Xochitl Dixon

You are here:
ទូល​បង្គំ​បាន​ឮ​ព្រះអង្គ​ហើយ

យ៉ូហាន ១០:១-១១,១៦ អ្នក​ឆ្មាំ​ទ្វារ​ក៏​បើក​ឲ្យ​អ្នក​នោះ ហើយ​ហ្វូង​ចៀម​ស្តាប់​តាម​សំឡេង​គាត់​ដែរ ឯ​ចៀម​របស់​គាត់ នោះ​គាត់​ហៅ​តាម​ឈ្មោះ​វា​នីមួយ​ៗ នាំ​ចេញទៅ​ក្រៅ​។ យ៉ូហាន ១០:៣ កូន​ងែត​ឈ្មោះ ក្រាហាំ(Graham) បញ្ចេញ​សម្លេង​យំ ហើយ​បម្រះ​ខ្លួន​ធ្វើ​ជើង​វើកៗ ខណៈ​ពេល​ដែល​ម្តាយ​គាត់​បាន​ពរ​គាត់​នៅ​លើ​ភ្លៅ ដោយ​គ្រូ​ពេទ្យ​បាន​ដាក់​ឧបករណ៍​ជំនួយ​ការ​ស្តាប់​ក្នុង​ត្រចៀក​គាត់​។ នៅពេល​ដែល​គ្រូ​ពេទ្យ​បើក​ឧបករណ៍​នោះ ក្រាហាំ​ក៏​បាន​ឈប់​យំ​។ គាត់​បើក​ភ្នែក​ធំៗ ហើយ​មាន​ទឹក​មុខ​ញញឹម​។ គាត់​អាច​ស្តាប់​ឮ​សម្លេង​ម្តាយ​គាត់ កំពុង​លួង​គាត់ លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​ហៅ​ឈ្មោះ​គាត់​។ ក្រាហាំ​ក៏​បាន​ស្តាប់​ឮ​សម្លេង​ម្តាយ​គាត់​និយាយ តែ​គាត់​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ ក្នុង​ការ​រៀន​ស្គាល់​សម្លេង​គាត់ ហើយ​យល់​អំពី​អត្ថន័យ​របស់​ពាក្យ​សម្តី​គាត់​។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន​អញ្ជើញ​មនុស្ស​ឲ្យ​មាន​ការ​រៀន​សូត្រ​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ​។ ពេលណា​យើង​ទទួល​ជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង យើង​ក្លាយ​ជា​ចៀម ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ស្គាល់​យ៉ាង​ច្បាស់ ហើយ​ដឹកនាំ​ដោយ​ផ្ទាល់(យ៉ូហាន ១០:៣)។ យើង​អាច​ចម្រើន​ឡើង ក្នុង​ការ​ទុកចិត្ត និង​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​រៀន​ស្តាប់​សម្លេង​ព្រះអង្គ និង​ប្រព្រឹត្ត​តាម(ខ.៤)។ ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​តាមរយៈ​ពួក​ហោរា​។ ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ថ្មី ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​ដែល​យក​សាច់ឈាម​ជា​មនុស្ស មាន​បន្ទូល​ដោយ​ផ្ទាល់​មក​កាន់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ មាន​ឱកាស​ទទួល​ព្រះ​ចេស្តា​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែល​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​យើង​ឲ្យ​យល់ និង​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះបន្ទូល ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​គេ​ឲ្យ​កត់ទុក​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​។ យើង​អាច​និយាយ​ទៅ​កាន់​ព្រះយេស៊ូវ​ដោយ​ផ្ទាល់ តាមរយៈ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​មក​យើង តាមរយៈ​ព្រះ​គម្ពីរ និង​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ​។ ពេលណា​យើង​ស្គាល់​សម្លេង​ព្រះអង្គ…

Read article
អ្នក​ដឹកនាំ​ដែល​រួបរួម​គ្នា ដើម្បី​នគរ​ព្រះ

ជន​គណនា ១១:១៦-១៧,២៧-២៩ អញ​សុខ​ចិត្ត​ឲ្យ​បណ្តាជន​ទាំងឡាយ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា ចេះ​ទាយ​ដែរ ហើយ​ឲ្យ​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ដាក់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ទ្រង់ លើ​គេ​គ្រប់​គ្នា​ចុះ​។ ជន​គណនា ១១:២៩ កាល​ខ្ញុំ​បាន​ចូល​រួម​ក្រុម​អ្នក​និពន្ធ​សៀវភៅ​កុមារ​គ្រីស្ទបរិស័ទ យើង​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ហើយ​ជួយ​ផ្សព្វផ្សាយ​សៀវភៅ​ឲ្យ​គ្នា​ទៅ​វិញ​មក​។ អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ថា យើង​មាន​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​ណាស់ ដែល​យើង​មាន​ការ​រួបរួម​ជា​មួយ​គូរ​ប្រជែង​ក្នុង​ការ​លក់​សៀវភៅ​។ ប៉ុន្តែ ក្រុម​របស់​យើង​ជា​ក្រុម​អ្នក​ដឹកនាំ​ដែល​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​នគរ​ព្រះ និង​លើក​កម្ពស់​សហគមន៍ មិនមែន​ប្រកួត​គ្នា​នោះ​ទេ​។ យើង​មាន​គោលដៅ​ដូច​គ្នា គឺ​ដើម្បី​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​។ យើង​បម្រើ​មហាក្សត្រ​តែមួយ គឺ​ព្រះយេស៊ូវ​។ យើង​បាន​រួបរួម​គ្នា ដើម្បី​ឈោង​ចាប់​មនុស្ស​កាន់តែ​ច្រើន ដោយ​ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ថ្វាយ​ព្រះគ្រីស្ទ​។ កាល​ព្រះអម្ចាស់​បង្គាប់​លោក​ម៉ូសេ​ឲ្យ​ជ្រើសរើស​ពួក​ចាស់​ទុំ​៧០​នាក់ ដែល​មាន​បទ​ពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​ដឹកនាំ ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “អញ​នឹង​ចុះ​មក​និយាយ​នឹង​ឯង ហើយ​នឹង​ចែក​ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​សណ្ឋិត​លើ​ឯង ទៅ​ដាក់លើ​គេ​ផង នោះ​គេ​នឹង​ជួយ​ផ្ទុក​នូវ​បន្ទុក​បណ្តាជន​នេះ​ជា​មួយ​នឹង​ឯង ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ឯង​ត្រូវ​ផ្ទុក​តែ​ម្នាក់ឯង​ឡើយ”(ជន​គណនា ១១:១៦-១៧)។ ក្រោយមក លោក​យ៉ូស្វេ​បាន​ឃើញ​ពួក​ចាស់ទុំ​ពីរ​នាក់​កំពុង​ថ្លែង​ទំនាយ ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​លោក​ម៉ូសេ​ឲ្យ​ឃាត់​ឃាំង​ពួកគេ​។ លោក​ម៉ូសេ​ក៏បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “តើ​ឯង​ច្រណែន​ជំនួស​អញ​ឬអី អញ​សុខ​ចិត្ត​ឲ្យ​បណ្តាជន​ទាំងឡាយ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា ចេះ​ទាយ​ដែរ ហើយ​ឲ្យ​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ដាក់​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ទ្រង់ លើ​គេ​គ្រប់​គ្នា​ចុះ”(ខ.២៩)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​អាច​ប្រទាន​កម្លាំង​យើង ឲ្យ​ជម្នះ​ការ​ល្បួង ដែល​នាំ​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​ផ្ដោត​ទៅ​លើ​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​គ្នា ឬ​ការ​ប្រៀបធៀប​គ្នា ដែល​រារាំង​យើង​មិន​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ​។ ពេលណា​យើង​ទូល​សូម​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ភាពជា​អ្នក​ដឹកនាំ​ដែល​ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​នគរ​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រើ​យើង​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ទូ​ទាំង​ពិភពលោក ហើយ​ថែម​ទាំង​អាច​សម្រាល​បន្ទុក​របស់​យើង ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បម្រើ​ព្រះអង្គ​ជាមួយ​គ្នា​។—Xochitl Dixon តើ​អ្នក​បាន​រួបរួម​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ…

Read article
ព្រះអម្ចាស់​បាន​បង្កើត​ពួកវា​ទាំង​អស់

ទំនុក​ដំកើង ១០៤:២៤-៣៥ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ អស់​ទាំង​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់​មាន ច្រើន​ប្រការ​ណាស់​ហ្ន៎ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ទាំង​អស់​ដោយ​ប្រាជ្ញា​។ ទំនុក​ដំកើង ១០៤:២៤ ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំ​បាន​នាំ​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ អាយុ៣ឆ្នាំ ឈ្មោះ ហ្សាវា(Xavier) ចូល​មើល​សួន​ត្រី​ក្រោម​ទឹក នៅ​ឆ្នេរ​មុនតេរេយ ក្នុង​រដ្ឋ​កាលីហ្វូញ៉ា​។ ហ្សាវា​ក៏​បាន​កាន់​ដៃ​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ណែន ពេល​យើង​ដើរ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សួន​ត្រី​នោះ​។ គាត់​ចង្អុល​ទៅ​រក​សត្វ​ត្រី​បាឡែន​មាន​បូក​ខ្នង ដែល​ខ្លួន​វា​លាត​សន្ធឹង​ពី​លើ​ពី​ដាន​កញ្ចក់ ដែល​នៅ​ពីលើ​យើង​។ គាត់​លាន់​មាត់​ថា “វា​ពិតជា​ធំ​ណាស់!” គាត់​បន្ត​បើក​ភ្នែក​ធំ ដោយ​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ដើរ​ទស្សនា​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ​ទៀត​។ យើង​អស់​សំណើច ពេល​ដែល​យើង​បាន​ឃើញ​សត្វ​ភេ​មុជ​ទឹក​ចុះ​ឡើង​ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​បាចសាច ក្នុង​ពេល​ពួកវា​ស៊ី​ចំណី​។ យើង​ឈរ​ដោយ​ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់ នៅ​ពីមុខ​បង្អួច​កញ្ចក់​ធំ​មួយ​របស់​សួន​ត្រី ដោយ​ការ​ជក់​ចិត្ត​ចំពោះ​សត្វ​ពពុះ​សមុទ្រ ដែល​កំពុង​រេរាំ ក្នុង​ទឹក​សមុទ្រ​ពណ៌​ខៀវ​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​សត្វ​ទាំង​អស់​ក្នុង​មហា​សមុទ្រ ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​ប៉ា និង​កូន​ផង​ដែរ”។ គាត់​ក៏​បាន​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ថា “ព្រះអង្គ​ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់”។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ១០៤ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង បាន​ទទួល​ស្គាល់​ការ​បង្កើត​ជា​បរិបូរ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​បន្លឺ​សម្លេង​ច្រៀង​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ អស់​ទាំង​ស្នាដៃ​របស់​ទ្រង់​មាន ច្រើន​ប្រការ​ណាស់​ហ្ន៎ ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ទាំង​អស់​ដោយ​ប្រាជ្ញា”(ខ.២៤)។ គាត់​ប្រកាស​ថា “នុ៎ះន៍ សមុទ្រ​ដ៏​ធំ ហើយ​ទូលាយ នៅ​ក្នុង​ទឹក​នោះ​មាន​របស់​រវើក​ឥត​គណនា ជា​សត្វ​ទាំង​តូច​ទាំង​ធំ”(ខ.២៥)។…

Read article
នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ

ទំនុក​ដំកើង ៩០:១-៦ គឺ​មុន​ដែល​អស់​ទាំង​ភ្នំ​បាន​កើត​ឡើង … ចាប់​តាំងពី​អស់​កល្ប រៀងទៅ​ដល់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច នោះ​គឺ​ទ្រង់​ហើយ​ជា​ព្រះ​។ ទំនុក​ដំកើង ៩០:២ បន្ទាប់ពី​សុខ​ភាព​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​សារ​ជា​ថ្មី ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ចំពោះ​រឿង​ដែល​មើល​មិន​ឃើញ និង​មិន​អាច​គ្រប់​គ្រង​បាន​នៅពេល​អនាគត​។ ថ្ងៃ​មួយ នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​អាន​អត្ថបទ​ទស្សនាវដី្ត​វិទ្យាសាស្ត្រ ខ្ញុំ​រៀន​សូត្រ​បាន​ថា អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​អំពី​ការ​កើន​ឡើង​នៃ​ល្បឿន​របស់ “ផែនដី នៅ​ក្នុង​ការ​វិល​ជុំវិញ​ខ្លួនឯង” ហើយក៏​បាន​ប្រកាស​ថា ផែនដី “មាន​ចលនា​យោល​ចុះ​ឡើងៗ” ហើយ “កំពុង​វិល​កាន់តែ​ញាប់”។ ពួក​គេ​និយាយ​ថា ផែនដី​បាន​វិល​លឿន​ជាង​មុន១វិនាទី ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ បានជា​ពួកគេ​អាច​ស្នើ​ឲ្យ​គេ​ដក​រយៈ​ពេល១វិនាទី​ចេញពី​ម៉ោង​អន្តរជាតិ​។ ការ​បាត់​រយៈ​ពេល១វិនាទី​ស្តាប់​មើលទៅ ដូចជា​មិន​ច្រើន​ទេ តែ​ការ​ដឹង​ថា ការ​វិល​ជុំវិញ​របស់​ផែនដី​អាច​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ហាក់​ដូចជា​រឿង​ធំ​ដំ​មួយ​សម្រាប់​ខ្ញុំ​។ បញ្ហា​នេះ​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ​ថា អ​ស្ថេរ​ភាព​តែ​បន្តិច​កើត​មាន​ខ្ញុំ​ជីវិត​ខ្ញុំ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​បាត់​ភាព​នឹងនរ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ការ​ដឹង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​គ្រប់​គ្រង​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ បាន​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ ទោះ​រឿង​ដែល​មើល​មិន​ឃើញ​មាន​លក្ខណៈ​គួរ​ឲ្យ​ភ័យ​ខ្លាច ឬ​កាលៈទេសៈ​របស់​ខ្ញុំ​ហាក់​ដូចជា​មាន​ភាព​រង្គោះ​រង្គើ​រ​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៩០ លោក​ម៉ូសេ​បាន​ពោល​ថា “មុន​ដែល​អស់​ទាំង​ភ្នំ​បាន​កើត​ឡើង ក្នុង​កាលដែល​ទ្រង់​មិន​ទាន់​បង្កើត​ផែនដី និង​មនុស្ស​លោក​នៅឡើយ ចាប់​តាំងពី​អស់​កល្ប រៀងទៅ​ដល់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច នោះ​គឺ​ទ្រង់​ហើយ​ជា​ព្រះ”(ខ.២)។ លោក​ម៉ូសេ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ចេស្តា ការ​គ្រប់​គ្រង និង​អំណាច…

Read article
វដ្ដ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ

រ៉ូម ១៣:៨-១០ កុំ​ឲ្យ​ជំពាក់​អ្វី​ដល់​អ្នកណា​ឡើយ ជំពាក់​បានតែ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ប៉ុណ្ណោះ​។ រ៉ូម ១៣:៨ កាល​ខ្ញុំ​ទើបតែ​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន បន្ទាប់​ពី​បាន​ថ្វាយ​ជីវិត​ដល់​ព្រះអង្គ​។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​កាន់តែ​ច្រើន​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទៅ​សួរ​មិត្ត​ភក្តិ​ម្នាក់​ថា “តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាច​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា​ទាំង​អស់​របស់​ព្រះអង្គ? ខ្ញុំ​ទើបតែ​ផ្ទុះ​កំហឹង​ដាក់​ប្តី​របស់​ខ្ញុំ កាលពី​ពេល​ព្រឹក​នេះ”។ គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ ឲ្យ​បន្ត​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ហើយ​ទូល​សូម​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ជួយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​។ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​រស់នៅ​ជា​កូន​ព្រះ បាន​រយៈ​ពេល​ជាង២០ឆ្នាំ សេចក្តី​ពិត​ដ៏​សាមញ្ញ និង​មានន័យ​នេះ នៅ​តែ​ជួយ​ខ្ញុំ​ឱប​ក្រសោប​យក​វដ្ដ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​មាន​បី​ជំហាន ដូចជា : ទីមួយ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បញ្ជាក់​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នោះ​ជា​ចំណុច​ស្នូល​នៃ​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ទីពីរ អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះគ្រីស្ទ​ ដើរ​ដោយ​​ស្តាប់​បង្គាប់ ដោយ​បន្ត​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក “ដ្បិត​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ដល់​គេ នោះ​បាន​ធ្វើ​សំរេច​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ហើយ”(រ៉ូម ១៣:៨)។ ទីបី យើង​បំពេញ​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ ព្រោះ “សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ជា​កិច្ច​សំរេច​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ហើយ”(ខ.១០)។ យើង​អាច​ឆ្លើយតប​ដោយ​ការ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ពេលណា​យើង​បាន​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​ជម្រៅ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​យើង ជា​ពិសេស​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​តាមរយៈ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ការ​មាន​ចិត្ត​ប្តូរ​ផ្តាច់​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​ការ​ដឹង​គុណ នាំ​ឲ្យ​យើង​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ពាក្យ​សម្តី ការ​ប្រព្រឹត្ត និង​អាកប្ប​កិរិយា​របស់​យើង​។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត​ប្រាកដ​កើត​ចេញពី​ព្រះ​ពិតតែ​មួយ…

Read article
ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​ដែល​ស្ម័គ្រ​ព្រះទ័យ​លះបង់

លោកុប្បត្តិ ២០-២២ និង ម៉ាថាយ ៦:១៩-៣៤ រ៉ូម ៥:៦-៨ ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សុគត​ជំនួស​យើង​រាល់​គ្នា នោះ​គឺ​ក្នុង​កាលដែល​យើង​នៅ​មាន​បាប​នៅ​ឡើយ​ផង​។ រ៉ូម ៥:៨ កាល​នី​កូឡាស(Nicholas)កំពុង​បើកបរ នៅ​ពេលយប់​រំលង​អាធ្រាត្រ គាត់​ក៏បាន​ឃើញ​អគ្គីភ័យ​កំពុង​ឆាប​ឆេះ​ផ្ទះ​មួយ​ខ្នង​។ គាត់​ក៏​បាន​ឈប់​ឡាន​នៅ​លើ​ផ្លូវ​ចូល​ផ្ទះ​នោះ ហើយក៏​បាន​ប្រញាប់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដែល​កំពុង​ឆេះ​ ដោយ​បាន​នាំ​ក្មេងៗ​បួន​នាក់​ចេញ​ខាង​ក្រៅ​ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ពេល​ដែល​ក្មេង​ជំទង់​ជា​អ្នក​មើល​ក្មេង​​ដឹង​ថា មាន​ក្មេង​ម្នាក់​ទៀត កំពុង​ជាប់​នៅ​ខាង​ក្នុង​នៅឡើយ នាង​ក៏បាន​ប្រាប់​លោក​នី​កូឡាស​។ គាត់​ក៏បាន​រត់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដែល​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោ​សន្ធៅ ដោយ​គ្មាន​ការ​ស្ទាក់ស្ទើរ​។ គាត់​ក៏បាន​ជាប់​នៅ​ក្នុង​ជាន់​ទីពីរ​ជាមួយ​ក្មេង​ស្រី​អាយុ៦ឆ្នាំ​ម្នាក់ ដោយ​មិន​អាច​ចុះ​មក​ខាង​ក្រោម​វិញ​បាន​។ គាត់​ក៏បាន​វាយ​បំបែក​បង្អួច​ផ្ទះ រួច​លោត​ចេញ​មក​ខាង​ក្រៅ ដោយ​សុវត្ថិភាព ជា​មួយ​ក្មេង​នៅ​ក្នុង​ដៃ​គាត់ ស្រប​ពេល​ដែល​ក្រុម​ពន្លត់​អគ្គីភ័យ​បាន​មកដល់​។ យប់​នោះ គាត់​បាន​ជួយ​សង្គ្រោះ​ក្មេង​ទាំង​អស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ដោយសារ​គាត់​គិត​អំពី​ជីវិត​របស់​អ្នក​ដទៃ ជា​សំខាន់​ជាង​ខ្លួនឯង​។ លោក​នី​កូឡាស​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​វីរភាព ដោយ​ការ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​លោះ​បង់​សុវត្ថិភាព​ផ្ទាល់​ខ្លួន ដើម្បី​អ្នក​ដទៃ​។ ការ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​មាន​អំណាច​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​មាន​ការ​លះបង់ ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក ដោយ​ការ​លះបង់​ព្រះ​ជន្ម ដើម្បី​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប និង​សេចក្តី​ស្លាប់​។ “ដ្បិត​កាល​យើង​នៅ​ខ្សោយ​នៅឡើយ លុះ​ដល់​កំណត់​ហើយ នោះ​ព្រះគ្រីស្ទ​ទ្រង់​បាន​សុគត​ជំនួស​មនុស្ស​ទមិល​ល្មើស”(រ៉ូម ៥:៦)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​និយាយ​សង្កត់​ធ្ងន់​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​ដែល​បាន​យក​កំណើត​ជា​មនុស្ស បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​លះបង់​ព្រះ​ជន្ម ដើម្បី​បង់​ថ្លៃលោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប ដែល​យើង​មិន​អាច​លោះ​ខ្លួន​យើង​ឲ្យ​រួច​បាន​។ “តែ​ឯ​ព្រះ​ទ្រង់​សំដែង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ដល់​យើង​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ឃើញ​ច្បាស់ ដោយ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សុគត​ជំនួស​យើង​រាល់​គ្នា…

Read article
រក​ឃើញ​ក្តី​សង្ឃឹម

លោកុប្បត្តិ ៧-៩ និង ម៉ាថាយ ៣ ទំនុក​ដំកើង ៣៣:៦-៩,១២-២២ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ឲ្យ​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ទ្រង់ សណ្ឋិត​នៅលើ​យើង​ខ្ញុំ តាម​ដែល​យើង​ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់​។ ទំនុក​ដំកើង ៣៣:២២ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ផ្នែក​ទឹកស​មុទ្រ ឈ្មោះ ស៊ីលវា អឺល(Sylvia Earle) បាន​សង្កេត​ឃើញ​ការ​ថយ​ចុះ​នៃ​ផ្កាស​មុទ្រ នៅ​បាត​សមុទ្រ​​។ គាត់​ក៏បាន​បង្កើត​អង្គការ​បេសកកម្ម​ពណ៌​ខៀវ ជា​អង្គការ​ដែល​មាន​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត ចំពោះ​ការ​អភិវឌ្ឍន៍ “តំបន់​នៃ​ក្តី​សង្ឃឹម” នៃ​ពិភពលោក​។ តំបន់​ពិសេស​ទាំង​នេះ មាន​ទីតាំង​នៅ​ជុំ​វិញ​ពិភពលោក មាន “សារៈសំខាន់​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះ​សុខ​ភាព​នៃ​មហា​សមុទ្រ” ដែល​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​មក​លើ​ជីវិត​របស់​មនុស្ស នៅ​លើ​ផែនដី​។ តាមរយៈ​ការ​ថែរក្សា​តំបន់​ផ្កាថ្ម​ទាំង​នេះ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​ទាំងឡាយ​ក៏​បាន​ស្តា​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​ជីវ​ចម្រុះ​នៅ​បាត​សមុទ្រ​ឡើង​វិញ និង​បាន​អភិរក្ស​ពូជ​សត្វ​ជា​ច្រើន​ដែល​ជិត​ផុតពូជ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៣៣ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល ឲ្យ​អ្វីៗ​កើត​មាន ហើយក៏​បាន​ធានា​ថា ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ទាំង​អស់​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​នឹង​ឈរ​មាំ(ខ.៦-៩)។ ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សោយរាជ្យ​លើ​ជំនាន់​មនុស្ស និង​ជាតិ​សាសន៍​ទាំងឡាយ(ខ.១១-១៩) នោះ​មានតែ​ព្រះអង្គ​ទេ ដែល​អាច​ស្អាង​ទំនាក់​ទំនង​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​វិញ និង​សង្គ្រោះ​ជីវិត​មនុស្ស ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ឡើង​វិញ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះអង្គ​បាន​អញ្ជើញ​យើង​ឲ្យ​ចូល​រួម​ជាមួយ​ព្រះអង្គ នៅ​ក្នុង​ការ​ថែរក្សា​ពិភពលោក និង​មនុស្ស​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​នៅ​លើ​ពិភពលោក​។ រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​យើង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ការ​បង្កើត​ឥន្ទធនូ​ដែល​លាត​សន្ធឹង​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​មេឃ ដែល​មាន​ពពក…

Read article
ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម

ទំនុក​ដំកើង ៤២ ចូរ​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះ​ចុះ ដ្បិត​អញ​នឹង​បាន​សរសើរ​ដល់​ទ្រង់​ទៀត ដែល​ទ្រង់​ជា​សេចក្តី​ជំនួយ ហើយ​ជា​ព្រះ​នៃ​អញ​។ ទំនុក​ដំកើង ៤២:១១ ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ឈើ​ឆ្កាង​ពណ៌​ក្រហម​តូច​មួយ ដែល​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ផ្លេកៗ សម្រាប់​ដាក់​តាំង​លម្អ​។ ខ្ញុំ​គួរ​តែ​ចង​ព្យួរ​ឈើ​ឆ្កាង​នោះ នៅ​លើ​ជញ្ជាំង នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​គេង​របស់​គាត់ នៅ​ក្នុង​បន្ទប់ ក្នុង​មជ្ឈ​មណ្ឌល​សម្រាក​ព្យាបាល​ជំងឺ​មហារីក​។ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​គួរតែ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន សម្រាប់​ការ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គាត់ នៅ​ចន្លោះ​ពេល​ដែល​គាត់​ទៅ​ទទួល​ការ​ព្យាបាល តាម​ពេល​កំណត់​។ អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន​ជាងគេ សម្រាប់​ថ្ងៃ​ណូអែល គឺ​ការ​ចំណាយ​ពេល ជាមួយ​ម្តាយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​បាន​មួយ​ថ្ងៃ​ទៀត​។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ ខ្ញុំ​ត្រូវ​នៅ​ផ្ទះ ហើយ​យក​ឈើ​ឆ្កាង​នោះ ទៅ​ចង​ព្យួរ​លម្អ​នៅ​លើ​ដើម​ណូអែល​វិញ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ដោត​ឌុយ​ភ្លើង ខ្ញុំ​ក៏​បាន​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ថា “ទូល​បង្គំ​សូម​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ”។ កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ទេ​ថា ខ្ញុំ​កំពុង​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រើ​ពន្លឺ​ភ្លើង​ភ្លឹបភ្លែត​ៗ ដើម្បី​នាំ​ខ្ញុំ​​មើលទៅ​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​ជា​ពន្លឺ​នៃ​ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​។ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៤២ បាន​បង្ហាញ​អារម្មណ៍​ពិត​របស់​គាត់ ដល់​ព្រះអម្ចាស់(ខ.១-៤)។ គាត់​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា វិញ្ញាណ​គាត់​កំពុងតែ​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ និង​រសាប់រសល់ ហើយក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ថា “ចូរ​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះ​ចុះ ដ្បិត​អញ​នឹង​បាន​សរសើរ ដល់​ទ្រង់​ទៀត ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​ដែល​តែង​តែ​ជួយ”(ខ.៥)។ ទោះ​គាត់​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ និង​ជួប​ការ​លំបាក​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក៏​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​របស់​គាត់ នៅតែ​ចែងចាំង ដោយសារ​គាត់​បាន​នឹក​ចាំ​អំពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់​កាលពី​មុន(ខ.៦-១០)។…

Read article
ព្រះបន្ទូលសន្យាដែលកម្សាន្តចិត្តបំផុត

យ៉ូស្វេ ១:១-៩ ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​គង់​ជាមួយ​នៅ​កន្លែងណា ដែល​ឯង​ទៅ​ផង​។ យ៉ូស្វេ ១:៩ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​លេង​តំបន់​ចតុកោណ ដែល​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក​មានតែ​កន្លែង​នេះ​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​មាន​រដ្ឋ៤ប្រសព្វ​គ្នា ក្នុង​ទីតាំង​តែមួយ​។ ពេល​នោះ ស្វាមី​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទៅ​ឈរ​នៅ​ជ្រុង​ដែលគេ​ដាក់​ផ្លាក​ទឹកដី​រដ្ឋ​អារីហ្សូណា កូន​ប្រុស​ច្បង​របស់​ខ្ញុំ ក៏​បាន​លោត​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹកដី​រដ្ឋ​យូតាហ​។ ចំណែក​កូនពៅ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​កាន់​ដៃ​ខ្ញុំ​ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​បោះ​ជំហាន​ចូល​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ​។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ស្ទុះ​រត់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹកដី​រដ្ឋ​ញ៉ូមិច​ស៊ីកូ កូនពៅ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏បាន​លាន់​មាត់​ថា “ម៉ាក់ កូន​មិន​នឹក​ស្មាន​សោះ​ថា ម៉ាក់​ទុក​កូន​ចោល​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ!” ពេល​នោះ យើង​ឈរ​ជាមួយ​គ្នា នៅ​ក្នុង​រដ្ឋ​ផ្សេង​គ្នា ហើយ​សំណើច​របស់​យើង​បាន​លាន់ឮ​ក្នុង​រដ្ឋ​ទាំង៤ក្នុង​ពេល​តែមួយ​។ សព្វថ្ងៃ កូនៗ​របស់​ខ្ញុំ​ពេញវ័យ ហើយ​បាន​ចេញទៅ​រស់នៅ​ខាង​ក្រៅ​។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ ចំពោះ​ព្រះបន្ទូល​ដែល​បាន​សន្យា​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​យាង​ទៅជា​មួយ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ គ្រប់​ទី​កន្លែង​ដែល​ពួកគេ​ទៅដល់​។ បន្ទាប់ពី​លោក​ម៉ូសេ​លាចាក​លោក ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ត្រាស់ហៅ​លោក​យ៉ូស្វេ ឲ្យ​ដឹកនាំ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ហើយ​បាន​ធានា​ដល់​គាត់​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​មាន​ព្រះ​វត្ត​មាននៅ​ជាមួយ​គាត់​ជានិច្ច(យ៉ូស្វេ ១:១-៤)។ ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “អញ​នឹង​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ឯង ដូចជា​បាន​នៅ​ជាមួយនឹង​ម៉ូសេ​ដែរ អញ​មិន​ដែល​ខាន​នឹង​ប្រោស​ឯង ក៏​មិន​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ឯង​ឡើយ”(ខ.៥)។ ព្រះ​អង្គ​ជ្រាប​ថា លោក​យ៉ូស្វេ​នឹង​មាន​ការ​សង្ស័យ និង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ក្នុង​នាម​គាត់​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​ថ្មី របស់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ បានជា​ព្រះ​អង្គ​សង់​គ្រឹះ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​សម្រាប់​គាត់ ផ្អែក​ទៅលើ​ព្រះ​បន្ទូល​ដែល​បាន​ធានា​ថា “តើ​អញ​មិន​បាន​បង្គាប់​ឯង​ទេ​ឬ​អី ដូច្នេះ​ចូរ​ឲ្យ​មាន​កំឡាំង និង​ចិត្ត​ក្លាហាន​ចុះ កុំ​ឲ្យ​ខ្លាច​ឡើយ…

Read article
បញ្ចេញពន្លឺនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ

ម៉ាថាយ ៥:១៤-១៦ អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកីយ៍ ឯ​ទីក្រុង​ណា​ដែល​នៅ​លើ​ភ្នំ នោះ​លាក់​មិន​កំបាំង​ទេ​។ ម៉ាថាយ ៥:១៤ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ជាមួយ​ម្តាយ​ខ្ញុំ ទី​បំផុត​គាត់​ក៏បាន​ព្រម​ទៅ​ជួប​ខ្ញុំ។ ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​ចេញពី​ផ្ទះ ដោយ​ចំណាយ​ពេល​ជាង២ម៉ោង​។ តែ​ពេល​ខ្ញុំ​ទៅដល់ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា គាត់​បាន​ចាក​ចេញ មុន​ពេល​ខ្ញុំ​មកដល់​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សរសេរ​សារ​ផ្ញើ​ទៅ​គាត់ ទាំង​កំហឹង​។ តែ​មុន​ពេល​ខ្ញុំ​ផ្ញើ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​កែ​សម្រួល​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ខ្ញុំ បន្ទាប់​ពី​បាន​ទទួល​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​ពី​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​គាត់ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ បន្ទាប់ពី​ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​អាន​សារ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​កែសម្រួល​នោះ​ហើយ គាត់​ក៏​បាន​ទូរស័ព្ទ​មក​ខ្ញុំ​។ គាត់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ខុសពី​មុន​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​សារ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ដើម្បី​នាំ​ម្តាយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ចោទ​សួរ​ខ្ញុំ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​ទី​បំផុត គាត់​ក៏​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ ជំពូក៥ ព្រះអង្គ​បាន​បញ្ជាក់​ថា សិស្ស​របស់​ព្រះអង្គ​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកិយ(ខ.១៤)។ ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅមុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង ដល់​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌”(ខ.១៦)។ ពេលណា​យើង​ទទួល​ជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​យើង យើង​ទទួល​អំណាច​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​។ ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​យើង ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​ធ្វើ​ជា​ស្មរ​បន្ទាល់​ដ៏​ភ្លឺ​ចិញ្ចែង​នៃ​សេចក្តី​ពិត និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​កន្លែងណា​ដែល​យើង​ទៅ​ដល់​។ ដោយ​អំណាច​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ យើង​អាច​ធ្វើ​ជា​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម និង​សន្តិភាព ដោយ​អំណរ ដោយ​មាន​លក្ខណៈ​កាន់តែ​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។ ពេល​នោះ…

Read article