សេចក្តីមេត្តាចំពោះមនុស្សគ្មានទីពឹង
២សាំយ៉ូអែល ៩:១-១០ កុំខ្លាចអ្វីឡើយ ដ្បិតយើងនឹងសំដែងសេចក្តីករុណាដល់អ្នក ដោយយល់ដល់យ៉ូណាថានបិតាអ្នក។ ២សាំយ៉ូអែល ៩:៧ នៅក្នុងអត្ថបទដែលមានការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដែលលោកយ៉ូណាថាន ចាក(Jonathan Tjarks) បាននិពន្ធ មានចំណងជើងថា “តើកូនប្រុសខ្ញុំស្គាល់អ្នកទេ?” លោកយ៉ូណាថានបានពិពណ៌នា អំពីការតយុទ្ធរបស់គាត់ជាមួយនឹងជំងឺមហារីកដំណាក់កាលចុងក្រោយ និងអំពីបំណងចិត្តរបស់គាត់ ដែលចង់ឲ្យអ្នកដទៃជួយយកអសារប្រពន្ធ និងកូនប្រុសរបស់គាត់ ដែលនៅក្មេងនៅឡើយ។ បន្ទាប់ពីបុរសអាយុ៣៤ឆ្នាំរូបនេះ បានសរសេរអត្ថបទនេះបាន៦ខែ គាត់ក៏បានលាចាកលោក ។ លោកយ៉ូណាថាន ជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ដែលឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់ កាលគាត់កំពុងស្ថិតក្នុងវ័យជំទង់ ដូចនេះ គាត់ក៏បានចែកចាយខគម្ពីរ ដែលបានបង្រៀនឲ្យគេជួយទំនុកបំរុងស្រ្តីមេម៉ាយ និងក្មេងកំព្រា(និក្ខមនំ ២២:២២ និងអេសាយ ១១៧ យ៉ាកុប ១:២៧)។ ហើយក្នុងពាក្យសម្តីដែលគាត់សរសេរ សំដៅទៅរកមិត្តភក្តិរបស់គាត់ គាត់ក៏បានសរសេរថា “ពេលខ្ញុំជួបអ្នកនៅស្ថានសួគ៌ ខ្ញុំមានសំណួរតែមួយប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់សួរអ្នក។ តើអ្នកបានប្រព្រឹត្តល្អចំពោះកូនប្រុស និងភរិយាខ្ញុំទេ? … តើកូនប្រុសខ្ញុំស្គាល់អ្នកទេ?” រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលមួយដែលស្តេចដាវីឌស្វែងរក ពូជពង្សរបស់ស្តេចសូលដែលនៅសល់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានសម្ដែងសេចក្តីករុណាដល់អ្នកនោះ ដោយយល់ដល់យ៉ូណាថាន(២សាំយ៉ូអែល ៩:១)។ បុត្រារបស់ព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ូណាថាន ព្រះនាមមភីបូសែត…
Read article
