February 2023

You are here:
ការអ្វីដែលពិតជាចាំបាច់

ដ្បិត​អ្នករាល់គ្នា​លះ​ចោល​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ ទៅកាន់​តាម​សណ្តាប់​មនុស្ស​វិញ។ ម៉ាកុស ៧:៨ មាន​ពេល​មួយ ស្ត្រី​ជា​ម្តាយ​វ័យក្មេង​ម្នាក់​បាន​កាត់​សាច់​អាំង​ធំ​មួយដុំ ជា​ពីរ មុន​ពេល​នាង​ដាក់​វា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឆ្នាំង​ធំ​មួយ។ ស្វាមី​របស់​នាង​ក៏បាន​សួរ​នាង​ថា ហេតុអ្វី​នាង​ចាំបាច់​កាត់​សាច់​នោះ​ជា​ពីរ។ នាង​ក៏បាន​ឆ្លើយ​ថា នាង​កាត់​វា​ជា​ពីរ គឺ​ដោយសារ​ម្តាយ​នាង​តែងតែ​ធ្វើ​ដូចនេះ​ដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ សំណួរ​របស់​ស្វាមី​នាង​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​នាង​ចាប់ផ្តើម​មាន​ចម្ងល់ អំពី​ទំនៀមទម្លាប់​មួយ​នេះ។ ដូចនេះ នាង​បាន​សួរ​ម្តាយ​នាង។ នាង​មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ពេល​បានដឹង​ថា តាមពិត ម្តាយ​នាង​មានទម្លាប់​កាត់​សាច់​អាំង​នោះ​ជា​ពីរ គឺ​ដោយសារ​ឆ្នាំង​របស់​គាត់​តូច​ពេក មិន​អាច​ដាក់​សាច់​ធំ​ទាំងមូល​ចូល​បាន។ ហើយដោយ​សារ​កូនស្រី​គាត់​មាន​ឆ្នាំង​ធំ​ៗ​ច្រើន នាង​មិន​ចាំបាច់​ត្រូវការ​កាត់​សាច់​ជា​ពីរ​ទៀត​ទេ។ មាន​ប្រពៃណី​ជាច្រើន​បាន​កើតមាន ផ្អែក​ទៅលើ​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ចាំបាច់ តែ​អ្នក​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​បន្ត​កាន់​តាម​ប្រពៃណី​នោះ ដោយ​មិន​បាន​ចោទសួរ​អ្វី​ឡើយ វា​បាន​ក្លាយជា​របៀប​ដែល​ពួក​គេ​ធ្វើអ្វី​មួយ។ វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ ដែល​មនុស្ស​ចង់​បន្ត​កាន់​តាម​ប្រពៃណី​ដែល​អ្នក​ជំនាន់​មុន​បាន​បង្កើត។ ពួក​ផារិស៊ី​ក៏​ខំ​រក្សា​ប្រពៃណី ក្នុង​សម័យ​របស់​ពួក​គេ​ផង​ដែរ(ម៉ាកុស ៧:១-២) តែ​ពួក​គេ​បាន​យក​ប្រពៃណី​ទាំងនោះ​មក​បន្ថែម​ពីលើ​បន្ទុក​នៃ​ក្រឹត្យវិន័យ។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​ផា​រិ​ស៊ី​ថា “ដ្បិត​អ្នករាល់គ្នា​លះ​ចោល​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ ទៅកាន់​តាម​សណ្ដាប់​មនុស្ស​វិញ” ម៉ាកុស ៧:៨។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា គេ​មិន​ត្រូវ​យក​ប្រពៃណី​មក​ជំនួស​ឲ្យ​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​នោះ​ឡើយ។ អ្នក​ដែល​ពិតជា​មានចិត្តចង់​ដើរតាម​ព្រះ(ខ.៦-៧) ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​សណ្ឋាន​នៃ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន ជាជាង​ប្រឹង​កាន់​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ ឬ​ប្រពៃណី ឲ្យ​ល្អមើល​តែ​សម្បក​ក្រៅ។ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ធ្វើការ​វាយតម្លៃ​មក​លើ​ទំនៀមទម្លាប់ ឲ្យបាន​ទៀងទាត់ ជាពិសេស​ទំនៀមទម្លាប់​ដែល​យើង​ស្រឡាញ់ និង​កាន់​តាម​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​យើង​ដឹង​ថា មានការអ្វី​ខ្លះ​ដែល​យើង​ពិតជា​ត្រូវការ…

Read article
ភាពផុសផុលកើតមាន

នោះ​បើ​រាស្ត្រ​អញ ដែល​បាន​ហៅ តាម​ឈ្មោះ​អញ … នោះ​អញ​នឹង​ស្តាប់​ពីលើ​ស្ថានសួគ៌។ ២របាក្សត្រ ៧:១៤ ក្រុង​អា​រូ​គុន​ជា​ក្រុង​តូច​មួយ នៅ​តំបន់​ខាងលិច​នៃ​ប្រទេស​អូស្រ្តាលី ដែល​មាន​ជនជាតិ​ដើម​រស់នៅ ៧កុលសម្ព័ន្ធ។ ដំណឹងល្អ​បាន​មកដល់​ក្រុង​អា​រូ​គុន​មួយ​សតវត្សរ៍​ហើយ តែ​ជួនកាល ប្រជាជន​នៅ​ទីនោះ តែ​ងមានការ​សងសឹក​ភ្នែក​ឲ្យ​ធួន​នឹង​ភ្នែក។ កាលពី​ឆ្នាំ២០១៥ ភាព​តានតឹង​រវាង​កុលសម្ព័ន្ធ​បាន​កើតមាន ហើយ​ពេល​ដែល​មានរឿង​ឃាតកម្ម​មួយ​កើតឡើង គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​ក៏​បាន​សងសឹក ដោយ​តម្រូវឲ្យ​មានការ​ស្លាប់​របស់​នរណា​ម្នាក់​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​ឃាតករ។ តែ​រឿង​ដ៏​គួរឲ្យ​កត់សំគាល់​ក៏បាន​កើតឡើង នៅដើម​ឆ្នាំ២០១៦។ ប្រជាជន​អា​រូ​គុន​ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ស្វែងរក​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះ ដោយ​ការអធិស្ឋាន។ ការ​ប្រែចិត្ត​ក៏បាន​កើតមាន បន្ទាប់​មក មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក ខណៈ​ពេល​ដែល​ភាព​ផុស​ផុល​បាន​កើតមាន​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស​ក្នុង​ក្រុង​នោះ។ ប្រជាជន​មាន​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​ពួក​គេ​នាំគ្នា​រាំ​នៅ​តាមផ្លូវ ហើយ​គ្រួសារ​របស់​ជនរងគ្រោះ​មិនបាន​សងសឹក​ឡើយ តែ​ផ្ទុយទៅវិញ ពួក​គេ​ក៏បាន​អត់ឱន​ទោស​ឲ្យ​គ្រួសារ​របស់​ឃាតករ។ មិនយូរ​ប៉ុន្មាន មាន​មនុស្ស១ពាន់​នាក់ បាន​ចូលរួម​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ជា​រៀងរាល់​សប្តាហ៍​នៅ​ព្រះវិហារ ក្នុង​ក្រុង​ដែល​មាន​ប្រជាជន​រស់នៅ​តែ១៣០០នាក់​ប៉ុណ្ណោះ។ យើង​ឃើញថា ភាព​ផុស​ផុល​ដូចនេះ កើតមាន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​ផង​ដែរ គឺ​ដូច​នៅ​សម័យ​ស្តេច​ហេ​សេ​គា ពេល​ដែល​ហ្វូង​មនុស្ស​ងាក​បែរមក​រក​ព្រះ​វិញ(២របាក្សត្រ ៣០) និង​នៅ​ថ្ងៃបុណ្យ​ទី៥០ ពេល​ដែល​មនុស្ស​រាប់ពាន់​នាក់ បាន​ប្រែចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះ(កិច្ចការ ២:៣៨-៤៧)។ ភាព​ផុស​ផុល​ជា​កិច្ចការ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ តាម​ពេលវេលា​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​កំណត់ តែ​មុន​នឹង​មាន​ភាព​ផុស​ផុល​កើតឡើង រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រូវ​តែ​អធិស្ឋាន។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ថា “នោះ​បើ​រាស្ត្រ​អញ ដែល​បាន​ហៅ…

Read article
សំណូមពរអធិស្ឋាននៅលើកាតប៉ូស្តាល់

ព្រមទាំង​ប្រើ​សេចក្តី​អធិស្ឋាន និង​សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​គ្រប់យ៉ាង ដើម្បី​អធិស្ឋាន​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​រាល់ពេល​រាល់វេលា។ អេភេសូរ ៦:១៨ ក្នុងអំឡុងពេល​នៃ​សិក្ខាសាលា​អ្នកនិពន្ធ ថេ​មី(Tamy) បាន​ឲ្យ​កាត​ប៉ូស្តាល់​មក​ខ្ញុំ។ នៅ​ខ្នង​កាត​ប៉ូស្តាល់ មាន​សំណេរ​អំពី​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន។ នាង​បាន​ពន្យល់​ថា នាង​បាន​អាន​ជីវប្រវត្តិ​របស់​សមាជិក​ក្រុម​របស់ខ្ញុំ ហើយក៏​បាន​សរសេរ​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន នៅ​លើ​កាត​ប៉ូស្តាល់​នី​មួយៗ ហើយក៏​បាន​អធិស្ឋាន ពេល​ដែល​នាង​បាន​ឲ្យ​កាត​ប៉ូស្តាល់​ទាំងនោះ​មក​យើង។ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ស្ញប់ស្ញែង ចំពោះ​ការ​សរសេរ​រៀបរាប់​ជា​លម្អិត នៅ​លើ​កាត​ដែល​នាង​បាន​ផ្ញើ​មក​​នោះ។ ហេតុនេះ​ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​អរព្រះគុណ​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ខ្ញុំ តាមរយៈ​នាង។ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​នាង​វិញ។ ពេលណា​ខ្ញុំ​កំពុង​តយុទ្ធ​នឹង​ការឈឺចាប់ និង​ការ​ហត់នឿយ ក្នុងអំឡុងពេល​សិក្ខាសាលា​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទាញ​កាត​នោះ​ចេញ​មក​មើល។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​វិញ្ញាណ​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ស្រស់ថ្លា​ឡើង តាមរយៈ​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ក្នុង​កាត​ប៉ូស្តាល់​របស់​នាង។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ទទួលស្គាល់ ឥទ្ធិពល​របស់​ការអធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នកដទៃ ដែល​នាំឲ្យ​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត។ គាត់​បាន​ជំរុញ​អ្នកជឿ​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​ត្រៀមខ្លួន​តយុទ្ធ​នឹង “នឹង​អំណាច​អាក្រក់​ខាងវិញ្ញាណ”(អេភេសូរ ៦:១២)។ គាត់​បាន​លើកទឹកចិត្ត​ឲ្យ​មានការ​អធិស្ឋាន​ដ៏​ជាប់លាប់ និង​ជាក់លាក់ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​សង្កត់ធ្ងន់ ទៅលើ​ភាព​ចាំបាច់​នៃ​ការអធិស្ឋាន និង​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​សុំ​ឲ្យ​គេ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​ផង​ដែរ ប្រយោជន៍ឲ្យ​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ពាក្យ​សម្តី​មក​គាត់ ឲ្យ​គាត់​បាន​បើក​មាត់​ដោយ​ក្លាហាន នឹង​សម្ដែង​ពី​សេចក្តី​អាថ៌កំបាំង​នៃ​ដំណឹងល្អ ដែល​គាត់​ជា​ទូត​ជាប់ច្រវាក់ ដោយ​ព្រោះ​ដំណឹងល្អ (ខ.១៩-២០)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​យើង​កាន់តែ​មាន​ភាព​រឹង​មាំ។ គាត់​បាន​បញ្ជាក់​ថា យើង​ត្រូវការ​ព្រះអង្គ និង​ត្រូវការ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅ​មក ដោយ​ធានា​យើង​ថា…

Read article
បានស្អាតទាំងស្រុង

ដ្បិត​យើងខ្ញុំ​ទាំងអស់គ្នា​បាន​ត្រឡប់ទៅ​ដូចជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត ហើយ​អស់ទាំង​អំពើ​សុចរិត​របស់​យើងខ្ញុំ ក៏ដូចជា​អាវ​កខ្វក់​ហើយ។ អេសាយ ៦៤:៦ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំ និង​ភរិយា​របស់ខ្ញុំ កំពុង​សម្អាតផ្ទះ​របស់​យើង មុន​ពេល​ភ្ញៀវ​មកដល់។ ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ឥដ្ឋការ៉ូ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះបាយ​របស់​យើង មានស្នាម​ប្រឡាក់​ជាប់​ខ្លាំង បាន​ជា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លត់​ជង្គង់​ដុះ​ជូត​វា​ឲ្យ​ជ្រះ​ស្អាត។ តែ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ពេលណា​ខ្ញុំ​ដុះ​ជូត​កាន់តែ​ច្រើន នោះ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​កត់សំគាល់​ឃើញ​ស្នាម​ប្រឡាក់​កាន់​តែ​ច្រើន នៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត។ ស្នាម​ប្រឡាក់​នី​មួយៗ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​លប់​បំបាត់ គឺ​គ្រាន់តែ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ស្នាម​ប្រឡាក់​ដទៃទៀត លេចឡើង​កាន់តែ​ច្បាស់។ ភ្លាម​នោះ រនាប​នៅផ្ទះ​បាយ​យើង​ហាក់ដូចជា​ប្រឡាក់ ដល់​ថ្នាក់​មិន​អាច​ដុះ​ឲ្យ​ជ្រះ​ស្អាត​បាន។ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ទោះ​ខ្ញុំ​ខំប្រឹង​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ធ្វើឲ្យ​កម្រាលឥដ្ឋ​ស្អាត​ទាំងស្រុង​បាន​ឡើយ។ ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង អំពី​រឿង​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ អំពី​ការ​លាង​សម្អាតខ្លួន​ឯង ដែល​ក្នុង​នោះ ទោះ​យើង​ខំប្រឹង​លាង​សម្អាតខ្លួន​ឯង​ប៉ុណ្ណា​ក៏ដោយ ក៏​យើង​នៅតែ​មិន​អាច​ជ្រះ​ស្អាត​ដដែល។ ពេល​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ជា​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​អស់សង្ឃឹម(អេសាយ ៦៤:៥) ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​សរសេរ​ថា “យើងខ្ញុំ​ទាំងអស់គ្នា​បាន​ត្រឡប់ទៅ​ដូចជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត ហើយ​អស់ទាំង​អំពើ​សុចរិត​របស់​យើងខ្ញុំ ក៏ដូចជា​អាវ​កខ្វក់​ហើយ”(ខ.៦)។ ប៉ុន្តែ ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​ដឹងផង​ដែរ​ថា ពួក​គេ​នៅតែ​អាច​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម តាមរយៈ​សេចក្តីល្អ​របស់​ព្រះ។ ហេតុនេះ​ហើយ គាត់​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​ជា​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើងខ្ញុំ យើងខ្ញុំរាល់គ្នា​ជា​ដីឥដ្ឋ ហើយ​ទ្រង់​ជាជាង​ស្មូន”(ខ.៨)។ គាត់​ដឹង​ថា មានតែ​ព្រះ​ទេ ដែល​អាច​សម្អាត​ស្នាម​ប្រឡាក់​ដែល​ជ្រៅ​បំផុត…

Read article
បញ្ចាំងពន្លឺព្រះអង្គ

នៅក្នុង​ទ្រង់​មានជីវិត ហើយ​ជីវិត​នោះ​ជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្សលោក។ យ៉ូហាន ១:៤ ដើម្បី​ឲ្យ​ផ្ទាំង​គំនូរ​ពណ៌​ប្រេង រូប​ទេសភាព​មាន​សម្រស់​ស្អាត នៅត្រង់​ចំណុច​ភ្លឺ បែប​ចំណាំងផ្លាត វិចិត្រករ ឈ្មោះ​អ័មែន ខាប្រេរ៉ា(Armand Cabrera) បាន​អនុវត្ត​តាម​គោលការណ៍​ជា​គន្លឹះ ដែល​ទទួលស្គាល់​ថា “ពន្លឺ​ចំណាំងផ្លាត​មិនដែល​ភ្លឺ​ខ្លាំង ដូច​ប្រភព​ពន្លឺ​ឡើយ”។ គាត់​បាន​ធ្វើការ​សង្កេតឃើញ​ថា អ្នក​ដែល​ទើប​តែ​ក្លាយ​ជា​វិចិត្រករ ច្រើនតែ​ដាក់​ពណ៌​ឲ្យ​ភ្លឺ​ពេក នៅត្រង់​ចំណុច​ភ្លឺ។ គាត់​ថា “ពន្លឺ​ចំណាំង​ផ្លាត​មានការ​គួបផ្សំ​ជាមួយ​ចំណុច​ស្រមោល ហេតុនេះ​ហើយ វា​ត្រូវតែ​ធ្វើជា​ជំនួយ គឺ​មិនមែន​ប្រជែង​នឹង​ផ្នែក​ដែល​ភ្លឺ ក្នុង​ផ្ទាំងគំនូរ​របស់​វិចិត្រករ​នោះ​ឡើយ”។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​ជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្សជាតិ (យ៉ូហាន ១:៤)។ លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ “បាន​មក​សំរាប់​ជាទី​បន្ទាល់ ដើម្បីនឹង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ ប្រយោជន៍ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំងអស់​បាន​ជឿ ដោយសារ​គាត់”(ខ.៧)។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹងល្អ​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “គាត់​មិនមែន​ជា​ពន្លឺ​នោះ​ទេ គឺ​មក​គ្រាន់តែ​នឹង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ​តែប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៨)។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ យើង​មិន​ខុសពី​លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ​ឡើយ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ជ្រើសរើស​យើង ឲ្យ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ដល់​អ្នក​ដែល​កំពុង​រស់នៅ ក្នុង​ភាព​ងងឹត​នៃ​លោកិយ​ដែល​មិន​ជឿ​ព្រះ។ នេះ​ជា​តួនាទី​ដ៏​សំខាន់​របស់​យើង ព្រោះ​អ្នក​មិន​ជឿ​អាច​ពិបាក​ទទួល​ពន្លឺ​នៃ​សិរីល្អ​ដោយ​ផ្ទាល់​ពី​ព្រះអង្គ។ លោក​ខាប្រេរ៉ា​បាន​បង្រៀន​សិស្សរបស់​គាត់​ថា “ចំណុច​អ្វី​ដែល​ទទួល​ពន្លឺ​ដោយ​ផ្ទាល់​ពី​ប្រភព​ពន្លឺ ក្នុង​រូបគំនូរ​ណា​មួយ ក្លាយ​ជា​ទី​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ផង​ដែរ”។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ…

Read article
កុំតាមពួកមានគ្នាច្រើន

កុំ​ឲ្យ​តាម​ពួក​មានគ្នាច្រើន ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្តី​អាក្រក់។ និក្ខមនំ ២៣:២ ក្នុង​ខ្សែភាពយន្ត​ឆ្នាំ១៩៥៧មាន​ចំណងជើង​ថា “បុរស​ចងកំហឹង១២នាក់” តួអង្គ​ជា​ចៅក្រម​បាន​និយាយ​ថា “មនុស្ស​ម្នាក់​បាន​ស្លាប់ ហើយ​ម្នាក់ទៀត​របួសធ្ងន់ មិនដឹង​ថា ឆ្លងផុត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ឬ​អត់”។ ក្នុង​រឿង​នេះ គេ​ហាក់​ដូចជា​មាន​ភស្តុតាង​ច្រើន​លើស​លប់ ក្នុង​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​យុវជន​ម្នាក់ ជា​ជនសង្ស័យ។ តែ​ក្នុងអំឡុងពេល​កាត់ក្តី គេ​ក៏បាន​រក​ឃើញថា ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​មាន​កំហុស។ ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​ម្នាក់ ក្នុងចំណោម​ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​ទាំង១០នាក់ បាន​បោះឆ្នោត​ឲ្យ​យុវជន​នោះ​រួច​ទោស។ ការ​ជជែក​ដេញដោល​ដ៏​ក្តៅ​គគុក​ក៏បាន​កើតមាន ដែល​ក្នុង​នោះ គេ​ក៏​បាន​ចំអក​ឲ្យ​ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​រូប​នោះ ពេល​ដែល​គាត់​បាន​លើកឡើង​អំពី​ភាព​មិន​ប្រក្រតី នៃ​ចម្លើយ​របស់​សាក្សី។ ពួក​គេ​ក៏បាន​បញ្ចេញ​កំហឹង​កាន់តែ​ខ្លាំង ហើយ​គេ​ក៏បាន​មើល​ដឹង​ថា ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​ចិត្តអាក្រក់​ទាំងនោះ កំពុងតែ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចេតនា​ដែល​ចង់​ឲ្យ​យុវជន​នោះ​ស្លាប់ ទោះ​គាត់​គ្មាន​កំហុស​ក៏ដោយ។ ទីបំផុត ក្រុមប្រឹក្សា​ចិត្តអាក្រក់​ទាំងនោះ​ក៏បាន​បោះ​ឆ្នោត​ម្តង​ម្នាក់​ៗ ឲ្យ​គាត់​រួច​ទោស។ កាល​ព្រះ​ទ្រង់ប្រទាន​ព្រះរាជ​បញ្ជា ដល់​រាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែល ព្រះអង្គ​បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​ពួក​គេ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ចិត្តក្លា​ហាន ដោយចិត្ត​ស្មោះត្រង់។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​ទៅ​ពួក​គេ​ថា “កុំ​ឲ្យ​ធ្វើជា​ទីបន្ទាល់​ដល់​ពួក​ក្តី​ខាង​អ្នកណា​ដែល​មានគ្នាច្រើន ដើម្បីនឹង​បង្វែរ​សេចក្តី​យុត្តិធម៌​ចេញ​នោះ​ឡើយ”(និក្ខមនំ ២៣:២)។ អ្វី​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​នោះ តុលាការ​មិន​ត្រូវ “យល់មុខ​ខាង​ឯ​អ្នកក្រ​ក្នុង​ការ​ក្តី​គេ​ដែរ”(ខ.៣) ហើយក៏​មិន​ត្រូវ “បង្វែរ​សេចក្តី​យុត្តិធម៌ ក្នុង​រឿង​ក្តី​របស់​អ្នកក្រ​ឲ្យសោះ”(ខ.៦)។ ព្រះ​ជា​ចៅក្រម​ដ៏​សុចរិត ដែល​សព្វព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​មាន​ភាព​ស្មោះត្រង់ នៅក្នុង​ការប្រព្រឹត្ត​របស់​យើង។ នៅក្នុង​រឿង​បុរស​ចងកំហឹង​ទាំង១២ ក្រុមប្រឹក្សា​វិនិច្ឆ័យ​ទី​៨​ដែល​បាន​បោះឆ្នោត​ឲ្យ​យុវជន​នោះ​រួច​ទោស បាន​និយាយ​ថា “គាត់​ម្នាក់ឯង…

Read article
សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលអរសប្បាយ

ដែល​ប្តី​ថ្មោងថ្មី​មានចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ប្រពន្ធ​យ៉ាងណា នោះ​ព្រះ​នៃ​ឯង​នឹង​មាន​សេចក្តី​រីករាយ​ចំពោះ​ឯង​យ៉ាងនោះ​ដែរ។ អេសាយ ៦២:៥ ប្រេន​ឌិន(Brendan) និង​ខេ​ធី(Katie) បាន​មើល​មុខ​គ្នា ដោយ​ទឹកមុខ​ញញឹម​ស្រស់។ ពេល​ឃើញ​ក្តី​អំណរ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​បាន​លេចឡើង​នៅ​លើ​ផ្ទៃមុខ​ពួក​គេ អ្នក​ប្រហែល​មិន​នឹកស្មាន​ថា ពួក​គេ​បាន​ជួប​ការពិបាក​ប៉ុណ្ណា ពេល​ដែល​ផែនការ​រៀប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​របស់​ពួក​គេ មានការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ជា​ញឹកញាប់ ដោយសារ​រដ្ឋ​បាន​ដាក់​បំរាម​ក្នុង​ពេល​រីក​រាលដាល​នៃ​ជំងឺ​កូ​វីត១៩។ ទោះ​ពិធី​មង្គលការ​របស់​ពួក​គេ មាន​សមាជិក​គ្រួសារ​ទាំង​សង្ខាង​តែ​២៤​នាក់​ចូលរួម​ក៏ដោយ ក៏​ក្តី​អំណរ និង​សន្តិភាព បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក តាមរយៈ​អ្នក​ទាំងពីរ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ទាំងពីរ​កំពុង​សន្យា​ចំពោះ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​បង្ហាញ​ការ​ដឹងគុណ​ដល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ ដែល​បាន​ទ្រទ្រង់​ពួក​គេ។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​ពិពណ៌នា​របស់​ហោរា​អេសាយ ជា​លក្ខណៈ​ប្រៀប​ប្រដូច​អំពី​ក្តី​អំណរ​ដែល​គូ​ស្វាមីភរិយា​ថ្មី​មាន​ចំពោះ​គ្នា ដើម្បី​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ក្តី​អំណរ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ។ ក្នុង​ការ​ពិពណ៌នា​បែប​កំណាព្យ​ដ៏​ពីរោះ អំពី​ការ​ប្រោស​លោះ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ហោរា​អេសាយ បាន​រំឭក​ពួកគេ​ថា សេចក្តី​សង្រ្គោះ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ពួក​គេ​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង អំពី​ធាតុ​ពិត​នៃ​ការរស់នៅ ក្នុង​ពិភពលោក​ដែល​ប្រេះ​បែក បាន​ជា​ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត​ដល់​អ្នក​ដែល​មានចិត្ត​ខ្ទេចខ្ទាំ និង​ក្តី​អំណរ​ដល់​អ្នក​ដែល​ទួញ​យំ ព្រមទាំង​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​សម្រាប់​ការ​ខ្វះខាត​របស់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ(អេសាយ ៦១:១-៣)។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ជំនួយ​ដល់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​នឹង​មាន​សេចក្តី​រីករាយ​ចំពោះ​យើង(៦២:៥)។ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​រីករាយ​ចំពោះ​យើង ហើយ​សព្វព្រះទ័យ​នឹង​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​យើង។ នេះ​ជា​សេចក្តី​ពិត​ដែល​គួរឲ្យ​កត់សំគាល់។ សូម្បីតែ​នៅពេល​ដែល​យើង​ជួប​ការ​លំបាក ដោយសារ​យើង​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​លោកិយ​ដែល​ប្រេះ​បែក យើង​មាន​ព្រះ​ដែល​ស្រឡាញ់​យើង មិនមែន​ដោយបង្ខំ តែ​ដោយ​ក្តី​អំណរ និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ស្ថិតស្ថេរ​អស់​កល្ប(ទំនុកដំកើង ១៣៦:១)។—LISA M.…

Read article
តើជាការកាត់ស្រាយ ឬជាសេចក្តីពិត?

ពេលណា​យើង​មិន​យល់ស្រប​នឹងនរ​ណា​ម្នាក់ អំពី​ការ​បង្រៀន​ព្រះគម្ពីរ យើង​មិន​អាច​គ្រាន់តែ​ញាក់ស្មា ហើយ​និយាយ​ថា “នេះ​គ្រាន់តែ​ជា​ការ​កាត់​ស្រាយ​របស់​អ្នក” នោះ​ទេ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) សូម​រំឭក​យើង​ថា ការបម្រើ​ព្រះ​នៃ​សេចក្តី​ពិត គឺ​រាប់បញ្ចូល​ការយល់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ឲ្យបាន​ត្រឹមត្រូវ។ អត្ថបទ ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា មាន​ពេល​ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​ចែកចាយ​អំពី​បទ​គម្ពីរ​ណាមួយ មាន​គេ​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា “នេះ​គ្រាន់តែ​ជា​ការយល់ឃើញ​របស់​អ្នក” ឬ “នេះ​ជា​ការ​កាត់​ស្រាយ​របស់​អ្នក​ប៉ុណ្ណោះ”។ រឿង​នេះ​ងាយ​យល់​ទេ។ ពេលណា​អ្នក​និយាយ​ចេញ​ជា​ពាក្យ​សម្ដី ឬ​ពេលណា អ្នក​ប្រកាន់​គោលជំហរ ឬក៏​ធ្វើការ​អះអាង ឬមួយ​បង្ហាញ​នូវ​ការ​ប៉ះពាល់​ចិត្ត នោះ​អ្នក​ច្បាស់ជា​កំពុងតែ​បង្ហាញ​ការយល់ឃើញ​របស់​អ្នក​ហើយ។ អ្នក​ច្បាស់ជា​កំពុងតែ​បង្ហាញ​នូវ​ការ​កាត់​ស្រាយ​របស់​អ្នក។ ជា​ញឹកញាប់ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា ពេល​គេ​និយាយ​ដូចនេះ​មកកាន់​ខ្ញុំ តើ​គេ​ចង់​មានន័យ​ដូចម្តេច។ តើ​គេ​កំពុងតែ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ដោយសារ​នេះ​ជា​ការ​កាត់​ស្រាយ​របស់ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំ​ប្រាកដជា​និយាយ​ខុស​មែនទេ? ខ្ញុំ​មិន​គិតថា គេ​កំពុងតែ​យល់ឃើញ​ដូចនេះ​ទេ។ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​គិតថា គេ​កំពុងតែ​បញ្ចេញ​ចារិក​កាច​ដាក់​ខ្ញុំ ឬ​ខ្វះ​ការគួរសម​ចំពោះ​ខ្ញុំ ពេលណា​គេ​និយាយ​ដូចនេះ​ដាក់​ខ្ញុំ​នោះ​ឡើយ។ តើ​ពួក​គេ​ចង់​មានន័យ​ដូចម្តេច? ពួក​គេ​ប្រហែល​ចង់​មានន័យថា “អ្នកមាន​ការ​កាត់​ស្រាយ​របស់​អ្នក។ ខ្ញុំ​មានការ​កាត់​ស្រាយ​របស់ខ្ញុំ។ អ្នក​ផ្សេងទៀត​ក៏​មានការ​កាត់​ស្រាយ​របស់​គេ។ យើង​រាល់គ្នា​សុទ្ធតែ​មានការ​កាត់​ស្រាយ​ខុសៗគ្នា ទោះ​គេ​មិន​យល់ស្រប​គ្នា​ក៏ដោយ ក៏​មិន​អី​ដែរ។ នេះ​ជា​ការ​ជៀសវាង​ជម្លោះ”។…

Read article
ពេលទទួលរងសម្ពាធ

ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​កាន់​ខាង​ខ្ញុំៗ​នឹង​មិន​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ។ ទំនុកដំកើង ១១៨:៦ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំមុន មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ អំពី​ការភ័យខ្លាច ដែល​គាត់​មាន ពេល​គាត់​ព្យាយាម​ឆ្លងថ្នល់ ដែល​មានផ្លូវ​ជាច្រើន​ប្រសព្វគ្នា។ គាត់​ថា គាត់​មិនដែល​ឃើញ​ផ្លូវ​ពិបាក​ឆ្លង​យ៉ាងនេះ​ទេ។ ច្បាប់​ដែល​គាត់​បាន​រៀន អំពី​ការ​ឆ្លងផ្លូវ ហាក់ដូចជា​មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។ គាត់​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ណាស់ បាន​ជា​គាត់​ឈរ​នៅ​ជ្រុង​ផ្លូវ រង់ចាំ​ឡាន​ក្រុង ហើយ​សុំ​ឲ្យ​អ្នក​បើកឡាន​ក្រុង​ដឹក​គាត់ ទៅ​ផ្លូវ​ម្ខាងទៀត។ គាត់​បាន​ចំណាយពេល​ជាច្រើន ដើម្បី​រៀន​ឆ្លងផ្លូវ​នោះ មុន​ពេល​គាត់​អាច​រៀន​ដើរ និង​បើកឡាន​ឆ្លងផ្លូវ​នោះ ដោយ​ជោគជ័យ។ ការ​ដើរ​ឆ្លងផ្លូវ​ប្រសព្វ​ដ៏​គ្រោះថ្នាក់​អាច​មាន​ភាព​ស្មុកស្មាញ តែ​ការ​ឆ្លងកាត់​បញ្ហា​ដ៏​ស្មុកស្មាញ​ក្នុង​ជីវិត​អាច​មានការ​ពិបាក​ជាង​នេះ​ទៀត។ យើង​មិនបាន​ដឹង​ច្បាស់ អំពី​ស្ថានភាព​របស់​អ្នកនិពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក១១៨ តែ​យើង​អាច​ដឹង​ថា គាត់​កំពុង​មានការ​ពិបាក បាន​ជា​គាត់​ត្រូវ​អធិស្ឋាន។ គឺ​ដូចដែល​គាត់​បាន​ពោល​ថា “ខ្ញុំ​បាន​អំពាវនាវ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដោយ​សេចក្តី​វេទនា​របស់ខ្ញុំ”(ខ.៥)។ ហើយ​យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា គាត់​បាន​ទុកចិត្ត​ព្រះ​អម្ចាស់ ព្រោះ​គាត់​បាន​ថ្លែង​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​កាន់​ខាង​ខ្ញុំៗ​នឹង​មិន​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ”(ខ.៦)។ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យខ្លាច ពេលណា​យើង​ត្រូវ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ការងារ ឬ​សាលារៀន ឬក៏​ទីលំនៅ។ វា​មិនមែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​ទេ។ ការ​ថប់បារម្ភ​កើតមាន ពេលណា​សុខភាព​យើង​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ ទំនាក់​ទំនង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ឬ​មាន​ការ​ខាតបង់​ប្រាក់កាស​ជាដើម។ តែ​យើង​មិន​ត្រូវ​យល់ឃើញ​ថា បញ្ហា​ប្រឈម​ទាំងនេះ ជា​សញ្ញា​បង្ហាញថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បោះបង់​យើង​ចោល​នោះ​ទេ។ ពេល​យើង​ទទួលរង​សម្ពាធ​កាន់តែ​ខ្លាំង ចូរ​យើង​ចូលក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មានព្រះអង្គ​កាន់តែ​ញឹកញាប់ ដោយ​ការអធិស្ឋាន​ដ៏​ជាប់​លាប់។—ARTHUR…

Read article
ភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា ព្រះអង្គជាព្រះ

បាន​ចែង​ទុក​តែ​ប៉ុណ្ណេះ ដើម្បីឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះគ្រីស្ទ គឺជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ​ពិត។ យ៉ូហាន ២០:៣១ ពេល​ដែល​អ្នកស្រី ដូរីស ខឺន ហ្គូដវីន(Doris Kearns Goodwin) បានសម្រេច​ចិត្ត​និពន្ធ​សៀវភៅ​មួយ​ក្បាល អំពី​លោក​ប្រធានាធិបតី​អ័ប្រាហាំ លីនខិន(Abraham Lincoln) នាង​មានការ​ភ័យខ្លាច ដោយសារ​ការពិត​ដែល​ថា មាន​សៀវភៅ១ម៉ឺន៤ពាន់​ក្បាល ដែលគេ​បាន​និពន្ធ​អំពី​ប្រធានាធិបតី​ទី១៦រូប​នេះ។ មាន​សៀវភៅ​ជាច្រើន​បាន​និពន្ធ​អំពី​គាត់​ហើយ តើ​នៅ​មាន​ចំណុច​អ្វី​ទៀត ដែល​នាង​អាច​សរសេរ​អំពី​អ្នកដឹកនាំ​ជាទីស្រឡាញ់​នេះ? នាង​មិន​បណ្តោយ​ឲ្យ​រឿង​នេះ​ធ្វើជា​ឧបសគ្គ​រារាំង​នាង​​ឡើយ។ ទីបំផុត អ្នក​ស្រី​ហ្គូដ​វី​ន​ក៏​សម្រេច​បានការ​និពន្ធ​សៀវភៅ មាន​ចំណង​ជើង​ថា គូរ​ប្រជែង​មួយ​ក្រុម : អ្នកប្រាជ្ញ​នយោបាយ អ័ប្រា​ហាំ លីនខិន។ ទស្សនៈ​ថ្មី​ៗ​ដែល​នាង​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​សៀវភៅ​នេះ អំពី​របៀប​នៃ​ការដឹកនាំ​របស់​លោក​លីនខិន បាន​នាំឲ្យ​សៀវភៅ​នេះ​ក្លាយជា​សៀវភៅ​ដែល​បាន​ទទួល​ពិន្ទុ​ច្រើនជាង​គេ និង​ត្រូវ​បាន​គេ​លើក​មក​និយាយ​ច្រើនជាង​គេ​ផង​ដែរ។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​ខុសពី​នេះ កាល​គាត់​កត់ត្រា​អំពី​ព្រះរាជកិច្ច និង​ដួង​ព្រះទ័យ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹងល្អ​យ៉ូហាន។ ខ​ចុង​ក្រោយ​នៃ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​ចែងថា “មានការ​ជាច្រើន​ទៀត ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​ដែរ ខ្ញុំ​ស្មាន​ថា បើនឹង​សរសេរ​ទុក ដោយលំដាប់​តមក នោះ​លោកីយ៍​ទាំងមូល​ក៏​មិន​ល្មម​គ្រាន់ ដើម្បីនឹង​ដាក់​អស់ទាំង​សៀវភៅ ដែល​ត្រូវ​សរសេរ​នោះ​ផង”(យ៉ូហាន ២១:២៥)។ ដូចនេះ មាន​សេចក្តី​ជាច្រើន​ទៀត ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​អាច​សរសេរ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ។ ដូចនេះ ក្នុង​ការ​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ…

Read article