2025

You are here:
គំរូ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ហូសេ ៣ ចូរ​ឲ្យ​ឯង​ទៅ​ស្រឡាញ់​ស្រី​នោះ​ទៀត​ចុះ គឺជា​ស្រី​ដែល​មាន​អ្នក​ដទៃ ស្រឡាញ់​ហើយ ក៏​ជា​ស្រី​សំផឹង​ផង ដូចជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ក៏​ស្រឡាញ់ ដល់​ពួក​កូនចៅ​អ៊ីស្រាអែល​ដែរ​។ ហូសេ ៣:១ លោក​ស្កុត(Scott) និង​អ្នក​ស្រី​ប៊្រី(Bree) បាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​គិត​អំពី​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​ពួកគេ​មាន​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ និង​សមាជិក​គ្រួសារ ដែល​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ផ្លូវ​ជីវិត​ដែល​ប្រាស​ចាក​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​។ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ទេ​។ នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប និង​អធិស្ឋាន ពួកគេ​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ដំណោះ​ស្រាយ​សម្រាប់​អនុវត្ត​ជា​ជំហានៗ​។ ទីមួយ ពួកគេ​បាន​ពង្រឹង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ពួកគេ​មាន​ចំពោះ​មិត្ត​ភក្តិ និង​មនុស្ស​ជាទី​ស្រឡាញ់​។ ទីពីរ ពួកគេ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​អ្វី​ដែល​ពិត និង​ល្អ ដែល​អ្នក​ទាំង​នោះ​មាន ផ្អែក​ទៅលើ​ការ​រៀបចំ​ដ៏​ល្អ​របស់​ព្រះ ហើយ​ទីបី ពួកគេ​ក៏បាន​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​អ្នក​ទាំង​នោះ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដោយ​ពឹង​ផ្អែកលើ​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​។ ក្រោយមក ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួកគេ​មាន​ការ​ទុកចិត្ត​គ្នា​កាន់តែ​ខ្លាំង ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ស្កត់ និង​អ្នក​ស្រី​ប្រ៊ី​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​តាម​គំរូ​ព្រះគ្រីស្ទ​។ លោក​ហូសេ​ទំនងជា​មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​បន្ត​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ភរិយា​របស់​គាត់​ដូច​ម្តេច​ទេ នៅពេល​ដែល​នាង​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ផ្លូវ​ជីវិត​ផិត​ក្បត់ ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ឈឺ​ចាប់​ និង​អាម៉ាស់​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​បង្គាប់​លោក​ហោរា ឲ្យ​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ភរិយា​របស់​គាត់​សារ​ជា​ថ្មី ទោះ​នាង​ជា​មនុស្ស​ផិត​ក្បត់​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ(ហូសេ ៣:១)។ លោក​ហោរា​ពិតជា​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​នាង​សារ​ជា​ថ្មី​មែន ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ​គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ស្គាល់​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ពិត ចំពោះ​ពួកគេ និង​ចំពោះ​ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួកគេ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ(ខ.៣)។ ទំនាក់​ទំនង​ដែល​គាត់​មាន​ជាមួយ​នាង បាន​ធ្វើ​ជា​និមិត្តរូប​បង្ហាញ​អំពី​បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន ក្នុង​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​រាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​បាន​បះបោរ​ទាស់​នឹង​ព្រះអង្គ​។…

Read article
ពាក្យ​សម្ដី​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ហើយ​អណ្ដាត​ក៏​ជា​ភ្លើង​ដែរ គឺ​ជា​លោកីយ៍​ដ៏​ពេញ​ដោយ​សេចក្តី​ទុច្ចរិត ជា​គ្រឿង​រាប់​បញ្ចូល​ជា​១​នឹង​អវយវៈ​ឯ​ទៀត​របស់​យើង ជា​របស់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​រូប​កាយ​ទាំង​មូល​ស្មោកគ្រោក ក៏​បញ្ឆេះ​ទាំង​ផ្លូវ​ជីវិត​ផង ហើយ​ភ្លើង​ឆេះ​នោះ​មកពី​ស្ថាន​នរក​ដែរ…តែ​ឯ​អណ្ដាត​វិញ នោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​នឹង​ផ្សាំង​បាន​ឡើយ» (យ៉ាកុប ៣:៦, ៨)។ មាន​របស់​បី​យ៉ាង​ដែល​មិន​អាច​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ គឺ​ទឹក​មាត់​ដែល​ស្ដោះ​ទៅ​លើ​ដី​ ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​និយាយ​ហួស​ហើយ និង​ឱកាស​ដែល​បាន​កន្លង​ផុត។ ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​យើង​និយាយ​ហើយ មិន​អាច​លេប​វិញ​បាន​ទេ។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត នៅ​ថ្ងៃ​ជំនុំ​ជម្រះ ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​ឲ្យ​យើង​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ពាក្យ​គ្រប់​ម៉ាត់​ដែល​យើង​បាន​និយាយ សូម្បី​តែ​ពាក្យ​ដែល​និយាយ​ដោយ​ឥត​បើ​គិត (ម៉ាថាយ ១២:៣៦)។ គឺ​ដូច​ដែល​ស្ដេច សាឡូម៉ូន បាន​មាន​បន្ទូល​ថា «អ្នក​ណា​ដែល​រវាំង​មាត់ នោះ​រមែង​រក្សា​ជីវិត​ខ្លួន តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ហា​មាត់​ធំ នោះ​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​ទៅ» (សុភាសិត ១៣:៣) ហើយ «ទោះ​ទាំង​សេចក្តី​ស្លាប់ ហើយ​នឹង​ជីវិត​ក៏​នៅ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​អណ្ដាត​ដែរ» (១៨:២១)។ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​យើង​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ចម្រើន​ឡើង និង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ផង​ដែរ។ ប៉ុន្តែ វា​ក៏​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ការ​ឈ្លោះ ការ​ប្រកែក​គ្នា និង​បង្ក​ការ​ខូច​ខាត។ ស្ដេច សាឡូម៉ូន ក៏​បាន​ធ្វើ​ការ​បក​ស្រាយ​ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​អំពី​ចរិត​​លក្ខណៈ​ជា​ច្រើន​របស់​ពាក្យ​សម្ដី​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់​នោះ។ ទ្រង់​ពិពណ៌នា​ថា ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​និយាយ​ចេញ​មក​ដោយ​ឥត​បើ​គិត គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា «ចាក់​ដោយ​ដាវ» (១២:១៨)។ ជា​ញឹក​ញាប់ យើង​និយាយ​ចេញ​មក ដោយ​មិន​បាន​បង្ខាំង​មាត់​ខ្លួន​ឯង ហើយ​យើង​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​ដែល «ឆ្លើយ​មុន​ដែល​បាន​ស្តាប់​រឿង»…

Read article
ក្តី​អំណរ​ដែល​កើត​ឡើង​ពី​ការ​ឲ្យ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

កិច្ចការ ៩:៣៦-៤៣ មាន​សិស្ស​ស្រី​ម្នាក់​ឈ្មោះ តេប៊ីថា (ស្រាយ​ថា នាង​ក្តាន់) នាង​នោះ​បាន​ធ្វើ​គុណ ហើយ​ដាក់​ទាន​ជា​ច្រើន​។ កិច្ចការ ៩:៣៦ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្តហោះ​រយៈ​ពេល៥ម៉ោង ស្រ្តី​ម្នាក់​បាន​យក​ខ្សែ​អំបោះ​មក​អង្គុយ​ចាក់​អាវ​រងា​យ៉ាង​ញាប់ដៃ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ត្រឡប់​ម្ជុល​ចុះ​ឡើងៗ ក្នុង​ការ​ចាក់​អាវ​រងា​នោះ គាត់​បាន​សង្កេត​ឃើញ​ទារក​អាយុ៥ខែ​ម្នាក់ កំពុង​មើល​សកម្មភាព​របស់​គាត់ យ៉ាង​ជក់​ចិត្ត​។ បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​គិត​ឃើញថា គាត់​នឹង​ផ្អាក​ការ​ចាក់​អាវ​រងា​នោះ​មួយ​រយៈ​សិន ហើយ​ងាក​មក​ចាក់​មួក​តូច​មួយ​សម្រាប់​ទស្សនិកជន​ដ៏​តូច​ល្អិត​ម្នាក់​នោះ ដែល​បាន​ស្ញប់​ស្ញែង​ចំពោះ​សកម្មភាព​របស់​គាត់​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ គាត់​ក៏​បាន​ចាក់​មួក​នោះ​រួច​រាល់​ ក្នុងរយៈ​ពេល​ដែល​គាត់​សេសសល់ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​យន្តហោះ​នោះ តែមួយ​ម៉ោង​ប៉ុណ្ណោះ​។ នៅ​ពេល​គាត់​ជូន​មួក​នោះ​ទៅ​ម្តាយ​របស់​ក្មេង​តូច ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំងមូល​ក៏​បាន​ទទួល​យក​វា​ដោយ​ចិត្ត​រីករាយ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ដំណើរ​ដទៃ​ទៀត​បាន​ញញឹម ហើយ​ទះដៃ​អបអរ​។ អំណោយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ច្រើនតែ​នាំមក​នូវ​ក្តី​អំណរ​ដល់​អ្នក​ទទួល​។ តាមរយៈ​អំណោយ​នោះ ម្ចាស់​អំណោយ​ក៏​អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​ផង​ដែរ ទោះ​អំណោយ​នោះ​គឺជា​អ្វី​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ ឬ​គ្រាន់តែ​ចង់​បាន​ក៏ដោយ​។ ក្នុង​សម័យ​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង នាង​តេប៊ីថា​មាន​ទីបន្ទាល់​ល្អ ដោយសារ​នាង​ចូល​ចិត្ត​ចែក​សំលៀក​បំពាក់ និង​តែងតែ​ធ្វើ​ការ​ល្អ និង​ជួយ​យក​អសារ​អ្នកក្រ(កិច្ចការ ៩:៣៦)។ នៅពេល​ដែល​នាង​លាចាក​លោក អស់អ្នក​ដែល​ទទួល​អំណោយ​របស់​នាង ក៏បាន​បង្ហាញ​សំលៀក​បំពាក់ ដែល​នាង​បាន​កាត់ដេរ​ឲ្យ​ពួកគេ(ខ.៣៩)។ ពួកគេ​បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​អំពី​សេចក្តី​សប្បុរស និង​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ តាមរយៈ​នាង​។ ហេតុការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​បាន​កើត​ឡើង នៅពេល​ដែល​សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​អធិស្ឋាន​ប្រោស​នាង​តេប៊ីថា ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ ដោយ​អំណាច​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ(ខ.៤០)។ អ្នក​ដែល​គោរព​ស្រឡាញ់​នាង​បាន​ឃើញ​ហេតុការណ៍​នេះ…

Read article
ខិតខំ​រត់​កាន់​តែ​ខ្លាំង (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ដឹង​ទេ​ឬអី​ថា ពួក​អ្នក​ដែល​រត់​នៅ​ទី​ប្រណាំង គេ​រត់​ទាំង​អស់​គ្នា ប៉ុន្តែ​មាន​តែ​១ទេ​ដែល​បាន​រង្វាន់? ដូច្នេះ ចូរ​រត់​បែប​ឲ្យ​បាន​រង្វាន់​ចុះ ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​ត​យុទ្ធ​គ្នា គេ​ខំអត់​សង្កត់​ចិត្ត​គ្រប់​ជំពូក គឺ​ធ្វើ​ដូច្នោះ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​តែ​ភួង​ជ័យ​ដែល​ត្រូវ​ពុក​រលួយ តែ​យើង​រាល់​គ្នា​វិញ គឺ​ឲ្យ​បាន​មកុដ១ ដែល​មិន​ចេះ​ពុក​រលួយ​ឡើយ បាន​ជា​ខ្ញុំ​ខំ​រត់​យ៉ាង​ដូច្នោះ មិន​មែន​បែប​ដូច​ជា​មិន​ស្គាល់​ផ្លូវ​ទេ» (១កូរិនថូស ៩:២៤-២៦)។ ការ​ប្រកួត​កីឡា មាន​សារៈ​សំខាន់​ណាស់​ក្នុង​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ក្រិក ហើយ​បាន​សាយភាយ​ដល់​ភាគ​ខាង​កើត​នៃ​ចក្រភព​រ៉ូម៉ាំង​ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ថ្មី។ អ្នក​និពន្ធ​ម្នាក់​បាន​និយាយ​ដោយ​សង្ខេប អំពី​ទីក្រុង​កូរិនថូស​ថា ជា​ទី​ក្រុង​ដែល​ប្រជាជន​ទាម​ទារ​តែ​របស់​សំខាន់​ពីរ​យ៉ាង​ប៉ុណ្ណោះ​គឺ នំ​ប៉័ង និង​ការ​ប្រកួត​កីឡា1។ ការ​ប្រកួត​តូចៗ​ប្រចាំ​តំបន់ ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​រង្វាន់​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ តែ​ក្នុង​ការ​ប្រកួត​ធំៗ មាន​រង្វាន់​តែ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ​សម្រាប់​អ្នក​ឈ្នះ ដែល​ច្រើន​តែ​ជា មកុដ​ធ្វើ​ពី​ស្លឹក​ឈើ។ អ្នក​ប្រកួត​ចំណាយ​ពេល​ជា​ច្រើន​ខែ​ឆ្នាំ​នៃ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ ដើម្បី​កាត់​ផ្តាច់​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ការ​សប្បាយ​ផ្សេងៗ ដែល​មាន​ដូច​ជា​ទំនាក់​ទំនង ចំណី​អាហារ និង​ការ​ដេញ​តាម​ការ​សប្បាយ​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​បាត់​បង់​សមត្ថភាព​យក​ជ័យ​ជម្នះ ពោល​គឺ​ដើម្បី​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​មកុដ​មួយ​ធ្វើ​ពី​ស្លឹក​ឈើ។ សាវ័ក ប៉ុល ក៏​បាន​និយាយ​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​រឿង​នេះ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​ឲ្យ​រស់​នៅ ដោយ​ភ្នែក​ផ្ដោត​ទៅ​រក​រង្វាន់​ដ៏​អស់​កល្ប​ដែល​ជា​ការ​ថ្វាយ​សិរី​ល្អ​ដល់​ព្រះ​គ្រីស្ទ និង​មាន​ការ​រួប​រួម​ជា​មួយ​ព្រះ​អង្គ។ ក្នុង​ការ​ប្រកួត​ឆ្លង​ខេត្ត​របស់​ក្រុម​កីឡាករ​ប្រចាំ​សាលា​រៀន ការ​ប្រកួត​ដែល​មាន​កីឡាករ​ជា​ច្រើន​ចូល​រួម​ពី​ដំបូង មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ក៏​បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​៣​ក្រុម ដូចជា ក្រុម​តូច​ជាងគេ​ដែល​ប្រកួត​ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​មេដាយ​មាស និង​ក្រុម​ធំជាង​គេ​ដែល​រត់​នៅ​កណ្ដាល​ដែល​ទោះ​មិន​ឈ្នះ​បាន​មេដាយ​មាស​ក៏​មិន​អី ហើយ​ក្រុម​ដែល​រត់​ក្រោយ​គេ​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា វិញ្ញាណ​ដែល​សង្ស័យ មាន​ការ​រំខាន និង​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត។…

Read article
ការ​ឆ្លើយតប ចំពោះ​សេចក្តី​សប្បុរស (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

លូកា ៦:៣១-៣៨ ចូរ​ឲ្យ​ទៅ​គេ នោះ​នឹង​បាន​មក​អ្នក​ដែរ​។ លូកា ៦:៣៨ កាលលីឌា(Lydia) បាន​ទទួល​អំណោយ​ជា​ទឹក​ប្រាក់១ម៉ឺន​ដុល្លា ពី​សប្បុរសជន​ដែល​មិន​បាន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ នាង​ក៏​បាន​យក​ប្រាក់​នោះ​ទៅ​ចំណាយ​តែ​បន្តិច​បន្តួច​ប៉ុណ្ណោះ​សម្រាប់​ខ្លួនឯង​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ នាង​បាន​ឲ្យ​អំណោយ​សប្បុរស​ធម៌​ដល់​មិត្ត​រួម​ការងារ ក្រុម​គ្រួសារ ជន​​រង​គ្រោះ​ដោយសារ​ទឹក​ជំនន់ និង​អង្គការ​មនុស្ស​ធម៌​។ លីឌា​មិន​បាន​ដឹង​ថា ហេតុ​អ្វី​គេ​ឲ្យ​អំណោយ​ច្រើន​យ៉ាង​នេះ​មក​នាង​ទេ​។ តាម​ពិត ការ​ឲ្យ​អំណោយ​នេះ គឺជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​សិក្សា អំពី​របៀប​ដែល​មនុស្ស២រយ​នាក់​បាន​ឆ្លើយតប ចំពោះ​អំណោយ​ឥត​សំណង១ម៉ឺន​ដុល្លា ដែលគេ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​តាមរយៈ​ការ​ផ្ទេរ​ប្រាក់​តាម​ធនាគារ​។ ការ​សិក្សា​នេះ​បាន​រក​ឃើញថា អ្នក​ទទួល​អំណោយ​ទាំង​នោះ បាន​ចែករំលែក​ជាង២ភាគ៣នៃ​អំណោយ​ជា​ទឹក​ប្រាក់​នេះ ធ្វើ​ជា​អំណោយ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​។ លោក​គ្រីស អ៊ែនឌ័រសិន(Chris Anderson) ជា​ប្រធាន​អង្គការ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយTED ដែល​មិន​រក​ប្រាក់​ចំណេញ បាន​ធ្វើ​ការ​សន្និដ្ឋាន​ថា “តាម​ពិត … មនុស្ស​ជាតិ​មាន​និស្ស័យ​ពី​កំណើត​មក ដែល​ចូល​ចិត្ត​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​អំពើ​សប្បុរស​ធម៌ ដោយ​អំពើ​សប្បុរស​ធម៌”។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប យើង​ឃើញថា ពេលណា​មនុស្ស​រស់នៅ​ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស គឺ​ពួកគេ​កំពុង​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ព្រះទ័យ​របស់​ព្រះ ដែល​បាន​បង្កើត​ពួក​គេ​មក​។ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​សប្បុរស និង​មេត្តា មិន​គ្រាន់តែ​ចំពោះ​អ្នក​ខ្លះ តែ​ក៏​ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំង​អស់ សូម្បីតែ “មនុស្ស​រមិល​គុណ និង​មនុស្ស​អាក្រក់”ក៏ដោយ(លូកា ៦:៣៥)។ ដូច​នេះ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្គាប់​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ចង់​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​ចារិត​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះ ឲ្យ “ស្រឡាញ់”ខ្មាំង​សត្រូវ…

Read article
ក្តី​សង្ឃឹម នៅ​ក្នុង​ការ​រង់​ចាំ​ដ៏​ស្ងប់​ស្ងាត់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«មើល អញ​ចាត់​ទូត​អញ​ឲ្យ​ទៅ គាត់​នឹង​រៀប​ចំ​ផ្លូវ​នៅ​មុខ​អញ ហើយ​ព្រះ​អម្ចាស់​ដែល​ឯង​រាល់​គ្នា​ស្វែង​រក​នោះ ទ្រង់​នឹង​លោ​តែ​មក​ដល់​ព្រះ​វិហារ​របស់​ទ្រង់​ភ្លាម ឯ​ទូត​ដែល​នាំ​សេចក្តី​សញ្ញា​មក ជា​សេចក្តី​សញ្ញា​ដែល​ឯង​រាល់​គ្នា​ចង់​បាន​ទាំង​ម៉្លេះ​នោះ មើលន៏ ទ្រង់​យាង​មក នេះ​ជា​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ» (ម៉ាឡាគី ៣:‌១)។ រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ គឺ​ជា​រាស្ត្រ​ដែល​កំពុង​រង់​ចាំ។ បន្ទាប់​ពី​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​វិល​ត្រឡប់​មក​ពី​ការ​និរទេស​ចូល​ចក្រភព​បាប៊ីឡូន «ហោរា​តូច» ដែល​មាន​ដូច​ជា​ហោរា ហាកាយ សា​ការី និង​ម៉ាឡាគី បាន​នាំ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អម្ចាស់ មក​ថ្លែង​ដល់​ពួក​គេ។ ព្រះ​រាជសារ​ដែល​ពួក​គេ​ប្រកាស គឺ​ស្រដៀង​នឹង​អ្វី​ដែល​អ្នក​ជំនាន់​មុន​បាន​ប្រកាស មុន​ពេល​ពួក​បណ្តាជន​ក្លាយ​ជា​ឈ្លើយសឹក ដែល​មាន​ន័យ​ដូច​នេះ​ថា ឱ​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល​អើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​ពិត​ជា​គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច​ណាស់! ពួក​អ្នក​ចេះ​តែ​បំពាន​សេចក្តី​សញ្ញា។ បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​តែ​បន្ត​ធ្វើ​ខុស​នឹង​សេចក្តី​សញ្ញា​ទៀត ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​យាង​មក​ជំនុំ​ជម្រះ​មិន​ខាន។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​រាជសារ​ដែល​ពួក​ហោរា​តូច​ប្រកាស មិន​គ្រាន់​តែ​និយាយ​អំពី​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ក៏​និយាយ​អំពី​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ផង​ដែរ។ ពួក​គេ​បាន​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ទឹក​ដី​កំណើត​វិញ តែ​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​ពួក​គេ​នៅតែ​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​និរទេស​ដដែល។ ពួក​យូដា​ដែល​ជា​សំណល់​នៃ​ពួក​អ៊‌ីស្រាអែល បាន​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​នឹង​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះ​អង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​បាន​អរ​សប្បាយ​នឹង​ព្រះ​ពរ​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ប៉ុន្តែ នគរ​ព្រះ​មិន​ទាន់​បាន​មក​ដល់ ដូច​ដែល​ពួក​ហោរា​បាន​ប្រកាស​កាល​ពី​មុន​នោះ​ទេ ព្រះ​មហាក្សត្រ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​មក​មិន​ទាន់​មក នៅ​ពេល​នោះ​នៅ​ឡើយ។ ដូច​នេះ ពួក​បណ្តាជន​កំពុង​រង់​ចាំ​ការ​វិល​ត្រឡប់​មកវិញ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ និង​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្គ្រោះ។ ហោរា ម៉ាឡាគី ជា​ហោរា​ចុង​ក្រោយ​នៃ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់​បាន​ទទូច​ថា មហាក្សត្រ​នោះ​នឹង​យាង​មក​ជា​ប្រាកដ ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​បាន​បន្ត​រង់​ចាំ​៤០០ឆ្នាំ​ទៀត។…

Read article
ឥន្ទធនូ​និង​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

លោកុប្បត្តិ ៩:៨-១៧ គឺ​អញ​ដាក់​ធ្នូ​របស់​អញ​នៅ​នា​ពពក នោះ​ហើយ​ជាទី​សំ​គាល់​នៃ​សេចក្តី​សញ្ញា ដែល​អញ​តាំង​នឹង​ផែនដី​។ លោកុប្បត្តិ ៩:១៣ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឈរ​មើល​ទិដ្ឋភាព​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​ទឹក​ជ្រោះ​ណៃអាហ្ការ៉ា ខ្ញុំ​បាន​កត់​សំគាល់​ឃើញថា ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ដទៃ​មួយ​ចំនួន​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ថតរូប​ភ្លាមៗ​។ ពេល​ខ្ញុំ​មើលទៅ​តាម​ទិសដៅ ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ថតរូប​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ឃើញ​ឥន្ទធនូ​លេច​ឡើង មាន​រាងកោង​នៅ​លើ​ទន្លេ​នៅ​​ក្រោម​ទឹក​ជ្រោះ​។ ឥន្ទធនូ​នោះ​ហាក់​ដូចជា​ចាប់​ផ្តើម​ចេញ​ពី​បាត​ទឹក​ជ្រោះ​មួយ​ជាន់ ហើយ​បញ្ចប់​នៅ​បាត​ទឹក​ជ្រោះ​មួយ​ជាន់​ទៀត​។ តាម​ពិត ឥន្ទធនូ​មិន​មាន​ចំណុច​ចាប់​ផ្តើម និង​ចំណុច​បញ្ចប់​ទេ​។ ឥន្ទធនូ​មាន​រូបរាង្គ​មូល​ជា​រង្វង់​ពេញ​។ ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ឃើញ​ឥន្ទធនូ​មាន​រូបរាង្គ​ជា​រង្វង់​តែ​មួយ​ដង​គត់ កាល​ខ្ញុំ​មើលទៅ​ក្រៅ​តាម​បង្អួច​យន្តហោះ ចំ​ទិសដៅ​របស់​ថ្ងៃរះ ឃើញ​ឥន្ទធនូ​មាន​រូបរាង្គ​ជា​រង្វង់ ពី​ចម្ងាយ នៅ​ពី​លើ​ពពក​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​អង្គុយ​មើល​ឥន្ទធនូ​នោះ​យ៉ាង​ជក់​ចិត្ត ទាល់តែ​យន្ត​ហោះ​បត់​ទៅតាម​ទិសដៅ​ផ្សេង ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​វា​ទៀត​។ ពេល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ឥន្ទធនូ​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​គិត​អំពី​សេចក្តី​ពិត​ដែល​ថា ព្រះ​ទ្រង់​គ្មាន​ដើម​កំណើត ហើយ​ក៏​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់ ហើយ​ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ដល់​យើង ទោះ​យើង​នៅ​កន្លែងណា​ក៏ដោយ​។ ព្រះ​នៃ​យើង​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់ និង​អស់​កល្ប​ជានិច្ច បាន”ដាក់​ធ្នូ” របស់​ព្រះ​អង្គ​នៅ​នា​ពពក (លោកុប្បត្តិ ៩:១៣) ដើម្បី​សន្យា​ថា ព្រះអង្គ​​មិន​ជំនុំជម្រះ​ផែនដី ដោយ​ប្រើ​ទឹក​ជំនន់​ឲ្យ​ជន់​លិច​ផែនដី​ទាំងមូល​ទៀត​ទេ (ខ.១៥)។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ព្រះអាទិករ​នៃ​យើង​បាន​ប្រទាន​ការ​ក្រើន​រំឭក​អំពី​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​នេះ ដល់​យើង​ជា​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះអង្គ(ខ.១៣-១៦)។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ ៤០:២៨ បាន​ចែងថា “ព្រះ​ដ៏​គង់នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច គឺ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផែនដី រហូត​ដល់​ចុង​បំផុត…

Read article
ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​គ្រីស្ទ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«ដ្បិត​អ្នក​ណា​ដែល​ទ្រង់​បាន​ស្គាល់​ជា​មុន នោះ​ទ្រង់​ក៏​តម្រូវ​ទុក​ជា​មុន ឲ្យ​បាន​ត្រឡប់​ដូច​ជា​រូប​អង្គ​នៃ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ទ្រង់ ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​បាន​ធ្វើ​ជា​បង​ច្បង​គេ​ក្នុង​ពួក​បង​ប្អូន​ជា​ច្រើន» (រ៉ូម ៨:២៩)។ វា​មិន​មែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​ទេ​ដែល​ប្ដី​ប្រពន្ធ​បាន​រៀប​ការ​ជា​មួយ​គ្នា​អស់​ពេល​ជា​យូរ​ហើយ ក៏​ត្រូវ​គេ​សួរ​ថា តើ​ពួក​គេ​ជា​បង​ប្អូន​បង្កើត ឬ​មិន​មែន? ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ទទួល​យក​ចរិត​លក្ខណៈ​ពី​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ យើង​អាច​យល់​រឿង​នេះ​ក្នុង​កម្រិត​ខ្លះ តើ​មែន​ទេ? យើង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​មនុស្ស​ដែល​យើង​ដើរ​ជា​មួយ។ យើង​ក៏​គួរ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ដូច​នេះ​ផង​ដែរ​នៅ​ក្នុង​ការ​ដើរ​ជា​មួយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ គោល​បំណង​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ គឺ​ដើម្បី​កែ​ប្រែ​អ្នក ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​រាជបុត្រា​ព្រះ​អង្គ។ សូម​យើង​ពិចារណា អំពី​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​ក្នុង​ភាព​ជា​មនុស្ស ហើយ​ត្រូវ​ដឹង​ថា អ្នក​ត្រូវ​តែ​ផ្លាស់​ប្រែ ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​អង្គ! ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ​ចំពោះ​រឿង​នេះ។ ព្រះ​អង្គ​បាន​សន្យា​ថា ការ​នេះ​នឹង​បាន​សម្រេច នៅ​ថ្ងៃ​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ (ភីលីព ១:៦)។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី ក្នុង​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ? យើង​អាច​និយាយ​ឲ្យ​ខ្លី​ថា ព្រះ​អង្គ​កំពុង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​លក្ខណៈ​កាន់​តែ​ដូច​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៨:២៨ បាន​ធានា​យើង​ថា «គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​ផ្សំ​គ្នា សម្រាប់​សេចក្តី​ល្អ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ព្រះ គឺ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​ហៅ​មក​តាម​ព្រះ​តម្រិះ​ទ្រង់»។ ប៉ុន្តែ ខ​បន្ទាប់​បាន​ប្រាប់​យើង​អំពី​សេចក្តី​ល្អ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​កំពុង​ធ្វើ​ឲ្យ​កើត​មាន​ឡើង​ក្នុង​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំង​អស់​នៃ​ជីវិត​យើង​គឺ​ដើម្បី «ឲ្យ​បាន​ត្រឡប់​ដូច​ជា​រូប​អង្គ​នៃ​ព្រះ​រាជបុត្រា​ទ្រង់»។ ព្រះ​ទ្រង់​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ការ​កែ​ប្រែ​អ្នក​ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​គ្រីស្ទ ជា​ជាង​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ភាព​ស្រណុក​ស្រួល​របស់​អ្នក។ ជា​ញឹក​ញាប់ ការ​រីក​លូត​លាស់​ខាង​វិញ្ញាណ​កើត​មាន​តាម​រយៈ​ការ​ខក​ចិត្ត និង​បរាជ័យ ច្រើន​ជាង​តាម​រយៈ​ជោគជ័យ និង​ការ​សើច​សប្បាយ។ យើង​មិន​គួរ​ស្វែង​រក​ទុក្ខ​លំបាក​នោះ​ទេ តែ​យើង​អាច​ទទួល​ស្គាល់​ថា គ្មាន​នរណា​ដឹង​ច្បាស់​ដូច​ព្រះ​អង្គ ហើយ​គ្មាន​អ្វី​ដែល​ព្រះ​អង្គ​មិន​ជ្រាប​ជាមុន​នោះ​ឡើយ។ ពេល​ណា​យើង​មិន​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​ឆ្លើយ​តប ឬ​ពេល​ណា​បញ្ហា​ប្រឈម…

Read article
បាន​ដុះ​នៅ​ក្បែរ​ផ្លូវ​ទឹក (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ទំនុក​ដំកើង ១ អ្នក​នោះ​នឹង​ដូចជា​ដើមឈើ ដែល​ដុះ​នៅ​ក្បែរ​ផ្លូវ​ទឹក​។ ទំនុក​ដំកើង ១:៣ លោកប៊ីល(Bill) ជា​មនុស្ស​ចាស់ ដែល​បាន​ចូល​និវត្តន៍​។ គាត់​រស់នៅ​ម្នាក់ឯង ហើយ​ថ្មីៗ​នេះ ត្រូវ​បង្ខំ​ចិត្ត​ឈប់​បើកបរ​រថយន្ត​។ គាត់​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​គេ​ជួយ​ទិញ​អាហារ និង​ថ្នាំ​ពេទ្យ​ឲ្យ​គាត់ ព្រម​ទាំង​ជូន​គាត់​ទៅ​ព្រះវិហារ នៅ​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ​។ ប៉ុន្តែ លោក​ប៊ីល​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “តើ​អ្នក​ដឹង​ទេ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​ចំណាយ​ពេល​នៅ​ផ្ទះ​។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរ ក្នុង​ការ​ស្តាប់​បទ​ចម្រៀង​ថ្វាយបង្គំ​នៅ​តាម​អនឡាញ និង​ការ​បង្រៀន​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​តាម​ទូរទស្សន៍ ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ”។ ដូច​នេះ លោក​ប៊ីល​បាន​ចំណាយ​ពេល​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​ដោយ​ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​។ ទម្លាប់​ដែល​យើង​មាន​ក្នុង​ការ​រស់នៅ មាន​ឥទ្ធិពល​មក​លើ​របៀប​ដែល​ចិត្ត​របស់​យើង​បាន​ដុះ​ឡើង​។ បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំ​កើង​ជំពូក១ បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​មនុស្ស​ដែល​ព្រះ​សព្វ​ព្រះទ័យ ដែល​មាន​ទម្លាប់​ត្រេកអរ​នឹង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះអង្គ ជញ្ជឹង​គិត​អំពី​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ទាំងយប់​ថ្ងៃ ហើយ​មិន​ដើរ​តាម​គំរូ​នៃ​ការ​បះបោរ​របស់​លោកិយ​ទេ(ខ.១-២)។ ទុក្ខ​លំបាក​នឹង​កើត​មាន​ចំពោះ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ តែ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ជីវិត​ដែល​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ “អ្នក​នោះ​នឹង​ដូចជា​ដើមឈើ ដែល​ដុះ​នៅ​ក្បែរ​ផ្លូវ​ទឹក ដែល​បង្កើត​ផល​តាម​រដូវ​កាល ហើយ​ស្លឹក​ក៏​មិន​ចេះ​ស្រពោន​ឡើយ”(ខ.៣)។ អាស្រ័យ​ទៅលើ​រដូវ​កាល​នៃ​ជីវិត​របស់​យើង យើង​ប្រហែល​មិន​អាច​ចំណាយ​ពេល​រាប់​ម៉ោង​ក្នុង​ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ទេ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត​ដល់​អ្នកណា ដែល​ស្រេក​ទឹក និង​ចូល​មក​រក​ព្រះអង្គ ហើយ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​នឹង​ចាក់​បំពេញ​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​ហូរហៀរ​ដូច​ទឹក​ទន្លេ(យ៉ូហាន ៧:៣៧-៣៩)។ យើង​អាច​ឲ្យ​ចិត្ត​យើង​ជ្រួត​ជ្រាប ដោយ​ទឹក​រស់ តាមរយៈ​ការ​សរសើរ​ដំកើង និង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប ក៏​ដូច​ជា​តាមរយៈ​ការ​យក​អសារ​អ្នក​ដទៃ…

Read article
ការ​ស្គាល់​ព្រះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

«រួច​គេ​នឹង​លែង​បង្រៀន​អ្នក​ជិត​ខាង ហើយ​នឹង​បង​ប្អូន​គេ​រៀង​ខ្លួន​ទៀត​ថា ចូរ​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ចុះ ដ្បិត​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា គេ​នឹង​ស្គាល់​អញ​គ្រប់ៗ​គ្នា តាំង​ពី​អ្នក​តូច​បំផុត រហូត​ដល់​អ្នក​ធំ​បំផុត​ក្នុង​ពួកគេ» (យេរេមា ៣១:៣៤)។ នៅ​សម័យ​ហោរា យេរេមា ព្រះ​អម្ចាស់​មិន​បាន​ធ្វើ​ខុស​នឹង​សេចក្តី​សញ្ញា​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​តាំង​ជា​មួយ​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​ឡើយ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ទោះ​ព្រះ​អង្គ​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​មិន​ចេះ​ប្រែ​ប្រួល ក៏​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​បន្ត​ធ្វើ​អំពើ​បាប។ ដូច​នេះ តើ​ព្រះ​អង្គ​អាច​សម្រេច​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​ព្រះ​អង្គ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច នៅ​ពេល​ដែល​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​បន្ត​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ភាព​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះ​អង្គ? ព្រះ​អង្គ​បាន​តាំង​សញ្ញា​ថ្មី​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ផែនការ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​អង្គ ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​កើត​ជា​ថ្មី។ គឺ​ដូច​ដែល​លោក អាឡិច ម៉ូតយ័រ (Alec Motyer) ជា​អ្នក​ជំនាញ​ទេវសាស្ត្រ​បាន​សរសេរ​ថា «នៅ​ពេល​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​មិន​អាច​ឈោង​ទៅ​ដល់​ខ្នាត​គំរូ​របស់​ព្រះ​អង្គ នោះ​ព្រះ​អង្គ​មិន​បាន​បន្ទាប​ខ្នាត​គំរូ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​ត្រូវ​នឹង​សមត្ថភាព​របស់​ពួក​គេ​នោះ​ទេ តែ​ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​ពួក​គេ​ឲ្យ​មាន​សមត្ថភាព»1។ សេចក្តី​សញ្ញា​ថ្មី​នេះ​គឺជា​គោល​បំណង និង​ព្រះ​បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះ​ដែល​កែ​ប្រែ​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ​ជា​ថ្មី តាម​រយៈ​ព្រះ​លោហិត​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់​យេស៊ូវ។ ព្រះ​អង្គ​ទទួល​យក​ចិត្ត​របស់​យើង ហើយ​កែ​ប្រែ​វា​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​ដូច​គ្រាប់​សម្រាប់​ដាក់​ចូល​ក្នុង​រូប​តម្រៀប ដើម្បី​ឲ្យ​ចិត្ត​យើង​បាន​រីករាយ នឹង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ​អង្គ។ ក្នុង​ការ​ប្រកាស​របស់​ព្រះ​អង្គ អំពី​សេចក្តី​សញ្ញា​ថ្មី​នេះ ពាក្យ «ស្គាល់» គឺ​ជា​ពាក្យ​គន្លឹះ។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ដើម​ជា​ភាសា​ហេព្រើរ​យើង​អាច​យល់​អត្ថន័យ​របស់​ពាក្យ​នេះ​ច្បាស់​តាំង​ពី​ដើម​ដំបូង​មក ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្ដិ​ដែល​និយាយ​ត្រង់ៗ​ថា លោក អ័ដាម បាន «ស្គាល់» ភរិយា​គាត់ ហើយ​ពួក​គេ​បង្កើត​បាន​កូន (លោកុប្បត្ដិ ៤:‌១) ដែល​បាន​បង្ហាញ​កម្រិត​នៃ​ភាព​ជិត​ស្និទ្ធ​របស់​ពួក​គេ។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ព្រះ​អង្គ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ថា ពេល​ណា​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​អង្គ…

Read article