នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacy

You are here:
ចុះតាមជណ្តើរ

មាន​វីដេ​អូ​មួ​យ និយាយ​អំ​ពីកូ​ន​ឆ្កែ​មួ​យ​ក្បា​លឈ្មោះ​ ដេស៊ី(Daisy) ដែល​នៅជា​ន់​ខា​ង​លើ មិនហ៊ា​នចុះ​ម​ក​ក្រោ​ម តាម​កាំ​ជណ្តើរ។ ទោះ​បី​ជា​ម​នុស្ស​នៅ​ខាង​ក្រោ​ម​បាន​​ព្យាយាម​ស្រែក​លើក​ទឹ​កចិ​ត្ត​វា​​ឲ្យ​ចុះជណ្តើរ​យ៉ា​ងណា​ក៏​ដោ​យ ក៏ដេ​ស៊ីនៅ​តែ​មិ​ន​អា​ចចុះ​ក្រោ​មបាន​។ វា​ចង់​ចុះទៅរ​ក​ម​នុស្ស​ដែ​ល​នៅ​ខា​ង​ក្រោមខ្លាំ​ងណា​ស់ ​តែកា​រភ័​យខ្លា​ច​បា​ន​រារាំង​វា​មិ​ន​ឲ្យចុះ​ម​ក​ក្រោមកើត​។ បន្ទាប់​មក មាន​ឆ្កែមួយ​ក្បា​ល​​ឈ្មោះ​សាយមិន(Simon) ដែ​លជា​ឆ្កែធំ បាន​មក​​ជួយ។ សាយមិនក៏​បា​នរ​ត់ឡើ​ង​តា​មជ​ណ្តើ​រ​ទៅលើ​ ​ហើយចុះ​ម​កក្រោ​មវិ​ញ​ឲ្យដេ​ស៊ីមើល​ថា វា​ងា​យ​ស្រួលយ៉ាង​ណា។ ​តែដេ​ស៊ីនៅ​តែ​គ្មា​នកា​រ​ជឿ​ជា​ក់។ សាយ​មិនក៏​​​បាន​ព្យាយា​ម​ធ្វើ​ឲ្យ​មើ​លម្ត​ង​ទៀ​ត តែលើ​ក​នេះ​វាធ្វើ​យឺ​ត​ៗ​។​ បន្ទាប់​មកវា​ក៏បា​ន​មើល​ដេ​ស៊ីព្យា​យា​មចុះ​មកក្រោម​។ តែ​ដេស៊ីនៅ​តែ​មា​ន​​ការភ័យ​ខ្លាច​ពេ​ក។ សាយមិន​ក៏​បា​នឡើ​ង​ទៅ​លើ​ម្ត​ង​ទៀត​ ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​វិ​ធី​ចុះជ​ណ្តើ​រ។ ទី​បំ​ផុត​ដេស៊ី​ក៏​ហ៊ា​នឈា​ន​ជើ​ង​ក្រោយ តាម​ជំហា​នជើ​ង​មុខ​រប​ស់​វា ដោយ​មាន​​សាយមិន​នៅ​ក្បែរ​​វា។ វា​ក៏​អាច​ចុះ​មក​ក្រោ​ម ដោ​យជោ​គ​ជ័​យ។  មនុ​ស្សទាំ​ង​អ​ស់​ដែ​ល​នៅ​ចាំ​ខាងក្រោ​ម​ ក៏​បា​នស្រែ​ក​អប​អរសាទ​រ​ឲ្យ​វា! រឿង​នេះ​ពិ​ត​ជាមា​ន​ន័យ​មែ​ន ហើយ​អាច​ឆ្លុះ​ប​ញ្ចាំង ​អំ​ពី​ការបង្កើត​សិស្ស​ថ្វា​យ​ព្រះ។ យើង​បា​នចំ​ណាយ​ពេ​ល​ជា​ច្រើ​ន ដើម្បី​ព្យាយាម​ប​ង្រៀន​អ្ន​ក​ដ​ទៃ ឲ្យ​ឡើង​ទៅ​លើ​ តែ​ការ​ដែ​ល​សំខាន់ ហើយ​ពិបាក​ជា​ង​នោះ​ទៀ​ត​នោះ គឺ​ការប​ង្រៀនពួ​ក​គេ​ ពី​របៀប “ចុះ​ក្រោម​”។ ក្នុង​ព្រះ​គ​ម្ពីរ​ទាំ​ងមូ​ល យើងឃើញ​ថា​ ព្រះស​ព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើ​ង​មា​ន​ការ​បន្ទាប​​ខ្លួន។ ដោយសា​រជ​ន​ជា​តិ​យូដា​បា​ន​ប​ន្ទាប​ខ្លួ​ន នោះ​ព្រះ​អម្ចា​ស់​បាន​មា​ន​ប​ន្ទូល​ថា “ព្រះអ​ង្គនឹ​ង​មិន​បំផ្លាញពួកគេ​ទេ”​​(២របាក្សត្រ ១២:៧)។ មាន​ពេល​ជា​ច្រើ​ន​ដ​ង ដែ​លព្រះ​ទ្រ​ង់​បា​នប​ង្ហា​ញ​កា​រប​ន្ទា​បខ្លួន ដោយ​យាង​ចុះ​​មក(និក្ខមនំ ៣:៧-៨ ១៩:១០-១២ មីកា…

Read article
សត្វត្រីដែលខ្លាច

ការគ្រប់គ្រ​ងអា​ង​ចិ​ញ្ចឹម​ត្រីទឹ​ក​ប្រែ មិន​មែន​ជា​កិ​ច្ចការដែ​លងា​យ​ស្រួល​ទេ​។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​​ប្រើ​ឧបករណ៍​ពិសោធន៍​ជាតិ​គី​មី​ក្នុ​ង​ទឹ​ក ដើម្បី​ពិ​និ​ត្យ​មើល​កំ​រិត​ជាតិ​អា​សូត និង​អាម៉ូ​ញាក់។ ខ្ញុំបាន​ប​ញ្ចូល​ទឹ​កថ្នាំ​  ដែល​មាន​វី​តាមី​ន  និង​ថ្នាំអ​ង់ទី​ប៊ីយូទី​ក  ថ្មាំដែ​លមា​ន​ជា​តិស្ទា​ន់​ធ័រ​  និ​ងអ​ង់​ហ្ស៊ីម​។ ខ្ញុំត្រូ​វច្រោះ​ទឹ​ក​ ដោយ​ប្រើ​បំពង់​កែវ​នឹ​ង​ធ្យូង​។ អ្នក​ប្រហែ​លជា​គិ​ត​ថា​​ ត្រី​រប​ស់​ខ្ញុំមិន​​​ដឹង​ជា​ដឹង​គុណ​ខ្ញុំ​ប៉ុ​ណ្ណាទេ​។​ តែ​វាមិ​ន​ដូច្នោះ​ទេ​។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ចំណី​ពួក​វា​ ស្រ​មោល​ខ្ញុំក៏​បាន​គ្រ​ប​ពីលើ​អាងទឹ​កនោះ​ ហើយពួ​ក​វាក៏​បា​ន​គេច​ទៅ​រក​ក​ន្លែង​លា​ក់​ខ្លួន​ នៅ​ក្បែរ​សំ​ម្បក​ខ្យង​ដែល​នៅជិ​ត​ខ្លួន​ពួកវា​។ ពួក​វាឃើ​ញ​ខ្ញុំ​មា​ន​មាឌ​ធំ​ពេ​ក ហើយ​ក៏​មិន​យ​ល់អំ​ពីសកម្ម​ភាព​រប​ស់​ខ្ញុំ​ដែ​រ។ ពួក​វាមិ​ន​បា​ន​ដឹ​ង​ទេ​ថា​ ខ្ញុំបា​ន​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​ចំ​ពោះ​ពួក​វា ដោយចិត្តមេត្តា​ទេ​។​ ដូចនេះ​ ខ្ញុំត្រូ​វ​កែប្រែ​ការ​យល់​ដឹង​រ​បស់​ពួ​កវា។​ តើខ្ញុំត្រូ​វ​ក្លា​យជា​ស​ត្វត្រី​ ​ហើយ “និយាយ”ទៅ​កាន់​ពួ​ក​វា ដោយ​ប្រើ​ភាសា​ដែល​ពួ​ក​វាអា​ច​យ​ល់​បា​ន​ឬ? តែទោះ​​​ជាយ៉ា​ង​ណា​ក៏​​ដោយ ខ្ញុំមិ​នអា​ច​ធ្វើ​ដូ​ច​នេះ​បា​ន​ទេ។ ព្រះគ​ម្ពីរ​បា​ន​ចែ​ង​ថា ព្រះ​នៃច​ក្រ​វ៉ាល បាន​ធ្វើ​កិ​ច្ច​កា​រ ដែលហាក់​ដូច​ជា​មិ​ន​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បា​ន​។ ព្រះអ​ង្គបា​ន​យា​ង​ចុះម​​កផែនដី ដោយ​ប្រសូត្រ​ជាទា​រ​ក ដើម្បី​យក​កំ​ណើត​ជា​ម​នុស្ស។ លោកយ៉ូ​ហាន​បា​ន​មា​ន​ប្រសា​ស​ន៍​ថា​ “ទ្រ​ង់​​បាន​​គ​ង់​ក្នុង​លោកីយ៍ ហើយ​លោកីយ៍​ក៏​កើត​មក​ដោយសារ​ទ្រង់ តែ​មិន​ស្គាល់​ទ្រង់​ទេ”(យ៉ូហាន ១:១០)។ ដូច​នេះ ​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើ​ត​រ​បស់​ស​ព្វសា​រពើ​ម​ក ​បាន​យា​ងម​ក​ចា​ប់កំ​ណើ​ត​ក្នុ​ងក​ណ្តាលចំ​ណោម​ស្នាព្រះ​ហស្ត​ព្រះ​អង្គ គឺមិ​ន​ខុស​ពី​អ្ន​ក​និពន្ធ ដែ​ល​បាន​​ដើរ​តួរ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ​ក្នុង​សា​ច់​រឿង​រ​បស់​ខ្លួ​ន​ឡើ​យ។  ព្រះ​អ​ង្គ​​បា​ន​​​តា​ក់​តែ​​ង​​រឿ​ង​មួ​យ​  ដោយ​ប្រើតួអ​ង្គ​​ពិត​ នៅក្នុ​ងទំ​ព័រ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​។ គឺដូ​ច​​ដែល​មាន​​សេចក្តីចែង​ថា “ព្រះបន្ទូល​​ក៏​​ត្រឡ​ប់​​ជា​​​សាច់​ឈាម…

Read article
មិនដែលបោះបង់ចោល

កាល​នៅ​ពី​ក្មេ​ង ខ្ញុំ​ចូ​ល​ចិ​ត្ត​ជិះក្តារ​បន្ទះ​បា​ស់​បើក​លេង​កម្សា​​ន្ត ក្នុង​សួ​ន​ច្បារ​នៅ​ក្បែរ​​ផ្ទះ។ តាមធ​ម្មតា   មាន​ក្មេង​ពី​រ​នា​ក់អ​ង្គុយ​ទុ​ល​មុខ​គ្នា​  នៅ​ខាង​​ចុង​របាវែ​ង​ម្ខា​ង​ម្នាក់​ដោយ​បំបាស់​​គ្នា​ឲ្យ​ម្នាក់​ឡើ​ងទៅ​លើ​ ​ហើយ​ម្នាក់​ធ្លាក់​ចុះ​ក្រោ​មម្ត​ង​ម្នាក់ៗ។ ជួនកា​ល អ្នក​ដែល​នៅ​ក្រោ​ម នៅ​អង្គុយ​មិន​ព្រ​ម​បំ​បាស់​ខ្លួន​ឯ​ង​ឡើង​ទៅ​លើ​ ហើយ​ទុក​ឲ្យ​មិត្ត​ភ័ក្រ​រប​ស់ខ្លួ​ន នៅ​ជាប់​ខា​ង​​លើ ហើយ​ស្រែក​ប្រាប់​ឲ្យ​ដា​ក់គា​ត់​ចុះម​ក​ក្រោ​ម​វិ​ញ។​ ប៉ុន្តែ មានអ្ន​ក​ខ្លះបា​ន​លេង​ខូ​ចគេ​ ពេល​ដែល​ខ្លួ​ន​នៅខាងក្រោ​ម ស្រាប់​តែ​រ​ត់ចេ​ញ​ទៅ​ពី​បាស់​បើក ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដែ​ល​នៅខា​ង​លើធ្លា​ក់​ចុះ​មកដី​អុ​ក​គូទ។ ជួនកា​ល យើង​ប្រហែ​ល​ជា​មា​នអា​រ​ម្ម​ណ៍​ថា​ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើយ៉ា​ងដូ​ច​នេះ​ ចំពោះ​យើ​ង​ដែរ​។ យើ​ងបា​ន​ទុ​ក​ចិត្ត​ថា​ ព្រះអ​ង្គ​នឹង​គង់នៅ​ជា​ប់​ជា​មួយ​យើង ទាំង​នៅពេ​ល​ដែ​លជី​វិ​ត​យើ​ងធ្លា​ក់​ចុះ ក៏​ដូច​ជា​នៅពេ​ល​ដែ​ល​ឡើ​ង​ទៅលើវិ​​ញ។ ទោះជា​យ៉ា​ងណា​ក៏​ដោយ ពេលដែ​លជី​វិ​ត​យើ​ងស្រា​ប់​តែធ្លា​ក់ចុះ​យ៉ាង​គំហុ​ក ធ្វើ​ឲ្យយើ​ង​ឈឺចាប់ ទាំ​ងមា​ន​ស្លាក​ស្នា​មផ​ងនោះ​ ​យើងប្រ​ហែលជា​មា​នអា​រម្មណ៍ថា ព្រះអង្គ​ហាក់ដូ​ច​ជា​បា​នដើ​រ​ចេញ​ពី​យើង​ ដោយ​ទុក​ឲ្យ​ជីវិត​យើងធ្លា​ក់​ចុះ​យ៉ាង​គំហុក​។ ប៉ុន្តែ បទ​គ​ម្ពី​រ​បរិទេវ ជំពូក​៣ បានរំ​ឭក​យើ​ង​ថា “កុំ​​តែ​​មាន​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា នោះ​យើង​បាន​សូន្យ​បាត់​អស់​រលីង​ទៅ​ហើយ ឯ​សេចក្តី​មេត្តាករុណា​របស់​ទ្រង់ នោះ​មិន​ចេះ​ផុត​ឡើយ”(ខ.២២) ហើយព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ទ័យស្មោះ​ត្រង់​ជា​និ​ច្ច ពេលដែ​ល​អ្វីៗ​ហា​ក់ដូ​ច​ជារ​លាយ​អស់​។ បាន​សេចក្តី​ថា  នៅ​ពេល​​ដែល​យើងកំ​ពុ​ងមា​ន​ការ​ឈឺ​ចាប់ យើង​មិ​ន​នៅម្នា​ក់​ឯ​ងឡើ​យ​ ទោះយើ​ង​មា​នអា​រម្ម​ណ៍​ឯក​កោយ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ។ ហើយ​ទោះ​​​យើ​ងមា​ន​អារម្មណ៍ថា ព្រះអង្គ​មិ​ន​​បា​នគ​ង់​នៅ​ក្បែរយើ​ងក៏ដោ​យ  ក៏​ព្រះអ​ង្គនៅតែ​គង់​​ជាប់​ជា​មួ​យ ក្នុង​នា​មជា​អ្ន​ក​រួម​ដំ​ណើរ​ដ៏ស្មោះ​ត្រ​ង់​ ដែល​មិ​ន​ដែល​ដើ​រចេញ​ពីយើ​ង ឬ​បោះបង់​ចោលយើ​ង​ឡើ​យ!-Joe Stowell

Read article
ស្រែកថា ហាលេលូយ៉ា!

កាល​ពីពីរ​បីថ្ងៃ​មុ​ន ខ្ញុំបា​នស​ង្កេត​មើល​លោ​កប​ប់(Bob) ដែល​ជា​មិ​ត្ត​ភ័ក្តរ​បស់​ខ្ញុំ កំពុង​ធាក់​កង់ យ៉ា​ងញា​ប់​ជើ​ង ក្នុង​កន្លែ​ង​ហាត់​ប្រា​ណ ក្នុង​តំប​ន់ដែ​ល​យើ​ង​រស់នៅ​ ហើយ​គាត់​បាន​មើលទៅឧ​​បករណ៍​វា​ស់​សម្ពាធ​ឈាម នៅលើ​ម្រា​មដៃ​គា​ត់​។ ឃើញដូ​ច្នោះ ខ្ញុំ​ក៏សួ​រ​គា​ត់​ថា “អ្នក​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​?” គាត់​ក៏ឆ្លើ​យ​ដោ​យស​ម្លេ​ង​អ៊ូៗ​ថា​ “ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ចាំ​មើល​ថា​ ខ្ញុំ​នៅរ​ស់អ​ត់​”។ ខ្ញុំ​ក៏ត​ប​​គាត់​វិញ​ថា “បើ​សិនជា​អ្ន​ក​បាន​ដឹ​ង​ថា ​ខ្លួន​ឯ​ង​បា​ន​ស្លា​ប់​ហើ​យ តើ​អ្នក​នឹ​ង​ធ្វើដូ​ច​ម្តេ​ច?” គាត់​​ឆ្លើ​យ ដោយទឹ​ក​មុខ​ញ​ញឹ​​ម​​ថា “ខ្ញុំនឹ​ងស្រែ​ក​ថា ហាលេលូ​យ៉ា​!” ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក​ន្លង​មក​នេះ ​ខ្ញុំបា​ន​សង្កេតមើល​កម្លាំ​ងដ៏​ខ្លាំ​ង ដែល​មាន​ក្នុ​ងវិ​ញ្ញា​ណរ​​បស់លោ​ក​បប់ ដែល​មាន​ដូច​ជា ​ការអ​ត់ធ​ន់​ ដែល​កំពុង​មានកា​រ​ចុះ​ខ្សោយ​ខា​ងផ្លូ​វ​កា​យ និងកា​រមិ​ន​ស្រួល​ខ្លួ​ន ហើយ​គាត់​ក៏​មាន​ក្តី​ជំ​នឿ និង​ក្តីស​ង្ឃឹម ខណៈ​ពេល​ដែល​ដំ​ណើរ​ជីវិត​របស់​គាត់កំ​ពុង​តែ​រំកិល ទៅរ​កចុ​ង​​បញ្ចប់។​ ជាកា​រ​ពិត​ណាស់ គាត់មិ​ន​គ្រាន់​តែ​បា​នរ​ក​ឃើ​ញក្តី​សង្ឃឹ​ម​ប៉ុណ្ណោះទេ តែថែ​ម​ទាំង​លែ​ង​ខ្លាច​​អំណាច​នៃសេ​ច​ក្តីស្លា​ប់​ទៀ​ត​ផង! តើមា​នន​រ​ណា​ខ្លះ​ ​ដែល​អាច​រ​ក​ឃើញ​ស​ន្តិ​ភា​ព​ និង​ក្តី​សង្ឃឹម ហើ​យថែ​មទាំ​ង​មាន​ក្តី​អំ​ណ​រ នៅ​ក្នុង​កា​រ​ស្លាប់? គឺ​មាន​តែ​អ្នក​​ដែល​បានត​ភ្ជា​ប់នឹ​ង​ព្រះ​ដ៏អស់​កល្ប​ជា​និ​ច្ច ដោយសេ​ចក្តី​ជំ​នឿ និងមាន​តែ​​អ្នក​ដែលបា​នដឹ​ង​ថា​ ខ្លួន​មាន​ជី​វិ​ត​អស់​ក​ល្ប​ជានិ​ច្ច​ទេ​ ដែល​អាច​ធ្វើ​ដូ​ច​​នេះបាន​(១កូរិនថូស ១៥:៥២,៥៤)។ សម្រាប់​អ្នក​ដែ​លមា​ន​ទំនុ​ក​ចិត្ត​យ៉ា​ងដូ​ច​នេះ​ សេចក្តី​ស្លាប់​មិន​អាចបំ​ភិត​បំភ័​យ​ពួក​គេ​បា​នឡើ​យ​ គឺ​មិន​ខុស​ពី​លោ​កប​ប់ ដែល​ជា​មិត្ត​ភ័​ក្ររ​បស់​ខ្ញុំទេ​។ ពួក​គេ​អាច​និយាយ​​ថា ខ្លួននឹ​​​ង​មា​ន​អំណរ​ប៉ុណ្ណា ពេល​បាន​ជួ​បព្រះ​គ្រីស្ទ​មុខ​ទ​ល់​នឹង​​មុខ។​…

Read article
ការប្រព្រឹត្តដោយចិត្តសប្បុរស

មាន​ពេ​ល​​មួយ​ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ជា​មួយ​ក្រុ​មបុ​រ​ស ​ដែ​ល​ជា​មិត្ត​ភ័​ក្តរ​បស់​​យើង។ ពេល​នោះ ​យើង​បាន​ឃើ​ញ​មនុស្ស​មួ​យ​គ្រួសារ​កំ​ពុង​​ជា​ប់​​គាំង​ដំណើរ នៅ​តាម​ផ្លូវ។ មិត្ត​ភ័ក្រ​​របស់​​ខ្ញុំ​ក៏​ប្រញាប់​អែប​ឡា​ន ដើម្បីសួរនាំពួកគេ។ ពួកគេ​បាន​ជួ​យ​ធ្វើ​ឲ្យឡាន​របស់​គ្រួសារ​មួយ​នេះ​ឆេះឡើង​វិញ​ ហើយក៏​បា​ន​ជជែក​គ្នាជា​មួយបុរ​ស និង​ស្ត្រីដែ​ល​ជាឪ​ពុក​ម្តាយ​របស់​គ្រួសា​រ​នោះ ហើយ​ក៏​បាន​ឲ្យ​លុយ​ទៅ​ពួក​គេ​ខ្លះ​ សម្រាប់​ចាក់​សាំង​។ ​ស្រ្តីជា​ម្តាយ​ក៏បា​នអ​រគុ​ណ​ពួក​គេ​ហើ​យ អរគុណទៀ​ត បាន​ជា​ពួក​​គេ​​​ឆ្លើយ​ត​​ប​ថា “យើង​មាន​ចិត្ត​រី​ក​រាយ នៅក្នុ​ងកា​រ​ជួ​យ ហើយ​យើង​ជួយ​គ្រួសារ​អ្នក ដោយនូ​វ​ព្រះ​នាម​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​”។ ពេលដែ​ល​យើ​ងបើ​ក​ឡា​ន​ចេញទៅ ខ្ញុំក៏​បាន​គិ​ត​អំពី​ការ​ដែល​មិត្ត​ភ័​ក្រ​រប​ស់​ខ្ញុំ​ទាំង​ប៉ុ​ន្មាន​នាក់​​នេះ ចូល​ចិត្ត​ជួយ​អ្ន​ក​ដែល​ត្រូ​វកា​រជំ​នួយ ជា​ធម្មតា​ទៅ​ហើ​យ ហើយ​ក៏​បាន​​ថ្វាយ​​កា​រ​សរសើរ​ដល់​​ព្រះ​ ដែ​ល​​ជា​​ប្រភព​​នៃ​​ភាព​សប្បុរស​​របស់​ពួក​​គេ​។ សាវ័ក​ពេត្រុស និង​សាវ័ក​យ៉ូ​ហាន ក៏​បាន​បង្ហា​ញ​ចេ​ញ​នូ​វ​ភាព​សប្បុរស ដោយអំ​ណរ​រីករាយ ពេលដែ​ល​ពួក​គេ​​បាន​ប្រោស​មនុស្ស​ខ្វិន​ម្នាក់ ដែលកំ​ពុង​សុំទា​ន​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ព្រះវិហារ​យេរូសាឡិម​(កិច្ច​ការ ៣:១-១០)។ ការ​នេះបា​នប​ណ្តាល​ឲ្យ​គេ​ចាប់​ខ្លួន​អ្នក​ទាំង​ពីរ ​ហើយត្រូ​វ​ពួកអា​ជ្ញាធរ​សួរ​ថា​ “ឯង​​បាន​ធ្វើ​ការ​នោះ​​ដោយ​អាង​អំណាច​អ្វី ឬ​ដោយ​អាង​ឈ្មោះ​ណា?” នោះ​​ពេត្រុសក៏​​ជម្រាប​​ថា “​សិន​ជា​លោក​អ្នក​រាល់​គ្នា គិត​ពិចារណា​សួរ​យើង​ខ្ញុំ ពី​ដំណើរ​ការ​ល្អ ដែល​បាន​ធ្វើ​ដល់​មនុស្ស​ពិការ​នោះ​ថា គាត់​បាន​ជា​ដោយសារ​អ្វី នោះ​សូម​ឲ្យ​លោក​រាល់​គ្នា​ជ្រាប​ដូច្នេះ ហើយ​ឲ្យ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ដឹង​ផងថា ដែល​មនុស្ស​នេះ​បាន​ជា​ស្រឡះ ហើយ​ឈរ​នៅ​មុខ​លោក​រាល់​គ្នា​ដូច្នេះ គឺ​ដោយសារ​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពី​ស្រុក​ណាសារ៉ែត ដែល​លោក​រាល់​គ្នា​បាន​ឆ្កាង​ទ្រង់ តែ​ព្រះ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើង​វិញ”(កិច្ចការ ៤:៧-១០)។ ភាពស​ប្បុរស ជា​ផល​ផ្លែនៃ​ព្រះ​វិ​ញ្ញាណ(កាឡាទី​ ៥:២២)…

Read article
រង់ចាំ…

អស់​រយៈ​ពេ​ល​ជា​ច្រើនឆ្នាំ​ហើយ ដែល​លោក​ហា​រី(Harry) បាន​ទូល​ថ្វា​យ​ព្រះ​អ​ម្ចាស់ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ អំពី​កង្វល់​ដែល​គាត់​មា​ន ចំពោះ​លោកចន​(John) ដែល​ជា​កូន​​ប្រសារ​របស់​គាត់ ​ដែល​បាន​ងា​ក​បែ​រ​ចេញ​ពី​ព្រះ​។ បន្ទាប់​មក លោក​ហារី​ក៏​បាន​លាចា​កលោ​ក​ទៅ។ ពីរ​បី​ខែ​ក្រោយ​មក លោក​ចន​ក៏​បាន​ងាក​បែរ​មក​រក​ព្រះ​អម្ចាស់វិ​ញ។ ពេលដែ​ល​អ្នក​ស្រី​ម៉ាសា(Marsha) ដែល​ជាម្តា​យ​ក្មេក​​​ បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា លោក​ហារី​បា​ន​អធិ​ស្ឋាន​ឲ្យគា​ត់ជា​រៀ​ង​រាល់​ថ្ងៃ​ លោកច​ន​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​​ថា “ខ្ញុំ​ចង់ងា​ក​មក​រក​ព្រះ​អ​ង្គ​វិ​ញ តែ​ខ្ញុំ​មិនគួរ​​រ​ង់​ចាំ​យូ​​រ​យ៉ាង​នេះ​សោះ​​”។ ប៉ុន្តែ ម៉ាសាក៏​​បាន​ចែកចាយ​​ដោយ​អំណរ​ថា “ព្រះ​អម្ចាស់បានឆ្លើយ​តប​ការ​អធិ​ស្ឋាន​របស់​​បង​ហារីហើយ​”។​ ទី​ប​ន្ទាល់​របស់​លោ​ក​ហា​រី  ​ជាកា​រ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​​សម្រាប់​យើង ​ដែល​ជាអ្ន​កអ​ធិស្ឋា​ន និងរ​ង់​ចាំ​ព្រះ​អង្គ​ឆ្លើយ​ត​ប។  គាត់​បាន​បន្ត “អធិ​ស្ឋាន​យ៉ាង​ខ្ជា​ប់​ខ្ជួ​ន” ​ហើ​យបា​នរ​ង់​ចាំ​ដោ​យអ​ត់​ធ្មត់(រ៉ូម ​១២:១២)។ អ្នកនិ​ពន្ធ​ទំ​នុក​ដំកើ​ង ជំពូក​១៣០ បានពិ​សោធ​នឹង​ការ​រង់​ចាំ​ ក្នុង​ការអ​ធិ​ស្ឋាន​។​ គា​ត់បា​នមា​នប្រ​សាស​​ន៍ថា “ទូលបង្គំ​​រង់​ចាំ​​ព្រះ​យេ​ហូវ៉ា គឺ​ព្រលឹង​ទូលបង្គំ​រង់ចាំ​ទ្រង់ ទូលបង្គំ​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះបន្ទូល​នៃ​ទ្រង់”(ខ.៥)។  គាត់បា​នរ​ក​ឃើញ​​ក្តីស​ង្ឃឹម ក្នុង​ព្រះ ​ព្រោះគាត់​បា​ន​ដឹ​ងថា​ “មាន​​សេចក្តី​​សប្បុ​រស់​នៅ​​​នឹង​​ព្រះយេហូវ៉ា ហើយ​​មាន​​សេចក្តី​​ប្រោស​លោះ​ជា​បរិបូរ​នៅ​នឹង​ទ្រង់​ដែរ”(ខ.៧)។ មាន​អ្នក​និ​ព​ន្ធម្នា​ក់ ឈ្មោះ​សេ​មញូល អេនយ៉ា(Samuel Enyia)បាន​រៀប​រាប់​ក្នុ​ង​សៀវភៅ​របស់​គាត់ អំពីកា​រ​កំ​ណត់​ពេល​វេលារ​បស់ព្រះ​ថា​ ​“ព្រះ​មិន​ពឹង​ផ្អែក​​ទៅ​លើ​ពេល​វេលា​របស់​យើង​ទេ។​ ពេល​វេលា​រ​បស់​យើ​ង​មា​ន​កំ​ណត់ ហើយ​មាន​កា​រ​រំកិល​ទៅ​មុខ​ជា​និ​ច្ច ប៉ុន្តែ ព្រះ​អង្គ​មិន​ទទួល​ផលប៉ះ​ពា​ល់​ពី​ពេ​លវេ​លាឡើ​យ​។ ព្រះ​​អង្គ​​​នឹ​​ង​ធ្វើ​កា​រ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​សព្វ​ព្រះទ័​យ​នឹង​​ធ្វើ នៅ​ពេល​ដែល​ព្រះអ​ង្គ​បាន​កំ​ណ​ត់​។…

Read article
តភ្ជាប់ជីវិត

ពេលលោកម៉ូរីស ព្រែង(Morris Frank ឆ្នាំ១៩០៨ ដល់ ១៩៨០) មានអាយុ១៦ឆ្នាំ គាត់បានពិការភ្នែកទាំងសង្ខាង។ ​ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក  គាត់ក៏បាន​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ប្រទេស​ស្វីស គាត់ក៏បានជួបសត្វ​ឆ្កែ ឈ្នោះ​ប័តឌី(Buddy) ដែល​បាននាំ​​ឲ្យ​គាត់​ចង់​ចូល​​​​សាលា​បង្រៀន​​អ្នកពិការ​​ភ្នែកឲ្យ​ចេះ​​​​ប្រើ​ឆ្កែនាំ​ផ្លូ​វ។ ពេល​លោកព្រែ​ងមា​ន​ប័តឌីជួយ​នាំផ្លូ​វ  គាត់ក៏​​បាន​រៀ​នដើ​រ​តាម​ជញ្ចើមថ្នល់​ដែល​មាន​មនុ​ស្ស​ជាច្រើ​ន​ដើ​រ​ទៅម​ក​ ហើយគាត់ក៏​​រៀន​ឆ្លង​ថ្នល់​ផងដែរ​។​ លោក​ព្រែង​បាន​រៀ​បរា​ប់​អំ​ពី​សេ​រីភា​ព ដែល​អ្នក​នាំ​ផ្លូ​វរ​បស់គា​ត់បា​ន​ផ្ត​ល់​ឲ្យយ៉ា​ងដូ​ច​នេះ​ថា​ “វាពិត​ជាអ​ស្ចារ្យ​ណាស់ ដែល​ប័តឌី និង​ខ្សែ​ស្បែកមួ​យអា​ច​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើដំណើរ​បាន ​គឺជួយ​ឲ្យខ្ញុំតភ្ជាប់ជី​វិត​ខ្ញុំ​នឹ​ង​ពិភ​ព​ខាង​ក្រៅ”។​  ស​ត្វឆ្កែ​ប័​តឌី  បាន​ផ្តល់​ឲ្យលោកម៉ូរី​ស នូវ​មធ្យោបា​យមួ​យ​ប្រភេ​ទ​ថ្មី ដើម្បីទា​ក់​ទង​នឹង​ពិភព​លោក​នៅ​ជុំវិ​ញខ្លួ​ន​គាត់។​ ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិ​សុ​ទ្ធ​នៃ​ព្រះ បាន​ប្រទា​ន​ឲ្យ​យើ​ង​នូវ​ ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​ដ៏ពេ​ញ​បរិ​បូណ៍ ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ ពេ​ល​យើង​ទទួ​ល​ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​ព្រះអ​ម្ចាស់​ ព្រះអ​ង្គបា​ន​លាងស​ម្អា​តអំ​ពើបា​ប​យើង ហើយ​ប្រទាន​ជីវិត​ថ្មី​ដល់​យើង​ “តាម​រយៈ​ព្រះ​​វិញ្ញា​ណ​​បរិសុទ្ធ ដែល​​ទ្រង់​​បា​ន​​ចា​ក់​​ម​ក​​លើ​​​យើង​​​ជា​​បរិបូរ ដោយសា​រ​​ព្រះ​យេស៊ូវគ្រីស្ទ ជា​​ព្រះអ​ង្គ​​សង្គ្រោះ​​​នៃ​​​យើង”(ទីតុស ៣:៥-៦)។ ពេលដែ​ល​យើ​ងស្គា​ល់​ព្រះ​គ្រី​ស្ទ ព្រះវិ​ញ្ញាណប​រិសុទ្ធ ជួយ​ឲ្យ​យើ​ងពិ​សោធ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់របស់​ព្រះ(​រ៉ូម ៥:៥) យល់​ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ​(យ៉ូហាន ១៤:២៦) អធិស្ឋាន​(រ៉ូម ៨:២៦) និង​នៅ​ជាប់​ក្នុង​ក្តី​សង្ឃឹ​ម(​រ៉ូម ១៥:១៣)។ នៅថ្ងៃ​នេះ ​ពេល​ដែល​យើង​គិត​អំ​ពីទំ​នាក់ទំ​នង ដែល​យើង​មាន​ជាមួ​យ​ព្រះ ​សូម​ចាំថា​ ព្រះ​វិញ្ញា​ណជា​អ្ន​ក​នាំ​ផ្លូ​វយើ​ង…

Read article
រៀបចំឲ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់

សណ្តាប់​ធ្នា​ប់​មិ​ន​កើ​ត​មា​នដោ​យ​ឯ​កឯ​ង​​ឡើយ។ ពេល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការ​ស​ង្កេត​មើល​អ្វី​ៗ​ នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ជឿ​ថា​ នេះជា​ការ​ពិត​មែ​ន។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ពិ​ចា​រណា អំពី​ការិយាល័​យ​រ​បស់​​​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​មានកា​រភ្ញា​ក់​ផ្អើ​ល ពេល​ដែល​បា​នដឹ​ង​ថា​ វា​ពិត​ជា​ងាយ​នឹង​មាន​ភា​ពរញេរ​ញ៉ៃប៉ុ​ណ្ណា ហើយ​តើ​ខ្ញុំត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​យូ​រ​ប៉ុ​ណ្ណា ដើម្បីរៀ​ប​ចំ​ឲ្យ​មាន​របៀប​រៀប​រយ​ឡើង​វិ​ញ។ សណ្តាប់​ធ្នាប់​តម្រូវ​​ឲ្យមាន​ការ​រៀ​ប​ចំ។ វា​មិន​កើ​ត​ឡើង ដោយ​ឯក​ឯ​ងឡើ​​យ។ ដូចនេះ ​ខ្ញុំ​មិន​គួ​រ​មា​ន​កា​រ​ភ្ញាក់​ផ្អើ​ល​ ចំពោះ​បញ្ហា​នេះទេ​។ ព្រះ​គម្ពី​រ​បា​​ន​​ចែ​ង អំ​ពីកា​រ​ដែ​ល​ព្រះមាន​តួនាទី​ នៅក្នុ​ង​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ភាព​រញេរ​ញ៉ៃ​ ក្លាយ​ជា​មាន​សណ្តាប់ធ្នាប់​ ដែ​លនោះ​ជា​​ខ្លឹមសាដ៏​សំ​ខាន់​មួយ​ ក្នុង​ព្រះគ​ម្ពី​រ។​ ព្រះ​អង្គ​បាន​រៀប​ចំ​ឲ្យមា​នស​ណ្តាប់​ធ្នាប់     ពេ​​ល​​ដែល​ព្រះអ​​ង្គ​​ប​ង្កើត​​ប្រជា​ជាតិ​​អ៊ីស្រា​អែល​​(និក្ខមនំ ៧-១៤)។ ពេលព្រះ​មាន​បន្ទូ​លថា ពេល​នោះជាពេល​ដែល​ត្រូ​វនាំរាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​អង្គ ចេញ​​ពីន​​គ​រ​អេស៊ីព្ទ ស្តេច​ផារ៉ោន​បាន​ប្រឆាំ​ង​នឹង​ព្រះ​អ​ង្គ។ សេដ្ឋ​កិច្ច​រប​ស់​នគ​រអេស៊ីព្ទ​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​ទា​សក ដែល​ជាជ​ន​ជា​តិហេ​ព្រើ ដូ​ច​នេះ ស្តេច​ផារ៉ោ​នមិន​ចង់​ឲ្យ​ពួកគេទៅ​ណាទេ​។​​ ដើម្បី​ឲ្យ​ស្តេ​ច​ផារ៉ោនកែ​ប្រែគំ​និត ព្រះ​អង្គក៏​បា​នទ​ម្លាក់​គ្រោះ​ចង្រៃទាំ​ង១​០ ដើម្បី​ឲ្យទ្រ​ង់​ព្រម​ដោះលែងពួក​គេ​។​ ពួ​ក​គ្រូសីលរ​បស់​ស្តេច​ផារ៉ោន អាច​ធ្វើ​ត្រាប់​តា​ម គ្រោះ​ចង្រៃ​ពី​រ ដែលកើ​ត​ឡើង​មុ​ន​គេ។ តែ​ពួក​គេមិ​ន​អាច​កែប្រែ​គ្រោះ​ចង្រៃណា​មួ​យ​ឡើយ។ ពួក​គេអា​ច​ប​ង្កើត​ឲ្យ​មាន​​​ភាពវឹ​ក​វរ តែ​ពួក​គេ​មិន​អា​ច​ធ្វើឲ្យ​មា​នសណ្តា​ប់ធ្នា​ប់​បាន​ទេ​។  មាន​តែព្រះ​ទេ​  ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យមាន​សណ្តាប់​ធ្នាប់បាន​។​ យើង​អាច​រៀ​ប​ចំ​ក​ន្លែង​រស់​នៅ​របស់​យើង ឲ្យ​មាន​សណ្តាប់​ធ្នាប់ ដោ​យ​ប្រើ​កម្លាំង​របស់​យើង ​តែគ្មា​នន​រណា​អាច​រៀ​ប​ចំជី​វិត​ឲ្យ​មានស​ណ្តាប់ធ្នា​ប់ ពេល​ដែល​មាន​ភាព​វឹកវរ​ខាងផ្លូ​វ​ចិ​ត្ត និង​ផ្លូវ​វិញ្ញាណ​បាន​ឡើ​យ។ មាន​តែ​ព្រះ​ទេ ​ដែល​អាច​ជួយ​យើ​ង​បា​ន។…

Read article
តើនរណានៅកណ្តាល?

ថ្មី​ៗ​នេះ ខ្ញុំ​បា​ន​ស្វែង​​យល់ អំពី​ទ្រឹស្តី​រ​ប​ស់​តា​រា​វិទូ ខូភ័រនីខឺស(Copernicus)ដែល​​បា​ន​​​រ​ក​ឃើ​ញ​​ថា យើង​មិនមែ​ន​ជា​ចំណុ​ចក​ណ្តាល​នៃច​ក្រក្រ​វាឡ​ទេ។ ពិភពលោក​មិន​បា​នវិ​លជុំ​វិញ​ខ្លួនយើង​ដែរ។ វា​មិន​បា​ន​រំ​កិល​ទៅមុ​ខ​ តាមជំ​ហាន​រប​ស់យើង តាម​បង្គាប់ ឬតា​មកា​រសម្រេច​ចិត្ត​​របស់យើង​ឡើយ។ ទោះបី​ជា​យើ​ងប្រ​ហែល​ជា​ចង់​ឲ្យ​កា​រ​ទាំងនេះ កើតឡើ​ងផ្ទុ​យ​ពី​នេះ​ក៏ដោ​យ ក៏​យើង​មិន​ត្រូវ​រ​ស់​នៅ​សម្រាប់​តែ​ខ្លួ​នឯ​ង​ឡើយ​។ អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង​​មូល​ទៅ​រក​ព្រះ​អម្ចា​ស់។ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក ​៣៣ បានចែ​ង​ថា​ ព្រះអ​ង្គ​នៅក​ណ្តាល​អ្វីៗ​ទំា​ង​អ​ស់​នៅ​ក្នុង​ធ​ម្ម ជាតិ ហើយ​ក៏​គ្រប់​គ្រង​លើ​ទាំង​អស់​ផង​​​(ខ.៦-៩)។ ព្រះ​អង្គ​បា​ន​ដាក់​ព្រំ​ដែន​ស​មុទ្រ ហើយ​បាន​ដាក់​មហាស​មុទ្រ​នៅ​ក្នុ​ង​ទី​ផ្ទុក​ទឹ​ក​ដ៏ធំ​មហាសា​ល។ អ្វី​ៗ​ក្នុង​ធម្មជាតិ មា​ន​ដំណើ​រ​កា​រ តា​មច្បាប់ធម្មជាតិ​​ ដែល​ព្រះ​អង្គបា​នតាក់​តែង​​។ ព្រះអ​ង្គក៏​នៅ​ក​ណ្តាល​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​ឡា​យផ​ងដែ​រ(ខ.១០-១២)។ គ្មានន​រណា​អា​ច​រៀ​ប​ផែ​ន​ការ​ទាស់​នឹ​ង​ព្រះ​អ​ង្គ​ទេ។ ទី​​បំផុត ​គឺមាន​តែផែ​នកា​ររប​ស់​ព្រះអង្គ​ទេ​ ដែល​នឹង​ស្ថិត​ស្ថេរ​ជា​ដរាប។​ បំណង​ព្រះទ័​យ​ព្រះអង្គ​មិន​ដែលរ​ង្គោះរ​ង្គើ​រឡើ​យ។ និយាយ​រួម ​ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ជាតិ​ទាំ​ង​អស់ មិន​អាច​ជៀស​ផុត​​​​ពី​​ព្រះ​អម្ចាស់ឡើយ​(ខ.១៣-១៩)។  ព្រះ​អង្គ​បាន​ទ​ត​មើល​ម​នុស្ស​ជាតិ​ទាំ​ង​​មូ​ល។​  ព្រះ​អ​ង្គ​បា​នប​ង្កើ​ត​ចិត្ត​យើ​ង​ម​ក ហើយព្រះ​អ​ង្គ​ជ្រា​បអំពីអ្វី​ៗ​ទាំ​ង​អស់ ដែលយើ​ង​ធ្វើ​។ ហើយ​ព្រះអ​ង្គ​មា​នអំ​ណាចនឹ​ងជួ​យ​យើ​ង ក្នុង​កា​រ​រ​ស់​នៅ​ ហើយ​រំដោះ​យើង​​ឲ្យ​រួច​ពីស្ថាន​ភាព ដែល​យើង​មិ​ន​អាច​គ្រ​ប់គ្រ​ង​​បាន។​ ព្រះ​បាន​ប​ង្កើត​ជី​វិត​យើ​ង​ម​ក ដើម្បី​ឲ្យ​ផ្តោត​ទៅលើ​ព្រះ​អង្គ មិន​មែន​ផ្តោត​ទៅ​លើខ្លួ​នឯ​ង​​ទេ។ តើយើ​ងគួ​រ​ដឹង​គុ​ណ​ព្រះអ​ង្គប៉ុ​ណ្ណា ដែល​យើង​អាច​ប​ម្រើព្រះ​ដែល​មានអំ​ណាច​ដូច​នេះ ​ដែល​បាន​គ្រប់គ្រ​ង​ផ្នែ​កនី​មួ​យ​ៗ​ នៃ​ជី​វិត​យើ​ង។​-Poh Fang Chia

Read article
ជំនួយគ្រប់ប្រភេទ

បន្ទាប់​ពី​ព្រឹត្តិ​ការណ៍នៃ​កា​របា​ញ់​ប្រហារ បាន​​កើត​មា​ន​ឡើង នៅ​សាលា​បឋម​សិក្សា​មួយ ក្នុង​ក្រុង​ញូតុន រដ្ឋ​ខុននែកធីខាត់ មានម​នុស្ស​ជា​ច្រើ​នមា​ន​ចិត្តច​ង់​ជួយ​ជ​ន​រង​គ្រោះ​យ៉ា​​ង​​ខ្លាំង។ បានជាមា​ន​អ្ន​កខ្លះ​បរិច្ចាក​ឈាម សម្រាប់អ្ន​ក​រ​បួស អ្នក​ខ្លះ​ផ្ត​ល់​អាហារ​ថ្ងៃត្រ​ង់ និងកា​ហ្វេ ដោយ​ឥតគិ​ត​ថ្លៃ​ នៅ​ភោជ្ជនីយ​ដ្ឋា​នរ​ប​ស់​ខ្លួន សម្រាប់​អ្នក​ស្ម័​គ្រ​ចិត្ត​ទាំ​ង​ឡាយ។ ​អ្ន​ក​ខ្លះ​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​លើក​ទឹក​ចិ​ត្ត​ ឬ​គ្រាន់​តែ​ឱប ដើម្បី​ជួយ​កម្សា​ន្តចិ​ត្ត​ក្មេងៗ​។​ អ្នក​ខ្លះផ្ញើ​អំណោយ ជា​លុយ ​និង​តុក្កតាខ្លា​ឃ្មំ​ធែឌីដល់​ក្មេង​ៗ​ ខណៈ​ពេល​ដែ​ល​អ្នក​ខ្លះ​ទៀ​ត ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​កា​រប្រឹក្សា​ផ្លូវ​ចិត្ត។​ និយាយ​រួម ពួក​គេ​បាន​រិះ​រកវិ​ធី​បម្រើ តាមបុ​គ្គលិ​កល​ក្ខណៈ សមត្ថ​ភាព និង​ធន​ធា​នរ​ប​ស់​ខ្លួ​ន។​ ព្រះ​គម្ពីរ​បា​ន​ចែ​ងអំ​ពី​រឿង​របស់លោ​កយ៉ូ​សែប ដែលបា​ន​ប្រើជំនាញ​រប​ស់​គាត់ ក្នុងកា​របំពេញ​តួនាទីដ៏​សំ​ខាន់ នៅ​ក្នុង​ការ​ជួយ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ឲ្យ​រួច​ពី​សេ​ចក្តីស្លា​ប់ ដោយ​សារ​គ្រោះ​​អត់​ឃ្លាន ​ដែល​មាន​រយៈ​ពេ​ល៧​ឆ្នាំ​(​លោកុប្បត្តិ ៤១:៥៣-៥៤)។ ក្នុង​រឿង​នេះ ព្រះ​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​គាត់ឲ្យ​បា​ន​ដឹ​ង​ជា​មុ​ន​ថា គ្រោះទុ​ករ​ភិក្ស​នឹង​កើត​មាន​​ឡើង ដូចនេះ គាត់​ក៏បា​ន​ត្រៀ​ម​ទុក​ជា​មុ​ន។ បន្ទាប់ពីលោកយ៉ូសែបបា​ន​ដាស់​តឿ​ន​ស្តេច​ផា​រ៉ោន អំពី​គ្រោះ​ទុក​រភិក្ស​​នោះ ហើយ​ ស្តេច​អេស៊ីព្ទ​អង្គ​នេះ​ ក៏​បាន​ឲ្យ​គាត់​មើ​ល​កា​រ​ខុ​ស​ត្រូ​វ នៅ​ក្នុង​ការ​ត្រៀម​​ស្បៀង​អាហារ សម្រា​ប់រ​យៈ​ពេ​ល​៧​ឆ្នាំ​នោះ​។ ពេល​នោះ ​លោក​យ៉ូសែប​ក៏​បាន​ប្រើ​ប្រា​ជ្ញា និង​ចំណេះដឹ​ង ដែល​ព្រះប្រទា​ន ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​ប្រ​ទេស​ជាតិរ​បស់​គា​ត់ មាន​ការ​ត្រៀមខ្លួ​ន(៤១:៣៩)។ បន្ទាប់​មក ពេ​លដែ​ល “មាន​​អំណត់​អត់​នៅ​ពេញ​លើ​ផែនដី …

Read article