December 2024

You are here:
ព្រះ​ដ៏​ជា​ជីវិត​បាន​លេច​មក​ហើយ

១យ៉ូហាន ១:១-១០ ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ជីវិត ទ្រង់​បាន​លេច​មក​ហើយ យើង​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ទ្រង់ ក៏​ធ្វើ​ជាទី​បន្ទាល់ ប្រាប់​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ពី​ជីវិត​នោះ​។ ១យ៉ូហាន ១:២ កាលពី​ឆ្នាំ១៩៨៦ គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​របស់​រោង​ចក្រ​អគ្គិសនី​នុយក្លេអ៊ែរ នៅ​ទីក្រុង​ឆឺណូប៊ីល ប្រទេស​អ៊ុយក្រែន បាន​ទទួល​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​នៅ​ទូ​ទាំង​ពិភពលោក​។ បន្ទាប់ពី​គេ​បាន​ដឹង​ច្បាស់​អំពី​ភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៃ​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​នេះ អាជ្ញាធរ​ក្នុង​តំបន់​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​ធ្វើ​កិច្ចការ​ដ៏​សំខាន់​មួយ ដើម្បី​ទប់​ស្កាត់​ការ​រីក​រាលដាល​នៃ​ជាតិ​វិទ្យុ​សកម្ម​។ កាំ​រស្មី​ហ្គាម៉ា​ដែល​អាច​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដល់​ជីវិត​មនុស្ស បាន​សាយភាយ​ចេញពី​សំណល់​បាក់​បែក​ដែល​មាន​ជាតិ​វិទ្យុ​សកម្ម​ខ្ពស់ បាន​បន្ត​បំផ្លាញ​រ៉ូបូត ដែលគេ​បាន​បញ្ជា ឲ្យ​ចូល​ទៅ​សម្អាត​តំបន់​រោង​ចក្រ​អគ្គិសនី​នុយក្លេអ៊ែរ​នោះ​។ ដូច​នេះ ពួកគេ​ត្រូវ​ប្រើ​មនុស្ស​ឲ្យ​ចូល​សម្អាត ដោយ​បំពាក់​ឧបករណ៍​ការពារ​វិទ្យុ​សកម្ម​។ មាន​អ្នក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ដ៏​ក្លាហាន​រាប់​ពាន់​នាក់ បាន​ក្លាយ​ជា “អ្នកបោសសម្អាត នៅ​ទីក្រុង​ឆឺណូប៊ីល” ដោយ​បាន​ប្រមូល​វត្ថុ​ដែល​មាន​ជាតិ​វិទ្យុ​សកម្ម ដោយ​ម្នាក់ៗ​អាច​ចំណាយ​ពេល​ក្នុង​តំបន់​នោះ បាន​យ៉ាង​ច្រើន​៩០វិនាទី​ប៉ុណ្ណោះ នៅ​ក្នុង​វេន​នីមួយៗ ​។ ដូច​នេះ មនុស្ស​បាន​ធ្វើ​នូវ​កិច្ច​ការ​ដែល​បច្ចេកវិទ្យា​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន ដោយ​ការ​ប្រឈម​នឹង​គ្រោះ​ថ្នាក់​ធ្ងន់ធ្ងរ​បំផុត​។ តាំងពី​យូរ​មក​ហើយ ការ​បះបោរ​របស់​មនុស្ស​ជាតិ​ទាស់​នឹង​ព្រះ បាន​នាំមក​នូវ​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ ដែល​រីក​រាលដាល​បង្កើត​ជា​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​គ្រប់​យ៉ាង(មើល​លោកុប្បត្តិ ៣)។ តាមរយៈ​លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា មនុស្ស​ជាតិ​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ការ​បែក​ផ្លូវ ចេញពី​ព្រះអាទិករ​របស់​ខ្លួន ហើយ​យើង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពិភពលោក​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ​គ្មាន​សណ្ដាប់ធ្នាប់ ដែល​យើង​មិន​អាច​សម្អាត​ឲ្យ​មាន​របៀប​រៀបរយ​ឡើង​វិញ ដោយ​ខ្លួនឯង​បានទេ​។ នេះ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​យាង​មក​ចាប់​កំណើត​ជា​មនុស្ស នៅ​ថ្ងៃ​ណូអែល​មុន​បង្អស់​។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ជីវិត ទ្រង់​បាន​លេច​មក​ហើយ…

Read article
ព្រះ​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ច្បាស់

ទំនុក​ដំកើង ១៣៩:១-១០ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យ​មើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូល​បង្គំ​ផង​។ ទំនុក​ដំកើង ១៣៩:១ កាល​ប្អូន​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ​រក​ឃើញ​សៀវភៅ​រឿង​មួយ​ក្បាល ដែល​យើង​ធ្លាប់​អាន​កាល​ពី​ក្មេង ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ណាស់​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ គាត់​ស្ថិត​ក្នុងវ័យ៧០ឆ្នាំ​ហើយ​។ គាត់​នៅចាំ​ជា​លម្អិត អំពី​រឿង​សត្វ​ខ្លាឃ្មុំ ដែល​បាន​លួច​សំណុំ​ទឹកឃ្មុំ ហើយ​ត្រូវ​សត្វ​ឃ្មុំ​ទាំង​ហ្វូង​ដេញ​ទិច​វា ទាំង​កំហឹង​។ គាត់​ក៏​បាន​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​និង​ប្អូន​ស្រី​ខ្ញុំ​បាន​អស់​សំណើច នៅ​ពេល​ដែល​យើង​រំពឹង​ថា សត្វ​ខ្លា​ឃ្មុំ​នោះ​នឹង​រត់​គេច​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រាប់​ម្តាយ​ខ្ញុំ​ថា “កូន​អរគុណ​ម៉ាក់ ដែល​បាន​និទាន​រឿង​ឲ្យ​កូនៗ​ស្តាប់ កាលពី​ក្មេង”។ គាត់​បាន​ដឹង​អំពី​រឿង​របស់​ខ្ញុំ​ទាំងស្រុង ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​ខ្ញុំ កាល​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​ពេញវ័យ​ហើយ តែ​គាត់​នៅតែ​ដឹង ហើយ​យល់​ចិត្ត​ខ្ញុំ​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏​ស្គាល់​យើង​ដែរ ហើយ​គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​ស្គាល់​យើង​ច្បាស់​ជាង​ព្រះអង្គ​ឡើយ សូម្បីតែ​យើង​ក៏​មិន​ស្គាល់​ខ្លួនឯង​ច្បាស់​ជាង​ព្រះអង្គ​ដែរ​។ ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​បន្ទូល​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យ​មើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូល​បង្គំ​ផង” (ទំនុក​ដំកើង ១៣៩:១)។ ព្រះអង្គ​បាន​ពិនិត្យ​មើល និង​យល់​អំពី​យើង​គ្មាន​កន្លែង​ចន្លោះ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ ព្រះអង្គ​ជ្រាប​អំពី​គំនិត​យើង ដោយ​យល់​អំពី​ហេតុផល នៅ​ពី​ក្រោយ​ពាក្យ​សម្តី និង​អត្ថន័យ​នៃ​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​យើង​បាន​និយាយ(ខ.២,៤)។ ព្រះអង្គ​ជ្រាប​ជា​លម្អិត​ថា យើង​ជា​នរណា ហេតុ​នេះ​ហើយ​ព្រះ​អង្គ​អាច​ជួយ​យើង​បាន(ខ.២-៥)។ គ្មាន​នរណា​ស្គាល់​យើង​ច្បាស់​ជាង​ព្រះអង្គ​ស្គាល់​យើង​ឡើយ តែ​ព្រះ​អង្គ​មិន​បាន​បណ្តេញ​យើង​ដោយ​សេចក្តី​សម្អប់ តែ​បាន​ឈោង​មក​រក​យើង ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់…

Read article
មនុស្ស​ដែល​លើក​ទឹក​ចិត្ត

កិច្ចការ ១១:១៩-២៦ គាត់​មាន​សេចក្តី​អំណរ ក៏​ទូន្មាន​គេ​គ្រប់​គ្នា ឲ្យ​សំរេច​ចិត្ត​នឹង​នៅ​ជាប់​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់​។ កិច្ចការ ១១:២៣ កាល​លោក​ចេ អរ អរ ថូលគិន(J. R. R. Tolkien) បាន​ទទួល “ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដ៏​លើស​លប់” ពី​លោក​ស៊ីអេស លូ​អ៊ីស(C. S. Lewis) ជា​មិត្តសំឡាញ់ និង​មិត្ត​រួម​ការងារ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​និពន្ធ​សៀវភៅ​រឿង​ប្រលោមលោក​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ម្ចាស់​ចិញ្ចៀន​។ លោក​ថូលគិន​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​រឿង​ភាគ​នេះ ដោយ​ការ​ប្រឹង​ប្រែង និង​អត់​ធ្មត់​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​គាត់​ជា​អ្នក​វាយ​អត្ថបទ​ដ៏​វែង​ដោយ​ផ្ទាល់ដៃ មិន​តិច​ជាង២ដង​ទេ​។ នៅពេល​ដែល​គាត់​ផ្ញើ​អត្ថបទ​ដែល​គាត់​បាន​វាយ​នោះ ទៅ​លោក​លូ​អ៊ីស លោក​លូអ៊ីស​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា “រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ដែល​លោក​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​រឿង​នេះ គឺ​ពិតជា​មាន​តម្លៃ​ណាស់”។ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី លោក​យ៉ូសែប មកពី​កោះ​គី​ប្រុស ប្រហែល​មាន​ឈ្មោះ​ល្បី​បំផុត ជា​អ្នក​លើក​ទឹក​ចិត្ត ហើយ​ក្រោយមក ពួក​សាវ័ក​ក៏បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​គាត់​ថា បាណាបាស(មានន័យថា “កូន​នៃ​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត” កិច្ចការ ៤:៣៦)។ លោក​បាណាបាស​ក៏​ជា​អ្នក​នាំ​ពួក​សាវ័ក ឲ្យ​ទទួល​ស្គាល់​សាវ័ក​ប៉ុល​ផង​ដែរ(៩:២៧)។ ក្រោយមក បន្ទាប់​សាសន៍​ដទៃ​ជា​ច្រើន​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ “គាត់​ក៏​មាន​សេចក្តី​អំណរ ក៏​ទូន្មាន​គេ​គ្រប់​គ្នា ឲ្យ​សំរេច​ចិត្ត​នឹង​នៅ​ជាប់​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់”(១១:២៣)។ លោក​លូកា​បាន​ពិពណ៌នា​ថា “គាត់​ជា​មនុស្ស​ល្អ…

Read article
មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ​ថ្វាយ​ព្រះគ្រីស្ទ

ទីតុស ២:៦-៨ ដូច្នេះ ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅមុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង ដល់​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​។ ម៉ាថាយ ៥:១៦ កាល​លោក​ឆាលី វ៉ដ(Charlie Ward) រៀន​នៅ​សកលវិទ្យាល័យ​រដ្ឋ​ផ្លូរីដា គាត់​គឺ​ជា​កីឡាករ​ពីរ​ប្រភេទ​ប្រចាំ​សាលា​​។ នៅ​ឆ្នាំ១៩៩៣ ខ្សែ​ប្រយុទ្ធ​វ័យ​ក្មេង​រូប​នេះ​ទទួល​បាន​ពាន​រង្វាន់ ហេសមែន សម្រាប់​កីឡាករ​បាល់​ទាត់​មហាវិទ្យាល័យ​អាមេរិក​ដែល​ល្អ​ជាងគេ ហើយ​គាត់​ក៏​ជា​តារា​បាល់​បោះ​ដ៏​ឆ្នើម ក្នុង​ក្រុម​របស់​គាត់​ផង​ដែរ​។ ថ្ងៃ​មួយ នៅ​ក្នុង​ការ​ជជែក​គ្នា​មុន​ពេល​ការ​ប្រកួត គ្រូ​បង្វឹក​របស់​គាត់​បាន​ប្រើ​ភាសា​អសុរោះ ទៅ​កាន់​ក្រុម​របស់​គាត់​។ គ្រូ​បង្វឹក​រូប​នោះ​ក៏​បាន​កត់​សំគាល់​ឃើញថា ឆាលី មាន​ទឹក​មុខ​មិន​ស្រួល ហើយក៏​បាន​សួរ​គាត់​ថា “ឆាលី មាន​រឿង​អី?” ឆាលី​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា “លោក​គ្រូ​ដឹង​ទេ លោក​គ្រូ បូឌិន(Bowden) ជា​គ្រូ​បង្វឹក​របស់​ក្រុម​កីឡាករ​បាល់​ទាត់ មិន​បាន​ប្រើ​ភាសា​ប្រភេទ​នេះ​ទេ តែ​គាត់​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​ប្រឹង​ប្រែង​ប្រកួត​អត់ពី​សមត្ថភាព”។ ដោយសារ​ឆាលី មាន​ចរិត​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ នោះ​គាត់​អាច​និយាយ​ដោយ​សុភាព​ទៅ​កាន់​គ្រូ​បង្វឹក​រូប​នោះ អំពី​បញ្ហា​នេះ​។ តាម​ពិត ក្រោយមក គ្រូ​បង្វឹក​នោះ​ក៏បាន​ប្រាប់​អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ថា គាត់​មាន​អារម្មណ៍​​ហាក់​ដូចជា​មាន​ទេវតា​មួយ​អង្គ មើលទៅ​គាត់ ពេល​គាត់​កំពុង​ជជែក​ជា​មួយ​ឆាលី​។ ការ​បន្ត​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​មិន​ជឿ​ព្រះ និង​ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​ថ្វាយ​ព្រះគ្រីស្ទ មិនមែន​ជា​ការ​ងាយ​ទេ​។ ប៉ុន្តែ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ…

Read article