Xochitl Dixon

You are here:
អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន

ទោះ​លោក​ម៉ូរី ប៊ូហ្កាត(Morrie Boogaart) មាន​អាយុ៩​២​ឆ្នាំ ហើយ​ត្រូវ​ជាប់​នៅ​លើ​គ្រែក៏​ដោយ ក៏​គាត់​នៅ​តែ​ចាក់​មួក សម្រាប់​ជ​ន​អនាថា នៅ​រដ្ឋ​មីឈីហ្កិន។ ព័ត៌​មាន​បាន​ផ្សាយ​ថា គាត់​ចាក់​បាន​ជាង​៨​ពាន់​មួក ក្នុង​រយៈ​ពេល១​៥​ឆ្នាំ។ គាត់​មិន​បាន​ផ្តោត​ទៅ​លើ​សុខ​ភាព ឬ​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត​របស់​គាត់​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​បាន​មើល​បង្ហួស​ខ្លួន​គាត់ ហើយ​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​គាត់​អា​ចធ្វើ​ ដើម្បី​បំពេញ​​តម្រូវ​ការ​អ្នក​ដទៃ ជា​សំខាន់​ជាង​តម្រូវ​ការ​ខ្លួន​ឯង។ គាត់​បាន​ប្រកាស​ថា កិច្ចការ​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ល្អ ហើយ​ក៏​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់ នូវ​គោល​បំណង។ គាត់​និយា​យ​ថា គាត់​នឹង​បន្ត​ធ្វើ​ដូច​នេះ ​ទាល់​តែ​គាត់​បា​នទៅ​នៅ​ជា​មួ​យ​ព្រះ​អម្ចាស់។ គាត់​ក៏​បាន​លាចាក​លោក នៅ​ក្នុង​ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ​២០១៨។ ទោះ​បី​ជា​អ្នកដែល​បាន​ទទួល​មួក​ពីគា​ត់ មិន​ដឹង​អំពី​រឿង​រប​ស់​គាត់ ឬ​ដឹង​ថា គាត់​បាន​លះប​ង់ច្រើ​នប៉ុ​ណ្ណា ដើម្បី​ចាក់​មួក​នី​មួយ​ៗ​ក៏​ដោយ ក៏ទ​ង្វើ​ដ៏​សាមញ្ញ​ដែល​លោ​ក​ម៉ូរី​បាន​ធ្វើ ដើម្បី​បង្ហា​ញចេ​ញ​នូ​វសេចក្តី​ស្រឡាញ់ បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​ម​នុស្ស​ជា​ច្រើន នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក។​ យើង​ក៏​អាច​មើល​រំល​ងទុ​ក្ខលំ​បាក​របស់​យើង ដោយ​គិត​ប្រយោជន៍​អ្នក​ដទៃជា​សំខាន់​ជាង​ខ្លួន​ឯង ហើយ​យក​តម្រាប់​តាម​ព្រះសង្រ្គោះ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និ​ង​ក្តីអាណិត​របស់​យើង ព្រះ​នាម​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ(ភីលីព ២:១-៥)។ ព្រះ​ទ្រង់​យក​កំណើត​ជា​មនុស្ស ទ្រង់​ជា​ស្តេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្តេច តែ​បាន​យក “ភា​ព​ជាអ្ន​ក​បម្រើ” ដោយកា​រ​បន្ទាប​ខ្លួន​ដ៏​ពិត​(ខ.៦-៧)។ ព្រះ​អ​ង្គ​បាន​លះ​បង់​ព្រះ​ជន្ម ដែល​ជា​ការ​លះប​ង់​ដ៏​ធំបំ​ផុត ដោយ​សុគត​ជំនួស​យើង​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង(ខ.៨)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បានប្រទាន​អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដល់​យើង … សុទ្ធ​តែ​ដើម្បី​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដ​ល់ព្រះ​វ​រ​បិតា​…

Read article
ការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការដឹងគុណ

ខ្ញុំ​ត្រូវ​បង្ខំ​ចិត្ត​ជម្នះ​ការ​នឿយ​ហត់ ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ដែល​បណ្តាល​មក​ពី​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដ៏​រាំរ៉ៃ និង​ការ​នឿយ​ណាយ ដោយសារ​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ពិការ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពិបាក​ផ្លាស់​ទី។ ដោយ​ភាព​ទោមនស្ស ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ប្រែ​ជា​មាន​ការ​ទាម​ទា​ច្រើន ហើយ​ក៏​រមិល​គុណ​ផង​ដែរ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​រអ៊ូរ​ទាំ អំពី​របៀប​នៃ​ការ​ថែ​ទាំ​ដែល​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​ខ្ញុំ។  ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ធុញ​ទ្រាន់​នឹង​របៀប ដែល​គាត់​សម្អាត​ផ្ទះ។ ទោះ​បី​ជា​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា គាត់​ជា​ចុង​ភៅ​ដ៏​ល្អ​បំផុត​សម្រាប់​ខ្ញុំ​ក៏​ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​រអ៊ូ​រទាំ​ចំពោះ​ការ​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ម្ហូប មិន​បាន​ច្រើន​មុខ។ តែ​ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ការ​ស្តាយ​ក្រោយ ពេល​ដែល​គាត់​ចែក​ចាយ​ពី​អារម្មណ៍​របស់​គាត់ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ការ​រអ៊ូ​រទាំ​របស់​ខ្ញុំ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ឈឺ​ចាប់។ គាត់​មិន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​មាន​បញ្ហា​អ្វី​ទេ។ ទី​បំផុត ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​កំហុស​របស់​ខ្លួន​ឯង ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សូម​ការ​អត់​ទោស​ពី​គាត់ និង​ពី​ព្រះ​អម្ចាស់។ ការ​ចង់​បាន​ធ្វើ​ដែល​ខុស​ប្លែក​ពី​មុន អាច​បណ្តាល​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​រអ៊ូ​រទាំ ហើយ​ថែម​ទាំង​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​ភាព​អាត្មា​និយម ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​ទំនាក់​ទំនង។ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ធ្លាប់​មាន​បញ្ហា​នេះ ជា​ច្រើន​លើក។ ពួក​គេ​ហាក់​ដូច​ជា​មិនចេះ​ស្កប់​ចិត្ត​នឹង​អ្វី​ដែល​ខ្លួន​មាន ហើយ​ចេះ​តែ​រអ៊ូរ​ទាំ​អំពី​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់(និក្ខមនំ ១៧:១-៣)។ ព្រះ​អម្ចាស់​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់ ចំពោះ​រាស្រ្ត​ទ្រង់ នៅ​វាល​រហោ​ស្ថាន ដោយ​ទំលាក់​នំម៉ាណា​ពី​ស្ថាន​សួគ៌​មក​ឲ្យ​ពួក​គេ(១៦:៤) តែ​ពួក​គេ​ចង់​បាន​អាហារ​ផ្សេង​ពី​នោះ​(ជន​គណនា ១១:៤)។ ពួក​គេ​មិន​បាន​អរសប្បាយ​នឹង​ការ​អស្ចារ្យ នៃសេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់ និង​ការ​ថែ​ទាំ​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពួក​គេ​បែរ​ជា​ចង់​បាន​អ្វី​ៗ​បន្ថែម​ទៀត​ អ្វី​ៗ​ដែល​ល្អ​ជាង​មុន អ្វី​ៗ​ដែល​ខុស​ប្លែក​ពី​មុន ឬ​សូម្បី​តែ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់​មាន​ក៏​ដោយ(ខ.៤-៦)។ ពួក​គេ​ក៏​បាន​ទៅ​រអ៊ូរ​ទាំ​ដល់​លោក​ម៉ូសេ​ទៀត(ខ.១០-១៤)។ ការ​ទុក​ចិត្ត​សេចក្តី​ល្អ និង​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​ប្រកាន់​ខ្ជាប់ នូវ​ការ​ដឹង​គុណ…

Read article
មុខមាត់ពិតរបស់ខ្ញុំ

ការ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ ខ្លួន​មិន​ស័ក្តិ​សម និង​អាម៉ាស់ ចំពោះ​អតីត​កាល ដែល​ខ្វះ​ការ​គោរព​ប្រតិ​បត្តិ ចំពោះ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​អវិជ្ជ​មាន មក​លើ​ផ្នែក​នីមួយ​ៗ​នៃ​ជីវិត​ខ្ញុំ អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។ តើ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​គិត​យ៉ាង​ណា បើ​សិន​ជា​អ្នក​ដទៃ​បាន​ដឹង អំពី​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​មិន​ល្អ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​មាន​កាល​ពី​មុន? ទោះ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ក្លាហាន នៅ​ក្នុង​ការ​អញ្ជើញ​អ្នក​ដឹក​នាំ​ពួក​ជំនុំ ឲ្យ​មក​ញាំ​អាហារ​ថ្ងៃ​ត្រង់​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ក៏​ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ព្យាយាម ​ធ្វើ​ខ្លួន ឲ្យ​ហាក់​ដូច​ជា​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ។ ខ្ញុំ​បាន​បោស​សម្អាត​ផ្ទះ​ខ្ញុំ កុំ​ឲ្យ​ឃើញ​មាន​កន្លែង​ប្រឡាក់ និង​រៀប​ចំ​អាហារ​ដែល​មាន​បី​ដំណាក់​កាល ហើយ​ក៏​បាន​ស្លៀក​ខោ​ខៅប៊យ និង​អាវ​ដែល​ល្អ​បំផុត។ ខ្ញុំ​បាន​ប្រញាប់​រត់​ទៅ​បិទ​ទឹក​ស្រោច​ស្មៅ​នៅ​ទីធ្លា​មុខ​ផ្ទះ។ ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​មួល​ក្បាល​ទុយោរ​ដែល​បាន​លិច ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ស្រែក​ឡើង ពេល​ដែល​ទឹក​បាញ់​មក​លើ​ខ្ញុំ ធ្វើ​ឲ្យ​ទទឹក​ខ្លួន​ជោគ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​យក​កន្សែង​ពោះ​គោ​មក​ជូត​សក់ និង​ជូត​ម្សៅ​នៅ​លើ​មុខ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ផ្លាស់​ខោ​អាវ ដោយ​ស្លៀកខោ​ផ្សេង និង​ពាក់​អាវយឺត​វិញ … ពេល​នោះ កណ្តឹង​ទ្វារ​ផ្ទះ​ក៏បាន​បន្លឺ​ឡើង។  ដោយសារ​អារម្មណ៍​នឿយ​ណាយ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សារភាព​ប្រាប់​អ្នក​ដឹក​នាំ​ដែល​ជា​ភ្ញៀវ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ អំពី​រឿង​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​កាល​ពី​ព្រឹក​មិញ និង​អំពី​បំណង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ ដែល​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​បាន​ល្អ។ តែ​មិត្ត​ភក្តិ​ថ្មី​ម្នាក់​នេះ ក៏​បាន​ចែក​រំលែក​អំពី​ការ​ដែល​នាង​ធ្លាប់​តយុទ្ធ​នឹង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​ការ​ខ្វះ​ទំនុក​ចិត្ត ដោយ​សារ​កំហុស​ពី​អតីត​កាល។ បន្ទាប់​ពី​យើង​បាន​អធិស្ឋាន​ហើយ នាង​ក៏​បាន​អញ្ជើញ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ចូល​រួម​ជា​មួយ​ក្រុម​របស់​នាង ដែល​មាន​សុទ្ធ​តែ​អ្នក​បម្រើ​ដែល​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ទទួល​យក​ជីវិត​ថ្មី​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​មិន​បាន​បណ្តោយ​ឲ្យ​អតីត​កាល រារាំង​គាត់​មិន​ឲ្យ​បម្រើ​ព្រះ​អម្ចាស់​ឡើយ​(១ធីម៉ូថេ ១:១២-១៤)។…

Read article
របៀបដ៏ត្រឹមត្រូវ ក្នុងការអធិស្ឋាន

ខ្ញុំ​សូម​កោត​សរសើរ ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កត់​ត្រា​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​កំណត់​ត្រា ដែល​ទួក​អស់ ដោយ​សារ​ កាន់​ប្រើ​រាល់​ថ្ងៃ ព្រម​ទាំង​តាម​ដាន​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង ដែល​បាន​កត់​ទុក ហើយ​ក៏​បាន​សរសេរ​អំពី​ការ​ឆ្លើយ​តប ដែល​បាន​ទទួល​សម្រាប់​ការ​អធិស្ឋាន​នីមួយ​ៗ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តាល​ចិត្ត ដោយ​សារ​អ្នក​ដែល​ជួប​ប្រជុំ​គ្នា ជា​មួយ​អ្នក​ដទៃទៀត ដើម្បី​អធិ​ស្ឋាន​ ហើយ​បាន​លុត​ជង្គង់​អធិស្ឋាន​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​គេង ស្ទើរ​សឹក​រនាប​ផ្ទះ។ អស់​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​យក​គំរូ​តាម​ពួក​គេ និង​ខិត​ខំ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ទម្លាប់​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​ ហើយ​ព្យាយាម​ធ្វើ​ប្រើ​ពាក្យ​ពេចន៍​វោហា តាម​អ្នក​ដែល​ពូកែ​ប្រើ​ពាក្យ​ជាង​ខ្ញុំ។ នៅ​ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​តែ​ព្យាយាម​ស្វែង​រក​អាថ៌​កំបាំង​នៃ​ការ​អធិ​ស្ឋាន។ នៅ​ទី​បំផុត ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​យើង គ្រាន់​តែ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង ចាប់​ផ្ដើម​អធិស្ឋាន ហើយ​បញ្ចប់ ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ (ម៉ាថាយ ៦:៥)។ ទ្រង់​អញ្ជើញ​យើង​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​សន្ទនា ដែល​ទ្រង់​សន្យា​ថា ទ្រង់​នឹង​ស្តាប់​យើង​អធិស្ឋាន​(ខ.៦) ។ ព្រះអង្គ​មិន​ដែល​តម្រូវ ឲ្យ​យើង​លេង​ពាក្យ ឬ​អធិស្ឋាន​រត់​មាត់ ដូច​គេ​សូត្រ​មេលេខ​នោះ​ឡើយ(ខ.៧)។ ទ្រង់​ធានា​ចំពោះ​យើង​ថា ការ​អធិស្ឋាន​គឺជា​អំណោយ​មួយ និង​ជា​ឱកាស ដើម្បី​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ទ្រង់​(ខ.៩-១០) ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ទំនុក​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់​ទ្រង់ (ខ.១១) និង​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ពី​សុវត្ថិ​ភាព ដែល​យើង​មាន នៅ​ក្នុង​ការ​អត់​ទោស និង​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ទ្រង់ (ខ.១២-១៣)។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ធានា​ដល់​យើង​ថា ទ្រង់​ស្ដាប់​ឮ…

Read article
លើសពីការសិក្សាអំពីផ្កាយ

កាល​ពី​ឆ្នាំ ២០១១ សមាគម​ជាតិ ​អវកាស និង​លំហ​អាកាស ដែល​ហៅ​កាត់​ថា អង្គការ​ណាសា​(NASA) បាន​អប​អរ​សាទរ​ខួប​៣០​ឆ្នាំ នៃ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​អវកាស​របស់​ខ្លួន។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​បី​ទសវត្សរ៍​កន្លង​មក​នេះ គេ​បាន​បាញ់​បង្ហោះ​យានចម្លង ដើម្បី​ដឹក​ជញ្ជូន​មនុស្ស​ជាង​៣៥៥​នាក់ ទៅ​កាន់​លំហ​អាកាស និង​ជួយ​សាង​សង់​ស្ថានីយ​អវកាស​អន្តរ​ជាតិ។ បន្ទាប់​ពី​យាន្ត​ចម្លង​៥គ្រឿង ត្រូវ​បាន​ដាក់​ឲ្យ​ឈប់​ដំណើរ​ការ អង្គ​ការ​ណាសា​បាន​ងាក​មក​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ការ​រុក​រក ក្នុង​លំហ​អវកាស ក្នុង​រយៈ​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយវិញ​ម្តង។ ដើម្បី​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ អំពី​វិសាល​ភាព​នៃ​ចក្រ​វាល នៅ​ក្រៅ​ភព​ផែន​ដី មនុស្ស​ជាតិ​បាន​ចំណាយ​ពេល​វេលា និង​ថវិកា​ដ៏ច្រើន​សន្ធឹក ហើយ​អវកាស​យាន្ត​និក​មួយ​ចំនួន ក៏​បាន​ពលី​ជីវិត។ ប៉ុន្តែ ចក្រ​វាល​ទាំង​មូល មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ភស្តុតាង​នៃ​ភាពធំ​ប្រសើរ​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង លើស​ពី​លទ្ធ​ភាព​ដែល​យើង​អាច​វាស់​វែង​បាន​ទៅ​ទៀត។ ពេល​ដែល​យើង​ពិចារណា​អំពី​ព្រះ ដែល​ជា​អ្នក​បង្កើត ហើយ​ទ្រទ្រង់​ចក្រ​វាល​ទាំង​មូល ដោយ​ទ្រង់​ស្គាល់​ឈ្មោះ​ផ្កាយនីមួយ​ៗ​ (អេសាយ ៤០:២៦) យើង​អាច​យល់​មូល​ហេតុ ដែល​ស្ដេច​ដាវីឌ ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ ព្រះ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង បាន​ពោល​សរសើរ ភាព​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់(ទំនុកដំកើង ៨:១)។ ស្នាម​អង្គុលី​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ បាន​នៅ​ជាប់​ពី​លើ “ព្រះ​ច័ន្ទ និង​ផ្កាយទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​ទ្រង់​បាន​ដាក់​ឲ្យ​នៅ​កន្លែង​របស់​វា”(ខ.៣)។ ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែន​ដី ទ្រង់​គ្រប់​គ្រង​លើ​អ្វី​ៗ​ទាំងអស់ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​តែង​តែ​គង់​នៅ​ជិត​កូន​ស្ងួន​ភ្ញា​របស់​ទ្រង់ ព្រម​ទាំង​ថែរក្សា​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ…

Read article
អ្នកថ្វាយដោយចិត្តសប្បុរស

មាន​ពេល​មួយ ពួក​ជំនុំ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ការ​រំឭក អំពី​ការ​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​កន្លង​មក ក្នុង​ប្រវត្តិ​នៃ​ពួក​ជំនុំ​របស់​ យើង។ បន្ទាប់​មក ​ក្រុម​អ្នក​ដឹកនាំ​បាន​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ ទៅ​កាន់​សមាជិក​ពួក​ជំនុំ​ទាំង​មូល នូវ​សំណើរ​សុំ ឲ្យ​មាន​ការ​សាង​សង់​ក្លឹប​ហាត់​ប្រាណ​ថ្មី​មួយ ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​យើង​អាច​បម្រើ​ដល់​សហគមន៍​ បាន​កាន់​តែ​ប្រសើរ​ឡើង។ ក្រុម​អ្នក​ដឹកនាំ​ក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ពួក​គេ​នឹង​ធ្វើ​ការ​សន្យា​ជាលាយ​លក្ខណ៍​អក្សរ​មុន​គេ ថានឹង​ដាក់​ដង្វាយ​ឧបត្ថម្ភ សម្រាប់​ការ​សាង​សង់​នេះ។ ដំបូង​ឡើយ ខ្ញុំ​បាន​អធិស្ឋាន​ទាំង​ចិត្ត​រារែក ដោយ​ភាព​អាត្មា​និយម​ ព្រោះ​មិន​ចង់​ថ្វាយ​ប្រាក់​ លើស​ពី​ចំនួន​ដែល​យើង​បាន​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ថ្វាយ​រួច ហើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​និង​ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំក៏​បាន​ព្រម​ចិត្ត​គ្នា អធិស្ឋាន​សម្រាប់​ដំណើរ​ការ​សាង​សង់​នោះ។​ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​គិត​ អំពី​ការ​ទាំង​អស់​ ដែល​ព្រះ​នៅ​តែ​បន្ត​ផ្គត់​ផ្គង់​ ដល់​យើង​ ទី​បំផុត យើង​ក៏​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​​ បន្ថែម​ការ​ថ្វាយ​ដង្វាយ ប្រចាំ​ខែ។ ជា​លទ្ធ​ផល​ ​ដង្វាយ​សរុប​ដែល​បាន​មកពី​គ្រប់​ក្រុម​គ្រួសារ​ នៃ​ព្រះ​វិហារ​របស់​យើង មាន​ចំនួន​គ្រប់គ្រាន់​ ដើម្បី​ចំណាយ​ទៅ​លើ​ការ​សាងសង់​អគារ​រួច​រាល់​ទាំង​ស្រុង។ យើង​ក៏​បាន​អរ​ព្រះ​គុណ​ដល់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ សម្រាប់​ការ​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ក្លឹប​ហាត់​ប្រាណ​នោះ តាម​មធ្យោ​បាយ​ជា​ច្រើន ដើម្បី​ធ្វើ​ពិធី​សម្រាប់​សហគមន៍ ចាប់​តាំង​ពី​ពួក​យើង​បាន​សម្ភោធ​បើក​ឲ្យ​ប្រើ​ប្រាស់​មក។ ការ​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ឃើញ​ស្ដេច​ដាវីឌ ដែល​ជា​អ្នក​ថ្វាយ​ដ៏​សទ្ធា​ម្នាក់​ទៀត។ ទោះ​បី​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​មិន​បាន​ជ្រើស​រើស​ស្ដេច​ដាវីឌ ឲ្យ​ស្អាង​ព្រះវិហារ​ថ្វាយ​ព្រះ​អង្គ​ក៏​ដោយ ក៏​ទ្រង់​នៅ​តែ​បាន​ថ្វាយ​គ្រប់​អស់​ទាំង​ធន​ធានដែល​ទ្រង់​មាន សម្រាប់​គម្រោង​សាង​សង់​នោះ(១របាក្សត្រ ២៩:១-៥)។ ពួក​មន្រ្តី​ថ្នាក់​ក្រោម​របស់​ទ្រង់ ក៏​បាន​ថ្វាយ​ដង្វាយ យ៉ាង​សប្បុរស​ផង​ដែរ(ខ.៦-​៩)។ ស្ដេច​ដាវីឌ​ជ្រាប​ថា…

Read article
អ្នកបង្កើតដ៏អស្ចារ្យ

ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ថត​រូប​ជា​លក្ខណៈ​កម្សាន្ត ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ផ្ដិត​យក​រូប​ភាព​នៃ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត ដោយ​ភាព​ប៉ិន​ប្រសប់។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ​​ស្នាម​អង្គុលី​របស់​ទ្រង់  បាន​ជាប់​នៅ​ត្របក​ផ្កា​នីមួយ​ៗ ហើយ​នៅ​លើ​កាំ​រស្មី​នៃ​ព្រះអាទិត្យ​រះ និង​លិច ព្រម​ទាំង​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ទស្ស​នីយភាព​នៃ​ផ្ទៃ​មេឃ ដែល​មាន​ពពក និង​ពន្លឺ​ផ្កាយ​ភ្លឺ​ផ្លេក។​ ម៉ាស៊ីន​ថត​របស់​ខ្ញុំ​អាច​ពង្រីក​រូប​ភាព​បាន​ច្បាស់​ល្អ ដូច្នេះ​ហើយ ​ខ្ញុំ​ក៏​អាច​ថត​រូប​សត្វ ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​ផង​ដែរ។ ខ្ញុំ​ថត​បាន​សត្វ​កំប្រុក​ជា​ច្រើន​ប៉ុស្ទ ពេល​ពួក​វា​កំពុង​ប្រលែង​គ្នា​ចចេច​ចាច នៅ​លើ​ដើម​សារី ដែល​មាន​ផ្កា​រីក​ស្គុះ​ស្គាយ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ថត​រូប​សត្វ​មេ​អំបៅ ដែល​កំពុង​បើក​បិទ​ស្លាប​ចុះ​ឡើង​ៗ ហើយ​និង​សត្វ​កន្ធាយ​សមុទ្រ ដែល​កំពុង​សំដិល​ខ្លួន នៅ​លើ​ឆ្នេរ​ខ្សាច់​ពណ៌​ខ្មៅ ដែល​មាន​ថ្ម​ច្រើន។​ រូប​ថត​ដ៏​ល្អ​ឯក​នីមួយ​ៗ ជំរុញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​ចង់​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ​ ដែល​ជា​អ្នក​បង្កើត​ដ៏​អស្ចារ្យ។​ មិន​មែន​មាន​តែ​ខ្ញុំ​ទេ ដែល​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ស្ងើច​សរសើរ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដ៏វិសេស​វិសាល​របស់​ទ្រង់​ទាំង​ប៉ុន្មាន។ អ្នក​និពន្ធ​ព្រះ​គម្ពីរ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក ១០៤ បាន​ច្រៀង​សរសើរ​ អំពី​ស្នា​ព្រះហស្ត​ដ៏​ប្រណិត​របស់​ព្រះ​ជាម្ចាស់ ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​ធម្មជាតិ(ខ.២៤)។ គាត់​បាន​ពណ៌នា​ថា “សមុទ្រ​ដ៏​ធំ ហើយ​ទូលាយ នៅ​ក្នុង​ទឹក​នោះ ​មាន​របស់​រវើក​ឥត​គណនា (ខ.​២៥)។ ហើយ​គាត់​ក៏​មាន​អំណរ​ជា​ខ្លាំង ចំពោះ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ដោយ​សារ​ទ្រង់​បាន​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់​ទាំង​ស្រុង​ ជា​និច្ច ចំពោះ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ទ្រង់​(ខ.២៧-៣១)។ អ្នក​និពន្ធ​ទំនុក​ដំកើង​ក៏​បាន​ពិចារណា អំពី​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ជីវិត​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន បាន​ជា​គាត់​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ទ្រង់ ដោយ​ទូល​ថ្វាយ​ទ្រង់​ថា “កាល​នៅ​មាន​ជីវិត​នៅ​ឡើយ…

Read article
ឪពុកដ៏ល្អ

កាល​សាវីយើ(Xavier) កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ នៅ​ពី​ក្មេង ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ ប្រកប​មុខ​ជំនួញ នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ​ជា​ញឹក​ញាប់។ ទោះ​បី​ជា​ប៉ា​របស់​គាត់​បាន​ទូរស័ព្ទ​មក​គាត់ ជា​ញឹក​ញាប់​ក៏​ដោយ​ ក៏​នៅ​ពេល​យប់​ខ្លះ យើង​នៅ​តែ​មាន​ការ​ពិបាក ដោយសារ​ការ​និយាយ​តាម​ទូរស័ព្ទ នៅ​តែ​មិន​អាច​លួង​គាត់​ឲ្យ​គេង​ដដែល។ ដូច្នេះ​ហើយ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទាញ​យក​អាល់ប៊ុម​រូបថត​របស់​យើង មក​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​របស់​យើង​មើល នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​រៀប​នឹង​ចូល​គេង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចង្អុល​ចំ​រូប​ថត ដែល​យើង​បាន​ថត​ជា​មួយ​គ្នា ហើយ​សួរ​គាត់​ថា “តើ​កូន​នៅ​ចាំ​ពេល​ហ្នឹង​ទេ”? ការ​រំឭក​អំពី​អនុស្សាវរីយ៍ ជា​បន្ត​បន្ទាប់ បាន​ជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ដល់​កូន​ប្រុស​របស់​យើង ដែល​ច្រើន​តែ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មាន​ប៉ា​ដ៏​ល្អ​ម្នាក់”។ ខ្ញុំ​យល់​ច្បាស់ អំពី​តម្រូវ​ការ​របស់​សាវីយើ។ គាត់​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​យើង​រំឭក​គាត់ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ឪពុក​គាត់ នៅ​ពេល​ដែល​ឪពុក​គាត់​មិន​នៅ​ក្បែរ។ គ្រប់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឆ្លង​កាត់​ការ​លំបាក ឬ​ភាព​ឯកកោ ខ្ញុំ​ក៏​ចង់​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ ជា​ពិសេស គឺ​ចង់​ដឹង​ថា ព្រះ​វបិតា​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ​ជាម្ចាស់ នៅ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​កំពុង​លាក់​ខ្លួន ពី​ពួក​ខ្មាំង​សត្រូវ​ នៅ​ឯ​ទី​រហោ​ស្ថាន​(ទំនុកដំកើង ៦៣:១)។ ទ្រង់​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ព្រះ​ចេស្ដា​ដែល​គ្មាន​ដែន​កំណត់ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ជួយ​ឲ្យ​ស្កប់​ចិត្ត ដែល​មក​ពី​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ បាន​ជា​ទ្រង់​ពោល​ពាក្យ​សរសើរ​ដំកើង(ខ.២-៥)។ ទោះ​បី​ស្ថិត​ក្នុង​រាត្រី​ដ៏​លំបាក​បំផុត​ក្ដី ក៏ស្ដេច​ដាវីឌ​ នៅតែ​អាច​អរសប្បាយ ចំពោះ​ការ​ថែរ​រក្សា​របស់​ព្រះ​វរបិតា ដោយ​ស្តេចដាវីឌ​អាច​ពឹង​ផ្អែក​បាន គឺ​ការ​មើលថែរ​…

Read article
ការបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ហូរហៀ

នៅ​ថ្ងៃ​ខួប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​របស់​ខ្ញុំ អ័ឡាន(Alan)ស្វាមី​ខ្ញុំ បាន​ទិញ​ផ្កា​ស្រស់​ៗ​មួយ​បាច់​ធំ ឲ្យ​ខ្ញុំ។ កាល​នោះ​គាត់​បាន​បាត់​បង់​ការងារ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​ក្រុម​ហ៊ុន​របស់​គាត់​រៀប​ចំ​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ឡើង​វិញ  ដូច​នេះ ខ្ញុំ​មិន​បាន​រំពឹង​ថា គាត់​នឹង​នៅ​តែ​បន្ត​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ភាព​ស្មោះ​ស្ម័គ្រ យ៉ាង​ដូច​នេះ​ទៀត​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ថ្ងៃ​ខួបអាពាហ៍​ពិពាហ៍​លើក​ទី​១៩​របស់​យើង ផ្កា​ដែល​បាន​រីក​ឡើង យ៉ាង​ស្រស់​ស្អាត បាន​ស្វាគមន៍​ខ្ញុំ ពី​លើ​ទីតាំង​របស់​វា នៅ​លើ​តុអាហារ​របស់​យើង។ ដោយ​សារ​គាត់​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​ទៅ​លើ​ការ​បន្ត​ប្រពៃណី​មួយ​នេះ ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ  នោះ​គាត់​ក៏​បាន​សន្សំ​លុយ​ខ្លះ​ៗ​ជា​រៀង​រាល់​ខែ ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់​អាច មាន​លទ្ធ​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​បង្ហាញ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ពិសេស​ផ្ទាល់​ខ្លួន​នេះ។ ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​បាន​រៀប​គម្រោង​ធ្វើ​ការ​បង្ហាញ​ចេញ​ នូវ​ភាព​សប្បុរស​ដ៏​ក្លៀវក្លា​នេះ គឺ​ស្រដៀង​ទៅ​នឹង​ការ​អ្វី​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ តាម​រយៈ​សំបុត្រ​ដែល​គាត់​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ក្រុង​កូរិនថូស។ លោក​សាវ័ក​បាន​សរសើរ​ពួក​ជំនុំ​មួយ​នេះ សម្រាប់​ការ​ដាក់​ដង្វាយ ដោយ​អស់​ពី​ចិត្ត និង​ដោយ​ចិត្ត​ឆេះ​ឆួល(២កូរិនថូស ៩:២,៥) ដោយ​រំឭក​ពួក​គេ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​អ្នក​ដែល​ថ្វាយ​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស និង​អំណរ(ខ.៦-៧)។ សរុប​មក គ្មាន​នរណា​ម្នាក់ ដែល​បាន​ឲ្យ ច្រើន​ជាង​ព្រះ​ដ៏​ផ្គត់​ផ្គង់ ដែល​ពេញ​ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​យើង ដែល​តែង​តែ​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​និច្ច ដើម្បី​បំពេញ​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​គ្រប់​យ៉ាង​របស់​យើង​(ខ.៨-១០)។ យើង​អាច​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស នៅ​ក្នុង​ការ​ឲ្យ ក្នុង​ការ​គ្រប់​យ៉ាង ដោយ​មើល​ថែរ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ព្រោះ​ព្រះ​អម្ចាស់​បំពេញ​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ ទាំង​ខាង​សម្ភារៈ អារម្មណ៍ និង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង​(ខ.១១)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ធ្វើ​អំណោយ ឬ​ធ្វើ​ទាន​ដល់​អ្នក​ដទៃ យើង​អាច​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​ដឹង​គុណ​ចំពោះ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ សម្រាប់​អ្វី​ៗ​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​យើង។ យើង​ថែម​ទាំង​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ…

Read article
ព្រះទ្រង់ទតមើលជានិច្ច

កាល​ហ្សេវីយើរ(Xavier) មាន​អាយុ​ពីរ​ឆ្នាំ គាត់​បាន​រត់​យ៉ាង​លឿន នៅ​តាម​ផ្លូវ​មួយ ហើយ​ចូល​ផ្លូវ​មួយ​ទៀត ដែល​នៅចន្លោះ​ធ្នើរ​ដាក់​អីវ៉ាន់ នៅ​ក្នុង​ហាង​លក់​ស្បែក​ជើង​តូច​មួយ។ គាត់​ក៏​បាន​លាក់​ខ្លួន​នៅ​ពី​ក្រោយ​ប្រអប់​ដាក់​ស្បែក​ជើង ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​សើច​ក្អឹក​ៗ ពេល​ដែល​អ័ឡិន(Alan)ស្វាមី​ខ្ញុំ​និយាយ​ថា “ប៉ា​ឃើញ​កូន​ហើយ”។ មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឃើញ​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ស្ទុះ​រត់​ពី​ផ្លូវ​មួយ ទៅ​ផ្លូវ​មួយ​ទៀត ដែល​នៅ​ចន្លោះ​ធ្នើ​ដាក់​ឥវ៉ាន់ ដោយ​ស្រែក​ហៅ​ឈ្មោះ ហ្សេវីយើរ។ យើង​ក៏​បាន​ប្រញាប់​រត់​ទៅ​ខាង​មុខ​ហាង។ កូន​របស់​យើង​នៅ​តែ​សើច​ក្អឹក​ៗ ហើយ​រត់​ទៅ​កាន់​ទ្វារ​ដែល​បើក​ចំហរ ទៅ​រក​ផ្លូវ​ដ៏​មមាញឹក នៅ​ខាង​ក្រៅ​ហាង។ ភ្លាម​ៗ​នោះ ស្វាមី​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចាប់​គាត់​ពរ។ យើង​ក៏​បាន​ឱប​គ្នា ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ទាំង​យំ​ខ្សឹប​ខ្សួល ហើយ​ក៏​បាន​ថើប​ថ្ពាល់​ដ៏​ធាត់​របស់​កូន​ប្រុស​យើង។ រយៈ​ពេល​មួយ​ឆ្នាំ មុន​ពេល​ខ្ញុំ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​កំណើត​ហ្សេវីយើរ ខ្ញុំ​បាន​បាត់​បង់​កូន​ដំបូង​របស់​យើង ក្នុង​អំឡុង​ពេល​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ។ ពេល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ពរ​យើង ឲ្យ​មាន​កូន​ប្រុស​ម្នាក់​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​ម្តាយ​ដែល​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច។ បទ​ពិសោធន៍​ដែល​យើង​បាន​ជួប នៅ​ហាង​លក់​ស្បែក​ជើង បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មិន​តែង​តែ​អាច​មើល​ថែរ ឬ​ការពា​រកូន​របស់​យើង​ជា​និច្ច​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បាន​រក​ឃើញ​សន្តិ​ភាព ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​រៀន​ងាក​ទៅ​រក ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ដែល​ជា​ជំនួយ​តែ​មួយ​របស់​យើង ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ការ​តយុទ្ធ​នឹង​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ និង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច។ ព្រះ​វរបិតា​នៃ​យើង​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ មិន​ដែល​បែរ​ព្រះ​នេត្រ​ទ្រង់ ចេញ​ពី​កូន​របស់​ទ្រង់​ឡើយ(ទំនុកដំកើង ១២១:១-៤)។ យើង​មិន​អាច​បង្ការ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទុក្ខ​លំបាក ការ​ឈឺ​ចិត្ត ឬ​ការ​បាត់​បង់​បាន​ឡើយ ប៉ុន្តែ​យើង​អាច​រស់​នៅ…

Read article