Anne Cetas

You are here:
ព្រះហស្តដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះ

មិត្ត​ភ័ក្រ​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់​ ឈ្មោះ​យូអាន(Joann) មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នាដ៏​មុ​ត​មាំ ចង់​ក្លាយ​ជា​អ្នក​លេង​ព្យាណូ​ក្នុង​ការ​ប្រគុំ​តន្រ្តី និង​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​សម្តែ​ង​ទោល ឬ​សម្តែង​រួម​ជាមួយ​វង់​ភ្លេ​ង។ កាល​នៅ​រៀន​សកល​វិទ្យាល័យ​នាង​បាន​ជ្រើស​រើស​ជំនាញ​សម្តែង​ផ្នែក​ព្យាណូ។ ពេល​នោះ​នាង​ក៏​បាន​មាន​បញ្ហា​រលាក​សរសៃ​ពួរ​ដៃ​ខា​ង​ស្តាំរ​បស់​នាង ធ្វើ​ឲ្យ​ដៃម្ខាង​នោះ មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ​ពេក បាន​ជា​នាង​មិន​អាច​សម្តែង​នូ​វ​ការ​លេង​ព្យាណូ​ជា​លក្ខណៈ​ទោល តាម​ការ​តម្រូវ​របស់​សាលា​បាន​ឡើយ។ ដូច​នេះ នាង​ក៏​បាន​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា ដោយ​សញ្ញា​ប័ត្រ​ផ្នែក​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​តន្រ្តី និង​អក្សរ​សាស្រ្ត​វិញ។ នាង​បាន​ទទួ​លព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​សង្គ្រោះ​ហើយ តែ​នាង​បាន​បះបោ​រ​ប្រឆាំ​ង​នឹង​​ទ្រង់​អស់​បី​បួន​ឆ្នាំ។ បន្ទាប់​មក ​តាម​រយៈ​ស្ថាន​ភាព​ដែល​កាន់​តែ​ពិបាក នាង​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ​ព្រះអ​ម្ចាស់​កំពុ​ងលា​ព្រះហ​ស្ត​របស់​ទ្រង់​មក​រក​នាង ហើយ​នាង​ក៏​បា​នងា​ក​បែរ​មក​រក​ទ្រង់​វិញ។ ទីបំ​ផុត ដៃ​របស់​នាង​ក៏​មានក​ម្លាំង​ជាង​មុន ហើយ​ក្តី​ស្រមៃ​ដែល​នាង​ច​ង់ធ្វើ​ដំណើរ ទៅ​សម្តែងកា​រ​លេង​ព្យាណូ ក៏​បាន​សម្រេច​ដូច​បំណង។ នា​ងក៏​បា​ន​បាន​​និយាយ​​​ថា “ពេលនេះ​ខ្ញុំអា​ចលេ​ង​ព្យាណូដើ​ម្បី​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់ព្រះ​ មិន​មែន​ដើម្បី​រក​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះឲ្យ​ខ្លួន​ឯ​ង​ទៀត​ឡើយ។ ទ្រង់​បាន​លា​ព្រះ​ហស្ត​ទ្រង់​មក ​ដើម្បី​ស្អាង​ជីវិត​ខាង​​វិញ្ញាណរ​បស់​ខ្ញុំ​ឡើង ហើយ​ប្រទា​ន​ឲ្យ​ដៃ​ខ្ញុំ​មាន​កម្លាំ​ងឡើ​ង ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាច​បម្រើ​ទ្រង់ ដោយ​ប្រើ​អំណោយ​ទាន​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន”។ ព្រះ​អម្ចា​ស់បា​ន​សន្យា​លោក​ម៉ូសេ​ថា ទ្រង់​នឹង​លា​ព្រះហស្ត​ទ្រង់​ឡើង ដើម្បី​ជួយ​សង្រ្គោះរាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែ​ល ឲ្យ​រួច​ពី​ការ​ជា​ប់ចំណង នៅ​នគរ​អេស៊ីព្ទ(និក្ខមនំ ៦:៦)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ​ទ្រង់នៅ​តែ​គោ​រ​ពពា​ក្យ​សន្យារបស់​ទ្រង់ ទោះបីជា​រា​ស្រ្ត​របស់​ទ្រង់​ចេះ​តែ​បះបោ​រ ហើយ​សង្ស័យ​ចំពោះទ្រ​ង់​ក៏​ដោយ(១៤:៣០-៣១)។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ព្រះ​ហស្ត​ដ៏​មាន​ចេស្តារ​បស់ទ្រ​ង់ ក៏​បាន​លាតម​ក ដើម្បីជួ​យយើ​ង​ផង​ដែរ។ ទោះ​បី​ជាស្ថា​នភាព​រ​បស់​យើង ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណាក៏​ដោ​យ ក៏​យើងនៅ​​​តែអា​ចទុ​ក​ចិត្ត​ថា ទ្រង់​នឹង​សម្រេច​បំណង​ព្រះទ័​យទ្រ​ង់ សម្រា​ប់កូ​ន​ទ្រង់​ម្នាក់​ៗ។​…

Read article
ត្រាសហៅអ្នក

មានពេលមួយ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះ ជា​មួយមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំពីរនាក់។ ពេលដែលយើង​បានឆ្លងផុតកន្លែងត្រួតពិនិត្យសន្តិសុខនៃអាកាសយាន្តដ្ឋាន ហើយក៏បន្តដើរឆ្ពោះទៅរកច្រកទ្វារសម្រាប់ឲ្យយើងរង់ចាំ ខ្ញុំក៏បានឮគេស្រែកហៅឈ្មោះខ្ញុំថា “អាននេ សេតាស អាននេ សេតាស(Paging Anne Cetas)”។ មានតែខ្ញុំម្នាក់គត់ ដែលមានឈ្មោះនេះ ដូចនេះ យើងដឹងថា គេប្រាកដជាកំពុងតែហៅខ្ញុំហើយ។ ខ្ញុំក៏សន្និដ្ឋានថា ខ្ញុំប្រហែលជាភ្លេចរបស់អ្វីមួយ នៅច្រកត្រួតពិនិត្យហើយ​។ ខ្ញុំក៏បានទៅជួបភ្នាក់ងារអាកាសចរម្នាក់ ដែលនៅទីនោះ ដែលបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យលើកទូរស័ព្ទពណ៌ក្រហម។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំនឹងហើយដែលឈ្មោះ អាននេ សេតាស ហើយហេតុអ្វីបានជាគេហៅឈ្មោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏រកមើលទូរស័ព្ទ ដើម្បីចុចនិយាយ តែអ្នក​ប្រតិបត្តិការរូបនោះ បាននិយាយថា “ទេ ពួកខ្ញុំមិនបានហៅឈ្មោះអ្នកស្រីទេ”។ ខ្ញុំក៏ប្រាប់គាត់ថា “ឈ្មោះនោះជាឈ្មោះខ្ញុំហើយតើ”។ តែគាត់នៅតែនិយាយដដែលថា “ទេ ពួកខ្ញុំមិនបានហៅឈ្មោះអ្នកស្រីទេ”។ ក្រោយមក ខ្ញុំនៅតែមិនដឹងថា ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំ ឮសម្លេងគេហៅឈ្មោះខ្ញុំ នៅថ្ងៃនោះឡើយ។ នៅសម័យបុរាណ មានក្មេងប្រុសម្នាក់​ឈ្មោះ សាំយ៉ូអែល​ក៏បានឮសម្លេងគេ “ហៅឈ្មោះ”​ ផងដែរ (១សាំយ៉ូអែល ៣:៤)។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា គាត់ “​មិន​ទាន់​ស្គាល់​ព្រះយេហូវ៉ា​នៅ​ឡើយ​ទេ ព្រះបន្ទូល​នៃ​ទ្រង់​ក៏​មិន​ទាន់​បាន​សំដែង​មក​ឲ្យ​ដឹង​ដែរ”(ខ.៧)…

Read article
ខ្ញុំ-ស្រ-ឡាញ់…

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំបា​ន​ទៅ​ក​ន្លែង​អា​ងហែ​ល​ទឹ​ក​សាធារណៈជា​មួ​យស្វា​មី​រប​ស់​ខ្ញុំ។​ ពេល​នោះម​នុស្សម្នាដែល​នៅជុំវិញខ្លួ​ន​យើង បាន​នាំ​គ្នាមើ​លទៅ​លើមេឃ។ មានយន្ត​ហោះតូ​ច​មួយ កំពុង​បញ្ចេញ​ផ្សែង​ដែល​មា​នរា​ង​ដូច​អក្សរ។ ពេល​ដែល​យើ​ង​កំ​ពុង​មើ​ល​យន្ត​ហោះ​នោះ​ អ្នក​បើក​យន្ត​ហោះ​នោះ​បា​ន​ប​ញ្ចេញផ្សែ​ង ជា​អ​ក្ស​រ​ភាសា​អង់​គ្លេស ដែល​ប្រែម​ក​ថា “ខ្ញុំ-ស្រ-ឡាញ់”។ អ្នក​ទស្សនាក៏​បា​នស្មានថា​ ប្រហែលជា​គា​ត់​កំ​ពុង​តែ​សុំ​នា​រី​ណាម្នាក់​រៀប​ការ​ហើយ។ ឬប្រហែល​ជា​មាន​បុ​រ​សដ៏​រ៉ូមិន​ទិ​ច​ម្នាក់ បាន​ឲ្យ​គេ​បើកយន្តហោះ​នេះ​ នៅពេ​ល​ដែ​លគា​ត់​កំ​ពុ​ងឈ​រ​ជា​មួ​យ​មិត្តស្រីរបស់ខ្លួ​ន នៅ​ក្បែ​រប​ន្កាន់​ដៃ ហើ​យនឹ​ង​សុំនាង​រៀប​ការ​ហើយមើ​លទៅ​។ យើងក៏​បា​នប​ន្ត​មើ​លទៅលើ​ទៀ​ត ក៏​ឃើញអក្សរចេ​ញ​ម​កទៀ​ត​ថា​ “​ខ្ញុំ​-ស្រ-ឡាញ់-យេ”។ ភ្លាម​នោះ ​ខ្ញុំក៏​ឮ​​សម្លេ​ងក្មេង​ស្រី​ម្នា​ក់និ​យា​យថា​ ពាក្យ​ចុង​ក្រោយ​នោះ ប្រហែលជា​ ​ឈ្មោះរ​ប​ស់​យេ​ន ឬយេ​ស៊ី​កា​។ អ្នក​បើក​យន្តហោះក៏​ប​ន្តប​ញ្ចេ​ញ​អក្សរ​បន្ទាប់​ទៀ​ត ហើយ​គេ​ក៏​ដឹ​ងថា ឈ្មោះ​នោះជា​ព្រះ​នាមរប​ស់​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ​សោះ​។ ដូច​នេះ គាត់ចង់ប្រ​កា​ស់​ប្រាប់​ម​នុ​ស្ស​ជា​ច្រើនឲ្យដឹងថា គាត់​ស្រឡា​ញ់​ព្រះ​យេ​ស៊ូ​វ។ មិត្ត​ភ័ក្រ​រ​បស់​ខ្ញុំ​ម្នា​ក់​ច្រើ​ន​តែបញ្ចប់កា​រ​​អ​ធិស្ឋានរប​ស់គា​ត់ ដោយ​​ពាក្យ​ថា​ “ព្រះ​អម្ចាស់​អើយ ទូលប​ង្គំ​ស្រ​ឡា​ញ់ព្រះ​អ​ង្គ”​​។ គាត់​មាន​ប្រ​សាស​ន៍​ថា​ “ខ្ញុំ​មិន​អា​ច​ឃា​ត់​ខ្លួ​ន​ឯ​ង មិន​ឲ្យ​និយាយថា​ ​ខ្ញុំស្រ​ឡា​ញ់​ទ្រ​ង់​បា​ន​ឡើ​យ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​លះ​ប​ង់​ជា​ច្រើនយ៉ា​ង​នេះ​ស​ម្រា​ប់ខ្ញុំ”។ ត្រង់ចំណុចនេះ​ ក្នុងប​ទ​គម្ពី​រ​រ៉ូម ៦:១-១១ សាវ័ក​ប៉ុល​បា​ន​ប្រា​ប់​យើ​ងអំ​ពី​កា​រ​ដែ​ល​ព្រះយេស៊ូវ​បានធ្វើ​ស​ម្រា​ប់​យើង ដែល​សម​នឹ​ងឲ្យ​យើង​ស្រ​ឡា​ញ់​ទ្រង់​ ដែល​ការ​ទាំ​ង​នោះ​មាន​ដូ​ចជា ការ​ជាប់​ឆ្កាង ការ​បញ្ចុះ​ក្នុ​ង​ផ្នូរ និ​ងកា​រ​មា​ន​ព្រះជ​ន្ម​ឡើ​ង​វិ​ញ។ ដោយសារ​ហេតុ​នេះ​ហើ​យ អ្នក​ដែល​បានជឿ​ព្រះយេ​ស៊ូ​វ នោះ​ក៏មា​ន​ជី​វិត​អ​ស់​ក​ល្ប​ជា​និច្ច(ខ.៤)ផងដែរ យើង​មិ​នចាំ​បា​ច់​ត្រូ​វ​រស់​នៅក្រោមកា​រ​គ្រប់​គ្រ​ង​រ​ប​ស់​អំ​ពើ​បាប…

Read article
អ្នកអាចឈ្នះវាបាន

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ស្តាប់​កា​រផ្សាយពា​ណិជ្ជក​ម្មតា​ម​វិទ្យុ អំពី​​សិក្ខាសា​លា ដែលនឹ​ង​ម​កដល់​ក្នុង​ពេល​ខាង​មុខ ខ្ញុំមាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ខ្លាំង។ អ្នក​ប្រកាស់​អំពី​សិក្ខា​សាលានោះ​ បាន​មាន​ប្រសា​សន៍ថា “អ្នក​អាច​ឈ្នះ​សេចក្តី​ស្លាប់ ​ជារៀង​រ​ហូត! សូ​ម​ចូល​រួម​សិក្ខាសាលាយើ​ង​ខ្ញុំ នោះ​ខ្ញុំនឹ​ងប​ង្ហាញអ្ន​កពី​របៀប​ឈ្នះ​សេចក្តី​ស្លាប់”។ ពេលនោះ​ ខ្ញុំ​ក៏មានចម្ង​ល់មួ​យ​សន្ទុះ អំពី​ការ​ដែល​អ្នក​ប្រ​កាស់​នោះអះ​អាង​ថា គាត់​អាច​ឈ្នះសេ​ចក្តី​ស្លា​ប់ ដូច​នេះ ខ្ញុំច​ង់​ដឹង​ថា គាត់ឈ្នះ​ដោយ​រ​បៀប​ណា​។ ខ្ញុំគិ​ត​ថា ដំណោះស្រា​យ​របស់​គាត់ ​គឺប្រហែល​ជាកា​រត​មអា​ហា​រ ឬ​ហាត់ប្រា​ណ ឬមួ​យ​យ​ករូប​កាយរ​បស់​យើង​ទៅ​ក្លា​សសេឲ្យ​កក​ទេ​ដឹង។ តែ​បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំស្តាប់​បាន​​​យូរបន្តិច ខ្ញុំក៏​បា​នដឹ​ងថា តាម​ពិត​គាត់និ​យាយ​ថា “អ្នកអា​ចឈ្នះ​ការ​ជាប់​បំ​ណល់​ ជា​រៀង​រ​ហូ​ត!”សោះ។​ ទោះ​ជាយ៉ា​ង​ណាក៏ដោ​យ យើង​មាន​ដំ​ណឹង​ដ៏​អ​ស្ចារ្យបំផុត​មួយ ដែល​ថា យើងអាច ឈ្នះ​សេចក្តី​ស្លា​ប់ ព្រោះ​ព្រះយេស៊ូវ​បានស​ងបំ​ណុ​លនៃ​អំ​ពើបា​បយើ​ង​ហើយ!(១កូរិនថូស ១៥:៥៥-៥៧)។ បំណុល​នៃ​អំពើបា​បរ​ប​​ស់យើ​ង បាន​កាត់​ផ្តា​ច់យើ​ង​ចេ​ញពី​ព្រះ​ តែ​ព្រះយេ​ស៊ូវបា​នព្រ​ម​លះ​បង់​ព្រះជន្ម​ទ្រង់ ​ដោយសុ​គត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ដើម្បី​បង់​ថ្លៃ​ សម្រាប់​ការ​អ្វីដែ​លយើ​ងបា​ន​ជំ​ពាក់​នោះ។ ពេល​ដែល​នាង​ម៉ា​រា អ្នក​ស្រុក​ម៉ា​ក់ដា​ឡា និង​នាង​ម៉ារា​១​ទៀត បានទៅ​មើល​ផ្នូរ​ នៅថ្ងៃ​ទីបី​ ដើម្បីចាក់ប្រេងក្រអូបពីលើព្រះសពទ្រង់ ស្រាប់​តែមា​នទេ​វតា​មួយ​អង្គ​បា​នប្រា​ប់ពួ​ក​គេ​ថា “​ទ្រង់​មិន​គង់​នៅ​ទី​នេះ​ទេ ដ្បិត​ទ្រង់​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​ហើយ ដូច​ជា​ទ្រង់​បាន​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទុក”(ម៉ាថាយ ២៨:៦)។ ពួកគេ​​មាន​សេចក្តី​អំណរ​ជា​ខ្លាំង ក៏​រត់​ទៅ​ប្រាប់​ដល់​ពួក​សិស្ស​ទ្រង់។ តែ​កាល​នាង​កំពុង​តែ​ទៅ នោះ​ព្រះយេស៊ូវ​ទ្រង់​យាង​មក​ជួប​​នាង…

Read article
មិត្តភ័ក្រដែលអធិស្ឋានឲ្យគ្នាជាប្រចាំ

ខ្ញុំ បានជួបមិត្តភ័ក្រខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះអេនជី(Angie) ក្នុងការញាំ​អាហា​រថ្ងៃ​ត្រង់​ បន្ទាប់ពី​ខា​នជួ​បគ្នាអ​ស់​បី​បួ​នខែ។ មុន​ពេលដែ​លកា​រ​ជួ​ប​ជុំពេ​លនោះ​ចប់​ នាង​ក៏​បា​​ន​ដក​ក្រដាស​មួ​​យស​​ន្លឹ​​កចេញ​មក ដែល​យើ​ងបា​ន​ស​រសេ​រ កាល​ដែល​យើ​ងបា​ន​ជួប​ជុំគ្នាពីលើ​កមុ​ន។ ក្រដាស​នោះ ​ជា​ក្រដាស់​បញ្ជី​សំ​ណូម​អធិ​ស្ឋា​នរ​បស់​ខ្ញុំ ដែល​នាង​បា​ន​អធិ​ស្ឋានឲ្យ​តាំង​ពី​ពេ​លនោះ​ម​ក​។ នាង​ក៏បា​ន​អា​ន​សំណូ​ម​ពរ​ទាំងនោះ​ម្តង​មួយ​ៗ​ ហើយ​សួ​រខ្ញុំ​ ថា​តើព្រះ​បាន​ឆ្លើយ​​តប​​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន​នោះហើយ​ឬនៅ ​ បើមិ​នទា​ន់​ឆ្លើ​យត​ប​ទេ​   តើ​មា​ន​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​នា​ងអធិស្ឋាន ជា​​បន្ថែ​មឬ​ទេ​? បន្ទាប់ម​ក​ យើងក៏​និយា​យគ្នា​ អំ​ពីសំណូមពរ​​អធិស្ឋានរ​​ប​​ស់នាងវិញ​ម្តង។ ពេលដែ​ល​មាន​មិត្ត​ភ័ក្រដែ​លអ​ធិ​ស្ឋាន​​ឲ្យ​ខ្ញុំ​​ ជាប្រ​ចាំដូ​ច​នេះ​ ខ្ញុំមាន​ការ​​លើកទឹក​ចិត្ត​ណា​ស់។ សាវ័កប៉ុល​មា​ន​ទំ​នាក់​ទំ​ន​ង​យ៉ាង​ជិត​ស្និ​ទ្ធ នឹង​ពួក​​ជំនុំដែលគា​ត់​បា​នធ្វើ​កា​រប​ម្រើ​​ ដោយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នាទៅ​វិញ​​ទៅមក ដែល​ក្នុង​នោះ​ ក៏រា​ប់ប​ញ្ចូ​លពួ​ក​ជំនុំ​ នៅ​ក្រុង​​ថែស្សា​ឡូ​និ​ចផ​ងដែ​រ។ គាត់បាន​​អរព្រះ​​គុណព្រះ ​សម្រាប់​សេច​ក្តី​ជំនឿ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ និងសេ​ចក្តី​ស​ង្ឃឹម ដែ​លពួ​ក​គេ​មាន ​(១ថែស្សាឡូនីច ១:២-៣)។ លោក​ប៉ុលច​ង់​ទៅជួ​ប​​ពួ​ក​គេ ហើយ​ទូល​សូ​ម​ដ​ល់ព្រះ​ “ទាំងយ​ប់​ទាំ​ងថ្ងៃ​” ដើម្បីឲ្យបានជួ​ប​ពួក​គេសា​រជា​ថ្មី (៣:១០-១១)។ គាត់បានទូល​សូម​ឲ្យព្រះ​ជួយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ “មាន​ការ​រីក​ចម្រើន និងនៅ​ជា​ប់ក្នុ​ង​សេច​ក្តី​ស្រ​ឡា​ញ់រ​វាងគ្នា​នឹ​ង​គ្នា និងម​នុស្សទូទៅ​” (ខ.១២)។ គាត់​ក៏បា​ន​ទូ​លសូមឲ្យ​ចិត្ត​រ​ប​ស់គេ​ ត្រ​ឡប់​ជា​គ្មា​នក​ន្លែ​ង​ប​ន្ទោ​ស​បាន​ នៅ​ចំ​ពោះព្រះ​ (​ខ.១៣)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ពួកគេ​ប្រា​ក​ដ​ជាមា​នកា​រលើ​ក​ទឹក​ចិ​ត្ត​យ៉ា​ង​ខ្លាំង ពេលដែ​ល​បា​ន​អា​នសំ​បុត្រ​របស់​គាត់ ​ដែលនិយា​យ…

Read article
លោកតាបានចាកចេញទៅ

លោក​ឃែន ជាប​ងប្អូ​ន​ជីដូនមួ​យរ​បស់​ខ្ញុំ ដែលបានប្រយុ​ទ្ធនឹ​ង​ជម្ងឺ​មហារីក ដោយ​ចិត្តក្លា​ហាន អស់​រយៈ​ពេល​៤ឆ្នាំ​។ នៅក្នុ​ង​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ រប​ស់​គាត់នៅលើ​ផែន​ដីនេះ​ ភរិយា កូនទាំង​ពី​រនា​ក់ និង​ចៅ​របស់​គាត់​បួនប្រាំ​នា​ក់ បាន​ចូលក្នុ​ង​បន្ទ​ប់គាត់ ដើម្បីចំ​ណាយ​ពេលជាមួយគា​ត់ ជា​លើ​កចុ​ង​ក្រោយ​ ព្រម​ទាំង​និយាយ​ពាក្យ​លាគ្នាជា​​ពិសេស​ផង។ ពេលដែ​លពួ​កគេ​ចេ​ញ​ក្រៅប​ន្ទប់​បានមួយស្រ​បក់ គាត់​ក៏បា​នលា​ចាក​លោក​ ទៅនៅ​ជា​មួយ​ព្រះ អស់ក​ល្បជា​និ​ច្ច។ ពេល​ដែល​ក្រុម​គ្រួសា​រគា​ត់បា​ន​ដឹ​ងថា គាត់បា​នផុ​តដ​ង្ហើ​មហើយ ចៅស្រីដែល​មា​ន​វ័យ​ក្មេ​ងរ​បស់គាត់ បានពោ​លពាក្យ​ដ៏ផ្អែមថា​ “លោក​តាបា​នចាក​​​ចេញទៅ យ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់”។ ព្រះ​បានគ​ង់​នៅជា​មួ​យលោ​កឃែន ក្នុងជីវិតដែលគាត់រ​ស់​បាន​មួ​យ​ពេល ហើយមួ​យស​ន្ទុះក្រោ​យ​មក វិញ្ញាណរ​បស់​គា​ត់​ក៏​បាន​ទៅ​នៅ​ជាមួ​យ​ទ្រ​ង់ នៅ​ក្នុង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌។ លោកឃែ​នបាន​ធ្វើ​ពា​ក្យប​ណ្តាំ សុំ​ឲ្យ​គេ​​អាន​បទ​គម្ពីរទំនុកដំ​កើង ជំពូក១៦ ក្នុង​ពិធី​រំឭ​ក​អំ​ពី​គា​ត់។ គាត់​មាន​គំនិតយ​ល់​ស្រប​ ចំពោះ​ស្តេច​ដាវី​ឌ​​ ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​នេះ ដែល​បាន​មា​នប្រ​សា​ស​ន៍ថា គ្មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ណា ដែលមា​នត​ម្លៃ​ជា​ងកា​រមា​ន​ទំនា​ក់ទំ​ន​ង​ផ្ទា​ល់​ខ្លួន ​ ជាមួ​យព្រះ​ឡើ​យ​(ខ.២,៥)។ ស្តេច​ដាវីឌ​មា​ន​ព្រះជា​ទី​ជ្រ​កកោ​ន​រប​ស់​ទ្រង់​ ដូចនេះ ទ្រង់​ក៏​បាន​ជ្រាប​ផ​ងដែ​រ​ថា​ សេចក្តី​ស្លាប់​​មិនបានឆ​ក់យ​ក​ជី​វិ​តអ្ន​ក​ជឿព្រះ​ឡើ​យ។ ទ្រង់​មាន​ប​ន្ទូល​ថា​ “ដ្បិត​ទ្រង់​​មិន​​ទុក​ឲ្យ​ព្រលឹង​ទូលបង្គំ នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​ឃុំ​ព្រលឹង​មនុស្ស​ស្លាប់​ទេ”(ខ.១០)។ ពេលដែ​លលោ​កឃែ​ន ឬអ្នកដទៃ​ទៀត​​ដែលបាន​ទទួ​លព្រះ​យេ​ស៊ូ​វជា​ព្រះ​ស​ង្រ្គោះ​ បា​នលា​ចា​ក​លោក​នេះ​ទៅ​ ព្រះទ្រង់មិ​ន​បាន​បោះ​បង់ចោលពួ​ក​គា​ត់ ដោយ​ឲ្យពួ​ក​គា​ត់ស្លា​ប់​ជា​រៀង​រ​ហូ​ត​ឡើយ។ ដោយសា​រកា​រ​សុ​គត និង​ការ​មា​នព្រះ​ជ​ន្មឡើ​ងវិ​ញ​នៃព្រះ​យេស៊ូវ…

Read article
ជីវិតដែលល្អបំផុត

កាលពីពីរ​បីស​ប្តា​ហ៍​មុ​ន ខ្ញុំបានធ្វើ​ដំណើ​រ​ទៅ​​រដ្ឋ​ផ្លូរីដា ដើម្បី​ធ្វើជំ​នួញ។ ពេល​ខ្ញុំជិះ​យ​ន្តហោះ​ត្រ​ឡប់​មក​វិញ ខ្ញុំមា​ន​កា​រភ្ញា​ក់​ផ្អើ​ល​ ពេល​ដែល​បា​ន​ឃើ​ញមាន​កៅអីទំនេរ​ជាច្រើ​ន​នៅ​ក្បែរ​​កៅ​អី​រប​ស់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​មាន​អា​រ​ម្ម​ណ៍​ល្អណាស់ ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​មិន​ចាំ​បា​ច់​ត្រូវ​អ​ង្គុ​យ​នៅក​ន្លែ​ង​​ចង្អៀតទេ។ ជាងនេះ​ទៅ​ទៀត​ ​នៅជា​ប់កៅអី​រ​ប​ស់​ខ្ញុំ​ មាន​កៅអី​​មួយ​ដែលទ​ទេគ្មា​ន​ម​នុ​ស្ស​អង្គុ​យ​ទៀ​ត! ដូច​នេះ ខ្ញុំអា​ច​គេ​ង​មួយស្របក់​យ៉ាង​ស្រួ​ល។ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​នឹ​ក​ចាំអ្ន​ក​ដែល​អង្គុយ​នៅ​កន្លែ​ង​ជិត​ខាង ដែល​មិន​មា​នកៅ​អី​អង្គុ​យ​​ស្រួលដូចខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បាន​អញ្ជើ​ញម​នុ​ស្ស​បីបួ​ន​នាក់​ទៀ​ត​ ដែល​ខ្ញុំ​ស្គាល់ ឲ្យម​ក​អង្គុ​យ​នៅក​ន្លែង​ដែល​ល្អ​ ជាង​កន្លែ​ងដែ​ល​​ពួកគេកំ​ពុង​អ​ង្គុយ តែពួកគេសុ​ទ្ធ​តែច​ង់​ប​ន្ត​អង្គុ​យនៅ​​កន្លែងរបស់​ខ្លួន​ទៀ​ត​ ដោយសារ​មូ​លហេ​តុ​ផ្សេ​ង​ៗ។ ពួក​គេ​ប្រហែល​ជា​មិ​ន​ច​ង់ពិ​បា​កប្តូ​រ​ក​ន្លែ​ង​អ​ង្គុយ ឬ​មាន​​អារម្មណ៍​ថា កន្លែ​ងដែ​ល​ពួក​គេ​អ​ង្គុយ មិន​មាន​​​បញ្ហា​អ្វី​ទេ។ សម្រាប់យើ​ង​​ដែលជា​អ្ន​ក​ជឿ​ព្រះគ្រី​ស្ទ យើងមា​ន​កា​រអញ្ជើញដែ​លសំ​ខា​ន់ជា​ង​នេះទៀ​ត ដែលយើ​ងច​ង់​ឲ្យអ្ន​ក​ដទៃ​ទទួល ព្រោះ​យើងបា​នទ​ទួ​ល​ជីវិ​ត​ថ្មី​ ក្នុ​ងសេ​ច​ក្តី​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ ហើយយើងក៏​ចង់​ឲ្យ​អ្នកដទៃ​មាន​ជីវិ​ត​ថ្មី​ផង​ដែ​រ។ មាន​អ្នក​ខ្លះ​ច​ង់ទ​ទួល​ការ​អ​ញ្ជើញ​នោះ​ តែ​អ្នក​ខ្លះទៀតមិន​ចង់​ទទួ​ល​ទេ។ ក្នុង​បទ​គ​ម្ពី​រយ៉ូ​ហាន ១:៤០ យើង​ឃើញថា​ ​លោក​អនឌ្រេ​បាន​ចាប់​ផ្តើមដើ​រ​តា​ម​ព្រះយេ​ស៊ូ​វ។ ការ​ទីមួយ ដែល​លោ​កអន​ឌ្រេ​បា​នធើ្វ​ ​គឺ​ទៅរ​ក​ប​ង​ប្អូ​នគា​ត់​ គឺលោ​កស៊ីម៉ូន ដើម្បី​អញ្ជើ​ញ​គា​ត់ ​ឲ្យទៅ​ជួប​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ ដែល​ជា​ព្រះមែ​ស៊ីផ​ង​ដែរ (ខ.៤១)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​​បាន​ប្រ​ទាន​ឲ្យ​ពួ​ក​គេ មាន​ការ​រស់​នៅបែ​បថ្មី​ ​ដោយ​មាន​ការ​ស្គាល់​ទ្រង់ ហើយ​អរ​សប្បាយនឹងព្រះប​ន្ទូ​លស​ន្យា​​​​ដែល​នឹ​ង​ប្រទា​ន​ការ​អ​ត់​ទោ​សបា​​ប (រ៉ូម ៣:២៤) ព្រះវត្តមានគង់នៅជា​មួយជា​រៀ​ងរ​ហូ​ត(ហេព្រើ ១៣:៥) សេចក្តី​សង្ឃឹម…

Read article
ដូចព្រះយេស៊ូវ

ក្នុង​អំឡុ​ងពេ​ល​នៃ​ក​ម្មវិ​ធីថ្វា​​យប​ង្គំរប​ស់​ក្រុមកុមារ ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៅថ្ងៃ​អា​ទិត្យ អ្នក​គ្រូកុ​មារ​បាន​លើ​ក​ឡើង​អំពីក្រឹត្យវិ​ន័យ​ទីមួ​យ នៃក្រឹ​ត្យវិ​ន័យ​ទាំង​ដ​ប់ប្រការ ដែល​បានចែង​ថា “កុំ​​ឲ្យ​​មាន​​ព្រះ​​ឯ​​ណា​ទៀត​​ នៅ​ចំពោះ​អញ​ឲ្យ​សោះ”(និក្ខមនំ ២០:៣)។ គាត់​ក៏បាន​ប្រា​ប់​ក្មេង​ៗ​ពី​របៀបកា​ន់តាម​ក្រឹ​ត្យ​វិន័យមួ​យ​នេះថា​ “មិន​ត្រូវយ​ក​អ្វី ​ជាសំ​ខាន់ជាងព្រះ​ឡើ​យ គឺសូម្បីតែស្ក​រគ្រា​ប់​ កិ​ច្ចកា​រ​សាលា​ និងវីដេអូហ្គេមក៏​ដោយ​”។​ គាត់​បាន​ប្រាប់ពួក​គេថា​ ការ​យក​ព្រះជា​ទីមួយ គឺមា​នន័​យថា​ យើងត្រូ​វយ​ក​កា​រ​អា​នព្រះ​​​គម្ពីរ និង​ការអធិស្ឋាន ជាសំ​ខាន់​ជាង​កា​រ​អ្វី​ផ្សេ​ង​​ទៀត។ មាន​ក្មេង​​ម្នាក់ដែលធំ​ជា​ង​គេ​ នៅ​ក្នុ​ងថ្នា​ក់​បា​ន​ឆ្លើយ​ត​ប ដោយ​សំណួរដែលគួ​រឲ្យ​យើ​ង​គិត​ពិ​ចារ​ណា​។ នាងបា​នសួ​រ​ថា​ តើ​កា​រ​ធ្វើជាគ្រីស្ទប​រិស័​ទ គឺ​ជាកា​រ​កា​ន់តា​ម​ក្រឹ​ត្យវិ​ន័​យ ឬ​ជា​ការអនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះធ្វើ​ការ​ទ្រ​ង់ នៅ​ក្នុងគ្រ​ប់ផ្នែ​កទាំ​ង​អស់​នៃ​ជីវិត​យើង? ជួន​កាល យើង​មាន​ការ​យ​ល់ច្រ​ឡំ ដោយ​គិ​ត​ថា ព្រះ​គ​ម្ពីរ​​គ្រា​ន់តែ​ជា​សៀវ​ភៅ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​។ ជាការពិ​តណា​ស់ ការ​ស្តាប់​ប​ង្គាប់​ព្រះ​(យ៉ូហាន ១៤:២១) និង​ការចំ​ណា​យពេ​ល​ជា​មួ​​យ​ទ្រង់ គឺជាកា​រ​សំ​ខាន់ តែមិន​មែ​ន​ដោយ​សារ​យើង​ ត្រូវ​តែធ្វើ​ជាអ្នកកា​ន់តា​មក្រឹ​ត្យវិន័យ​នោះឡើ​យ។ ព្រះ​យេស៊ូវ និង​ព្រះវ​របិតាមាន​ទំនាក់ទំ​នង ដែ​លស្រ​ឡាញ់គ្នា​ទៅវិ​ញទៅ​ម​ក។​ ពេល​ដែល​យើងមានទំ​នាក់ទំ​ន​​ងជា​មួ​យព្រះ យើងច​ង់ចំ​ណា​យពេ​ល​ជាមួ​យ​ទ្រ​ង់ ហើ​យ​ស្តា​ប់ប​ង្គា​ប់​ទ្រង់ ដើម្បី​ឲ្យយើង​មាន​លក្ខ​ណៈកា​​ន់តែ​ដូ​ច​ព្រះយេ​ស៊ូវ។​ លោ​កយ៉ូ​ហា​ន​បា​នមា​ន​ប្រ​សាស​​ន៍ថា​ “អ្នក​​ណា​ដែល​​ថា​ខ្លួ​ន​​​នៅ​ក្នុង​ទ្រង់ នោះ​ត្រូ​វ​​តែ​​ប្រ​ព្រឹត្ត​​​ដូច​​​ជា​ទ្រង់​ដែរ”(១យ៉ូហាន ២:៦)។ ទ្រង់​ជាគំ​រូ ដែល​យើងអា​ច​យ​កត​ម្រា​ប់តា​ម។ បើសិនជា​យើង​ច​ង់​ដឹង​ពី​របៀ​បបង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រ​ឡាញ់ របៀបប​ន្ទា​បខ្លួ​ន របៀប​មាន​​ជំនឿ…

Read article
មានអំណាច

ពេល​ដែល​គ្រូពេ​ទ្យបាន​ពិ​និ​ត្យ​រ​ក​ឃើញថា បង​ស្រីរបស់ខ្ញុំ​មាន​ជ​ម្ងឺ​មហា​រីក ខ្ញុំក៏​បាន​ប្រាប់មិត្តភ័​ក្រ​ខ្ញុំ ឲ្យអធិស្ឋាន​ឲ្យ​គា​ត់។ ពេលដែ​ល​គា​ត់ចូ​លប​ន្ទ​ប់វះ​កាត់ យើង​បា​ន​អធិ​ស្ឋានសូ​ម​ឲ្យ​គ្រូពេទ្យ​វះ​កាត់ មាន​លទ្ធ​ភាពសម្អាត​ដុំម​ហារីក​នោះ​ ចេញ​ពីខ្លួ​ន​គា​ត់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គា​ត់​ត្រូវឆ្លងកាត់​កា​រចា​ក់​ថ្នាំ​គី​មី ឬបា​ញ់កាំ​រ​ស្មី​ឡើ​យ​។ ហើយ​ព្រះ​ក៏​បានឆ្លើ​យ​តប​តា​ម​សេ​ចក្តី​អ​ធិ​ស្ឋាន​រ​ប​ស់​យើ​ង! ពេល​ដែល​ខ្ញុំផ្សព្វផ្សា​យដំ​ណឹង​នេះ​ទៅ​ មាន​មិត្ត​ភ័​ក្ររ​ប​ស់​ខ្ញុំម្នា​ក់​បា​នមានប្រសាស​ន៍​ថា “ខ្ញុំ​មាន​ការ​សប្បា​យ​ចិ​ត្តណា​ស់​ ដែល​ការ​អធិស្ឋា​នរ​បស់​យើង​មា​ន​អំណា​ច​ប្រោ​ស​ឲ្យ​ជា”។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប​ថា​ ​“ខ្ញុំ​សូម​ព្រះ​គុណ​ព្រះ​ ដែ​ល​បាន​ឆ្លើ​យត​​ប តាមការអ​ធិស្ឋា​ន​រ​បស់​យើ​ង​ ​លើ​កនេះ”។​ សាវ័កយ៉ា​កុ​ប​បាន​មា​ន​ប្រសា​ស​ន៍​ថា​ “សេចក្តី​​ទូ​​ល​​អង្វរ​ដ៏​អស់​ពី​​​ចិ​ត្ត​​រ​បស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ​ណាស់”(យ៉ាកុប ៥:១៦)។ ត្រង់ចំ​ណុច​នេះ​ តើ​ការដែ​ល​សា​វ័ក​យ៉ា​កុ​ប​ប្រើ​ពាក្យ “​អស់ពីចិត្ត” និង “មនុស្សសុចរិត” មានន័យ​ថា​ កាលណា​យើ​ងអ​ធិស្ឋានកា​ន់​តែ​ខ្លាំ​ង ឬ​កាលណា​មាន​ម​នុស្ស​កា​ន់​តែច្រើ​ន​ជួយ​អ​ធិ​ស្ឋាន​ឲ្យ​យើ​ង នោះយើ​ង​នឹង​កា​ន់​តែងា​យ​ទ​ទួល​កា​រ​ឆ្លើយតបពីព្រះ​ឬ​? ​ព្រះបាន​ឆ្លើ​យ​តប​ចំ​ពោះខ្ញុំ​ ​ដោយច​ម្លើយ​ថា​​​ “ទេ” និង “រង់ចាំ” ជា​ច្រើន​ដ​ង​មកហើយ បាន​ជា​ខ្ញុំច​ង់​សួរ​ដូ​ច​នេះ។ ការ​អធិ​ស្ឋានមា​ន​អំ​ណាច​ណា​ស់​ តែ​មាន​ចំណុ​ច​ដែ​លយើ​ង​ត្រូ​វយ​ល់​។ យើង​បាន​​ទទួលការបង្រៀន​ ឲ្យ​មាន​ជំ​នឿ ឲ្យទូ​លសូ​មឲ្យ​អ​ស់​ពី​ចិត្ត​ និ​ង​ដោយ​ចិ​ត្ត​ក្លា​ហាន​ ឲ្យ​អ​ត់ធ្ម​ត់​ ឲ្យចុះចូ​ល​នឹង​បំណ​ងព្រះទ័យទ្រង់។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានឆ្លើ​យ​ត​ប​ការ​អ​ធិ​ស្ឋាន តាម​ប្រាជ្ញា​រ​ប​ស់​ទ្រ​ង់ ហើយ​ការ​ឆ្លើយត​ប​រប​ស់​ទ្រ​ង់ គឺ​តែ​ង​តែ​ល្អ​ជា​និ​ច្ច​។ ខ្ញុំ​គ្រា​ន់​តែច​ង់​អ​រព្រះ​គុ​ណ​ព្រះ ​ដែលស​ព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​ស្តាប់ឮ​ពា​ក្យយើ​ង​អធិ​ស្ឋា​នចេ​ញ​​ពី​ចិត្ត…

Read article
ពាក្យផ្អែមល្ហែម

លោក​ស្កុត(Scott) តែង​តែ​កោត​សរសើរ​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​លោក​ឃែន(Ken) និង​អ្នក​ស្រី​ហ្វីលីស(Phyllis) ដែល​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​ក្មេក​របស់​គាត់។ ហេតុ​នេះហើ​យ​បាន​ជា នៅថ្ងៃ​មួ​យ គាត់​ក៏​បាន​សួរ​ពួក​គា​ត់ អំពី​​ កក្តា​​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ​របស់​អ្នក​ទាំង​ពីរ មាន​ភាព​​ល្អ​​ប្រសើរ​​ដូ​ច​​នេះ។ លោក​ឃែន​ក៏បា​ន​ប្រាប់​គាត់​ថា “ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​មាន​ភាព​ផ្អែម​ល្ហែម​ជា​និច្ច!” មិត្ត​ភ័ក្ររ​បស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់​ បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​មក​កា​ន់​ខ្ញុំ និង​ប្តី​របស់​ខ្ញុំ ព្រមទាំង​មិ​ត្ត​ភ័ក្រ​ដទៃ​ទៀត ហើយ​គាត់​ចូល​ចិត្ត​សរសេរ​នៅចុ​ងប​ញ្ចប់​នៃសំ​បុត្រ​ថា “សូម​កុំភ្លេច​ធ្វើ​ល្អចំ​ពោះ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក”។ យោបល់​ដ៏ប្រ​សើររ​បស់​អ្ន​ក​ទាំង​ពី​រ គឺ​សុទ្ធ​តែ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប្តី​ប្រពន្ធ ឲ្យ​ធ្វើ​ល្អចំ​ពោះគ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​​មក​ជា​និច្ច។ ភាព​តប់​ប្រមល់​ដែល​មា​ន​ជាប្រ​ចាំ​ថ្ងៃ ងាយ​នឹ​ង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​ធុញ​ទ្រា​ន់ ឬ​ខឹង​នឹ​ងប្តីប្រ​ពន្ធរ​បស់​យើ​ង ​និង​អ្នក​ដទៃ។ ពោល​គឺ​យើង​ងាយ​នឹង​​មាន​អារម្មណ៍​រំខាន ឬ​រិះ​គន់​កំហុស​តូ​ចៗ​។ យើង​ងាយ​នឹង​និយាយ​ពាក្យ​សម្តី​កាច​ៗ ឬ​ពាក្យ​វាយ​ប្រហារ ដោ​យគ្មា​ន​ការ​ពិចារ​ណា​។ កណ្ឌ​សុភា​សិត​បាន​បង្រៀន​យើង អំពី​របៀប​ប្រើពា​ក្យ​សម្តី​ទៅ​កាន់​អ្ន​ក​ដទៃ។ បទ​គម្ពី​រ​នេះ​បាន​ចែង​ថា “អ្នក​ណា​ដែល​រក្សា​មាត់​នឹង​អណ្តាត​ខ្លួន នោះ​ក៏​រក្សា​ព្រលឹង​ខ្លួន​ឲ្យ​រួច​ពី​ទុក្ខ​ព្រួយ​ដែរ”(២១:២៣)។ ហើយ​មាន​កា​រដា​ស់​តឿន​ដូច​ជា “ទោះ​ទាំង​សេចក្តី​ស្លាប់ ហើយ​នឹង​ជីវិត​ក៏​នៅ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​អណ្តាត​ដែរ”(១៨:២១) ហើយ “មាន​គេ​ដែល​ពោល​ពាក្យ​ឥត​បើ​គិត ដូច​ជា​ចាក់​ដោយ​ដាវ តែ​សំដី​របស់​មនុស្ស​ប្រាជ្ញ​ជា​ថ្នាំ​ផ្សះ​វិញ”(១២:១៨)។ ពេល​ដែ​ល​លោក​ឃែន​ឲ្យ​យោបល់​​ទៅ​លោក​ស្កត់​ថា “ត្រូ​វ​មាន​ភាព​ផ្អែ​មល្ហែម​ជានិ​ច្ច” នោះ​ខ្ញុំក៏​បាន​នឹក​ឃើ​ញប​ទគ​ម្ពីរ​សុភា​សិត ១៦:២៤ ដែល​ចែង​ថា “ពាក្យ​​សំដី​ពីរោះ នោះ​ធៀប​ដូច​ជា​សំណុំ​ឃ្មុំ ក៏​ផ្អែម​ដល់​ព្រលឹង ហើយ​ជា​ថ្នាំ​ផ្សះ​ដល់​ឆ្អឹង​ផង”។ ឱ​ព្រះអ​ម្ចាស់​អើ​យ សូម​បំពេញ​ចិត្ត​ទូល​ប​ង្គំ ដោយ​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​នឹ​ងនាំ​ព្រះ​​ពរ ដល់​អ្នក​ដទៃ​នៅ​ថ្ងៃនេះ​។—Anne…

Read article