May

You are here:

Home
Category "May"

ការត្រាសហៅឲ្យកម្សាន្តចិត្ត

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy David C. McCasland 26/05/2016

សៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា លោកស្រី ខេនីឌី ជាទីគោរពរាប់អាន ជាស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោកចេយ មូលវាននេយ(Jay Mulvaney) និងលោកប៉ូល ដឺ អេនចេនីស(Paul De Angelis) ដែលនៅក្នុងនោះ អ្នកទាំងពីរបានកត់សំគាល់ឃើញថា ក្នុងអំឡុងពេលជាច្រើនសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីលោកប្រធានាធិបតី ចន ខេនេឌី(John Kennedy) ត្រូវគេធ្វើឃាត ភរិយារបស់គាត់ គឺអ្នកស្រីជែកលីន ខេនេឌី(Jacqueline Kennedy) បានទទួលសំបុត្រជិតមួយលានច្បាប់ ពីមនុស្សទូទាំងពិភពលោក។ សំបុត្រខ្លះជាសំបុត្ររបស់ប្រមុខរដ្ឋនៃប្រទេសផ្សេង និងមនុស្សល្បីៗ ព្រមទាំងមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់គាត់។ សំបុត្រខ្លះទៀត ត្រូវបានប្រជាជនសាមញ្ញផ្ញើមក ដោយសរសេរលើខ្នងសំបុត្រថា ជូនចំពោះ“លោកស្រីខេនេឌី នៅវ៉ាស៊ីនតុន” និង “លោកស្រីប្រធានាធិបតី នៃសហរដ្ឋអាមេរិក”។ ពួកគេសុទ្ធតែសរសេរសំបុត្រ បង្ហាញពីទុក្ខព្រួយ និងការអាណិត ចំពោះការបាត់បង់របស់លោកស្រី។ ពេលដែលយើងចង់ជួយរំលែកទុក្ខអ្នកដែលកំពុងមានការឈឺចាប់ យើងចាំបាច់ត្រូវនឹកចាំថា “ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា” គឺជា “ព្រះវរបិតាដ៏មានសេចក្តីមេត្តាករុណា ជាព្រះដ៏កំសាន្តចិត្តគ្រប់ជំពូក”(២កូរិនថូស ១:៣)។ ព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ជាប្រភពនៃសេចក្តីមេត្តាដ៏ស្រទន់ ព្រះបន្ទូលដ៏សប្បុរស និងជំនួយដ៏មានប្រយោជន៍ ដែលនាំមកនូវការលើកទឹកចិត្ត…

Read article

សម្រាកកាយ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Dennis Fisher 25/05/2016

កាលពីពេលកន្លងទៅ ខ្ញុំមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវកាយ។ ខ្ញុំមានការឈឺចាប់ នៅត្រង់ស្នា និងដៃខាងឆ្វេង ហើយមានស្នាមកន្ទួលនៅកំភួនដី និងមេដៃ ដែលឈឺ ពេលខ្ញុំប៉ះវា។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំមានការហត់នឿយជារៀងរាល់ថ្ងៃទៀត។ ទីបំផុត ខ្ញុំក៏បានទៅជួបគ្រូពេទ្យ ហើយក៏បានដឹងថា ខ្ញុំបានកើតរើម។ គ្រូពេទ្យក៏បានឲ្យខ្ញុំញាំថ្នាំប្រឆាំងនឹងមេរោគ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា បីបួនសប្តាហ៍ទៀត ជម្ងឺនេះនឹងជាសះស្បើយហើយ។ ដោយសារតែជម្ងឺនេះ ខ្ញុំត្រូវមានទម្លាប់ថ្មីមួយទៀត គឺត្រូវគេងមួយស្របក់នៅពេលព្រឹក និងនៅពេលរសៀល ដើម្បីឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងធ្វើការ។ ដូចនេះទំរាំតែខ្ញុំជាសះស្បើយ ខ្ញុំត្រូវរៀនឈប់សម្រាកមួយរយៈ។ មានពេលមួយ ព្រះយេស៊ូវបានចាត់ពួកសិស្សរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យចេញបង្រៀនគេ ដោយនូវព្រះនាមព្រះអង្គ។ ពេលនោះ ពួកគេមានចិត្តរំភើប នឹងការអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើណាស់ បានជាពួកគេភ្លេចញាំអាហារ និងសម្រាកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ពេលព្រះអង្គត្រឡប់មកវិញ ព្រះអង្គក៏បានប្រាប់ពួកគេថា “ចូរអ្នករាល់គ្នាមកឯទីស្ងាត់ដោយឡែក នឹងឈប់សម្រាកបន្តិចសិន”(ម៉ាកុស ៦:៣១)។ មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវការការសម្រាក ហើយបើសិនជាយើងធ្វើការយូរពេក ដោយគ្មានការសម្រាកទេ យើងនឹងមានបញ្ហាទាំងខាងរូបកាយ និងខាងផ្លូវអារម្មណ៍។ ហើយយើងក៏មិនអាចបំពេញមុខនាទី តាមការទទួលខុសត្រូវបានល្អឡើយ។ តើព្រះអម្ចាស់កំពុងលើកទឹកចិត្តអ្នក ឲ្យ “ទៅរកកន្លែងស្ងាត់ ដើម្បីសម្រាកមួយរយៈពេលសិនឬទេ”? ជួនកាល ការឈប់សម្រាកពីរបីដង ដើម្បីសម្រាកជាមួយព្រះអង្គ អាចមានការចាំបាច់ចំពោះយើងណាស់។-Dennis…

Read article

ឈ្មោះដែលសក្តិសម

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Bill Crowder 24/05/2016

ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ជាប្រទេសនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលឈ្មោះរបស់ប្រទេសនេះ ជាការរួមផ្សំនៃពាក្យពីរផ្សេងគ្នា ក្នុងភាសាក្រិក ដែលរួមគ្នាមក មានន័យថា “កោះ”។ ការដាក់ឈ្មោះដូចនេះ គឺពិតជាត្រឹមត្រូវ ព្រោះប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ជាប្រជុំកោះ ដែលមានជាង១៧៥០០កោះ នៅក្នុងក្រឡាផ្ទៃជិត ១២០៧ ០០០ គីឡូម៉ែត្រការេ។ ដូចនេះ ឈ្មោះឥណ្ឌូនេស៊ី គឺជាឈ្មោះដែលសក្តិសមនឹងប្រទេសដែនកោះមួយនេះណាស់។ ក្នុងព្រះគម្ពីរ យើងឃើញថា មានមនុស្សជាច្រើន ដែលច្រើនតែត្រូវគេដាក់ឈ្មោះឲ្យ នៅពេលកើត ឬនៅក្រោយពេលកើត ហើយឈ្មោះនោះ បង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណ ឬអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ម្ចាស់ឈ្មោះ។ ឈ្មោះរបស់លោកបាណាបាស ក្នុងព្រះគម្ពីរកិច្ចការ គឺមានន័យថា “អ្នកជំនួយ” ហើយគេសង្កេតឃើញគាត់ ជួយលើកទឹកចិត្តអ្នកដែលគាត់បានជួបជានិច្ច។ ហើយឈ្មោះលោកយ៉ាកុប មានន័យថា “មេបោក” ហើយគេឃើញថា គាត់បានប្រើប្រាស់មនុស្ស និងស្ថានភាព ជាប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ជាច្រើនលើកច្រើនសារ។ ហើយគ្មាននរណា ដែលមានឈ្មោះ ដែលសក្តិសមជាង ព្រះយេស៊ូវឡើយ។ ពេលដែលទេវតានៃព្រះអម្ចាស់ ប្រាប់លោកយ៉ូសែប អំពីព្រះរាជបុត្រាដែលជិតចាប់កំណើត ទេវតាបានមានបន្ទូលថា “នាងនឹងប្រសូតបុត្រា១ ហើយអ្នកត្រូវថ្វាយព្រះនាមថា «យេស៊ូវ» ព្រោះបុត្រនោះនឹងជួយសង្គ្រោះរាស្ត្រទ្រង់…

Read article

លើសពីអ្វីដែលយើងសមនឹងទទួល

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Joe Stowell 23/05/2016

ជួនកាល ពេលដែលគេសួរខ្ញុំថា “តើអ្នកសុខសប្បាយជាទេ?” ខ្ញុំក៏បានឆ្លើយថា “ខ្ញុំសុខសប្បាយ លើសពីអ្វីដែលខ្ញុំសមនឹងទទួល”។ ខ្ញុំចាំថា មានមនុស្សម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំ ដោយបំណងល្អថា ខ្ញុំសមនឹងទទួលច្រើនជាងនេះទៀត។ ខ្ញុំក៏បានតបថា ខ្ញុំជាមនុស្សមានបាប ខ្ញុំសមនឹងទទួលការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ។ យើងងាយនឹងភ្លេចថា យើងមានបាបច្រើនប៉ុណ្ណា។ ការលើកដំកើងខ្លួនឯងជ្រុលពេក អាចធ្វើឲ្យយើងភ្លេចថា យើងបានជំពាក់គុណព្រះអង្គខ្លាំងប៉ុណ្ណា ហើយក៏បណ្តាលឲ្យយើង កាន់តែមិនសូវឲ្យតម្លៃចំពោះការលោះបាបដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់យើង។ យើងត្រូវឆែកពិនិត្យមើលខ្លួនឯង! គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធទំនុកដំកើងបានរំឭកយើងថា ព្រះ“ទ្រង់មិនបានប្រព្រឹត្តនឹងយើង តាមអំពើបាបរបស់យើងទេ ក៏មិនបានសងតាមអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងដែរ”(ទំនុកដំកើង ១០៣:១០)។ ពេលដែលយើងពិចារណា អំពីអំពើបាប ដែលយើងបានធ្វើ ទាស់នឹងព្រះដ៏បរិសុទ្ធ និងយុត្តិធម៌ នោះយើងនឹងដឹងថា អ្វីដែលយើងសក្តិសមនឹងទទួលបំផុតនោះ គឺស្ថាននរក។ ហើយយើងមិនអាចចូលក្នុងនគរស្ថានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែយើងបានទទួលអំណោយ នៃការលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ។ បើសិនជាព្រះទ្រង់មិនបានធ្វើការអ្វី លើសពីការប្រោសលោះយើងទេ នោះអ្វីៗដែលព្រះអង្គបានធ្វើ នៅតែលើសពីអ្វីដែលយើងសក្តិសមនឹងទទួលទៅទៀត។ ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកនិពន្ធទំនុកដំកើងបានមានប្រសាសន៍ថា “ដ្បិតដែលផ្ទៃមេឃខ្ពស់ជាងផែនដីច្រើនប៉ុណ្ណា សេចក្តីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ក៏ធំច្រើនប៉ុណ្ណោះ ចំពោះអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់”(ខ.១១)។ ពេលដែលយើងដឹងថា ខ្លួនឯងជានរណា យើងនឹងពោលឡើងថា “ឱព្រះអគុណអស្ចារ្យ ជាស័ព្ទពិរោះ!” ព្រះអង្គបានប្រទានដល់យើង លើសពីអ្វីដែលយើងសមនឹងទទួលទៅទៀត។-Joe Stowell

Read article

ការស្តាប់អ្នកដទៃនិយាយ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy David C. McCasland 22/05/2016

អ្នកស្រីជយស៍ ហូហ្គេត(Joyce Huggett) បាននិពន្ធសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា ការស្តាប់អ្នកដទៃ។ ក្នុងសៀវភៅនេះ គាត់បានលើកឡើងអំពីសារៈសំខាន់នៃការរៀនស្តាប់ និងឆ្លើយតបយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព ទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាក។ គាត់បានចែកចាយអំពីបទពិសោធន៍ដែលគាត់មាន នៅក្នុងការស្តាប់អ្នកដែលកំពុងតែមានទុក្ខលំបាក ហើយគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា ពួកគេច្រើនតែអរគុណគាត់ សម្រាប់ការគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ គាត់បានសរសេរក្នុងសៀវភៅនោះថា តាមពិត “មានពេលជាច្រើនដង ដែលខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីទេ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែស្តាប់ពួកគេនិយាយប៉ុណ្ណោះ។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានសន្និដ្ឋានថា “ការស្តាប់អ្នកដទៃនិយាយ” ក៏អាចជាវិធីសាស្រ្តដ៏មានប្រសិទ្ធិភាព សម្រាប់ជួយអ្នកដែលមានទុក្ខ។ ពេលលោកយ៉ូបមានទុក្ខជាទម្ងន់ មិត្តសំឡាញ់របស់គាត់ក៏បានជួយគាត់ តាមរបៀបនេះផងដែរ។ ជាការពិតណាស់ ពួកគេបានអង្គុយនៅដី ជាមួយនឹងគាត់អស់៧យប់៧ថ្ងៃ ឥតមានអ្នកណានិយាយទៅគាត់១ម៉ាត់សោះ ដោយឃើញថា “គាត់មានសេចក្តីទុក្ខជាទម្ងន់ណាស់”(២:១៣)។ តែពេលដែលលោកយ៉ូបចាប់ផ្តើមនិយាយ ពួកគេមិនបានស្តាប់គាត់ទេ គឺគិតតែពីខំនិយាយហើយ និយាយទៀត តែនៅតែមិនបានកម្សាន្តចិត្តគាត់ទេ(១៦:២)។ បានជាគាត់ស្រែកឡើងថា “ឱបើមានអ្នកណាមួយស្តាប់ខ្ញុំទៅ!”(៣១:៣៥) ដូចនេះ យើងត្រូវស្តាប់អ្នកដែលមានទុក្ខនិយាយ ដោយគិតក្នុងចិត្តថា “អ្វីដែលសំខាន់ចំពោះអ្នក ក៏សំខាន់ចំពោះខ្ញុំដែរ”។ ជួនកាល អ្នកដែលមានទុក្ខ ចង់បានការប្រឹក្សាយោបលពីអ្នកដទៃ។ ប៉ុន្តែ ជាញឹកញាប់ ពួកគេគ្រាន់តែចង់ឲ្យគេស្តាប់ខ្លួននិយាយ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់។…

Read article

យុថ្កា ពេលមានខ្យល់ព្យុះ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Anne Cetas 21/05/2016

ពេលដែលលោកម៉ាត(Matt) និងអ្នកស្រីយេស៊ីកា(Jessica) ព្យាយាមបើកទូកក្តោងចូលតាមដៃសមុទ្រ នៃរដ្ឋផ្លូរីដា ក្នុងអំឡុងពេលខ្យល់ព្យុះស៊ែនឌី ទូកក្តោងរបស់ពួកគេក៏បានជាប់គឿង។ ពេលដែលមានទឹករលកធំៗបក់បោកមក នៅជុំវិញខ្លួនពួកគេ ពួកគេក៏បានប្រញាប់ទម្លាក់យុថ្កា។ យុថ្កានោះបានជួយទប់ទូកក្តោងឲ្យនៅនឹងមួយកន្លែង ទំរំាតែក្រុមជួយសង្រ្គោះមកដល់។ ពួកគេបាននិយាយថា បើសិនជាពួកគេមិនបានទម្លាក់យុថ្កាទេ ពួកគេមុខជាបាត់បង់ទូកក្តោងនោះមិនខាន។ បើគ្មានយុថ្កានោះទេ ទឹករលកដ៏សាហាវប្រាកដជាបោកទូកផ្ទប់នឹងច្រាំងហើយ។ យ៉ាងណាមិញ យើងត្រូវការយុថ្កា ដែលជួយទប់យើងយ៉ាងមានសុវត្ថិភាព ក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ពេលព្រះត្រាសហៅលោកយ៉ូស្វេ ឲ្យដឹកនាំរាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ បន្ទាប់ពីលោកម៉ូសេបានទទួលមរណៈភាព ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះបន្ទូលសន្យា ជាយុថ្កា ដែលគាត់អាចពឹងផ្អែកបាន ក្នុងពេលមានបញ្ហា។ គឺដូចដែលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលមកគាត់ថា ព្រះអង្គមិនដែលខាននឹងប្រោសគាត់ ក៏មិនដែលបោះបង់ចោលគាត់ឡើយ … ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃគាត់ ទ្រង់គង់ជាមួយនៅកន្លែងណាដែលគាត់ទៅ(យ៉ូស្វេរ ១:៥-៩)។ ព្រះអង្គក៏បានប្រទាន “ក្រឹត្យវិន័យ” សម្រាប់ឲ្យលោកយ៉ូស្វេ និងរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ សិក្សា និងអនុវត្តតាមផងដែរ(ខ.៧-៨)។ ដូចនេះ ព្រះវត្តមានព្រះជាយុថ្កា ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលអាចពឹងផ្អែក ពេលដែលពួកគេជួបឧបស័គ្គជាច្រើន នៅខាងមុខ។ ពេលដែលយើងកំពុងតែមានទុក្ខលំបាក ឬពេលដែលការសង្ស័យកំពុងតែគំរាមកំហែងសេចក្តីជំនឿរបស់យើង តើយើងមានអ្វីជាយុថ្កា? យើងអាចរកឃើញចម្លើយ សម្រាប់សំណួរនេះ ក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូស្វេ ១:៥។ ទោះបីជាយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនមានសេចក្តីជំនឿខ្សោយក៏ដោយ…

Read article

កាលពីព្រេងនាយ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Cindy Hesskasper 20/05/2016

អ្នកខ្លះនិយាយថា ព្រះគម្ពីរគ្រាន់តែជាសៀវភៅរឿងប្រឌិតសម្រាប់កូនក្មេង។ ព្រោះពួកគេមិនជឿថា មានក្មេងប្រុសដែលអាចសម្លាប់យក្ស ឬមានមនុស្សដែលអាចរស់នៅក្នុងពោះត្រីបានបីថ្ងៃ ឬមួយមានលោកណូអេ ដែលអាចសង់ទូកដ៏ធំសម្រាប់ដាក់សត្វដ៏ច្រើនសណ្ឋិកបានទេ។ សូម្បីតែអ្នកកាន់សាសនាខ្លះ បានគិតថា រឿងទាំងនេះគ្រានតែជារឿងដែលពិរោះស្តាប់ សម្រាប់បង្រៀនមនុស្សឲ្យមានសីលធម៌ល្អប៉ុណ្ណោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីរឿងទាំងនោះ ដោយចាត់ទុកជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងពិតៗ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ដ្បិតកាលណាកូនមនុស្សមក នោះនឹងបានដូចជានៅជំនាន់លោកណូអេដែរ ដ្បិតនៅគ្រាមុនទឹកជន់លិច នោះគេកំពុងតែស៊ីផឹក ហើយរៀបការប្តីប្រពន្ធ ដរាបដល់ថ្ងៃដែលលោកណូអេចូលទៅក្នុងទូកធំ គេឥតបានដឹងខ្លួនឡើយ ទាល់តែទឹកជន់ឡើង យកគេទៅទាំងអស់គ្នា នោះដល់កាលណាកូនមនុស្សមក ក៏នឹងមានដូច្នោះដែរ”(ម៉ាថាយ ២៤:៣៧-៣៩)។ ព្រះអង្គនឹងយាងមកវិញ នៅពេលដែលយើងមិនដឹងខ្លួន។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រៀបធៀបការដែលលោកយ៉ូណាស នៅក្នុងពោះត្រីអស់បីថ្ងៃ ទៅនឹងការដែលព្រះអង្គនៅក្នុងផ្នូរអស់បីថ្ងៃ មុនពេលមានព្រះជន្មឡើងវិញ(ម៉ថាយ ១២:៤០)។ ហើយលោកពេត្រុស បានមានប្រសាសន៍អំពីលោកណូអេ និងទឹកជំនន់ ដោយប្រដូចរឿងនោះ ទៅនឹងការដែលព្រះអង្គនឹងយាងមកវិញ នៅពេលអនាគត(២ពេត្រុស ២:៤-៩)។ ព្រះប្រទានព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដែលមានពេញដោយសេចក្តីពិត មិនមែនជារឿងប្រឌិតទេ។ ហើយនៅថ្ងៃមួយ យើងនឹងបានរស់នៅ ដោយអំណរជារៀងរហូត ជាមួយព្រះអង្គ ពេលព្រះអង្គយាងមកវិញ ដើម្បីទទួលកូនព្រះអង្គ ទៅនៅជាមួយព្រះអង្គ។-Cindy Hess Kasper

Read article

ការរំខាន

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Pohfang Chia 19/05/2016

មានពេលមួយខ្ញុំ និងប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ បានទន្ទឹងរង់ចំាពេល ដែលយើងនឹងទៅដើរលេង នៅប្រទេសតៃវ៉ាន់។ យើងបានទិញសំបុត្រយន្តហោះ ហើយបានកក់បន្ទប់សណ្ឋាគារ។ ក្រោយមក នៅសល់ពេលតែ២អាទិត្យទៀតប៉ុណ្ណោះ យើងនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរហើយ ប៉ុន្តែ ប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំត្រូវនៅផ្ទះ នៅប្រទេសសឹង្ហបូរី ព្រោះនាងមានកិច្ចការបន្ទាន់មួយដែលត្រូវធ្វើ។ ពេលនោះ យើងមានការសោកស្តាយណាស់ ដែលផែនការរបស់យើងជួបការរំខានដូចនេះ។ ពេលដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវរួមដំណើរជាមួយព្រះអង្គ ក្នុងបេសកកម្មបន្ទាន់មួយ ការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេក៏មានការរំខានផងដែរ(ម៉ាកុស ៥:២១-៤២)។ កាលនោះ កូនស្រីរបស់លោកយ៉ៃរ៉ុស ដែលជាមេសាលាប្រជុំ ជិតស្លាប់ហើយ។ ព្រះអង្គត្រូវប្រញាប់ធ្វើដំណើរទៅផ្ទះរបស់គាត់។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវស្រាប់តែឈប់ហើយ មានបន្ទូលថា “អ្នកណាពាល់អាវខ្ញុំ”(ខ.៣០)។ ពួកសាវ័កក៏បានទូលព្រះអង្គថា “ទ្រង់ឃើញថាហ្វូងមនុស្សប្រជ្រៀតទ្រង់ដែរ ម្តេចឡើយក៏មានព្រះបន្ទូលថា អ្នកណាពាល់ទ្រង់ដូច្នេះ?”(ខ.៣១)។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបថា បញ្ហានោះជាឱកាសសម្រាប់ជួយស្ត្រីម្នាក់ ដែលកំពុងមានទុក្ខវេទនា។ ជម្ងឺរបស់នាង បានធ្វើឲ្យមានភាពមិនស្អាត តាមក្រឹត្យវិន័យ ហើយមិនអាចចូលរួមក្នុងជីវភាពសហគមន៍ អស់រយៈពេល១២ឆ្នាំហើយ!(មើលលេវីវិន័យ ១៥:២៥-២៧) ពេលដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលជាមួយស្ត្រីនេះ កូនស្រីរបស់លោកយ៉ៃរ៉ុសក៏បានស្លាប់។ ព្រះអង្គមិនបានយឺតពេល ក្នុងការសង្រ្គោះជីវិតកូនស្រីរបស់គាត់ឡើយ ព្រោះក្រោយមក ព្រះអង្គបានប្រោសនាងឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូចនេះ ការពន្យាពេលនេះ បានអនុញ្ញាតឲ្យលោកយ៉ៃរ៉ុសមានការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅ អំពីព្រះយេស៊ូវ និងអំណាចចេស្តាព្រះអង្គ…

Read article

កិច្ចការដែលត្រូវធ្វើមុនពេលស្លាប់

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy David C. McCasland 18/05/2016

ថ្មីៗនេះ មិត្តភ័ក្តរបស់ខ្ញុំម្នាក់បានសម្រេចកិច្ចការមួយ ក្នុងចំណោមកិច្ចការជាច្រើន ដែលគាត់ចង់ធ្វើមុនពេលគាត់ស្លាប់។ គឺគាត់បាននាំប្អូនស្រីរបស់គាត់ទៅដើរលេងនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ គាត់បានធ្វើដំណើរទៅទីនោះ ជាច្រើនដងហើយ តែប្អូនស្រីគាត់មិនដែលបានទៅទេ។ ខ្ញុំស្ញើចសរសើរគាត់ ចំពោះការដែលគាត់មិនមានចិត្តអាត្មានិយម ដោយបានរាប់បញ្ចូលការនេះ ជាគោលដៅមួយក្នុងចំណោមគោលដៅជាច្រើន ដែលគាត់ចង់សម្រចមុនពេលគាត់លាចាកលោក។ រឿងនេះ បាននាំឲ្យខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំមានក្តីស្រមៃ និងគោលដៅណាខ្លះ ដែលបានផ្តោតទៅលើប្រយោជន៍របស់អ្នកដទៃ ជាជាងគិតតែប្រយោជន៍ខ្លួនឯង។ បទគម្ពីរ រ៉ូម ១២:៦-២១ បានចែងអំពីអំណោយទានដែលព្រះប្រទានមកយើង ដែលជាអវយវៈនៃរូបកាយព្រះគ្រីស្ទ និងអំពីរបៀបដែលយើងគួរប្រើអំណោយទាំងនោះ ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ អំណោយទានទាំងអស់នោះ សុទ្ធតែផ្តោតទៅខាងក្រៅ។ ឧទាហរណ៍ ការបង្រៀនមិនមែនសម្រាប់បំពេញចិត្តគ្រូបង្រៀនទេ តែសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ។ ហើយអំណោយទានដទៃទៀត ដែលមានចែងក្នុងខ.៦ ដល់ ខ.៨ ក៏សម្រាប់ប្រយោជន៍អ្នកដទៃផងដែរ។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយសង្ខេប អំពីការគិតពីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ ដោយជំរុញយើង ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាជាបងជាប្អូន ទាំងមានចិត្តប្តូរផ្តាច់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយឲ្យគោរពអ្នកដទៃឲ្យលើសខ្លួនឯង(ខ.១០)។ សាវ័កប៉ុលបានអនុវត្តតាមការបង្រៀននេះ ធ្វើជាគំរូ ដោយរាប់បញ្ចូលអ្នកដទៃក្នុងការងាររបស់គាត់ ហើយបានប្រើជីវិតគាត់ជាទន់ សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទជំនាន់ក្រោយ។ គាត់បានប្រព្រឹត្ត ដោយចិត្តសប្បុរស ដោយភាពចៅរ៉ាវ ការអត់ទោស និងការអាណិត ដល់អ្នកដទៃ។ ដូចនេះ គោលដៅ…

Read article

នៅផ្ទៃខាងលើ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacyBy Philip Yancey 17/05/2016

មនុស្សលោកកំពុងឈរជើងម្ខាងនៅលើភាពពិតដែលមើលឃើញ ដែលជាពិភពធម្មជាតិ ហើយម្ខាងទៀតឈរនៅលើភាពពិតដែលមើលមិនឃើញ ដែលជាពិភពអធិធម្មជាតិ។ ខ្ញុំបានគិតអំពីពិភពទាំងពីរនេះ ពេលដែលខ្ញុំជិះទូក ទៅមើលត្រីបាឡែន នៅក្បែរឆ្នេរសមុទ្រនៃប្រទេសញូហ្សៀឡិន។ សត្វត្រីបាឡែនបណ្តែតខ្លួនសម្រាក នៅលើផ្ទៃទឹកមួយរយៈពេល បន្ទាប់មកក៏ដកយកខ្យល់ដង្ហើមពីរបីដង។ ការដកដង្ហើមរបស់វា មានការបាញ់ទឹកសាចទៅលើ គឺពិតជាគួរឲ្យចង់គយគន់ណាស់ បន្ទាប់មក វាក៏បានជ្រមុជក្បាលចុះទៅរកទឹកជ្រៅ ដែលមានជម្រៅជាង១គីឡូម៉ែត្រកន្លះ ដើម្បីស៊ីសត្វមឹកជាអាហារ។ ទោះបីជាវាមានជម្រកដ៏ល្អ ក្នុងទឹកជ្រៅ ដែលមានរុក្ខជាតិ និងសត្វសមុទ្រជាច្រើនក៏ដោយ ក៏វាត្រូវតែឡើងមកផ្ទៃទឹកខាងលើ ដើម្បីដកយកខ្យល់ដង្ហើម ពុំនោះទេវានឹងស្លាប់ជាមិនខាន។ ទោះបីជាវាមិនសូវដឹងអំពីពិភពលោក ដែលនៅខាងលើផ្ទៃទឹកក៏ដោយ ក៏វានៅតែត្រូវការការទាក់ទងដ៏សំខាន់ នឹងពិភពខាងក្រៅនោះ ដើម្បីមានជីវិតរស់នៅ។ ជួនកាល ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងមិនខុសពីសត្វត្រីបាឡែនទេ គឺខ្ញុំត្រូវឡើងទៅរកខ្យល់ខាងវិញ្ញាណជាទៀងទាត់ ដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែ គ្មានការបែងចែកដាច់ស្រេច រវាងពិភពធម្មជាតិ និងពិភពអធិធម្មជាតិឡើយ។ យើងសព្វថ្ងៃកំពុងរស់នៅ ក្នុងពិភពលោក ដែលយើងមិនអាចជៀសផុតពីពិភពទាំងពីរបានឡើយ។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ខ្ញុំអធិស្ឋាន ថ្វាយបង្គំព្រះ បង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ដល់អ្នកជម្ងឺ អ្នកទាល់ក្រ និងអ្នកដែលជាប់ឃុំ ដែលនេះជាកិច្ចការ ដែលទាក់ទងនឹងពិភពអធិធម្មជាតិផង និងពិភពធម្មជាតិផង។ ព្រះដែលបានបង្កើតពិភពលោក ដែលយើងអាចមើលឃើញ បានទ្រទ្រង់ពិភពលោកយ៉ាងសកម្ម…

Read article

May

នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ - Daily Manna

Useful links

Contact info

[email protected]

Newsletter signup