Xochitl Dixon

You are here:
សូមបើកភ្នែកនៃដួងចិត្តទូលបង្គំ

អេភេសូរ ១:១៥-២៣ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ….បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ក៏បើក​សំដែង ឲ្យ​ដឹងពី​ដំណើរ​ស្គាល់​ទ្រង់​។ អេភេសូរ ១:១៧ កាលពី​ឆ្នាំ២០០១ កូន​ង៉ែត​ម្នាក់ ឈ្មោះ គ្រីស្ទោហ្វ័រ ដាហ្វលី(Christopher Duffley) បាន​កើត​មិន​គ្រប់ខែ ដោយ​គេ​មិន​មាន​សង្ឃឹមថា គាត់​អាច​មាន​ជីវិត​រស់​បានទេ​។ តែ​គាត់​បាន​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់ ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុម​វេជ្ជ​បណ្ឌិត​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ​៥ខែ គេ​ក៏​បាន​យក​គាត់​ទៅ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ថែទាំ​កុមារ​ដែល​កើត​មិន​គ្រប់​លក្ខណៈ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​អ៊ំ​ស្រី​របស់​គាត់​យក​គាត់​ទៅ​ចិញ្ចឹម​។ គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​បាន​ដឹង​ថា គ្រីស្ទោហ្វ័រ ជា​ក្មេង​ប្រុស​អាយុ៤ឆ្នាំ ដែល​មាន​សម្លេង​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ទោះ​គាត់​ពិការ​ភ្នែក ហើយ​មាន​ជំងឺ​អូទីហ្សិម​ក៏ដោយ​។ ៦ឆ្នាំ​ក្រោយមក គ្រីស្ទោហ្វ័រ​ក៏បាន​ឡើង​ច្រៀង បទចម្រៀង​ពិសេស នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​នៅ​ព្រះវិហារ មាន​ចំណង​ជើង​ថា “សូម​ព្រះ​អង្គ​បើក​ភ្នែក​នៃ​ដួង​ចិត្ត​ទូល​បង្គំ”។ គេ​បាន​ថត​សកម្មភាព​ច្រៀង​របស់​គាត់ បង្ហោះ​នៅ​តាម​បណ្ដាញ​អ៊ីនធឺណិត ហើយ​មាន​មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់​បាន​ទស្សនា​វីដេអូ​នោះ​។ នៅ​ឆ្នាំ២០២០ គ្រីស្ទោហ្វ័រ​បាន​ចែក​ចាយ​អំពី​គោលដៅ​របស់​គាត់ ដែល​ចង់​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ជន​ពិការ​។ គាត់​បាន​បន្ត​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា លទ្ធ​ភាព​ដែល​គាត់​អាច​ធ្វើ​បាន​គឺ​គ្មាន​ដែន​កំណត់​ឡើយ នៅ​ពេលណា​គាត់​បើក​ភ្នែក​នៃ​ដួង​ចិត្ត​គាត់ មើលទៅ​ផែនការ​របស់​ព្រះអង្គ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​កោត​សរសើរ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ(អេភេសូរ ១:១៥-១៦)។ គាត់​បាន​ទូល​សូម​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ពួកគេ​នូវ “ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ក៏​បើក​សំដែង ឲ្យ​ដឹងពី​ដំណើរ​ស្គាល់​ទ្រង់”(ខ.១៧)។ គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​ភ្នែក​របស់​ពួកគេ​បាន​ភ្លឺ ឬ​បើក​ឡើង…

Read article
ពេលដែលយើងបានឃើញព្រះអង្គ

១កូរិនថូស ១៣:៤-១៣ ដ្បិត​ឥឡូវ​នេះ យើង​មើល​ឃើញ​បែប​ស្រអាប់ ដូចជា​ដោយសារ​កញ្ចក់ តែ​នៅ​វេលា​នោះ នឹង​ឃើញ​មុខ​ទល់​នឹង​មុខ​។ ១កូរិនថូស ១៣:១២ គ្រូ​ពេទ្យ​ឯកទេស​ពិនិត្យ​ភ្នែក​បាន​ជួយ​អ៊ែនឌ្រា(Andreas) ជា​ក្មេង​អាយុ៣ឆ្នាំ ឲ្យ​រៀន​ប្រើ​វ៉ែនតា​ដំបូង​របស់​គាត់​។ គ្រូ​ពេទ្យ​ក៏បាន​ប្រាប់​នាង​ឲ្យ​មើលទៅ​កញ្ចក់​ឆ្លុះ​មុខ​។ អ៊ែនឌ្រា​ក៏បាន​មើលទៅ​រូប​ខ្លួន​ឯង នៅ​ក្នុង​កញ្ចក់ រួច​បែរ​មក​រក​ឪពុក​គាត់ ដោយ​ទឹក​មុខ​ញញឹម ដោយ​អំណរ និង​ក្តី​ស្រឡាញ់​។ បន្ទាប់មក ឪពុក​របស់​អ៊ែនឌ្រា​ក៏​បាន​ជូត​ទឹក​ភ្នែក​ឲ្យ​អ៊ែនឌ្រា​ថ្នមៗ ហើយ​សួរ​គាត់​ថា “ហេតុ​អ្វី​កូន​យំ?” អ៊ែនឌ្រា​ក៏​បាន​ឱប​ក​របស់​ឪពុក​គាត់ ហើយ​ឆ្លើយ​ថា “កូន​យំ ព្រោះ​កូន​អាច​មើល​ប៉ា​ឃើញ”។ គាត់​ក៏​បាន​ថយ​ក្រោយ ហើយ​ងើយ​ទៅលើ​បន្តិច មើល​ចំ​ភ្នែក​របស់​ប៉ា​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា “កូន​អាច​មើល​ប៉ា​ឃើញ​ហើយ”។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ប្រទាន​យើង​នូវ​ភ្នែក ឲ្យ​មើល​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូវ “ជា​រូប​អង្គ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មើល​មិន​ឃើញ”(កូល៉ុស ១:១៥)។ ទោះ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​ភ្នែក​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង​មើល​ឃើញ​ច្បាស់ តាមរយៈ​ការ​ចម្រើន​ឡើង​ផ្នែក​ចំណេះ​ដឹង តាមរយៈ​ព្រះ​គម្ពីរ ក៏​យើង​គ្រាន់តែ​អាច​មើល​ឃើញ​ផ្នែក​តូច​មួយ​នៃ​វិសាល​ភាព​ដែល​គ្មាន​ព្រំដែន​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​ចុង​ម្ខាង​នៃ​ភាព​អស់​កល្ប​។ ពេលណា​ពេល​វេលា​របស់​យើង​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ​លែង​មាន​ទៀត ឬ​នៅពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​យាង​ត្រឡប់​មកវិញ តាម​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា យើង​នឹង​បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ច្បាស់(១កូរិនថូស ១៣១២)។ ពេល​នោះ យើង​នឹង​មិន​ត្រូវ​ការ​វ៉ែនតា​ជា​ជំនួយ​ក្នុង​ការ​មើល ក្នុង​ពេល​ដែល​ពេញ​ដោយ​អំណរ ដែល​យើង​នឹង​បាន​ឃើញ​ព្រះគ្រីស្ទ​មុខ​ទល់​នឹង​មុខ ហើយ​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​ច្បាស់ ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​ស្គាល់​យើង​ម្នាក់ៗ​ជា​សមាជិក​ជាទី​ស្រឡាញ់​នៃ​រូបកាយ​ព្រះគ្រីស្ទ​ដែល​ជា​ពួក​ជំនុំ​។ ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​នឹង​បំពេញ​យើង…

Read article
ចិត្តដែលចូលចិត្តចែករំលែក

សូមអាន : សុភាសិត ១១:១៥-២៥ មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សទ្ធា នឹង​បាន​បរិបូរ ហើយ​អ្នកណា​ដែល​ស្រោច​ទឹក​ដល់​គេ នោះ​នឹង​បាន​គេ​ស្រោច​ទឹក​ដល់​ខ្លួន​ដែរ​។ សុភាសិត ១១:២៥ នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ នៃ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ក្នុង​រដ្ឋ​វីសខុនសិន មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​មក​ជូន​ដំណើរ​ខ្ញុំ ជាមួយ​កូន​ស្រី​របស់​គាត់​អាយុ៤ឆ្នាំ ឈ្មោះ​ឃីនស្ល៊ី(Kinslee)។ ឃីនស្ល៊ី​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា នាង​មិន​ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ត្រឡប់​ទៅវិញ​ទេ​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឱប​នាង ហើយ​ឲ្យ​ផ្លិត​មួយ​ទៅ​នាង ជា​ផ្លិត​ក្រ​ណាត់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ផាត់​ពណ៌​ដោយដៃ និង​បាន​ប្រមូល​ទុក​។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​នាង​ថា ពេលណា​នាង​នឹក​ខ្ញុំ អ្នក​អាច​ប្រើ​ផ្លិត​នេះ ហើយ​នឹក​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​នាង​។ នាង​ក៏បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា នាង​ចង់​បាន​ផ្លិត​មួយ​ទៀត​ជាង​ផ្លិត​មួយ​នេះ ជា​ផ្លិត​ធ្វើ​ពី​ក្រដាស​នៅ​ក្នុង​កាបូប​របស់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​នាង​ថា ផ្លិត​នោះ​ខូច​ហើយ​។ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​ផ្លិត​ដែល​ល្អ​ជាងគេ​ទៅ​នាង​។ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ស្តាយ​ក្រោយ​ទេ ដែល​បាន​ឲ្យ​ផ្លិត​ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ជាង​គេ​ទៅ​ឃីនស្ល៊ី​។ ពេល​ខ្ញុំ​ឃើញ​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត ខ្ញុំ​កាន់តែ​សប្បាយ​ចិត្ត​។ ក្រោយមក ឃីនស្ល៊ី​ក៏បាន​ប្រាប់​ម្តាយ​នាង​ថា នាង​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត ពេល​បាន​ឃើញ​ខ្ញុំ​រក្សា​ទុក​ផ្លិត​ដែល​បាន​ខូច​។ ពួកគេ​ក៏បាន​ផ្ញើ​ផ្លិត​ថ្មី​មួយ ដ៏​ប្រណិត​មក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​។ បន្ទាប់​ពី​ឃីនស្ល៊ី​បាន​ឲ្យ​អំណោយ​នេះ​ម​ក​ខ្ញុំ​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស​ហើយ គាត់​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​សប្បាយ​ចិត្ត​ឡើង​វិញ​។ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​សប្បាយ​ចិត្ត​ដែរ​។ នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​ដែល​លើក​ទឹក​ចិត្ត​មនុស្ស​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វីៗ​ដើម្បី​បំពេញ​ចិត្ត​ខ្លួនឯង ហើយ​ការពារ​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន យើង​ងាយ​នឹង​ជួប​ការ​ល្បួង​ឲ្យ​ប្រមូល​ទ្រព្យ​ទុក​សម្រាប់​ខ្លួនឯង ជាជាង​រស់នៅ​ដោយ​ចិត្ត​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ចែករំលែក​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែងថា មនុស្ស​ដែល “ចែក​ផ្សាយ​ទ្រព្យ តែ​ចេះតែ​ចំរើន​កើន​ឡើង”(សុភាសិត ១១:២៤)។…

Read article
ចូរត្រាប់តាមព្រះយេស៊ូវវិញ

សូមអាន : រ៉ូម ១២:១-២ កុំ​ឲ្យ​ត្រាប់​តាម​សម័យ​នេះ​ឡើយ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​វិញ ដោយ​គំនិត​បានកែ​ជា​ថ្មី​ឡើង​។ រ៉ូម ១២:១-២ កាលពី​ឆ្នាំ២០១៤ ជីវ​វិទូ​មួយ​ក្រុម​ចាប់​បាន​សត្វ​សេះ​សមុទ្រ​មាឌ​តូច​ល្អិត​ពណ៌​ទឹក​ក្រូច​មួយ​គូរ ក្នុង​សមុទ្រ​របស់​ប្រទេស​ភីលីពីន​។ ពួកគេ​ក៏​បាន​យក​សត្វ​សមុទ្រ​ទាំង​ពីរ​ក្បាល ព្រម​ទាំង​ផ្កាស​មុទ្រ​សំប៉ែត​ដែល​ជា​ផ្ទះ​របស់​វា​មាន​រាង​ដូច​ផ្លឹត ទៅ​មជ្ឈ​មណ្ឌល​វិទ្យាសាស្ត្រ​កាលីហ្វូញ៉ា ក្នុង​ទីក្រុង​សាន់ហ្វ្រាន់​ស៊ីស្កូ​។ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ចង់​ដឹង​ថា​សត្វ​សេះ​សមុទ្រ​មាឌ​តូច​ល្អិត​មួយ​គូរ​នោះ​បាន​កើត​មាន​ដោយ​មាន​ពណ៌​សម្បុរ ស្រប​ទៅ​តាម​ពណ៌​របស់​មេបា​វា ឬ​ស្រប​ទៅ​តាម​បរិស្ថាន​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួកវា​។ ពេល​ដែល​សត្វ​សេះស​មុទ្រ​មួយ​គូរ​នោះ​បង្កើត​បាន​កូន​ពណ៌ត្នោត អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ក៏​បាន​យក​ផ្កា​ថ្ម​សំ​ប៉ែត​ពណ៌​ស្វាយ​មក​ដាក់​ក្នុង​អាង​ទឹក​។ កូន​តូចៗ​ដែល​មេបា​វា​មាន​ពណ៌​ទឹក​ក្រូច ក៏បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពណ៌​សំបុរ ទៅ​ជា​ពណ៌ស្វាយ ឲ្យ​ត្រូវ​នឹង​ពណ៌​ផ្កា​ថ្ម​សំ​ប៉ែត​នោះ​។ ដូច​នេះ ដោយសារ​សត្វ​សេះស​មុទ្រ​មាន​ជីវិត​ដ៏​ផុយ​​ស្រួយ​ពី​កំណើត ពួក​វា​ត្រូវ​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​សមត្ថភាព​ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ពួកវា ឲ្យ​ចេះ​បន្លំ​ខ្លួន នៅ​ក្នុង​បរិស្ថាន​ដែល​ពួក​វា​រស់នៅ​។ ការ​បន្លំ​ខ្លួន​គឺជា​យន្ត​ការ​ការពារ​ខ្លួន​ដ៏​មាន​ប្រយោជន៍ នៅ​ក្នុង​ធម្មជាតិ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​អញ្ជើញ​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ឲ្យ​ទទួល​សេចក្តី​សង្រ្គោះ ហើយ​រស់នៅ​ឲ្យ​ខុស​ប្លែក​ពី​លោកិយ ដែល​យើង​កំពុងតែ​រស់នៅ​។ គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ជំរុញ​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យ​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះ ក្នុង​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំង​អស់​នៃ​ជីវិត​ពួកគេ ឲ្យ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអង្គ ដោយ​ថ្វាយ​រូបកាយ ដូចជា “ដង្វាយ​រស់”(រ៉ូម ១២:១)។ ដោយ​សារ​ភាពផុយ​ស្រួយ​របស់​យើង ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​បាប សុខ​ភាព​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង​ជា​អ្នកជឿ ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែល “កែ​ប្រែ​ចិត្ត​គំនិត​យើង​ជា​ថ្មី” ហើយ​ប្រទាន​កម្លាំង​យើង ឲ្យ​ជៀស​វាង​ការ​ត្រាប់​តាម​លោកិយ ដែល​បដិសេធ​ព្រះ ហើយ​លើក​ដំកើង​អំពើបាប(ខ.២)។…

Read article
ព្រះចេស្តារបស់ព្រះគ្រីស្ទមកលើខ្យល់ព្យុះ

សូមអាន ម៉ាកុស ៤:៣៥-៤១ តើ​លោក​នេះ​ជា​អ្វី បានជា​ខ្យល់ និង​សមុទ្រ​ក៏​ស្តាប់​បង្គាប់​លោក​ដូច្នេះ? ម៉ាកុស ៤:៤១ កាលពី​ឆ្នាំ២០១៣ ទស្សនិកជន​ប្រហែល​៦០០នាក់ បាន​មក​មើល​លោក​នីក វលលែនដា(Nik Wallenda) ដើរ​នៅ​លើ​ខ្សែកាប ដែល​គេ​បាន​ចង​ភ្ជាប់​ពី​ជ្រោះ​មួយ​ទៅ​ជ្រោះ​មួយ​ទៀត ដែល​ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ៤៥៧ម៉ែត្រពី​គ្នា នៅ​ក្បែរ​ជ្រលង​យក្ស​គ្រែន ឃែនញាន​។ លោក​វលលែនដា​បាន​បោះ​ជំហាន ដើរ​នៅ​លើ​ខ្សែកាប​ដែក​មានកំរ៉ាស់៦សង់ទីម៉ែត្រ ហើយ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះយេស៊ូវ សម្រាប់​វីដេអូ​ទេសភាព​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ដែល​គាត់​បាន​ថត និង​កាំមីរ៉ា​ដែល​ភ្ជាប់​ពីលើ​ក្បាល​គាត់ បែរ​ទៅ​រក​ជ្រោះ​ដែល​នៅ​ខាង​ក្រោម​។ គាត់​បាន​អធិស្ឋាន ហើយ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះយេស៊ូវ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ដើរ​កាត់​ពីលើ​ជ្រលង​នោះ ដោយ​ចិត្ត​ស្ងប់ គឺ​ហាក់​ដូចជា​កំពុង​ដើរ​លើ​ផ្លូវ​រាប​ស្មើ​។ ពេលណា​ខ្យល់​បក់​មក​ខ្លាំង គាត់​ក៏​បាន​ឈប់ ហើយ​ក្រាប​ចុះ​។ គាត់​ក៏​បាន​ក្រោកឈរ ហើយ​ក៏​បាន​ទប់​ខ្លួន​ឲ្យ​នឹង​ឡើង​វិញ ដោយ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​បាន​ជួយ​ទប់​ខ្សែកាប​ឲ្យ​នឹង​។ ក្នុង​ការ​បោះ​ជំហាន​នីមួយៗ នៅ​លើ​ខ្សែកាប​នោះ គាត់​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ទៅដល់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​ដែល​កំពុង​ស្តាប់ និង​ទស្សនា​វីដេអូ​ដែល​កំពុង​ផ្សាយ​បន្ត​ផ្ទាល់​ទូ​ទាំង​ពិភពលោក​។ កាល​ខ្យល់​ព្យុះ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​រលក​ធំៗ ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​សាវ័ក​ភ័យ​តក់​ស្លុត ពួកគេ​ក៏​បាន​ទូល​អង្វរ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ឲ្យ​ជួយ​សង្រ្គោះ​ពួកគេ(ម៉ាកុស ៤:៣៥-៣៨)។ បន្ទាប់​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្យុះ​ភ្លៀង​នោះ​ស្ងប់​ស្ងាត់ ពួកគេ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​មាន​អំណាច​គ្រប់​គ្រង​មក​លើ​ខ្យល់ព្យុះ និង​អ្វីៗ​ទាំង​អស់(ខ.៣៩-៤១)។ ពួកគេ​ក៏បាន​រៀន​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ​កាន់តែ​ខ្លាំង​។ បទ​ពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ដែល​ពួកគេ​មាន​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ អាច​ជួយ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ដឹង​ថា ព្រះយេស៊ូវ​តែងតែ​ត្រៀម​ជា​ស្រេច​ដើម្បី​ជួយ​ពួកគេ ដោយ​ព្រះ​ចេស្តា​ដ៏​អស្ចារ្យ​។…

Read article
ព្រះដ៏ស្មោះត្រង់អស់កល្ប

សូមអាន ទំនុក​ដំកើង ៣៣:១-១១ ដ្បិត​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ត្រឹម​ត្រូវ ហើយ​បណ្តា​កិច្ចការ​នៃ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់​ដែរ​។ ទំនុក​ដំកើង ៣៣:៤ កាល​ហ្សាវា(Xavier) កំពុង​រៀន​នៅ​សាលា​បឋម ខ្ញុំ​បាន​ជូន​គាត់​ទៅ​សាលា និង​ទៅ​ទទួល​គាត់​ចេញពី​រៀន​ ជា​ទៀងទាត់។ ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ទទួល​គាត់​យឺត​។ ខ្ញុំ​បាន​ចត​ឡាន ហើយ​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​បណ្តើរ រត់​ទៅ​រក​ថ្នាក់​រៀន​គាត់​បណ្តើរ​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ឃើញ​គាត់​កំពុង​អង្គុយ​ឱប​កាបូប​ស្ពាយ​គាត់ នៅ​លើ​បង់ ក្បែរ​គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​។ គាត់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា គាត់​ខឹង​នឹង​ខ្ញុំ ព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​មក​ទទួល​គាត់​យឺត​។ ខ្ញុំ​មិន​បន្ទោស​គាត់​ទេ ខ្ញុំ​ក៏​ខឹង​នឹង​ខ្លួនឯង​ដែរ​។ ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ តែ​ខ្ញុំ​ក៏​ដឹង​ដែរ​ថា ថ្ងៃ​ក្រោយ គាត់​អាច​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ទៀត ហើយក៏​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ខក​ចិត្ត​។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ខិតខំ​បង្រៀន​ឲ្យ​គាត់​បាន​ដឹង​ថា មនុស្ស​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ហើយ​ចេះ​ធ្វើ​ខុស ជា​រឿង​ធម្មតា តែ​ព្រះ​ទ្រង់​មិន​ដែល​ធ្វើ​ខុស​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ឡើយ​។ បទ​គម្ពីរ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៣៣ បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​អបអរ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអង្គ ដោយ​ការ​សរសើរ​ដោយ​អំណរ(ខ.១-៣) ព្រោះ “ព្រះបន្ទូល​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ត្រឹម​ត្រូវ ហើយ​បណ្តា​កិច្ចការ​នៃ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់​ដែរ”(ខ.៤)។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​ពិភព​លោក​ឡើង ធ្វើ​ជា​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​អំពី​ព្រះ​ចេស្ដា និង​បង្ហាញ​ថា យើង​អាច​ពឹង​ផ្អែក​ព្រះអង្គ​បាន(ខ.៥-៧) ហេតុ​នេះ​ហើយ អ្នក​និពន្ធ​ទំនុក​ដំកើង​ក៏បាន​អំពាវនាវ ឲ្យ​មនុស្ស​នៅ​ផែនដី​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអង្គ(ខ.៨)។ ពេលណា​ផែនការ​យើង​បរាជ័យ ឬ​មាន​មនុស្ស​ដែល​បោះបង់ចោល​យើង…

Read article
គ្រីស្ទបរិស័ទដែលខ្វះព្រះគុណ

ដ្បិត​គឺ​ដោយ​ព្រះគុណ ដែល​អ្នករាល់គ្នា​បាន​សង្គ្រោះ ដោយសារ​សេចក្តី​ជំនឿ …មិនមែន​ដោយ​ការប្រព្រឹត្ត។ អេភេសូរ ២:៨-៩ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ធ្វើការ​តុបតែង សម្រាប់​កម្ម​វី​ធី​ពិសេស​នៅ​ព្រះវិហារ ស្រ្តី​ដែល​ជា​អ្នកមើល​ការខុសត្រូវ បាន​រអ៊ូរទាំ​ថា ខ្ញុំ​ខ្វះ​បទពិសោធន៍។ បន្ទាប់ពី​គាត់​ដើរចេញ​ទៅបាត់ ស្រ្តី​ម្នាក់ទៀត​ក៏បាន​ដើរមក​រក​ខ្ញុំ ហើយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ កុំ​ឲ្យ​ព្រួយបារម្ភ​អំពី​ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់​អី ហើយ​ថា គាត់​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ដែល​ខ្វះ​ព្រះគុណ​ព្រះ។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​អស់សំណើច។ មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ខ្ញុំ​ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​ជម្លោះ​ជាមួយ​ខ្ញុំ។ ជាច្រើន​ឆ្នាំក្រោយ​មក ពេល​ខ្ញុំ​ទៅ​ចូលរួម​ថ្វាយបង្គំ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ដដែល​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ឮ​គេ​ជូនដំណឹង​មរណៈ​ភាព​របស់​គាត់។ លោកគ្រូ​គង្វាល​បាន​ចែកចាយ អំពី​របៀប​ដែល​គាត់​បាន​បម្រើ​ព្រះ ដោយ​មិន​ចេញមុខមាត់ ហើយ​បាន​ដាក់​ដង្វាយ​ដោយចិត្ត​សប្បុរស​ដល់​អ្នកដទៃ។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទូល​សូម​ព្រះអង្គ​អត់ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ ដែល​បាន​វិនិច្ឆ័យ និង​និយាយដើម​គាត់ និង​អ្នកដទៃ​ទៀត កាលពីមុន ដោយ​គិតថា ពួក​គេ​ខ្វះ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ។ សរុប​មក ក៏​ត្រូវការ​ព្រះគុណ​ព្រះ ដូច​អ្នកជឿ​ដទៃទៀត​ផង​ដែរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ អេភេសូរ ជំពូក២ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើកឡើង​ថា “តាម​កំណើត​យើង នោះ​យើង​ជា​មនុស្ស​ជាប់​ក្នុង​សេចក្តី​ខ្ញាល់ ដូចជា​មនុស្ស​ឯទៀត​ដែរ”(ខ.៣)។ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​អំណោយ​នៃ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ ជាអំណោយ​ដែល​យើង​មិន​សមនឹង​ទទួល ហើយ​យើង​មិន​អាច​ធ្វើអ្វី​មួយ ដើម្បីឲ្យ​ទទួល​បាន​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​នោះ​ឡើយ ពុំ​នោះ​ទេ យើង​នឹង​អួតខ្លួន​មិន​ខាន(ខ.៩)។ កាលណា​យើង​ចុះចូល​នឹង​ព្រះ ពី​ពេល​មួយ​ទៅ​ពេល​មួយ ក្នុង​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​យើង ព្រះវិញ្ញាណ​នឹង​ធ្វើការ…

Read article
យកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូវ

កុំ​ឲ្យ​ត្រាប់តាម​សម័យនេះ​ឡើយ ចូរ​ឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​វិញ ដោយ​គំនិត​បាន​កែ​ជាថ្មី​ឡើង។ រ៉ូម ១២:២ សត្វ​មឹក​មី​មី​ក “មាន​ជំនាញ​បន្លំ​ខ្លួន” នៅក្នុង​ទឹកសមុទ្រ​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូណេស៊ី និង​តំបន់​ដែល​មាន​ផ្កាស​មុទ្រ​ច្រើនជាង​គេ​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភពលោក។ សត្វ​មឹក​មី​មី​ក មិន​ខុសពី​សត្វ​មឹក​ដទៃទៀត​ទេ។ ពួក​វា​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពណ៌​សម្បុរស្បែក​របស់​វា ដើម្បី​បន្លំ​នឹង​បរិស្ថាន​ជុំវិញ​ខ្លួន​វា។ ពេលណា​ពួក​វាទ​ទួល​រង​ការ​គំរាមកំហែង សត្វ​ដ៏​ឆ្លាតវៃ​នេះ​ក៏​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​រូបរាង របៀប​ផ្លាស់ទី និង​អាកប្ប​កិរិយា ឲ្យ​ដូច​សត្វ​សមុទ្រ​ដ៏​កាច​សាហាវ ដែល​មាន​ដូចជា​សត្វ​ត្រី​តោ​មានពិស និង​សត្វ​ពស់​សមុទ្រ​ជាដើម។ អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​មិន​ត្រូវ​រស់នៅ​ដូច​សត្វ​មឹក​មី​មី​កនោះទេ ព្រោះ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​ពួក​គេ មិន​ឲ្យ​ត្រាប់តាម​លោកិយ ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួក​គេ​ឡើយ។ យើង​ប្រហែល​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យខ្លាច ឬ​ព្រួយបារម្ភ ដោយសារ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ជំនឿ​ខុសពី​យើង ហើយក៏​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​សម្រប​ខ្លួន​ឲ្យ​ដូច​គេ ដើម្បីកុំឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា យើង​ជា​អ្នកដើរតាម​ព្រះគ្រីស្ទ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ជំរុញ​យើង ឲ្យបាន​ថ្វាយ​រូបកាយ​ទុកជា “យញ្ញបូជា​រស់ ហើយ​បរិសុទ្ធ ដែល​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ដល់​ព្រះ”(រ៉ូម ១២:១) ដោយធ្វើ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​ ក្នុង​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំងអស់​នៃ​ជីវិត​របស់​យើង។ មិត្ត​ភក្តិ ឬ​សមាជិក​គ្រួសារ​យើង ប្រហែលជា​ព្យាយាម​កៀបសង្កត់​យើង ឲ្យ​ត្រាប់តាម​លោកិយ(ខ.២)។ តែ​យើង​អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​បម្រើ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដោយ​រស់នៅ​តាម​គំរូ​ព្រះអង្គ ក្នុងនាម​ជា​កូន​ព្រះអង្គ។ ពេលណា​យើង​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះគម្ពីរ ហើយ​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ នោះ​ការរស់នៅ​របស់​យើង​អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ តែ​តែ​ធំ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​ខាត​បង់​ខាង​សាច់ឈាម។ តើ​អ្នក​នឹង​យកតម្រាប់តាម​ព្រះយេស៊ូវ​ ដូចម្តេច​ខ្លះ នៅ​ថ្ងៃនេះ?—XOCHITL…

Read article
ការរួបរួម ដោយភាពខុសប្លែកគ្នា

មើល ដែល​បងប្អូន​នៅ​មូល​ជាមួយគ្នា ដោយចិត្ត​ព្រមព្រៀង នោះ​ជាការល្អ ហើយ​សមគួរ​យ៉ាងណា​ទៅ។ ទំនុកដំកើង ១៣៣:១ មាន​កីឡាករ១២ក្រុម​បាន​មក​ចូលរួម​ប្រកួត​រត់​ប្រ​ណាំង ដោយក្រុម​នីមួយ​ៗ​មាន​មនុស្ស​បី​នាក់ ដែល​ឈរ​ប្រកៀក​ស្មា​គ្នា ដោយ​មិត្ត​រួម​ក្រុម​នៅ​សង្ខាង​ចងជើង​ម្ខាង​ជាប់ជើង​ម្ខាងទៀត​របស់​កីឡាករ​នៅ​កណ្តាល​គេ នៅត្រង់​ជង្គង់ និង​កជើង ដែល​មើលទៅ​ក្រុម​នីមួយ​ៗ​ហាក់​ដូចជា​មាន​ជើង​តែ៤សម្រាប់​រត់។ ភ្នែក​របស់​អ្នក​ទាំង​បី សុទ្ធតែ​បាន​ផ្ដោត​ទៅលើ​ទី​ផ្តាច់​ព្រាត់។ ពេល​គេ​ផ្លុំ​កញ្ចែ ក្រុម​ទាំង​ឡាយ​ក៏បាន​ស្ទុះ​រត់​ទៅមុខ។ ក្រុម​ភាគច្រើន​បាន​ដួល ហើយក៏​បាន​ព្យាយាម​ងើបឡើង​វិញ​យ៉ាង​ពិបាក។ មាន​ពីរបី​ក្រុម​ដែល​បានសម្រេច​ចិត្ត​លោត​ទៅមុខ ជាជាង​ដើរ។ ក្រុម​ខ្លះ​ក៏បាន​បោះបង់​ចោល​ការប្រកួត។ តែ​មាន​ក្រុម​មួយ​បាន​ពន្យារពេល ក្នុង​ការ​ចាប់ផ្តើម​ដើរទៅ​មុខ ហើយក៏​បាន​ស្រុះ​ស្រួល​គ្នា​ធ្វើ​តាម​ផែនការ​របស់​ខ្លួន និង​បាន​ទំនាក់ទំនង​គ្នា​ទៅវិញទៅមក ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​បោះជំហាន​ទៅមុខ។ ពួក​គេ​បាន​ដួល នៅ​តាមផ្លូវ តែ​បាន​ក្រោក​ឈរ​វិញ ហើយ​ខំ​មមុល​ទៅមុខ ហើយ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ក៏បាន​វ៉ា​ដាច់​ក្រុម​ទាំងអស់។ ការដែល​ពួក​គេ​ស្ម័គ្រចិត្ត​សហការ​គ្នា ហើយ​បោះជំហាន​ម្តង​មួយៗ បាន​ជួយ​ពួក​គេ​ឆ្លងផុត​ទី​ផ្តាច់​ព្រាត់​ជាមួយគ្នា។ ការរស់នៅ​ថ្វាយព្រះ ក្នុង​សហគមន៍​នៃ​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ច្រើនតែ​មាន​អារម្មណ៍​នឿយ​ណាយ ដូច​ការ​ព្យាយាម​បោះជំហាន​ទៅ​មុន ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង​ជើង​បួន។ យើង​ច្រើនតែ​មានការ​ជំពប់​ដួល ពេល​យើង​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​អ្នក​ដែល​មាន​ទស្សនៈ​ខុសពី​យើង។ សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​បង្រៀន​យើង ឲ្យ​អធិស្ឋាន មាន​ភាព​ចៅ​វ៉ៅ និង​ប្រើ​អំណោយទាន​របស់​យើង ដើម្បី​សម្រប​ខ្លួន​ឲ្យ​មានការ​រួបរួម សម្រាប់​ការរស់នៅ​ក្នុង​ពេល​អនាគត។ គាត់​បាន​ជំរុញ​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ឲ្យ “ស្រឡាញ់​គ្នា​ឲ្យអស់​ពីចិត្ត” (១ពេត្រុស ៤:៨) និង​ប្រព្រឹត្ត​នឹងគ្នា​ដោយ​សេចក្តី​ចៅរ៉ៅ ឥតមាន​ត្អូញត្អែរ…

Read article
ស្ថិតក្រោមការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គជានិច្ច

តើ​ទូលបង្គំ​នឹង​ទៅ​ឯណា ឲ្យ​រួចពី​ព្រះវិញ្ញាណ​ទ្រង់ តើ​នឹង​រត់​ទៅ​ឯណា ឲ្យ​រួចពី​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់? ទំនុកដំកើង ១៣៩:៧ បន្ទាប់ពី​មន្រ្តី​ពន្ធនាគារ​បាន​ឆែកឆេរ​ខ្លួនខ្ញុំ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏បាន​បោះជំហាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ឃុំឃាំង ហើយ​ចុះ​ហត្ថ​លេខា​នៅ​លើ​បញ្ជី​ឈ្មោះ​អ្នក​ចូល​សួរសុខទុក្ខ​អ្នកទោស រួច​អង្គុយ​នៅកន្លែង​រង់​ចាំ​ដែល​មាន​មនុស្ស​កកកុញ។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ស្ងាត់ស្ងៀម ដោយ​មើល​ទៅ​មនុស្ស​ធំ​នៅ​មិនសុខ ហើយ​ដកដង្ហើម​វែង ខណៈ​ពេល​ដែល​ក្មេង​ៗ​រអ៊ូរទាំ​អំពី​ការ​រង់ចាំ​វេន​ចូល​ជួប​អ្នកទោស។ ប្រហែល១ម៉ោង​ក្រោយមក អ្នកយាម​ប្រដាប់ដោយ​អាវុធ​ក៏បាន​ហៅឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី​រ ដែល​មានឈ្មោះ​ខ្ញុំ​ផង​ដែរ។ គាត់​ក៏បាន​នាំ​ក្រុម​របស់​យើង ចូល​ទៅ​ក្នុង​បន្ទប់​មួយ ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ​ទៅ​អង្គុយ​នៅ​លើ​កៅអី ដែលគេ​បាន​កំណត់។ ពេល​ដែល​កូនចុង​របស់ខ្ញុំ​បាន​អង្គុយ​ចុះ នៅ​លើ​កៅអី នៅ​ផ្នែក​ម្ខាងទៀត​នៃ​បន្ទប់ ដែល​ខណ្ឌ​ជា​ពីរ ដោយ​កញ្ចក់​បង្អួច​ក្រាស់​ៗ ហើយក៏​បាន​លើក​ទូរស័ព្ទ ដើម្បី​និយាយ​ជាមួយ​ខ្ញុំ ជម្រៅ​នៃ​ភាព​អស់សង្ឃឹម​ក៏បាន​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ខ្ញុំ។ តែ​ក្នុង​ពេល​ខ្ញុំ​កំពុង​យំ​នោះ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ធានា​ដល់​ខ្ញុំ​ថា កូនចុង​របស់ខ្ញុំ​នៅតែ​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​ថែរក្សា​របស់​ព្រះអង្គ​ទេ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក១៣៩ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ទូល​ព្រះអម្ចាស់​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យមើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូលបង្គំ​ផង …ក៏​ស្គាល់​អស់ទាំង​ផ្លូវ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ទូលបង្គំ​ដែរ”(ខ.១-៣)។ ការប្រកាស​របស់​ទ្រង់ អំពី​ព្រះ​ដែល​ជ្រាប​អំពី​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ បាន​នាំឲ្យ​ទ្រង់​ពោល​សរសើរ​ព្រះអម្ចាស់​អំពី​ការ​ថែរក្សា និង​ការពារ​ដ៏​ស្និទ្ធស្នាល​របស់​ព្រះអង្គ(ខ.៥)។ ស្តេច​ដាវីឌ​មានការ​ស្ញប់ស្ញែង​ចំពោះ​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះអម្ចាស់ និង​ចំពោះ​ជម្រៅ​នៃ​ការ​ប៉ះពាល់​ចិត្ត​ទ្រង់ បាន​ជា​ទ្រង់​សួរ​សំណួរ​ពីរ ក្នុង​ន័យ​សរសើរ​ដំកើង​ថា “តើ​ទូលបង្គំ​នឹង​ទៅ​ឯណា ឲ្យ​រួចពី​ព្រះវិញ្ញាណ​ទ្រង់ តើ​នឹង​រត់​ទៅ​ឯណា ឲ្យ​រួចពី​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់?”(ខ.៧)។ ពេលណា​យើង ឬ​មនុស្ស​ជា​ទីស្រឡាញ់​របស់​យើង ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថានភាព​ទាល់ច្រក ដែល​បណ្តាល​ឲ្យ​យើង​អស់សង្ឃឹម…

Read article