Tom Felten

You are here:
ប្រឈមមុខដោះស្រាយដោយក្តីស្រឡាញ់

លោកុប្បត្តិ ៤:១-១២ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​សួរ​កាអ៊ីន​ថា ឯង​ខឹង​ធ្វើ​អី ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ឯង​ធ្វើ​ទឹក​មុខ​ក្រញូវ​ដូច្នេះ? លោកុប្បត្ដិ ៤:៦ បង​ប្អូន​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​ម្នាក់​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ជា​ច្រើន​បាន​ល្អ តែ​គាត់​មាន​បញ្ហា​មួយ​។ គ្រប់​គ្នា​សុទ្ធតែ​ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ​។ តែ​ដោយសារ​គាត់​បាន​សម្រេច​បាន​ជោគជ័យ ក្នុង​កិច្ច​ការ​ភាគ​ច្រើន យ៉ាង​មាន​ប្រសិទ្ធភាព គេ​មិន​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​បញ្ហា​នៃ​ភាព​ឆេវឆាវ​របស់​គាត់ ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​ទេ​។ គេ​ក៏​មិន​ដែល​បាន​ប្រឈម​មុខ​ជួយ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​កំហឹង​របស់​គាត់​ដែរ។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ បញ្ហា​នេះ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ទទួលរង​ការ​ឈឺ​ចាប់ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នោះ​។ ហើយ​នៅ​ទី​បញ្ចប់ វា​បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​បាត់បង់​អាជីព​របស់​គាត់ ដោយ​មិន​បាន​ព្រៀង​ទុក​។ ខ្ញុំ​គួរតែ​បាន​ជួយ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ជា​មួយ​គាត់ ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់ តាំងពី​យូរ​មក​ហើយ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ លោកុប្បត្តិ ជំពូក៤ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​ការ​បក​ស្រាយ​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ អំពី​ការ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នៃ​អំពើបាប​របស់​នរណា​ម្នាក់ ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​។ លោក​កាអ៊ីន​មាន​បញ្ហា​កំហឹង​ដែល​នាំ​ទៅ​រក​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ធ្ងន់ធ្ងរ​។ ក្នុង​នាម​គាត់​ជា​កសិករ គាត់​បាន​យក​ផល​ដំណាំ​របស់​គាត់​មក​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់(ខ.៣)។ តែ​ព្រះអង្គ​មិន​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចំពោះ​ដង្វាយ​កាអ៊ីន​ទេ នោះ​កាអ៊ីន​ក៏​ក្តៅ​ក្រហាយ ហើយ​ឡើង​ទឹក​មុខ​ក្រញូវ(ខ.៥)។ ដូច​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ដោយ​សួរ​គាត់​ថា “ឯង​ខឹង​ធ្វើ​អ្វី?”(ខ.៦)។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រាប់​លោក​កាអ៊ីន​ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ពី​បាប​របស់​គាត់ ហើយ​ដេញ​តាម​ការ​អ្វី​ដែល​ល្អ និង​ត្រឹម​ត្រូវ​វិញ​។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ លោក​កាអ៊ីន​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ហើយក៏​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត(ខ.៨)។ យើង​មិន​អាច​បង្ខំ​នរណា​ម្នាក់ ឲ្យ​ងាក​ចេញពី​អំពើបាប តែ​យើង​អាច​ជួយ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​គាត់ ដោយ​ក្តី​អាណិត​។ យើង​អាច “និយាយ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ពិត…

Read article
សេចក្តីមេត្តាចំពោះមនុស្សគ្មានទីពឹង

២សាំយ៉ូអែល ៩:១-១០ កុំ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ ដ្បិត​យើង​នឹង​សំដែង​សេចក្តី​ករុណា​ដល់​អ្នក ដោយ​យល់​ដល់​យ៉ូណាថាន​បិតា​អ្នក​។ ២សាំយ៉ូអែល ៩:៧ នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​ដែល​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ដែល​លោក​យ៉ូណាថាន ចាក(Jonathan Tjarks) បាន​និពន្ធ មាន​ចំណង​ជើង​ថា “តើ​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ស្គាល់​អ្នក​ទេ?” លោក​យ៉ូណាថាន​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ត​យុទ្ធ​របស់​គាត់​ជាមួយនឹង​ជំងឺ​មហារីក​ដំណាក់​កាល​ចុង​ក្រោយ និង​អំពី​បំណង​ចិត្ត​របស់​គាត់ ដែល​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ជួយ​យក​អសារ​ប្រពន្ធ និង​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ ដែល​នៅ​ក្មេង​នៅឡើយ​។ បន្ទាប់ពី​បុរស​អាយុ៣៤ឆ្នាំ​រូប​នេះ បាន​សរសេរ​អត្ថបទ​នេះ​បាន៦ខែ គាត់​ក៏បាន​លាចាក​លោក ។ លោក​យ៉ូណាថាន ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​ឪពុក​របស់​គាត់​បាន​ស្លាប់ កាល​គាត់​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជំទង់ ដូច​នេះ គាត់​ក៏​បាន​ចែក​ចាយ​ខ​គម្ពីរ ដែល​បាន​បង្រៀន​ឲ្យ​គេ​ជួយ​ទំនុក​បំរុង​ស្រ្តី​មេម៉ាយ និង​ក្មេង​កំព្រា(និក្ខមនំ ២២:២២ និង​អេសាយ ១១៧ យ៉ាកុប ១:២៧)។ ហើយ​ក្នុង​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​គាត់​សរសេរ សំដៅ​ទៅ​រក​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់ គាត់​ក៏​បាន​សរសេរ​ថា “ពេល​ខ្ញុំ​ជួប​អ្នក​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​តែមួយ​ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់​សួរ​អ្នក​។ តើ​អ្នក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​ចំពោះ​កូន​ប្រុស និង​ភរិយា​ខ្ញុំ​ទេ? … តើ​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ស្គាល់​អ្នក​ទេ?” រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​មួយ​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​ស្វែងរក ពូជ​ពង្ស​របស់​ស្តេច​សូល​ដែល​នៅ​សល់ ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​សម្ដែង​សេចក្តី​ករុណា​ដល់​អ្នក​នោះ ដោយ​យល់​ដល់​យ៉ូណាថាន(២សាំយ៉ូអែល ៩:១)។ បុត្រា​របស់​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​យ៉ូណាថាន ព្រះ​នាម​មភីបូសែត…

Read article
សម្រេចបំណងប្រាថ្នាធំតាមផ្លូវខុស

សូមអាន : ម៉ាកុស ១០:៣៥-៤៥ លោក​គ្រូ សូម​លោក​សំរេច​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ តាម​សេចក្តី​សំណូម​របស់​យើង​ខ្ញុំផង​។ ម៉ាកុស ១០:៣៥ កាលពី​ឆ្នាំ២០២១ មាន​វិស្វករ​ម្នាក់ មាន​មហិច្ឆតា​ចង់​បាញ់​គ្រាប់​ព្រួញ ឲ្យ​បាន​ឆ្ងាយ​ជាងគេ​បំផុត​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ ដែល​កាលពី​មុន​មាន​គេ​បាញ់​បាន​ដល់​ចម្ងាយ៦១៨ម៉ែត្រ​។ គាត់​ក៏បាន​ដេក​ផ្ងារ​នៅ​លើ​ដី ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន ដើម្បី​បាញ់​ធ្នូ​នឹង​ជើង ដោយ​ប្រើ​ជើង​ទ្រ​ធ្នូ ហើយ​ដៃ​ទាញ​ខ្សែ​ធ្នូ ក្នុង​គោលបំណង​បាញ់​ចេញ​គ្រាប់​ព្រួញ ដើម្បី​បំបែក​កំណត់​ត្រា​ថ្មី ឲ្យ​បាន​ជាង១,៥ គីឡូម៉ែត្រ​។ គាត់​ក៏បាន​ដក​ដង្ហើម​ធំ ហើយក៏​បាន​ប្រលែង​ខ្សែ​ធ្នូ ឲ្យ​គ្រាប់​ព្រួញ​ហោះហើរ​ចេញទៅ​។ តែ​វា​មិន​បាន​ហោះ​ហើរ​បាន​ចម្ងាយ១គីឡូម៉ែត្រ​ឡើយ​។ តាម​ពិត គាត់​បាន​បាញ់​គ្រាប់​ព្រួញ​ត្រូវ​ជើង​ខ្លួនឯង បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​របួស​ជើង​យ៉ាង​ដំណំ​។ ជួនកាល យើង​ក៏​បាន​ជួប​ការ​ខក​ចិត្ត នៅពេល​ដែល​យើង​មាន​ក្តី​ប្រាថ្នា​ធំ ចង់​សម្រេច​គោលដៅ​ដ៏​ល្អ តាម​របៀប​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​។ សាវ័ក​យ៉ាកុប និង​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​យល់​អំពី​អត្ថន័យ នៃ​ការ​ស្វែងរក​ការ​ដ៏​ល្អ ដោយ​ហេតុផល​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​។ កាល​នោះ ពួក​គេ​បាន​ទូល​សូម​ព្រះ​យេស៊ូវ​ថា “សូម​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​បាន​អង្គុយ​នៅ ម្នាក់​ខាង​ស្តាំ ហើយ​ម្នាក់​ខាង​ឆ្វេង​លោក ក្នុង​ស្ថាន​នៃ​សិរី​ល្អ​របស់​លោក”(ម៉ាកុស ១០:៣៧)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ធ្លាប់​ប្រាប់​ពួក​សាវ័ក​ថា ពួកគេ​នឹង “បាន​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក១២ដែរ ហើយ​នឹង​ជំនុំ​ជំរះ​ពូជ​អំបូរ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង១២”(ម៉ាថាយ ១៩:២៨) ប្រហែល​ហេតុ​នេះ​ហើយ​បានជា​ពួក​គេ​បាន​ទូល​សូម​ព្រះអង្គ​ងាយៗ​យ៉ាង​នេះ​។ តើ​ការ​ទូល​សូម​នេះ​មាន​បញ្ហា​អ្វី? ត្រង់​ចំណុច​នេះ ពួកគេ​កំពុង​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន…

Read article
ស្វែងរកពេលប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះអង្គ

សូមអាន និក្ខមនំ ៣៣:១-៤,៧-១១ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ប្រទល់​មុខ​នឹង​ម៉ូសេ ដូចជា​មនុស្ស​និយាយ​នឹង​សំឡាញ់​ខ្លួន​។ និក្ខមនំ ៣៣:១១ ក្នុង​សៀវភៅ​ដែល​លោក បណ្ឌិត រីឆាត ស្វ៊ែនសិន(Dr. Richard Swenson) បាន​និពន្ធ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ភាព​លើស​ខ្វះ​គ្នា គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “យើង​មាន​កន្លែង​សម្រាប់​ដក​ដង្ហើម​។ យើង​ត្រូវ​ការ​សេរី​ភាព ក្នុង​ការ​គិត និង​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ទទួល​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​។ ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង កំពុងតែ​ស្រេក​ឃ្លាន​ស្ទើរ​ដាច់​ពោះ​ស្លាប់ ដោយសារ​យើង​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​លឿន​ៗ​ពេក…កូនៗ​របស់​យើង មាន​របួស​ដេកដួល​នៅ​លើ​ដី ត្រូវ​បាន​មើល​រំលង ដោយសារ​ចេតនា​ដ៏​ល្អ នៃ​ការ​ចង់​បាន​អ្វី​លឿន​ៗ​ពេក​។ តើ​សព្វថ្ងៃ​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​លឿន ទាល់តែ​ខ្សោះ​កម្លាំង​ឬ? តើ​ព្រះអង្គ​មិន​ដឹកនាំ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ នៅ​ក្បែរ​ទឹក​ហូរ​គ្រឿនៗ​ទៀត​ទេឬ? តើ​នរណា​បាន​ឆក់​យក​កន្លែង​សម្រាក​លំហើយ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ ដែល​យើង​ធ្លាប់​មាន តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​យើង​អាច​ដណ្តើម​យក​កន្លែង​នោះ​មកវិញ?” លោក​ស្វែនសិន​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា យើង​ត្រូវ​ការ“ទឹកដី” ដ៏​ស្ងប់​ស្ងាត់ និង​មាន​ជីជាតិ​ក្នុង​ជីវិត​យើង ដែល​យើង​អាច​សម្រាក​ក្នុង​ព្រះអង្គ និង​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​។ លោក​ម៉ូសេ​ក៏បាន​ការ​ស្វែងរក​កន្លែង​សម្រាក បាន​យ៉ាង​ប្រសើរ​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​នាម​គាត់​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​ជាតិ​សាសន៍​ដែល​រឹង​ទទឹង និង​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ(និក្ខមនំ ៣៣:៥) គាត់​ច្រើនតែ​ដក​ឃ្លា​ពី​ភាព​មមាញឹក ដើម្បី​ស្វែងរក​ការ​សម្រាក​ខាង​វិញ្ញាណ និង​ការ​ដឹកនាំ​ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ​។ ហើយ​នៅ​ក្នុង “ត្រសាល​ជំនុំ” របស់​គាត់(ខ.៧) ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​មុខ​ទល់​នឹង​មុខជា​ជាមួយ​គាត់ ដូចជា​មនុស្ស​និយាយ​នឹង​សំឡាញ់​ខ្លួន(ខ.១១)។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន…

Read article
ការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន

គេ​បាន​ក្រោក​ឡើង​ពីព្រលឹម​ស្រាង ដើម្បី​បង្ខូច​អស់ទាំង​កិរិយា​របស់​ខ្លួន​វិញ។ សេផានា ៣:៧ កាល​ខ្ញុំ​ទៅ​បោះ​ជំរុំ ក្នុង​វ័យ​ជំទង់ មាន​ពេល​មួយ មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​បាន​បញ្ចេញ​ទឹកមុខ ដែល​បង្ហាញថា ខ្ញុំ​កំពុង​មានការ​ភ័យខ្លាច។ យើង​ទាំងពីរ​ជា​ក្មេង​ជំទង់ ដែល​មាន​អាកប្ប​កិរិយា​មិនល្អ ហើយ​ពេលនោះ យើង​កំពុង​មានការ​ភ័យខ្លាច នៅ​ចំពោះ​អ្នក​ដឹក​នាំ​កម្មវិធី​បោះ​ជំរុំ។ គាត់​បាន​ស្គាល់​ឪពុក​របស់​យើង​ម្នាក់​ៗច្បាស់ ហើយក៏​បាន​ចែកចាយ​ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់ ត្រង់​ៗ​ថា ឪពុក​របស់​យើង​មុខ​ជា​មាន​ការ​ខកចិត្ត​ចំពោះ​យើង​យ៉ាង​ខ្លាំង។ យើង​ចង់តែ​លូន​វា​នៅ​ក្រោម​តុ ដោយសារ​ទម្ងន់​នៃ​ការទទួលខុសត្រូវ​ផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះ​កំហុស​របស់​យើង។ កាល​ព្រះ​ទ្រង់​ឲ្យ​ហោរា​សេផានា ទៅ​ប្រកាស​ព្រះរាជសារ​របស់​ព្រះអង្គ ដល់​ប្រជាជន​យូដា ដែល​ផ្ទុក​ទៅ​ដោយ​ពាក្យ​ពេចន៍​ធ្ងន់ៗ អំពី​ការ​ទទួល​ខុសត្រូវ​ផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះ​អំពើបាប​របស់​ពួក​គេ(សេផានា ១:១,៦-៧)។ បន្ទាប់ពី​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ជំនុំជម្រះ​ដែល​ព្រះអង្គ​នឹង​ទម្លាក់​មក​លើ​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់​ពួក​យូដា(ជំពូក២) ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បង្វែរ​ព្រះនេត្រ​មក​មើល​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​ដែល​កំពុង​ជាប់​មានអំពើ​បាប(ជំពូក៣)។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រកាស​ថា “វេទនា​ដល់ទី​ក្រុង​រឹង​ចចេស ហើយ​ស្មោកគ្រោក គឺ​ដល់ទី​ក្រុង​ដែល​សង្កត់សង្កិន​គេ”(៣:១)។ “តែ​គេ​បាន​ក្រោក​ឡើង​ពីព្រលឹម​ស្រាង ដើម្បី​បង្ខូច​អស់ទាំង​កិរិយា​របស់​ខ្លួន​វិញ”(ជំពូក៧)។ ព្រះអង្គ​បាន​ទត​ឃើញ​ចិត្ត​ដ៏​ខ្មៅ​កខ្វក់​របស់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ដែល​មានការ​ព្រងើយកន្តើយ​ខាងវិញ្ញាណ ភាព​អយុត្តិធម៌​ក្នុង​សង្គម និង​ភាព​លោភលន់​ដ៏​អាក្រក់ ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ធ្វើការ​កែ​តម្រង់ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​សុទ្ធតែ​មាន​បាប​នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ទោះ​ពួក​គេ​ជា​អ្នកដឹកនាំ ជា​ពួក​ចៅហ្វាយ ឬ​ពួក​ហោរា​ក្តី(ខ.៣-៤)។ នៅពេល​ដែល​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​មួយ​ក្រុម បាន​បន្ត​រស់នៅ​ក្នុង​អំពើបាប សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ពួក​គេ​ថា “ ​អ្នក​រឹង​របឹង ហើយ​មិន​ព្រម​ប្រែ​ចិត្ត​សោះ …  ​ទ្រង់​នឹង​សង​ដល់​គ្រប់​គ្នា…

Read article
ការស្តាប់បង្គាប់ដោយសេរី

ឯង​នឹង​ស៊ី​ផ្លែ​ទាំងអស់​ក្នុង​សួនច្បារ​នេះ​បាន​តាមចិត្ត តែ​ឯ​ត្រង់​ដើម​ដឹងខុសត្រូវ នោះ​មិន​ត្រូវឲ្យ​ឯង​ស៊ី​ផល​ឡើយ។ លោកុប្បត្តិ ២:១៦-១៧ ក្មេង​ជំទង់​ម្នាក់​មាន​ទឹកមុខ​ក្រៀមក្រំ ដែល​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ការ​ថប់បារម្ភ និង​សេចក្តី​អា​ម៉ាស។ ការប្រកួត​កីឡា​អូឡាំពិក​រដូវរងា​កំពុងតែ​រំកិល​ចូល​មក ខណៈ​ពេល​ដែល​ជោគជ័យ​របស់​នាង ក្នុងនាម​ជា​កីឡាករ​ជិះ​ស្គី​លើទឹក​កក គឺ​គ្មាន​គូ​ប្រៀប​ឡើយ ព្រោះ​ការ​ឈ្នះ​ពានរង្វាន់​ជើងឯក​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ បាន​ធ្វើឲ្យ​នាង​មាន​ជំនឿ​ចិត្ត​ថា នាង​នឹង​ឈ្មោះ​បាន​មេដាយមាស​ជាមិនខាន។ ប៉ុន្តែ លទ្ធផល​នៃ​ការ​ធ្វើតេស្ត​បាន​រក​ឃើញ​សារធាតុ​ហាមឃាត់ នៅក្នុង​ខ្លួន​របស់​នាង។ ការ​រំពឹង និង​ការ​ថ្កោលទោស​ដ៏​លើសលប់ ដែល​បាន​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​នាង ធ្វើឲ្យ​នាង​ខកខាន​មិនបាន​ចូលរួម​ប្រកួត​យក​មេដាយ។ មុន​ពេល​នាង​មានរឿង​អាស្រូវ​នេះ នាង​បាន​ប្រើ​សេរីភាព​របស់​នាង ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​សមត្ថភាព​ផ្នែក​សិ​ល្បះ និង​មាន​ភាព​ប៉ិនប្រសប់​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​ការ​ជិះ​ស្គី​លើ​ទឹក​កក ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា នាង​បាន​ធ្វើខុស​ច្បាប់​កីឡា បាន​ធ្វើឲ្យ​ក្តី​ស្រមៃ​របស់​នាង​រលាយ​អស់។ ចាប់តាំងពី​ដើមដំបូង​នៃ​កំណើត​មនុស្សជាតិ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បើក​សម្តែង​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ប្រើ​ឆន្ទៈ​សេរី​របស់​យើង។ ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​បាន​នាំមក​ផលវិបាក​នៃ​សេចក្តី​ហិន​វិនាស ដល់​លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា និង​យើង​រាល់គ្នា ព្រោះ​អំពើបាប​នាំមក​នូវ​ភាព​ប្រេះ​បែក និង​សេចក្តី​ស្លាប់ ក្នុង​ពិភពលោក​របស់​យើង(លោ​កុប្បត្តិ ៣:៦-១៩)។ រឿង​នេះ​មិន​ត្រូវ​កើត​ឡើង​សោះ​ឡើយ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ទាំងពីរ​ថា “ឯង​នឹង​ស៊ី​ផ្លែ​ទាំងអស់​ក្នុង​សួនច្បារ​នេះ​បាន​តាមចិត្ត តែ​ឯ​ត្រង់​ដើម​ដឹងខុសត្រូវ នោះ​មិន​ត្រូវឲ្យ​ឯង​ស៊ី​ផល​ឡើយ”(លោ​កុប្បត្តិ ២:១៦-១៧)។ ពួក​គេ​គិតស្មាន​ថា “ភ្នែក​របស់​ពួក​គេ​នឹង​បើក​ឡើង ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​បាន​ដូចជា​ព្រះ” ពួក​គេ​ក៏បាន​បរិភោគ​ផ្លែ​ដើម​ដឹងខុសត្រូវ(៣:៥ ២:១៧)។ អំពើបាប…

Read article
ព្រះគុណ ដែលនាំមកនូវការផ្លាស់ប្រែ

ម៉ូសេ​មាន​សេចក្តី​ភិតភ័យ​ណាស់ ដោយ​គិតថា ការនោះ​ប្រាកដជា​គេ​ដឹង​ហើយ។ និក្ខមនំ ២:១៤ បុរស​ម្នាក់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើឧក្រិដ្ឋ​ដ៏​តក់ស្លុត ហើយ​គាត់​ក៏​ត្រូវ​គេ​កាត់ទោស​ឲ្យ​ជាប់គុក​អស់មួយជីវិត។ នៅ​ឆ្នាំ​បន្ទាប់ បុរស​នោះ បាន​ចាប់ផ្តើម​មានការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ខាង​ផ្លូវចិត្ត និង​ខាងវិញ្ញាណ នៅក្នុង​ការ​ជាប់ឃុំ​ខ្លួន​ដាច់ដោយឡែក​ពី​អ្នកដទៃ។ ការនោះ​បាន​នាំឲ្យ​គាត់​ប្រែចិត្ត​ចេញពី​អំពើបាប ហើយ​មានការ​ប្រកប​ទាក់ទង​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ​ឡើង​វិញ។ សព្វថ្ងៃ​នេះ គេ​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​គាត់​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ខ្លះៗ​ជាមួយ​អ្នកទោស​ដទៃ​ទៀត។ ហើយ​ដោយ​សារ​ព្រះ​គុណព្រះ តាម​រយៈ​ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​របស់​គាត់ អ្នកទោស​ខ្លះ​ក៏បាន​ទទួល​ព្រះយេស៊ូវ​ ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ដោយ​រក​ឃើញ​ការ​អត់ទោស​បាប​ក្នុង​ព្រះអង្គ។ លោក​ម៉ូសេ​ត្រូវ​បាន​គេ​ទទួលស្គាល់​ថា ជា​បុរស​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​ដ៏​អស្ចារ្យ តែ​កាលពីមុន គាត់​ក៏​ធ្លាប់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​បទឧក្រិដ្ឋ​ដ៏​តក់ស្លុត។ កាលនោះ លោក​បានឃើញ​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​ម្នាក់ កំពុងតែ​វាយ​សាសន៍​ហេព្រើរ​ម្នាក់ ដែល​ជា​សាច់ញាតិ នោះ​លោក​ក្រឡេក​មើល​ណេះ មើល​ណោះ​ឃើញថា គ្មាន​អ្នកណា​សោះ ក៏​សំឡាប់​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​នោះ កប់​ក្នុង​ខ្សាច់​ចោល​ទៅ(និក្ខមនំ ២:១១-១២)។ ទោះ​គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបាប​នេះ​ហើយ​ក្តី ព្រះ​ទ្រង់​មិនបាន​បោះបង់ចោល​អ្នកបម្រើ​ម្នាក់​នេះ ដែល​មិនល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ​ឡើយ។ ក្រោយមក ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ជ្រើសរើស​លោក​ម៉ូសេ ឲ្យ​រំដោះ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ចេញពី​ការសង្កត់សង្កិន(៣:១០)។ បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៥:១៤ បាន​ចែងថា “ចាប់តាំងពី​លោក​អ័ដាម ដរាបដល់​លោក​ម៉ូសេ នោះ​សេចក្តី​ស្លាប់​បាន​សោយរាជ្យ លើ​ទាំង​ពួក​អ្នក​ដែល​ធ្វើបាប”។ តែ​ក្នុង​ខ​បន្ទាប់ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើកឡើង​ថា “ព្រះគុណ​ព្រះ” ជួយ​ឲ្យ​យើង​អាច​ផ្លាស់​ប្រែ និង​ផ្សះផ្សា​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​បាន ទោះ​យើង​មាន​បាប​ពី​អតីត​កាល​ដូចម្តេច​ក៏ដោយ(ខ.១៥-១៦)។…

Read article
ស្អាតបរិសុទ្ធពីក្នុងមកក្រៅ

មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ការ​រំលង ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ គឺ​ដែល​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​គ្រប​បាំង​ហើយ។ ទំនុកដំកើង ៣២:១ មាន​ពេល​មួយ ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​វ័យក្មេង​ម្នាក់ ឈ្មោះ​យ៉ូ​សេ(José) បាន​មក​ចូលរួម​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បងប្រុស​គាត់។ ពេល​គាត់​ដើរ​ចូលក្នុង​ព្រះវិហារ មុន​ពេល​កម្ម​វី​ធី​ថ្វាយបង្គំ​ចាប់ផ្តើម បងប្រុស​គាត់​ក៏បាន​ឈ្ងោកមុខ ពេល​បានឃើញ​គាត់។ យ៉ូ​សេ​មាន​សាក់​នៅ​លើ​ដៃ​ទាំងពីរ ដែលគេ​អាច​មើលឃើញ​ច្បាស់ ដោយសារ​គាត់​ពាក់អាវ​យឺត​ដៃខ្លី។ បងប្រុស​គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់ ឲ្យ​ទៅផ្ទះ​ ហើយ​ពាក់អាវ​ដៃ​វែង​វិញ ព្រោះ​រូប​សាក់​របស់​យ៉ូ​សេ​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ផ្លូវ​ដែល​គាត់​ដើរ​កាលពីមុន។ ភ្លាម​ៗ​នោះ យ៉ូ​សេ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួន​គាត់​មាន​ភាព​កខ្វក់​ស្មោកគ្រោក។ តែ​មាន​បុរស​ម្នាក់​បានឮ​បងប្អូន​ទាំងពីរ​នាក់​ជជែកគ្នា ហើយក៏​បាន​នាំ​យ៉ូ​សេ​ទៅ​ជួប​លោកគ្រូ​គង្វាល ដោយ​ជម្រាប​លោកគ្រូ​គង្វាល​អំពី​រឿង​ដែល​កំពុង​កើតឡើង។ លោកគ្រូ​គង្វាល​ក៏បាន​ញញឹម ហើយ​ដោះ​ឡេវអាវ​គាត់ ដើម្បី​បង្ហាញ​រូប​សាក់​ធំ​មួយ នៅ​លើ​ទ្រូង​គាត់ ដែល​គាត់​មាន​ពី​អតីតកាល​ផង​ដែរ។ គាត់​ក៏បាន​ធានា​ដល់​យ៉ូ​សេ​ថា ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សម្អាត​គាត់​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ ពី​ក្នុង​មក​ក្រៅ នោះ​គាត់​មិន​ចាំបាច់​ត្រូវ​បិទបាំង​រូប​សាក់​នៅ​លើ​ដៃ​គាត់​ទេ។ ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​ក្តី​អំណរ ដោយសារ​ទ្រង់​បាន​ទទួលការ​សម្អាត​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ​ពី​ព្រះអម្ចាស់។ បន្ទាប់ពី​ស្តេច​អង្គ​នេះ​បាន​សារភាព​បាប​របស់​ខ្លួន នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ហើយ ទ្រង់​ក៏បាន​សរសេរ​បទ​ទំនុកដំកើង​ថា “មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ការ​រំលង​ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ គឺ​ដែល​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​គ្រប​បាំង​ហើយ”(ទំនុកដំកើង ៣២:១)។ ដូចនេះ ទ្រង់​អាច “ស្រែក​ឡើង​ដោយ​អំណរ” ជាមួយ​អ្នកដទៃ “ដែល​មានចិត្ត​បរិសុទ្ធ”(ខ.១១)។ ក្រោយមក សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​ដកស្រង់​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ៣២:១-២ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៤:៧-៨…

Read article
មានការចាប់ផ្តើមដ៏តូច

តែឯង ឱ​បេថ្លេហិម-អេប្រាតា​អើយ ឯង​ដែល​តូច​នៅក្នុង​ពួក​យូដា​ទាំង​ពាន់ៗ នឹង​មាន​ម្នាក់​កើត​ចេញពី​ឯង​មក​ឲ្យ​អញ អ្នកនោះ​ត្រូវ​ឡើងជា​អ្នកគ្រប់គ្រង​លើ​អ៊ីស្រាអែល។ មីកា ៥:១ ស្ពាន​ព្រូ​គ្លី​ន(Brooklyn) ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់ទុកជា “អច្ឆរិយ​វត្ថុ​ទី៨” ពេល​ដែល​ការសាងសង់​ស្ពាន​នេះ​បាន​ចប់​សព្វគ្រប់​នៅ​ឆ្នាំ១៨៨៣។ ប៉ុន្តែ ខ្សែ​កាប​ដែក​មួយ​ខ្សែ ដែល​បាន​ចងភ្ជាប់​ស្ពាន​នេះ ពី​ប៉ម​មួយ​ទៅ​ប៉ម​មួយ​មាន​ភាព​ចាំបាច់ ដើម្បី​ឲ្យ​ការ​សាងសង់​ស្ពាន​នេះ​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ។ គេ​ក៏បាន​បន្ថែម​ខ្សែកាប​ជាច្រើន ពីលើ​ខ្សែកាប​មួយ​ខ្សែ​នោះ ទាល់​តែ​ខ្សែកាប​តូច​មួយ​ក្លាយជា​ខ្សែកាប​ធំ​សម្បើម ដែល​គួបផ្សំ​ជាមួយ​ខ្សែកាប​ធំ​បី​ខ្សែ​ទៀត។ ពេល​ការសាងសង់​បាន​បញ្ចប់ ខ្សែកាប​ធំ​នីមួយៗ​បាន​កើតឡើង​ពី​ខ្សែ​កា​បតូចៗជាង៥ពាន់​ខ្សែ ដែល​បាន​ជួយ​ទ្រទ្រង់​ស្ពាន​យោល ដែល​វែង​ជាងគេ​បំផុត នៅ​សម័យ​នោះ។ ដូចនេះ ការ​ចាប់ផ្តើម​ដ៏​តូច​បាន​ប្រែក្លាយ​ជាផ្នែក​ដ៏​ធំ​មួយ​របស់​ស្ពាន​ព្រូ​គ្លី​ន។ ព្រះជន្ម​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​លើ​ផែនដី បាន​ចាប់ផ្តើម​ពីតូច​ទៅ​ធំ​ផង​ដែរ ដោយ​ព្រះអង្គ​ប្រសូត​ជា​ទារក​តូច ផ្ទំ​នៅក្នុង​ស្នូក ក្នុង​ភូមិតូច​មួយ(លូកា ២:៧)។ ហោរា​មីកា​បាន​ថ្លែង​ទំនាយ​អំពី​ការ​ប្រសូត​ដ៏​តូច​ទាប​របស់​ព្រះអង្គ យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “តែឯង ឱ​បេថ្លេហិម-អេប្រាតា​អើយ ឯង​ដែល​តូច​នៅក្នុង​ពួក​យូដា​ទាំង​ពាន់​ៗ នឹង​មាន​ម្នាក់​កើត​ចេញពី​ឯង​មក​ឲ្យ​អញ អ្នកនោះ​ត្រូវ​ឡើងជា​អ្នកគ្រប់គ្រង​លើ​អ៊ីស្រាអែល ដើមកំណើត​របស់​អ្នកនោះ​បាន​ចាប់តាំងពី​បុរាណ គឺ​ពី​អស់​កល្ប​រៀងមក”(មីកា ៥:១ និង ម៉ាថាយ ២:៦)។ ព្រះអង្គ​មានការ​ចាប់ផ្តើម​ដ៏​តូច​ទាប តែ​ព្រះអង្គ​ជា​អ្នកដឹកនាំ និង​អ្នក​គង្វាល ដែល​មាន​ព្រះនាម និង​បេសកកម្ម​ឈោង​ទៅដល់ “ចុង​ផែនដី​បំផុត”(មីកា ៥:៣)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រសូត​ក្នុង​កន្លែង​តូច​ទាប ដោយ​បន្ទាប​ព្រះ​កាយ…

Read article
ឈររឹងមាំ ដោយជំនឿ

បើសិនជា​ឯង​មិនព្រម​ជឿ​ទេ នោះ​ប្រាកដជា​ឯង​មិនបាន​តាំងនៅ​ជាប់​ឡើយ។ អេសាយ ៧:៩ ក្រុម​ហ៊ុន​ណូ​គា(Nokia) បាន​ក្លាយជា​ក្រុមហ៊ុន​ទូរស័ព្ទ​ដែល​លក់ដាច់​បំផុត ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៩៨ ហើយ​ប្រាក់ចំណេញ​បាន​កើន​ដល់​ជិត៤ពាន់លាន់ដុល្លា នៅ​ឆ្នាំ១៩៩៩។ តែ​នៅ​ឆ្នាំ២០២២ ការ​លក់​ទូរស័ព្ទ​ក៏បាន​ថយ​ចុះ ហើយ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ក្រុម​ហ៊ុន​កំ​ព្យូទ័​រម៉ៃ​ក្រូសូ​ស(Microsoft) ក៏បាន​ទិញ​យី​យោ​ទូរស័ព្ទ​នេះ។ កត្តា​មួយ ដែល​បណ្តាល​ឲ្យ​ផ្នែក​លក់​ទូរស័ព្ទ​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ណូ​គា ទទួលបរាជ័យ គឺ​ដោយសារ​វប្បធម៌​នៃ​ការ​ធ្វើការ​ផ្អែក​ទៅលើ​ការភ័យខ្លាច ដែល​នាំឲ្យមាន​ការសម្រេច​ចិត្ត​ខុស ដែល​បណ្តាល​ឲ្យមាន​ការខាតបង់​ធ្ងន់ធ្ងរ។ ពួក​អ្នកគ្រប់គ្រង​របស់​ក្រុមហ៊ុន​នេះ ខ្លាច​គេ​បណ្តេញ​ចេញពី​ការងារ បាន​ជា​ពួក​គេ​មានការ​ស្ទាក់ស្ទើរ នៅក្នុង​ការ​និយាយ​ការពិត អំពី​ប្រព័ន្ធ​ដំណើរការ​របស់​ទូរ​ស័ព្ទ​ណូ​គា ដែល​អន់​ជាង​ទូរស័ព្ទ​ដទៃ និង​បញ្ហា​នៃ​ការរចនា​ដទៃទៀត។ ស្តេច អេ​ហាស របស់​នគរ​យូដា និង​រាស្ត្រ​ទ្រង់​មានការ​ភ័យខ្លាច “ប្រៀប​ដូចជា​ដើមឈើ​នៅ​ព្រៃ​ដែល​ត្រូវ​ខ្យល់បក់”(អេសាយ ៧:២)។ ពួក​គេ​ដឹង​ថា ស្តេច​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល និង​ស្តេច​សាសន៍​ស៊ីរី​បាន​ពួតដៃគ្នា លើកទ័ព​មក​វាយ​កាន់កាប់​នគរ​យូដា(ខ.៥-៦)។ ​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រើ​ហោរា​អេសាយ ឲ្យ​លើកទឹកចិត្ត​ស្តេច​អេ​ហាស ដោយ​ទូល​ទ្រង់​ថា ផែនការ​របស់​សត្រូវ​ទ្រង់​នឹង​ទទួលជោគជ័យ​ឡើយ(ខ.៧) តែ​ស្តេច​ដ៏​ល្ងង់ខ្លៅ​នោះ ក៏បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​ចងសម្ព័ន្ធ​មិត្ត​ជាមួយ​ចក្រភព​អា​ស៊ើរ ហើយ​ចុះចូល​នឹង​ស្តេច​នៃ​ប្រទេស​មហាអំណាច​នេះ(២ពង្សាវតា​ក្សត្រ ១៦:៧-៨)។ ទ្រង់​មិនបាន​ទុកចិត្ត​ព្រះ ដែល​បាន​ប្រកាស​ថា “បើសិនជា​ឯង​មិនព្រម​ជឿ​ទេ នោះ​ប្រាកដជា​ឯង​មិនបាន​តាំងនៅ​ជាប់​ឡើយ” (អេសាយ ៧:៩)។ អ្នកនិពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ បាន​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ពិចារណា អំពី​ការ​ឈរ​មាំមួន ក្នុង​ជំនឿ​យ៉ាងដូច​នេះ​ថា…

Read article