ការស្រេកឃ្លានភាពស្ងប់ស្ងាត់
ក្រោយពីភ្លើងនោះមក មានឮសំឡេងតូចរហៀងៗ។ ១ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:១២ បើអ្នកចូលចិត្តភាពស្ងប់ស្ងាត់ មានបន្ទប់មួយ ក្នុងទីក្រុងមីនាប៉ូលីស រដ្ឋមីនេសូតា ដែលអ្នកនឹងចូលចិត្ត។ បន្ទប់នោះអាចស្រូបសម្លេងគ្រប់ប្រភេទ បាន៩៩.៩៩ភាគរយ! បន្ទប់ដ៏ល្បីល្បាញនោះ ជាបន្ទប់ដែលគ្មានសម្លេងឡង ក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍អ័រហ្វៀល ត្រូវបានគេហៅថា “កន្លែងដែលស្ងប់ស្ងាត់បំផុត នៅលើផែនដី”។ មនុស្សដែលចង់បានកន្លែងស្ងាត់គ្មានសម្លេងរំខាន ក្នុងបន្ទប់នោះ ត្រូវគេតម្រូវឲ្យអង្គុយចុះ ដើម្បីជៀសវាងការវិលមុខ ដោយសារនៅទីនោះស្ងប់ស្ងាត់ពេក។ រហូតមកដល់ពេលនេះ គ្មាននរណាម្នាក់អាចចំណាយពេលក្នុងបន្ទប់នោះ លើស៤៥នាទីឡើយ។ មានមនុស្សតិចណាស់ ដែលត្រូវការភាពស្ងប់ស្ងាត់ខ្លាំងយ៉ាងនេះ។ តែជួនកាល យើងប្រាថ្នាចង់បានភាពស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច ក្នុងពិភពលោកដែលមានពេញទៅដោយសម្លេងរំខាន។ សូម្បីតែពត៌មានដែលយើងទស្សនា និងបណ្ដាញសង្គម ដែលយើងបានចំណាយពេលជាមួយ បាននំាមកនូវសម្លេងរំខាន ដែលធ្វើឲ្យយើងពិបាកផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើការងារ ឬការសិក្សា។ យើងច្រើនតែឃើញគេប្រើពាក្យសម្តី និងរូបភាព ដែលនាំឲ្យយើងមានអារម្មណ៍អវិជ្ជមាន។ សម្លេងរំខានទាំងអស់នោះ អាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកស្តាប់ព្រះសូរ្យសៀងព្រះ។ កាលហោរាអេលីយ៉ាចេញទៅជួបព្រះអម្ចាស់ នៅលើភ្នំហូរ៉ែប គាត់មិនបានរកឃើញព្រះអង្គ នៅក្នុងកន្លែងដែលមានសម្លេងឮខ្លាំង មានខ្យល់ព្យុះ ឬមានភ្នំភ្លើង ឬក៏ភ្លើងឆេះនោះឡើយ(១ពង្សាវតាក្សត្រ ១៩:១១-១២)។ ទាល់តែលោកអេលីយ៉ាបានឮសម្លេងតូចរហៀងៗ ទើបគាត់យកក្រម៉ាគ្រលុំមុខ រួចដើរចេញពីរូងភ្នំ ហើយក៏បានជួប “ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តា”(ខ.១២-១៤)។ វិញ្ញាណរបស់អ្នកប្រហែលកំពុងស្រេកឃ្លានភាពស្ងប់ស្ងាត់ផងដែរ…
Read article
