ការសោកសង្រេងដែលបានកត់ទុក
ឱបើសិនជាពាក្យខ្ញុំបានសរសេរចុះ ឱបើបានកត់ទុកក្នុងសៀវភៅទៅអេះ គឺបានឆ្លាក់នៅនឹងថ្មដោយដែកឆ្លាក់ ហើយនឹងសំណទុកជារៀងរាបតទៅ។ យ៉ូប ១៩:២៣-២៤ បន្ទាប់ពីអ្នកស្រីឃែរ៉ូឡាញ(Caroline) បានទៅពិនិត្យសុខភាព ឃើញមានជំងឺមហារីកខួរក្បាលដ៏កម្រ និងមិនអាចព្យាបាលបាន ដែលធ្វើឲ្យគាត់មានការតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង គាត់ក៏បានរកឃើញក្តីសង្ឃឹម និងគោលបំណងថ្មីមួយ តាមរយៈការស្ម័គ្រចិត្តថតរូបឲ្យក្មេងៗដែលឈឺធ្ងន់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ តាមរយៈសេវាកម្មនេះ ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយអាចថតរូប ក្នុងពេលដ៏មានតម្លៃ ដែលពួកគេមានជាមួយកូនៗរបស់ពួកគេ ទាំងមានចិត្តសោកសង្រេង និងក្នុងពេលដែលប្រកបដោយព្រះគុណ និងភាពស្រស់ស្អាត ដែលគេសន្និដ្ឋានថា មិនអាចកើតមាន នៅកន្លែងដែលអស់សង្ឃឹមទាំងនោះ។ គាត់បានសង្កេតឃើញព្រះគុណព្រះ នៅក្នុងពេលដែលពិបាកបំផុត ដែលក្រុមគ្រួសារទាំងនោះបានសម្រេចចិត្តស្រឡាញ់ ទោះស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពិបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ កាលណាយើងសង្កេតមើលការសោកសង្រេង យើងអាចមើលឃើញភាពពិតនៃការសោកសង្រេង ព្រមទាំងអាចមើលឃើញសម្រស់ និងក្តីសង្ឃឹម ក្នុងពេលនោះ។ កណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប មានចំណុចជាច្រើន ដែលប្រៀបដូចជារូបថតដែលបានផ្ដិតយកទិដ្ឋភាពនៃការសោកសង្រេង របស់លោកយ៉ូប នៅក្នុងការឆ្លងកាត់ការបាត់បង់ដ៏តក់ស្លុត(១:១៨-១៩)។ បន្ទាប់ពីមិត្តសំឡាញ់របស់លោកយ៉ូបបានអង្គុយកំដរគាត់អស់ជាច្រើនថ្ងៃ ពួកគេក៏មានការហត់នឿយ ចំពោះការសោកសង្រេងរបស់គាត់ ដោយពួកគេបានព្យាយាមកាត់បន្ថយទុក្ខសោករបស់គាត់ ដោយពន្យល់ថា ទុក្ខសោករបស់គាត់ ជាការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ។ តែលោកយ៉ូបមិនយល់ស្របនឹងគំនិតរបស់ពួកគេ ដោយលើកឡើងថា រឿងដែលគាត់កំពុងឆ្លងកាត់នោះ គឺសំខាន់ចំពោះគាត់ ហើយគាត់ចង់ឲ្យគេយកទីបន្ទាល់នៃការសោកសង្រេងរបស់គាត់ ទៅឆ្លាក់ទុកនៅលើថ្ម ជារៀងរហូត(១៩:២៤)។ រឿងរបស់លោកយ៉ូបក៏ត្រូវបានចារទុកនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប ដោយចង្អុលបង្ហាញយើង…
Read article
