June

You are here:
ផ្លូវ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រកជីវិត​“ងាយ​ស្រួល”

តើ​ឪពុក​ម្តាយ​កំពុង​ព្យាយាម​ខ្លាំង​ពេក ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ៗ​រប​ស់ខ្លួន​សប្បាយ​ចិត្ត​ឬ? ហើយ​តើ​ពួក​គេ​ទទួល​លទ្ធ​ផល​ផ្ទុយ​ពី​អ្វី​ដែ​ល​ពួក​គេច​ង់​បាន​ឬ? សំណួរ​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​លើក​ឡើង​ នៅក្នុ​ងកា​រ​សម្ភាស​អ្នក​ស្រី​ឡូរី ហ្គូលេប​(Lori Gottlieb) ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ​អត្ថ​បទ​មួយ លើ​ប្រធាន​បទ “យុវ​ជន​វ័យ​ក្មេង​ដែល​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត”។ ពេល​នោះ គាត់​បា​ន​​ឆ្លើយ​​ថា “ចាស ឪពុ​ក​ម្តាយ​ដែល​មិន​ព្រម​អនុញ្ញាត​​​ឲ្យ​​កូ​ន​មាន​​កា​រ​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​បរាជ័យ ឬ​ការ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត គឺ​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ឲ្យកូន​របស់​ខ្លួន មាន​ការ​យល់​ខុស​អំពី​ពិភ​​លោក ​ ហើយ​មិន​បាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ត្រៀម​ខ្លួន ដើម្បី​ប្រឈ​មមុ​ខ​នឹង​ការ​អាក្រក់ ដែល​ពិត​ជា​នឹង​កើត​មាន​ក្នុង​ជីវិត​យុវវ័យ​ឡើយ​។ និយាយ​រួម ឪពុ​ក​ម្តាយ​ទាំងនោះ​បានប​ណ្តាល​ឲ្យ​កូនមា​នអា​រម្មណ៍​ទទេ ហើយ​ថប់​បារម្ភ​អំពី​ពេលអ​នា​គត​”។ គ្រីស្ទ​បរិស័​ទខ្លះ​ច​ង់​ឲ្យ​ព្រះ​អម្ចាស់ ក្លាយ​ជា​ឪពុក​ដែល​ការពារ​ពួក​គេ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ទុក្ខ​ព្រួយ និង​ការ​ខក​ចិត្ត​​គ្រប់​យ៉ាង​។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​មិនមែន​ជាឪ​ពុក​ប្រភេទ​នេះ​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​កូន​ៗ​របស់​ទ្រង់​ ឆ្លង​កាត់​ការ​លំបា​ក(​អេសាយ ៤៣:២​​ ១ថែស្សាឡូនិច ៣:៣)។ ពេល​យើង​ចាប់​ផ្តើម​ដំណើរ​ជីវិត ដោយ​ជំនឿ ដែល​យល់​ច្រឡំ​ថា ជីវិ​តមា​ន​ភាព​ងាយ​ស្រួល ដែល​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យយើ​ងមា​នកា​រ​សប្បាយ​ចិត្ត​ដ៏​ពិត នោះយើ​​​ងនឹង​មាន​ភាព​នឿយ​ណាយ នៅ​ក្នុង​ការ​ព្យាយា​ម​រស់​នៅ តាម​ជំនឿ​ដែល​យល់​ច្រឡំ​នោះ។ តែ​ពេល​យើង​បាន​ស្គាល់​ការ​ពិត ដែល​ចែង​ថា ជីវិត​មាន​ការ​លំបាក នោះ​យើង​អាច​លះ​បង់​ជីវិត​របស់​យើង ដើម្បី​ទទួល​បាន​នូវ​ជីវិត​ដែលល្អ​ និង​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​វិញ។ ជីវិត​ដែលមា​ន​ការ​លំបាក ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​ភាព​រឹង​​មាំ សម្រាប់​​ឆ្ល​ង​​កាត់​​ពេល​ដែល​​មាន​​ការ​​លំបាក ក្នុង​​ជីវិត។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យយើ​ងមា​ន​ភាព​បរិសុទ្ធ…

Read article
របៀប​ចូល​នគរ​ស្ថានសួគ៌

កាល​ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ជាគ្រូ​បង្រៀន​សិស្ស​ថ្នាក់​ទី​២ និង​ទី​៣ នៅ​ឯ​សាលា​ព្រះ​គម្ពី​រ​វិស្សម​កាល របស់​ពួក​ជំនុំ​យើ​ង ខ្ញុំបាន​សម្រេច​ចិត្ត​ឲ្យ​អំណោយ ដល់​សិស្ស​ទាំង​២៥​នាក់ ​នៅ​ថ្ងៃចុ​ង​ក្រោយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​បា​នប្រាប់​ពួក​គេ​ថា ដើម្បី​ទទួ​ល​បាន​នូវ​រង្វា​ន់នេះ​ ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​ឆ្លើយ​សំណួរ​មួយ គឺ “តើ​ម​នុ​ស្ស​ម្នាក់​ៗ​អាច​ឡើង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​​ដោយ​របៀប​ណា​? វា​ពិត​ជា​គួ​រ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​ណាស់ ពេ​ល​ដែល​បា​ន​ឮ​ក្មេង​អាយុ​៩ និង​១០​ឆ្នាំឆ្លើយ​សំ​ណួរ​មួយ​នេះ។ មាន​ពួក​គេ​ជា​ច្រើន​នាក់​បាន​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា មនុស្ស​អាច​ទទួល​ សេចក្តី​សង្គ្រោះ តាម​រ​យៈ​សេច​ក្តី​ជំនឿលើ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ប៉ុន្តែ ក្នុង​ចំណោម​ក្មេង​ទាំង​នេះ មាន​អ្នក​ខ្លះ​មិន​ទាន់​យល់​អត្ថ​ន័យ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ឡើយ បាន​ជាមា​ន​ម្នាក់​ឆ្លើ​យថា​ “យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​មនុ​ស្ស​ល្អ ហើយ​ទៅ​រៀន ក្នុង​ថ្នាក់​រៀន​ថ្ងៃ​អាទិត្យ”។ ហើយ​មាន​ម្នាក់​ទៀត​បាន​សួរ ទាំង​ស្ទាក់ស្ទើ​រ “តើ​យើង​ត្រូវ​អធិស្ឋាន​ទៅ​ព្រះ​មែន​ទេ?” ហើយ​នៅមា​ន​ម្នាក់​ទៀត​ឆ្លើយ​ថា “បើ​យើង​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ ចំពោះមិ​ត្តភ័​ក្រ ហើយ​ស្តាប់​បង្គា​ប់ម៉ាក់​ប៉ាក នោះ​យើង​នឹង​បាន​សង្រ្គោះហើ​យ”។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ព្យាយា​មព​ន្យល់​ក្មេង​ៗ​ទាំង​អស់​នោះ ដោយ​សុភាព អំពី​សេច​ក្តី​សង្រ្គោះ ដែល​យើង​ទទួល​បាន តាម​រយៈ​ជំនឿ​លើព្រះ​​គ្រី​ស្ទ ដែល​ទ្រង់​បាន​សុគត ដើ​ម្បី​លោះបា​ប​យើង ហើយ​បាន​រ​ស់​ពី​សុគត​ឡើង​វិញ​។ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ខ្ញុំក៏​យ​ល់​ថា ក្មេង​ៗ​ទាំង​នេះ គឺ​ជា​ដំណាង​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​សណ្ឋិក នៅ​ក្នុង​លោកិយ​នេះ ដែល​មិន​ទាន់​បាន​យល់​អត្ថ​ន័យ នៃ​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ឡើយ។ ចុះ​ចំណែក​អ្ន​កវិ​ញ? តើ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​អ្នក អំពី​សេចក្តី​សង្គ្រោះ ផ្អែក​ទៅ​លើ​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ព្រះ​​គម្ពីរ​ឬ? ចូរ​ពិចារណា​អំពី​សារៈ​សំខាន់​នៃ​កា​រអ្វី…

Read article
មិន​អាច​គ្រប់​គ្រង មិន​អាច​ដឹ​ង​ជា​មុន

ក្នុង​ជីវិត​មនុស្ស មាន​រឿង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញា​ក់​ផ្អើល​ជា​ច្រើន​កើត​ឡើង ហើយមា​នការ​ភ្ញា​ក់​ផ្អើល​ខ្លះ បាន​ដឹក​នាំ​ជីវិត ទៅ​តាម​ទិស​ដៅ​ដែ​ល​យើង​មិន​ចង់​ទៅ។ ខ្ញុំនៅ​ចាំ​ថា​ កាល​ពី​បួន​ប្រាំ​ទសវត្សរ៍​មុន គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​រឿង​ដ៏​គួ​រ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​មួយ​ ពេល​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំបាត់​បង់​ការ​ងារ ដោយ​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស។ យើង​ជួប​ការ​លំបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយ​សារ​ក្នុង​ផ្ទះយើ​ង មាន​ក្មេង​ៗ​ជា​ច្រើន​ដែល​គាត់​ត្រូវ​ចិញ្ចឹម។ ​ទោះ​គាត់​ដឹង​ច្បាស់​ថា ការ​បាត់​បង់​ការងារ​របស់​គាត់​បាន​កើត​ឡើង ដោយ​មិន​បាន​ដឹង​ជា​មុន ហើយ​គាត់​មិន​អាច​គ្រប់​គ្រង់​វា​បាន​ទេ ក៏​គាត់​នៅតែ​ដឹ​ងថា គាត់​អាច​ជឿជា​ក់​លើ​ការ​រៀប​ចំ​ដែល​ព្រះ​មាន សម្រាប់​អនា​គត​របស់​គាត់។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ យើង​ត្រូវ​តែ​ទទួ​ល​ស្គាល់​ថា ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង មាន​ការ​ជា​ច្រើន ដែល​យើង “មិ​នអា​ច​គ្រប់​គ្រង់​បាន ហើយ​មិន​អាច​ដឹង​ជា​មុន”​។ ស្ថិតក្នុងស្ថាន​ភាព​បែប​នោះ សូម​យើង​​ប្រាជ្ញា​ពី​បទ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប ៤:១៣-១៥ ដែល​បាន​ចែង​ថា “ឥឡូវ​​នេះ ឯ​​ពួ​ក​​អ្នក​​ដែ​ល​ថា ថ្ងៃ​នេះ ឬ​ថ្ងៃ​ស្អែក​យើង​នឹង​ទៅ​ឯ​ក្រុង​ណា​មួយ ហើយ​និង​នៅ​ស្រុក​នោះ​អស់​១​ឆ្នាំ ដើម្បី​នឹង​រក​ស៊ី​ឲ្យ​បាន​ចំណេញ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ដឹង ​ជា​នឹង​កើត​មាន​យ៉ាង​ណា​ដល់​ថ្ងៃ​ស្អែក​ទេ … គួរ​តែ​បាន​និយាយ​ដូច្នេះ​វិញ​ថា បើ​យើង​រស់​នៅ ហើយ​ព្រះអម្ចាស់​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះហឫទ័យ នោះ​យើង​នឹង​ធ្វើ​ការ​នេះ ឬ​ការ​នោះ”។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ សាវ័​ក​យ៉ាកុ​បាន​សរ​សេរ​បទ​គម្ពីរ​នេះ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​រៀប​គម្រោង ដោយ​មិន​បាន​អនុញ្ញា​ត​ឲ្យ​ព្រះដឹក​នាំ​​។ តើ​ការ​រៀប​គម្រោង​​សម្រាប់​ពេល​អនា​គត ជា​ទង្វើ​ខុស​ឆ្គង​ឬ? ជាការ​ពិត​ណាស់ វា​មិន​មែន​ជា​ទង្វើ​ខុស​ឆ្គង​ទេ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ យើងត្រូ​វ​មាន​ប្រាជ្ញា…

Read article
កន្លែង​ដែល​ល្អជា​ង​នេះ

ខ្ញុំ​មាន​មិត្ត​ភ័ក្រ​ម្នា​ក់ឈ្មោះ​ ម៉ាស៊ី(Marci)។ ពេល​ឪពុក​ក្មេក​នាង​បាន​លាចាក​លោក នាង​ក៏​បាន​ឈប់​ធ្វើ​បង្អែម ​ដែល​គាត់​ចូល​ចិត្ត គឺ​បង្អែម​សាឡាត់​ម្នាស់។ ថ្ងៃ​មួយ កូន​ប្រុស​តូច​រប​ស់​នាង​បាន​សួ​រ​នាង អំពី​មូល​ហេតុ​ដែល​នាង​ឈប់​ធ្វើ​បង្អែម​នោះ​ញាំទៀ​ត។ នាង​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “បង្អែម​នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ម៉ាក់​នឹក​​ឃើញ​ជី​តារ​បស់​កូន ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ម៉ាក់​កើត​ទុក្ខ ជីតា​របស់​កូន​ពិត​ជា​ចូល​ចិត្ត​បង្អែម​នោះ​ណាស់”។ កូន​ប្រុស​របស់​នាង ក៏​បាន​តប​ថា “គ្មាន​កន្លែង​ណាល្អជាង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​ទេ!” ក្មេង​ប្រុស​​តូច​​នោះបា​ន​និយាយ​ត្រូវ ព្រោះន​គរ​ស្ថាន​សួគ៌​គឺ​ជា​កន្លែង​ដែល​ល្អបំ​ផុត។ ពេល​ដែល​មាន​អ្វីមួយ នៅ​ក្នុង​លោកិយ​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នឹក​ឃើញ​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ដែល​បាន​បាត់​បង់​ជីវិ​ត​ទៅ សូម​យើង​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង ដោយ​នឹក​ចាំថា​​ គ្មា​នក​ន្លែង​ណាល្អ​ជា​ងនគរ​ស្ថាន​សួគ៌​ឡើយ។ ការ​រស់​នៅ​ដែ​ល​មិត្ត​ភ័ក្រ និង​សមាជិក​គ្រួសារ​រប​ស់​យើង កំពុ​ងមា​ន​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ គឺ​មាន​ទៅដោយ​​​ក្តី​អំណរ​ខ្លាំង​ជាង​ការ​រស់នៅ​ដែល​ពួក​គេធ្លា​ប់មា​ន​នៅ​ផែន​ដី ព្រោះ ៖ នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ គឺ​ជា​ដំណាក់​របស់​ព្រះ។ អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ នឹង​អរ​សប្បាយ​នឹង​ព្រះ​វត្ត​មានទ្រង់ អស់​កល្ប​ជា​និច្ច​(វិវរណៈ ២១:៣-៤)។ នគរស្ថានសួគ៌ មាន​ផាសុខ​ភាព នៅ​ក្នុង​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំង​អស់។ ពល​រដ្ឋ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ នឹង​មិន​ដែល​មាន​ជម្ងឺ ឬ​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ(២១:៤) ឬ​ក៏​មាន​ភាពអត់​ឃ្លាន​ ឬ​ការ​ស្រេ​កទឹក​ទៀត​ឡើយ​(៧:១៦)។ នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​ជា​កន្លែ​ង​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត។ ទឹក​ទន្លេ​ដែល “ថ្លា​​ដូ​ច​​​ជា​កែវ​​ចរណៃ” ​ហូរ​​ចេញ​​ពី​​បល្ល័ង្ក​នៃ​ព្រះ(២២:១) ហើយ​ព្រះនឹ​ង​ឲ្យ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​មានព​ន្លឺភ្លឺ​ឡើ​ង​ជានិ​ច្ច(២២:៥)។ ជួន​កាល ពេល​យើង​ធ្វើ​ការ​អ្វី​មួយ នៅ​ក្នុ​ង​លោកិយ​នេះ តើ​យើង​នឹក​ឃើញ​អ្នក​ជឿ​ព្រះ ដែល​បាន​លាចាក​លោក​នេះ…

Read article
តែ​មួយដងទេ

កាលនៅពីក្មេង ខ្ញុំធ្លាប់ជិះរទេះសម្រាប់កូនក្មេងបរលេង ដែលបញ្ជា ដោយប្រើខ្សែពួរមួយខ្សែ។ មានពេលមួយ​ពេល​ខ្ញុំ​កំពុង​ធាក់​ឈ្នាន់​ដើម្បី​បររទេះ​នោះ​តាមផ្លូវថ្នល់ ខ្ញុំក៏នឹកឃើញពាក្យដែលឪពុកម្តាយខ្ញុំធ្លាប់ដាស់​តឿន​ថា “ចូរ​​ងាក​មើ​លឆ្វេង​ស្តាំ​​ជា​និច្ច មុន​នឹង​ឆ្លង​ផ្លូវ ក្រែង​លោ​មា​ន​​ឡាន​បើក​មក”។ តែ​ពេល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​លើក​ហេតុ​ផល​ថា បើ​គ្រាន់​តែ​មិ​នបាន​ធ្វើ​តា​មពា​ក្យ​របស់ពួ​ក​គាត់ តែ​មួយដងទេ នោះ​​មិន​អី​ទេ។ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏​ឮ​ស​ម្លេង​ឡាន​ចា​ប់ហ្វ្រាំង​អូស​ក​ង់​ពីច​ម្ងាយ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​បុក​ត្រូវ​ខ្ញុំ។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ស្ទើរ​តែអ​ស់​ជីវិត ដោយ​សារ​ការ​គិត​ថា ខ្លួន​អាច​បំពា​ន​បទ​បញ្ជា​របស់​ឪពុក​ម្តាយ​បាន​។ ព្រះ​គម្ពី​រមា​ន​ឧទាហរណ៍​ជា​ច្រើន ដែល​និយាយ​អំពី​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ដទៃ តែ​ពួក​គេ​​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​នឹង​ក្រឹត្យ​វិន័​យព្រះ​។ ស្តេចដាវីឌ បាន​ជញ្ជឹង​គិត​ក្រឹត្យ​វិន័យរ​បស់​ព្រះ តាំង​ពី​ពេល​ទ្រង់​នៅ​ក្មេង គឺ​ដូច​ជា​នៅ​ពេ​ល​ទ្រង់​កំពុង​មើល​ថែ​ហ្វូង​ចៀម​ជា​ដើម។ ពេល​ដាវី​ឌ​ក្លាយ​ជា​ស្តេច ទ្រង់​បាន​ជ្រាប​ថា ក្រឹត្យ​វិន័យ​ទី​ប្រាំ​ពីរ​បាន​ថ្កោល​ទោស​ការ​ប្រព្រឹត្ត​សាហាយ​ស្មន់ តែ​ពេល​ទ្រង់​ទត​ឃើ​ញ​ស្រី​ស្អាត​កំពុង​ងួត​ទឹក ទ្រង់​ក៏​បាន​ប្រើ​អំណាច​ជា​ស្តេច ដើម្បី​ដណ្តើម​ប្រពន្ធ​ពី​លោក​អ៊ូរី។ អំពើ បា​ប​នេះ បាន​នាំ​ឲ្យទ្រ​ង់​ទទួល​នូវ​លទ្ធ​ផល​អាក្រក់​ជា​ច្រើន​​(២​សាំយ៉ូអែល ១១-១២)។ អ្នក​និពន្ធ​ទំនុក​តម្កើង​បាន​ចែង​ថា “សូម​​រាំ​ង​រា​ទូលបង្គំ ជា​អ្នក​បំរើ​ទ្រង់ ឲ្យ​រួច​ពី​បាប​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ល្មើស​ដែរ”(ទំនុកតម្កើង ១៩:១៣)។ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​អ្វី​មួយ​ “​តែ​មួយដង” ទោះ​បី​ជាអ្ន​ក​បាន​ដឹង​ថា វា​ជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឬ? ដូច​ជា​ការ​បើក​មើល​រូប​អាស​អាភាស​នៅ​លើ​អ៊ីន​ធើ​ណិត ឬ​“ការ​ខ្ចី​លុយ​”ពី​គណនី នៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ការ​​ ​ឬ​ក៏កា​រនិ​យាយ​បំភ្លើស​ការ​ពិត ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​ជារឿ​ង​ដែល​មិន​ពាក់​ព័ន្ធ តែ​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​លទ្ធ​ផល​អាក្រក់បាន​។ ចូរ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះ​ជួយ​ដឹក​នាំ​អ្នក ឲ្យ​ងាក​បែចេ​ញ​ពី​អំពើ​បាប…

Read article
ការរៀបចំចិត្ត ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ

ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​អាន​រឿង​លោក​យ៉ូណាស ព្រោះ​រឿង​នេះ​មាន​ខ្លឹម​សារ​ល្អ​ៗ និង​មេរៀ​ន​សំខា​ន់​ៗ​សម្រាប់​អប់​រំ​ជីវិត។ បន្ទាប់​ពីលោ​កយ៉ូ​ណាស​មាន​ចិត្ត​រឹង​រូស​​ ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​ព្រះ នៅ​ទី​បំផុត​លោក​យ៉ូណាស់​ក៏បាន​ប្រ កាស់​ព្រះ​បន្ទូល​ ឲ្យ​អ្នក​ក្រុង​នីនីវេ​ប្រែ​ចិត្ត ហើយ​កា​រ​នេះបា​ន​ធ្វើឲ្យ​គាត់​ក្លាយ​ជា​បេសក​ជន ដែល​មាន​ជោគ​ជ័យ​បំផុត នៅ​សម័យ​នោះ។ ពេល​ប្រជាជន​នៅ​ទី​នោះបា​ន​ប្រែចិ​ត្ត ហើយ​ងាក​បែរ​ចេ​ញពីផ្លូ​វ​ទុច្ចរិត​របស់​ខ្លួន ហើយ​ពេល​ដែល​ព្រះ​បន្ទន់​ព្រះ​ទ័​យ លែង​មាន​សេចក្តី​ក្រោធ​ចំពោះ​ពួក​គេ​ទៀ​ត នោះ​អ្នក​ប្រហែល​ជា​រំ​ពឹង​ថា លោក​យ៉ូណាស់​កំពុង​មាន​ចិ​ត្ត រី​ក​រាយ​ហើយ។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ គាត់​មាន​សេចក្តី​កំហឹង ពេល​ដឹង​ថា​ព្រះ​មាន​សេចក្តី​មេត្តា​ ចំ​ពោះប្រជា​ជន​នៅ​ក្រុង​នោះ។ តើ​មក​ពី​ហេតុ​អ្វី? ទោះ​នៅ​ទី​បំផុត គាត់​ព្រម​ស្តាប់​បង្គា​ប់​ព្រះ ដោយ​ធ្វើ​ការ​​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ នៅ​កន្លែង​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ក៏​ដោយ ក៏​គាត់​នៅ​មាន​ភា​ព​កម្សោយ នៅ​ក្នុង​ជម្រៅ​ចិត្ត​គាត់។ យើង​ក៏​មិន​ខុស​ពី​លោក​យ៉ូណាស់​ដែរ ព្រោះ​បើ​សិន​ជា​យើង​មិន​ប្រុង​ប្រយ័​ត្ន​ទេ លក្ខណៈ​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​យើង“ល្អ” តែ​សម្បក​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ តែ​នៅ ក្នុ​ង​ចិត្ត​យើង​វិញ គឺ​មាន​ភាព​ដាច់​ ឆ្ងា​យ​ពី​ព្រះ។ ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​បំផុត ចំពោះ​លក្ខណៈ​ពិត នៅ​ក្នុង​ជម្រៅចិ​ត្តរ​បស់​យើង។ ព្រះ​បន្ទូល​ទ្រង់ “​មុ​ត​​ជា​ង​​ដាវ​​ណា​មាន​មុខ​២ ទាំង​ធ្លុះ​ចូល​ទៅ ទាល់​តែ​កាត់​ព្រលឹង និង​វិញ្ញាណ”(ហេព្រើ ៤:១២)។ ទ្រង់​ប្រើ​ព្រះ​បន្ទូល​ទ្រង់ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​វះ​កាត់​ដ៏​បរិ​សុទ្ធ ដើម្បី​ដក​យក​ចេញ​នូវ​ភាព​លោភ​លន់ ភាព​មិ​នស្មោះ​ត្រ​ង់ សេចក្តី​សម្អប់ សេចក្តី​ អំណួត និង​ភាពអា​ត្មា និ​យម…

Read article
ការនិយាយស្តី ដោយគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្ន

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ភរិយា​រប​ស់​ខ្ញុំ​ទៅ​ចូល​រួម​ជា​ភ្ញៀវ​ ក្នុង​ព្រះ​វិហា​រមួ​យ ដើម្បី​ទស្សនា​កម្ម​វិធី​ប្រគុំ​តន្រ្តី​ពិសេស​មួយ យើង​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ដល់​មុន​ម៉ោង ដើម្បី​អង្គុយ​នៅ​កន្លែង​ល្អ។ មុន​ពេល​កម្ម​វិ​ធី​ចាប់​ផ្តើម យើង​ក៏​បាន​ស្តាប់​ឮ​សមាជិក​ពួក​ជំនុំពី​រ​នាក់ ដែល​អង្គុ​យ​ពី​ក្រោយ​យើង កំពុង​និយាយ​រអ៊ូរ​ទាំ​អំពី​ព្រះ​វិ​ហារ​របស់ខ្លួ​ន។ ពួក​គេ​បា​នរិះ​ គ​ន់​គ្រូ​គង្វាល ការ​ដឹក​នាំ ការ​លេង​ភ្លេង ការ​ដាក់​អទិភា​ព​នៅ ក្នុ​ងកា​រ​ងារ​បម្រើ​ព្រះ​ និង​កា​រ​អ្វី​ជាច្រើ​ន​ទៀត ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេមិ​នពេ​ញចិ​ត្ត។ ពួក​គេ​មិន​បាន​ខ្វល់ ឬ​មិន​បាន​ដឹងថា​ មា​នភ្ញៀវ​ពីរ​នាក់ កំពុង​មាន​វត្ថ​មាន​នៅ​ខាង​មុខ​ពួក​គេ​ទេ។ ខ្ញុំ​យល់​ថា កា​រ​សន្ទនាដែ​លមិន​សមរម្យ​របស់​ពួក​គេ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ដើរ​ចេញ​ពី​ព្រះ​វិហារ​របស់​ពួក​គេ បើ​សិន​ជា​យើង​កំពុង​ស្វែង​រក​ព្រះ​វិហារ​ថ្មីមួ​យ​កន្លែង សម្រាប់​ទៅចូ​ល​រួម​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​ជា​ប្រចាំ​នោះ។ ការ​អា​ក្រក់​ជាង​នេះ​អាច​កើត​ឡើង បើ​សិន​ជា​ពេល​នោះយើ​ងកំពុ​ងស្វែ​ងរ​ក​ព្រះ តែ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​រវា​ត​ចិត្ត​ចេ​ញ​ទៅវិញ ដោយសារ​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​បង្ហា​ញ​ពីកា​រមិ​នពេ​ញចិ​ត្ត​របស់​ពួក​គេ។ ការ​និយាយ​ស្តី​ដោយ​គ្មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​របស់​ពួក​គេ មិន​គ្រាន់​តែ​ជាប​ញ្ហានៃ​ពា​ក្យ​សម្តី ឬ​អាកប្ប​កិរិយ៉ាដែ​ល​ពួក​​គេបា​នប​ង្ហាញ​ចេញ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​វា​ក៏​បាន​បញ្ជាក់​ផង​ដែរ​ថា ពួក​គេ​មិន​បាន​ខ្វល់​ខ្វាយ​អំពី​ផល​វិបាក ដែ​ល​ពាក្យ​សម្តី​នោះអា​ច​មាន​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​ឡើយ។ យើង​ត្រូវ​ប្រើ​ពាក្យ​សម្តី តាម​របៀប​ដែល​ប្រសើរ​ជាង​នេះ គឺ​ដូច​ដែល​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​ចែង នៅ​ក្នុង​សុភាសិត ១៧:២៧ ថា “អ្នក​​ណា​​​ដែល​មាន​ដំរិះ​រមែង​សំចៃ​ទុក​នូវ​ពាក្យ​សំដី ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​យោបល់ នោះ​ក៏​តែង​តែ​មាន​ចិត្ត​ត្រជាក់​ដែរ”។ ជា​ញឹក​ញាប់ យើង​គួរ​តែ​ជៀស​វា​ងកា​រនិ​យាយ​អ្វី តាម​ការ​គិត ឬ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​យើង​(ឬ​តាម​ការ​ដែល​យើង​យល់ថា ខ្លួន​ដឹង) តែ​​ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ចូរ​យើង​ខិត​ខំ​ប្រើ​ពាក្យ​សម្តី ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​ត្រជា​ក់ និង​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត​វិញ…

Read article
បន្ទុកដែលផុយស្រួយ

ខណៈ​ពេល​ដែល​ដូឡ័រ(Dolors) កំពុង​បើក​បរ​រថ​យន្ត នៅ​តាម​ផ្លូវ​ជន​បទមួយ នាង​ក៏​បាន​​កត់សំគាល់​ថា មាន​ឡាន​មួយ​គ្រឿង កំពុង​បើក​ពី​ខាង​ក្រោយ​ឡាន​នាង​យ៉ាង​គៀក។ នាង​ស្ទើរ​តែ​អាច​ដឹង​ថា អ្នក​បើក​បរ​​នោះកំពុង​ធុញ​ទ្រាន់​នឹង​ការ​បើក​បរ​របស់​នាង​ ស្រប​​ពេ​លដែលនា​ង​កំពុង​បើក​បរ​យ៉ាង​ប្រុង​ប្រ​យ័ត្ន និង​ខំ​ងាក​រក​មើល​ផ្លូវ មុន​នឹង​បត់​ឡាន​យឺត​ៗ តាម​ផ្លូវ​បត់ ដែល​មាន​បួន​ប្រាំ​កន្លែង។ ជាការ​ពិត​ណាស់ អ្នក​បើក​បរ​នោះមិ​ន​បាន​ដឹង​ទេ​ថា ដូឡ័រ​កំពុង​ដឹក​ដំឡូង​បារំា​ង​កិន​ប្រហែល​៤៥គីឡូ និង​ទឹក​សម្ល​សម្រាប់​ស្រូប​ពី​រ​​ឆ្នាំ ព្រម​ទាំង​អាហារ​ជាច្រើ​ន​មុខ​ទៀត សម្រាប់​កម្ម​វិ​ធី​បរិភោគ​អា​ហារ​ពេល​​យប់ នៅ​ព្រះវិ​ហារ ដែល​ល្មមនឹ​ងអា​ច​ឲ្យ​មនុ​ស្ស​២០​០នាក់​បរិភោគ​ជុំ​គ្នាបា​ន! ពេល​ដូឡ័រ​ដឹងថា អ្នក​បើក​បរ​នោះកំ​ពុ​ងមា​នអា​រម្មណ៍​នឿយ​ណាយ​ នាង​ក៏​គិត​ថា បើ​សិន​ជាគា​ត់គ្រា​ន់តែ​បា​នដឹ​ង​ថា ឡាន​របស់​ខ្ញុំកំ​ពុង​ដឹករបស់​ផុយ​ស្រួល នោះ​គាត់​នឹង​ដឹង​ពី មូ​លហេ​តុដែ​ល​ខ្ញុំ​បើកប​រយឺ​តៗ​ដូចនេះ​​។ រំពេច​នោះ មាន​គំនិ​តមួ​យ​ទៀត​បាន​លេច​ឡើង​នៅក្នុ​ងចិ​ត្ត​នាង​ថា “តើ​មាន​ពេល​ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​ខ្វះកា​រ​អត់​ធ្មត់ ចំពោះអ្ន​កដែ​ល​កំពុង​ទទួល​បន្ទុក​ដ៏​ផុយ​ស្រួយ ដោយ​មិន​បាន​ដឹង​អំពី​ការ​លំបាក​របស់​ពួក​គេ?” តើ​យើង​ងាយ​នឹង​ធ្វើ​ការ​សន្និ​ដ្ឋាន​អំពី​អ្នក​ដទៃ ដោយយល់​​ថា ខ្លួន​បាន​ដឹង​អំពី​ការ​ពិត​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​មាន​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​របស់​ពួក​គេ​​ឬ? ព្រះ​បន្ទូល​រប​ស់ព្រះ​ដឹក​នាំយើ​ង ឲ្យ​ទៅ​តាម​ទិស​ដៅ ដែល​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ដោយ​បង្រៀន​យើង ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស ការ​បន្ទាប​ខ្លួន និង​ការ​អត់​ធ្មត់​(កូល៉ុស ៣:១២)។​ ពេល​ដែ​លយើ​ង​ទ្រាំ​ទ្រ​គ្នា និង​អត់​ទោស​ឲ្យគ្នា​​​ នោះ​យើង​កំពុ​ង​តែ​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​កាន់​​តែ​​ខ្លាំង​​ចំពោះ​​គ្នា​(ខ.១៣)។ ចូរ​យើង​ប្រព្រឹត្តចំ​ពោះអ្នក​ដទៃ តាម​បែប​យ៉ាង​ណា ដែល​យើង​ចង់​ឲ្យ​គេ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​យើង​វិញ​(លូកា ៦:៣១) ដោយ​ចាំ​ថា…

Read article
ការឈ្នះ​ និងការចាញ់

ការ​ប្រកួត​​ជម្រើស​ជើងឯក​​ម៉ាស្ទ័រ ស្ថិត​​ក្នុង​ចំណោម​ការ​ប្រកួត​ដ៏​មាន​កិត្យានុភាព​បំផុត​​របស់​កីឡា​វាយ​កូន​ហ្គោល​ជា​លក្ខណៈ​អា​ជីព​។ នៅ​ឆ្នាំ ២០០៩ លោក​កេ​ន​នី ភ័ររី(Kenny Perry) បាន​ទទួល​​លំដាប់​ថ្នាក់​ទីពីរ ​បន្ទាប់​​បាន​នាំមុខ​គេ ​នៅ​​ក្នុង​ជុំ​​ចុង​​ក្រោយ​។ ​​ក្នុង​​ការសែត New York Time លោក​បីល ផិននីងតុន(Bill Pennington) បាន​ពណ៌នា​ថា លោកភ័ររី “បានខក​ចិត្ត ​តែ​មិនអស់សង្ឃឹម ឬបាក់​ទឹក​ចិត្ត​​ឡើយ” បន្ទាប់​ពី​បាន​​​ចាញ់​ការ​ប្រកួត​នោះ​។ លោក​ភ័ររី​​បាន​​និយា​យ​ថា “ខ្ញុំ​​នឹង​ក្រឡេច​មក​មើល​​រឿង​នេះឡើ​ង​វិញ ម្តង​ម្កាល ​ហើយ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​មាន​អ្វីខ្លះដែ​ល​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ តាម​របៀប​​ផ្សេង ដើម្បី​ទទួល​ជោគ​ជ័យ នៅ​ពេល​ប្រកួត​លើក​​នោះ ​តែ​​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ឲ្យ​រឿងនោះ​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ជា​រហូត​ឡើយ។ ប្រសិន​​បើ​​នេះ​​​ជា​​រឿង​ដ៏​​អាក្រក់​​​បំផុត​​ ​ដែល​​បាន​​កើត​​ឡើង ​​ក្នុ​ងជី​វិត​​ខ្ញុំ​ នោះ​វាជា​​​មេរៀ​ន​ដ៏​​ល្អគួ​​ស​ម​​មួយ​​សម្រាប់​​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​​នឹង​​មិ​ន​​ឱ្យបញ្ហានេះ​​តា​ម​រំខាន​ខ្ញុំឡើ​យ​។ ក្នុង​មួយ​ជីវិ​តនេះ​ មាន​​ការ​ជា​​ច្រើន​ទៀ​ត ដែល​សំខាន់​ជាង​បញ្ហា​មួយ​នេះ​…ដូច​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​​​ទៅ​​ផ្ទះ​​វិញ​​នៅ​យប់​នេះ​ ​ជាមួ​យ​​នឹង​​គ្រួសារ​​ខ្ញុំ​ ហើយយើង​​​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​​ដែល​នាំឲ្យ​ស​ប្បាយ​ចិត្ត​​វិញ”។ ក្នុង​នាម​ជាអ្ន​ក​ដើរ​តាម​ព្រះ​គ្រីស្ទ យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​មាន​សមត្ថភា​ព​រៀន​សូត្រ​ពីកា​រ​ខក​ចិត្ត​។ ការ​ផ្ចង់​ចិត្ត​របស់​យើង គឺ​ជា​កក្តា​កំណត់​នៃ​របៀ​ប​ដែល​យើង​ប្រឈម​មុខ​​​នឹង​ជ័យ​ជម្នះ និង​បរាជ័យ​ក្នុង​ជី​វិត។ គឺ​ដូច​ដែលមា​នសេ​ចក្តី​ចែងម​ក​ថា “ដូច្នេះ បើ​​សិន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រស់​ឡើង​វិញ ជា​មួយ​នឹង​ព្រះគ្រីស្ទ នោះ​ចូរ​ស្វែង​រក​អស់​ទាំង​សេចក្តី ដែល​នៅ​ស្ថាន​លើ​វិញ ជា​ស្ថាន​ដែល​ព្រះគ្រីស្ទ​គង់​ខាង​ស្តាំ​នៃ​ព្រះ…

Read article
ប៉ុល វ័យចាស់

ការធ្វើ​ខួប​កំណើត​លើក​ទី​៦០​របស់​ខ្ញុំ ពិត​ផ្លាស់​ការ​គិត​ពី​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំៈ ខ្ញុំ​ធ្លាប់​គិត​ថា​មនុស្សពេល​ដល់​អាយុ​៦០​គឺ​ចាស់​ហើយ ។ នោះ​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​រាប់ចំនួន​ឆ្នាំ​ដែល​ខ្ញុំអា​ច​ធ្វើការ ខ្ញុំ​ប្រហែល​មាន​១០​ទៀត។ ខ្ញុំចេះ​ឈ្លក់​នឹង​ការ​គិត​នេះ រហូត​ដល់​ខ្ញុំចង​ចាំអ្ន​ក​ធ្វើ​ជា​មួយម្នាក់​ដែល​ពូកែ​ធ្វើ​ការ​ ហើយ​មាន​អាយុ​៨៥​ឆ្នាំ​ហើយ។ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​រក​គាត់​ហើយ សួរ​តើ​ជិវិ​ត​នឹ​ង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ម៉េចបន្ទាប់​ពី​អាយុ​៦០។ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ពី​ឱកាស​ព័ន្ធ​កិច្ច​ដែល​អស្ចារ្យ ​មួយ​ចំនួន ដែល​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​ឲ្យ​គាត់​លើស​ជាង​២៥​ឆ្នាំហើយ។ លោក​សាវ​ក​ប៉ុល សំដៅ​ទៅ​ខ្លួន​លោក​ថា​មាន​អាយុច្រើន ក្នុង​ភីលេម៉ូន១:៩…….ជា​អ្នក​មាន​វ័យ​ចាស់​ហើយ….. ជំនួស​កូន​ខ្ញុំ គឺ​ឈ្មោះ​អូនេស៊ីម​នេះ(ខ.៩-១០)។ លោកប៉ុល​កំពុង​សុំ​ភីលេម៉ូន ឲ្យ​ទទួល​អ្នក​បំរើ​ដែល​រត់​ចេញ​ពី​គាត់វិញ​គឺ​អូនេស៊ីម។ អ្នក​សិក្សា​ខ្លះ​ជឿ​ថា​ លោក​ប៉ុល​មាន​អាយុប្រហែល​សែ​សិប​ឆ្នាំ​ក្រាស់ ឬ​ហាសិប​ឆ្នាំ​ស្តើង​ ពេល​ដែល​កាត់​សរសេ​រ​សៀវភៅ​នេះ ហើយ​ប្រាកដ​ជា​មិន​មែន​ជា​ប្រជាជន​វ័យ​កណ្តាល​ដូច​ស្តង់​ដារ​ឥឡូវ។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា ការ​សង្ឃឹ​ម​រស់​ក្នុង​សម័យ​នោះ​ គឺ​ខ្លី​ជាង។ តែ​ទោះ​បី​អា​យុច្រើន តែ​លោក​ប៉ុល​នៅ​តែ​បន្ត​បំរើ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ សំរាប់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ទៀត។ ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​ប្រហែល​ជួបនឹង​ការ​កំណត់​ខាង​ឯ​រូប​កាយ​ ឬ​ផ្នែក​ផ្សេង​ទៀត តើ​នឹង​មាន​បញ្ហា​អ្វី​បើ​យើង​បន្ត​ធ្វើ​អ្វី​ ដែល​យើងអាច​សំរាប់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​យើ​ង​ឱ្យ​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ។ —Dennis Fisher

Read article