March 2023

You are here:
ព្រះអង្គអនុញ្ញាតឲ្យសម្រាក

លុះដល់​ថ្ងៃទី៧ ការដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ធ្វើ នោះ​បាន​ហើយ​ជាស្រេច ទ្រង់​ក៏​ឈប់​ផ្អាក​សំរាក​នៅ​ថ្ងៃទី៧នោះ​…។ លោ​កុប្បត្តិ ២:២ មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ និង​មិត្តភក្ដិ​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ស៊ូ​ហ្ស៊ី(Soozi) បាន​អង្គុយលេង​នៅ​លើ​ថ្ម​ធំ​មួយ មើល​ពពុះទឹក​ខ្ជោល​ឡើង​ទៅលើ ដោយសារ​ការ​រុញច្រាន​របស់​រលក​ទឹក​ដែល​មាន​រាងកោង។ ស៊ូ​ហ្ស៊ី​បាន​មើល​ទៅ​ទឹករលក​បក់​ប៉​ប្រាស់ថ្ម​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា គាត់​ស្រឡាញ់​សមុទ្រ​ណាស់ ព្រោះ​វា​មាន​ចលនា​ជានិច្ច ដើម្បីឲ្យ​គាត់​អាច​សម្រាក។ វា​ជា​រឿង​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​ណាស់ ដែល​អ្នកខ្លះ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ពួក​គេ​ត្រូវការ “ការអនុញ្ញាត” ឲ្យ​ផ្អាក​ការងារ ដើម្បី​សម្រាក? នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ដ៏​ល្អ​នៃ​យើង​បាន​ប្រទាន​មក​យើង​ហើយ! ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ចំណាយពេល៦ថ្ងៃ ដើម្បី​បង្កើត​ផែនដី​ឲ្យ​មាន​រូបរាង​ឡើង បង្កើត​ពន្លឺ ដី រុក្ខជាតិ សត្វ និង​មនុស្ស។ បន្ទាប់មក នៅ​ថ្ងៃទី៧ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សម្រាក(លោ​កុប្បត្តិ ១:៣១-២:២)។ ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ១០ប្រការ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រទាន​ច្បាប់ ដើម្បីឲ្យ​យើង​រស់នៅ​ឲ្យបាន​ល្អ ដើម្បី​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះអង្គ(និក្ខមនំ ២០:៣-១៧) ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​បង្គាប់ ឲ្យ​នឹក​ចាំ​ថ្ងៃឈប់​សម្រាក(ខ.៨-១១)។ ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាថ្មី យើង​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូវ​ប្រោស​អ្នក​ជំងឺ​ឲ្យ​ជា(ម៉ាកុស ១:២៩-៣៤) ហើយ​បន្ទាប់​មក នៅ​ពេល​ព្រឹក​ព្រលឹម ព្រះអង្គ​ក៏បាន​យាង​ទៅ​រក​កន្លែង​ស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បី​អធិស្ឋាន(ខ.៣៥)។ ព្រះ​នៃ​យើង​ទ្រង់​បាន​ធ្វើការ និង​សម្រាក តាមបំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ។ នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​យើង មាន​សុទ្ធតែ​ស្នា​ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ…

Read article
បង្រៀនកូនៗយើងឲ្យស្គាល់ព្រះច្បាស់

ព្រះអម្ចាស់​បាន​ចាត់តាំង​គ្រួសារ ​ធ្វើជា​កន្លែង​ដែល​កូន​ត្រូវ​ទទួលការ​បណ្តុះបណ្តាល ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ គឺ​មិនបាន​ចាត់តាំង​សាលារៀន ឬ​រដ្ឋ ឲ្យ​បំពេញ​ភារកិច្ច​នេះ​ទេ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) នឹង​លើកឡើង អំពី​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ដ៏​សំខាន់​របស់​ឪពុក​ម្តាយ​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ។ អត្ថបទ យើង​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​វប្បធម៌ ដែល​ចូលចិត្ត​ស្វែងរក​ស្ថាប័ន​ផ្សេងៗ ឲ្យ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ជំនួស​យើង។ យើង​ចង់​ឲ្យ​ប្រព័ន្ធ​អប់រំ​របស់​សាលារៀន ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ការអប់រំ។ ហើយ​នៅពេល​ណា​យើង​បានឃើញ​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ អំពី​វប្បធម៌ និង​លោកិយ នោះ​យើង​ក៏បាន​ដឹង​ថា គ្រួសារ​គឺជា​ស្ថាប័ន​សំខាន់​បំផុត ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ចាត់តាំង។ ហើយ​នៅពេល​ណា​យើង​មើល​ក្រឹត្យវិន័យ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ចោទិយកថា យើង​ឃើញ​ការ​ត្រាស់​ហៅ​ដ៏​គួរឲ្យ​ស្ញែង​ខ្លាច​ថា “ចូរ​ស្តាប់​ចុះ ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​យើង គឺ​ព្រះយេហូវ៉ា​តែ១អង្គ​ទ្រង់ ត្រូវឲ្យ​ឯង​ស្រឡាញ់​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង​ឲ្យអស់​ពីចិត្ត អស់ពី​ព្រលឹង ហើយ​អស់ពី​កំឡាំង​ឯង”(៦:៤-៥)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ហៅ​ក្រឹត្យវិន័យ​នេះ​ថា មហា​ព្រះរាជ​បញ្ជា ។ ពេលណា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង​មាន​បន្ទូល​អំពី​ក្រឹត្យវិន័យ និង​មហា​ព្រះរាជ​បញ្ជា នោះ​យើង​ត្រូវ​យកចិត្ត​ទុកដាក់ និង​ឲ្យ​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង មក​លើ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​ក្នុង​បរិបទ​នោះ។ ពេលណា​យើង​អាន​បទ​គម្ពីរ ចោទិយកថា ជំពូក៦ ភាគច្រើន​យើង​គ្រាន់តែ​បាន​ចាប់អារម្មណ៍ មក​លើ​ការប្រកាស​អំពី​មហា​ព្រះរាជ​បញ្ជា​ប៉ុណ្ណោះ។ ហើយ​បើ​យើង​បន្ត​អាន​ទៅមុខ​ទៀត យើង​នឹង​ឃើញ​សេចក្តី​បង្គាប់​ថា “ត្រូវឲ្យ​ប្រិតប្រៀន​សេចក្តី​ទាំងនេះ​ដល់​កូនចៅ​ឯង ព្រមទាំង​និយាយ​ដំណាល ក្នុង​កាលដែល​អង្គុយ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ហើយ​ដើរតាម​ផ្លូវ…

Read article
ភាពថ្មីឡើងវិញ ខាងវិញ្ញាណ

ទោះ​បើ​មនុស្ស​ខាងក្រៅ​របស់​យើងខ្ញុំ កំពុងតែ​ពុករលួយ​ទៅ​ក៏​ពិតមែន តែ​នៅ​ខាងក្នុង​កំពុងតែ​កែប្រែ​ជាថ្មី​ឡើង​រាល់ថ្ងៃ​ជានិច្ច​វិញ។ ២កូរិនថូស ៤:១៦ នៅក្នុង​ការផ្សំ​ថ្នាំបុរាណ​ចិន គេ​បាន​ប្រើ​ម្សៅ​គុជ​ខ្យង អស់​រយៈពេល​រាប់ពាន់​ឆ្នាំ​ហើយ ដើម្បី​ខាត់​កោសិកា​ស្បែក​ដែល​បាន​ងាប់ ចេញពី​ផ្ទៃ​ខាងលើ​របស់​ស្បែក ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​ស្បែក​រលោង​ស្អាត។ នៅ​ប្រទេស​រ៉ូម៉ានី​វិញ គេ​បាន​ប្រើ​ភក់​ពិសេស​ម្យ៉ាង លាប​ពីលើ​ស្បែក ឲ្យ​ក្មេង​ជាង​វ័យ និង​រលោង​ស្អាត។ មនុស្សជា​ច្រើន​បាន​ស្វែងរក​ភក់​ពិសេស​នេះ។ នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក មនុស្ស​បាន​អនុវត្ត​នូវ​ការ​ថែ​សម្ផស្ស​តាម​មធ្យោបាយ​ផ្សេងៗ ដើម្បី​នាំមក​នូវ​ភាព​ស្រស់​ស្អាត ទោះ​ស្បែក​អាក្រក់​យ៉ាងណាក៏ដោយ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ឧបករណ៍​ដែល​មនុស្ស​បង្កើត ដើម្បី​ថែ​ទាំ​រូបកាយ​របស់​យើង អាច​នាំមក​នូវ​ការ​ពេញចិត្ត តែមួយ​រយៈពេល​ប៉ុណ្ណោះ។ ការ​ថែរក្សា​សុខភាព​ខាងវិញ្ញាណ​ឲ្យ​បាន​ល្អ និង​រឹងមាំ មាន​សារៈសំខាន់​ជាង។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​អំណោយ​នៃ​ការ​សម្អាត​ជាថ្មី​ខាង​វិញ្ញាណ តាម​រយៈ​ព្រះ​អង្គ។ គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ថា “ទោះ​បើ​មនុស្ស​ខាងក្រៅ​របស់​យើងខ្ញុំ កំពុងតែ​ពុករលួយ​ទៅ​ក៏​ពិតមែន តែ​នៅ​ខាងក្នុង​កំពុងតែ​កែប្រែ​ជាថ្មី​ឡើង​រាល់ថ្ងៃ​ជានិច្ច​វិញ”(២កូរិនថូស ៤:១៦)។ បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​យើង​ប្រឈម​មុខ​ដាក់ ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ អាច​ទាញ​យើង​ឲ្យ​ធ្លាក់​ចុះ​បាន ពេល​ណា​យើង​នៅតែ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​ភាព​អវិជ្ជមាន ដែល​មាន​ដូចជា​ការភ័យខ្លាច ការឈឺចាប់ និង​ការ​ថប់បារម្ភ​ជាដើម។ ការ​សម្អាត​ជាថ្មី​ខាងវិញ្ញាណ​កើតមានឡើង ពេលណា​យើង មិន​ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅលើ​របស់​ដែល​មើលឃើញ​ឡើយ គឺ​ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅលើ​របស់​ដែល​មើល​មិនឃើញ​វិញ”(ខ.១៨)។ យើង​ត្រូវ​ថ្វាយ​ការ​ព្រួយបារម្ភ​របស់​យើង​ជា​រៀងរាល់ថ្ងៃ ដាច់​ដល់​ព្រះ ហើយ​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ផល​ផ្លែ​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ ដូចជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ក្តី​អំណរ និង​សន្តិភាព​ក្នុងចិត្ត​ជាដើម ឲ្យ​កើតមាន​ជាថ្មី…

Read article
ដេញតាមការស្កប់ចិត្ត

ទូលបង្គំ​បាន​រំងាប់ ហើយ​ព្រលួ​ងព្រលឹង​ទូលបង្គំ​ជាស្រេច ដូចជា​ក្មេង​ដែល​ម្តាយ​បាន​ផ្តាច់​ដោះ​ឲ្យ។ ទំនុកដំកើង ១៣១:២ មាន​ពេល​មួយ គ្រូពេទ្យ​ចិត្ត​សាស្រ្ត​ម្នាក់ បាន​ឆ្លើយតប ចំពោះ​ប្រិយមិត្ត​អ្នកអាន​អត្ថបទ​របស់​គាត់ ឈ្មោះ ប្រេនដា(Brenda) ដែល​បាន​ពោល​ទំនួញ អំពី​ការ​ដេញ​តាម​ក្តី​ស្រមៃ​ដ៏​ធំ​មួយ ដែល​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​មានចិត្ត​មិន​ស្កប់ស្កល់។ គាត់​ក៏បាន​និយាយ​ត្រង់​ៗ​ថា “មនុស្ស​មិនបាន​កើតមក​ដើម្បី​សប្បាយចិត្ត​នោះ​ទេ តែ​សម្រាប់​តែ​រស់រាន និង​បន្ត​ពូជ​ប៉ុណ្ណោះ”។ គាត់​និយាយ​បន្ថែម​ទៀត​ថា “យើង​ត្រូវ​បណ្តា​សារ​ឲ្យ​ដេញ​ចាប់​ការ​ស្កប់ចិត្ត ដែល​ប្រៀប​ដូចជា​សត្វ​មេអំបៅ​នៃ​ភាព​ស្រមើល​ស្រ​ម៉ៃ ហើយ​មិន​តែងតែ​ចាប់​វា​បាន​នោះ​ទេ”។ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា ប្រេ​នដា​មាន​អារម្មណ៍​យ៉ាងណា ពេល​ដែល​បាន​អាន​ពាក្យ​របស់​គ្រូពេទ្យ​ចិត្ត​សាស្រ្ត​ម្នាក់​នេះ ហើយ​តើ​អារម្មណ៍​នាង​នឹង​មានការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាងណា បើសិនជា​នាង​បាន​អាន​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក១៣១ វិញ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង អំពី​របៀប​ស្វែងរក​ការ​ស្កប់ចិត្ត។ ទ្រង់​បាន​ចាប់ផ្តើម​ស្វែងរក​ការ​ស្កប់ចិត្ត​ដោយ​ឥរិយាបថ​នៃ​ការ​បន្ទាបខ្លួន ដោយ​លះបង់​ចោល​មហិច្ឆតា​របស់​ទ្រង់​ជា​ស្តេច ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ទ្រង់​ក៏បាន​ឈប់​សួរ​សំណួរ​ធំៗ និង​ពិបាក​ហួស​ល្បត់ អំពី​ជីវិត (ខ.១)។ បន្ទាប់មក ទ្រង់​ក៏​មាន​ព្រះទ័យ​ស្ងប់​រម្ងាប់ នៅ​ចំពោះ​ព្រះ(ខ.២) ដោយ​ថ្វាយ​ពេល​អនាគត ក្នុង​ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ(ខ.៣)។ ជា​លទ្ធផល ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា ទ្រង់​បាន​ស្កប់ចិត្ត ដូចជា​ក្មេង​ដែល​បាន​ផ្តាច់​ដោះ ដែល​បាន​នៅជា​មួយ​ម្តាយ​ខ្លួន(ខ.២)។ ក្នុង​លោកិយ​ដែល​ប្រេះ​បែក ពេលខ្លះ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​មិន​អាច​មានការ​ស្កប់ចិត្ត។ តែ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ភីលីព ៤:១១-១៣…

Read article
ព្រះអង្គអាចកែប្រែចិត្តមនុស្ស

អ្នក​សុល​អើយ ព្រះអម្ចាស់ គឺ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​លេច​មក​ឲ្យ​អ្នក​ឃើញ​តាមផ្លូវ ទ្រង់​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​មក។ កិច្ចការ ៩:១៧ “ឱ​ព្រះ​អម្ចាស់ សូម​ព្រះអង្គ​ចាត់​ទូលបង្គំ ឲ្យ​ទៅ​កន្លែងណា​ក៏បាន លើកលែងតែ​កន្លែង​នោះ​មួយ”។ នេះ​ជា​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់ខ្ញុំ កាល​ខ្ញុំ​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជំទង់ មុន​ពេល​បោះជំហាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​សិក្សា​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​រយៈពេល​១​ឆ្នាំ។ ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា គេ​នឹង​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទៅ​កន្លែងណា​ទេ តែ​ខ្ញុំ​ស្គាល់​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់ទៅ។ ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​ភាសា​នៅ​ប្រទេស​នោះ ហើយ​គំនិត​ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ពេញដោយ​បុរេវិនិច្ឆ័យ​មក​លើ​វប្ប​ធម៌ និង​ប្រជាជន​នៅ​ប្រទេស​នោះ។ ដូចនេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​សូមឲ្យ​ព្រះអង្គ​បញ្ជូន​ខ្ញុំ​ទៅ​កន្លែង​ផ្សេង។ តែ​ព្រះ​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​គ្មាន​ព្រំដែន ក៏បាន​បញ្ជូន​ខ្ញុំ​ទៅ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សូមកុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទៅ។ ក្រោយមក ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​ណាស់ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បញ្ជូន​ខ្ញុំ​ទៅ​ទីនោះ! ៤០ឆ្នាំក្រោយ​មក ខ្ញុំ​នៅតែ​មាន​មិត្តសម្លាញ់​ជាច្រើន ក្នុងទឹក​ដី​នោះ។ ពេល​ខ្ញុំ​រៀបការ មិត្ត​ល្អ​បំផុត​របស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ​ស្តេហ្វា​ន(Stefan) ក៏បាន​មក​ពី​ប្រទេស​នោះ ដើម្បី​ចូលរួម​មង្គលការ​ខ្ញុំ។ ពេល​គាត់​រៀបការ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ជិះ​យន្តហោះ​ទៅ​ចូលរួម​មង្គលការ​គាត់​ផង​ដែរ។ ហើយ​យើង​ក៏បាន​រៀប​គំរោង​ទៅលេង​គាត់​ម្តង​ទៀត ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ។ រឿង​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​កើតមានឡើង ពេលណា​ព្រះ​ទ្រង់​កែប្រែ​ចិត្ត​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់។ រឿង​នេះ​ក៏បាន​កើតឡើង ក្នុង​ជីវិត​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល​ផង​ដែរ(កិច្ចការ ៩:១៧)។ កាលនោះ អាន៉្នានាស​បាន​ទទួលការ​ត្រាស់​ហៅ​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​ ឲ្យ​ទៅ​ប្រោស​ភ្នែក​សូល​ឲ្យ​ជា (ដែល​ក្រោយមក​ប្តូរ​ជា​ប៉ុល​វិញ) បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ប្រែចិត្ត​ជឿ​ព្រះអង្គ(ខ.១០-១២)។ ពី​ដំបូង អន៉្នានាស​ប​ដិ​សេ​ធន៍ ព្រោះ​សូល​មាន​ប្រវត្តិ​បៀតបៀន​គ្រីស្ទបរិស័ទ ហើយក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ព្រះអម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​បានឮ​មនុស្សជា​ច្រើន…

Read article
ជីករំលើងឫសនៃអំពើបាប

បើ​យើង​លន់តួ​បាប​វិញ នោះ​ទ្រង់​មានព្រះហឫទ័យ​ស្មោះត្រង់ ហើយ​សុចរិត ប្រយោជន៍នឹង​អត់ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង ហើយនិង​សំអាត​យើង ពី​គ្រប់​អំពើទុច្ចរិត​ទាំងអស់​ផង។ ១យ៉ូហាន ១:៩ មាន​ពេល​មួយ​ខ្ញុំ​មើល​ទៅ​ទីធ្លា​ផ្ទះ​ខ្ញុំ ឃើញ​រុក្ខជាតិ​ឥតប្រយោជន៍​កំពុង​ចេញ​ពន្លក​តូចៗ នៅ​ក្បែរ​ច្រកចូល តែ​ខ្ញុំ​មិនបាន​អើពើ​។ ខ្ញុំ​យល់ឃើញ​ថា រុក្ខជាតិ​ឥត​ប្រយោជន៍​តូច​ៗ​នោះ មិន​អាច​ធ្វើឲ្យខូច​ទីធ្លា​ផ្ទះ​យើង​ឡើយ។ តែ​ប៉ុន្មាន​សប្តាហ៍​ក្រោយមក ពន្លក​តូចៗ​ក៏​បាន​លូតលាស់​ក្លាយជា​កូន​គុម្ពោត​ព្រៃ ហើយ​ចាប់ផ្តើម​រីក​រាលដាល​ពេញទី​ធ្លា​ផ្ទះ ហើយ​លយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​ដើរ​របស់​យើង។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទទួលស្គាល់​ផល​ប៉ះពាល់​របស់​វា ហើយ​ប្រាប់​ស្វាមី​ខ្ញុំ ឲ្យ​ជួយ​ខ្ញុំ​ជីករំលើង​ឫស​វា ហើយ​បាញ់ថ្នាំ​ការពារ​កុំ​ឲ្យ​រុក្ខជាតិ​ចង្រៃ​ទាំងនោះ​ដុះ​ទៀត។ ពេលណា​យើង​មិន​អើពើ ឬ​បដិសេធន៍​វត្តមាន​របស់​អំពើបាប​ក្នុង​ជីវិត​យើង វា​អាច​ឈ្លានពាន​ចូល ហើយ​រីក​រាលដាល​ក្នុង​ជីវិត​យើង។ ព្រះ​នៃ​យើង​ដែល​គ្មាន​បាប មិន​មាន​ភាព​ងងឹត​ក្នុង​អង្គ​ទ្រង់​ទាល់តែសោះ។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​កូន​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​លទ្ធភាព និង​ការ​បង្គាប់​ឲ្យ​ជម្នះ​អំពើបាប ដើម្បីឲ្យ​យើង​អាច “ដើរ​ក្នុង​ពន្លឺ​វិញ ដូចជា​ទ្រង់​ក៏​គង់​ក្នុង​ពន្លឺ​ដែរ”(១យ៉ូហាន ១:៧)។ តាមរយៈ​ការ​សារភាព​បាប និង​ការ​ប្រែចិត្ត​ចេញពី​អំពើបាប យើង​អាច​ពិសោធន៍​នឹង​ការ​អត់ទោស​បាប និង​សេរីភាព​រួចផុត​ពី​អំពើបាប(ខ.៨-១០) ព្រោះ​យើង​មាន​ព្រះ​ដ៏​ជា​ជំនួយ​មួយ​អង្គ គឺ​ព្រះយេស៊ូវ​(២:១)។ ព្រះអង្គ​ស្ម័គ្រ​ព្រះទ័យ “ធ្វើជា​ដង្វាយ​ធួន​នឹង​បាប​យើង​រាល់គ្នា មិន​ត្រឹមតែ​បាប​របស់​យើង​រាល់គ្នា​តែប៉ុណ្ណោះ គឺ​នឹង​បាប​របស់​លោកីយ៍​ទាំងមូល​ដែរ”(ខ.២)។ ពេលណា​ព្រះ​ទ្រង់​បណ្តាល​ចិត្ត​យើង​ឲ្យដឹង​ថា យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបាប​ណាមួយ តើ​យើង​នឹង​សម្រេចចិត្ត​បដិសេធន៍ ជៀសវាង​ការទទួលខុសត្រូវ ឬ​ទទួល​ស្គាល់​បាប​របស់​យើង? តែ​ពេលណា​យើង​លន់តួ​បាប ហើយ​ប្រែចិត្ត​ចេញពី​បាប ព្រះអង្គ​នឹង​ដក​បាប​ចេញពី​យើង ដើម្បីកុំឲ្យ​វា​ធ្វើឲ្យខូច​ទំនាក់ទំនង​របស់​យើង​ជាមួយ​ព្រះអង្គ…

Read article
យើងមិននៅតែម្នាក់ឯងឡើយ

មើល អញ​ឈរ​នៅ​មាត់ទ្វារ​ទាំង​គោះ។ វិវរណៈ ៣:២០ សៀវភៅរឿង​ខ្លី មាន​ចំណងជើង​ថា “សម្លេង​គោះទ្វារ” ដែល​លោក​ហ្វ្រេ​ឌ្រី​ក ប្រោន(Fredric Brown) បាន​និពន្ធ បាន​ដំណាល​ថា “មនុស្ស​ចុងក្រោយ នៅ​មានជីវិត​តែម្នាក់ឯង នៅ​លើ​ផែនដី បាន​អង្គុយ​នៅក្នុង​បន្ទប់​ម្នាក់ឯង ស្រាប់តែ​មានសម្លេង​គោះទ្វារ”។ ពិតជា​គួរឲ្យ​ភ្ញាក់ផ្អើល​ណាស់! តើ​នរណា​កំពុង​គោះទ្វារ ហើយ​មានការអ្វី? តើ​ជនអាថ៌កំបាំង​ដែល​មករ​ក​គាត់​នោះ ជា​នរណា? បុរស​នោះ​មិនមែន​កំពុងតែ​រស់នៅ​លើ​ផែនដី​តែ​ម្នាក់​ឯង​នោះ​ទេ។ យើង​ក៏​មិនរស់នៅ​តែម្នាក់​ឯង​ដែរ។ ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​ឡៅ​ឌី​សេ​បានឮ​សម្លេង​គោះទ្វារ(វិវរណៈ ៣:២០)។ តើន​រណា​បាន​មករ​ក​ពួក​គេ? ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះនាម​យេ​ស៊ូ​វ “ជាដើម និង​ជា​ចុង … ជា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះជន្ម​រស់”(១:១៧-១៨)។ ព្រះនេត្រ​ទ្រង់​ដូចជា​អណ្តាត​ភ្លើង ហើយ “ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់ ដូចជា​ថ្ងៃ​ភ្លឺ​ពេញអំណាច”(ខ.១៦)។ ពេល​មិត្តសម្លាញ់​ទ្រង់ គឺ​សាវ័ក​យ៉ូហាន បានឃើញ​សិរីល្អ​របស់​ព្រះអង្គ គាត់​ក៏​បាន​“ដួល​នៅ​ទៀប​ព្រះបាទ​ទ្រង់​ដូចជា​ស្លាប់”(ខ.១៧)។ ជំនឿ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ​មានការ​ចាប់ផ្តើម ដោយ​ការ​កោតខ្លាច​ព្រះ។ យើង​មានការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ពេល​ដែល​បានដឹង​ថា យើង​មិន​នៅតែ​ម្នាក់ឯង។ ព្រះយេស៊ូវ​ជា “រស្មី​ភ្លឺ​មក​ពី​សិរីល្អ​នៃ​ព្រះ ហើយ​ជា​រូបភាព​នៃ​អង្គ​ទ្រង់ ទាំង​ទ្រទ្រង់​គ្រប់​របស់​ទាំងអស់ ដោយសារ​ព្រះបន្ទូល​ដ៏​មាន​ព្រះ​ចេស្តា​នៃ​ទ្រង់”(ហេព្រើរ ១:៣)។ តែ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​ប្រើ​កម្លាំង​របស់​ព្រះអង្គ មិនមែន​ដើម្បី​សម្លាប់​យើង តែ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​យើង។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បញ្ជាក់​ថា…

Read article
ព្រះបន្ទូលសម្រាប់ដំណាក់កាលនៃជីវិត

គ្រប់​ទាំង​បទ​គម្ពីរ គឺជា​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បញ្ចេញ​ព្រះវិញ្ញាណ​បណ្តាល​ឲ្យ​តែង​ទេ ក៏​មានប្រយោជន៍​សំរាប់​ការ​បង្រៀន ការ​រំឭក​ឲ្យដឹង​ខ្លួន ការ​ប្រដៅ​ដំរង់ និង​ការ​បង្ហាត់​ខាង​ឯសេចក្តី​សុចរិត។ ២ធីម៉ូថេ ៣:១៦ នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៨០០ អ្នកជឿ​ព្រះ​នៅកន្លែង​ផ្សេងគ្នា បាន​ផលិត​ធនធាន​ស្រដៀងគ្នា ក្នុង​ពេល​តែមួយ សម្រាប់​ធ្វើ​ងារ​បម្រើ​ព្រះ។ គេ​បាន​អនុវត្ត​ដូចនេះ ជា​លើក​ដំបូង ក្នុង​ទីក្រុង​មុន​ទ្រី​ល ប្រទេស​កាណាដា នៅ​ឆ្នាំ១៨៧៧។ នៅ​ឆ្នាំ ១៨៩៨ គេ​ក៏បាន​ប្រើ​វិធី​សាស្រ្ត​មួយទៀត នៅ​ទីក្រុង​ញូ​យ៉​ក សហរដ្ឋអាមេរិក។ នៅ​ឆ្នាំ១៩២២ មានកម្ម​វិធី​ដូចនេះ​ចំនួន​ប្រហែល៥ពាន់ កំពុង​មាន​សកម្មភាព ក្នុង​តំបន់​អាមេរិក​ខាងជើង រៀងរាល់​រដូវ​ក្តៅ។ ប្រវតិ្តសាស្រ្ត​នៃ​សាលា​ព្រះគម្ពីរ​សម្រាប់​វិស្សមកាល ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​មាន​នៅ​សម័យ​នោះ។ អ្នកបង្កើត​សាលា​ព្រះគម្ពីរ​នេះ មានចិត្ត​ឆេះឆួល​ចង់​ឲ្យ​យុវជន និង​កុមារ​ចេះ​ព្រះគម្ពីរ។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​មានចិត្ត​ឆេះឆួល​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ សម្រាប់​សិស្សរបស់​គាត់ ជា​យុវជន ឈ្មោះ ធីម៉ូថេ ដោយ​សរសេរ​សំបុត្រ​បង្រៀន​​ថា “គ្រប់​ទាំង​បទ​គម្ពីរ គឺជា​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បញ្ចេញ​ព្រះវិញ្ញាណ​បណ្តាល​ឲ្យ​តែង​ទេ” ក៏​មានប្រយោជន៍​សំរាប់​ការ​បង្រៀន ក៏ដូចជា “ដើម្បី​ធ្វើការល្អ” (២ធីម៉ូថេ ៣:១៦-១៧)។ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវការ​ពារ​ខ្លួន​យើង ដោយ​ប្រើ​ព្រះគម្ពីរ ព្រោះ​ព្រះគម្ពីរ​ធ្វើឲ្យ​យើង​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​យើង ធ្វើឲ្យ​យើង “មាន​ប្រាជ្ញា​ដល់ទី​សង្គ្រោះ ដែល​បាន​ដោយសារ​សេចក្តី​ជំនឿ​ជឿ​ដល់​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ​ផង”(ខ.១៥)។ ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ គឺ​សម្រាប់​កុមារ ក៏ដូចជា​សម្រាប់​មនុស្ស​ពេញវ័យ​ផង​ដែរ។…

Read article
ស្ងាត់ស្ងៀមនៅចំពោះព្រះ

ចូរ​បង្អង់​សិន ឲ្យបាន​ដឹង​ថា អញ​ជា​ព្រះ។ ទំនុកដំកើង ៤៦:១០ រូបថត​ដំបូង​បំផុត ដែល​ថត​បាន​រូប​មនុស្ស​ម្នាក់ គឺជា​រូបថត ដែល​លោក​លូ​អ៊ី​ស ដា​ហ្គែ(Louis Daguerre) ថត​បាន​ក្នុង​ឆ្នាំ១៨៣៨។ ក្នុង​រូបថត​នោះ គេ​ឃើញ​ផ្លូវ​ទទេ​មួយ​ខ្សែ មាន​ដើមឈើ​អម​សង្ខាង ក្នុង​ទីក្រុង​ប៉ារីស នៅពេល​រសៀល។ តែ​រូបថត​នេះ​មាន​អាថ៌កំបាំង​មួយ។ តាមធម្មតា ផ្លូវថ្នល់​នោះ​មាន​មនុស្ស​ដើរ និង​អ្នក​ជិះរទេះ​ទៅមក​យ៉ាង​មមាញឹក តែ​គេ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​តែម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុង​រូបថត​នោះ។ តាមពិត បុរស​ម្នាក់​នោះ មិនមែន​មាន​វត្តមាន​នៅ​ទីនោះ​តែម្នាក់ឯង​នោះ​ទេ។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ មាន​មនុស្ស​ដើរទៅ​មក និង រទេះ​សេះ​ធ្វើ​ចរាចរណ៍​យ៉ាង​មមាញឹក នៅ​លើ​ផ្លូវថ្នល់។ តែ​គាត់​ថត​មិន​ជាប់​ពួក​គេ គឺ​ថត​បានតែ​ផ្លូវថ្នល់ ដើមឈើ និង​អគារ។ មូលហេតុ​គឺ​ដោយសារ វិធី​សាស្រ្ត​នៃ​ការ​ថតរូប​របស់​គាត់ អាច​ថត​ជាប់​តែ​រូប​អ្វី​ដែល​នៅនឹង​ថ្កល់​មិន​មាន​ចលនា ក្នុងរយៈពេល៧នាទី ដែល​ម៉ាស៊ីន​ថត​ចាប់​យក​រូបភាព​បន្តិច​ម្តងៗ។ ហើយ​បុរស​នៅក្នុង​រូបថត​នោះ​តែម្នាក់ឯង គឺ​ដោយសារ​ពេលនោះ មានតែ​គាត់​ទេ​ដែល​ឈរ​នៅ​មួយ​កន្លែង ដើម្បី​ខាត់ស្បែកជើង​របស់​គាត់​ឲ្យ​រលោង។ ជួនកាល ការ​នៅ​ស្ងៀម​អាច​មាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ជាង​ការ​មាន​ចលនា។ ហេតុនេះ​ហើយ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ៤៦:១០ ឲ្យ​ឈប់បង្អង់​សិន ដើម្បីឲ្យ​បានដឹង​ថា ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ(ខ.៦)។ សូម្បីតែ​នៅពេល​ដែល​ប្រទេសជាតិ “មាន​ភាព​វឹកវរ”(ខ.៦) ហើយ…

Read article
អាទិភាពសំខាន់ជាងគេ

ព្រះយេស៊ូវ​មិន​បាន​ទុកឲ្យ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ រស់នៅ​ដោយមាន​អាទិភាព​មិន​ច្បាស់លាស់​នោះ​ឡើយ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) នឹង​ធ្វើការ​បកស្រាយ អំពី​អាទិភាព​សំខាន់​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​គ្រីស្ទាន​គឺ ៖ ចូរ​ស្វែងរក​នគរ​ព្រះ​ជាមុន​សិន។ អត្ថបទ “ចូរ​ស្វែងរក​នគរ និង​សេចក្តី​សុចរិត​នៃ​ព្រះ​ជាមុន​សិន ទើប​គ្រប់​របស់​ទាំងនោះ នឹង​បាន​ប្រទាន​មក​អ្នករាល់គ្នា​ថែមទៀត​ផង”(ម៉ាថាយ ៦:៣៣)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​ជា​ភាសា​ក្រិក​បាន​ប្រើ​ពាក្យ ប្រូ​តូ ដែល​មានន័យថា “ទី១” ដែល​មិនគ្រាន់​តែ​មានន័យថា លេខរៀង​ទី១ នៅក្នុង​លំដាប់​លំ​ដោយ​ប៉ុណ្ណោះទេ តែ​ក៏​សំខាន់​ជាងគេ​ផង​ដែរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ ព្រះយេស៊ូវ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ថា អាទិភាព​សំខាន់​បំផុត​របស់​ជីវិត​គ្រីស្ទបរិស័ទ គឺ​ត្រូវ​ស្វែងរក​នគរ​ព្រះ​ជាមុន ដោយ​ស្វែងរក​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ និង​ចូលរួម​យ៉ាង​ឆេះឆួល នៅក្នុង​ដំណើរ​ស្វែង​រក​ការអ្វី ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន​មក​យើង នៅពេលអនាគត។ ឱ​បង​ប្អូន​ស្ងួនភ្ងា​អើយ យើង​ត្រូវ​ដឹង​ថា សព្វថ្ងៃ​នេះ យើង​កំពុង​ធ្វើដំណើរ​ឆ្ពោះទៅ​រក​កន្លែងណា។ ហេតុនេះ​ហើយ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​មានការ​យល់ដឹង និង​ស្គាល់​គោលដៅ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ដាក់ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ។ ចូរ​ឲ្យភ្នែក​យើង​បន្ត​ផ្ដោត​ទៅលើ​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ។ នោះ​ជា​កន្លែង​ដែល​យើង​ត្រូវ​ទៅ។ ជា​កន្លែង​ដែល​យើង​កំពុងតែ​ឆ្ពោះទៅ​រក។ ហើយ​បើ​យើង​ដឹង​ថា នោះ​ជាគោល​ដៅ​របស់​យើង យើង​នឹង​មិន​ងាយ​វង្វេងផ្លូវ ហើយ​ដើរ​វិលវល់​គ្រប់ទិសទី​នោះ​ទេ តែ​យើង​នឹង​បន្តជាប់​នៅក្នុង​ផ្លូវ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ។  

Read article