2023

You are here:
យើងមានតម្លៃចំពោះព្រះអង្គ

អេសាយ ៤៣:១-៧ ឯង​មាន​ដំឡៃ​វិសេស​នៅ​ភ្នែក​អញ ក៏​គួរ​លើក​ដំកើង ហើយ​ជាទី​ស្រឡាញ់​ដល់​អញ​ផង​។ អេសាយ ៤៣:៤ កាលពី​ក្មេង ឪពុក​របស់​លោក​មិង(Ming) មាន​អត្ត​ចរិក​កោង​កាច ហើយ​ខ្វះ​ភាព​ស្និទ្ធ​ស្នាល​។ សូម្បីតែ​នៅពេល​ដែល​លោក​មិង​មាន​ជំងឺ ហើយ​ត្រូវ​ទៅ​ជួប​ពេទ្យ​កុមារ ឪពុក​គាត់​បាន​រអ៊ូ​រទាំ​ថា គាត់​ជា​មនុស្ស​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​។ មាន​ពេល​មួយ គាត់​បានឮ​ឪពុក​ម្តាយ​គាត់​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា ហើយក៏​បាន​ដឹង​ថា ឪពុក​គាត់​ថែម​ទាំង​ឲ្យ​ម្តាយ​គាត់​រំលូត​គាត់​ចោល​ទៀត​ផង​។ គាត់​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​មាន​អារម្មណ៍​ថា គាត់​ជា​កូន​ដែលគេ​មិន​ចង់​មាន ហើយ​បន្ត​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​នេះ​ទៀត រហូត​ដល់​ពេល​គាត់​ពេញវ័យ​។ ពេល​គាត់​ក្លាយ​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ គាត់​មាន​ការ​ពិបាក​នៅ​ក្នុង​ការ​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះវរបិតា​របស់​គាត់ ទោះ​គាត់​បាន​ទទួល​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះអម្ចាស់ និង​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​នៃ​ជីវិត​គាត់​ហើយ​ក្តី​។ បើ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​លោក​មិង​ដែរ ដោយសារ​យើង​មិន​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​ថា ឪពុក​ខាង​សាច់​ឈាម​ស្រ​ឡាញ់​យើង យើង​នឹង​មាន​ការ​សង្ស័យ​ស្រដៀង​គាត់​ផង​ដែរ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​។ យើង​ប្រហែល​ឆ្ងល់​ថា តើ​ខ្ញុំ​ជា​បន្ទុក​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឬ? តើ​ព្រះអង្គ​ខ្វល់​អំពី​ខ្ញុំ​ទេ? ឪពុក​នៅ​ផែនដី​របស់​យើង​ប្រហែល​មិន​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​យើង ហើយ​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​យើង តែ​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើង​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ បាន​យាង​មក​ក្បែរ​យើង ហើយ​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​យើង(អេសាយ ៤៣:៤)។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ជំពូក៤៣ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​មក​កាន់​យើង ក្នុង​នាម​ជា​ព្រះអាទិករ និង​ព្រះវរបិតា​។ បើ​អ្នក​ឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​អ្នក​រស់នៅ ក្រោម​ការ​ថែរក្សា ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​គ្រួសារ​ព្រះអង្គ សូម​ស្តាប់​ព្រះបន្ទូល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​មាន​មក​កាន់​រាស្រ្ត​ព្រះ​អង្គ​ថា “ចូរ​នាំ​អស់​ទាំង​កូន​ប្រុស​របស់​អញ​មក​ពី​ទី​ឆ្ងាយ ហើយ​ពួក​កូន​ស្រី​អញ​មកពី​ចុង​ផែនដី​ចុះ”(ខ.៦)។…

Read article
ក្តីអំណរដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន

សុភាសិត ១៧:១២-២២ ចិត្ត​ដែល​សប្បាយ​ជា​ថ្នាំ​យ៉ាង​វិសេស តែ​វិញ្ញាណ​បាក់​បែក​រមែង​ឲ្យ​ឆ្អឹង​រីង​ស្ងួត​ទៅ​។ សុភាសិត ១៧:២២ រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ដែល​កូនៗ​របស់​អ្នក​ស្រី​ខូលីន(Colleen)ត្រូវ​ទៅរៀន គាត់​តែងតែ​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​ឈុត ឬ​ពាក់​ម៉ាស​ខុសៗ​គ្នា ដើម្បី​ទៅ​ទទួល​កូនៗ​របស់​គាត់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​ចេញ​ពី​រថ​យន្ត​ដឹក​សិស្ស រៀង​រាល់​ពេល​រសៀល​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ៣ឆ្នាំ​ហើយ ហើយ​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ ដល់​គ្រប់​គ្នា​នៅ​ក្នុង​រថយន្ត​ដឹក​សិស្ស រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​អ្នក​បើកបរ​ផង​ដែរ​។ អ្នក​បើកបរ​បាន​និយាយ​ថា “អ្នក​ស្រី​ខូលីន​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ដល់​ក្មេងៗ​នៅ​លើ​ឡាន​។ ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់​។ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​អ្វី​ដែល​គាត់​កំពុង​ធ្វើ”។ កូនៗ​របស់​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ក៏​យល់​ឃើញ​ដូច​នេះ​ដែរ​។ រឿង​នេះ​បាន​ចាប់​ផ្តើម នៅពេល​ដែល​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ចាប់​ផ្តើម​ទទួល​ចិញ្ចឹម​ក្មេង​កំព្រា​។ គាត់​ដឹង​ថា ពួកគេ​មាន​ការ​ពិបាក​យ៉ាងណា ពេល​ដែល​ពួកគេ​បាន​បាត់បង់​ឪពុក​ម្តាយ ហើយ​ត្រូវ​ទៅរៀន​នៅ​សាលា​រៀន​ថ្មី ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​ឈុត ដើម្បី​ស្វាគមន៍​ពួកគេ​ជា​ប្រចាំ​។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ​បាន៣ថ្ងៃ​ហើយ ក្មេងៗ​មិន​ចង់​ឲ្យ​គាត់​ឈប់​ទេ​។ ដូច​នេះ អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ក៏បាន​បន្ត​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ទៀត​។ ការ​ធ្វើ​ដូច​នេះ តម្រូវ​ឲ្យ​គាត់​លះបង់​ពេល​វេលា និង​ប្រាក់កាស​ជា​ច្រើន នៅ​ហាង​លក់​ខោអាវ​ឈុត​។ គឺ​ដូច​ដែល​អ្នក​ស្រី មេរេឌីត ធ័រហា(Meredith TerHaar)ជា​អ្នក​កាសែត​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ការ​ធ្វើ​ដូច​នេះ​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ ដែល​ជា​លទ្ធផល​មិន​អាច​កាត់​ថ្លៃ​បាន​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​យោបល់​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា ដែល​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​កត់ទុក​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ថា “ចិត្ត​ដែល​សប្បាយ​ជា​ថ្នាំ​យ៉ាង​វិសេស តែ​វិញ្ញាណ​បាក់​បែក​រមែង​ឲ្យ​ឆ្អឹង​រីង​ស្ងួត​ទៅ”(សុភាសិត ១៧:២២)។ តែ​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​ដល់​កូនៗ​របស់​គាត់(ទាំង​កូន​បង្កើត និង​កូន​ចិញ្ចឹម) ដោយ​សង្ឃឹមថា ពួកគេ​នឹង​បាន​រួច​ផុត​ពី​វិញ្ញាណ​ដែល​ប្រេះ​បែក​។…

Read article
ស្វែងរកកម្លាំងក្នុងព្រះអម្ចាស់

២កូរិនថូស ១២:២-១០ គុណ​របស់​អញ​ល្មម​ដល់​ឯង​ហើយ ដ្បិត​កំឡាំង​អញ​បាន​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​សេចក្តី​កំសោយ​។ ២កូរិនថូស ១២:៩ លោក​ក្រេងជ័រ មែកខូយ(Grainger McKoy) គឺជា​សិល្បករ ដែល​បាន​សិក្សា និង​សូន​រូប​សត្វ​ស្លាប ដោយ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​សម្រស់ ភាព​ងាយ​រង​គ្រោះ និង​ចំណុចខ្លាំង​របស់​ពួកវា ក្នុង​រូប​ចម្លាក់​របស់​គាត់​។ ស្នាដៃ​សិល្បៈ​របស់​គាត់​មួយ ក្នុង​ចំណោម​នោះ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ​។ វា​ជា​រូប​ចម្លាក់​ស្លាប​ខាង​ស្តាំ​របស់​សត្វ​ទា​ព្រៃ ដែល​លាត​សន្ធឹង​ឡើង​ទៅលើ​។ នៅ​ក្រោម​រូប​ចម្លាក់​នោះ មាន​ផ្លាក​មួយ ដែល​មាន​ការ​ពិពណ៌នា​ថា ពេល​ដែល​សត្វ​បក្សី​លើក​ស្លាប​ទៅលើ “ជា​ពេល​ដែល​វា​មាន​ចំណុច​ខ្សោយ​បំផុត ក្នុង​ការហោះហើរ តែ​ក៏​ជា​ពេល​ដែល​វា​ប្រមូល​ផ្តុំ​កម្លាំង​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត”។ នៅ​លើ​ផ្លាក​​នោះ លោក​ក្រេងជ័រ​ក៏​បាន​ដាក់​ខ​គម្ពីរ ដែល​ចែងថា “គុណ​របស់​អញ​ល្មម​ដល់​ឯង​ហើយ ដ្បិត​កំឡាំង​អញ​បាន​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​សេចក្តី​កំសោយ”(២កូរិនថូស ១២:៩)។ ខ​គម្ពីរ​នេះ​ជា​ពាក្យ​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​។ នៅពេល​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិបាក​ខ្លាំង ដោយសារ​ទុក្ខ​លំបាក​ផ្ទាល់​ខ្លួន គាត់​ក៏​បាន​ទូល​សូម​ឲ្យ​ព្រះអម្ចាស់​ដក​បញ្ហា​នោះ​ចេញ ដែល​ជា​បន្លា​ក្នុង​សាច់​គាត់(ខ.៧)។ ទុក្ខ​លំបាក​នោះ​អាច​ជា​ជំងឺ​ក្នុង​រូបកាយ​របស់​គាត់ ឬ​ការ​ប្រឆាំង​ខាង​វិញ្ញាណ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ទូល​សូម​ព្រះអម្ចាស់​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ឲ្យ​ដក​ទុក្ខ​លំបាក​គាត់​ចេញ គឺ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​ក្នុង​សួន​ច្បារ​​គែតសេម៉ានី នៅ​យប់​មុន​ពេល​ព្រះអង្គ​សុគត​នៅ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​ធានា​គាត់​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​កម្លាំង​ដែល​គាត់​ត្រូវ​ការ​ហើយ​។ តាមរយៈ​រឿង​នេះ សាវ័ក​ប៉ុល​រៀន​បាន​ថា “កាលណា​ខ្ញុំ​ខ្សោយ នោះ​ខ្ញុំ​មាន​កំឡាំង​យ៉ាង​ចំណាន​វិញ”(២កូរិនថូស…

Read article
ប្រឈមមុខដោះស្រាយដោយក្តីស្រឡាញ់

លោកុប្បត្តិ ៤:១-១២ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​សួរ​កាអ៊ីន​ថា ឯង​ខឹង​ធ្វើ​អី ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ឯង​ធ្វើ​ទឹក​មុខ​ក្រញូវ​ដូច្នេះ? លោកុប្បត្ដិ ៤:៦ បង​ប្អូន​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​ម្នាក់​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ជា​ច្រើន​បាន​ល្អ តែ​គាត់​មាន​បញ្ហា​មួយ​។ គ្រប់​គ្នា​សុទ្ធតែ​ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ​។ តែ​ដោយសារ​គាត់​បាន​សម្រេច​បាន​ជោគជ័យ ក្នុង​កិច្ច​ការ​ភាគ​ច្រើន យ៉ាង​មាន​ប្រសិទ្ធភាព គេ​មិន​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​បញ្ហា​នៃ​ភាព​ឆេវឆាវ​របស់​គាត់ ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​ទេ​។ គេ​ក៏​មិន​ដែល​បាន​ប្រឈម​មុខ​ជួយ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​កំហឹង​របស់​គាត់​ដែរ។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ បញ្ហា​នេះ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ទទួលរង​ការ​ឈឺ​ចាប់ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នោះ​។ ហើយ​នៅ​ទី​បញ្ចប់ វា​បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​បាត់បង់​អាជីព​របស់​គាត់ ដោយ​មិន​បាន​ព្រៀង​ទុក​។ ខ្ញុំ​គួរតែ​បាន​ជួយ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ជា​មួយ​គាត់ ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់ តាំងពី​យូរ​មក​ហើយ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ លោកុប្បត្តិ ជំពូក៤ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​ការ​បក​ស្រាយ​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ អំពី​ការ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នៃ​អំពើបាប​របស់​នរណា​ម្នាក់ ដោយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​។ លោក​កាអ៊ីន​មាន​បញ្ហា​កំហឹង​ដែល​នាំ​ទៅ​រក​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ធ្ងន់ធ្ងរ​។ ក្នុង​នាម​គាត់​ជា​កសិករ គាត់​បាន​យក​ផល​ដំណាំ​របស់​គាត់​មក​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់(ខ.៣)។ តែ​ព្រះអង្គ​មិន​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចំពោះ​ដង្វាយ​កាអ៊ីន​ទេ នោះ​កាអ៊ីន​ក៏​ក្តៅ​ក្រហាយ ហើយ​ឡើង​ទឹក​មុខ​ក្រញូវ(ខ.៥)។ ដូច​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ដោយ​សួរ​គាត់​ថា “ឯង​ខឹង​ធ្វើ​អ្វី?”(ខ.៦)។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រាប់​លោក​កាអ៊ីន​ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ពី​បាប​របស់​គាត់ ហើយ​ដេញ​តាម​ការ​អ្វី​ដែល​ល្អ និង​ត្រឹម​ត្រូវ​វិញ​។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ លោក​កាអ៊ីន​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ហើយក៏​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត(ខ.៨)។ យើង​មិន​អាច​បង្ខំ​នរណា​ម្នាក់ ឲ្យ​ងាក​ចេញពី​អំពើបាប តែ​យើង​អាច​ជួយ​ប្រឈម​មុខ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​គាត់ ដោយ​ក្តី​អាណិត​។ យើង​អាច “និយាយ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ពិត…

Read article
ការធ្វើដំណើរដែលមានតម្លៃបំផុត

អេភេសូរ ១:៣-១៤ ដោយ​ទ្រង់​បាន​តម្រូវ​យើង​ទុកជា​មុន តាម​ដំរិះ​សំរេច​របស់​ព្រះ …បាន​សំរាប់​នឹង​សរសើរ​ដល់​សិរី​ល្អ​ទ្រង់​។ អេភេសូរ ១:១១-១២ មាន​ពេល​មួយ​យុវនារី​ម្នាក់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “ជំនឿ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​ណាស់ ខ្ញុំ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ទេ​។ ខ្ញុំ​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​ការ​ដើរ​ផ្សង​ព្រេង​ជាង​។ ព្រោះ​ការ​រស់នៅ​ដូច​នេះ ទើប​មាន​តម្លៃ”។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​សោក​ស្តាយ ពេល​បាន​ដឹង​ថា នាង​មិន​ចង់​ស្គាល់​ក្តី​អំណរ និង​ភាព​រំភើប​រីករាយ​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​កើត​ចេញពី​ការ​ប្រកប​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ដែល​ល្អ​លើស​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ផ្សេង​ទៀត​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ចែក​ចាយ​ដល់​គាត់ អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​អំណរ និង​អំពី​ជីវិត​ពិត ដែល​នាង​អាច​រក​ឃើញ​ក្នុង​ព្រះអង្គ​។ ពាក្យ​សម្តី​តែ​ម្យ៉ាង មិន​មាន​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ខាង​វិញ្ញាណ នៅ​ក្នុង​ការ​ស្គាល់ និង​ដើរ​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ​បាន​ឡើយ​។ តែ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ជំពូក១ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ធ្វើ​ការ​បក​ស្រាយ​ខ្លី តែ​មាន​អំណាច អំពី​ការ​រស់នៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​ព្រះពរ​ខាង​វិញ្ញាណ ដែល​មកពី​ស្ថាន​សួគ៌​ដោយ​ផ្ទាល់(ខ.៣) សេចក្តី​បរិសុទ្ធ និង​ឥត​កន្លែង​បន្ទោស​បាន នៅ​ក្នុង​ព្រះនេត្រ​ព្រះ​អង្គ(ខ.៤) និង​ការ​ទទួល​យើង​ធ្វើ​ជា​កូន​ចិញ្ចឹម ក្នុង​មហា​គ្រួសារ​ព្រះអង្គ(ខ.៥)។ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​អំណោយ​ដ៏​ហូរហៀរ​នៃ​ការ​អត់​ទោស​បាប និង​ព្រះគុណ(ខ.៧-៨) ការ​យល់​អំពី​អាថ៌កំបាំង​នៃ​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ(ខ.៩) និង​គោលបំណង​ថ្មី​នៃ​ការ​រស់នៅ “ដើម្បី​សរសើរ​ដល់​សិរី​ល្អ​ព្រះអង្គ”(ខ.១២)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​គង់នៅ​ក្នុង​យើង ដើម្បី​ប្រទាន​ព្រះ​ចេស្ដា និង​ដឹកនាំ​យើង(ខ.១៣) ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ធានា​ថា យើង​នឹង​បាន​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះអង្គ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច(ខ.‌១៤)។ ពេលណា​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​យាង​ចូល​គង់​ក្នុង​ជីវិត​យើង យើង​នឹង​បាន​ដឹង​ថា…

Read article
ចែកចាយអំពីសេចក្តីល្អរបស់ព្រះអង្គ

ទំនុក​ដំកើង ៦៦:៥-១២,១៦-២០ ខ្ញុំ​នឹង​ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​ការ​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ដល់​ព្រលឹង​ខ្ញុំ​។ ទំនុក​ដំកើង ៦៦:១៦ ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ នៅ​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ នៅ​ព្រះវិហារ​របស់​ខ្ញុំ ក៏​មាន​ម៉ោង​ចែក​ចាយ​ទី​បន្ទាល់​ផង​ដែរ ដែល​ក្នុង​នោះ ពួក​យើង​អាច​ចែក​ចាយ​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ជីវិត​យើង​។ ក្នុង​គ្រួសារ​ពួក​ជំនុំ​យើង ខ្លះ​បាន​ហៅ​អ្នក​ស្រី​លែង​ហ្វ៊ដ​(Langford) បង​ស្រី ឬ​អ្នកមីង​លែង​ហ្វ៊ដ​។ គាត់​បាន​បញ្ចូល​ការ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអង្គ ជា​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​ទី​បន្ទាល់​របស់​គាត់​។ នៅពេល​ដែល​គាត់​បាន​ចែក​ចាយ​ទី​បន្ទាល់​អំពី​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះ គេ​បាន​រំពឹង​ថា គាត់​ប្រហែល​ជា​និយាយ​ស៊ី​ម៉ោង​បន្តិច ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​ថ្ងៃ​នោះ​។ គាត់​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្ត​ពេញ​ហៀរហូរ​ដោយ​ការ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ ដែល​បាន​កែ​ប្រែ​ជីវិត​គាត់ ដោយ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ​។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក៦៦ ក៏បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​ផង​ដែរ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ធ្វើ​បន្ទាល់ អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ សម្រាប់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​ពោល​ថា “មកនេះ ចូរ​មក​មើល​ការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ព្រះ ទ្រង់​គួរ​ស្ញែង​ខ្លាច ក្នុង​ការ​ដែល​ទ្រង់​ធ្វើ​ដល់​ពួក​មនុស្ស​ជាតិ”(ខ.៥)។ ការ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ បាន​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ដោយ​ការ​អស្ចារ្យ(ខ.៦) ការ​ថែរក្សា(ខ.៩) និង​ការ​ល្បងល និង​ការ​លត់ដំ ដែល​នាំ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ទៅ​រក​កន្លែង​ល្អជា​មុន(ខ.១១-១២)។ មាន​បទ​ពិសោធន៍​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​អាច​មាន​ជាមួយ​ព្រះអង្គ ដូច​អ្នកជឿ​ដទៃ​ទៀត​ដែរ តែ​ក៏​មាន​ការ​ដក​ពិសោធន៍​​ពិសេស​រៀង​ខ្លួន ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ផ្ទាល់​ខ្លួន ក្នុង​ព្រះអង្គ​។ តើមាន​ពេលណា​ខ្លះ ក្នុង​ជីវិត​អ្នក ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បើក​សម្ដែង​អង្គ​ទ្រង់​ឲ្យ​អ្នក​ស្គាល់​ព្រះ​អង្គ​កាន់​តែ​ច្បាស់ តាម​របៀប​ដ៏​ពិសេស? ទី​បន្ទាល់​ទាំង​អស់​នេះ គឺ​សុទ្ធតែ​សក្តិ​សមនឹង​ឲ្យ​អ្នក​ចែក​ចាយ ដល់​អ្នក​ដទៃ ដែល​ត្រូវ​ការ​ដឹង​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះអង្គ​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ជីវិត​អ្នក​។…

Read article
សេចក្តីមួយដែលពិតជាសំខាន់

លូកា ១០:៣៨-៤២ នាង​ព្រួយ​ចិត្ត​ខំ​ប្រឹង​រៀបចំ​ធ្វើ​អី​ច្រើន​ម៉្លេះ មាន​សេចក្តីតែ១ទេ ដែល​សំរាប់​ត្រូវ​ការ​។ លូកា ១០:៤១-៤២ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ប្រកប​គ្នា នៅពេល​ចុង​សប្តាហ៍ កាល​ពី​ខែ​មីនា ខ្ញុំ​បាន​ដឹកនាំ​ការ​សិក្សា​ព្រះបន្ទូល​អំពី​រឿង​នាង​ម៉ារា និង​នាង​ម៉ាថា ជា​ប​ង​ប្អូន​របស់​លោក​ឡាសា(យ៉ូហាន ១១:៥)។ អ្នក​ទាំង​បី​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​។ កាល​នោះ យើង​បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា ក្នុង​តំបន់​ដាច់​ស្រយាល​មួយ នៅ​តាម​បណ្តោយ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ប្រទេស​អង់គ្លេស​។ បន្ទាប់​ពី​បាន​រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ​ជាមួយ​គ្នា​ហើយ អ្នក​ចូល​រួម​ជា​ច្រើន​បាន​ចែក​ចាយ​ថា ​ការ​ចំណាយ​ពេល​ជាមួយ​គ្នា​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​នោះ ពួកគេ​បាន​រៀន​អង្គុយ នៅ​ទាប​ព្រះ​បាទ​ព្រះយេស៊ូវ តាម​គំរូ​នាង​ម៉ារា​។ ពួកគេ​ចង់​ចង់​ដេញ​តាម​សេចក្តី​មួយ​ដែល​ពិតជា​សំខាន់ (លូកា ១០:៤២) គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រាប់​នាង​ម៉ាថា ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ឲ្យ​ដេញ​តាម​សេចក្តី​នោះ ដែល​ជា​ការ​ចូល​ទៅ​ជិត ហើយ​រៀន​សូត្រ​ពី​ព្រះអង្គ​។ កាល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ទៅលេង​ផ្ទះ​នាង​ម៉ារា នាង​ម៉ាថា និង​លោក​ឡាសា នាង​ម៉ាថា​មិន​បាន​ដឹង​ជា​មុន​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​យាង​មក​ទេ ដូច​នេះ យើង​អាច​ដឹង​ថា ហេតុ​អ្វី​នាង​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ចំពោះ​នាង​ម៉ារា ដែល​មិន​បាន​ជួយ​រៀបចំ​ម្ហូប​អាហារ​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ និង​មិត្តសំឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ​។ តែ​នាង​បាន​មើល​រំលង​សេចក្តី​ដែល​ពិតជា​សំខាន់ គឺ​ការ​រៀន​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​។ ព្រះគ្រីស្ទ​មិន​បាន​ស្តី​បន្ទោស​នាង ដោយសារ​នាង​ចង់​បម្រើ​ព្រះអង្គ​នោះ​ទេ តែ​បាន​រំឭក​នាង​ថា នាង​បាន​ខកខាន​មិន​បាន​ទទួល​សេចក្តី​អ្វី​ដែល​សំខាន់​បំផុត​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​។ យើង​អាច​ឈប់​បង្អង់ ហើយ​រំឭក​ខ្លួនឯង អំពី​សេចក្តី​ដែល​ពិតជា​សំខាន់​ក្នុង​ជីវិត ពេលណា​មាន​ការ​រំខាន​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​មិន​ល្អ ឬ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិបាក​ពេក ដោយសារ​មាន​កិច្ចការ​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ជោគជ័យ​។…

Read article
ព្រះអង្គមិននឹកចាំពីអំពើបាបគេទៀតទេ

យេរេមា ៣១:២៧-៣៤ អញ​នឹង​អត់​ទោស​ចំពោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​គេ ហើយ​នឹង​លែង​នឹក​ចាំ​ពី​អំពើ​បាប​គេ​ទៀត​ជា​ដរាប​ទៅ​។ យេរេមា ៣១:៣៤ កាលពី​ក្មេង មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​បើក​ឡាន​ភីក​អាប់​របស់​ជីតា​ខ្ញុំ រេ​ចង្កូត​ចុះ​ឡើងៗ នៅ​លើ​ទំនប់​។ ខ្ញុំ​បាន​បាត់បង់​ម្ចាស់​ការ ឡាន​នោះ​ក៏បាន​ផ្លោង​ចេញពី​ទំនប់​នោះ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​ហោះ​ហើរ​។ ខ្ញុំ​ចាំ​ថា កាល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​គិតថា វា​ជា​បទ​ពិសោធន៍​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​បាត់បង់​ជីវិត​នៅ​ថ្ងៃនោះ​។ មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយមក ឡាន​នោះ​ក៏បាន​ចុះ​តាម​ជម្រាល​ដែល​ចោទ​ខ្លាំង ហើយ​ក៏​បាន​រមៀល​ជា​ច្រើន​ត្រឡប់​ទៅដល់​ខាង​ក្រោម​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​វា​ចេញ​ពី​ឡាន​ដែល​ខ្ទេចខ្ទី ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ឡាន​ភីក​អាប់​នោះ​បាន​ខូច​ខាត​ទាំងស្រុង នៅ​ព្រឹក​ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩២​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​ខ្ញុំ​។ ចុះ​ចំណែកឯ​ជីតា​ខ្ញុំ​វិញ? តើ​គាត់​នឹង​ស្តី​បន្ទោស​ខ្ញុំ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ? តាម​ពិត គាត់​មិន​ដែល​និយាយ​សូម្បី​មួយ​ម៉ាត់ អំពី​ឡាន​នោះ​។ គាត់​មិន​បាន​ស្តី​បន្ទោស មិន​បាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សង​ឡាន​គាត់វិញ គឺ​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​សោះ​។ គាត់​មានតែ​ការ​អត់​ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ​។ ហើយ​គាត់​ក៏​មាន​ទឹក​មុខ​ញញឹម ពេល​ដែល​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មិន​មាន​របួស​។ ការ​អត់ឱន​របស់​ជីតា​ខ្ញុំ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ព្រះគុណ​ព្រះ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ យេរេមា ជំពូក៣១​។ ទោះ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​អំពើបាប​ទាស់​នឹង​ព្រះអង្គ​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ស្អាង​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ពួកគេ​ឡើង​វិញ ដោយ​មាន​បន្ទូល​ថា “អញ​នឹង​អត់​ទោស​ចំពោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​គេ ហើយ​នឹង​លែង​នឹក​ចាំ​ពី​អំពើ​បាប​គេ​ទៀត​ជា​ដរាប​ទៅ” (ខ.៣៤)។ ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​ថា…

Read article
ព្រះអង្គផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់យើង

២របាក្សត្រ ២០:១-៧ នោះ​ទ្រង់​ក៏​បែរ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទៅ​ឯ​ជញ្ជាំង អធិស្ឋាន​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​។ ២របាក្សត្រ ២០:២ មាន​ស្រ្តី​ម្នាក់​បាន​ក្លាយ​ជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ ដោយសារ​ស្វាមី​គាត់​បាន​បាត់បង់​ជីវិត ក្នុង​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​។ គាត់​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​កាន់​តែ​ច្រើន ដោយសារ​គាត់​ជួប​ការ​លំបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​ការ​ដក​ប្រាក់​ពី​ក្រុម​ហ៊ុន​ធានា​រ៉ាប់រង​អាយុ​ជីវិត​។ គាត់​ត្រូវ​ការ​ព័ត៌មាន​សំខាន់ៗ​អំពី​គ្រោះ​ថ្នាក់​ចរាចរណ៍ ដែល​បាន​ឆក់​យក​ជីវិត​ស្វាមី​គាត់​។ គាត់​បាន​ទៅ​ជួប​មន្រ្តី​ប៉ូលិស​ម្នាក់ ដែល​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ជួយ​គាត់ តែ​គាត់​បាន​បាត់​នាម​ប័ណ្ណ​របស់​មន្ត្រី​ប៉ូលិស​នោះ​ហើយ​។ ដូច​នេះ​គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន ទូល​អង្វរ​សូម​ព្រះ​អម្ចាស់​ជួយ​។ បន្តិច​ក្រោយមក ពេល​គាត់​ទៅ​ព្រះវិហារ គាត់​ដើរ​ក្បែរ​បង្អួច ឃើញ​នាម​ប័ណ្ណ​របស់​មន្ត្រី​ប៉ូលិស​នោះ នៅ​លើ​ស៊ុម​បង្អួច​។ គាត់​មិន​ដឹង​ថា វា​នៅ​លើ​ស៊ុម​បង្អួច​នោះ ដោយ​របៀបណា​ទេ តែ​គាត់​ដឹង​ថា ហេតុ​អ្វី​។ គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន យ៉ាង​ខ្ជាប់​ខ្ជួន​។ ព្រោះ​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែងថា ព្រះ​អម្ចាស់​កំពុងតែ​ផ្ទៀង​ព្រះ​កាណ៌​ស្តាប់​ពាក្យ​ទូល​អង្វរ​របស់​យើង​។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “ព្រះ​នេត្រ​នៃ​ព្រះអម្ចាស់ តែង​ទត​មក​លើ​មនុស្ស​សុចរិត ឯ​ព្រះ​កាណ៌​ទ្រង់​ក៏​ផ្ទៀង​ស្តាប់​ពាក្យ​ទូល​អង្វរ​របស់​គេ”(១ពេត្រុស ៣:១២)។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ឧទាហរណ៍​ជា​ច្រើន ដើម្បី​បង្រៀន​យើង​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ឆ្លើយតប​ការ​អធិស្ឋាន​។ សូម​យើង​មើល​ឧទាហរណ៍ អំពី​ស្តេច​ហេសេគា ជា​ស្តេច​យូដា ដែល​កំពុង​មាន​ជំងឺ​។ ទ្រង់​បាន​ទទួល​បទ​ទំនាយ​ពី​ហោរា​អេសាយ​ថា ទ្រង់​នឹង​សុគត​។ ពេល​នោះ ស្តេច​អង្គ​នេះ​ជ្រាប​ថា ទ្រង់​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​។ ទ្រង់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ដល់​ព្រះអម្ចាស់(២ពង្សាវតាក្សត្រ ២០:២)។ ភ្លាមៗ​នោះ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​ប្រាប់​ហោរា​អេសាយ ឲ្យ​ទៅ​ទូល​ស្តេច​ហេសេគា​ថា…

Read article
ការតោងព្រះយេស៊ូវឲ្យជាប់

ម៉ាថាយ ៩:១៨-២២ ដោយ​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា “បើ​គ្រាន់តែ​ពាល់​ជាយ​ព្រះ​ពស្ត្រ​ទ្រង់​ប៉ុណ្ណោះ នោះ​នឹង​បានជា​ហើយ”។ ម៉ាថាយ ៩:២១ មាន​​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ចុះ​តាម​ជណ្តើរ​ក្នុង​អគារ​ការិយាល័យ​របស់​ខ្ញុំ ដែល​បត់​ចុះ​ឡើង​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​វិលមុខ ហើយ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ជណ្តើរ​ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​តែ​វិល​ឥត​ឈប់​។ ខ្ញុំ​ខំ​តោង​បង្កាន់ដៃ​ឲ្យ​ជាប់​។ ពេល​ដែល​បេះ​ដូច​ខ្ញុំ​បាន​លោត​កាន់តែ​ខ្លាំង ជើង​ខ្ញុំ​ទន់​អស់ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​តោង​បង្កាន់ដៃ​កាន់តែ​ខ្លាំង​។ អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បង្កាន់​ដៃ​ជណ្តើរ​មាន​ភាព​រឹងមាំ​។ ក្រោយមក ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទៅ​ពិនិត្យ​សុខ​ភាព​រក​ឃើញថា ខ្ញុំ​ខ្វះ​គ្រាប់​ឈាម​ក្រហម បានជា​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ ហើយ​វិលមុខ​ខ្លាំង​។ បញ្ហា​នេះ​មិន​ធ្ងន់ធ្ងរ​ទេ ខ្ញុំ​បាន​បំប៉ន​សុខ​ភាព​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​វិញ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ភ្លេច​ទេ​ថា ខ្លួនឯង​មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ​ប៉ុណ្ណា​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ខ្ញុំ​បាន​កោត​សរសើរ​ស្ត្រី ដែល​បាន​ពាល់​ជាយ​ព្រះ​ពស្ត្រ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​។ នាង​មិន​គ្រាន់​តែ​ខំ​ប្រជ្រៀត​ចូល​ក្នុង​ហ្វូង​មនុស្ស ទោះ​នាង​មាន​កម្លាំង​ខ្សោយ​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ តែ​ក៏​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​នាង ក្នុង​ការ​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ៩:២០-២២)។ នាង​មាន​ហេតុផល​ដ៏​ល្អ ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ព្រោះ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​សាសន៍​យូដា បាន​រាប់​នាង​ថា មិន​ស្អាត ហើយ​ការ​ចូល​ទៅ​ជិត​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ភាព​មិន​ស្អាត​ដូច​នេះ អាច​នាំ​ឲ្យ​នាង​ទទួល​ទោស​ធ្ងន់ធ្ងរ(លេវី​វិន័យ ១៥:២៥-២៧)។ តែ​នាង​នៅតែ​បន្ត​ដើរ​ទៅ​រក​ព្រះអង្គ ដោយសារ​នាង​គិតថា “បើ​គ្រាន់តែ​ពាល់​ជាយ​ព្រះ​ពស្ត្រ​ទ្រង់​ប៉ុណ្ណោះ នោះ​នឹង​បានជា​ហើយ”។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ដើម​ភាសាក្រិក ពាក្យ​ដែល​ប្រែ​មក​ថា “ពាល់” ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ ៩:២១ មានន័យថា…

Read article