កំពុងធ្វើរឿងដែលមានប្រយោជន៍
តែកាលទ្រង់មានសេចក្តីវេទនា នោះក៏ទូលអង្វរដល់ព្រះយេហូវ៉ានៃទ្រង់ ព្រមទាំងបន្ទាបព្រះទ័យចុះជាខ្លាំង នៅចំពោះព្រះនៃពួកឰយុកោទ្រង់វិញ។ ២របាក្សត្រ ៣៣:១២ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំបានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានទទួលសំបុត្រមួយច្បាប់ ពីពីលោកចេសិន(Jason) ដែលជាអ្នកទោស។ យើងបានចិញ្ចឹម និងបង្រៀនកូនឆ្កែ ឲ្យក្លាយជាសត្វឆ្កែ ដែលអាចជួយជនពិការ។ ក្នុងចំណោមកូនឆ្កែទាំងនោះ មានកូនឆ្កែមួយក្បាលបានបញ្ចប់ការបណ្តុះបណ្តាល ហើយត្រូវឡើងទៅវគ្គមួយទៀត ដែលមានអ្នកទោសធ្វើជាគ្រូបង្វឹក។ អ្នកទោសទាំងនោះសុទ្ធតែបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលឲ្យចេះបង្រៀនសត្វឆ្កែ។ ក្នុងសំបុត្ររបស់លោកចេសិន គាត់បានបង្ហាញទុក្ខក្រៀមក្រំ ចំពោះការស្លាប់របស់សត្វឆ្កែមួយក្បាលនោះ តែគាត់ថា សត្វឆ្កែមួយក្បាលនោះជាសត្វឆ្កែទី១៧ ដែលគាត់បានបង្វឹក។ វាជាសត្វឆ្កែដែលល្អបំផុត សម្រាប់គាត់។ ពីមុនគាត់មានការសោកស្តាយចំពោះ ចំពោះកំហុសដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកទោស តែសត្វឆ្កែមួយក្បាលនេះ បានធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់កំពុងធ្វើរឿងដែលមានប្រយោជន៍។ មិនមែនមានតែលោកចេសិនទេ ដែលមានការសោកស្តាយ។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានការសោកស្តាយក្នុងរឿងអ្វីមួយ។ ស្តេចម៉ាន៉ាសេមានរឿងជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យទ្រង់សោកស្តាយ។ បទគម្ពីរ ២របាក្សត្រ ជំពូក៣៣ បានរៀបរាប់ អំពីទង្វើរអាក្រក់ជាច្រើនរបស់ទ្រង់ ដែលមានដូចជា ការសង់អាសនាថ្វាយព្រះក្លែងក្លាយ(ខ.៣) ទ្រង់បានទៅពឹងគ្រូមន្តអាគមន៍ ហើយថែមទាំងបានយកបុត្រទ្រង់ទៅធ្វើយញ្ញបូជា(ខ.៦)។ ទ្រង់បានដឹកនាំប្រទេសទ្រង់ទាំងមូលឲ្យដើរតាមផ្លូវខុសនេះ(ខ.៩)។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ក៏មានព្រះបន្ទូលនឹងម៉ាន៉ាសេ ហើយនិងរាស្ត្រទ្រង់ដែរ តែគេមិនព្រមទទួលស្តាប់តាមឡើយ(ខ.១០)។ ទីបំផុត ទ្រង់ក៏បានងាកមករកព្រះអម្ចាស់វិញ។ ពួកសាសន៍បាប៊ីឡូនបានលើកទ័ពមកឈ្លានពាន ហើយ…
Read article
