ​ការ​អរ​សប្បាយ​នឹង​ចរិត​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ ហើយក៏​បាន​ច្រៀង​សរសើរ​ព្រះ​អង្គ​ថា “ឱ​សូម​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិត​ទ្រង់​ល្អ សេចក្តី​សប្បុរស​នៃ​ទ្រង់​ស្ថិត​ស្ថេរ​នៅ​ជានិច្ច” (ខ.១)។ ព្រះអង្គ​បាន​ជំរុញ “ពួក​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រោស​លោះ” ឲ្យ​ចែក​ចាយ​ទី​បន្ទាល់​របស់​ពួកគេ ដល់​អ្នក​ដទៃ​ផង​ដែរ(ខ.២)…

Read article
ព្រះ​អម្ចាស់​ស្តាប់​ឮ​យើង​អធិស្ឋាន

ទំនុក​ដំកើង ៣៩:៤-១៣ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ស្តាប់​ពាក្យ ដែល​ទូល​បង្គំ​អធិស្ឋាន សូម​ផ្ទៀង​ព្រះ​កាណ៌​ស្តាប់​សំរែក​ទូល​បង្គំ​ផង​។ ទំនុក​ដំកើង ៣៩:១២ មាន​ក្មេង​ជា​សិស្ស​ថ្នាក់ទី១ម្នាក់ បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​កាន់​លេខ​៩១១ ជាលេខសង្រ្គោះ​បន្ទាន់​។ អ្នក​លើក​ទូរស័ព្ទ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់  ក៏​បាន​ឆ្លើយតប​។ ក្មេង​ប្រុស​នោះ​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា “ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ជា​បន្ទាន់​។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ធ្វើ​លំ​ហាត់​លេខ​ដក ដែល​គ្រូ​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នៅ​ផ្ទះ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​ធ្វើ​ទេ”។ ភ្នាក់ងារ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់​ដែល​កំពុង​ឆ្លើយ​ឆ្លង​ជាមួយ​គាត់ ក៏​បាន​ជួយ​បង្រៀន​គាត់​ធ្វើ​លេខដក រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ឮ​សម្លេង​ស្រ្តី​ម្នាក់ ដើរ​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់​របស់​ក្មេង​នោះ ហើយ​និយាយ​ថា “ចននី(Johnny) កូន​កំពុង​ធ្វើ​អី​ហ្នឹង?” ចននី​ក៏​បាន​បក​ស្រាយ​ថា គាត់​មិន​អាច​ធ្វើ​លំ​ហាត់​គណិត​វិទ្យា​ដែល​គ្រូ​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នៅ​ផ្ទះ តែ​គាត់​ចាំ​ថា ម្តាយ​គាត់​ធ្លាប់​ប្រាប់​គាត់​អំពី​របៀប​ស្វែងរក​ការ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់​។ ចននី​ក៏បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅលេខ៩១១​។ សម្រាប់​ចននី គាត់​គិត​ស្មានថា គាត់​មាន​ហេតុផល​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​ទូរស័ព្ទ​ហៅ​ជំនួយ​បន្ទាន់​។ សម្រាប់​ភ្នាក់ងារ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ដែល​មាន​ចិត្ត​អាណិត​ដល់​គាត់ ការ​ជួយ​ប្រៀន​ក្មេង​ប្រុស​នេះ​ធ្វើ​លំ​ហាត់ គឺជា​រឿង​ដែល​ចាំបាច់ នៅពេល​នោះ​។ កាល​ស្តេច​ដាវីឌ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ត្រូវ​ការ​ជំនួយ ទ្រង់​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​ដឹងពី​ចុង​បំផុត​នៃ​ទូល​បង្គំ ហើយពី​ចំនួន​ថ្ងៃ​អាយុ​នៃ​ទូល​បង្គំ​ផង ដើម្បី​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​បាន​ដឹង​ជា​មាន​ជីវិត​ផុយ​ស្រួយ អម្បាល​ម៉ាន​ទៅ”(ទំនុក​ដំកើង ៣៩:៤)។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏បាន​ពោល​ទៀត​ថា “ទូល​បង្គំ​សង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់តែ១ប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៧)។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ទ្រង់​បាន​ទូល​អង្វរ សូម​ព្រះ​អម្ចាស់​ព្រះ​សណ្ដាប់​សម្រែក​របស់​ទ្រង់(ខ.១២)។ ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​ចែង​ជា​លម្អិត​ថា កាល​នោះ…

Read article
មាន​លក្ខណៈ​កាន់តែ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ

យ៉ូហាន ១៧:៦-១៧ គេ​មិនមែន​ជា​របស់​ផង​លោកីយ៍ ដូច​ជា​ទូល​បង្គំ​ក៏​មិនមែន​ជា​របស់​លោកីយ៍​ដែរ​។ យ៉ូហាន ១៧:១៦ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​សត្វ​ទីទុយ​ធំ​ពណ៌​ប្រផេះ​មក ឲ្យ​មាន​ជំនាញ​បន្លំ​ខ្លួន ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ពិបាក​មើល​វា​ស្គាល់​ក្នុង​ធម្មជាតិ​។ ពួកវា​មាន​រោម​ពណ៌​ទឹក​ប្រាក់​លាយ​ប្រផេះ​ឆ្លាស់​គ្នា ដែល​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួកវា​អាច​បន្លំ​ខ្លួន ជា​មួយ​សម្បកឈើ ពេលណា​ពួកវា​សម្ងំ​នៅ​លើ​ដើមឈើ​។ ពេលណា​សត្វ​ទីទុយ​ប្រភេទ​នេះ​ចង់​បន្ត​លាក់​ខ្លួន​មិន​ឲ្យ​គេ​មើល​ឃើញ​ពួកវា ពួកវា​ក៏បាន​បន្លំ​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​បរិស្ថាន​ជុំវិញ ដោយ​ជំនួយ​ពី​រោម​របស់​ពួកវា ដែល​មាន​ពណ៌​ដូច​សម្បកឈើ​។ ជា​ញឹក​ញាប់ រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​សត្វ​ទីទុយ​ប្រភេទ​នេះ​ណាស់​។ ទោះ​ដោយ​ចេតនា ឬ​ដោយ​អចេតនា​ក្តី​យើង​អាច​បន្លំ​ខ្លួន​យ៉ាង​ងាយ​ស្រួល នៅ​ក្នុង​លោកិយ ដោយ​រស់នៅ និង​មាន​អាកប្ប​កិរិយា​ដូច​គេ ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​មើល​មិន​ដឹង​ថា យើង​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួក​សាវ័ក​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​ព្រះវរបិតា​បាន​ប្រទាន​មក​ព្រះអង្គ ដោយ​រើស​ចេញពី​លោកិយ​មក ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៧:៦)។ ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បាន​ទូល​សូម​ព្រះវរបិតា​ការពារ និង​ប្រទាន​កម្លាំង​ឲ្យ​ពួកគេ​រស់នៅ ក្នុង​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ និង​ក្តី​អំណរ ដោយ​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ទុក្ខ​លំបាក បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​អង្គ​យាង​ឡើង​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ(ខ.៧-១៣)។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ទូល​បង្គំ​មិន​សូម​ឲ្យ​យក​គេ​ចេញពី​លោកីយ៍​ទេ គឺ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​រក្សា​គេ ឲ្យ​រួចពី​សេចក្តី​អាក្រក់​វិញ”(ខ.១៥)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជ្រាប​ថា សាវ័ក​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រូវ​ការ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ និង​ការ​ញែក​ចេញពី​លោកិយ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​រស់នៅ​ស្រប​តាម​គោល​បំណង ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ចាត់​ពួកគេ​ឲ្យ​ចេញទៅ​បំពេញ(ខ.១៦-១៩)។ ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​អាច​ជួយ​យើង ឲ្យ​ងាក​ចេញពី​ការ​ល្បួង​ដែល​នាំ​យើង​បន្លំ​ខ្លួន​ក្នុង​លោកិយ ឬ​ត្រាប់​តាម​លោកិយ​។ ពេលណា​យើង​ចុះ​ចូល​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ យើង​អាច​ផ្លាស់​ប្រែ​មាន​ចរិត​លក្ខណៈ​កាន់តែ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​រស់នៅ ដោយ​ការ​រួបរួម និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ អ្នក​ដទៃ​នឹង​បាន​ឃើញ​ទី​បន្ទាល់​ល្អ​របស់​យើង…

Read article
បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ក្នុង​ការ​ប្រព្រឹត្ត

ហេព្រើរ ១៣:១៥-២១ កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​នឹង​ធ្វើ​គុណ ហើយ​ចែក​ចាយ​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​គ្រឿង​បូជា​យ៉ាង​នោះ​។ ហេព្រើរ ១៣:១៦ ស្រ្តី​មេម៉ាយ​ម្នាក់ ជា​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​សុភាព​បុរស​វ័យ​ចំណាស់​ម្នាក់ ជាង៥ឆ្នាំមក​ហើយ​។ ថ្ងៃ​មួយ បុរស​នោះ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​សុខុមាល​ភាព​របស់​នាង ក៏​បាន​ចុច​កណ្ដឹង​ទ្វារ​ផ្ទះ​នាង​។ គាត់​​ក៏បាន​ប្រាប់​នាង​ថា “ខ្ញុំ​មិន​បាន​ឃើញ​អ្នក ជិត​មួយ​សប្តាហ៍​ហើយ​។ ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​ចង់​មក​មើល អ្នក​មាន​សុខ​ទុក្ខ​យ៉ាងណា​ដែរ”។ ការ​ដែល​គាត់​ចង់​ដឹងពី​សុខ​ទុក្ខ​របស់​នាង គឺ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​នាង​ណាស់​។ នាង​បាន​បាត់បង់​ឪពុក​តាំងពី​ក្មេង ដូច​នេះ នាង​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ណាស់ ពេល​ដែល​បាន​ដឹង​ថា មាន​បុរស​ចិត្ត​ល្អ​ម្នាក់​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​នាង និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​នាង​។ ពេលណា​យើង​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​សប្បុរស ដោយ​មិន​ចង់​បាន​ការ​តប​ស្នង ឬ​មិនមែន​ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​សរសើរ​យើង នោះ​មានន័យថា យើង​កំពុង​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ ដោយ​នាំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​ចែងថា អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ត្រូវ “ថ្វាយ​ពាក្យ​សរសើរ ដោយសារ​ទ្រង់ ទុកជា​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​ជានិច្ច គឺ​ជា​ផល​នៃ​បបូរ​មាត់ ដែល​ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​ព្រះ​នាម​ទ្រង់” (ហេព្រើរ ១៣:១៥)។ បន្ទាប់មក កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​ក៏បាន​បង្គាប់​ពួកគេ ឲ្យ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ជំនឿ​ក្នុង​ការ​រស់នៅ ដោយ​មិន “ភ្លេច​នឹង​ធ្វើ​គុណ ហើយ​ចែក​ចាយ​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ​នឹង​គ្រឿង​បូជា​យ៉ាង​នោះ”(ខ.១៦)។ ការ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​ថ្លែង​ព្រះ​នាម​ព្រះអង្គ គឺជា​ដង្វាយ​ដែល​យើង​ត្រូវ​ថ្វាយ​ដោយ​អំណរ និង​ជា​ឯកសិទ្ធិ​ដែល​យើង​ម្នាក់ៗ​មាន​។ ប៉ុន្តែ យើង​អាច​បង្ហាញ​ក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត​ប្រាកដ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​បាន នៅ​ពេលណា​យើង​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ​។…

Read article
ជីវិត​ដែល​មានន័យ

កូល៉ុស ១:៣-១២ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ដើរ​បែប​គួរ​នឹង​ព្រះអម្ចាស់ ទាំង​គាប់​ចិត្ត​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ឲ្យ​បាន​បង្កើត​ផល​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​ការ​ល្អ ហើយ​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​កាន់តែ​ច្បាស់​ឡើង​។ កូល៉ូស ១:១០ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រៀម​ខ្លួន ដើម្បី​ធ្វើ​កម្មវិធី​រំឭក​អំពី​កិច្ចការ​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពាក្យ​សម្ដី សម្រាប់​ពិពណ៌នា អំពី​ជីវិត​របស់​គាត់ ចាប់​តាំងពី​ពេល​គាត់​ចាប់​កំណើត ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ទទួល​មរណៈ​ភាព​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​ដ៏​ល្អ ក៏​ដូចជា​ពេល​មិន​ល្អ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអម្ចាស់ សម្រាប់​ថ្ងៃ​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​គាត់ បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​ជីវិត​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ចម្រើន​ឡើង ក្នុង​ជំនឿ​ជាមួយ​គ្នា ហើយក៏​មាន​អ្នក​ចែក​ចាយ អំពី​ពេល​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ ដោយ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​សប្បុរស​។ ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ជីវិត​ដែល​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ តែ​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ដ៏​មានន័យ និង​រស់នៅ​បាន​ល្អ ថ្វាយ​ព្រះយេស៊ូវ​។ គ្មាន​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ណា​ម្នាក់ មាន​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ​ឡើយ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវ​​អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​​រស់នៅ ក្នុង​ជីវិត​ដែល​សក្តិ​សមនឹង​ការ​ត្រាស់ហៅ​របស់​ព្រះអង្គ ហើយ​ផ្គាប់​ចិត្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​ការ​គ្រប់​យ៉ាង(កូល៉ុស ១:១០)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ចែក​ចាយ​ថា គេ​បាន​ឮ​ល្បី​អំពី​សេចក្តី​ជំនឿ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូល៉ុស(ខ.៣-៦)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​បាន​ប្រទាន​ពួកគេ​នូវ “ប្រាជ្ញា និង​ការ​យល់​ដឹង” និង​ប្រទាន​កម្លាំង​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​បង្កើត​ផល​ផ្លែ ក្នុង​ការ​ល្អ​នីមួយៗ​ដែល​ពួកគេ​បាន​ធ្វើ ដោយ​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់ កាន់តែ​ច្បាស់​ថែម​ទៀត(ខ.៩-១០)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​អធិស្ឋាន ឲ្យ​អ្នកជឿ​ទាំង​អស់​នោះ ហើយ​ពោល​សរសើរ​ពួកគេ…

Read article
អំណោយ​ដែល​កែ​ប្រែ​ជីវិត

ទំនុក​ដំកើង ១១៩:៩-២០ ទូល​បង្គំ​នឹង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​បញ្ញត្ត​ទ្រង់​ទាំង​ប៉ុន្មាន ឥត​ភ្លេច​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ឡើយ​។ ទំនុក​ដំកើង ១១៩:១៦ មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ស្វាគមន៍​ក្រុម​យុវជន ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ចែក​ព្រះ​គម្ពីរ​ដល់​ពួកគេ​។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា “ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រើ​អំណោយ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ទាំង​នេះ ដើម្បី​កែ​ប្រែ​ជីវិត​អ្នក”។ នៅ​ពេលយប់​នោះ មាន​សិស្ស​ពីរបី​នាក់​បាន​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ថា នឹង​អាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹង​ល្អ​យ៉ូហាន​ទាំង​អស់​គ្នា​។ យើង​ក៏បាន​បន្ត​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ក្រុម​យុវជន​នេះ ឲ្យ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​នៅ​ផ្ទះ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បង្រៀន​ពួកគេ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ជួបជុំ​រៀង​រាល់​សប្តាហ៍​។ ជាង១សប្តាហ៍​ក្រោយមក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ជួប​សិស្ស​របស់​យើង​ម្នាក់​។ នាង​ថា នាង​នៅតែ​បន្ត​ប្រើ​ព្រះ​គម្ពីរ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​នាង​។ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឃើញ​ទី​បន្ទាល់​ដ៏​ល្អ​នៃ​ជីវិត​របស់​នាង ដែល​ពេញ​ដោយ​សេចក្តី​ជំនឿ​។ ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​អំណាច​ដល់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ឲ្យ​អាន និង​សូត្រ​ខ​គម្ពីរ ព្រម​ទាំង​ចាំ​ទំព័រ​ដែល​ពួកគេ​អាច​រក​មើល​ខ​គម្ពីរ​ផង​ដែរ​។ ព្រះ​អង្គ​ជួយ​ឲ្យ​យើង​អាច​បន្ត​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​នៃ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ ដោយ​រស់នៅ ស្រប​តាម​ខ​គម្ពីរ(ទំនុក​ដំកើង ១១៩:៩)។ ព្រះអម្ចាស់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ស្វែងរក​បំណង​ព្រះទ័យ និង​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ប្រើ​សេចក្តី​ពិត​ដែល​មិន​ចេះ​ប្រែ​ប្រួល​របស់​ព្រះអង្គ ដើម្បី​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប និង​កែ​ប្រែ​ជីវិត​យើង(ខ.១០-១១)។ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ យើង​អាច​ទូល​សូម​ព្រះអង្គ​​ជួយ​យើង ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះអង្គ និង​យល់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ(ខ.១២-១៣)។ ពេលណា​យើង​ស្គាល់​តម្លៃ​នៃ​ការ​រស់នៅ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ យើង​អាច “អរ​សប្បាយ” ក្នុង​ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះអង្គ ដូច​មនុស្ស​ដែល​អរ​សប្បាយ​នឹង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​គ្រប់​យ៉ាង(ខ.១៤-១៥)។ បានជា​យើង​អាច​ច្រៀង ដូច​អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ថា “ទូល​បង្គំ​នឹង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​បញ្ញត្ត​ទ្រង់​ទាំង​ប៉ុន្មាន ឥត​ភ្លេច​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ឡើយ” (ខ.‌១៦)។…

Read article
ពេល​វេលា​ដែល​នៅសល់ សុទ្ធតែ​សំខាន់

២ធីម៉ូថេ ៤:‌១-៨ តែ​ឯ​អ្នក ចូរ​ឲ្យ​មាន​គំនិត​នឹងធឹង ក្នុង​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​វិញ ចូរ​ទ្រាំទ្រ​នឹង​សេចក្តី​លំបាក ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ជា​គ្រូ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ចុះ​។ ២ធីម៉ូថេ ៤:៥ កាល​កប៉ាល់​ទីតានិច​បុក​ផ្ទាំង​ទឹកកក ក្នុង​ខែ​មេសា ឆ្នាំ១៩១២ លោក​គ្រូ​គង្វាល ចន ហាភ័រ(John Harper) រកបាន​កន្លែង​អង្គុយ​មួយ សម្រាប់​កូន​ស្រី​គាត់ មាន​អាយុ៦ឆ្នាំ នៅ​លើ​ទូក​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ដែល​មាន​ចំនួន​កំណត់​។ គាត់​ក៏​បាន​ប្រគល់​អាវ​សុវត្ថិភាព​របស់​គាត់ ទៅ​អ្នក​ដំណើរ​ម្នាក់ ហើយក៏​បាន​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ ដល់​នរណា​ក៏ដោយ ដែល​ចង់​ស្តាប់​គាត់​ចែក​ចាយ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​កប៉ាល់​ទីតានិច​កំពុង​លិច មនុស្ស​រាប់​រយ​នាក់​កំពុង​រង់​ចាំ ការ​ជួយ​សង្រ្គោះ ដែល​មិន​ទំនងជា​អាច​កើត​មាន លោក​ហាភ័រ​ក៏​បាន​ហែល​ទឹក​ទៅ​រក​មនុស្ស​ម្នាក់​ហើយ​ម្នាក់​ទៀត ​ដែល​កំពុង​អណ្តែត​នៅ​លើទឹក ហើយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា “ចូរ​ជឿ​ដល់​ព្រះ​អម្ចាស់​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​ទៅ នោះ​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ​ហើយ”(កិច្ចការ ១៦:៣១)។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ជួបជុំ​នៅ​ទីក្រុង​អនតារីយ៉ូ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​បាន​រួច​ជីវិត ក្នុង​ហេតុ​ការណ៍​លិច​កប៉ាល់​ទីតានិច បុរស​ម្នាក់​បាន​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​គឺជា “មនុស្ស​ចុង​ក្រោយ ដែល​លោក​គ្រូ​គង្វាល ចន ហាភ័រ​បាន​នាំ​ឲ្យ​ជឿ​ព្រះ”។ ពី​ដំបូង​គាត់​បាន​បដិសេធន៍ នៅពេល​ដែល​លោក​គ្រូ​ហាភ័រ​ប្រាប់​គាត់​ឲ្យ​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ តែ​បន្ទាប់មក គាត់​ក៏​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ នៅពេល​ដែល​គ្រូ​អធិប្បាយ​រូប​នេះ​បាន​ប្រាប់​គាត់​ម្តង​ទៀត ឲ្យ​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ​។ គាត់​បាន​ឃើញ​លោក​គ្រូ​ហាភ័រ​លះបង់​ពេល​វេលា​ចុង​ក្រោយ​នៃ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ចែក​ចាយ​ដំណឹង​ល្អ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ មុន​ពេល​ដែល​គ្រូ​គង្វាល​រូប​នេះ​បាត់បង់​ជីវិត ដោយសារ​ទឹកស​មុទ្រ​ត្រជាក់​ពេក…

Read article
ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់

យ៉ូហាន ១៤:១៥-២១ អ្នកណា​ដែល​មាន​បញ្ញត្ត​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​កាន់​តាម គឺ​អ្នក​នោះ​ហើយ​ដែល​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ឯ​អ្នកណា​ដែល​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ នោះ​ជាទី​ស្រឡាញ់​នៃ​ព្រះវរបិតា​ខ្ញុំ​ហើយ​។ យ៉ូហាន ១៤:២១ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​កម្មវិធី​មង្គល​ការ​របស់​ខ្ញុំ គ្រូ​គង្វាល​ដែល​បាន​ផ្សំ​ផ្គុំ​ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ បាន​សួរ​ខ្ញុំ​ថា “តើ​អ្នក​សន្យា​ថា នឹង​ស្រឡាញ់ គោរព និង​ស្តាប់​បង្គាប់​ស្វាមី​របស់​អ្នក រហូត​អស់​មួយ​ជីវិត​ទេ?” ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​មើល​មុខ​ស្វាមី​ខ្ញុំ ដោយ​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ថា “តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ស្តាប់​បង្គាប់​គាត់​ឬ?” យើង​កសាង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង ផ្អែក​ទៅលើ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​គោរព មិនមែន​ដោយ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ដោយ​គ្មាន​ការ​ពិចារណា ដូច​ពាក្យ​សច្ចា​នោះ​ទេ​។ ឪពុក​ក្មេក​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ថតរូប​វីដេអូ​ជាប់​ទិដ្ឋភាព​ដែល​ខ្ញុំ​បើក​ភ្នែក​ធំៗ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ពិចារណា​អំពី​ពាក្យ​ស្តាប់​បង្គាប់ រួច​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា “ចាស ខ្ញុំ​យល់​ព្រម”។ ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ការ​ប្រឆាំង​របស់​ខ្ញុំ​ចំពោះ​ពាក្យ ស្តាប់​បង្គាប់ គឺ​មិន​មាន​ជាប់​ទាក់ទង​អ្វី​នឹង​ទំនាក់​ទំនង​ដ៏​ស្មុគស្មាញ​រវាង​ប្តី​និង​ប្រពន្ធ​នោះ​ទេ​។ កាលពី​មុន ខ្ញុំ​យល់​ឃើញថា ការ​ស្តាប់​បង្គាប់ គឺជា “ការ​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង” ឬ “ការ​បង្ខំ​ឲ្យ​ចុះ​ចូល” តែ​ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​បង្រៀន​ដូច​នេះ​ទេ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ ពាក្យ​ស្តាប់​បង្គាប់ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ គឺ​បាន​បង្ហាញ​អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​យើង​អាច​មាន​ចំពោះ​ព្រះ តាម​របៀប​ជា​ច្រើន​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ​អបអរ​ខួប​៣០ឆ្នាំ នៃ​អាពាហ៍ពិពាហ៍​របស់​យើង យើង​នៅតែ​រៀន​ស្រឡាញ់​ព្រះយេស៊ូវ និង​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក…

Read article
យើង​មិន​អាច​ស្រឡាញ់ ខ្លាំង​ជាង​ព្រះអង្គ

១យ៉ូហាន ៤:១៥-២១ ឯ​យើង​រាល់​គ្នា យើង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់ ពីព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ជាមុន​។ ១យ៉ូហាន ៤:‌១៩ កាល​ហ្សាវា(Xavier) កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ នៅ​រៀន​ក្នុង​សាលា​មត្តេយ្យ គាត់​បាន​លាត​សន្ធឹង​ដៃ​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា “កូន​ស្រឡាញ់​ម៉ាក់ ធំ​ប៉ុណ្ណេះ”។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​លាត​សន្ធឹង​ដៃ​ខ្ញុំ ហើយ​និយាយ​ថា “ម៉ាក់​ស្រឡាញ់​កូន ធំ​ប៉ុណ្ណេះ”។ គាត់​ក៏​បាន​ដាក់ដៃ​ចុះ ហើយ​ច្រត់​ចង្កេះ រួច​និយាយ​ថា “កូន​ស្រឡាញ់​ម៉ាក់​មុន”។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​គ្រវី​ក្បាល ហើយ​ប្រាប់​គាត់​ថា “ម៉ាក់​បាន​ស្រឡាញ់​កូន​មុន តាំងពី​ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​ដាក់​កូន​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្តាយ”។ ហ្សាវា​ក៏​បាន​បើក​ភ្នែក​ធំៗ “ម៉ាក់​ឈ្នះ​ហើយ” ខ្ញុំ​ប្រាប់​គាត់​ថា “យើង​ឈ្នះ​ទាំង​អស់​គ្នា ព្រោះ​ព្រះយេស៊ូវ​ស្រឡាញ់​យើង​មុន”។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ហ្សាវា​មាន​គ្រួសារ​ហើយ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​កំណើត​កូន​ដំបូង​របស់​គាត់ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​គាត់​បាន​ស្រឡាញ់​កូន​គាត់ ខ្លាំង​ជាង​កូន​គាត់​ស្រឡាញ់​គាត់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​បង្កើត​អនុស្សាវរីយ៍​ដ៏​ផ្អែម​ល្ហែម​ជាមួយ​គ្នា​។ ប៉ុន្តែ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រៀម​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ជីដូន ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ពេល​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ចៅ​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា នៅ​ពេល​ដែល​ហ្សាវា​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ភរិយា​គាត់​កំពុង​មាន​ផ្ទៃពោះ​។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​ធ្វើ​ការ​បញ្ជាក់​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ចំពោះ​យើង បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​សមត្ថភាព ដើម្បី​ស្រឡាញ់​ព្រះអង្គ និង​អ្នក​ដទៃ(១យ៉ូហាន ៤:‌១៩)។ ការ​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​យើង​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ទំនុក​ចិត្ត ដែល​ជួយ​ឲ្យ​យើង​មាន​ទំនាក់​ទំនង​កាន់តែ​ជ្រាល​ជ្រៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ(ខ.១៥-១៧)។ ពេលណា​យើង​បាន​ស្គាល់​ជម្រៅ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​ចំពោះ​យើង(ខ.១៩)…

Read article