យុថ្កានៃសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង
ហេព្រើរ ៦:១៦-២០ យើងខ្ញុំមានសេចក្តីសង្ឃឹមនោះ ទុកដូចជាយុថ្កានៃព្រលឹងដ៏ជាប់លាប់មាំមួន ដែលចូលទៅខាងក្នុងនៃវាំងនន។ ហេព្រើរ ៦:១៩ មានពេលមួយខ្ញុំបានយករូបថតមួយសន្លឹក បង្ហាញសិស្សសាលារៀនថ្ងៃអាទិត្យ ថ្នាក់ទី៦។ ក្នុងរូបថតនោះ យើងអាចឃើញជនអនាថាដេកនៅក្រោមដំបូលធ្វើក្រដាសឡាំង នៅច្រកផ្លូវឌឿងហែមដែលមិនសូវមានពន្លឺ។ ខ្ញុំក៏បានសួរពួកគេថា តើជនអនាថាទាំងនោះកំពុងតែត្រូវការអ្វី? ខ្លះឆ្លើយថា “ពួកគេត្រូវការអាហារ”។ ខ្លះទៀតឆ្លើយថា “ពួកគេត្រូវការលុយ”។ ក្មេងប្រុសម្នាក់ក៏បានឆ្លើយយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នថា “ពួកគេត្រូវការកន្លែងរស់នៅមានសុវត្ថិភាព”។ បន្ទាប់មក ក្មេងស្រីម្នាក់ក៏បាននិយាយថា “ពួកគេត្រូវការសេចក្តីសង្ឃឹម”។ នាងក៏បានពន្យល់ថា “សេចក្តីសង្ឃឹម គឺជាការរំពឹងថា ការល្អនឹងកើតឡើង”។ ខ្ញុំមានការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះពាក្យសម្ដីរបស់នាង ពេលដែលនាងរំពឹងថា ការល្អនឹងកើតឡើង ព្រោះមនុស្សយើងងាយនឹងឈប់រំពឹងថា ការល្អនឹងកើតមានឡើង ដោយសារបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន។ ពាក្យសម្ដីរបស់នាងបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការបកស្រាយក្នុងព្រះគម្ពីរ។ “បើសេចក្តីជំនឿ គឺជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថានឹងបានដូចសង្ឃឹម”(ហេព្រើរ ១១:១) នោះមានន័យថា អ្នកដែលមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ អាចរំពឹងថា ការល្អនឹងកើតឡើងផងដែរ។ តើមានការអ្វីដែលល្អបំផុត ដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវអាចសង្ឃឹមថា នឹងទទួលបាន ដោយសេចក្តីជំនឿ? គឺ “ព្រះបន្ទូលសន្យាថា នឹងបានចូលទៅក្នុងការសម្រាករបស់ព្រះអង្គ”(៤:១)។ សម្រាប់អ្នកជឿ ការសម្រាករបស់ព្រះអង្គរាប់បញ្ចូល សន្តិភាពរបស់ព្រះអង្គ ការទុកចិត្តថាបានសង្គ្រោះ ការពឹងផ្អែកទៅលើកម្លាំងរបស់ព្រះអង្គ…
Read article
