Alyson Kieda

You are here:
ឱកាសបញ្ចេញពន្លឺ

ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នករាល់គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅមុខ​មនុស្សលោក​យ៉ាងនោះ​ដែរ ដើម្បីឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នករាល់គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង ដល់​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នករាល់គ្នា​ដែល​គង់នៅ​ស្ថានសួគ៌។ ម៉ាថាយ ៥:១៦ កាលពី​ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​វីត​នី(Whitney) ជា​អ្នកជំនាញ​ផ្នែក​ហិរញ្ញវត្ថុ ដែល​បាន​ចូល​និវត្ត កំពុង​បណ្តើរ​ឆ្កែ ក្នុង​សួនច្បារ​កណ្តាល នៃ​ទីក្រុង​ញូយ៉ក គាត់​ក៏បាន​ឃើញ​ឡាន​ធំ តង់​ពណ៌ស​ជាច្រើន ដែល​សុទ្ធតែ​មាន​រូប​ឈើឆ្កាង​នៅ​ពីលើ និង​ឈ្មោះ​អង្គការ​មនុស្សធម៌ ដែល​គាត់​មិនដែល​ស្គាល់។ ពេល​គាត់​បានដឹង​ថា មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​នោះ​កំពុងតែ​សង់​មន្ទីរពេទ្យ​ចល័ត សម្រាប់​អ្នកក្រុង​ញូយ៉​ក ដែល​មាន​ជំងឺ​កូ​វីត១៩ គាត់​ក៏​សួរ​ពួក​គេ​ថា តើ​គាត់​អាច​ជួយ​ពួក​គេ​បានទេ។ ប៉ុន្មាន​សប្តាហ៍​ក្រោយមក ទោះ​គាត់​មាន​ជំនឿ និង​និន្នាការ​នយោបាយ​ខុសពី​ពួក​គេ​ក៏ដោយ ក៏​គាត់ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​បាន​ចូលរួម​ជាមួយ​ពួក​គេ តាមដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន។ លោក​វីត​នី​ក៏បាន​លើកឡើង​ថា “មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ជួប នៅក្នុង​ក្រុម​នោះ សុទ្ធតែ​ជា​មនុស្ស​ល្អ ឥត​ពុត​មាយា”។ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​កោតសរសើរ​ពួក​គេ ដែល​បាន​ស្ម័គ្រចិត្ត​ជួយ​អ្នកក្រុង​គាត់ ដោយ​គ្មាន​ប្រាក់​កំរៃ ក្នុង​ពេល​ដែល​ទីក្រុង​គាត់​កំពុងតែ​ត្រូវការ​ជំនួយ​ខ្លាំង​យ៉ាងនេះ។ ក្នុង​ការ​ឆ្លើយតប ចំពោះ​តម្រូវការ​ដ៏​លើសលប់ ក្នុង​ពេល​ដែល​វី​រូស​កូ​រ៉ូ​ណា​កំពុង​រាតត្បាត​ពិភពលោក អ្នក​ស្ម័គ្រចិត្ត​ដែល​មាន​ជំនឿ​សាសនា​ផ្សេងគ្នា​បាន​រួបរួម​គ្នា​បម្រើប្រជាជន ជា​ឱកាស​ដែល​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​អាច​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ ឲ្យ​អ្នកដទៃ​បានឃើញ។ ក្នុង​សេចក្តី​អធិប្បាយ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​លើ​ភ្នំ ព្រះអង្គ​បាន​បង្រៀន​អ្នកដើរតាម​ព្រះអង្គ​ថា “ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នករាល់គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅមុខ​មនុស្សលោក​យ៉ាងនោះ​ដែរ ដើម្បីឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នករាល់គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរ​ដំកើង…

Read article
ការលើកទឹកចិត្តដែលនាំឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្តូរ

ឯបា​ណា​បាស គាត់​គិត​ចង់​យក​យ៉ូហាន ដែល​ហៅថា​ម៉ាកុស ទៅជាមួយ​ផង តែ​ប៉ុល​មិន​ចូលចិត្ត​នឹង​យក​គាត់​ទៅ​ទេ។ កិច្ចការ ១៥:៣៧-៣៨ កាល​លោក​ថូម៉ាស អេ​ឌី​សិន(Thomas Edison) មាន​អាយុ៧ឆ្នាំ គាត់​មិន​ចង់ទៅ​សាលា ហើយក៏​រៀន​ខ្សោយ។ ថ្ងៃមួយ គ្រូបង្រៀន​ថែមទាំង​ហៅ​គាត់​ថា មនុស្ស​វង្វេងស្មារតី​ទៀតផង។ គាត់​ក៏បាន​ប្រញាប់​រត់​ទៅផ្ទះ​វិញ។ នៅ​ថ្ងៃបន្ទាប់ ម្តាយ​របស់​គាត់ ​ជា​គ្រូបង្រៀន​ដែល​មាន​គរុកោសល្យ ក៏បាន​ទៅ​និយាយ​ជាមួយ​គ្រូ​របស់​គាត់ ហើយក៏​បានសម្រេច​ចិត្ត​បង្រៀន​គាត់​នៅ​ផ្ទះវិញ។ ដោយមាន​ជំនួយ​ពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​លើកទឹកចិត្ត​របស់​ម្តាយ​គាត់ (និង​ប្រាជ្ញា​ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​គាត់) គាត់​ក៏បាន​ក្លាយជា​អ្នកច្នៃប្រឌិត​ដ៏​ល្បីល្បាញ។ ក្រោយមក គាត់​ក៏​សរសេរ អំ​ពី​អ្វីៗដែល​ម្តាយ​គាត់​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់ ដែល​បាន​លើកទឹកចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​បន្តដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ កិច្ចការ ជំពូក ១៥ យើង​ឃើញថា លោក​បា​ណា​បាស និង​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ធ្វើការ​បម្រើ ជា​បេសកជន​ជាមួយគ្នា រហូតដល់​ពេល​មួយ​ពួក​គេ​មានការ​ខ្វែងគំនិត​គ្នា នៅក្នុង​ការសម្រេច​ចិត្ត​ថា ត្រូវ​នាំ​លោក​ម៉ាកុស​ទៅ​ជាមួយ​ឬ​អត់។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បដិសេធន៍ ព្រោះ​កាលពីមុន លោក​ម៉ាកុស​បាន​រត់ចោល​គាត់ នៅ​ស្រុក​ប៉ាម​ភី​លា​ម្តង​ហើយ(ខ.៣៦-៣៨)។ ជា​លទ្ធផល សាវ័ក​ប៉ុល និង​លោក​បា​ណា​បាស​ក៏បាន​​ធ្វើដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ផ្សេង​គ្នា។ សាវ័ក​ប៉ុល​យក​លោក​ស៊ីឡាស​ទៅជាមួយ ហើយ​លោកប៉ា​ណា​បាស​ក៏បាន​ទៅ​ជា​មួយ​លោក​ម៉ាកុស។ លោក​បា​ណា​បាស​​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​លើក​ទី២ដល់​លោក​ម៉ាកុស ហើយ​ការ​លើកទឹកចិត្ត​របស់​គាត់ បាន​ជួយ​ឲ្យ​លោក​ម៉ាកុស​មាន​សមត្ថភាព​បម្រើ និង​មានជោគ​ជ័យ ក្នុង​ការងារ​បេសកកម្ម។…

Read article
អ្នកថា ព្រះអង្គជានរណា?

  តើ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ គេ​ថា​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ណា? ម៉ាកុស ៨:២៧ តើ​មនុស្ស​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​នរណា? អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ថា ព្រះអង្គ​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​ល្អ ខ្លះ​ទៀត​ថា ព្រះអង្គ​គ្រាន់​តែ​ជា​បុរស​ម្នាក់។ អ្នកនិពន្ធ​ឈ្មោះ ស៊ី អេស លូអ៊ីស(C. S. Lewis) បាន​សរសេរ​ថា “បើ​ព្រះយេស៊ូវ​មិន​មែន​ជា​ព្រះរាជ​បុត្រា​នៃ​ព្រះ​ទេ នោះ​គេ​មុខ​ជា​ចាត់​ទុក​ព្រះអង្គ​ជា មនុស្ស​ឆ្កួត ឬ​អាក្រក់​ជាង​នេះ​ទៀត។ អ្នក​អាច​ថា ព្រះអង្គ​ជា​មនុស្ស​ឡប់ អ្នក​អាច​ស្តោះ​ទឹក​មាត់​ដាក់ ហើយ​ធ្វើ​គុត​ព្រះអង្គ ដោយ​ចោទ​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា​អារក្ស ឬ​អ្នក​អាច​ក្រាប​នៅ​ទៀប​ព្រះ​បាទ​ព្រះអង្គ ហើយ​ហៅ​ព្រះ​អង្គ​ថា ព្រះអម្ចាស់ និង​ព្រះ តែ​ចូរ​យើង​កុំ​បន្ទាប​ព្រះ​អង្គ ដោយ​មិន​សម​ហេតុ​សម​ផល​ថា ព្រះអង្គ​គ្រាន់​តែ​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​អស្ចារ្យ​នោះ​ឡើយ”។ គាត់​ក៏​បាន​បក​ស្រាយ​ផង​ដែរ​ថា បើ​ការ​អះអាង​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា​ព្រះ ជា​ការ​អះ​អាង​ខុស នោះ​គេ​ក៏​មិន​អាច​ហៅ​ព្រះ​អង្គ​ថា ហោរា​ដ៏​អស្ចារ្យ​ឡើយ។ គេ​នឹង​ចោទ​ព្រះអង្គ​ថា បាន​ប្រមាថ​ព្រះ​ជា​មិន​ខាន។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​កំពុង​ជជែក​ជា​មួយ​ពួក​សាវ័ក ក្នុង​ដំណើរ​ពី​ភូមិ​មួយ ទៅ​ភូមិ​មួយ​ទៀត ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​សួរ​ពួក​គេ​ថា “តើ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ គេ​ថា​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ណា?”(ម៉ាកុស ៨:២៧)។ ខ្លះ​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា​លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ ខ្លះ​ថា ព្រះអង្គ​ជា​ហោរា​អេលីយ៉ា…

Read article
ដំណឹងពីឈើឆ្កាង

ដ្បិត​ដំណឹង​ពី​ឈើ​ឆ្កាង នោះ​ជា​សេចក្តី​ចំកួត ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​តែ​វិនាស តែ​ជា​ព្រះចេស្តា​នៃ​ព្រះ ដល់​យើង​រាល់​គ្នា​ដែល​កំពុង​តែ​បាន​សង្គ្រោះ​វិញ។ ១កូរិនថូស ១:១៨ លោក​ហ្សាំង(Zhang) បាន​និយាយ​ថា គាត់​បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំ​ឡើង ដោយ​គ្មាន​ព្រះ គ្មាន​សាសនា គ្មាន​ជំនឿ​អ្វី​ទាំង​អស់។ កាល​ពី​ឆ្នាំ ១៩៨៩ គាត់​បាន​ខិតខំ​ទាមទារ​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ និង​សេរីភាព សម្រាប់​ប្រជាជន​គាត់ ដោយ​ជួយ​ដឹកនាំ​ពួក​និស្សិត​ធ្វើ​បាតុកម្ម​ដោយ​អហិង្សា។ តែ​បាតុកម្ម​នោះ​ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​បង្ក្រាប​យ៉ាង​សាហាវ​ព្រៃផ្សៃ ហើយ​មនុស្ស​រាប់​រយ​នាក់​បាន​បាត់​បង់​ជីវិត​យ៉ាង​សោកសៅ។ ដោយសារ​គាត់​ជាប់​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​រឿង​នេះ គាត់​មាន​ឈ្មោះ​នៅ​ក្នុង​បញ្ជី​ឈ្មោះ​​មនុស្ស ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ចង់​ចាប់​ខ្លួន​ខ្លាំង​បំផុត។ បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ជាប់​គុក​មួយ​រយៈ​ពេល​ខ្លី​មក គាត់​ក៏​បាន​រត់​គេច​ខ្លួន ទៅ​ភូមិ​ដាច់​ស្រយាល​មួយ ដែល​នៅ​ទីនោះ គាត់​ក៏​បាន​ជួប​កសិករ​ចាស់​ទុំ​ម្នាក់ ដែល​បាន​នាំ​គាត់​ឲ្យ​ស្គាល់​ជំនឿ​របស់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ។ កសិករ​នោះ​មាន​តែ​កណ្ឌគម្ពីរ​យ៉ូហាន ដែល​គេ​បាន​កត់​ចម្លង​បាន​មួយ​ក្បាល តែ​ខ្លួន​មិន​ចេះ​អាន​អក្សរ ដូច​នេះ ក៏​បានពឹង​​​លោក​ហ្សាំង​អាន​ឲ្យ​ស្តាប់។ ពេល​ដែល​លោក​ហ្សាំង​អាន កសិករ​នោះ​ក៏​បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​គាត់ ហើយ​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក លោក​ហ្សាំង​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ។ តាម​រយៈ​រឿង​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​លោក​ហ្សាំង​បាន​ឆ្លង​កាត់ គាត់​បាន​មើល​ឃើញ​ថា ព្រះ​កំពុង​ដឹកនាំ​គាត់​ទៅ​រក​ឈើ​ឆ្កាង ដោយ​អំណាច​ចេស្តា​ទ្រង់ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​យល់​សេចក្តី​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ ១កូរិនថូស​ថា “ដំណឹង​ពី​ឈើ​ឆ្កាង នោះ​ជា​សេចក្តី​ចំកួត ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​តែ​វិនាស តែ​ជា​ព្រះចេស្តា​នៃ​ព្រះ ដល់​យើង​រាល់​គ្នា​ដែល​កំពុង​តែ​បាន​សង្គ្រោះ​វិញ”(១:១៨)។ ការ​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ចាត់​ទុក​ជា​រឿង​ឆ្កួត​ឡប់ ឬ​ភាព​ទន់ខ្សោយ បាន​ក្លាយ​ជា​កម្លាំង​របស់​លោក​ហ្សាំង។ ក្នុង​ចំណោម​យើង…

Read article
សំខាន់ជាងការប្រើវិធីសាស្រ្ត

ចូរ​ឲ្យ​ពន្លឺ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​ភ្លឺ​នៅ​មុខ​មនុស្ស​លោក​យ៉ាង​នោះ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ការ​ល្អ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត រួច​សរសើរដំកើង ដល់​ព្រះវរបិតា​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​គង់​នៅ​ស្ថានសួគ៌។ ម៉ាថាយ ៥:១៦ កាល​ជែន(Jen) នៅ​ក្មេង គ្រូ​សាលារៀន​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​របស់​នាង បាន​បង្រៀន​សិស្ស​ឲ្យ​ចេះ​ផ្សាយ​ដំណឹងល្អ  ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ទន្ទេញ​ខគម្ពីរ​មួយ​ចំនួន និង​រូប​មន្ត​សម្រាប់​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ។ គាត់​មាន​បំណង​ល្អ​ទេ។ នាង និង​មិត្ត​ភក្តិ​នាង​ក៏​បាន​សាក​ល្បង​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​មិត្ត​ភក្តិ​ម្នាក់​ទៀត តាម​វិធី​សាស្រ្ត​នេះ ដោយ​ខ្លាច​ភ្លេច​ខគម្ពីរ ឬ​ជំហាន​ដ៏​សំខាន់​ណា​មួយ ក្នុង​ការ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ។ ការ​ផ្សាយ​ដំណឹងល្អ​នៅ​ពេល​ល្ងាច​នោះ មិន​បាន​បញ្ចប់​ដោយ​មាន​ការ​សន្ទនា​គ្នា​នោះ​ទេ។ វិធី​សាស្រ្ត​តែ​ម្យ៉ាង​មិន​គ្រប់​គ្រាន់​ទេ យើង​ត្រូវ​មាន​ទីបន្ទាល់​ល្អ ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ផង​ដែរ។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​កន្លង​មក ជែន និង​ស្វាមី​របស់​នាង​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ជា​គំរូ​នៃ​ការ​ស្រឡាញ់​ព្រះ និង​ចែក​ចាយ​ជំនឿ សម្រាប់​កូន​ៗ​របស់​ពួក​គេ តាម​របៀប​ដែល​ងាយ​ទទួល​យក​ជាង។ ពួក​គេ​បាន​យល់​អំពី​សារៈ​សំខាន់​នៃ​ការ​បង្រៀន​កូន​អំពី​ព្រះ ព្រះ​គម្ពីរ និង​ទំនាក់​ទំនង​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ជា​មួយ​ព្រះ​យេស៊ូវ តែ​ពួក​គេ​បង្រៀន​កូន​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ តាម​រយៈ​ទី​បន្ទាល់​នៃ​ការ​រស់​នៅ ដែល​ស្រឡាញ់​ព្រះ និង​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​ផង​ដែរ។ ពួក​គេ​កំពុង​បង្ហាញ​អត្ថន័យ​នៃ​ការ​រស់​នៅ​ ជា “ពន្លឺ​នៃ​លោកិយ”(ម៉ាថាយ ៥:១៤) ហើយ​ឈោង​ទៅ​រក​អ្នក​ដទៃ តាម​រយៈ​សេចក្តី​សប្បុរស និង​ពាក្យ​គួរសម។ អ្នក​ស្រី​ជែន​បាន​និយាយ​ថា “យើង​មិន​អាច​ចែក​ចាយ​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ជីវិត ដល់​អ្នក​ដទៃ​បាន​ទេ បើ​យើង​មិន​បាន​រស់​នៅ តាម​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ជីវិត”។ តាម​រយៈ​ការ​បង្ហាញ​សេចក្តី​សប្បុរស នៅ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ នាង​…

Read article
មិនដែលនិយាយថា “មិនអាច”

ដូច្នេះ​ចូរ​ឯង​ទៅ​ឥឡូវ​ចុះ អញ​នឹង​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​មាត់​ឯង ព្រម​ទាំង​បង្រៀន​សេចក្តី​ដែល​ឯង​ត្រូវ​និយាយ​ផង។ និក្ខមនំ ៤:១២ ជែន(Jen) បាន​កើត​មក​ដោយ​គ្មាន​ជើង ហើយ​ត្រូវ​ឪពុក​ម្តាយ​បោះ​បង់​ចោល​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ។ តែ​នាង​បាន​និយាយ​ថា នាង​មាន​ពរ​ណាស់ ដែល​មាន​គេ​​​យក​នាង​ទៅ​ចិញ្ចឹម។ នាង​ថា “ខ្ញុំ​បាន​មក​ដល់​ចំណុច​នេះ គឺ​ដោយសារ​មនុស្ស​ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ​លះ​បង់ សម្រាប់​ខ្ញុំ”។ ឪពុក​ម្តាយ​ចិញ្ចឹម​របស់​នាង​បាន​ជួយ​នាង ឲ្យ​មើល​ឃើញ​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ផែនការ​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​នាង”។ ពួក​គេ​ក៏​បាន​ចិញ្ចឹម និង​បង្រៀន​នាង មិន​ឲ្យ​និយាយ​ថា “មិន​អាច” ហើយ​ក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​នាង នៅ​ក្នុង​ការ​ដេញ​តាម​គោលដៅ​របស់​នាង ដែល​រួម​មាន ការ​ក្លាយ​ជា​កីឡាករ​កាយ​សម្ព័ន្ធ​ដ៏​ជោគជ័យ​ម្នាក់! នាង​បាន​ជម្នះ​បញ្ហា​ប្រឈម​របស់​នាង ដោយ​ផ្នត់​គំនិត​ដែល​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា “តើ​ខ្ញុំ​អាច​ដោះ​ស្រាយ​វា​ដោយ​របៀប​ណា?” ហើយ​ក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ​ឲ្យ​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ផង​ដែរ។ ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង​អំពី​រឿង​ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ហាក់​ដូច​ជា​អសមត្ថ​ភាព ឬ​មិន​សក្ដិសម​នឹង​ការ​ត្រាស់​ហៅ​របស់​ព្រះ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​នៅ​តែ​ប្រើ​ពួក​គេ។ ឧទាហរណ៍ ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ហៅ​លោក​ម៉ូសេ ឲ្យ​ដឹក​នាំ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ គាត់​មិន​ចង់​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់​ព្រះ​អង្គ(និក្ខមនំ ៣:១១ ៤:១) ហើយ​បដិសេធ​ថា “ឱ​ព្រះអម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​ជា​អ្នក​មិនសូវ​មាន​វោហារ​ទេ”។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា “តើ​អ្នក​ណា​បាន​បង្កើត​មាត់​មនុស្ស តើ​អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គ ឬ​ឲ្យ​ថ្លង់ ឲ្យ​ភ្លឺ ឬ​ឲ្យ​ខ្វាក់​នោះ បើ​មិន​មែន​អញ​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ដូច្នេះ​ចូរ​ឯង​ទៅ​ឥឡូវ​ចុះ អញ​នឹង​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​មាត់​ឯង ព្រម​ទាំង​បង្រៀន​សេចក្តី​ដែល​ឯង​ត្រូវ​និយាយ​ផង”(៤:១០-១២)។ ពេល​ដែល​លោក​ម៉ូសេ​នៅ​តែ​បដិសេធ ព្រះ​អង្គ​ក៏​បាន​ឲ្យ​លោក​អើរ៉ុន​ធ្វើ​ជា​អ្នក​និយាយ​ជំនួស​គាត់…

Read article
ពន្លឺ និងភាពងងឹត

ខ្ញុំ​ជា​ពន្លឺ​លោកីយ៍ អ្នក​ណា​ដែល​តាម​ខ្ញុំ នោះ​មិន​ដែល​ដើរ​ក្នុង​សេចក្តី​ងងឹត​ឡើយ គឺ​នឹង​មាន​ពន្លឺ​នៃ​ជីវិត​វិញ។ យ៉ូហាន ៨:១២ ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​កាត់​ក្តី ខ្ញុំ​បាន​មើល​ឃើញ​គំរូ​នៃ​ភាព​បាក់​បែក​ជា​ច្រើន ក្នុង​ពិភព​លោក​របស់​យើង ដែល​មាន​ដូច​ជា កូន​ស្រី​មាន​ជម្លោះ​ជា​មួយ​ម្តាយ ប្តី​ប្រពន្ធ​បាន​បាត់​បង់​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដើម ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់​មាន ហើយ​ឥឡូវ មាន​តែ​ភាព​ល្វីង​ជូរ​ចត់ ស្វាមី​ដែល​ស្រេក​ឃ្លាន​ចង់​ផ្សះ​ផ្សា​ជា​មួយ​ភរិយា និង​ជួប​ជុំ​ជា​មួយ​កូន​របស់​ខ្លួន​វិញ។ ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​ស្រេក​ឃ្លាន​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ចិត្ត ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​សម្រាប់​របួស​ក្នុង​ចិត្ត និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ។ ជួន​កាល ពេល​ដែល​ពិភព​លោក​នៅ​ជុំវិញ​យើង ហាក់​ដូច​ជា​មាន​តែ​ភាព​ងងឹត និង​ភាព​អស់​សង្ឃឹម នោះ​យើង​ងាយ​នឹង​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​ភាព​អស់​សង្ឃឹម។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​វិញ្ញាណ​ដែល​សណ្ឋិត​នៅ​ក្នុង​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​គ្រីស្ទ(យ៉ូហាន ១៤:១៧) រំឭក​យើង​ថា ព្រះ​គ្រីស្ទ​បាន​សុគត ដើម្បី​រំដោះ​យើង​ពី​ភាព​ប្រេះ​បែក និង​ការ​ឈឺ​ចាប់។ ពេល​ព្រះ​អង្គ​យាង​ចុះ​មក​ក្នុង​លោកិយ ដោយ​ប្រសូត​ជា​មនុស្ស ព្រះ​អង្គ​បាន​នាំ​ពន្លឺ ចូល​ក្នុង​ភាព​ងងឹត​(១:៤-៥ ៨:១២)។ យើង​បាន​ឃើញ​ការ​នេះ​កើត​ឡើង ក្នុង​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​លោក​នីកូដេម។ គាត់​បាន​មក​ជួប​ព្រះ​យេស៊ូវ​ស្ងាត់​ៗ នៅ​ពេល​យប់​ងងឹត តែ​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ ដោយ​បាន​ទទួល​ពន្លឺ​ពី​ព្រះ​អង្គ(៣:១-២ ១៩:៣៨-៤០។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​លោក​នីកូដេម​ថា “ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​ស្រឡាញ់​មនុស្ស​លោក ដល់​ម៉្លេះ​បាន​ជា​ទ្រង់​ប្រទាន​ព្រះរាជបុត្រា​ទ្រង់​តែ​១ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ដល់​ព្រះរាជបុត្រា​នោះ មិន​ត្រូវ​វិនាស​ឡើយ គឺ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​វិញ”(៣:១៦)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​នាំ​ពន្លឺ និង​ក្តី​ស្រឡាញ់​ចូល​មក​ក្នុង​ពិភព​លោក តែ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នៅ​តែ​មិន​ទាន់​បាន​ទទួល​ពន្លឺ ដោយ​ពួកគេ​នៅ​តែ​បាត់​បង់ ក្នុង​ភាព​ងងឹត​នៃ​អំពើ​បាប​របស់​ពួក​គេ​(ខ.១៩-២០)។…

Read article
អ្នកខ្លាំងពូកែ

នែ អ្នក​ពូកែ​ក្លាហាន​អើយ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​គង់​ជា​មួយ​នឹង​ឯង។ ពួកចៅហ្វាយ ៦:១២ ដាយអ៊ែត អ៊ីមែន(Diet Eman) ជា​យុវតី​សាមញ្ញ​ម្នាក់ ដែល​មាន​ការ​ខ្មាស​អៀន​ច្រើន។ នាង​កំពុង​តែ​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហា កំពុង​ធ្វើ​ការងារ និង​អរសប្បាយ​នឹង​ការ​ចំណាយ​ពេល​ជា​មួយ​ក្រុម​គ្រួសារ និង​មិត្ត​ភក្តិ ពេល​ដែល​ពួក​អាឡឺម៉ង់​បាន​ឈ្លាន​ពាន​ចូល​ប្រទេស​ហូឡង់ នៅ​ឆ្នាំ១៩៤០។ ក្រោយ​មក នាង​បាន​សរសេរ​ថា “ពេល​ដែល​គ្រោះ​ថ្នាក់​កំពុង​តែ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ផ្ទះ​របស់​អ្នក អ្នក​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច គឺ​ស្ទើរ​តែ​ដូច​សត្វ​អូទ្រីស ដែល​ចង់​កប់​ក្បាល​របស់​ខ្លួន នៅ​ក្នុង​ដី​ខ្សាច់”។ តែ​ដាយអ៊ែត​គិត​ថា ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​ត្រាស់​ហៅ​នាង ឲ្យ​ប្រឆាំង​នឹង​ពួក​អាឡឺម៉ង់ ដែល​កំពុង​សង្កត់​សង្កិន​ជន​ជាតិ​របស់​នាង ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​ទំាង​ការ​ប្រថុយ​ជីវិត​ស្វែង​រក​កន្លែង​លាក់​ខ្លួន សម្រាប់​ជន​ជាតិ​យូដា និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត​ដែល​គេ​កំពុង​តាម​ចាប់​ខ្លួន។ យុវតី​ដ៏​រម្យទម​នេះ​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ប្រយុទ្ធ​ដ៏​ពូកែ​សម្រាប់​ព្រះ។ យើង​ឃើញ​មាន​រឿង​ជា​ច្រើន ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ដែល​ស្រដៀង​នឹង​រឿង​របស់​ដាយអ៊ែត គឺ​រឿង​នៃ​ការ​ដែល​ព្រះ​ប្រើ​តួ​អង្គ​ដែល​មិន​ទំនង ឲ្យ​បម្រើ​ទ្រង់។ ឧទាហរណ៍ ទេវតា​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់ បាន​លេច​មក​ឲ្យ​លោក​គេឌាន​ឃើញ ហើយ​ប្រកាស​ថា “នែ អ្នក​ពូកែ​ក្លាហាន​អើយ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​គង់​ជា​មួយ​នឹង​ឯង”(ពួកចៅហ្វាយ ៦:១២)។ តែ​លោក​គេឌាន​ហាក់​ដូចជា​មិន​មាន​លក្ខណៈ​ជា​មនុស្ស​ខ្លាំង​ពូកែ​នោះ​ទេ។ គាត់​បាន​បោក​ស្រូវ​នៅ​ក្នុង​ធុង​គាប​ផ្លែ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ ដើម្បី​លាក់​នឹង​ពួក​ម៉ាឌាន ដែល​កំពុង​សង្កត់​សង្កិន​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល នៅ​សម័យ​នោះ(ខ.១-៦,១១)។ គាត់​បាន​ចាប់​កំណើត​ក្នុង​ពូជ​អំបូរ​ម៉ាណាសេ ជា​ពូជ​អំបូរ​ដែល​អន់​ខ្សោយ​ជាង​គេ​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​គាត់​ក៏​ជា​អ្នក​តូច​បំផុត​ក្នុង​គ្រួសារ​គាត់​(ខ.១៥)។ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា គាត់​មិន​សក្តិសម​នឹង​ការ​ត្រាស់​ហៅ​របស់​ព្រះ​នោះ​ទេ ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​ទូល​សូម​ទី​សំគាល់​មួយ​ចំនួន​ពី​ព្រះ​អង្គ​ទៀត​ផង។…

Read article
ការត្រាស់ហៅថ្មីមួយ

បងធំ ឈ្មោះ​ខាស៊ី(Casey) និង​ក្រុម​ជើង​កាង​របស់​ខ្លួន បាន​គាស់​ផ្ទះ ឡាន និង​ប្លន់​ហាង​លក់​ទំនិញ ហើយ​ក៏​បាន​កាប់​ចាក់​គ្នា​ជា​មួយ​ក្រុង​ជើង​កាង​ផ្សេង​ទៀត។ ទីបំផុត លោក​ខាស៊ី​ត្រូវ​ប៉ូលីស​ចាប់​ខ្លួន ហើយ​ត្រូវ​គេ​កាត់​ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ។ នៅ​ក្នុង​គុក គាត់​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ចែក​ចាយ​អាវុធ ដែល​ផលិត​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ឲ្យ​អ្នក​ទោស​ផ្សេង​ទៀត​ប្រើ ក្នុង​ពេល​ដែល​គុក​មាន​ចលាចល​។ ក្រោយ​មក គេ​ក៏​បាន​យក​គាត់​ទៅ​ឃុំ​ខ្លួន​ដាច់​ដោយ​ឡែក ពី​អ្នក​ផ្សេង។ នៅ​ក្នុង​គុក គាត់​បាន​យល់​សប្តិ​ពេល​ថ្ងៃ ឃើញ​ទិដ្ឋភាព​ដូច​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​មួយ​ប្រភេទ ដែល​បង្ហាញ​ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់​ៗ​ក្នុង​ជីវិត​គាត់ និង​​ឃើញ​គេ​បណ្តើរ​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​យក​ដែក​គោល​ដំព្រះ​ហស្ត និង​ព្រះ​បាទ​ទ្រង់​ជាប់​នឹង​ឈើ​ឆ្កាង រួច​ព្រះ​អង្គ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​គាត់​ថា “ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​លះ​បង់​ជីវិត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​នេះ ដើម្បី​អ្នក”។ លោក​ខាស៊ី​ក៏​បាន​ក្រាប​នៅ​លើ​កម្រាល​ឥដ្ឋ ហើយ​ទួញ​យំ រួច​សារភាព​អំពើ​បាប​របស់​គាត់។ ក្រោយ​មក គាត់​បាន​ចែក​ចាយ​បទ​ពិសោធន៍​នេះ ដល់​គ្រូ​បង្រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ​ម្នាក់ ដែល​បាន​ពន្យល់​ដល់​គាត់​ជា​បន្ថែម​ទៀត អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​ក៏​បាន​ឲ្យ​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប​គាត់​មួយ​ក្បាល។ លោក​ខាស៊ី​និយាយ​ថា ពេល​នោះ​ជា​ពេល​ដែល​គាត់​ចាប់​ផ្តើម​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ។ ទី​បំផុត គេ​ក៏​បាន​ផ្លាស់​គាត់​ទៅ​កន្លែង​ជាប់​ឃុំ​ជា​មួយ​អ្នក​ដទៃ​វិញ ដែល​នៅ​ទីនោះ គាត់​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​បាប ដោយសារ​ជំនឿ​របស់​គាត់។ តែ​គាត់​មាន​សន្តិភាព​ក្នុង​ចិត្ត ព្រោះ​គាត់​បាន​រក​ឃើញ​ការ​ត្រាស់​ហៅ​ថ្មី​មួយ “គឺ​ទៅ​នាំ​អ្នក​ជាប់​ឃុំ​ដទៃ​ទៀត ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​យេស៊ូវ”។​ ក្នុង​សំបុត្រ ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ទៅ​លោក​ធីម៉ូថេ គាត់​បាន​និយាយ​អំពី​អំណាច​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​ផ្លាស់​ប្រែ ដោយ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ហៅ​យើង ឲ្យ​ចេញ​ពី​ការ​រស់​នៅ ក្នុង​អំពើ​បាប…

Read article
ព្រះទ្រង់ស្តាប់ឮ

​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ដែល​អ្នក​ស្រី​ដាយអ៊ែន(Diane) បាន​ចូល​រួម នាង​បាន​ស្តាប់​អ្នក​ដទៃ​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន ឲ្យ​សមាជិក​គ្រួសារ និង​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ពួក​គេ ដែល​កំពុង​តែប្រឈម​មុខ នឹង​ការ​ពិបាក ឬ​ជម្ងឺ​។ នាង​មាន​សមាជិក​គ្រួសារ​ម្នាក់ ដែល​បាន​តយុទ្ធ​នឹង​ការ​ញៀន​ថ្នាំ អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ ប៉ុន្តែ នាង​មិន​បាន​សុំ​ឲ្យ​គេ​ជួយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ឡើយ។ នាង​ដឹង​ថា​ពេល​នាង​សំណួម​ពរ​អធិស្ឋាន​អំពី​រឿង​នោះ នាង​នឹង​ឃើញ​អ្នក​ដទៃ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទឹក​មុខ ឬ​ឮ​សំណួរ ឬ​ក៏​ការ​ផ្តល់​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល​ពី​ពួក​គេ ដែល​ធ្វើឲ្យ​នាង​ពិបាក​ចិត្ត មិន​អាច​ទ្រាំ​បាន។ នាង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យក​ល្អ នាង​មិន​គួរ​សំណូម​ពរ​ឲ្យ​គេ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​នាង អំពី​រឿង​នេះឡើយ។ អ្នក​ដទៃ​ទៀត​មិន​យល់ ពី​មូល​ហេតុ​ដែល​មនុស្ស​ជា​ទីស្រឡញ់​របស់​នាង នៅ​តែ​អាច​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​ជួប​ការ​លំបាក​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ ទោះ​បី​ជា​អ្នក​ស្រី​ដាយអាន មិន​បាន​សុំ​ឲ្យ​ក្រុម​របស់​នាង​ជួយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ក៏​ដោយ ក៏​នាង​នៅ​តែ​មាន​មិត្ត​ភក្តិ​ពីរ​បី​នាក់ ដែល​នាង​ទុក​ចិត្ត ហើយ​បាន​សុំ​ឲ្យ​អធិស្ឋាន​ជា​មួយ​នាង​។ ពួក​គេ​បាន​អធិស្ឋាន​ជា​មួយ​គ្នា សូម​ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​រំដោះ​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​នាង ឲ្យ​រួច​ពី​ចំណង​នៃ​ការ​ញៀន​ថ្នាំ ហើយ​បាន​ពិសោធន៍​នឹង​សេរីភាព ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ ហើយ​សូម​ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​អ្នក​ស្រីដាយអាន នូវ​សន្តិ​ភាព និង​ការ​អត់​ធ្មត់ ដែល​នាង​ត្រូវ​ការ។ ពេល​ដែល​នាង​អធិស្ឋាន នាង​ក៏​ទទួល​បាន​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត និង​កម្លាំង ពី​ទំនាក់​ទំនង​ដែល​នាង​មាន​ជា​មួយ​ទ្រង់។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មាន​ការ​តស៊ូ នៅ​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​អស់​ពី​ចិត្ត តែ​ពួក​គេ​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​បាន​ទទួល​ការ​ឆ្លើយ​តប។ ប៉ុន្តែ យើង​អាចដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ពិត​ជា​យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់ ហើយ​ស្តាប់​ឮ​ពាក្យ​ដែល​យើង​គ្រប់​គ្នា​ទូល​សូម។ ទ្រង់​បាន​ជំរុញ​យើង​ ឲ្យ​បន្តដើរ​ជា​មួយ​ទ្រង់ ដោយ​ភាព​ស្និទ្ធ​ស្នាល …

Read article