ការបាត់បង់ ការរកឃើញ និងក្តីអំណរ
សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ។ លូកា ១៥:៦ គេបានហៅបុរសចំណាស់ម្នាក់ថា កំពូលអ្នកស្វែងរកចិញ្ចៀន ព្រោះគាត់បានរកឃើញចិញ្ចៀម១៦៧វង់ ដែលគេបានជ្រុះបាត់។ ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំកំពុងដើរលេងជាមួយភរិយាខ្ញុំ ឈ្មោះ ខារី(Cari) នៅលើឆ្នេរសមុទ្រ យើងក៏បានជជែកគ្នាលេងជាមួយបុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់ ដែលកំពុងប្រើប្រាស់ឧបករណ៍រាវរកលោហធាតុដែលកប់បាត់នៅក្នុងដី។ គាត់បានពន្យល់យើងថា ជួនកាល គាត់ឃើញមានឈ្មោះជាប់នៅលើចិញ្ចៀន ហើយគាត់ចូលចិត្តមើលទឹកមុខរបស់ម្ចាស់ចិញ្ចៀនទាំងនោះ ពេលគាត់ប្រគល់ចិញ្ចៀនឲ្យទៅពួកគេ។ គាត់បានបង្ហោះរូបភាពតាមបណ្តាញសង្គម ដើម្បីស្វែងរកម្ចាស់ចិញ្ចៀនដែលបានបាត់ទាំងនោះ។ គាត់បានរកឃើញចិញ្ចៀនដែលគេបានបាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ពេលខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តប្រើឧបករណ៍រាវរកលោហធាតុក្នុងដីផងដែរ មុនគាត់លាយើង គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា “ទាល់តែអ្នកបានរកឃើញរបស់ដែលបានបាត់ ទើបអ្នកដឹងថា អ្នកមានចិត្តសប្បាយរីករាយប៉ុណ្ណា”។ បទគម្ពីរលូកា ជំពូក១៥ បានចែងអំពីការស្វែងរក និងជួយសង្គ្រោះ។ គេបានរិះគន់ព្រះយេស៊ូវ ដោយសារព្រះអង្គយកព្រះទ័យទុកដាក់ ចំពោះមនុស្សដែលសង្គមស្អប់ខ្ពើម(ខ.១-២)។ ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតបទៅពួកគេវិញ ដោយមានបន្ទូលអំពីរឿងប្រៀបប្រដូច៣រឿង អំពីការបាត់បង់ និងការរកឃើញ ដែលមានដូចជារឿងសត្វចៀមបាត់ រឿងកាក់ដែលបានបាត់ និងរឿងកូនពៅវង្វេង។ ពេលដែលអ្នកគង្វាលបានរកឃើញចៀម ដែលគាត់បានបាត់ គាត់ “ក៏លើកព្រនរមក ដោយអំណរ លុះមកដល់ផ្ទះវិញ អ្នកនោះនឹងហៅពួកសំឡាញ់ និងពួកអ្នកជិតខាងមក ប្រាប់ថា សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់…
Read article
