August 2023

You are here:
ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយគ្រប់ពេលវេលា

សូមអាន អេសាយ ៤៦:៤-៧ អើ​អញ​នឹង​បី ហើយ​នឹង​ជួយ​ឯង​ឲ្យ​រួច​ផង​។ អេសាយ ៤៦:៤ បន្ទាប់ពី​ការ​វះ​កាត់​បាន​ទទួល​បរាជ័យ វេជ្ជ​បណ្ឌិត​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន(Joan)ថា គាត់​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​វះ​កាត់​ម្តង​ទៀត ក្នុងរយៈ​ពេល៥សប្តាហ៍​ខាង​មុខ​។ ពេល​វេលា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ ការ​ថប់​បារម្ភ​មាន​ការ​កើន​ឡើង​កាន់តែ​ខ្លាំង​។ អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន និង​ស្វាមី​របស់​គាត់​មាន​វ័យ​ចាស់​ហើយ ហើយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​ក៏​រស់នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គាត់​ទៀត​។ ពួកគេ​ត្រូវ​បើក​បរ​ឡាន​ទៅ​កាន់​ទីក្រុង ដែល​ពួកគេ​មិន​ធ្លាប់​ស្គាល់ ហើយ​ចូល​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ដែល​មាន​ប្រព័ន្ធ​ចុះ​ឈ្មោះ​ដ៏​ស្មុគ​ស្មាញ ហើយ​ពួកគេ​ត្រូវ​ទៅ​ទទួល​ការ​ប្រឹក្សា និង​ការ​ព្យាបាល​ពី​អ្នក​ជំនាញ​ម្នាក់​ទៀត​។ ទោះ​កាលៈទេសៈ​នេះ​ហាក់​ដូច​ជា​ពិបាក​លើស​លប់ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ថែរក្សា​ពួកគេ​។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ពួកគេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឧបករណ៍​ជីភីអេស សម្រាប់​មើល​ផែនទី​ក៏​បាន​ខូច តែ​ពួកគេ​បាន​ទៅ​ដល់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ទាន់​ពេល​វេលា ព្រោះ​ពួកគេ​មាន​ផែនទី​ក្រដាស​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា​។ នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ មាន​គ្រូ​គង្វាល​ម្នាក់​បាន​​មក​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ ហើយ​ក៏​បាន​ជួយ​យក​អសារ​ពួកគេ​នៅពេល​ក្រោយ​ទៀត នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​។ ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ជំនួយ​។ បន្ទាប់ពី​ការ​វះ​កាត់​ហើយ អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន​បាន​ទទួល​ដំណឹង​ល្អ​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ថា ការ​វះ​កាត់​បាន​ទទួល​ជោគជ័យ​។ យើង​មិន​តែងតែ​ទទួល​បាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ឬ​ការ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ឲ្យ​បាន​គ្រប់​ពេល​ឡើយ តែ​ព្រះអង្គ​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​តែងតែ​គង់នៅ​ជិត​មនុស្ស​ដែល​ងាយ​រង​គ្រោះ ទោះ​ពួកគេ​នៅ​ក្មេង មាន​វ័យ​ចាស់ ឬ​មាន​ភាព​ខ្វះ​ចន្លោះ​ខ្លាំង​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ​។ កាល​ប៉ុន្មាន​សតវត្សរ៍​មុន ពេល​ដែល​ការ​រស់នៅ​ជា​ឈ្លើយសឹក​ក្នុង​ចក្រ​ភព​បាប៊ីឡូន បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​កាន់តែ​ខ្លាំង ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បី​ពួក​គេ​តាំង​ពី​ពេល​ពួកគេ​ចាប់​កំណើត ហើយក៏​នៅតែ​បន្ត​ថែរក្សា​ពួកគេ​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​​មាន​បន្ទូល​តាមរយៈ​ហោរា​អេសាយ​ថា “រហូត​ដល់​ឯង​ចាស់​ជរា​ផង អញ​នឹង​បី​ឯង ដរាប​ដល់​ឯង​មាន​សក់ស គឺ​អញ​បាន​បង្កើត…

Read article
ហ៊ានធ្វើការល្អថ្វាយព្រះ

សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៩-១៤ ឯ​មនុស្ស តើមាន​ដំឡៃ​លើស​ជាង​ចៀម​អម្បាល​ម៉ាន​ទៅទៀត​។ ម៉ាថាយ ១២:១២ នៅ​ថ្ងៃ​មួយ សិស្ស​ថ្នាក់ទី៦ម្នាក់ បាន​ឃើញ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​របស់​នាង កំពុង​អារ​ដៃ​ខ្លួនឯង​នឹង​ផ្លែ​ឡាម​។ នាង​បាន​ព្យាយាម​ជួយ​គាត់ ដែល​ជា​ទង្វើ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ ដោយ​យក​ឡាម​ចេញពី​គាត់ ទៅ​បោះ​ចោល​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ គេ​មិន​បាន​សរសើរ​នាង​ទេ តែ​ផ្ទុយទៅវិញ សាលា​ដាក់​ពិន័យ​មិន​ឲ្យ​នាង​ចូល​សាលា​រយៈ​ពេល១០ថ្ងៃ​។ តើ​ហេតុ​អ្វី ព្រោះ​គេ​ឃើញ​នាង​កាន់​ផ្លែ​ឡាម​នោះ ជា​អ្វី​ដែល​គេ​បាន​ហាម​មិន​ឲ្យ​យក​ចូល​សាលា​។ ពេល​គេ​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​នឹង​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ទៀត​ទេ នាង​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា នាង​នឹង​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ទៀត ទោះ​គេ​ពិន័យ​នាង​ក៏ដោយ​។ ក្រោយមក គេ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា តាម​ពិត នាង​កំពុងតែ​ព្យាយាម​ជួយ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​នាង ដូច​នេះ គេ​ក៏​បាន​លប់​ចោល​ការ​ពិន័យ​នោះ​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​អំពី​បញ្ហា​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​ជាមួយ​ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​កំពុង​បំពេញ​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​ជួយ​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​ជាតិ​។ ពួក​ផារិស៊ី​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​ថា ការ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រោស​បុរស​ស្វិតដៃ​ម្នាក់​ឲ្យ​ជា នៅ​ថ្ងៃ​សាបាត គឺជា​ការ​បំពាន​ក្រឹត្យ​វិន័យ​។ ព្រះគ្រីស្ទ​ក៏បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​ជួយ​សង្គ្រោះ​សត្វ​ចៀម​ដែល​កំពុង​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ នៅ​ថ្ងៃ​សាបាត តែ​មនុស្ស​មាន​ដំឡៃ​លើស​ជាង​ចៀម​អម្បាល​ម៉ាន​ទៅទៀត(ម៉ាថាយ ១២:១២)។ ដោយសារ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​ថ្ងៃ​សាបាត ព្រះយេស៊ូវ​អាច​សម្រេច​ថា មាន​ការ​អ្វី​ខ្លះ​ដែលគេ​អាច ឬ​មិន​អាច​ធ្វើ​នៅ​ថ្ងៃ​សាបាត(ខ.៦-៨)។ ព្រះ​អង្គ​ជ្រាប​ថា ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​មុខ​ជា​ខឹង​មិនខាន តែ​ព្រះអង្គ​នៅតែ​ប្រោស​ដៃ​របស់​បុរស​នោះ​ឲ្យ​ជា(ខ.១៣-១៤)។ ជួនកាល អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​អាច​ត្រូវ​គេ​បៀតបៀន ដោយសារ​ពួកគេ​ធ្វើ​កិច្ចការ​អ្វី​ដែល​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះអង្គ តែ​ព្រះអង្គ​នៅតែ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បន្ត​ជួយ​អ្នក​ដទៃ​។…

Read article
ទស្សនៈដែលមានព្រះជាចំណុចកណ្តាល

របៀប​ដែល​យើង​យល់​អំពី​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ ជា​កត្តា​កំណត់​របៀប​ដែល​យើង​រស់នៅ ក្នុង​លោកិយ​នេះ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ដែរ លោកគ្រូ អ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) សូម​ធ្វើការ​បកស្រាយ អំពី​សារៈសំខាន់​ជា​មូលដ្ឋាន នៃ​ការ​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់ ដូចដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​អង្គ​ទ្រង់ ក្នុង​ព្រះបន្ទូល។ អត្ថបទ ជំនឿ​របស់​គ្រីស្ទបរិស័ទ​មាន​ព្រះ​ធ្វើជា​ចំណុច​កណ្តាល។ របៀប​ដែល​មនុស្ស​ម្នាក់​យល់​អំពី​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ ជា​កត្តា​កំណត់​របៀប​ដែល​គាត់​រស់នៅ ពោល​គឺ​លើស​កត្តា​កំណត់​ផ្សេងទៀត។ ការ​ស្គាល់​ព្រះ​ជា​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​សំខាន់​បំផុត សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​យល់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ផ្នែក​នី​មួយៗ​នៃ​ជីវិត​របស់​យើង។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​នៅក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាថ្មី​ថា មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​ព្រះគ្រីស្ទ ជា​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​ក្តី​សង្ឃឹម។ ព្រោះ​មនុស្ស​នោះ​បាន​ឆ្លងកាត់​ការឈឺចាប់ ទុក្ខ​លំបាក និង​អាថ៌កំបាំង​ដ៏​ស្មុគស្មាញ​នៃ​វត្តមាន​របស់​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែនដី ដោយ​មិនបាន​យល់​អំពី​ព្រះ​ដែល​បាន​យកកំណើត​ជា​មនុស្ស។    

Read article
មនុស្សខុសគ្នារួបរួមគ្នា ក្នុងព្រះយេស៊ូវ

សូមអាន កាឡាទី ៣:២៣-២៩ គ្មាន​សាសន៍​យូដា ឬ​សាសន៍​ក្រេក គ្មាន​បាវ​បំរើ ឬ​អ្នក​ជា គ្មាន​ប្រុស និង​ស្រី​ទៀត​ទេ​។ កាឡាទី ៣:២៨ លោក​ហ្វ្រេន​ស៊ីស អ៊ីវ៉ាន(Francis Evans) ជា​អ្នក​វិភាគ​ផ្នែក​មុខ​ជំនួញ ​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​ទៅលើ​អ្នក​លក់​កញ្ចប់​ធានា​រ៉ាប់រង​​១២៥​នាក់ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ដឹង​ថា មាន​កត្តា​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​បាន​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​មាន​ជោគជ័យ​ក្នុង​អាជីព​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ សមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​លក់​មិនមែន​ជា​កត្តា​ចម្បង​ឡើយ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ លោក​អ៊ីវ៉ាន​បាន​រក​ឃើញថា អតិថិជន​ជាច្រើន​ទំនង​​ទិញ​កញ្ចប់​ធានា​រ៉ាប់​រង​ពី​អ្នក​លក់ ដែល​មាន​និន្នាការ​នយោបាយ ការ​អប់រំ និង​សូម្បីតែ​កម្ពស់​ដូច​ពួកគេ​។ អ្នក​ជំនាញ​បាន​បក​ស្រាយ​ថា ពួក​គេ​កំពុងតែ​មាន​ទំនោរ​ទៅ​រក​ការ​ជ្រើសរើស​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ពួកគេ​។ ការ​មាន​ទំនោរ​ដូច​នេះ ក៏​កើត​មាន​ក្នុង​ផ្នែក​ដទៃ​ទៀត នៃ​ជីវិត​យើង​ផង​ដែរ ដោយ​យើង​ច្រើនតែ​រៀប​ការ​ជា​មួយ ឬ​រាប់អាន​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ស្រដៀង​យើង​ច្រើន​។ ការ​មាន​ទំនោរ​ដូច​នេះ​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ តែ​អាច​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ បើ​យើង​មិន​បាន​ពិនិត្យ​មើល​ឲ្យ​បាន​ដិត​ដល់​។ ពីព្រោះ​ពេលណា​យើង​ចង់​រាប់​រកតែ​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​យើង សង្គម​អាច​មាន​ការ​បែក​បាក់ ដោយសារ​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍ និន្នាការ​នយោបាយ និង​វណ្ណៈ​ជាដើម​។ នៅ​សតវត្សន៍ទី១ សាសន៍​យូដា​រាប់​អាន​តែ​សាសន៍​យូដា សាសន៍​ក្រិក​រាប់​អាន​តែ​សាសន៍​ក្រិក ហើយ​អ្នក​មាន និង​អ្នក​ក្រ​មិន​ដែល​រាប់អាន​គ្នា​ទេ​។ តែ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ រ៉ូម ១៦:១-១៦ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រៀបរាប់​ឈ្មោះ សមាជិក​ពួក​ជំនុំ នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម ដែល​រួម​មាន​អ្នក​ស្រី​ព្រីស៊ីល និង​លោក​អ័គីឡា(ជនជាតិ​យូដា) លោក​អេ​ប៉ាយនេត(ជនជាតិ​ក្រិក)…

Read article
ពន្លឺតូចៗរាប់ពាន់ផ្សំចូលគ្នា

សូមអាន អេភេសូរ ៥:៨-២០ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ​។ អេភេសូរ ៥:៨ ជ្រោះ​ជ្រៅ​ឌីសម៉ល ខេនាន ក្នុង​ភាគ​ពាយព្យ​នៃ​រដ្ឋ​អាឡាបាម៉ា បាន​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ជា​ច្រើន ឲ្យ​មក​ទស្សនា​កម្សាន្ត​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ជា​ពិសេស​នៅ​ខែ​ឧសភា និង​ខែ​មិថុនា នៅពេល​ដែល​កូន​របស់​សត្វ​មមុង​ម្យ៉ាង​បាន​ញាស់ ហើយ​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​។ នៅ​ពេលយប់ សត្វ​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ទាំង​នេះ​បាន​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ពណ៌​ខៀវ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ដោយ​ពួកវា​រាប់​ពាន់​ក្បាល​ជួប​ជុំ​គ្នា​បង្កើត​ជា​ពន្លឺ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ពេចពិល​រមិល​មើល​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ឲ្យ​អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​។ គាត់​ពន្យល់​ថា “កាលពី​ដើម​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ងងឹត​ដែរ តែ​ឥឡូវ​នេះ​វិញ បាន​ភ្លឺ​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់ ដូច្នេះ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ”(អេភេសូរ ៥:៨)។ តែ​ជួនកាល យើង​ប្រហែល​ជា​ឆ្ងល់​ថា ពន្លឺ​ដ៏​តូច​របស់​យើង​អាច​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ដោយ​របៀបណា​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ការ​តែ​ម្នាក់ឯង ដើម្បី​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នោះ​ទេ​។ គាត់​បាន​ហៅ​យើង​ថា “មនុស្ស​ភ្លឺ”(ខ.៨) ហើយ​ពន្យល់​ថា យើង​គួរ “នឹង​ទទួល​ចំណែក​កេរ្តិ៍​អាករ ក្នុង​ពួក​បរិសុទ្ធ​នៅ​ទី​ភ្លឺ​ផង”(កូល៉ុស ១:១២)។ ការ​រស់នៅ​ជា​ពន្លឺ​ក្នុង​លោកិយ គឺជា​ការ​រួបរួម​គ្នា ជា​កិច្ចការ​នៃ​រូបកាយ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ និង​កិច្ចការ​របស់​ពួក​ជំនុំ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បក​ស្រាយ​កាន់តែ​ច្បាស់​ អំពី​ការ​រួបរួម​គ្នា​នេះ ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ថ្វាយបង្គំ​រួម​គ្នា ដោយ“និយាយ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយបទ​ទំនុក​ដំកើង ទំនុក​បរិសុទ្ធ នឹង​ចំរៀង​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ”(អេភេសូរ ៥:១៩)។ ពេលណា​យើង​បាក់​ទឹក​ចិត្ត…

Read article
បានរួចផុតពីភាពជាទាសករ

សូមអាន និក្ខមនំ ៦:១-៨ អញ​នឹង​នាំ​ឯង​រាល់​គ្នា​ចេញ​ឲ្យ​រួចពី​បន្ទុក​នៃ​ពួក​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ ហើយ​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​រួចពី​ការ​បំរើ​គេ​។ និក្ខមនំ ៦:៦ មាន​ពេល​មួយ​ចាមីឡា(Jamila) បាន​លាន់​មាត់​ថា “អ្នក​ប្រៀប​ដូចជា​លោក​ម៉ូសេ ដែល​បាន​ដឹកនាំ​យើង​ចេញពី​ភាពជា​ទាសករ”។ ចាមីឡា​បាន​ធ្វើ​ការ​ដូច​ទាសករ​នៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​មួយ​កន្លែង ក្នុង​ប្រទេស​ប៉ាគីស្ថាន​។ នាង និង​ក្រុម​គ្រួសារ​នាង​បាន​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​យ៉ាង​នេះ ដោយសារ​ពួក​គេ​ជំពាក់​លុយ​ម្ចាស់​ឡឥដ្ឋ​ច្រើន​ហួស​ប្រមាណ​។ ពួកគេ​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ប្រាក់​ចំណូល​មួយ​ផ្នែក​ធំ​ដែល​ពួកគេ​រកបាន ដើម្បី​តែ​បង់​ការ​ប្រាក់​ប្រចាំខែ​ប៉ុណ្ណោះ​។ តែ​ក្រោយមក មាន​អង្គ​ការ​មិន​រក​ប្រាក់​ចំណេញ​មួយ​បាន​ជួយ​លោះ​បំណុល​របស់​ពួកគេ​។ ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​ធូរ​ស្បើយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ចាមីឡា​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ដូច​នេះ ពេល​នាង​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​អរគុណ​ចំពោះ​តំណាង​របស់​អង្គការ ដែល​បាន​ជួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​នាង​ឲ្យ​មាន​សេរី​ភាព នាង​ក៏បាន​លើក​ឡើង អំពី​គំរូ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ក្នុង​ការ​ប្រើ​លោក​ម៉ូសេ​ឲ្យ​រំដោះ​រាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ភាពជា​ទាសករ​។ ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ទទួលរង​ការ​កៀបសង្កត់​ពី​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​អស់​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​ហើយ ដោយ​ធ្វើ​ការ​ធ្ងន់ ក្នុង​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​ក្រៃ​លែង​។ ពួកគេ​ក៏​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​សង្រ្គោះ​ពួកគេ(និក្ខមនំ ២:២៣)។ តែ​បន្ទុក​ការងារ​របស់​ពួកគេ​ក៏​កាន់តែ​ធ្ងន់ ដោយ​ស្តេច​ផារ៉ោន​ដែល​ទើប​ឡើង​សោយរាជ្យ​ថ្មី​បាន​បញ្ជា​ពួកគេ មិន​គ្រាន់តែ​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ឲ្យ​ទៅ​រើស​ចំបើង​សម្រាប់​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​ផង​ដែរ(៥:៦-៨)។ ពេល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បន្ត​ស្រែក​សូម​ព្រះអង្គ​រំដោះ​ពួកគេ​ឲ្យ​រួចពី​ការ​សង្កត់សង្កិន​នេះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​សន្យា​ម្តង​ទៀត​ថា នឹង​ធ្វើ​ជា​ព្រះ​ដល់​ពួកគេ(៦:៧)។ ពួកគេ​នឹង​មិន​រស់នៅ​ជា​ទាសករ​ទៀត​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​នឹង​លើក​ព្រះ​ពាហុ ដើម្បី​ប្រោស​លោះ​ពួកគេ(ខ.៦)។ តាម​ការ​បង្គាប់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ លោក​ម៉ូសេ​ក៏បាន​ដឹកនាំ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ចេញពី​ទឹកដី​អេស៊ីព្ទ(មើល​ជំពូក ១៤)។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​នៅតែ​រំដោះ​យើង ដោយ​ព្រះ​ពាហុ​លាត​សន្ធឹង​របស់​ព្រះរាជបុត្រា​ព្រះអង្គ ព្រះ​នាម​យេស៊ូវ នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ព្រះអង្គ​បាន​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​មាន​សេរី​ភាព​រួចផុត…

Read article
ព្រះទ្រង់យល់ដល់អ្នកតូចទាប

“ព្រះ​ដ៏​គង់នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ទ្រង់​ជា​លំនៅ​របស់​ឯង ហើយ​ព្រះពាហុ​ដ៏​នៅ​ជាប់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ក៏​ទ្រ​ឯង”(ចោទិយកថា ៣៣:២៧)។ សព្វថ្ងៃ​នេះ អ្នក​ប្រហែល​កំពុង​ឆ្លងកាត់​ការ​លំបាក ដែល​កំពុងតែ​រៀបចំខ្លួន​អ្នក យ៉ាង​ឈឺចាប់ សម្រាប់​ការបម្រើ​ដ៏​មានតម្លៃ ដល់​ព្រះយេស៊ូវ​ និង​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ។ ពេល​ដែល​មនុស្ស​ម្នាក់​ធ្លាក់ចុះ​ដល់​កំរិត​សូន្យ ដោយចិត្ត​ដែល​គិតថា គ្មាន​សល់​អ្វី​សោះ ឬ​គ្មាន​សង្ឃឹម អ្នកនោះ​អាច​មាន​ព្រះ​ដ៏​ជា​ថ្មដា​អស់​កល្ប​ទ្រ​ពីក្រោម។ ខ្ញុំ​នៅចាំ​ប្រយោគ​ដ៏​មានន័យ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ១៣៨:៦ ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​បាន​អាន​ជាមួយគ្នា ក្នុង​ពេល​ថ្វាយបង្គំ ក្រោយ​អាហារ​ពេលព្រឹក។ គឺ​ប្រយោគ​ដែល​ចែងថា “ដ្បិត​ទោះ​បើ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ខ្ពស់ គង់តែ​ទ្រង់​យល់​ដល់​ពួក​អ្នក​រាបសា​ដែរ”។ អ្នក​មិន​អាច​លិចលង់​យ៉ាង​ជ្រៅ ក្នុង​ភាព​អស់សង្ឃឹម ដល់​ថ្នាក់​ព្រះ​ទ្រង់​មិន​ទត​ឃើញ និង​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​ចំពោះ​អ្នកនោះ​ឡើយ។ តាមពិត ព្រះអង្គ​កំពុង​រង់ចាំ​ទ្រ​អ្នក ពី​ខាងក្រោម។ គឺ​ដូចដែល​លោក​ម៉ូសេ​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា “ព្រះ​ដ៏​គង់នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ទ្រង់​ជា​លំនៅ​របស់​ឯង ហើយ​ព្រះពាហុ​ដ៏​នៅ​ជាប់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​ក៏​ទ្រ​ឯង”(ចោទិយកថា ៣៣:២៧)។ ជា​ការពិត​ណាស់ ព្រះអង្គ​ទត​ឃើញ​អ្នក​ភ័យ​ញ័រ និង​រអិលដួល។ ព្រះអង្គ​អាច (ជា​ញឹកញាប់​ព្រះអង្គ​បាន) ចាប់​អ្នក​ជាប់ មុន​ពេល​អ្នក​ធ្លាក់​ទៅដល់​បាត។ តែ​ពេលនេះ ព្រះអង្គ​មាន​មេ​រៀន​ថ្មីៗ​មួយ​ចំនួន សម្រាប់​បង្រៀន​អ្នក។ អ្នកនិពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ១១៩:៧១ បាន​ពោល​ថា “ការដែល​ទូលបង្គំ​កើតមាន​ទុក្ខ​ព្រួយ នោះ​គឺជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ទូលបង្គំ​ហើយ ដើម្បីឲ្យ​ទូលបង្គំ​បាន​រៀន​យក​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់”។ គាត់​មិន​និយាយ​ថា ការ​កើតមាន​ទុក្ខ​លំបាក ជា​ការ​ងាយស្រួល ឬ​សប្បាយ​នោះ​ទេ។…

Read article
មើលទៅព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីទទួលក្តីអំណរ

គ្រប់​ទាំង​ការដែល​គេ​ធ្វើ​ទាំងប៉ុន្មាន នោះ​សុទ្ធតែ​ធ្វើឲ្យ​តែ​មនុស្ស​មើលឃើញ​ទេ . . . គេ​គាប់ចិត្ត​នឹង​កន្លែង​លេខ១ក្នុង​ការ​ស៊ីលៀង និង​កន្លែង​ដែល​មុខ​គេ​ក្នុង​សាលា​ប្រជុំ ព្រមទាំង​គាប់ចិត្ត​ឲ្យ​មនុស្ស​គំនាប់​ខ្លួន​នៅ​ទីផ្សារ ហើយ​ឲ្យ​គេ​ហៅ​ខ្លួន​ថា លោក​គ្រូ​ៗផង។ ម៉ាថាយ ២៣:៥-៧ ការ​មានចិត្ត​រមាស់​ចង់​ឲ្យ​គេ​គំនាប់​ខ្លួន គឺជា​ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​ចង់​ឲ្យ​គេ​សរសើរ​ខ្លួន។ បើ​យើង​ស្វែង​រក​ការ​សប្បាយ នៅក្នុង​ការ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួនឯង​មាន​ភាព​គ្រប់គ្រាន់ នោះ​យើង​នឹង​មិន​មាន​ការ​ស្កប់ចិត្ត​ឡើយ បើ​គ្មាន​អ្នកដទៃ​មើលឃើញ និង​អបអរ​ភាព​គ្រប់គ្រាន់​របស់​យើង​ទេ​នោះ។ ហេតុនេះ​ហើយ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​រៀបរាប់​អំពី​ពួក​អាចារ្យ និង​ពួក​ផារិស៊ី ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ ២៣:៥ ថា “គ្រប់​ទាំង​ការដែល​គេ​ធ្វើ​ទាំងប៉ុន្មាន នោះ​សុទ្ធតែ​ធ្វើឲ្យ​តែ​មនុស្ស​មើលឃើញ​ទេ”។ តើ​រឿង​នេះ​មិន​ចម្លែក​ទេ​ឬ? តើ​អ្នក​មិន​គិតថា មនុស្ស​ដែល​មាន​ភាព​គ្រប់គ្រាន់​ផ្ទាល់ខ្លួន គួរតែ​មិន​ត្រូវការ​ការ​សរសើរ​ពី​អ្នកដទៃ​ទេ​ឬ? នោះ​ហើយ​ជា​អត្ថន័យ​នៃ “ភាព​គ្រប់គ្រាន់”។ តែ​មាន​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​ថា ការ​មាន​ភាព​គ្រប់គ្រាន់​ផ្ទាល់ខ្លួន មាន​ភាព​ចន្លោះប្រហោង។ ព្រះ​មិនបាន​រចនា​ខ្លួន​យើង​មក ឲ្យ​បំពេញចិត្ត​ខ្លួនឯង ឬ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ខ្លួនឯង​នោះ​ទេ។ យើង​មិន​អាច​ជួយ​ខ្លួនឯង​ឲ្យ​មាន​ភាព​គ្រប់គ្រាន់​ផ្ទាល់ខ្លួន​បាន​ឡើយ។ យើង​មិនមែន​ជា​ព្រះ​ទេ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​យើង​មក ឲ្យ​មាន​រូបភាព​ដូច​ព្រះអង្គ។ ភាព​គ្រប់គ្រាន់​ផ្ទាល់ខ្លួន​មិន​បាន​ធ្វើឲ្យ​យើង “មាន​លក្ខណៈ​ដូច” ព្រះអង្គ​ឡើយ។ ដូចនេះ វិញ្ញាណ​ដែល​ព្យាយាម​ស្វែងរក​ភាព​គ្រប់គ្រាន់ ដោយ​ពឹង​អាង​ខ្លួនឯង គឺ​តែងតែមាន​ភាព​ចន្លោះប្រហោង​ជានិច្ច។ ការស្រេកឃ្លាន​ដែល​មាន​ចន្លោះប្រហោង​នេះ ដែល​ចង់បាន​ការ​សរសើរ​ពី​អ្នកដទៃ ជា​​សញ្ញា​បង្ហាញ​អំពី​បរាជ័យ​នៃ​អំនួត និង​អវត្តមាន​នៃ​ជំនឿ​លើ​ព្រះគុណ​ដ៏​ស្ថិតស្ថេរ​របស់​ព្រះ។…

Read article
ដាក់អាទិភាពឲ្យការចំណាយពេលជាមួយព្រះអង្គ

សូមអាន លូកា ១០:៣៨-៤២ ឯ​ម៉ារា នាង​បាន​រើស​ចំណែក​យ៉ាង​ល្អ ដែល​មិន​ត្រូវ​យក​ចេញពី​នាង​ឡើយ​។​លូកា ១០:៤២ កាលពី​ឆ្នាំ២០០៩ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​ក្រុម នៅ​សកលវិទ្យាល័យ​ស្ទែនហ្វ៊ត​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា ទៅលើ​សិស្ស​ជាង២រយ​នាក់ ក្នុង​ការ​ពិសោធន៍​មួយ ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​កិច្ចការ​មួយ​ទៅ​កិច្ចការ​មួយ និង​ការ​ហ្វឹក​ហាត់​ការ​ចងចាំ​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ​គឺ​ការ​សិក្សា​នេះ​បាន​រក​ឃើញថា ពួក​អ្នក​ដែល​គិតថា ខ្លួនឯង​អាច​ធ្វើ​កិច្ចការ​បាន​ច្រើន​ក្នុង​ពេល​តែមួយ មាន​ពិន្ទុ​ទាប​ជាង​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ការ​កិច្ចការ​ម្តង​មួយៗ​។ អ្នក​ធ្វើ​កិច្ចការ​ច្រើន​ក្នុង​ពេល​តែមួយ​ពិបាក​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅលើ​កិច្ចការ​ដែល​ខ្លួន​កំពុង​ធ្វើ និង​ពិបាក​ស​ម្រឹត​សម្រាំង​ព័ត៌មាន​ដែល​ពួកគេ​បាន​ទទួល​។ ការ​ផ្ដោត​ចិត្ត​ក្នុង​ពេល​ដែល​មាន​ការ​រំខាន អាច​មាន​ការ​ពិបាក សម្រាប់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​។ កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​យាង​ទៅលេង​ផ្ទះ​នាង​ម៉ារា និង​នាង​ម៉ាថា នាង​ម៉ាថា​ក៏បាន​ជាប់​រវល់​ធ្វើ​កិច្ចការ និង​ខ្វល់ខ្វាយ​នឹង​ការ​បម្រើ(លូកា ១០:៤០)។ នាង​ម៉ារា​ដែល​ជា​ប្អូន​ស្រី​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​អង្គុយ​នៅ​ទាប​ព្រះ​បាទ​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​ស្តាប់​ព្រះអង្គ​បង្រៀន ដោយ​ទទួល​បាន​ប្រាជ្ញា និង​សន្តិភាព ដែល​គ្មាន​អ្វី​អាច​ដក​ចេញពី​នាង​បាន(ខ.៣៩-៤២)។ ពេល​នាងម៉ាថា​ទូល​សូម​ព្រះយេស៊ូវ​ឲ្យ​ប្រាប់​នាង​ម៉ារា​ឲ្យ​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា “ម៉ាថា​ៗ​អើយ នាង​ព្រួយ​ចិត្ត​ខំ​ប្រឹង​រៀបចំ​ធ្វើ​អី​ច្រើន​ម៉្លេះ មាន​សេចក្តីតែ១ទេ ដែល​សំរាប់​ត្រូវ​ការ ឯ​ម៉ារា នាង​បាន​រើស​ចំណែក​យ៉ាង​ល្អ ដែល​មិន​ត្រូវ​យក​ចេញពី​នាង​ឡើយ”(ខ.៤១-៤២)។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅលើ​ព្រះអង្គ​។ តែ​យើង​ច្រើនតែ​ទទួល​ការ​រំខាន ពី​កិច្ចការ និង​បញ្ហា​ដែល​យើង​មាន គឺ​មិន​ខុសពី​នាង​ម៉ាថា​ទេ​។ យើង​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះអង្គ ទោះ​យើង​ដឹង​ហើយ​ថា មានតែ​ព្រះអង្គ​ទេ​ដែល​អាច​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ​។ ពេលណា​យើង​ដាក់​អាទិភាព​មក​លើ​ការ​ចំណាយ​ពេល​ជាមួយ​ព្រះអង្គ តាម​រយៈ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​ជញ្ជឹង​គិត​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​យើង​នូវ​ការ​ដឹកនាំ…

Read article
ផ្តល់ឲ្យនូវការជ្រកកោន

សូមអាន នាងរស់ ៣:១-៩ សូម​បណ្តោយ​ផួយ​លោក​មក​ដណ្តប់​ឲ្យ​បាវ​ស្រី​ផង ដ្បិត​លោក​ជា​អ្នក​មាន​ច្បាប់​នឹង​លោះ​បាន​។ នាងរស់ ៣:៩ លោក​ហ្វ៊ីល(Phil) និង​អ្នក​ស្រី​ស៊ែនឌី(Sandy) មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត ពេល​បាន​ស្តាប់​រឿង​របស់​ក្មេង​ដែល​ជា​ជន​ភៀសខ្លួន។ ពួកគេ​ក៏​បាន​បើក​ចំហ​ចិត្ត និង​ចំហ​ទ្វារ​ផ្ទះ​ទទួល​ក្មេង​ទាំង​ពីរ ឲ្យ​ចូល​ស្នាក់​នៅ​ជាមួយ​ពួកគេ​។ បន្ទាប់ពី​ពួកគេ​បាន​ទៅ​ទទួល​ក្មេង​ទាំង​ពីរ​នៅ​អាកាស​យានដ្ឋាន​ហើយ ពួកគេ​ក៏​បាន​បើក​ឡាន​ជួន​ពួក​គេ​មក​ផ្ទះ ដោយ​ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់ និង​ខ្វះ​ទំនុក​ចិត្ត​។ តើ​ពួកគេ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ការ​ស្នាក់​នៅ​ជាមួយ​យើង​ហើយ​ឬ​នៅ? ពួកគេ​មាន​វប្បធម៌ ភាសា ឬ​សាសនា​ខុស​គ្នា តែ​ពួកគេ​បាន​ផ្តល់​កន្លែង​ជ្រកកោន​សម្រាប់​កុមារ​ទាំង​ពីរ​។ នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ លោក​បូអូស​ក៏​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត ចំពោះ​រឿង​របស់​នាងរស់​ផង​ដែរ​។ គាត់​បាន​ឮ​ថា នាង​បាន​ចាក​ចេញពី​ញាតិ​សន្តាន​របស់​នាង ដើម្បី​មើលថែ​នាង​ណាអូមី​ជា​ម្តាយ​ក្មេក ហើយ​ពេល​នាង​រស់​មក​រើស​កួរស្រូវ​ក្នុង​វាល​ស្រែ​របស់​លោក​បូអូស គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះពរ​ឲ្យ​នាង យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “សូម​ព្រះយេហូវ៉ា​ប្រទាន​រង្វាន់​ដល់​នាង ហើយ​ឲ្យ​នាង​បាន​ទទួល​បំណាច់​ដ៏​ពោរ​ពេញ ពី​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ដែល​នាង​បាន​មក​ជ្រក​ក្រោម​ស្លាប​ទ្រង់​ចុះ”(នាងរស់ ២:១២)។ នៅ​យប់​មួយ​នោះ នាងរស់​ក៏​រំខាន​ដំណេក​របស់​លោក​បូអូស ដោយ​រំឭក​គាត់​អំពី​ព្រះពរ​ដែល​គាត់​ទូល​សូម​ឲ្យ​នាង​ពី​ថ្ងៃ​មុន​។ ពេល​គាត់​ភ្ញាក់​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង គាត់​ក៏បាន​សួរ​នាង​ថា “អ្នកណា​នេះ?” នាង​ឆ្លើយ​ថា “ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​រស់ ជា​បាវ​ស្រី​របស់​លោក សូម​បណ្តោយ​ផួយ​លោក​មក​ដណ្តប់​ឲ្យ​បាវ​ស្រី​ផង ដ្បិត​លោក​ជា​អ្នក​មាន​ច្បាប់​នឹង​លោះ​បាន”(៣:៩)។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ដើម​ភាសា​ហេព្រើរ ពាក្យ​ផួយ គឺ​មានន័យ​ដូច​ពាក្យ​ស្លាប​។ លោក​បូអូស​ក៏បាន​ឲ្យ​នាងរស់​ចូល​ជ្រក ក្រោម​ការ​ថែរក្សា​របស់​គាត់ ដោយ​រៀប​ការ​ជាមួយ​នាង…

Read article