ពេលដែលអ្នកបើកយន្តហោះ កំពុងស្ថិតក្នុងការហ្វឹកហាត់ ពួកគេចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោង នៅក្នុងម៉ាស៊ីនហ្វឹកហាត់បើកយន្តហោះ។ ម៉ាស៊ីនហ្វឹកហាត់បើកយន្តហោះទាំងនេះ បានឲ្យសិស្សមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេកំពុងបើកបរក្នុងយន្តហោះពិតៗ ដូចនេះ ពួកគេមានឱកាសដកពិសោធនឹងការពិបាក និងគ្រោះថ្នាក់នៃការបើកបរយន្តហោះ ដោយមិនចាំបាច់ប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ ដែលកើតមានក្នុងការបើកបរយន្តហោះពិត។ អ្នករៀនបើកយន្តហោះ ក្នុងម៉ាស៊ីននេះ មិនចាំបាច់ត្រូវឡើងទៅលើអាកាសផុតពីដី ហើយបើសិនជាពួកគេបើកយន្តហោះធ្លាក់ នៅក្នុងម៉ាស៊ីនហ្វឹកហាត់បើកយន្តហោះ ពួកគេនៅតែអាចដើរចេញយ៉ាងស្រួល ដោយគ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទាំងអស់។
ម៉ាស៊ីនហ្វឹកហាត់បើកយន្តហោះ ពិតជាឧបករណ៍ដ៏មានប្រយោជន៍ នៅក្នុងការបង្រៀន ពោលគឺវាបានជួយឲ្យអ្នករៀនបើកយន្តហោះត្រៀមខ្លួន សម្រាប់ការបញ្ជាយន្តហោះពិត។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឧបករណ៍ទាំងនោះមានការខ្វះខាតម្យ៉ាង។ ឧបករណ៍ទាំងនេះធ្វើឲ្យអ្នករៀនបើកយន្តហោះមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពិត តែមិនអាចធ្វើឲ្យពួកគេទទួលរងនូវសម្ពាតដ៏ពិត ដែលកើតមាននៅក្នុងកាប៊ីនរបស់យន្តហោះពិតបានឡើយ។
យ៉ាងណាមិញ ជីវិតពិតក៏មានលក្ខណៈដូចនេះផងដែរ តើមែនទេ? គេមិនអាចបង្កើតស្ថានភាពសប្បនិមិត្ត ដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនកំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពពិតបានឡើយ។ យើងមិនអាចទៅរកកន្លែង ដែលគ្មានគ្រោះថ្នាក់ និងគ្មានហនិភ័យ ដើម្បីពិសោធន៍នឹងភាពឡើងចុះៗនៃជីវិត ដោយមិនជួបការអាក្រក់បានឡើយ។ យើងមិនអាចជៀសផុតពីហនិភ័យ និងគ្រោះថ្នាក់នៃការរស់នៅ ក្នុងលោកិយដែលបានធ្លាក់ចូល ក្នុងអំពើបាបបានឡើយ។ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលធានាដល់យើងថា “ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសេចក្តីសុខសាន្ត ដោយសារខ្ញុំ នៅលោកីយ៍នេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយ៍ហើយ”(យ៉ូហាន ១៦:៣៣)។
ទោះបីជាយើងមិនអាចជៀសផុតពីគ្រោះថ្នាក់ ក្នុងការរស់នៅក្នុងលោកិយដែលធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាបក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចមានសន្តិភាពក្នុងចិត្ត តាមរយៈទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ដ្បិតទ្រង់បានប្រទានឲ្យយើងនូវជ័យជម្នះដ៏សំខាន់បំផុត ដែលគ្មានអ្វីអាចដកយកចេញពីយើងបានឡើយ។–Bill Crowder
