October 2023

You are here:
ក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ចិត្តដែលឈឺចាប់

ទំនុក​ដំកើង ៦ ព្រលឹង​ទូល​បង្គំ​ក៏​ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង​ដែរ ឯ​ទ្រង់ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ តើ​ដល់​កាលណា? ទំនុក​ដំកើង ៦:៣ លោក​អ៊ែនដ្រេលតុន ស៊ីម​មុន(Andrelton Simmons) ជា​កីឡាករ​វាយ​កូន​បាល់ ប៊េសប៊ល ក្នុង​ការ​ប្រកួត​មេជ័រ លីក ដែល​បាន​ដក​ខ្លួន​ចេញពី​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ការ​ប្រកួត នៅ​ឆ្នាំ២០២០ ដោយសារ​បញ្ហា​សុខ​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​។ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មាន​ស្នាម​សម្លាក​នៅ​ជាប់​ខ្លួន ដែល​អ្នក​ដទៃ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ ឬ​យល់​បាន”។ ពេល​ដែល​គាត់​ពិចារណា អំពី​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​នេះ គាត់​យល់​ឃើញថា គាត់​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​គាត់ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ ដែល​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​បញ្ហា​ប្រឈម​ស្រដៀង​គាត់​ ហើយក៏​បាន​ក្រើន​រំឭក​អ្នក​ដទៃ ឲ្យ​បង្ហាញ​ក្តី​អាណិត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ផង​ដែរ​។ ស្នាម​របួស​ដែលគេ​មើល​មិន​ឃើញ គឺជា​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​របួស​ដ៏​ជ្រៅ ដែល​បណ្តាល​មកពី​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ទុក្ខ​វេទនា​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ពិតៗ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក៦ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ជម្រៅ​ព្រះទ័យ​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ឈឺ​ចាប់​ត្រង់ៗ​។ ទ្រង់ “ញ័រ​រន្ធត់” (ខ.២) ហើយ “ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង”(ខ.៣)។ ទ្រង់​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ទូល​បង្គំ​អស់​កំឡាំង ដោយ​ថ្ងូរ ដំណេក​ទូល​បង្គំ​ត្រូវ​ទទឹកជោក​ទាល់​ភ្លឺ ទឹក​ភ្នែក​ទូល​បង្គំ​ហូរ​ស្រោច​ដាប​គ្រែ(ខ.៦)។ ស្តេច​ដាវីឌ​មិន​បាន​ចែកចាយ​អំពី​ដើម​ហេតុ​នៃ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ទ្រង់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ​ទេ តែ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ធ្លាប់​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ទ្រង់​ផង​ដែរ ដូច​នេះ​ពួកគេ​អាច​យល់​។ យើង​ក៏​អាច​ទទួល​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ពេល​យើង​សិក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ឆ្លើយតប…

Read article
ស្វែងរកការផ្លាស់ប្រែពិតប្រាកដ

កូល៉ុស ៣:១២-១៧ ចូរ​ប្រដាប់​កាយ ដោយ​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត និង​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់ ទុក​ដូចជា​ពួក​អ្នក​រើស​តាំង ដែល​បរិសុទ្ធ ហើយ​ស្ងួន​ភ្ងា​ដល់​ព្រះ​ចុះ​។ កូល៉ុស ៣:១២ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​បានឮ​គេ​និយាយ អំពី​ការ​បន្ថយ​ល្បឿន​សំលៀក​បំពាក់​ដែរ​ឬ​ទេ? ចលនា​នេះ​ផ្តោត​ទៅលើ​ការ​ប្រឆាំង​ឧស្សាហ៍​កម្ម​កាត់​ដេរ​ឆាប់​រហ័ស ដែល​ផលិត​សំលៀក​បំពាក់​ថោក​ៗ ដែល​គេ​ទិញ ហើយ​ឈប់​ប្រើ​ប្រាស់​ក្នុងរយៈ​ពេល​ដ៏​ខ្លី​។ ក្នុង​ឧស្សាហ៍​កម្ម​កាត់ដេរ​ឆាប់​រហ័ស​នោះ ម៉ូដ​សំលៀក​បំពាក់​ថ្មីៗ បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ហួស​សម័យ បន្ទាប់ពី​គេ​យក​មក​ដាក់​លក់​ក្នុង​ហាង​មិន​ទាន់​បាន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ផង ដោយ​ប្រ៊ែន​មួយ​ចំនួន​បាន​លក់​លាង​ឃ្លាំង នូវ​ផលិតផល​របស់​ខ្លួន ក្នុង​បរិមាណ​ដ៏​ច្រើន ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​។ ចលនា​បន្ថយ​ល្បឿន​សំលៀក​បំពាក់​នេះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់ ឲ្យ​បន្ថយ​ល្បឿន​នៃ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សំលៀក​បំពាក់ តាម​របៀប​ផ្សេង​។ ជា​ជាង​បណ្តោយ​ខ្លួន​ឲ្យ​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​សំលៀក​បំពាក់​ទាន់​សម័យ​បំផុត​ជានិច្ច ចលនា​នេះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ជ្រើស​រើស​យក​សំលៀក​បំពាក់​តិច​ជាង​មុន ដែលគេ​ផលិត​បាន​ល្អ និង​មាន​ភាព​សម​រម្យ ហើយ​ប្រើ​បាន​យូរ​ជាង។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​រឿង​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ខ្ញុំ​កំពុងតែ​ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្នត់​គំនិត​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​ខោអាវ​ថ្មីៗ​ជា​និច្ច​ដែរ​ឬ​ទេ? ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ បទ​គម្ពីរ​កូល៉ុស ជំពូក៣ បាន​ចែងថា ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ពិត​ប្រាកដ​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ មិន​កើត​មាន​ភ្លាមៗ ហើយ​ឆាប់​រលាយ​បាត់​ទៅវិញ​នោះ​ទេ​។ តែ​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ពិត​ប្រាកដ​ជា​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដ៏​ស្ងាត់​ស្ងៀម បន្តិច​ម្តងៗ ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ដូច​នេះ ជា​ជាង​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​ខោអាវ​ថ្មីៗ​របស់​លោកិយ ដើម្បី​លម្អ​តែ​រូបកាយ​របស់​យើង យើង​អាច​ងាក​មក​ប្រដាប់​កាយ​របស់​យើង ដោយ​សំលៀក​បំពាក់​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ប្រទាន ដែល​មាន​ដូចជា…

Read article
កាន់តាមបញ្ញត្តរបស់ព្រះអង្គ ដោយអំណរ

ដ្បិត​នេះ​ហើយ​ជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​ព្រះ គឺ​ឲ្យ​យើង​កាន់​តាម​អស់ទាំង​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់ ឯ​បញ្ញត្ត​ទ្រង់ នោះ​មិនមែន​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​ទេ ពីព្រោះ​គ្រប់​ទាំងអស់​ដែល​កើត​ពី​ព្រះ​មក នោះ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ ឯ​ជ័យជំនះ​ដែល​ឈ្នះ​លោកីយ៍ នោះ​គឺជា​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង តើ​អ្នកណា​ជា​អ្នកឈ្នះ​លោកីយ៍ បើ​មិនមែន​ជា​អ្នក​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ?(១យ៉ូហាន ៥:៣-៥)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​បកស្រាយ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ការ​កើតជា​ថ្មី ដែល​ជា​ការ​កើត​ពី​ព្រះ គឺជា​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះអង្គ ដោយ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​ការ​កាន់​តាម​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់ ទៅជា​ការ​កាន់​តាម​ដោយ​អំណរ​វិញ។ តើ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នេះ​អាច​កើតមាន​ដោយ​របៀបណា? តើ​ការ​កើត​ពី​ព្រះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ព្រះអង្គ ប្រែក្លាយ​ជា​មាន​អំណរ ជាជាង​ធ្ងន់​ដោយ​បន្ទុក យ៉ាងដូច​ម្តេច​ខ្លះ? សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា “ពីព្រោះ​គ្រប់​ទាំងអស់​ដែល​កើត​ពី​ព្រះ​មក នោះ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ ឯ​ជ័យជំនះ​ដែល​ឈ្នះ​លោកីយ៍ នោះ​គឺជា​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង”(១យ៉ូហាន ៥:៤)។ អាច​និយាយ​ម្យ៉ាងទៀត​ថា ការ​កើតជា​ថ្មី​បាន​យកឈ្នះ​មក​លើ​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​នៃ​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ តាម​បែប​លោកិយ ពោល​គឺ​បាន​យកឈ្នះ ដោយ​ការ​មាន​សេចក្តី​ជំនឿ។ ដូច​មាន​បញ្ជាក់​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៥:១ ក្នុង​ន័យត្រង់​ថា “អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះគ្រីស្ទ អ្នក​នោះ​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មក”។ សេចក្តី​ជំនឿ​គឺជា​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​ថា យើង​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មែន។ យើង​មិន​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្លួន​យើង​កើតជា​ថ្មី ដោយ​សម្រេច​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​ទេ​ដែល​បាន​ធ្វើការ​ក្នុងចិត្ត​យើង ដោយ​បង្កើត​ចិត្ត​ដែល​ចង់​ជឿ ដោយ​បណ្តាល​ឲ្យ​យើង​កើតជា​ថ្មី។ គឺ​ដូចដែល​សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​មានប្រសាសន៍​ក្នុង​សំបុត្រ​ទី១ថា “ទ្រង់​បាន​បង្កើត​យើង​ឡើងជា​ថ្មី តាម​សេចក្តី​មេត្តាករុណា​ដ៏​ធំ​របស់​ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យ​យើង​រាល់គ្នា​បាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​រស់”(១ពេត្រុស ១:៣)។ ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​រស់​របស់​យើង ឬ​ជំនឿ​មក​លើ​ព្រះគុណ​នៃអនាគតកាល…

Read article
ប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការ

សុភាសិត ៤:១០-១៩ ឯ​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់ នោះ​ធៀប​ដូច​ជា​សេចក្តី​ងងឹត​វិញ គេ​មិន​ដឹង​ថា​ចំពប់​នឹង​អ្វី​ទេ​។ សុភាសិត ៤:១៩ ក្នុង​សៀវភៅ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ ដែល​លោក​ចន អ៊ែម ប៊ែរី(John M. Barry) បាន​និពន្ធ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ជំងឺ​រាតត្បាត​ដ៏​កាច​សាហាវ គាត់​ពិពណ៌នា អំពី​ប្រវត្តិ​នៃ​ជំងឺ​រាតត្បាត ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ឆ្នាំ១៩១៨​។ លោក​ប៊ែរី​បាន​បើក​បង្ហាញ អំពី​របៀប​ដែល​មន្រ្តី​សុខាភិបាល​បាន​រំពឹង​ទុក​ជា​មុន​ថា ជំងឺ​រាតត្បាត​ដ៏​ធំ​មួយ​នឹង​កើត​មាន ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ គឺ​មិនមែន​មិន​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​នោះ​ទេ​។ ពួកគេ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ថា នៅ​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើកទី១ មាន​កងទ័ព​រាប់​លាន​នាក់​បាន​រស់នៅ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ក្នុង​លាន​ដ្ឋាន ហើយ​បាន​ឆ្លង​កាត់​ខ្សែ​បន្ទាត់​ព្រំដែន​ពី​ប្រទេស​មួយ​ចូល​ប្រទេស​មួយ​ទៀត ដូច​នេះ ការ​ឆ្លង​វីរុស​ថ្មី​មួយ អាច​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅពេល​ណាមួយ​មិនខាន​។ តែ​ការ​យល់​ដឹង​ដូច​នេះ មិន​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី នៅ​ក្នុង​ការ​ទប់​ស្គាត់​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​នោះ​ឡើយ​។ អ្នក​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ដ៏​មាន​អំណាច បាន​បន្ត​ទូង​ស្គរ​សង្រ្គាម ឲ្យ​កងទ័ព​សំរុក​ចូល​ប្រយុទ្ធ​ក្នុង​សមរ​ភូមិ ដោយ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ការ​ដណ្តើម​យកជ័យ​ជម្នះ​ក្នុង​សង្រ្គាម​។ អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ជំងឺ​រាតត្បាត​បាន​ធ្វើ​ការ​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា នៅពេល​នោះ​មនុស្ស៥០លាន​នាក់​បាន​ស្លាប់​ក្នុង​ការ​រាតត្បាត​របស់​ជំងឺ​ដ៏​កាច​សាហាវ​នោះ បន្ថែម​ពីលើ​ចំនួន​ប្រហែល២០លាន​នាក់ ដែល​បាន​ស្លាប់ ដោយសារ​ភាព​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ​នៃ​សង្រ្គាម​។ មាន​ការ​បង្ហាញ​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា ចំណេះ​ដឹង​របស់​យើង​ជា​មនុស្ស​មិន​ដែល​គ្រប់​គ្រាន់​ល្មម​នឹង​សង្រ្គោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ការ​អាក្រក់​ឡើយ(សុភាសិត ៤:១៤-១៦)។ ទោះ​យើង​រកបាន​ចំណេះ​ដឹង​ច្រើន​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​បាន​បង្ហាញ​ការ​យល់​ដឹង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​យ៉ាងណា ក៏​យើង​នៅតែ​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ការ​ឈឺ​ចាប់ ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​មក​លើ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​។ យើង​មិន​អាច​រាំង​ខ្ទប់ “ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់” ជា​ផ្លូវ​ដ៏​ល្ងង់​ខ្លៅ ដែល​នាំ​ទៅ​រក “សេចក្តី​ងងឹត​ដ៏​សែន​ជ្រៅ”។ ទោះ​យើង​មាន​ចំណេះ​ដឹង​ល្អ​បំផុត…

Read article
យើងមិនជួយធ្វើការឲ្យព្រះអង្គឡើយ

“ដ្បិត​ព្រះនេត្រ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចេះតែ​ទត​ច្រវាត់ នៅ​គ្រប់​លើ​ផែនដី​ទាំងមូល ដើម្បីនឹង​សំដែង​ព្រះ​ចេស្តា ជួយ​ដល់​អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​រកមើល​អ្វី ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ? តើ​រក​ជំនួយការ​ឬ? ទេ ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះអង្គ មិនមែន​ជា​ដំណឹង​ដែលគេ​សរសេរ​នៅ​លើ​ផ្លាក ដើម្បី “សុំ​ជំនួយ” នោះ​ទេ។ ហើយក៏​មិនមែន​ជា​ការ​ត្រាស់​ហៅ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ឲ្យ​បម្រើ​ព្រះអង្គ​ដែរ។ ព្រះ​ទ្រង់​មិនមែន​កំពុងតែ​ស្វែងរក​មនុស្ស​ជួយ​ធ្វើការ​ថ្វាយព្រះ​អង្គ​នោះ​ឡើយ។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “ដ្បិត​ព្រះនេត្រ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចេះតែ​ទត​ច្រវាត់ នៅ​គ្រប់​លើ​ផែនដី​ទាំងមូល ដើម្បីនឹង​សំដែង​ព្រះ​ចេស្តា ជួយ​ដល់​អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ ព្រះអង្គ​ជា​អ្នកធ្វើការ​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ស្មា​ធំ​ទូលាយ​ដែល​អាច​សែង​បន្ទុក​ធ្ងន់​បាន។ ព្រះអង្គ​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ណាស់។ ហើយ​ព្រះអង្គ​កំពុង​ស្វែងរក​វិធី​បង្ហាញ​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ទាំងនេះ។ ព្រះ​ពិត​ខុសពី​ព្រះ​របស់​លោកិយ ត្រង់​ចំណុច​ដែល​ថា ព្រះអង្គ​ធ្វើការ​ជំនួស​យើង។ បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ៦៤:៤ បាន​ចែងថា “ដ្បិត​ចាប់តាំងពី​ចាស់​បុរាណ​មក មនុស្សលោក​មិនដែល​ឮ ក៏​មិនដែល​ដឹង​ដោយសារ​ត្រចៀក ហើយ​ភ្នែក​មិនដែល​ឃើញ​ព្រះ​ឯណា​ក្រៅពី​ទ្រង់ ដែល​ធ្វើការ​ជំនួស​អ្នក​ដែល​សង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់​ឡើយ”។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​ចង់បាន​អ្វី​ពី​យើង? គឺ​មិន​ដូច​ការ​រំពឹងគិត​របស់​យើង​ទេ។ ព្រះអង្គ​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ដោយសារ​ពួក​គេ​បាន​នាំ​ដង្វាយ​ជាច្រើន : គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “តែ​អញ​មិន​យក​គោឈ្មោល​ពី​ផ្ទះ​ឯង … តែ​អញ​មិន​យក​គោឈ្មោល​ពី​ផ្ទះ​ឯង ឬ​ពពែ​ឈ្មោល​ពី​ក្រោល​ឯង​ឡើយ … បើ​កាល​ណា​អញ​ឃ្លាន នោះ​អញ​មិន​ប្រាប់​ដល់​ឯង ពីព្រោះ​លោកីយ៍ និង​របស់​សព្វសារពើ​ក្នុង​លោក ជា​របស់​ផង​អញ”(ទំនុកដំកើង ៥០:៩-១០,១២)។ តើមាន​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ថ្វាយព្រះ…

Read article
ចូរជ្រើសរើសយកជីវិត

ចោទិយកថា ៣០:១៥-២០ អញ​បាន​ដាក់​សំញែង​ទាំង​ជីវិត និង​សេចក្តី​ស្លាប់ ទាំង​ព្រះពរ និង​សេចក្តី​បណ្តាសា នៅ​មុខ​ឯង​រាល់​គ្នា ដូច្នេះ​ចូរ​រើស​យក​ជីវិត​ចុះ​។ ចោទិយកថា ៣០:១៩ បន្ទាប់ពី​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់​បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព​បាន​ពីរបី​សប្តាហ៍ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក​ម្តាយ​គាត់​។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ស្ទាក់ស្ទើរ ក្នុង​ការ​សួរ​គាត់​ថា តើ​អ៊ំស្រី​សុខ​សប្បាយ​ជា​ទេ? ព្រោះ​ខ្ញុំ​គិតថា វា​ជា​សំណួរ​មិន​សម​រម្យ ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​កាន់​ទុក្ខ​។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ជម្នះ​ការ​ស្ទាក់ស្ទើរ ហើយក៏​បាន​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គាត់​តែ​ម្តង​។ គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា គាត់​បាន​ជ្រើសរើស​យក​ក្តី​អំណរ ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​កាន់​ទុក្ខ​។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្ញុំ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ព្យាយាម​ឆ្លង​កាត់​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ពិបាក ក្នុង​ជីវិត​ខ្លួនឯង​។ ហើយ​ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់​ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​សេចក្តី​បង្គាប់​របស់​លោក​ម៉ូសេ ទៅ​កាន់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ចោទិយកថា​។ មុន​ពេល​លោក​ម៉ូសេ​ស្លាប់ ហើយ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ត្រូវ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹកដី​សន្យា ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​នឹង​ឲ្យ​ពួកគេ​បាន​ដឹង​ថា ពួកគេ​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដ៏​សំខាន់​មួយ​។ លោក​ម៉ូសេ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “អញ​បាន​ដាក់​សំញែង​ទាំង​ជីវិត និង​សេចក្តី​ស្លាប់ ទាំង​ព្រះពរ និង​សេចក្តី​បណ្តាសា នៅ​មុខ​ឯង​រាល់​គ្នា ដូច្នេះ​ចូរ​រើស​យក​ជីវិត”(ចោទិយកថា ៣០:១៩)។ ពួកគេ​អាច​ដើរ​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​របស់​ព្រះ ដើម្បី​រស់នៅ​ឲ្យ​បាន​ល្អ ពុំ​នោះ​ទេ ពួក​គេ​អាច​ងាក​ចេញពី​ព្រះអង្គ ហើយ​រស់នៅ ដោយ​ទទួល​លទ្ធផល​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់ និង​សេចក្តី​ហិន​វិនាស(ខ.១៥)។ យើង​ក៏​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​យក​ជីវិត​ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ផង​ដែរ​។ យើង​ក៏​អាច​ជ្រើស​រើស​យក​ក្តី​អំណរ ដោយ​ជឿ និង​ទុកចិត្ត​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះអង្គ…

Read article
តើមានកិច្ចការអ្វីដែលល្អជាង?

១ធីម៉ូថេ ៤:៦-១៦ ដ្បិតគឺ​ដោយហេតុ​នោះ​បានជា​យើង​ខ្ញុំខំ​ធ្វើ​ការ ទាំង​ត្រូវ​គេ​ត្មះ​តិះដៀល ពីព្រោះ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម ដល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​។ ១ធីម៉ូថេ ៤:១០ កាល​លោក​អេរិក(Eric) ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជាង២០ឆ្នាំ គាត់​បានឮ​គេ​ចែក​ចាយ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ស្រឡាញ់​គាត់​។ គាត់​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ចូល​រួម​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​នៅ​ព្រះវិហារ ដែល​នៅ​ទីនោះ គាត់​ក៏​បាន​ជួប​មនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​បាន​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​លូត​លាស់ និង​ស្គាល់​ព្រះគ្រីស្ទ​កាន់តែ​ច្បាស់​។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន គ្រូ​បង្គោល​របស់​គាត់​ក៏បាន​ចាត់​តាំង​គាត់ ឲ្យ​បង្រៀន​ក្មេង​ប្រុសៗ ក្នុង​ក្រុម​តូច​មួយ នៅ​ព្រះវិហារ​។ ក្នុងរយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នោះ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​អេរិក ឲ្យ​ជួយ​យុវជន​ដែល​ងាយ​រង​គ្រោះ ក្នុង​ទីក្រុង​របស់​គាត់ និង​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​មនុស្ស​ចាស់ ហើយក៏​បាន​បង្ហាញ​ភាព​រួសរាយ ចំពោះ​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​គាត់ ដើម្បី​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះអង្គ​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ក្នុង​វ័យ​ជិត៦០ឆ្នាំ លោក​អេរិក​បាន​បង្ហាញ​ការ​ដឹង​គុណ ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់​ដែល​បាន​បង្រៀន​គាត់ ឲ្យ​ចេះ​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ កាល​គាត់​នៅ​ក្មេង​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​បក​ស្រាយ​ថា គាត់​មាន​ចិត្ត​ឆេះ​ឆួល​ចង់​ចែក​ចាយ អំពី​សេចក្តី​សង្ឃឹម ដែល​គាត់​បាន​រក​ឃើញ​ក្នុង​ព្រះយេស៊ូវ​។ តើមាន​អ្វី​ដែល​ប្រសើរ​ជាង​ការ​បម្រើ​ព្រះអង្គ? ម្តាយ និង​ជីដូន​របស់​លោក​ធីម៉ូថេ​បាន​ចែកចាយ​សេចក្តី​ជំនឿ​ដល់​គាត់ តាំងពី​គាត់​នៅ​ក្មេង(២ធីម៉ូថេ ១:៥)។ គាត់​ទំនងជា​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជំទង់ កាល​គាត់​បាន​ជួប​សាវ័ក​ប៉ុល ដែល​បាន​មើល​ឃើញ​សក្ដានុពល​របស់​ការងារ​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ថ្វាយ​ព្រះគ្រីស្ទ ហើយ​ក៏​បាន​នាំ​គាត់ ទៅ​ធ្វើ​ដំណើរ​បេសកកម្ម(កិច្ចការ ១៦:១-៣)។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​ក្លាយ​ជា​គ្រូ​បង្គោល​របស់​គាត់ ក្នុង​ការងារ​បម្រើ​ព្រះ និង​ការ​រស់នៅ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គាត់…

Read article
បានត្រៀមខ្លួនទៅរស់នៅជាមួយព្រះអង្គ

ភីលីព ១:២១-៣០ ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​បណ្តាល​ទាំង​សងខាង ក៏​មាន​ចិត្ត​ចង់​ចេញទៅ​នៅ​ជាមួយនឹង​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​ល្អជា​ជាង​នោះ​ផង តែបើ​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​សាច់ឈាម​ត​ទៅទៀត នោះ​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជាជាង​។ ភីលីព ១:២៣-២៤ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​រីក​រាលដាល​របស់​វីរុស​កូរ៉ូណា មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​បាត់បង់​មនុស្ស​ជាទី​ស្រឡាញ់​។ នៅ​ថ្ងៃទី២៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២០ ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ទុក្ខ​ជា​ទំងន់​ផង​ដែរ នៅពេល​ដែល​អ្នក​ស្រី ប៊ី ក្រោឌ័រ ជា​ម្តាយ​​ខ្ញុំ បាន​លាចាក​លោក នៅ​អាយុ៩៥ឆ្នាំ ទោះ​មិនមែន​ដោយសារ​ជំងឺកូវីដ១៩ក៏ដោយ​។ ពេល​នោះ យើង​មិន​អាច​ជួបជុំ​គ្នា ដើម្បី​កាន់​ទុក្ខ ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​គាត់ ឬ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក គឺ​មិន​ខុសពី​ក្រុម​គ្រួសារ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ឡើយ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ យើង​បាន​ប្រើ​មធ្យោបាយ​ផ្សេង​ទៀត ដើម្បី​រួម​គ្នា​អបអរ​ឥទ្ធិពល​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់ ហើយ​យើង​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ដ៏​មានន័យ ពី​ពាក្យ​ផ្តាំ​ផ្ញើ​របស់​គាត់ ដែល​បាន​បន្ត​រំឭក​យើង​ថា បើ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ហៅ​គាត់​ទៅ​នៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ នោះ​គាត់​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច ហើយក៏​មាន​ចិត្ត​អន្ទះសារ​​ចង់ទៅ​នៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​ផង​ដែរ​។ ក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​នេះ គឺ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​ជា​ញឹក​ញាប់ នៅ​ក្នុង​របៀប​នៃ​ការ​រស់នៅ​របស់​ម្តាយ​ខ្ញុំ ក៏​ដូចជា​ក្នុង​របៀប​ដែល​គាត់​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​សេចក្តី​ស្លាប់​។ កាល​សាវ័ក​ប៉ុល​កំពុង​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​សេចក្តី​ស្លាប់ គាត់​ក៏បាន​សរសេរ​ក្នុង​សំបុត្រ​របស់​គាត់​ថា “ដ្បិត​ឯ​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​រស់នៅ នោះ​គឺ​សំរាប់​ព្រះគ្រីស្ទ​ទេ ហើយ​ដែល​ស្លាប់​ទៅ នោះ​ជា​កំរៃ​វិញ … ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​បណ្តាល​ទាំង​សងខាង ក៏​មាន​ចិត្ត​ចង់​ចេញទៅ​នៅ​ជាមួយនឹង​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​ល្អជា​ជាង​នោះ​ផង តែបើ​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​សាច់​ឈាម​ត​ទៅទៀត នោះ​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជាជាង” (ភីលីព…

Read article
អ្នកដែលរកបានជីវិតអស់កល្ប

១យ៉ូហាន ៥:១-៥ អស់​អ្នកណា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះគ្រីស្ទ អ្នក​នោះ​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មក​។ ១យ៉ូហាន ៥:១ វា​មិនមែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​ទេ ដែល​ប្រេត(Brett) បាន​ទៅ​រៀន​នៅ​មហាវិទ្យាល័យ​របស់​គ្រីស្ទបរិស័ទ និង​បាន​ចូល​រួម​ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ​។ គាត់​បាន​នៅ​ក្បែរ​មនុស្ស​ដែល​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូវ ពេញ​មួយ​ជីវិត​គាត់​ហើយ ទោះ​នៅ​ផ្ទះ នៅ​សាលា​រៀន និង​នៅ​ព្រះវិហារ​ក្តី​។ គាត់​ថែម​ទាំង​បាន​ទៅ​រៀន​នៅ​មហាវិទ្យាល័យ ក្នុង​គោលបំណង ដើម្បី​ទៅ​ធ្វើ “ការងារ​គ្រីស្ទបរិស័ទ” នៅពេល​អនាគត​ផង​ដែរ​។ ប៉ុន្តែ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ២១ឆ្នាំ គាត់​បាន​ទៅ​ចូល​រួម​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ ជាមួយ​ពួក​ជំនុំ​តូច​មួយ ក្នុង​ព្រះវិហារ​ជនបទ​ចាស់​មួយ​ខ្នង ហើយក៏​បាន​ស្តាប់​គ្រូ​គង្វាល​ចែក​ចាយ​ព្រះបន្ទូល ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​យ៉ូហាន​ខ្សែទី១ ហើយក៏​មាន​ការ​ភ្ញាក់រឭក​។ គាត់​ក៏​បាន​ដឹង​ថា គាត់​កំពុង​តែ​ពឹង​ផ្អែក​ទៅលើ​ចំណេះ​ដឹង និង​ការ​បង្រៀន​របស់​សាសនា ហើយ​មិន​ដែល​ទទួល​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​ពិត​ប្រាកដ​ឡើយ​។ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​កំពុងតែ​មាន​បន្ទូល​មក​កាន់​ចិត្ត​គាត់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ យ៉ាង​ស្ងាត់​ស្ងៀម​ថា គាត់​មិន​ទាន់​បាន​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​នៅឡើយ​ទេ​។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​បង្រៀន​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា “អស់​អ្នកណា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះគ្រីស្ទ អ្នក​នោះ​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មក”(១យ៉ូហាន ៥:១)។ យើង​អាច “ឈ្នះ​លោកិយ” ដោយ​ជំនឿ​លើ​ព្រះយេស៊ូវ គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​បង្រៀន​ហើយ(ខ.៤)។ គឺ​មិនមែន​ដោយ​ចំណេះ​ដឹង​អំពី​ព្រះអង្គ តែ​ដោយ​ជំនឿ​ដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅ និង​ស្មោះ​ត្រង់ គឺ​ជំនឿ​ទៅលើ​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​យើង នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ប្រេត​ក៏​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​ព្រះអម្ចាស់ និង​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ…

Read article
ហេតុអ្វីយើងត្រូវសិក្សាអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ

មូលហេតុ​ដែល​យើង​ត្រូវ​សិក្សា អំពី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ គឺ​មិនមែន​ដោយសារ​យើង​បរិសុទ្ធ​នោះ​ទេ តែ​គឺ​ដោយសារ​យើង​មិន​មាន​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល (R.C. Sproul) សូម​ធ្វើ​ការ​ប្រកាស​ថា សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ បាន​បើក​បង្ហាញ​បាប​របស់​យើង ហើយ​ដឹកនាំ​យើង ឆ្ពោះទៅ​រក​សេចក្តី​សុចរិត​ពិតប្រាកដ។ អត្ថបទ បើ​ខ្ញុំ​បាន​យល់​អំពី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ​ច្បាស់ គឺ​ពិតជា​ប្រសើរណាស់។ ខ្ញុំ​បាន​យល់​តែ​បន្តិច គឺ​តែមួយ​ភាគ​ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំ​បាន​សិក្សា​អំពី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ មិនមែន​ដោយសារ​ខ្ញុំ​បរិសុទ្ធ​នោះ​ទេ តែ​ដោយសារ​ខ្ញុំ​មិន​បរិសុទ្ធ។ វា​មិន​គ្រប់គ្រាន់​ទេ បើ​យើង​គ្រាន់តែ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​ជឿ​ព្រះ ដែល​យើង​មិន​ស្គាល់​រូបរាង្គ​ពិតប្រាកដ ទ្រង់​គង់នៅ​លើ​ពពក នៅ​លើមេឃ”។ តែ​ព្រះ​ដែល​យើង​ជឿ ទ្រង់​ជា​អង្គ​បុគ្គល ហើយ​ព្រះ​ដែល​យើង​ជឿ ព្រះអង្គ​មាន​ក្រមសីលធម៌។ ព្រះអង្គ​ក៏​បរិសុទ្ធ ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បង្គាប់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះអង្គ។ ហើយ​ព្រះអង្គ​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​មក​លើ​ការប្រព្រឹត្ត​របស់​យើង ថា​តើ​យើង​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះរាជ​បញ្ជា​ទាំងនោះ​ឬ​អត់។  

Read article