ដំណឹងល្អដែលសក្តិសមនឹងឲ្យយើងអបអរ
២ធីម៉ូថេ ២:៨-១៣ ពាក្យនេះគួរជឿពិត ដ្បិតបើយើងបានស្លាប់ជាមួយនឹងទ្រង់ នោះយើងនឹងរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ។ ២ធីម៉ូថេ ២:១១ បទទំនុកសកលមានចំណងជើងថា “ឱ ខ្ញុំចង់បានអណ្តាត១ពាន់” (បទលេខ១៥) មានវត្តមានដំបូងបំផុត នៅក្នុងសៀវភៅទំនុកដំកើងរបស់ពួកជំនុំមេតូឌីស ដែលគិតមកដល់សព្វថ្ងៃ គឺជាង២សតវត្សរ៍មកហើយ។ បទចម្រៀងនេះ ជាស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោក ឆាល វេសលី(Charles Wesley) និងពីដើមឡើយ មានចំណងជើងថា “ថ្ងៃខួបនៃការប្រែចិត្តជឿព្រះ”។ គាត់បាននិពន្ធទំនុកសកលនេះ ដើម្បីរំឭកខួបនៃការកើតជាថ្មីរបស់គាត់ ដោយការផ្លាស់ប្រែស៊ីជម្រៅ ដោយសារសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ។ បទចម្រៀងនេះមាន១៨ល្បះ ដែលបានប្រកាសអំពីសិរីល្អនៃសេចក្តីល្អរបស់ព្រះ ដល់អ្នកដែលប្រែចិត្ត និងដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ។ ការមានសេចក្តីជំនឿដូចនេះ គឺសក្តិសមនឹងឲ្យយើងអបអរ និងចែកចាយដល់អ្នកដទៃ។ ក្នុងបទគម្ពីរ ២ធីម៉ូថេ ជំពូក២ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តលោកធីម៉ូថេ ឲ្យនៅតែឈរមាំក្នុងសេចក្តីជំនឿ និងមានការស៊ូទ្រាំនៅក្នុងការចែកចាយសេចក្តីជំនឿ។ គាត់បានកត់សំគាល់ថា នេះជា “ដំណឹងល្អដែលខ្ញុំផ្សាយប្រាប់ ហើយខ្ញុំរងទុក្ខ ទាំងជាប់ចំណងដូចជាមនុស្សអាក្រក់ ដោយព្រោះដំណឹងល្អនោះឯង”(ខ.៨-៩)។ សាវ័កប៉ុលបានធ្វើការសម្រេចចិត្តធ្វើការបម្រើព្រះ ដោយគ្មានការសង្ស័យ ហើយបានរំឭកលោកធីម៉ូថេ ឲ្យចាំព្រះរាជសារនៃដំណឹងល្អដែលប្រកាសថា “ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះវង្សហ្លួងដាវីឌ ទ្រង់បានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ”(ខ.៨) ព្រះអង្គបានយាងមកប្រសូតជាមនុស្ស មិនមែនដើម្បីគ្រប់គ្រង…
Read article
