May

You are here:
អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏ល្អបំផុត

ប្រហែល​ជាជាង៨០០ឆ្នាំមុន គេបានបន្ថែមប្រពៃណីថ្មីមួយ នៅក្នុង​ពិធី​មង្គលកា​ររបស់​ជនជាតិយូ​ដា។ ប្រពៃណី​នោះ បានតម្រូវ​ឲ្យកូ​ន​កំលោះ​ជា​ន់​បំបែក​កែវ​ស្រាទំពាំងបាយជូរ នៅចុងប​ញ្ចប់នៃពិធី​មង្គល​ការ។ ត្រង់ចំណុចនេះ​ គេបានបកស្រាយថា ការ​បំបែកកែវស្រាដូចនេះ ជានិមិត្តរូ​ប តំណាងឲ្យ​ការបំផ្លាញព្រះវិហារ​ក្រុងយេរូសាឡិម ដោយចក្រភពរ៉ូម៉ាំង ក្នុងឆ្នាំ៧០នៃគ្រីស្ទសករាជ។ ពេលដែលប្តីប្រពន្ធថ្មោងថ្មី ចាប់ផ្តើម​កសាង​គ្រួសារ ក្រោម​ដំបូល​ផ្ទះតែ​មួយ គេ​បានលើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ទាំង​ពីរ ឲ្យ​នឹក​ចាំថា​ ដំណាក់​របស់​ព្រះ នៅ​ក្រុង​យេរូសា​ឡិម​ត្រូវ​បាន​គេបំផ្លិច​បំផ្លាញ កាល​ពីស​ម័យ​នោះ។ ទោះ​ជាយ៉ា​ងណា​ក៏ដោ​យ​ ព្រះទ្រ​ង់​មិន​ដែលគ្មា​ន​ផ្ទះ សម្រាប់គង់​នៅឡើ​យ​។ ទ្រង់​គ្រាន់​តែ​បាន​ជ្រើសរើ​ស​កន្លែង​ថ្មីមួ​យ សម្រាប់គង់​នៅ គឺគ​ង់នៅ​ក្នុ​ង​ចិត្ត​យើង​ម្នា​ក់ៗ​ ដែល​ជាអ្ន​ក​ដើរតា​មទ្រ​ង់។ ព្រះ​គម្ពីរ​បានប្រៀ​បប្រដូច​អ្ន​កជឿ​ព្រះ ទៅនឹង​កូន​ក្រមុំរ​បស់​ព្រះគ្រី​ស្ទ និង​ព្រះវិ​ហារ​ដែលព្រះ​គ​ង់​នៅ​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រមូល​រាស្រ្តរ​បស់ទ្រង់ ឲ្យ​មូល​មក​តែមួ​យ ដើម្បី​សង់​ផ្ទះថ្មី​មួ​យ ​ធ្វើ​ជាដំណាក់​របស់​ទ្រង់​ជារៀងរ​ហូត។   ទន្ទឹម​នឹង​នោះ   ក៏​ទ្រង់​កំពុង​តែរៀប​ចំកូនក្រមុំ​រ​បស់​​ទ្រង់  ហើយរៀ​ប​ផែន​ការស​ម្រាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍មួយ  ដែល​នឹ​ង​រា​ប់​បញ្ចូល​សមាជិ​ក​នៃគ្រួ​សារ​ព្រះទាំ​ងអ​ស់ ចាប់​តាំងដើម​កំណើត​​ផែន​ដី។ យើង​មាន​ចំ​ណែក​ដែល​ត្រូ​វបំពេ​ញក្នុ​ង​នោះ ដែលកិ​ច្ចកា​រនោះមា​នភា​ព​ងាយ​ស្រួល​ទេ ទោះ​បីជា​ជួ​នកា​ល មានកា​រ​ឈឺចា​ប់ក៏​ដោ​យ​។ យើងត្រូ​វសហការ​ជាមួយ​ព្រះ​ ខណៈ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​កំពុងធ្វើកា​រ​ក្នុង​ជីវិត​យើ​ង ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ផ្លាស់​ប្រែ​ កាន់​តែ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​ជា​ព្រះ​រា​ជបុត្រា​​ទ្រង់​។ បន្ទាប់​មក នៅ​ថ្ងៃមួ​យ ព្រះអ​ម្ចាស់​នៃ​យើង នឹង​ថ្វាយ​យើ​ង​ដែល​ជា​ពួ​ក​ជំនុំ​ដល់​ព្រះ ដោយ​គ្មាន​​ប្រឡាក់ ឥតជ្រួញ។…

Read article
អ្នកដែលបម្រើគេ

នៅពេល​ព្រឹក​ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា គ្រួសារ​ខ្ញុំហាក់​ដូ​ច​ជា មាន​ការ​ទាម​ទារម​ក​លើខ្ញុំ​ខ្លាំង​ពេក ខណៈ​ពេលដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ជួយ​រ​កក្រវ៉ាត់ក​រពណ៌​ខៀវរបស់​ស្វាមីខ្ញុំផង ហើយ​ទន្ទឹម​នឹ​ងនោះ ត្រូវ​បញ្ចុកអាហារ​ដល់​កូន​តូច​ដែលកំពុងយំ​ផង​  និងត្រូ​វព្យាយាមស្វែងរកគ្រឿងលេងរបស់កូ​នម្នាក់​ទៀត អាយុ​២ឆ្នាំ នៅ​ក្រោម​គ្រែ​គេងរបស់​វា ក្នុង​ពេ​ល​តែមួ​​យ​ទៀ​ត។ ខ្ញុំ​ក៏បា​នលា​ន់​មាត់ថា​ “ខ្ញុំ​មិន​មែន​ជាខ្ញុំ​​បម្រើ​ទេ!” ក្រោយ​មក ក្នុង​ថ្ងៃ​ដ​ដែល ពេល​ខ្ញុំ​កំពុង​អាន​ព្រះគ​ម្ពីរ ខ្ញុំ​ក៏បា​នអានដ​ល់ខគម្ពីរ​ដែលចែ​ងថា​ “ដ្បិត​តើ​អ្នក​ណា​ធំ​ជាង អ្នក​ដែល​អង្គុយ​នៅ​តុ ឬ​អ្នក​ដែល​បំរើ តើ​មិន​មែន​ជា​អ្នក​ដែល​អង្គុយ​នៅ​តុ​ទេ​ឬ​អី ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នៅ​កណ្តាល​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា ទុក​ដូច​ជា​អ្នក​បំរើ​វិញ”(លូកា ២២:២៧)។ ព្រះ​យេស៊ូវទ្រ​ង់​ជា​ព្រះ ដូច​នេះ ទ្រង់​មិន​គួរ​លាង​ជើង​ឲ្យពួ​កសាវ័ក​ទេ តែទ្រ​ង់​បាន​ស្ម័​គ្រ​ព្រះទ័​យលា​ង​ជើង​ឲ្យពួ​ក​គេ​(យ៉ូហាន ១៣:៥)។ មាន​តែពួក​ខ្ញុំបម្រើ​ទេដែ​លត្រូ​វ​ធ្វើកិច្ចកា​រ​នេះ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​សម្រេច​ព្រះទ័​យ​បម្រើពួ​កគេ​។​  សង្គម​សព្វ​ថ្ងៃ​  តែង​តែជ​ម្រុញ​ឲ្យយើ​ង​ខិ​តខំ​ស្វែងរ​ក​មុខ​មាត់​។ បានជា​យើ​ង​ចង់​មានការ​ងារ​ដែល​មានប្រា​ក​ខែច្រើ​ន និង​មាន​មុខ​តំណែង​ខ្ពស់​ជាង​គេក្នុ​ង​ក្រុម​ហ៊ុន ឬ​អង្គការ ហើយ​ធ្វើ​ជាអ្នកដឹ​កនាំ​កំពូលក្នុ​ងពួ​ក​ជំនុំ​ជាដើម​។ ប៉ុន្តែ ទោះ​យើង​មា​ន​មុខ​តំណែង​អ្វី​ក៏ដោយ ក៏​យើង​អាច​រៀនបម្រើ តាមគំរូ​ព្រះសង្រ្គោះ​នៃ​យើង។ យើងមា​ន​តួនាទី​ខុសៗគ្នា។ ខ្លះ​មាន​នាទី​ជាឪពុក​ម្តាយ ខ្លះមា​ននា​ទី​ជាកូ​ន មិត្ត​ភក្តិ អ្នក​ធ្វើការ អ្នក​ដឹកនំា ឬសិ​ស្ស។ តែ​យើងត្រូវ​សួរខ្លួន​ឯងថា តើយើ​ងកំពុង​ប្រើប្រា​ស់តួនាទី​នោះ ដោយ​អត្តចរិតជាអ្នក​បម្រើឬទេ​? ទោះជួនកា​ល កិច្ច​កា​រដែ​ល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​…

Read article
ក្នុងជំនាន់នីមួយៗ

ឳពុកម្តា​យ​ប្រ​ហែល​ជា​មាន​ការភ្ញាក់​ផ្អើល ពេល​ដែល​កូ​ន​រ​បស់ខ្លួន មិន​យក​តម្រាប់​តាម​គំរូ​នៃសេចក្តី​ជំនឿរ​បស់ខ្លួ​ន។ ទន្ទឹម​នឹងនោះ គេក៏អាច​មាន​ការភ្ញា​ក់ផ្អើលផងដែរ ពេល​ដែល​មនុស្សម្នាក់​បានចម្រើន​វ័យធំ​ឡើង​ក្នុងគ្រួ​សារអ្ន​កមិន​ជឿព្រះ តែ​ក្រោយមក គាត់ក្លា​យ​ជាមនុស្ស​ដែលមា​នជំនឿរឹ​ង​មាំ ចំពោះ​ព្រះគ្រី​ស្ទ។ ក្នុងជំ​នាន់នីមួយៗ មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ ​សុទ្ធ​តែមាន​ជម្រើស។​​ ​សាំ​យ៉ូអែល​ជា​មនុស្ស​សំណប់រ​បស់ព្រះ​ ដែល​បាន​ជ្រើស​តាំង​កូន​ប្រុស​ទាំងពី​រ​គឺ យ៉ូអែល និងអ័ប៊ីយ៉ា ឲ្យ​គ្រប់​គ្រ​ងលើសាសន៍អ៊ី​ស្រាអែល​(១សំាយ៉ូអែល ៨:១-២)។ តែ​​គេ​​មិន​បាន​ដើរ​តាម​គន្លង​របស់​ឪពុក​ទេ គឺ​បាន​ងាក​បែរ​ទៅ​រក​កំរៃ​វិញ ទាំង​ស៊ី​សំណូក ហើយ​បង្វែរ​សេចក្តី​យុត្តិធម៌​ចេញ​ផង(ខ.៣)។ តែ​ជាច្រើ​ន​ឆ្នាំក្រោយ​មក​ យើង​ឃើញថា ​គេក៏បានតែ​ងតាំងលោកហេ​ម៉ាន ដែលជាកូនរ​បស់លោក​​យ៉ូអែល ឲ្យធ្វើ​ជាអ្នកភ្លេង​ ក្នុង​ព្រះវិហារ​ព្រះអ​ម្ចាស់(១របាក្សត្រ ៦:៣១-៣៣)។ លោ​កហេ​ម៉ាន ដែល​ជាចៅ​​​លោក​​សាំយ៉ូអែល និងលោក​​អេសាភ ដែល​ជា​ដៃស្តាំ​របស់គា​ត់​ និងជា​អ្ន​កនិពន្ធ​នៃទំនុកដំកើងជា​ច្រើន​បទ បាន​បម្រើព្រះអម្ចាស់ ដោយ​​ច្រៀង​ច​ម្រៀង​សរសើរ​ដំកើង ដោយ​អំណ​រ​(១៥:១៦-១៧)។ ទោះ​មនុស្ស​ម្នាក់​ហាក់ដូ​ចជាមិនខ្វល់ អំពីសេ​ចក្តីជំនឿរ​បស់ឪ​ពុកម្តាយ​​ខ្លួន​ក៏ដោ​យ ក៏​ព្រះទ្រង់នៅ​តែធ្វើការ ក្នុង​ជីវិ​តរបស់​អ្នក​នោះ។​ ការ​ផ្លាស់​ប្រែអា​ច​កើតមា​ន ក្នុង​ជីវិ​តគា​ត់ ជា​ច្រើនឆ្នាំក្រោ​យមក ពុំនោះ​ទេ គ្រាប់​ពូជ​នៃជំ​នឿ​ នឹង​ដុះឡើ​ង ហើយ​បង្កើ​ត​ផល​ជា​បរិបូរ ក្នុង​ជីវិត​កូន​ចៅជំនាន់​ក្រោ​យរបស់គា​ត់។ ទោះ​បី​ជា​គ្រួសារ​មាន​ស្ថានភា​ព​យ៉ាង​ណាក៏ដោ​យ ក៏យើ​ងនៅតែអាចដឹងថា “ព្រះអ​ម្ចាស់​នៅតែល្អ ហើយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់រ​បស់ទ្រង់ ស្ថិតស្ថេរជាដរាប ភាព​ស្មោះត្រង់​របស់​ទ្រង់…

Read article
ការកែតម្រង់ដោយសុភាព

នៅ​ចុង​ប​ញ្ចប់នៃសន្និ​សីទ​ នៅ​ទីក្រុង​ណៃរ៉ូប៊ី ប្រទេស​កេនយ៉ា ក្រុម​ការងា​រ​របស់ខ្ញុំ ក៏បា​ន​ធ្វើដំណើរ​ពី​មជ្ឈ​មណ្ឌល​សន្និ​សីទ ទៅ​កាន់​ផ្ទះ​សំ​ណាក់ ដើម្បី​រៀប​ចំ​ខ្លួ​ន ចេញ​ដំ​ណើរ​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះវិ​ញ​ នៅ​ពេល​ព្រឹក​ប​ន្ទាប់។ ពេល​យើង​ធ្វើ​​ដំណើរ​ទៅ​ដល់​ផ្ទះសំ​ណាក់ គ្នា​របស់​យើង​ម្នា​ក់បាន​ប្រាប់​យើ​ង​ថា​ នាង​បាន​ភ្លេច​វ៉ាលី​របស់​នាង នៅ​មជ្ឈ​មណ្ឌល​សន្និ​សីទ​ហើយ។ បន្ទាប់​ពី​នាង​​ចេញ​ទៅ​យក​វ៉ាលី​នោះ​វិញ អ្នក​ដឹក​នាំ​ក្រុម​របស់​យើង ដែលតែ​ង​តែមា​នភាព​ម៉ដ្ឋ​ចត់ ក៏​បាន​រិះគន់​នាង​ធ្ង​ន់ៗ​ ប្រាប់​យើង នៅ​ពីក្រោ​យ​ខ្នង​នាង។ នៅ​ពេល​ព្រឹ​កថ្ងៃ​ប​ន្ទាប់ ពេល​យើង​ទៅ​ដល់​អាកាស​យាន្ត​ដ្ឋាន អ្នក​ដឹក​នាំក្រុ​ម​យើង​ក៏បា​នដឹង​ខ្លួ​នថា គាត់​បា​ន​ភ្លេច​ឥវ៉ាន់​របស់គាត់​​​ហើយ​។ គាត់​បានភ្លេ​ចវ៉ាលី និង​លិខិត​ឆ្លង​ដែ​ន នៅផ្ទះសំណាក់ ហើយយើង​ត្រូវ​ចំ​ណាយ​លុយ​កាន់​តែ​ច្រើន​ថែម​ទៀត ដើម្បី​ត្រឡប់ទៅយក​ឥវ៉ាន់​នោះ។ ក្រោយ​មក គាត់​ក៏បាន​សុំទោស ហើយនិយាយ​មក​កាន់​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ថា ថ្ងៃ​ក្រោយ គាត់​ឈប់​រិះគ​ន់​គេធ្ងន់​ៗអញ្ចឹង​ទៀត​ហើ​យ។ ដោយ​សារ​យើង​គ្រប់​គ្នាសុទ្ធ​​តែ​ចេះ​ធ្វើ​ខុស និង​មាន​ភាព​កម្សោយ នោះ​យើង​គួ​រ​តែ​ទ្រាំទ្រ​ ហើយអ​ត់​ទោស​ឲ្យ​​គ្នាទៅ​វិ​ញ​ទៅ​មក ពេល​ដែល​នរណា​ម្នាក់​ធ្វើអ្វី​​ខុស(កូល៉ុស ៣:១៣)។ យើង​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ចេះរិះ​គ​ន់ ដើម្បី​ស្ថាបនា ហើយ “​ប្រដាប់​​កាយ ដោយ​​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត និង​ចិត្ត​អត់ធ្មត់ ទុក​ដូច​ជា​ពួក​អ្នក​រើស​តាំង ដែល​បរិសុទ្ធ ហើយ​ស្ងួនភ្ងា​ដល់​ព្រះ​”(ខ.១២) ពេល​ដែល​យើង​ត្រូវ​កែ​តម្រង់​នរណា​ម្នាក់ យើង​ត្រូវ​កែតម្រង់ដោយចិត្តសប្បុរស និង​ដោយ​ក្តីស្រឡាញ់​។ កាល​បើយើងបានធ្វើ​ដូចនេះ…

Read article
ផ្លូវដ៏អាថ៌កំបាំង

ពេល​កូន​ប្រុ​ស​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​ចូល​រៀន​ភាសា​ចិន ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ពេល​បាន​ឃើញ​ក្រដាសមេរៀន​ជា​ច្រើន ដែល​គាត់​យក​មក​ផ្ទះ នៅ​ថ្ងៃ​ទីមួយ​។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​និយាយ​ភាសាអង់​គ្លេស​ពីកំណើត ខ្ញុំ​ពិបាក​នឹង​យល់ អំពី​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​តួអ​ក្សរ និង​ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ ក្នុងភាសា​ចិន។ ភាសា​នេះ​ហាក់​ដូ​ចជា​មាន​ភាព​ស្មុគ្រ​ស្មាញ​ចំពោះខ្ញុំ​​ណាស់ ពោល​គឺ​ស្ទើរតែ​មិន​អាច​ឲ្យ​ខ្ញុំ​យល់​បា​ន​។ ជួន​កាល ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិបាក​យល់ផ​ង​ដែ​រ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ពិចារ​ណា អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះទ្រង់​ធ្វើកា​រ​។ ខ្ញុំដឹង​ថា​ ទ្រង់បានមានប​ន្ទូល​ថា គំនិត​​ទ្រង់​មិន​​​​ដូច​​គំនិត​​រប​ស់យើង​រាល់​គ្នា​​ទេ ឯ​​ផ្លូ​វ​របស់យើងរាល់​គ្នា​ក៏​មិន​មែន​ជា​ផ្លូវ​របស់​ទ្រង់​ដែរ(អេសាយ ៥៥:៨)។ ប៉ុន្តែ ពេល​ខ្លះ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​​ចង់​ដឹងថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជាព្រះ​​អនុញ្ញាត​ឲ្យការ​នេះ ឬការនោះកើ​តឡើង​។ ព្រះ​បន្ទូល​ដែ​ល​ខ្ញុំ​បា​ន​អាន​ជាទៀងទាត់ និង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ទ្រង់ ដែលគ​ង់​នៅក្នុង​ខ្ញុំ ក៏​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំរកឃើ​ញដំ​ណោះស្រា​យ។ កាលណា​ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​បែប​នេះ​ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ព្យាយាម​បន្ទាប​ខ្លួន​ចុះ ដោយ​ចាំថា​ លោក​យ៉ូប​ក៏មិនបាន​ទទួល​ចម្លើយ សម្រាប់​សំណួរទាំង​អស់ ដែល​គាត់​បា​ន​សួរ​ដោយ​ចិត្ត​ឈឺចាប់​នោះដែ​រ(យ៉ូប ១:៥,៨)។ គាត់​បាន​ព្យាយាម​ស្វែង​យ​ល់ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បានសួរគាត់វិញ​ថា “ឯង​​ដែល​​​ប្រកាន់​​ទោ​ស​ដូច្នេះ តើ​នឹ​ង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ព្រះចេស្តា​រាងចាល​ឬ ឯង​ដែល​បន្ទោស​ដល់​ព្រះ​ដូច្នេះ”(៤០:២)។ លោក​យ៉ូប​ក៏បានឆ្លើយ ទាំងចិត្ត​សោកស្តាយ​ថា “តើ​​នឹង​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​​ទូល​ដល់​ទ្រង់​ដូច​ម្តេច​បាន ទូលបង្គំ​នឹង​ដាក់​ដៃ​ខ្ទប់​មាត់​វិញ”(ខ.៤)។ លោក​យ៉ូប​និយាយអ្វីមិនចេញ នៅចំពោះភាព​ធំ​ឧត្តម្ភ​របស់ព្រះ។ ទោះបីជា​​ពេលខ្លះ​ ផ្លូវ​របស់ព្រះ​ហាក់​ដូច​ជា​អាថ៌​កំបាំង ហើយ​មិន​អាច​យល់​បាន​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅ​តែ​អាច​ដឹ​ងប្រា​កដ​ថា ផ្លូវ​របស់​ទ្រង់​ខ្ពស់​ជាង​ផ្លូវ​របស់​យើង។-Jennifer Benson Schuldt

Read article
សដូចព្រឹល

ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានបើកឡានទៅទទួល​ចៅ​ប្រុសរ​បស់​ខ្ញុំ​ ចេញ​ពីសា​លារៀ​ន។ ពេល​យើង​កំ​ពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូ​វ​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ព្រឹលក៏បា​ន​ចា​ប់​ផ្តើម​ធ្លា​ក់។ ព្រឹល​ដែល​មាន​ពណ៌​សក្បោះ​ដូច​សំឡី បាន​ធ្លាក់​ចុះ​មក​យ៉ា​ងលឿ​ន ឥតឈ​ប់​ឈរ។ ទី​បំផុត ខ្ញុំក៏​​បា​នប​ន្ថយ​ល្បឿន​ឈប់ ​ដោយសា​រ​ការ​ស្ទះច​រាច​រណ៍។ យើង​ក៏បា​ន​មើ​ល​ពីខាង​ក្នុង​ឡា​នរ​បស់​យើង ​ឃើញកា​រ​ផ្លាស់​ប្តូរ​​កើ​តឡើង​នៅខា​ងក្រៅ​។ ផ្ទៃ​ដី​ពណ៌​ក្រម៉ៅ បាន​ប្រែ​ក្លា​យ​ជា​ពណ៌ស​។ ព្រឹល​បាន​លប់​​ជ្រុង​អគារ​ស្រួច​ៗ ហើយ​គ្រប​ដណ្តប់​​ពីលើឡា​នដែ​លនៅ​ក្បែរ​យើ​ង និង​ពីលើ​ដើ​ម​ឈើដែ​ល​យើ​ងបា​ន​ឃើញ​​ផង។ ការ​ធ្លាក់​ព្រឹ​ល​នេះ​​​បាន​រំ​ឭ​ក​ខ្ញុំ អំពី​សេចក្តី​ពិត​ខា​ង​​វិញ្ញាណ។ ព្រះគុណ​រ​បស់​ព្រះ​បា​ន​គ្រប​បាំង​អំពើបាបរ​បស់យើ​ង​ ដូច​ព្រឹល​ដែលបា​ន​គ្រប​ពី​​លើអ្វី​ៗ​ដែ​ល​នៅចំ​ពោះ​មុខ​យើ​ង​។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​គុណ​មិនគ្រា​ន់​តែ​បា​ន​គ្រប​បាំ​ង​អំពើ​បាប​ប៉ុ​ណ្ណោះ​ទេ ​តែថែ​ម​ទាំង​បានលប់​អំពី​បាប​រ​ប​ស់យើ​ង​ទៀត​ផ​ង។ ព្រះ​អម្ចាស់​បា​ន​មាន​បន្ទូល​ទៅកាន់ប្រ​ជាជ​នអ៊ី​ស្រាអែល តាម​រយៈ​ហោរាអេសាយ​ថា “មក​ចុះ យើង​នឹង​ពិភាក្សា​ជា​មួយ​គ្នា ទោះ​បើ​អំពើ​បាប​របស់​ឯង​ដូច​ជា​ពណ៌​ក្រហមទែង​ក៏​ដោយ គង់​តែ​នឹង​បាន​ស​ដូច​ហិមៈ ទោះ​បើ​ក្រហម​ឆ្អៅ​ក៏​ដោយ គង់​តែ​នឹង​បាន​ដូច​ជា​រោម​ចៀម​(ឬព្រឹល)វិញ”(អេសាយ ១:១៨)។ នេះ​ជាព្រះ​ប​ន្ទូល​សន្យារបស់​ព្រះ​អង្គ ពេលដែលកូនរបស់ព្រះអង្គ​មាន​ប​ញ្ហានៃ​អំ​ពើបា​បដ៏​គួ​រឲ្យ​ឈឺ​ចាប់​។ ព្រះអ​ង្គ​ក៏បា​ន​ប្រៀបប្រ​ដូច​ពួក​គេ ទៅ​នឹង​រូប​កាយ​ដែល “មាន​​សុ​ទ្ធ​​តែ​​របួស និង​​ជាំ ហើយ​​ស្នាម​​រំពាត់​​ថ្មី ឥត​​បាន​បិទ​ភ្ជិត ឬ​រុំ ឬ​ចាក់​ប្រេង​ឲ្យ​ធូរ​ស្រាក​ទេ”(ខ.៦)។ ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះ​ទ័​យនឹ​ង​ប្រ​ទាន​ព្រះ​គុណ​ដល់​ពួ​កគេ​ ទោះ​អំពើបា​បរ​បស់​ពួក​គេ​​ប្រែ​ជាអាក្រក់​យ៉ាង​ណាក៏​ដោ​យ។​ ស​ព្វ​ថ្ងៃនេះ​ ក្នុង​នាម​ជា​កូ​នរ​ប​ស់​ព្រះ​អង្គ យើង​ក៏​មាន​កា​រ​ធានា​ដូ​ចពួ​ក​អ៊ីស្រាអែល​ផង​ដែ​រ។​ អំពើ​បា​បធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​យើង​ប្រឡាក់​ប្រឡូ​ក តែពេ​ល​ដែល​យើង​ប្រែចិ​ត្ត ហើយ​លន់​តួ​អំពើបាប​យើង​ ព្រះអ​ង្គប្រ​ទា​នកា​រអ​ត់​ទោ​សបា​ប តាម​​ព្រះ​គុណ​​​ដ៏​​ធ្ងន់​​ក្រៃលែង​នៃ​​ទ្រង់(អេភេសូរ ១:៧)។-Jennifer…

Read article
ដំណើរជីវិតរបស់កញ្ញាយ័រឌីន

កញ្ញា​យ័រឌីន ខាស់ស្ទ័រ(Jordyn Castor) បាន​ពិការ​ភ្នែក​ពី​កំ​ណើត។ ប៉ុន្តែ គាត់នៅ​តែ​អា​ច​រស់​នៅក្នុ​ង​ជីវិត​ដែល​ពេញ​លេញ និង​មាន​ផ្លែ​ផ្កា ទោះបី​ជា​គា​ត់មា​ន​បញ្ហា​នេះក៏​ដោ​យ។​ មាន​ខ្សែភាព​យ​ន្ត​ឯកសា​រ​មួយ ដែ​លមា​នចំ​ណ​ងជើ​ង​ថា តើអ្ន​កអា​ច​មើល​ឃើញ​ដូ​ចខ្ញុំ​ទេ​? ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ឯកសារ​នេះបា​ន​និយាយ​អំពី​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​គាត់។ គាត់​ជា​សិស្ស​ពូកែ នៅសា​លា​រៀន ហើយ​គាត់ចូ​ល​ចិ​ត្តជិះ​ក​ង់ និង​ជិះ​ស្គី​ចុះជ​ម្រាល ដោយមា​នជំ​នួ​យប​ន្តិច​បន្តួ​ចប៉ុ​ណ្ណោះ។ កញ្ញា​យ័រឌីន​បានមា​នប្រ​សាសន៍ អំពី​ភាព​ពិការ​ភ្នែ​ករ​បស់ខ្លួ​ន​ថា​ ​“ខ្ញុំស្ម័គ្រ​ចិត្ត​បន្ត​រ​ស់​នៅ​ជាជ​ន​ពិការ​ភ្នែក។  ខ្ញុំ​យល់ថា​  ព្រះ​បានប​ង្កើត​ម​នុស្ស​យើ​ងម្នា​ក់​ៗ​ម​ក ឲ្យ​មាន​លក្ខ​ណៈខុ​ស​ៗគ្នា​​ដោយមា​ន​​ហេតុ​ផល​រប​ស់​ទ្រង់ … ហើយ​ខ្ញុំយ​ល់​ថា ភាព​ពិការ​ភ្នែក​រ​បស់​ខ្ញុំ ជាផ្នែកមួយ​នៃកិ​ច្ច​ការដែ​ល​ខ្ញុំ​នឹ​ង​ធ្វើ ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ”។ សព្វ​ថ្ងៃនេះ​ គាត់​ជា​និស្សិត​សកលវិ​ទ្យាល័យ ផ្នែក​បច្ចេក​វិទ្យា​កំព្យូទ័រ​។ គាត់​មាន​ក្តីស្រ​មៃ   ចង់​ជួយ​ក្នុង​ការអ​ភិវឌ្ឍន៍​កម្ម​​វិធី​កំព្យូទ័​រ​ថ្មីមួ​យ   ដែល​នឹង​ជួ​យ​​ដ​ល់​ជន​ពិបាក​ភ្នែ​ក​ទាំង​ឡាយ។ តើ​កញ្ញាយ័រ​ឌីន អាចប​ន្ត​មាន​គំ​និត​វិជ្ជ​មាន ចំ​ពោះកា​រ​រស់​នៅ ​ដោយរ​បៀប​ណា​? ក្នុងនា​ម​ជាអ្ន​ក​ដើរ​តា​មព្រះ​គ្រី​ស្ទ​ គាត់​បាន​យល់​ថា ព្រះ​​​គ្រប់​គ្រង​កាលៈទេ​សៈទាំ​ងអ​ស់ នៃ​ជីវិត​របស់​គាត់​។ ការ​នេះបា​ន​នាំ​​ឲ្យ​គាត់​មា​ន​ជំនឿ​ចិ​ត្ត ក្នុង​ការ​ស្វែក​រក​ឱកាស ដែល​អ្នក​ខ្លះ​ប្រហែល​ជា​មិន​ជឿថា​ គាត់​អាច​ធ្វើ​បា​នឡើ​យ។​​ ជា​ការ​ពិ​តណា​ស់ ខ្សែ​ជីវិត​របស់​កញ្ញា​យ័រ​ឌីន បា​នឆ្លុះ​បញ្ចាំ​ង​អំពី​សេចក្តី​ពិត ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ភីលីព ដែលបានចែ​ងថា​ “ខ្ញុំ​អាច​នឹង​ធ្វើ​គ្រប់​ទាំង​អស់​បាន ដោយសារ​ព្រះគ្រីស្ទ​ដែល​ទ្រង់​ចម្រើន​កំឡាំង​ដល់​ខ្ញុំ”(៤:១៣)។ ទោះបី​ជា​យើ​ងមា​ន​ចំណុច​ខ្លាំង ឬ​ខ្សោយ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោ​យ…

Read article
បេសកកម្មស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិដែលបានបាត់

ក្នុង​រឿង​ហូប៊ីត ដែលជា​​ស្នាដៃ​និព​ន្ធរ​បស់​លោក យេ អរ អរ ថូលគេន(J. R. R. Tolkien) ពួក​មនុស្សតឿ​បា​នប្រ​មូល​ផ្តុំ​គ្នាឡើ​ង​ភ្នំ​ ដើម្បី​តតាំ​ង​នឹ​ង​សត្វ​នាគ​ដ៏សា​ហាវ ដែល​មាន​ឈ្មោះស្មោក​(Smaug) ដើម្បី​ដណ្តើម​ម​ក​វិញ នូវ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដែល​ស​ត្វ​នាគ​នោះ​បាន​ប្លន់យក​​។ ទោះបី​​ជាបេសក​កម្ម​នោះ​មាន​គ្រោះថ្នា​ក់ ដ៏គួ​រ​​ឲ្យ​ខ្លាច​យ៉ា​ង​ណា​ក៏​ដោ​យ ក៏​បាលីន​(Balin) ដែល​ជា​មេបញ្ជា​ការ​រង​ បាន​បង្ហាញ​នូវ​កា​រ​ជឿជា​ក់​លើព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​ធ​រិន​(Thorin)បាន​ជា​គា​ត់​និយា​យ​ថា “មានមនុស្ស​ម្នាក់​ដែ​ល​ខ្ញុំ​អា​ច​ដើ​រ​តាម។ មាន​មនុ​ស្សម្នា​ក់​ដែ​ល​ខ្ញុំ​អាច​ហៅ​ថា​ស្តេ​ច”។ ការប្តេ​ជ្ញា​ចិត្ត​ដែល​គាត់មា​ន​ចំពោះ​បេ​សកក​ម្ម​ដ៏​គ្រោះថ្នា​ក់នេះ​ មាន​ភាព​រឹង​មាំ​កា​ន់​តែខ្លាំង ដោយ​សារ​ជំនឿ​ចិ​ត្ត​ដែល​គាត់​មា​ន​ចំពោះ​អ្នក​ដឹ​ក​នាំ​។​ នៅដើ​មដំ​បូ​ង​នៃ​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​រ​បស់​ព្រះ​យេស៊ូ​វ ព្រះ​អង្គ​​បានប្រមូល​ផ្តុំ​មនុស្ស​មួយ​ក្រុ​ម ឲ្យចូ​ល​រួ​ម​ក្នុ​ង​ព្រះរា​ជកិ​ច្ច​នៃ​នគរ​របស់​ព្រះ​អង្គ ដែល​ជា​ការ​រំដោះ​ព្រ​លឹង​វិ​ញ្ញាណ ដែល​ជា​ទ្រព្យ​ដ៏​មាន​​តម្លៃបំផុត ពី​សាតាំ​ងដែល​ជា​ខ្មាំ​ង​សត្រូវ។ ពេល​ព្រះ​អ​ង្គ​ត្រាស​ហៅពួក​គេ ព្រះអ​ង្គ​បា​ន​មាន​ប​ន្ទូ​លថា ​“ចូរ​មក​តា​ម​ខ្ញុំ”(ម៉ាថាយ ៤:១៩)។ សម្រាប់ពួ​ក​គេ ការ​ដើរ​តា​ម​ព្រះ​យេស៊ូវ គឺ​ជា​កា​រផ្លា​ស់​ប្រែ ពី​ការ​នេសាទ​ត្រី ទៅ​ជា​អ្ន​ក​នេសាទ​មនុ​ស្ស ដែល​បាន​បាត់​បង់​ក្នុង​ចំណងនៃអំពើ​បា​ប។ ប៉ុន្តែ ការ​នេសាទ​មនុស្ស​មិន​តែង​តែ​មាន​ភា​ព​ងាយ​ស្រួលជា​និច្ច​ឡើយ ព្រោះ​​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូ​ល​ថា មហា​បេសក​កម្ម​នោះ ​ជាកា​រ​លី​ឈើ​ឆ្កាង​ដើរ​តាម​ព្រះអ​ង្គ​​(មើលម៉ាថាយ ១៦:២៤ ម៉ាកុស ៨:៣៤ លូកា ៩:២៣)។ តើធ្វើ​ដូ​ច​ម្តេ​ចឲ្យ​យើង​នៅ​ជា​ប់ ក្នុង​ច​ម្បាំង​នោះ​ ដើម្បី​ដណ្តើម​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​របស់​ព្រះគ្រី​ស្ទ​មក​វិ​ញ នៅ​ពេល​ដែល​​កិច្ច​ការ​នេះ​ហា​ក់​​ដូ​ចជា​​គួ​រឲ្យខ្លា​ច ឬ​មាន​ការ​ពិ​បាក​ខ្លាំង​នោះ? គឺយើ​ង​ត្រូវ​ផ្តោ​ត​ទៅ​លើ​អ្នកដឹក​នាំរ​ប​ស់​យើង​…

Read article
ការធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុក

បន្ទាប់​ពីវិបត្តិ​សេដ្ឋ​កិច្ច​ពិភព​លោក បាន​កើត​មាន​ក្នុ​ង​ឆ្នាំ១៩​៣២ ផ្សា​ហ៊ុន​បាន​ខិត​ខំ​យ៉ាងលំបាក​លំបិន​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​   ដើម្បីធ្វើ​ឲ្យ​អ្ន​ក​វិនិយោគ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត  ចំពោះ​ផ្សាហ៊ុន​ឡើង​វិញ។​ បន្ទាប់មក ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៥២ លោក​ហារី ម៉ាកូវីត(Harry Markowitz) បាន​ឲ្យ​យោបល​ថា អ្នក​វិនិយោគ​គួរ​តែ​ទិ​ញ​ភាគ​ហ៊ុ​ន ឲ្យបា​នច្រើ​ន​កន្លែង  គឺ​ទិញ​នៅក្រុ​ម​ហ៊ុន​នេះផ​ង​ ក្រុម​ហ៊ុន​នោះ​ផង​។ គាត់​បា​ន​​ប​ង្កើតទ្រឹស្តី សម្រាប់​កា​រជ្រើ​ស​រើ​សភា​គ​ហ៊ុ​ន ដែល​ជួយ​ដ​ល់​អ្ន​ក​វិ​និយោគ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ជាក់​លាក់។ ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៩០  លោកម៉ាកូ​វីត  និងម​នុ​ស្ស​ពី​រ​នា​ក់ទៀ​ត បានទ​ទួល​ពាន​រង្វា​ន់​ណូបែល ក្នុង​ផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្ត​សេ​ដ្ឋកិ​ច្ច សម្រាប់​​ទ្រឹស្តី​របស់​ពួក​​គេ។​ អ្នកដើ​រ​តា​ម​ព្រះយេស៊ូវ​ខ្លះ​ ប្រហែល​ជា​មា​ន​ការ​ភ័យ​​ខ្លាច បន្ទាប់​ពី​មាន​ “ការ​ធ្លាក់ចុះ​យ៉ាង​គំ​ហុ​ក” ក្នុងជីវិត​​ខ្លួ​ន ដោយ​​មិ​​នដឹងថា ត្រូវ​រើស​បំ​ណែក​ដែល​សេស​សល់ ហើយក្រោ​ក​ឈរ​ឡើង​វិញ​ដោយ​របៀប​ណាទេ​ ​គឺមិ​នខុ​ស​ពី​អ្ន​កវិ​និយោគដែ​ល​បាក់​ស្បាត​ទាំង​នោះឡើ​យ។​ យើង​ប្រហែល​ជា​​ប្រើ​ពេល​ដែល​នៅសេ​សសល់ ដើម្បី​រង់ចាំ​ដំ​ណោះស្រា​យដ៏​អ​ស្ចារ្យ​ណាមួ​យ​  ដែ​លអា​ច​ជួ​យ​ឲ្យ​យើង​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើ​រឡើ​ង​វិញ​។ តើយើ​ង​ភ្លេ​ច​ហើយ​ឬថា​   ព្រះ​យេស៊ូវ​បានប្រ​ទាន​នូវ​ដំណោះស្រា​យឲ្យយើ​ង   រួ​ច​ជា​ស្រេចហើយ។ ​ ព្រះ​អង្គបា​នគ្រ​ប​បាំង​ភាព​អា​ម៉ាសយើ​ង ហើយ​បាន​រំដោះ​យើង​ឲ្យមា​ន​សេរីភាព ដើម្បី​ប្រកប​ជា​មួ​យ​ព្រះ និង​បម្រើព្រះ​អ​ង្គ​ជា​រៀង​រា​ល់​ថ្ងៃ​។ ដោយ​សារ​ព្រះ​អ​ង្គបា​ន​លះ​បង់​ព្រះ​ជន្ម  ​ហើយបាន​មាន​ព្រះ​ជន្មរ​ស់​ឡើ​ងវិ​ញ ​ នោះយើ​ង​អា​ច ​ “ក្រោកឡើ​ងវិ​ញ”ជាមួ​យ​ព្រះអង្គ ពេល​យើង​ “ដួល​ចុះ” ព្រោះ “ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ទ័យនឹង​សេចក្តី​សប្បុរស”(មីកា…

Read article
ការភ្លេចដ៏មានពរ

ខ្ញុំ​មាន​ប​ន្ទប់​ធ្វើ​កា​រ​នៅជា​ន់​ក្រោម​ តែជា​ញឹ​ក​ញា​ប់ ខ្ញុំ​ច្រើន​តែ​ឡើង​ទៅ​ជាន់​លើ​ ដើម្បី​យក​របស់របរ​​នៅ​​​។​ គួរ​ឲ្យ​ស្តា​យណា​ស់ ពេល​ខ្ញុំឡើង​ដ​ល់​លើ ខ្ញុំ​​ស្រាប់​តែ​ភ្លេច​ថា ខ្លួន​ឯង​ឡើង​មក​ខា​ង​លើធ្វើអ្វី​ទេ​។ លោក​គេព្រីល រ៉ាវ៉ានស្គី(Gabriel Radvansky) ដែលជា​អ្ន​ក​ស្រាវ​ជ្រាវ មាន​ការ​បកស្រាយមួ​យ អំពី​បាតុភូ​ត​នេះ​។ គាត់លើ​កឡើ​ង​ថា ក្នុង​បាតុ​ភូត​នេះ ច្រក​ទ្វារ​របស់​បន្ទប់​នីមួយ​ៗ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ បានធ្វើ​ជា​ “ព្រំដែន ដែលចែ​កខ័​ណ្ឌ​ព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេ​ង​ៗ​ចេញ​ពីគ្នា”។ បន្ទាប់​ពី​បាន​ធ្វើ​ការ​ពិសោធន៍​នៅ​បីក​ន្លែង​ខុស​គ្នា​ គាត់​​ក៏​បា​ន​​ប​ង្កើត​​ទ្រឹ​ស្តី​មួ​យ ដោយ​សន្និ​ដ្ឋាន​ថា ពេល​យើង​ដើរ​ចូល​តាម​ច្រក​ទ្វារ ខួរ​ក្បា​ល​ក៏បា​ន​ទទួ​ល​សញ្ញា ឲ្យប្រ​មូល​ពត៌មា​នដែ​ល​មាន​ក្នុង​កា​រ​ច​ង​ចាំ​នោះ​ ទៅ​ដាក់​ក្នុ​ង​ថត​នៃ​ការ​ចង​ចាំដា​ច់​ដោយឡែ​ក​ពី​គ្នា។​ តែ​ខ្ញុំមាន​កា​រ​​នឿយ​​ណាយ​ណា​ស់ ពេលដែ​ល​ខ្ញុំ​ចូលដល់ប​ន្ទប់ខា​ង​លើហើយ បែរ​ជាត្រូ​វខំរក​នឹក​ថា​ ខ្លួនឯង​ឡើ​ង​មកខាង​លើដើ​ម្បីអ្វី​។​ ទោះជា​យ៉ា​ងណាក៏​ដោ​យ ការ​ភ្លេច​ច្រើ​ន អាច​ជា​ព្រះព​រ។​ ពេល​ខ្ញុំបិ​ទទ្វា​រ​ប​ន្ទប់ ចូល​គេង​នៅ​ពេ​លយ​ប់ ខ្ញុំ​អាច​គេ​ង​លក់​ស្រួ​ល បើ​សិនជាខ្ញុំ​ភ្លេ​ចរឿ​ង​រ៉ាវ​ដែ​ល​បាន​កើត​ឡើង​ពីពេល​ថ្ងៃ ហើយ​ខ្ញុំ​រាប់​ការ​ភ្លេច​ដូច​នេះ​​ជាព្រះ​​​ព​រ។​ ជាកា​រ​ពិ​ត​ណាស់ ព្រះ​យេស៊ូ​វបា​​​ន​​មាន​ប​ន្ទូល​​ថា ព្រះ​អង្គ​​ជា “ទ្វារ​ចៀ​ម”​(យ៉ូហាន ១០:៧,៩)។ ពេល​​ស​ត្វ​ចៀម​ចូ​ល​​ក្នុ​​ង​​ក្រោ​ល គឺពួក​វាបាន​​ចូល​កន្លែ​ង​​ដែ​ល​មា​​ន​​សុវ​ត្ថិភាព ដែលការ​ពារ​មិ​ន​ឲ្យចោ​រ និង​សត្វសា​ហាវចូ​ល។ សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​ព្រះ អ្នកគង្វា​ល​​ដ៏​​អស្ចារ្យ​នៃ​យើ​ង ជាទ្វា​​រ​ដែ​​ល​ការពារ​យើ​ងឲ្យ​រួច​ពីខ្មាំង​សត្រូវ​ដែល​នៅ​ខា​ងក្រៅ​។ ពេលដែលយើ​ងចូ​ល​ទៅក្នុ​ង​ក្រោល​ចៀម យើងអា​ច “បំភ្លេច”…

Read article