ជាមនុស្សតូចទាប តែព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ទំនុកដំកើង ១៣៨ ដ្បិតទោះបើព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ខ្ពស់ គង់តែទ្រង់យល់ដល់ពួកអ្នករាបសាដែរ តែឯមនុស្សឆ្មើងឆ្មៃ ទ្រង់ស្គាល់គេពីចំងាយហើយ។ ទំនុកដំកើង ១៣៨:៦ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានស្វាគមន៍គ្រួសារមួយ ដែលបានមកចូលរួមជាភ្ញៀវ ក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះនៅព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំ។ ក្រុមគ្រួសារនេះ មានកូនស្រីម្នាក់ជាជនពិការ។ ខ្ញុំក៏បានលត់ជង្គង់ នៅក្បែរក្មេងស្រីតូចនោះ ដែលកំពុងអង្គុយនៅលើរទេះរុញ ហើយក៏បានណែនាំនាង ឲ្យស្គាល់សត្វឆ្កែរបស់ខ្ញុំឈ្មោះខាលី(Callie) ហើយក៏បានសរសើរថា នាងមានវ៉ែនតា និងស្បែកជើងពណ៌ផ្កាឈូកដ៏ស្រស់ស្អាត។ ទោះនាងមិនអាចនិយាយ ក៏ទឹកមុខញញឹមរបស់នាង បានប្រាប់ឲ្យខ្ញុំដឹងថា នាងមានចិត្តរីករាយនៅក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយខ្ញុំ។ ពេលនោះ មានក្មេងស្រីតូចម្នាក់បានចូលមកជិតយើង ដោយមិនហ៊ានមើលមុខនាងចំ។ ក្មេងស្រីតូចនោះក៏បាននិយាយខ្សឹបៗថា “សូមអ្នកគ្រូនិយាយប្រាប់គាត់ថា រ៉ូបរបស់គាត់ស្អាតណាស់”។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់នាងថា “ក្មួយទៅប្រាប់គាត់ខ្លួនឯងទៅ។ គាត់មានចិត្តល្អ មិនខុសពីក្មួយ”។ ខ្ញុំក៏បានពន្យល់ប្រាប់គាត់ អំពីភាពងាយស្រួល ក្នុងការជជែកជាមួយមិត្តភក្តិថ្មីម្នាក់នេះ ទោះនាងមិនអាចទំនាក់ទំនងដូចយើងក៏ដោយ ហើយខ្ញុំក៏បានពន្យល់ផងដែរថា ការញញឹមដាក់នាង ក៏អាចជួយឲ្យនាងមានអារម្មណ៍ថា គេទទួលស្វាគមន៍ និងស្រឡាញ់នាងផងដែរ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប និងក្នុងពិភពលោកនេះ គេច្រើនតែមិនរាប់រកមនុស្សជាច្រើន ដោយសារគេគិតថា ពួកគេមានភាពខុសប្លែកគេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះដ៏ធំប្រសើរនៃយើង បានឲ្យតម្លៃមកលើភាពខុសប្លែករបស់យើង ហើយបានត្រាស់ហៅយើងចូលទៅក្នុងការប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះអង្គ និងមហាគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ។…
Read article
