តើ វាអាចទៅរួចទេ នៅក្នុងសង្គមមួយដែលកើនឡើងផ្ទុយគ្នា ពីដំណឹងល្អ គឺការប្រកាសដំណឹងល្អជាមួយអ្នកដែលមិនចេះចែកចាយជំនឿរបស់ខ្លួន?
មានវិធីមួយទាក់ទងជាមួយមនុស្សដែលមិនធ្លាប់ឮដំណឹងល្អគឺធ្វើយ៉ាងម៉េចបន្ស៊ីនឹងវប្បធម៌របស់ពួកគេ តាមលក្ខណៈភាសាពីរ។ យើងទាក់ទងតាមរបៀបនេះ មានភាពងាយស្រួលជាង។ ដូចជាយើងត្រូវចេះភ្លេង ពិភាក្សាអំពីភ្លេង កុន កីឡា និងទូរទស្សន៍ជាដើម ឧទាហរណ៍ទាំងនេះគឺជាឱកាសចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ។ ប្រសិនបើអ្នកស្រុកឮយើងនិយាយភាសារបស់ពួកគេ ដោយមិនមាក់ងាយ ឬចំអកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនោះទេ វាជាឱកាសបើកទ្វារឲ្យយើងចែកចាយដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលគ្មានទីបញ្ចប់។
លោកប៉ុលបានបង្ហាញគំរូនេះ តាមរយៈគម្ពីរកិច្ចការ១៧។ នៅពេលលោកប៉ុលចុះទៅអ៊ើរីយ៉ូស ក្នុងក្រុងអាថែន គាត់បានប្រកាសយ៉ាងមុតមាំ ជាពិសេសទៅកាន់អ្នកមិនជឿ ដោយដកស្រង់សម្តីកវីនិពន្ធក្រិកយោងទៅលើគុណតម្លៃខាងវិញ្ញាណ ដែលពួកគេអាចទំនាក់ទំនងបាន។ លោកប៉ូលមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដ្បិតគឺដោយសារទ្រង់ហើយ ដែលយើងរាល់គ្នាបានរស់ កំរើក ហើយមាននៅផង ដូចជាពួកលើកកំណាព្យខ្លះរបស់អ្នករាល់គ្នា បាននិយាយដែរថាមនុស្សយើងជាពូជព្រះដែរ» (កិច្ចការ ១៧:២៨)។ ដូចជាលោកប៉ុលបានលើកឡើងអំពីការស្គាល់វប្បធម៌របស់ពួកគេ ដែលយើងអាចបញ្ជ្រាបដំណឹងល្អតាមរយៈវប្បធម៌ពួកគេបានដោយងាយ។
តើលោកអ្នកកំពុងតែនាំដំណឹងល្អដល់អ្នកជិតខាង ឬក៏ជាអ្នកបម្រើដំណឹងល្អ? សូមព្យាយាមធ្វើជាអ្នកនិយាយពីរភាសា។-Bill Crowder
