ផ្នែករបស់អ្នក និងផ្នែករបស់ព្រះ
ចូរឯងចេញពីស្រុក … ទៅ ឯស្រុកដែលអញនឹងបង្ហាញឯងចុះ… អាប់រ៉ាមក៏ចេញទៅ ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់។ លោកុប្បត្ដិ ១២:១,៤ ពេលដែលគេឲ្យមិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ ឈ្មោះជេនីស(Janice) ទទួលមុខនាទីជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមការងាររបស់នាង បន្ទាប់ពីនាងធ្វើការបានពីរបីឆ្នាំ នាងមានអារម្មណ៍ថាការងារនោះពិបាកលើសសមត្ថភាពនាង។ នាងក៏បានអធិស្ឋានអំពីរឿងនេះ ដោយយល់ឃើញថា ព្រះទ្រង់កំពុងជំរុញនាងឲ្យទទួលយកការចាត់តាំងនោះ តែនាងនៅតែខ្លាចថា នាងមិនអាចទទួលយកការទទួលខុសត្រូវនេះបាន។ នាងទូលសួរព្រះអង្គថា “តើទូលបង្គំអាចដឹកនាំ ដោយបទពិសោធន៍តិចតួចយ៉ាងនេះ ដោយរបៀបណា? ហេតុអ្វីព្រះអង្គដាក់ទូលបង្គំនៅទីនេះ បើសិនជាទូលបង្គំមិនអាចធ្វើការងារនេះបាន?” ក្រោយមក ជេនីសក៏បានអានព្រះបន្ទូល ដែលចែងថា ព្រះទ្រង់ត្រាស់ហៅលោកអ័ប្រាហាំ ក្នុងបទគម្ពីរលោកុប្បត្តិ ជំពូក១២ ហើយកត់សំគាល់ឃើញថា ផ្នែកដែលលោកអ័ប្រាហាំត្រូវបំពេញនោះគឺត្រូវ “ទៅទឹកដី ដែលព្រះអង្គនឹងបង្ហាញដល់គាត់ ហើយគាត់ក៏បានទៅតាមការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះ”(ខ.១,៤)។ នេះជាការសម្រេចចិត្តដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះនៅសម័យបុរាណ គ្មាននរណាដែលងាយនឹងផ្លាស់ទីរស់នៅក្នុងទឹកដីផ្សេងយ៉ាងងាយស្រួលដូចនេះទេ។ តែព្រះទ្រង់បានប្រាប់គាត់ឲ្យទុកចិត្តព្រះអង្គ ដោយលះចោលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហើយព្រះអង្គនឹងបំពេញផ្នែករបស់ព្រះអង្គ។ តើអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់នឹងទៅជាយ៉ាងណា? ព្រះនឹងបង្កើតសាសន៍ដ៏ធំមួយចេញពីគាត់។ តើនរណានឹងផ្គត់ផ្គង់គាត់? ព្រះអង្គនឹងប្រទានពរគាត់។ ហើយគាត់នឹងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះដ៏អស្ចារ្យ និងបានធ្វើជាព្រះពរ ដល់មនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី។ គាត់មានកំហុសមួយចំនួននៅតាមផ្លូវ តែ “ដោយសារសេចក្តីជំនឿ កាលព្រះបានហៅលោកអ័ប្រាហាំ នោះលោកក៏បានស្តាប់បង្គាប់ លោកចេញទៅឯកន្លែងដែលត្រូវទទួលជាមរដក គឺចេញទៅឥតមានដឹងជាទៅឯណាទេ”(ហេព្រើរ…
Read article
