February

You are here:
តម្រូវការអ្នកដទៃសំខាន់ជាង

កុំ​ឲ្យ​ត្រាប់​តាម​សម័យ​នេះ​ឡើយ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​វិញ ដោយ​គំនិត​បាន​កែ​ជា​ថ្មី​ឡើង។ រ៉ូម ១២:២ ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មាន​ភាព​ឆាប់​រហ័ស នៅ​ក្នុង​សហគមន៍​កសិករ​តូច​មួយ។ បន្ទាប់​ពី​ធនាគារ​បាន​រឹប​អូស​កសិដ្ឋាន​របស់​គ្រួសារ​លោក​ដាវីឌ បាន​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ គាត់​ក៏​បាន​ដឹង​ថា គេ​នឹង​ដាក់​លក់​កសិដ្ឋាន​នោះ​ជា​សាធារណៈ។ បន្ទាប់​ពី​ការ​លះ​បង់ និង​ការ​សន្សំ​លុយ​អស់​ពេល​យ៉ាង​យូរ  លោក​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ដល់​កន្លែង​ដេញ​ថ្លៃ ហើយ​ក៏​បាន​ចូល​ទៅ​អង្គុយ​ជា​មួយ​ហ្វូង​មនុស្ស ដែល​ជា​កសិករ​ក្នុង​តំបន់ ជិត​២​រយ​នាក់។ តើ​គាត់​មាន​ប្រាក់​គ្រប់​គ្រាន់​ដើម្បី​ដេញ​ថ្លៃ​ដែរ​ឬ​ទេ? គាត់​ក៏​បាន​ដេញ​ថ្លៃ​មុន​គេ ដោយ​ដក​ដង្ហើម​ធំ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ប្រកាស​ដេញ​ថ្លៃ សួរ​រក​អ្នក​ដែល​ចង់​ដេញ​ថ្លៃ​ខ្ពស់​ជាង​គាត់។ ហ្វូង​មនុស្ស​ក៏​នៅ​តែ​មាន​ភាព​ស្ងាត់​ស្ងៀម រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​គេ​គោះ​តុ​នឹង​ញញួរ ដើម្បី​ប្រកាស​អ្នក​ឈ្នះ​ការ​ដេញ​ថ្លៃ។ ពួក​កសិករ​ទាំង​នោះ​បាន​ចាត់​ទុក​តម្រូវ​ការ​របស់​លោក​ដាវីឌ និង​គ្រួសារ​គាត់ ​ធំ​ជាង​ផល​ចំណេញ​របស់​ខ្លួន​ឯង។ រឿង​នេះ​និយាយ​អំពី​ការ​លះបង់​របស់​ពួក​កសិករ ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​របៀប​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ជំរុញ​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ឲ្យ​រស់​នៅ។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ដាស់​តឿន​យើង មិន​ឲ្យ​ “ត្រាប់​តាម​សម័យ​នេះ”(រ៉ូម ១២:២) ដោយ​យក​សេចក្តី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​ខ្លួន​ឯង ជា​ធំ​ជាង​តម្រូវ​ការ​របស់​អ្នក​ដទៃ ហើយ​ខិត​ខំ​បំពេញ​តែ​ចំណង់​ខ្លួន​ឯង​នោះ​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ យើង​អាច​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​បំពេញ​តម្រូវ​ការ​យើង ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​កែប្រែ​ចិត្ត​គំនិត​យើង​ជា​ថ្មី យើង​អាច​ឆ្លើយ​តប ចំពោះ​ស្ថានភាព​ទាំង​ឡាយ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ចិត្ត​ដែល​ចង់​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ។ ការ​គិត​អំពី​តម្រូវការ​អ្នក​ដទៃ​ជា​ទីមួយ អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​ជៀស​វាង​ការ​គិត​អំពី​ខ្លួន​ឯង​ជ្រុល ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​រំឭក​យើង​ថា យើង​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ពួក​ជំនុំ ដែល​ធំ និង​សំខាន់​ជាង​ខ្លួន​យើង(ខ.៣-៤)។ ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ជួយ​អ្នក​ជឿ…

Read article
អំណាចនៃសេចក្តីស្រឡាញ់

ទឹក​ជា​ច្រើន​យ៉ាង​ណា​ក៏​មិន​អាច​នឹង​ពន្លត់​សេចក្តីស្រឡាញ់​បាន​ឡើយ។ បទចម្រៀងសាឡូម៉ូន ៨:៧ មាន​ចាស់​ទុំ​ពីរ​នាក់ ​មាន​អាយុ​ប្រហែល​៨០​ឆ្នាំ ម្នាក់​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់ ម្នាក់​ទៀត នៅ​ប្រទេស​ដាណឺម៉ាក។ មើល​ទៅ​អ្នក​ទាំង​ពីរ មិន​ទំនង​​អាច​ធ្វើ​ជា​គូរ​ស្នេហ៍​ឡើយ។ ពួកគេ​មាន​ប្តី​ប្រពន្ធ​រៀង​ៗ​ខ្លួន ដោយ​មាន​ជីវិត​ដ៏​រីករាយ អស់​រយៈ​ពេល​៦០​ឆ្នាំ មុន​ពេល​ពួក​គេ​ក្លាយ​ជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ និង​បុរស​ពោះ​ម៉ាយ។ ទីលំនៅ​របស់​ពួក​គេ​ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ​ពី​គ្នា ដោយ​ធ្វើ​ដំណើរ​តែ​១៥​នាទី​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គេ​ស្ថិត​នៅ​ប្រទេស​ពីរ​ផ្សេង​គ្នា។ ពួកគេ​នៅ​តែ​ធ្លាក់​ក្នុង​អន្លង់​ស្នេហ៍ ដោយ​ចំអិន​អាហារ និង​ចំណាយ​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា​ជា​ទៀត​ទាត់។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ នៅ​ឆ្នាំ​២០២០ ដោយសារ​តែ​ការ​រាល​ដាល​នៃ​វីរូស​កូរ៉ូណា រដ្ឋា​ភិបាល​ដាណឺម៉ាក​ក៏​បាន​បិទ​ច្រក​ព្រំដែន។ តែ​ពួក​គេ​នៅ​តែ​បន្ត​ជួប​គ្នា ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ នៅ​ម៉ោង​៣​រសៀល នៅ​ព្រំដែន នៅ​លើ​ផ្លូវ​ជាតិ​ដ៏​ស្ងប់​ស្ងាត់​មួយ ដោយ​អង្គុយ​ញាំ​អាហារ​ជា​មួយ​គ្នា នៅ​ម្ខាង​ព្រំដែន​ម្នាក់។  បុរស​នោះ​ក៏​បាន​ពន្យល់​ថា “យើង​មក​ទីនេះ ដោយសារ​យើង​ស្រឡាញ់​គ្នា”។ ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ​ខ្លាំង​ជាង​ព្រំដែន និង​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ជាង​ជំងឺ​រាតត្បាត។ ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​បទ​ចម្រៀង​សាឡូម៉ូន​បាន​ធ្វើ​ការ​បក​ស្រាយ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់​ស្ញែង អំពី​អំណាច​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ ក្នុង​នោះ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ដ្បិត​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​កំឡាំង ដូច​ជា​សេចក្តី​ស្លាប់”(៨:៦)។ យើង​មិន​អាច​ជៀស​វាង​សេចក្តី​ស្លាប់​បាន​ឡើយ។ វា​នឹង​មក​ដល់ ដោយ​ការ​បញ្ចប់​ដាច់​ខាត​ដែល​យើង​មិន​អាច​រារាំង​បាន។ ប៉ុន្តែ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ដូច​សេចក្តី​ស្លាប់។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត “ជំហួល​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ក៏​ជា​ជំហួល​នៃ​ភ្លើង ជា​អណ្តាត​ភ្លើង​យ៉ាង​សហ័ស​ដែល​មក​ព្រះ(ខ.៦)។ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឃើញ​ភ្លើង​ឆាប​ឆេះ​ទេ? សេចក្តី​ស្រឡាញ់​គឺ​មិន​ខុស​ពី​ភ្លើង ដែល​មិន​អាច​ពន្លត់​បាន។ “ទឹក​ជា​ច្រើន​យ៉ាង​ណា​ក៏​មិន​អាច​នឹង​ពន្លត់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​បាន​ឡើយ”…

Read article
មិនដែលភ្លេចកិច្ចការដែលយើងបានធ្វើ

ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​មិន​មែន​ជា​អ្នក​រមឹលគុណ ដែល​ទ្រង់​នឹង​ភ្លេច​ការ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្វើ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សំដែង​ដល់​ព្រះនាម​ទ្រង់ ដោយ​បាន​បំរើ​ពួក​បរិសុទ្ធ ហើយ​ក៏​នៅ​តែ​បំរើ​ទៀត​នោះ​ទេ។ ហេព្រើរ ៦:១០ ពេល​ដែល​យើង​គិត អំពី​បេសកជន ដែល​ជា​អ្នក​ត្រួស​ត្រាយ​ផ្លូវ ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត យើង​ប្រហែល​មិន​បាន​ឮ​ឈ្មោះ លោក ចច លេលី(George Liele ឆ្នាំ១៧៥០ ដល់ ១៨២០)នោះ​ទេ។ តែ​យើង​គួរ​តែ​ស្គាល់​គាត់។ គាត់​បាន​ចាប់​កំណើត​ក្នុង​គ្រួសារ​ទាសករ។ គាត់​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ នៅ​រដ្ឋ​ចចជា ហើយ​ក៏​បាន​ទទួល​សិទ្ធិ​សេរីភាព មុន​ពេល​សង្រ្គាម​ឯករាជ្យ​អាមេរិក។ គាត់​បាន​នាំ​ព្រះ​រាជសារ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ទៅ​ប្រទេស​ចាម៉ៃកា ដោយ​ឈោង​ចាប់​ពួក​ទាសករ នៅ​ក្នុង​តំបន់​ចំការ ហើយ​ក៏​បាន​បម្រើ​ការ​ជា​គ្រូ​គង្វាល និង​ស្ថាបនិក នៃ​ព្រះ​វិហារ​របស់​ជន​ជាតិ​អាមេរិក ដើម​កំណើត​អាហ្វ្រិក ក្នុង​ទីក្រុង​សាវ៉ាណា រដ្ឋ​ចចជា ដែល​គេ​បាន​ចាត់​ទុក​ជា “ព្រះវិហារ​ដំបូង​នៃ​ព្រះវិហារ​បាទីស្ទ​របស់​ជន​ជាតិ​ស្បែក​ខ្មៅ”។ អ្នក​ខ្លះ​ប្រហែល​មិន​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​ជីវិត​នៃ​ការងារ​បម្រើ​នគរ​ព្រះ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់ របស់​លោក​លេលី​ឡើយ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​មិន​ដែល​ភ្លេច​ការ​បម្រើ​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​គាត់​ឡើយ។ ព្រះអង្គ​ក៏​មិន​ភ្លេច​កិច្ចការ​ដែល​អ្នក​ធ្វើ​ថ្វាយ​ព្រះ​អង្គ​ដែរ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​សំបុត្រ​ហេព្រើរ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា​ “ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​មិន​មែន​ជា​អ្នក​រមឹលគុណ ដែល​ទ្រង់​នឹង​ភ្លេច​ការ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្វើ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សំដែង​ដល់​ព្រះនាម​ទ្រង់ ដោយ​បាន​បំរើ​ពួក​បរិសុទ្ធ ហើយ​ក៏​នៅ​តែ​បំរើ​ទៀត​នោះ​ទេ”(៦:១០)។  មនុស្ស​មិន​អាច​មើល​ស្រាល​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ​អង្គ​បាន​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះ​អង្គ​ពិត​ជា​ជ្រាប និង​នឹក​ចាំ​អ្វី​ៗ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធ្វើ ក្នុង​ព្រះ​នាម​ព្រះ​អង្គ។…

Read article
ការរៀនរស់នៅដោយជំនឿ

ដ្បិត​យើង​ខ្ញុំ​ដើរ​ដោយ​ជំនឿ មិន​មែន​ដោយ​មើល​ឃើញ​ទេ។ ២កូរិនថូស ៥:៧ លោក​ហ្គែរី(Gary) មាន​ការ​ពិបាក​នៅ​ក្នុង​ការ​ទប់​ខ្លួន​ឲ្យ​នឹង ពេល​គាត់​ដើរ ដូច​នេះ វេជ្ជបណ្ឌិត​របស់​គាត់ ក៏​បាន​ចេញ​វេជ្ជបញ្ជា ឲ្យ​គាត់​ធ្វើ​ការ​ព្យាបាល​ដោយ​ចលនា ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​អាច​ទប់​លំនឹង​ខ្លួន។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ព្យាបាល​ដោយ​ចលនា គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា “អ្នក​មាន​ការ​ទុក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ពេក មក​លើ​អ្វី​ដែល​អ្នក​អាច​មើល​ឃើញ សូម្បី​តែ​ក្នុង​ពេល​អ្នក​ដឹង​ថា វា​ខុស! អ្នក​មិន​បាន​ពឹង​ផ្អែក​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​មក​លើ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សេង​ទៀត​របស់​អ្នក ជា​អ្វី​ដែល​អ្នក​ពាល់​នឹង​ជើង​របស់​អ្នក និង​សញ្ញា​ដែល​បង្ហាញ​ចេញ​មក ក្នុង​ត្រចៀក​ក្នុង​របស់​អ្នក ដែល​ជួយ​ឲ្យ​អ្នក​ទប់​លំនឹង​ខ្លួន​ផង​ដែរ”។ ពេល​ដែល​គាត់​ប្រាប់​លោក​ហ្គែរី​ថា “អ្នក​មាន​ការ​ទុក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ពេក មក​លើ​អ្វី​ដែល​អ្នក​អាច​មើល​ឃើញ” ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ អំពី​រឿង​របស់​ដាវីឌ  ជា​អ្នក​គង្វាល​វ័យ​ក្មេង ដែល​បាន​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​កូលីយ៉ាត។ អស់​រយៈ​ពេល​៤០​ថ្ងៃ​ហើយ ដែល​កូលីយ៉ាត ជា​អ្នក​ប្រយុទ្ធ​ជើង​ឯក របស់​សាសន៍​ភីលីស្ទីន បាន​ចេញ​មក​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​កង​ទ័ព​អ៊ីស្រាអែល  ដោយ​ឡក​ឡើយ​ដាក់​ពួក​គេ ឲ្យ​បញ្ជូន​នរណា​ម្នាក់​ឲ្យ​ចេញ​មក​ប្រយុទ្ធ​នឹង​គាត់(១សាំយ៉ូអែល ១៧:១៦)។ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ដោយសារ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ឃើញ។ បន្ទាប់​មក​ យុវជន​ដាវីឌ​ក៏​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​មក ខណៈ​ពេល​ដែល​ឪពុក​គាត់​បាន​ប្រើ​គាត់ ឲ្យ​យក​ស្បៀង​អាហារ​ទៅ​ឲ្យ​ពួក​បង​ៗ​របស់​គាត់​(ខ.១៨)។ តើ​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​មើល​ទៅ​ស្ថានភាព​នេះ យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ? គឺ​ដោយ​ជំនឿ មិនមែន​ដោយ​ការ​មើល​ឃើញ​នោះ​ទេ។ គាត់​បាន​មើល​ឃើញ​យក្ស តែ​គាត់​បាន​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​រំដោះ​រាស្រ្ត​ទ្រង់។ ទោះ​គាត់​គ្រាន់​តែ​ជា​ក្មេង​តូច​ម្នាក់​ក៏​ដោយ គាត់​បាន​ទូល​ស្តេច​សូល​ថា “សូម​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ស្លុត​ចិត្ត​ដោយ​ព្រោះ​វា​ឡើយ…

Read article
ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះវរបិតា

នោះ​មាន​ឮ​សំឡេង​ចេញ​ពី​មេឃ​ថា នោះ​ជា​កូន​ស្ងួនភ្ងា​របស់​អញ ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត​អញ​ណាស់។ ម៉ាថាយ ៣:១៧ ឪពុក​របស់​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​មរណភាព​កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ។ ពេល​គាត់​មាន​ជំងឺ ស្ថានភាព​របស់​គាត់​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ហើយ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​បាន​លា​ចាកលោក។ មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ និង​ឪពុក​គាត់​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ដ៏​រឹងមាំ តែ​នៅ​មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន​ដែល​ត្រូវ​សួរ ចម្លើយ​ដែល​ត្រូវ​ឆ្លើយ និង​ការ​សន្ទនា​ដែល​ត្រូវ​មាន​ជា​មួយគ្នា។ មាន​រឿង​ជា​ច្រើន​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​និយាយ​ជា​មួយ​ឪពុក​គាត់ ហើយ​ពេល​នេះ​ឪពុក​គាត់​បាន​ស្លាប់​ហើយ។ មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ប្រឹក្សា​ផ្លូវ​ចិត្ត​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តុះបណ្តាល ដូច​នេះ គាត់​ដឹង​អំពី​ការ​ឡើង​ចុះ នៃ​អារម្មណ៍​ដែល​សោក​សង្រេង និង​របៀប​ជួយ​អ្នក​ដទៃ ឆ្លង​កាត់​ទឹក​ដែល​មាន​ខ្យល់​ព្យុះ​នោះ។ តែ​គាត់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “នៅ​ថ្ងៃ​ខ្លះ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ត្រូវ​ការ​ឮ​សម្លេង​របស់​ប៉ា​ខ្ញុំ ដែល​ជា​ការ​ធានា​ថា គាត់​ពិត​ជា​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ។ រឿង​នេះ​តែង​តែ​មាន​ន័យ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ជា​និច្ច”។​ ព្រឹត្តិការណ៍​ដ៏​សំខាន់​មួយ នៅ​ដើម​ដំបូង​នៃ​ព្រះ​រាជកិច្ច​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​លើ​ផែនដី គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ទទួល​ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ពី​លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ។ ទោះ​លោក​យ៉ូហាន​បាន​ព្យាយាម​ប្រកែក​ថា គាត់​មិន​សក្តិសម​នឹង​ជ្រមុជ​ទឹក​ឲ្យ​ព្រះអង្គ​ក៏​ដោយ ក៏​ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​ទទូច​ថា ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​នោះ មាន​ភាព​ចាំ​បាច់ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា ព្រះ​អង្គ​ក៏​មាន​លក្ខណៈ​ជា​មនុស្ស​ផង​ដែរ។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “ចូរ​ធ្វើ​ម្តង​នេះ​ចុះ ដ្បិត​គួរ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​សំរេច​តាម​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​សុចរិត​យ៉ាង​ដូច្នេះ”(ម៉ាថាយ ៣:១៥)។ លោក​យ៉ូហាន​ក៏​បាន​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់​ព្រះ​អង្គ។ បន្ទាប់​មក ការ​អស្ចារ្យ​ក៏​បាន​កើត​ឡើង ដោយ​ប្រកាស​អត្ត​សញ្ញាណ​ព្រះ​អង្គ ដល់​លោក​យ៉ូហាន និង​ពួក​បណ្តាជន​ដែល​នៅ​ទីនោះ ហើយ​ក៏​បាន​ប៉ះពាល់​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះ​វរបិតា​បាន​បន្លឺ​សម្លេង​ចេញ​ពី​មេឃ​ថា “នោះ​ជា​កូន​ស្ងួនភ្ងា​របស់​អញ ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត​អញ​ណាស់”(ខ.១៧)។…

Read article
ជំនួយដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ

ទ្រង់​ប្រទាន​ហិមៈ​មក​ឲ្យ​ដូច​ជា​រោម​ចៀម ក៏​បាចសាច​សន្សើម​កក​ដូច​ជា​ផេះ។ ទំនុកដំកើង ១៤៧:១៦ មន្រ្តី​ប៉ូលិស​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ចំពោះ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស “រាប់​សែន ឬ​ប្រហែល​ជា​រាប់​លាន​នាក់” ដែល​បាន​ទូល​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ ខណៈ​ពេល​ដែល​ភ្លើង​ឆេះ​ព្រៃ​នៅ​ភាគ​ខាង​កើត បាន​រាល​ដាល នៅ​តាម​តំបន់​ភ្នំ នៅ​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ ក្នុង​រដូវ​ស្លឹក​ឈើ​ជ្រុះ ឆ្នាំ​២០២០។ ភ្លើង​ឆេះ​ព្រៃ​ដ៏​ល្បីល្បាញ​នេះ បាន​បំផ្លិចបំផ្លាញ​ផ្ទៃ​ដី​ជាង​៤​ម៉ឺន​ហិចតា ក្នុង​រយៈ​ពេល​តែ​១២​ម៉ោង ដោយ​ដុត​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឈើ​ដ៏​ស្ងួត​ហែង និង​ដុត​បំផ្លាញ​ផ្ទះ​៣​រយ​ខ្នង​រាប​ដល់​ដី ហើយ​ការ​រាល​ដាល​ក៏​កំពុង​តែ​គំរាម​កំហែង​ទីក្រុង​មួយ​ចំនួន ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​លើ​ផ្លូវ​នៃ​វិនាសកម្ម​របស់​វា។ បន្ទាប់​មក ជំនួយ​ក៏​បាន​មក​ដល់។ វា​មិន​មែន​ជា​ការ​ធ្លាក់​ភ្លៀង តែ​ជា​ការ​ធ្លាក់​ព្រឹល​ទាន់​ពេល​វេលា ដែល​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​ព្យាករណ៍​ឧតុនិយម​ម្នាក់​ហៅ​ជំនួយ​នោះ​ថា “ជំនួយ​មក​ពី​ព្រះ”។  ព្រឹល​បាន​ធ្លាក់​ចុះ​មក​ឆាប់​ជាង​រាល់​ដង នៅ​ទូទាំង​តំបន់​ដែល​មាន​ភ្លើង​ឆេះ ដោយ​កំរាស់​ព្រឹល​នៅ​លើ​ដី​មាន​ចាប់​ពី​កន្លះ​ម៉ែត្រ​ឡើង ធ្វើ​ឲ្យ​ល្បឿន​នៃ​ការ​រីក​រាល​ដាល​បាន​ថយ​ចុះ ហើយ​នៅ​កន្លែង​ខ្លះ​ភ្លើង​ក៏​បាន​រលត់​ទំាង​ស្រុង។ ជំនួយ​ប្រកប​ដោយ​សេចក្តី​មេត្តា​នេះ គឺ​ហាក់​ដូចជា​អស្ចារ្យ​ហួស​ពាក្យ​ពណ៌នា។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​ស្តាប់​ឮ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​ទេ ពេល​ដែល​យើង​ទូល​សូម​ឲ្យ​ព្រឹល ឬ​ទឹក​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ចុះ​មក? ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែង​អំពី​ការ​ឆ្លើយ​តប​ជា​ច្រើន​របស់​ព្រះ ចំពោះ​ការ​អធិស្ឋាន​ដូចនេះ ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​លោក​អេលីយ៉ា សូម​ទឹក​ភ្លៀង​ផង​ដែរ(១ពង្សាវតាក្សត្រ ១៨:៤១-៤៦)។ ក្នុង​នាម​លោក​អេលីយ៉ា ជា​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ ដែល​មាន​សេចក្តី​ជំនឿ​ដ៏​អស្ចារ្យ គាត់​បាន​យល់​អំពី​អំណាច​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ មក​លើ​អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​អាកាសធាតុ​ផង​ដែរ។ គឺ​ដូច​ដែល​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក ១៤៧ បាន​ចែង​អំពី​ព្រះ​អង្គ​ថា “ទ្រង់​បាំង​មេឃ​ដោយ​ពពក…

Read article
ភាពផុយស្រួលនៃជីវិត និងការបន្ទាបខ្លួន

ដ្បិត​ជីវិត​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​អ្វី គឺ​ជា​ចំហាយ​ទឹក​ទេ​តើ ដែល​ឃើញ​តែ​១​ភ្លែត រួច​បាត់​ទៅ។ យ៉ាកុប ៤:១៤ លោក​យេរ៉ូម(Jerome) និង​លោក​ទ័រទូលាន(Tertullian) ដែល​ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ​នៅ​សម័យ​បុរាណ បាន​លើក​ឡើង អំពី​រឿង​មួយ​ចំនួន ដែល​ដំណាល​ថា ក្នុង​ចក្រភព​រ៉ូម៉ាំង នៅ​សម័យ​បុរាណ បន្ទាប់​ពី​មេទ័ព​បាន​ទទួល​ជ័យ​ជម្នះ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​កោត​ស្ញប់ស្ញែង គាត់​ក៏​បាន​ជិះ​ពីលើ​រទេះសេះ​ដែល​ចាំង​ពន្លឺ​ផ្លេក​ៗ ដោយ​មាន​គេ​ដង្ហែ​គាត់ កាត់​តាម​មហាវិថី​នៅ​កណ្តាល​ទីក្រុង ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​ព្រឹក​ដល់​ពេល​ល្ងាច។ ហ្វូង​មនុស្ស​ក៏​បាន​ស្រែក​ហូរ។ មេទ័ព​នោះ​ក៏​មាន​ចិត្ត​សប្បាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះ​ការ​គោរព​ស្រឡាញ់​ពី​ប្រជាជន ដោយ​ទទួល​កិត្តិយស​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​គាត់។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ តាម​រឿង​ព្រេង​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​អ្នក​បម្រើ​ម្នាក់​ឈរ​ពីក្រោយ​មេទ័ព​នោះ ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ ដោយ​ខ្សឹប​ដាក់​ត្រចៀក​គាត់​ថា Memento mori  (ប្រែ​ថា “សូម​លោក​កុំ​ភ្លេច​ថា លោក​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​អមតៈ​ទេ”)។ ក្នុង​ពេល​ដែល​មាន​ការ​សរសើរ​ដ៏​លើស​លប់ មេទ័ព​នោះ​ស្រេក​ឃ្លាន​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ដោយ​នឹក​ចាំ​ថា គាត់​មិនមែន​ជា​មនុស្ស​អមតៈ​ទេ។ លោក​យ៉ាកុប​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​សហគមន៍​មួយ ដែល​មាន​អំនួត និង​ចូល​ចិត្ត​សរសើរ​ខ្លួន​ឯង។ គាត់​ក៏​បាន​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ភាព​ក្រអឺតក្រទម​របស់​ពួក​គេ ដោយ​ពាក្យ​សម្តី​ដ៏​មុត​ស្រួច​ថា «ព្រះ​ទ្រង់​ទាស់​ទទឹង​នឹង​ពួក​មាន​ឫក​ធំ តែ​ទ្រង់​ផ្តល់​ព្រះគុណ​មក​ពួក​រាប​សា​វិញ»(យ៉ាកុប ៤:៦)។ អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​ធ្វើ​នោះ គឺ​ត្រូវ “បន្ទាប​ខ្លួន នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​អម្ចាស់”(ខ.១០)។ តើ​ពួកគេ​អាច​ឱប​ក្រសោប​យក​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​នេះ ដោយ​របៀប​ណា? ពួកគេ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ចង​ចាំ​ ដូច​មេទ័ព​រ៉ូម៉ាំង​ថា ពួក​គេ​នឹង​ស្លាប់​នៅ​ពេល​ណា​មួយ។…

Read article
តើយើងចង់ជោគជ័យ ឬចង់លះបង់

ដោយសារ​សេចក្តី​នេះ យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ គឺ​ដោយ​ទ្រង់​បាន​ស៊ូ​ប្តូរ​ព្រះជន្ម​ទ្រង់​ជំនួស​យើង។ ១យ៉ូហាន ៣:១៦ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​កម្មវិធី​សិក្សា​នៅ​រដូវ​ក្តៅ កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​បាន​អាន​សៀវភៅ​មួយ​ក្បាល អំពី​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់ ដែល​ចង់​ឡើង​ភ្នំ​អាល់ផាញ នៅ​ប្រទេស​ស្វីស​។ ក្មេង​ប្រុស​នោះ​ក៏​បាន​ចំណាយ​ពេល​ភាគ​ច្រើន ដើម្បី​ហ្វឹក​ហាត់​ការ​ឡើង​ភ្នំ ដើម្បី​សម្រេច​គោលដៅ​នេះ។ ទី​បំផុត ពេល​ដែល​គាត់​ចាប់​ផ្តើម​ឡើង ទៅ​ដល់កំពូល​ភ្នំ អ្វី​ៗ​មិន​ដំណើរ​ការ​ដូច​ការ​គ្រោង​ទុក​នោះ​ឡើយ។  នៅ​តាម​ផ្លូវ​ឡើង​ដែល​ចោទ​ខ្លាំង មិត្ត​រួម​ក្រុម​ម្នាក់​ធ្លាក់​ខ្លួន​ឈឺ ហើយ​ក្មេង​ប្រុស​នោះ​ក៏​បាន​សម្រេច​ចិត្ត ឲ្យ​គេ​ទៅ​ចោល​គាត់ ដើម្បី​នៅ​មើល​ថែ​មិត្ត​រួម​ក្រុម​នោះ ជា​ជាង​ទៅ​ឲ្យ​ដល់​គោលដៅ​របស់​គាត់។ នៅ​ក្នុង​ថ្នាក់​រៀន គ្រូ​របស់​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សួរ​ថា “តើ​ក្មេង​ប្រុស​ដែល​ជា​តួ​ឯក​ក្នុង​រឿង​នេះ ជា​មនុស្ស​បរាជ័យ ដោយសារ​គាត់​មិន​បាន​ឡើង​ឲ្យ​ដល់​កំពូល​ភ្នំ​ឬ?” សិស្ស​ម្នាក់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “បាទ គាត់​បាន​កើត​ពី​ពូជ​បរាជ័យ”។ ប៉ុន្តែ ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​ទៀត ក៏​បាន​បដិសេធ ដោយ​លើក​ហេតុ​ផល​ថា​ ក្មេង​ប្រុស​នោះ​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​បរាជ័យ​ទេ ព្រោះ​គាត់​បាន​លះ​បង់​អ្វី​មួយ​ដែល​សំខាន់ ដើម្បី​ជួយ​អ្នក​ដទៃ។ ពេល​ណា​យើង​លះ​បង់​ការ​អ្វី​មួយ​ដែល​សំខាន់ ដើម្បី​មើល​ថែ​អ្នក​ដទៃ គឺ​យើង​កំពុង​តែ​ប្រព្រឹត្ត​ដូច​ព្រះ​យេស៊ូវ​ហើយ។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​លះ​បង់​ការ​មាន​ផ្ទះ មាន​ប្រាក់​ចំណូល​ទៀង​ទាត់ និង​ការ​ទទួល​ស្គាល់​ពី​សង្គម ដើម្បី​ធ្វើ​ដំណើរ ទៅ​ផ្សាយ​សេចក្តី​ពិត​របស់​ព្រះ។ ទី​បំផុត ព្រះ​អង្គ​ក៏​បាន​លះ​បង់​ព្រះជន្ម ដើម្បី​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប ហើយ​បង្ហាញ​ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ មក​យើង​រាល់​គ្នា​(១ពង្សាវតាក្សត្រ ៣១៦)។ ជោគជ័យ​ខាង​ឯ​លោកិយ គឺ​មាន​ភាព​ខុសគ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង ពី​ជោគជ័យ​ក្នុង​ព្រះ​នេត្រ​ព្រះ។…

Read article
ការព្យាយាមយកអ្វីដែលអ្នកចង់បាន

ខណៈ​នោះ​អ័ដូនីយ៉ា ជា​បុត្រ​នៃ​នាង​ហាគីត ក៏​លើក​ខ្លួន​ឡើង ដោយ​ពាក្យ​ថា យើង​នឹង​ធ្វើ​ជា​ស្តេច។ ១ពង្សាវត្សត្រ ១:៥ លោក​អើរ៉ុន ប័រ(Aaron Burr) បាន​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ ដោយ​ចិត្ត​ថប់​បារម្ភ នូវ​លទ្ធផល​នៃ​ការ​បោះ​ឆ្នោត​របស់​សមាជិក​រដ្ឋ​សភា​អាមេរិក ជ្រើស​រើស​ប្រធានាធិបតី។ ដោយ​មាន​ការ​ជាប់​គាំង ជា​មួយ​នឹង​លោក​ថូម៉ាស ចេហ្វ័រសិន(Thomas Jefferson) ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​១៨០០ ក្នុង​ការ​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ប្រធានាធិបតី លោក​ប័រ​មាន​ហេតុផល ដែល​ត្រូវ​ជឿ​ថា រដ្ឋសភា​នឹង​ប្រកាស​ថា គាត់​ជា​អ្នក​ឈ្នះ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គាត់​ក៏​បាន​ចាញ់ ហើយ​ភាព​ល្វីង​ជូរ​ចត់​ក៏​បាន​ស៊ី​បំផ្លាញ​ព្រលឹង​គាត់។ គាត់​ក៏​បាន​ចិញ្ចឹម​ចិត្ត​គុំគួន​មក​លើ​លោក​អ័ឡេក្សានឌ័រ ហាមីលតុន(Alexander Hamilton) ដែល​មិន​បាន​បោះ​ឆ្នោត​ឲ្យ​គាត់។ ៤​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​ ទីបំផុត​លោក​ប័រ​ក៏​បាន​បាញ់​សម្លាប់​លោក​ហាមីលតុន ក្នុង​ការ​ប្រកួត​បាញ់​គ្នា ។ ប្រទេស​ជាតិ​របស់​គាត់​មាន​ការ​ខឹង​សម្បា​នឹង​គាត់ ដោយសារ​ការ​សម្លាប់​នេះ ហើយ​ក៏​បាន​បោះ​បង់​ចោល​គាត់ ដោយ​ទុក្ខ​ឲ្យ​គាត់​ស្លាប់​ក្នុង​វ័យ​ចាស់​ជរា​ដ៏​ជូរ​ចត់។ ការ​លេង​ល្បែង​នយោបាយ ជា​ផ្នែក​ដ៏​សោក​សៅ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត។ ពេល​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​ជិត​ដល់​ពេល​អស់​ព្រះ​ជន្ម បុត្រា​ទ្រង់​ព្រះ​នាម​អ័ដូនីយ៉ា បាន​ជ្រើស​មេទ័ព​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ​ឲ្យ​បម្រើ​ខ្លួន ហើយ​ក៏​បាន​នាំ​ពួក​សង្ឃ​ឲ្យ​តែង​តាំង​ខ្លួន​ជា​ស្តេច(១ពង្សាវតាក្សត្រ ១:៥-៨)។ ប៉ុន្តែ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ជ្រើស​រើស​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់​សាឡូម៉ូន ឲ្យ​ស្នង​រាជ្យ​ហើយ(ខ.១៧)។ ដោយ​មាន​ជំនួយ​ពី​ហោរ៉ា​ណាថាន ទ្រង់​អាច​ទប់​ស្កាត់​ការ​បះបោរ​នេះ​ ដោយ​ជោគ​ជ័យ(ខ.១១-៥៣)។ ទោះ​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​អ័ដូនីយ៉ា​បាន​ទទួល​ការ​លើក​លែង​ទោស​ហើយ​ក៏​ដោយ ទ្រង់​នៅ​តែ​រៀប​គម្រោង​ដណ្តើម​រាជ ជា​លើក​ទី​២…

Read article
ដើម្បីឲ្យយើងបានគេងលក់ស្រួល

កាល​ណា​ឯង​ដេក​ទៅ នោះ​នឹង​គ្មាន​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​សោះ អើ ឯង​នឹង​ដេក​ទៅ ហើយ​លក់​ស្រួល។ សុភាសិត ៣:២៤ ពេល​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ផ្លូស(Floss) គេង​មិន​លក់​នៅ​ពេល​យប់ គាត់​ក៏​បាន​គិត​អំពី​ពាក្យ​ពេចន៍ ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​ទំនុក​សកល មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ព្រះយេស៊ូវ ទូល​បង្គំ​ស្រឡាញ់​ព្រះ​អង្គ”។ គាត់​ក៏​បាន​ហៅ​បទ​ចម្រៀង​នេះ​ថា បទ​ចម្រៀង “ពេល​ពាក់​កណ្តាល​អាធ្រាត្រ​” ព្រោះ​បទ​នេះ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​នឹក​ចាំ អំពី​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះអង្គ និង​មូល​ហេតុ​ជា​ច្រើន ដែល​គាត់​ស្រឡាញ់​ព្រះ​អង្គ។ ការ​គេង​ជា​ផ្នែក​ដ៏​ចាំ​បាច់​នៃ​ជីវិត តែ​ជួន​កាល យើង​មាន​ការ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​គេង។ នៅ​ពេល​ខ្លះ យើង​អាច​ស្តាប់​ឮ​ព្រះ​សូរសៀង​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ប្រាប់​យើង​អំពី​អំពើ​បាប​ដែល​មិន​ទាន់​បាន​លន់​តួ។ ពុំ​នោះ​ទេ យើង​ចាប់​ផ្តើម​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ អំពី​ការងារ ទំនាក់​ទំនង បញ្ហា​ហិរញ្ញ​វត្ថុ សុខ​ភាព ឬ​កូន​ៗ​របស់​យើង​ជា​ដើម។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន  ខួរ​ក្បាល​របស់​យើង​មាន​ពេញ​ដោយ​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ អំពី​ពេល​អនាគត​ដ៏​លំបាក​លំបិន។ យើង​គិត​ស្មាន​ថា បន្តិច​ទៀត​យើង​គេង​លក់​ហើយ តែ​ពេល​យើង​មើល​ទៅ​នាឡិកា យើង​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ជា​ច្រើន​ម៉ោង​ហើយ យើង​នៅ​មិន​ទាន់​គេង​លក់​ទៀត។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត ៣:១៩-២៤ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​លើក​ឡើង​ថា យើង​អាច​ទទួល​ផល​ប្រយោជន៍​ពី​ការ​គេង ពេល​ដែល​យើង​ឱប​ក្រសោប​យក​ប្រាជ្ញា ការ​យល់​ដឹង និង​ចំណេះ​ដឹង​មក​ពី​ព្រះ។ តាម​ពិត ទ្រង់​បាន​ប្រកាស​ថា “​សេចក្តី​នោះ​នឹង​បាន​ជា​ជីវិត​ដល់​ព្រលឹង​ឯង …កាល​ណា​ឯង​ដេក​ទៅ…

Read article