Bill Crowder

You are here:
អំណោយនៃពន្លឺ

លោក​គ្រីស្តូហ្វ័រ រែន(Christopher Wren) បាន​រចនា និង​សាង​សង់​សំណង់​អគា​រព្រះ​វិហារ ជាង​៥០​កន្លែង ក្នុងទី​ក្រុង​ឡុង ក្នុង​អំឡុង​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៦០០។ រចនាបទ​នៃ​ការ​សាង​សង់​រប​ស់​គាត់ មានល​ក្ខណៈ​ពិសេស​ដ៏​គួ​រឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​ពីរ​។ ទីមួយ ព្រះ​វិហារ​នីមួយ​ៗ ដែលគាត់​សង់​មាន​កំពូ​លស្រួ​ច​​​ខ្ពស់ ហើយ​រឹ​ង​មាំមួ​យ។ លក្ខណៈ​ពិសេស​ទីពីរ​នៃ​អាគារ​ទាំងនោះ​ កាន់​តែ​បាន​បង្ហាញ​ថា លោក​រែន​មាន​ភាព​ប៉ិន​ប្រសប់ខ្ព​ស់។ គាត់បានជឿថា ​បង្អួចទាំ​ងអស់​របស់​ព្រះ​វិហារ ដែលគា​ត់​បាន​សង់ ត្រូវ​តែ​បំពាក់​ដោយ​កញ្ចក់​ថ្លា ដែលខុ​ស​ប្លែកពី​​កញ្ចក់​ពណ៌​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ល្អក់ ដែលគេនិ​យម​ប្រើ​នៅស​ម័យ​គា​ត់។ មូល​ហេតុដែលគាត់​ប្រើ​កញ្ចក់​ថ្លា គឺ​ដោយសា​រ​គាត់​យល់​ថា “អំណោយ​ដ៏​ប្រសើរ​បំផុត ដែល​ព្រះប្រទានដ​ល់ម​នុស្ស គឺ​ពន្លឺ”។ លោករែ​នយ​ល់​ថា ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​ជំនុំ​ទទួល​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ពេលពួក​គេកំ​ពុង​ថ្វាយប​ង្គំ​ព្រះ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ នាំ​​ឲ្យ​ពួកគេ​បា​នអ​រសប្បាយនឹ​ងអំ​ណោយ​ទាន​នៃព​ន្លឺ ដែល​ព្រះបា​ន​ប្រទាន​ដល់​ពួក​គេ។ ព្រះ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ​បាន​ចែង​ថា ព្រះ​បាន​បង្កើត​ពន្លឺ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១(១:៣)។ ព្រះ​បាន​បង្កើត​ពន្លឺ​មក មិន​គ្រាន់​តែ​ដើម្បីឲ្យ​យើង​ឃើញ​អ្វីៗ​ នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​យើង​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ តែ​​ថែម​​ទាំង​បាន​​​បង្កើត​​ពន្លឺ​​មក ជានិ​មិត្ត​​​សញ្ញា​​នៃ​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​គ្រីស្ទ​​បាន​​នាំ​​មក ក្នុង​​លោកិយ​​ដ៏​​ងងឹត​​នេះ។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល ក្នុង១យ៉ូហាន ៨:១២ ថា “ខ្ញុំ​ជា​​ពន្លឺ​​លោកីយ៍ អ្នក​​​ណា​​ដែល​​តាម​​ខ្ញុំ នោះ​​មិន​​ដែល​​ដើ​រ​​ក្នុង​​សេចក្តី​​ងងឹត​​ឡើយ គឺ​​នឹង​​មាន​ពន្លឺ​នៃ​ជីវិត​វិញ”។ សម្រាប់​អ្នក​ដើរតា​ម​ព្រះ​គ្រីស្ទ ពន្លឺ​ស្ថិត​​ក្នុង​ចំ​ណោម​និមិត្ត​រូ​ប​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​រំឭក​យើង​អំពី​លក្ខណៈ​​សម្បត្តិរបស់ព្រះស​​ង្រ្គោះនៃ​យើ​ង និង​អំពី​គុណ​ភាព​នៃ​ជីវិ​ត​ដែល​​ព្រះអង្គបា​ន​ប្រទាន​យើង…

Read article
សេចក្តី​អំណរ បន្ទាប់​ពី​ការ​ខក​ចិត្ត

កាល​ខ្ញុំកំ​ពុង​រៀន​នៅសា​លាព្រះ​គម្ពីរ ខ្ញុំ​បាន​ប្រឡង​ចូល​ក្រុម​តន្រ្តី​របស់​​សា​លា​​ព្រះ​​​គម្ពីរ ដែលនឹង​ធ្វើ​ដំណើ​រទៅប្រ​គុំ នៅ​តាម​កន្លែង​ផ្សេង​ៗ​។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្តរំភើប​រីក​រាយ ដោយ​សង្ឃឹម​ថា នឹងបា​ន​ចូល​រួម​នៅ​ក្នុង​ការ​ងាររ​បស់​ក្រុម​តន្រ្តី​មួយ​នេះ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​ការ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេលដែ​ល​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ចូ​លក្នុ​ងក្រុ​​មត​ន្ត្រី​នោះបា​ន។ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ខក​ចិ​ត្ត ប៉ុន្តែ ព្រះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្ញុំ ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​លើ​បំណង​ព្រះ​ទ័យ​របស់​ព្រះអ​ង្គ ជាជា​ង​ទុក​ចិត្ត​លើ​​​​បំណ​ង​​ចិត្ត​​រប​​ស់​​ខ្លួន​​ឯង។ ជាច្រើ​ន​ខែក្រោ​យម​ក ខ្ញុំ​ក៏​មាន​ឱកាស​ចូលរួ​ម ក្នុងក្រុ​ម​តន្រ្តីមួ​យ​ផ្សេង​ទៀត តែ​លើក​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ចូល​រួម ក្នុង​នាម​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ​។ ជា​លទ្ធ​ផល ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ព្រះ​ពរ​លើស​ពី​ក្តីស្រមៃរ​ប​ស់ខ្ញុំ​​ទៅទៀត។ ក្នុង​ក្រុម​តន្រ្តីនោះ​ ខ្ញុំបា​ន​ជួប​នារី​ម្នាក់ ដែល​ក្រោយមក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​របស់​ខ្ញុំ ដូចនេះ​ យើង​អាច​បម្រើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ជា​មួយ​គ្នា ប៉ុន្តែ ជាង​នោះ​ទៅទៀ​ត ក្រុម​ត​ន្រ្តី​នេះ​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផ្សាយ​ព្រះបន្ទូល ​បាន​រយៈ​ពេល​៣​ឆ្នាំ។ និយាយ​រួ​ម នេះ​ជា​​ផែន​ការ​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ដែលព្រះបា​ន​រៀប​ចំ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ​អង្គ ក្នុង​ផ្នែក​ព្រះ​បន្ទូល។ មា​ន​ពេល​ជា​ច្រើន​ដង ដែល​យើងមាន​ការខ​ក​ចិត្ត ពេល​ដែល​បំណង​យើង​មិន​បានស​ម្រេច។ ពេលនោះ យើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ទទួល​ស្គាល់កា​រ​ពិត​ថា ព្រះ​វរបិតា​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា អ្វីជា​​ការ​ល្អបំ​ផុត​សម្រា​ប់​យើង។ យើង​សន្និដ្ឋា​នថា​ យើង​កំពុង​ដើរផ្លូ​វ​ត្រូវ​ហើយ។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​យើងស​ម្រាកក្នុ​ងព្រះ​អង្គ យើងនឹ​ងបា​ន​ដឹង​ថា ព្រះ​អង្គរៀ​ប​ផែន​ការ ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​យើង​រាល់​គ្នា និង​ដើម្បី​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​នាម​ព្រះ​អង្គ​។ យើង​ងាយ​នឹង​យល់​អំពី​បញ្ហា​នេះ ពេល​ដែល​យើង​បាន​ទទួល​លទ្ធ​ផល​ល្អ…

Read article
៨០ភាគរយទៀត

ថ្មីៗនេះ​ ខ្ញុំឃើ​ញ​គេ​សរសេរ​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ប្រកាស​ដ៏​ធំមួយ​ថា ៨០​ភាគ​រយ​នៃជីវិត​ទាំង​អស់ នៅ​លើ​ផែន​ដី​នេះ គឺ​មាន​នៅក្នុ​ង​សមុទ្រ។ តួរ​លេខ​ដ៏ច្រើន​លើស​លប់​បែ​បនេះ គឺ​ពិបាក​នឹ​ងឲ្យ​យើង​ស្វែង​យល់​បាន ព្រោះ​ភាគ​ច្រើន​នៃ​ជីវិត​នៅ​លើផែ​ន​ដី​នេះ មិន​មែនជា​​អ្វីដែ​ល​យើង​មើល​ឃើញនឹង​ភ្នែក​ទទេ។ ពេល​ដែលខ្ញុំ​ពិចារណាអំពី​រឿ​ងនេះ​ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹក​ចាំ​ថា ព្រះ​បាន​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ ក្នុង​ចំនួន​ដ៏ច្រើ​ន លើស​ពី​ការ​រំពឹ​ង​គិត​របស់​យើង។ យើងងា​យ​នឹង​មាន​ការ​រំភើប​ចិត្ត ចំពោះ​ទេស​ភាព​ដ៏​ស្រស់​ត្រកាល​នៃជួ​រ​ភ្នំ ឬ​ចំពោះ​ទិដ្ឋ​ភាពថ្ងៃ​លិ​ច ប៉ុន្តែ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ មាន​ពេល​ខ្លះ យើង​មិន​បាន​ឃើញ​ភា​ពល​ម្អិត​នៃ​ស្នាព្រះ​ហ​ស្ត​ដ៏អ​ស្ចារ្យ​របស់​ព្រះអ​ង្គ​ទេ ព្រោះ​យើង​មិ​ន​បាន​ធ្វើកា​រ​សិក្សា និង​ពិនិ​ត្យ​ឲ្យកាន់តែ​​ល្អិត​ល្អន់​។ មាន​ស្នា​ព្រះ​ហស្តរ​បស់​ព្រះ​ជាច្រើ​ន ​ក្នុង​មហា​សមុទ្រ ដែល​កំបាំង​ពី​ភ្នែក​យើង ប៉ុន្តែ នៅមា​ន​ស្នា​ព្រះហស្ត​ជា​ច្រើន​ទៀត ដែល​មាន​រូប​រាង្គ​តូ​ច​ពេក មិន​អាច​ឲ្យយើ​ង​មើល​ឃើញ​នឹង​ភ្នែក​ទទេ​បាន។ របស់​សព្វ​សារពើ​ ដែល​រាប់​ចាប់​តាំង​ពីវត្ថុ​ដែល​មាន​ទំហំតូ​ច​ល្អិត រហូត​ដល់​វត្ថុ​ដែលយើង​មិ​នទា​ន់ទៅ​ដ​ល់ ក៏ដូ​ច​ជាមិ​ន​ទាន់​​ស្រា​វជ្រាវ ក្នុង​​ចក្រ​វាល សុទ្ធ​តែ​ជា​ស្នាព្រះ​ហស្ត​នៃព្រះ​អា​ទិក​ររបស់​យើង។ សិរីល្អ​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះ បាន​សម្តែង​ឡើង ក្នុង​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​នោះ ទោះជា​​យើង​មើលឃើញ ឬ​មើល​មិន​ឃើញ​ក្តី​(រ៉ូម ១:២០)។ ពេល​ដែល​​យើង​មាន​ការ​យល់​ដឹង​កាន់​តែ​ច្រើន អំពី​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះ​​អាទិករ នោះ​ការ​យល់ដឹង​នេះ តែង​តែ​នាំ​យើង​ឲ្យ​ងាក​បែរ​មក​រ​ក​ព្រះអ​ង្គ ហើយប​ណ្តាល​​ចិ​ត្ត​យើង​ឲ្យច​ង់​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះអ​ង្គ។ គឺ​ដូច​ដែល​អ្ន​ក​និពន្ធ​ទំនុក​ដំកើ​ង​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ចូរ​​​ឲ្យ​​ផ្ទៃ​មេឃ និង​​ផែនដី ព្រម​​ទាំង​​សមុទ្រ ហើយ​​ស​ត្វ​​ទាំង​​ប៉ុន្មាន ដែល​​រវើក​​នៅ​​ក្នុង​នោះ បាន​សរសើរ​ដល់​ទ្រង់​ចុះ”(ទំនុកដំកើង ៦៩:៣៤)។…

Read article
ប្រាជ្ញារបស់ហ្វូងមនុស្ស

សៀវភៅ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ប្រាជ្ញា​របស់​ហ្វូងមនុ​ស្ស ជាសៀ​វភៅ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍ ដែល​ក្នុង​នោះ លោក​ចេមស៍ សួរូវេគី(James Surowiecki) ដែល​ជា​អ្ន​កនិ​ពន្ធ​សៀវភៅនេះ បាន​បង្ហាញ​អំពី​ទស្សនៈ​ដ៏​សាមញ្ញ​មួយ ដែល​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​វង្វេង​បាន គឺ​ទស្សនៈ​ដែល​​បា​ន​​យល់​​ឃើញ​​ថា “ហ្វូង​មនុស្ស​ដែល​មាន​គ្នា​ច្រើន មាន​ភាព​ឆ្លាត​វ័យ​ជាង​ម​នុស្ស​ដែល​លេច​ធ្លោ ដែល​មាន​គ្នា​​តិច ទោះ​បី​ជា​មនុស្ស​ដែល​លេច​ធ្លោ​ទាំង​នោះ មាន​ភាព​វ័យ​ឆ្លាត ពូកែ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ជាង ចេះ​លើកក​ម្ពស់​ឲ្យមា​នទស្ស​នៈ​ថ្មី​ៗ មាន​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ដែល​ឆ្លាត​វ័យ ឬ​ចេះព្យាករណ៍​អំពី​ពេល​អនាគត​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ”។ អ្នក​និពន្ធ​សៀវភៅ​នេះ​ បាន​ធ្វើ​ការ​ប្រៀប​ធៀប​រវាង​មនុស្ស​ទាំង​ពីរក្រុ​ម​នោះ ​ក្នុង​វិស្ស័យ​ផ្សេង​ៗ ដែល​​រាប់​​ចាប់​​តាំ​ង​​ពី​​វិស្ស័យ​​វប្ប​​ធម៌​​ដែល​​ពេញ​​និយម រហូត​​ដល់​​វិស្ស័យ​​នយោ​បាយ ហើយ​​បាន​​ធ្វើ​ការ​​សន្និ​ដ្ឋាន​​ជាមូ​ល​​ដ្ឋាន​​ថា “ហ្វូង​​មនុស្ស​ដែ​លមា​នគ្នា​​ច្រើ​ន ច្រើន​​តែ​មា​​ន​ភា​ព​ត្រឹម​​ត្រូ​វ​​ជាង​​មនុស្ស​ ​ដែល​លេ​ច​ធ្លោ​​ដែល​​មាន​​គ្នា​​តិច។ ទ្រឹស្តី​​នេះ​​មាន​​លក្ខណៈ​​គួរ​​ឲ្យ​​ចាប់​​អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែ គេ​​អាច​​យក​​ទ្រឹស្តី​​នេះ​មក​​ពិភាក្សា ក្នុង​​ពេល​​បោះ​​ឆ្នោត​រើស​អ្នក​ដឹក​នាំ​ប្រទេស ឬ​នៅ​ពេ​​លដែ​ល​​គេ​បោះឆ្នោត​​ឲ្យ​​បេក​ជន ដែល​​ប្រកួត​​ក្នុង​​កម្ម​​វិធី​​ទូរទស្សន៍​​ជា​​ដើម”។ យ៉ាង​​ណាមិ​​ញ ព្រះ​គម្ពីរ​​បរិសុទ្ធ​​បាន​​បង្ហាញ​​យ៉ាង​​ច្បាស់​​ថា ប្រាជ្ញា​រួម​រ​បស់​​ហ្វូង​​មនុស្ស មិន​​អា​ច​​ឲ្យ​​យើង​​ទុក​​ចិត្ត​​បាន​​គ្រប់​​ពេល​​ឡើយ ហើយ​​​ក៏​​អាច​​បណ្តាល​​ឲ្យ​​មាន​​គ្រោះ​ថ្នា​ក់​ផ​​ង​ដែរ​(ម៉ាថាយ ៧:១៣-១៤) ប៉ុន្តែ ប្រាជ្ញា​រួម​របស់​ហ្វូង​មនុស្ស​អាច​មាន​ប្រយោជន៍ នៅ​ពេល​ដែល​ប្រាជ្ញា​នោះ​ត្រូវ​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​​ព្រះ។ បទ​គម្ពីរ​សុភា​សិត ១១:១៤ បាន​ចែងថា​ “ទី​ណា​ដែល​ឥត​មាន​អ្នក​ប្រាជ្ញា​នាំ​មុខ នោះ​ប្រជាជន​រមែង​ដួល​ទៅ តែ​បើ​មាន​អ្នក​ប្រឹក្សា​ជា​ច្រើន នោះ​មាន​សេចក្តី​សុខ​វិញ”។ ការ​រួម​គ្នាតែ​មួយ ក្នុង​រូប​កាយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​មាន​ប្រយោជន៍​ណាស់ ជា​ពិសេស​នៅពេល​ដែលយើ​ង​អាច​ជួយ​គ្នា​ទៅវិ​ញ​ទៅ​មក នៅ​ក្នុង​ការស្វែ​ងរក​ប្រាជ្ញា​ពី​ព្រះ។…

Read article
មានពរ​ខ្លាំង​ណាស់

ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ ពេល​ខ្ញុំ​ធ្វើដំ​ណើរ​ទៅក​ន្លែង​ធ្វើ​ការ ក៏​ដូ​ច​ជា​នៅពេ​ល​ដែល​ខ្ញុំត្រឡប់​មក​ផ្ទះវិ​ញ ខ្ញុំ​មាន​ពេល​ច្រើន សម្រាប់​អាន​អក្សរ​ស្ទីគើរ ដែល​គេបិ​ទ​នៅ​លើ​កាង​ខាង​ក្រោយ​របស់ឡា​ន ដែល​កំពុង​បើកនៅ​ខា​ង​មុខ​ឡាន​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​ឃើញ​ឡាន​ខ្លះមា​នបិ​ទ​ពាក្យ​គ្រោក​គ្រាត ឡាន​ខ្លះ​ទៀត​មា​នដា​ក់​ពាក្យស្លោ​ក​ពិរោះ​ៗ តែ​មាន​ឡាន​មួយ​ចំនួ​ន ​មា​នបិ​ទ​ពាក្យអ​ក្សរ​អសីល​ធម៌​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ទោះជាយ៉ា​ងណា​ក៏​ដោយ ថ្មី​ៗ​នេះខ្ញុំ​ឃើ​ញឡាន​មួយ​គ្រឿង​មាន​បិទ​ពាក្យ​ពេចន៍ដ៏​ស្រ​ទន់ នៅ​លើ​កា​ង​ខាងក្រោ​យរ​បស់​វា ដែល​បាន​លើក​ទឹ​កចិត្ត​ខ្ញុំ ឲ្យគិ​ត​អំពី​អាកប្ប​កិរិយ៉ា ដែលខ្ញុំ​​ច្រើន​តែ​មាន ក្នុង​ការ​រស់​នៅ។ អក្សរ​ស្ទីគើរ​នោះ​សរសេរ​ថា “ខ្ញុំមាន​ពរ​ខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំមិ​ន​រអ៊ូ​រទាំ​អំពី​ជីវិត​ឡើយ”។ ខ្ញុំ​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ការប៉ះ​ពាល់ចិ​ត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំ​ង ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ជញ្ជឹង​គិតអំពីពា​ក្យ​មួយ​ឃ្លានេះ។ មាន​ពេល​ច្រើន​ដង​ពេក​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បានចំ​ណាយ​ពេល​នឹក​ស្តាយអំពីកា​រ​អ្វីដែ​ល​មិន​បាន​ស​ម្រេច​ដូច​បំ​ណងរ​ប​ស់ខ្ញុំ​ ជាជា​ងចំ​ណាយ​ពេល​ផ្តោត​ទៅ​លើ​អំណោយ​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​ព្រះ​វរបិតា​នៃ​យើង ដែលគ​ង់​នៅ​ស្ថានសួ​គ៌​បាន​ប្រទា​នមក។ ពេល​ដែ​លខ្ញុំបា​ន​អាន​ពាក្យ​ពេចន៍​ដ៏​សា​មញ្ញ នៅ​ថ្ងៃ​នោះហើ​យ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ធ្វើការប្តេជ្ញាចិត្តជាថ្មីថា នឹ​ង​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​ចំពោះ​ព្រះ​អម្ចាស់ កាន់​តែ​សកម្ម និង​អស់​ពី​ចិត្ត ព្រោះព្រះ​នៃយើ​ង ព្រះអង្គ​​ល្អចំ​ពោះ​ខ្ញុំណា​ស់ តាម​របៀប​ជា​ច្រើន ដែល​ខ្ញុំ​មិន​អាចរា​ប់​អស់។ បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក១០៧ ជា​ទំនុក​បទ​ចម្រៀង ដែល​ព្យាយាម​កែ​ប្រែ​គំនិត​របស់​មនុស្ស​ ដែល​មិន​ចេះ​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ។​ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​យល់​ថា ស្តេច​ដាវីឌ ជាអ្ន​ក​និពន្ធ​ទំនុក​មួយ​នេះ ដែល​បាន​ដាស់​តឿន​ចិត្ត​ដែ​លកាន់​តែ​ត្រជាក់​ឡើង​ៗ ដោយ​គ្មាន​ការ​ដឹង​គុណ​ព្រះ គឺដូ​ច​ដែល​ទំនុក​មួយ​នេះ​បានច្រៀងប​ន្ទរ​បួន​ដង​ថា “ឱ​សូម​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​សរសើរ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដោយ​ព្រោះ​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ដោយ​ព្រោះ​អស់​ទាំង​ការ​អស្ចារ្យ ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រោស​ដល់​មនុស្ស​ជាតិ”(ខ.៨,១៥,២១,៣១)។ សូម្បី​តែ​ក្នុងពេ​លដែ​លពិបាកបំ​ផុត…

Read article
ពាក្យ​សម្តី​ដែល​យើ​ងនិ​យាយ

អ្នក​ប្រហែល​ជា​ធ្លាប់​ឮគេ​និយាយ​ថា “អ្នក​ប្រាជ្ញ​ជជែក​អំពី​​ទ្រឹស្តី អ្ន​កចេះ​ដឹ​ង​កំរិត​មធ្យមជជែ​កគ្នា​អំពី​ព្រឹ​ត្តិការណ៍ មនុស្ស​មាន​គំនិត​តូច​ជជែក​​គ្នា​អំពី​មនុស្ស”។ ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា យើង​មាន​វិធី​សាស្រ្តជា​ច្រើន សម្រាប់និយា​យ​អំពី​​មនុស្ស​​ណាម្នាក់ ដោយផ្ត​ល់​កិត្តិ​យសឲ្យ​ពួក​គេ។ ប៉ុន្តែ ពាក្យ​ស្លោក​ខាង​លើ​នេះ និយាយ​សង្កត់​ធ្ងន់​ទៅលើ​កា​រ​និយាយ​មិន​ល្អអំពី​អ្នកដ​ទៃ។ ក្នុង​ពិភព​លោក​សព្វ​ថ្ងៃ​ យើង​មាន​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ជា​ច្រើន ដូច​ជា​កាសែត វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និង​នៅ​លើ​គេហ​ទំព័រ​បណ្តាញ​សង្គម​ជា​ដើម ដែល​និយាយអំ​ពីជី​វិត ឬ​រឿង​ផ្ទាល់​ខ្លួនរ​បស់ម​នុ​ស្សមួយ​ចំនួ​ន តាម​របៀប​ដែល​មិ​ន​សមរម្យ។ ការ​និយាយ​អំពី​រឿង​ផ្ទាល់ខ្លួ​នរ​បស់​អ្នក​ដទៃ តាម​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ទាំង​នោះ មាន​ការ​កើន​ឡើង​កា​ន់​តែខ្លាំ​​ង បានជាមនុស្ស​ក្នុង​សម័យ​នេះ ច្រើន​តែ​យល់​ថា ការ​និយាយ​ដើម​គ្នា​បាន​ក្លាយ​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទៅហើយ ដូចនេះ​ មិន​មែន​មាន​តែអ្នក​មាន និង​បុគ្គល​ដែល​ល្បីឈ្មោះប៉ុ​ណ្ណោះទេ​ ​ដែលគេលើ​កមក​និយាយដើម​នោះ។ បាន​ជា​នៅ​តាម​កន្លែង​ធ្វើការ ពួក​ជំនុំ នៅ​ក្បែរផ្ទះ​ និង​ក្នុង​គ្រួសារ​យើង មាន​មនុ​ស្សជា​​ច្រើ​ន ដែល​បា​ន​ក្លាយ​ជា​គោល​ដៅ នៃ​ការ​និយាយ​ដើម ដោយ​អណ្តាត​​ដ៏​មុត​ស្រួច ហើយពួ​ក​គេមាន​ការ​ឈឺ​ចាប់ណាស់ ពេល​ដែល​បាន​ដឹង​ថា ខ្លួន​បាន​ក្លាយ​ជាជ​ន​រង​គ្រោះ​នៃ​ការ​និ​យាយ​ដើម ដែល​ការ​នេះ​មិនគួ​រ​កើត​មាន​សោះ។ ដូច​នេះ តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច ឲ្យយើ​ង​អាចជៀ​សចេ​ញ ពីកា​រ​ប្រើពា​ក្យស​ម្តី ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃឈឺ​ចា​ប់? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ យើង​អាច​ជៀស​វាង​ការ​និយាយដើ​មអ្ន​កដ​ទៃបា​ន ពេល​ដែល​យើង​ទទួល​ស្គាល់ថា​ ព្រះទ្រ​ង់​ជា​អ្នក​ដែល​ស្តាប់​ឮ​ពាក្យ​សម្តី​គ្រប់​ម៉ាត់ ដែល​យើងនិ​យាយ​ចេ​ញ​មក ទោះជា​នៅពេល​ណា​ក៏​ដោយ ហើយ​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​នឹង​ឲ្យ​យើង​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ ដែល​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​នេះ។…

Read article
ជម្នះ​សេចក្តី​អំណួត​ខ្លួន​ឯង

ក្នុង​សម័យ​ចក្រ​ភពរ៉ូ​ម ពេល​ដែល​មេទ័​ពម្នា​ក់ វិល​ត្រឡប់​ពី​ធ្វើស​ង្រ្គាមដែល​​មាន​ជ័យ​ជ​ម្នះ តាម​ធម្មតា គេធ្វើ​ក្បួ​ន​ដង្ហែរ​​ជ័យ​ជម្នះ ដើម្បី​ទទួល​ស្វាគមន៍​មេ​ទ័ព ដែល​បាន​ប្រយុទ្ធ​កាន់​កាប់​បាន​ទឹក​ដី​ថ្មីនោះ។ នៅ​ក្នុង​ក្បួន​ដង្ហែរ​នោះ មាន​ការ​រាប់​បញ្ចូល​កង​ទ័ព​របស់​មេទ័ព​នោះ ក៏​ដូច​ជាចំណាប់​ខ្មាំង   និង​ជ័យ​ភ័ណ្ណ   ដែល​ពួក​គេ​រឹប​យក​បាន ជា​​ភស្តុតាង​នៃ​ជ័យ​ជម្នះ​រប​ស់ពួ​កគេ។ ពេល​ដែល​ក្បួន​ដង្ហែរ​កំពុងឆ្ល​ង​កាត់​តា​មទី​ក្រុង មាន​មនុស្ស​ទាំង​ហ្វូង​ស្រែក​ហូរ ដើម្បី​អប​អរ​ជ័យជ​ម្នះ​របស់​វីរៈ​បុរស​របស់​ពួក​គេ។​ តែទ​ន្ទឹម​នឹង​នោះ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មេទ័ព​នោះ មាន​មោទន​ភាព​បំប៉ោង​ហួស​ហេតុ​ពេក គេបា​ន​ឲ្យ​ទាសករ​ម្នាក់​ជិះ​នៅ​ក្នុង​រទេះសេះ​ចម្បាំង​ជា​មួយ​គាត់ ក្នុងក្បួ​ន​ដង្ហែរ​នោះដែ​រ។ តើម​កពី​ហេ​តុអ្វី? មូលហេ​តុ​គឺ​ដើម្បី​កាល​ណាជ​ន​ជា​តិរ៉ូ​ម៉ាំង​ទាំង​ហ្វូង​ៗ ស្រែក​សរសើរ​មេទ័ព​នោះ​យ៉ាង​កង​រំពង ទាស​ករ​នោះអា​ច​បន្ត​ខ្សិប​ដាក់​ត្រចៀក​គាត់​ជាប់​ជា​និច្ច​​ថា “អ្នកក៏​អាច​ស្លាប់​ដែរ”។ ពេលយើង​មាន​ជ័​យជ​ម្នះ ហើយ​ក៏អា​ចភ្លេចភាព​កម្សោយ​របស់​​ខ្លួន​ឯង ហើយអ​នុញ្ញាត​ឲ្យ​ចិត្ត​យើង​មាន​ពេញ​ដោយ​អំណួត​ដ៏គ្រោះ​ថ្នាក់។ សាវ័ក​យ៉ាកុបបា​ននាំ​យើ​ង ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ពី​គ្រោះថ្នា​ក់​នៃសេ​ចក្តី​អំណួត ហើយ​ងាក​ទៅរ​ក​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន និងងាក​ទៅរក​​ព្រះ​វិញ។ បាន​ជា​គាត់​​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ព្រះ​​ទ្រង់​​ទាស់​ទទឹង​នឹង​ពួក​មាន​ឫក​ធំ តែ​ទ្រង់​ផ្តល់​ព្រះគុណ​មក​ពួក​រាប​សា​វិញ”(យ៉ាកុប ៤:៦)។ ចំណុច​សំខាន់​នៃ​សេចក្តី​បង្រៀន​នេះ​គឺ ព្រះគុណ ។ គ្មាន​អ្វីដែល​អស្ចារ្យ​ជាង​ព្រះគុណ​ព្រះឡើ​យ! មាន​តែ​ព្រះអ​ម្ចាស់​ទេ ដែល​សម​នឹង​ទទួល​ការ​អរ​ព្រះគុណ និង​សរសើរ​ដំកើង ជា​ពិសេស សម្រាប់​ព្រះគុណ​ដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ប្រទានដ​ល់យើ​ង។ ស្នាដៃ​ ជ័យជ​ម្នះ ឬភា​ពអ​ស្ចារ្យ​របស់​យើង មិន​មែន​បាន​ម​ក​ពី​ខ្លួន​យើង​ឡើយ តែ​ជា​ព្រះព​រ​នៃ​ព្រះគុណនៃ​ព្រះដែល​គ្មានអ្វី​ប្រៀប​ផ្ទឹម​បា​ន ដែល​ជា​ទី​ពឹង​ផ្អែក​របស់​យើង អស់ក​​ល្ប​ជា​និច្ច។—Bill Crowder

Read article
ម៉ាស៊ីនហ្វឹកហាត់បើកយន្តហោះ

ពេល​ដែលអ្ន​ក​បើក​យន្ត​ហោះ កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​ហ្វឹក​ហាត់ ពួក​គេ​ចំណាយ​ពេល​ជា​ច្រើន​ម៉ោង នៅ​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​ហ្វឹក​ហាត់​បើក​យន្ត​ហោះ។ ម៉ាស៊ីន​ហ្វឹក​ហាត់​បើក​យន្តហោះ​ទាំង​នេះ​ បាន​ឲ្យ​សិស្ស​មាន​អារម្មណ៍​ថា ពួក​គេ​កំពុងបើ​កប​រ​ក្នុង​យន្តហោះ​ពិត​ៗ​ ដូច​នេះ ពួកគេ​មាន​ឱកាស​ដក​ពិសោធ​នឹង​ការ​ពិបាក និង​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​ការ​បើក​បរ​យន្ត​ហោះ ដោយ​មិន​ចាំបា​ច់ប្រ​ថុយ​នឹ​ង​គ្រោះថ្នា​ក់ ដែល​កើត​មាន​ក្នុង​កា​របើ​ក​បរ​យន្ត​ហោះ​ពិ​ត។ អ្នក​រៀន​​បើ​ក​យន្ត​ហោះ ក្នុង​​ម៉ាស៊ី​ន​នេះ​ មិ​នចាំ​បាច់​ត្រូ​វឡើ​ងទៅ​លើ​អាកាស​ផុតពី​ដី​ ហើយបើ​សិ​នជា​ពួ​ក​គេបើ​កយ​ន្តហោះ​ធ្លា​ក់ នៅ​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​ហ្វឹក​ហាត់​បើ​កយ​ន្ត​ហោះ​ ពួក​គេ​នៅតែ​អា​ច​ដើរ​ចេញ​យ៉ាងស្រួ​ល ដោយ​គ្មាន​គ្រោះ​ថ្នា​ក់​អ្វី​ទាំង​អស់។ ម៉ាស៊ីន​ហ្វឹក​ហាត់​បើ​កយ​ន្ត​ហោះ ពិត​ជាឧ​បករណ៍​ដ៏​មានប្រ​យោជន៍ នៅក្នុ​ងកា​រ​បង្រៀន ពោល​គឺ​វា​បាន​ជួយ​ឲ្យ​អ្នករៀ​ន​បើក​យ​ន្តហោះ​​ត្រៀម​ខ្លួន សម្រាប់​ការ​បញ្ជា​យន្ត​ហោះពិត​។​ ទោះបី​ជា​យ៉ាង​​ណាក៏​ដោ​យ ឧបករណ៍ទាំ​ង​នោះ​មានកា​រ​ខ្វះ​ខាត​ម្យ៉ា​ង។ ឧបករណ៍​ទាំ​ងនេះ​​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រៀន​បើកយ​ន្តហោះ​មា​នអា​រម្មណ៍​ថា ខ្លួន​កំពុង​ស្ថិត​​ក្នុ​ងស្ថា​ន​ភាព​ពិត តែមិ​ន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួ​លរ​ង​នូវ​សម្ពាត​ដ៏ពិ​ត ដែលកើ​ត​មាន​នៅ​ក្នុ​ងកា​ប៊ីន​របស់​យន្ត​ហោះពិត​បា​ន​ឡើ​យ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ ជីវិត​ពិ​ត​ក៏មា​ន​លក្ខណៈដូ​ច​នេះផ​ង​ដែរ តើមែ​ន​ទេ? គេ​​មិ​ន​អាច​​បង្កើត​ស្ថានភាព​ស​ប្បនិមិ​ត្ត ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យម​នុស្សមា​ន​អារ​ម្មណ៍​ថា ខ្លួន​កំពុង​ស្ថិ​ត​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភា​ព​ពិត​បានឡើ​យ។​ យើង​មិន​អា​ចទៅ​រ​ក​ក​ន្លែង ដែល​គ្មាន​គ្រោះ​ថ្នា​ក់ និង​គ្មាន​ហនិភ័យ ដើម្បី​ពិសោធន៍​នឹងភា​ព​ឡើង​ចុះ​ៗនៃ​ជីវិ​ត ដោយមិ​ន​ជួប​ការអាក្រក់​បាន​ឡើយ។ យើងមិ​នអា​ចជៀ​ស​ផុត​ពីហនិភ័យ និង​​គ្រោះថ្នា​ក់​​​នៃ​ការ​រស់​នៅ ក្នុ​ងលោកិយដែល​បាន​ធ្លា​ក់​ចូល​ ក្នុង​អំពើ​បាប​បាន​​ឡើយ។ ហេតុ​នេះហើ​យ​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ធានាដ​ល់​យើង​ថា “ខ្ញុំ​​ប្រាប់​សេចក្តី​ទាំង​នេះ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា បាន​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត ដោយសារ​ខ្ញុំ នៅ​លោកីយ៍​នេះ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​សេចក្តី​វេទនា​មែន ប៉ុន្តែ ត្រូវ​សង្ឃឹម​ឡើង ដ្បិត​ខ្ញុំ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ”(យ៉ូហាន…

Read article
មិនមែនជាការប្រថុយ

ថ្មី​ៗ​នេះ មិត្ត​រួម​ការ​ងារ​របស់​ខ្ញុំម្នា​ក់ បាន​ចែក​ចាយ​បទ​ពិសោធន៍ ដែល​គាត់​មាន នៅ​ក្នុង​ការ​លោត​ខ្សែ​យឺត ពី​លើស្ពាន ដែល​ខ្ញុំមិ​ន​ចង់​សាកល្ប​ង​ឡើយ។ ការ​ពិពណ៌​នា​របស់​គាត់ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំយ​ល់ថា​ ការ​លោត​ខ្សែ​យឺត​ពី​លើ​ស្ពាន មាន​លក្ខណៈ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ទា​ក់ទាញ ហើយ​ក៏​គួរ​ឲ្យ​ខ្លាច​ផង​ដែរ។ សម្រាប់​ខ្លួន​ខ្ញុំផ្ទា​ល់ ខ្ញុំ​មិន​យល់​ថា ការ​លោត​ដាំ​ក្បាលចុះ​ក្រោ​មពី​លើ​ស្ពា​ន កំពស់​រាប់​សិប​ម៉ែត្រ ដោយ​មាន​កៅស៊ូ​យក្ស​ចង​ភ្ជាប់​ជើង គឺ​ជាកា​រ​កម្សាន្ត​សប្បាយ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​​រៀ​បរា​ប់ថា​ គាត់​លោត​ដោយ​មាន​ខ្សែ​សុវត្ថិ​ភាព​ចង​ភ្ជាប់​ខ្លួន​គា​ត់ ដោយ​ចំណង​ពីរ ជា​បន្ថែម​​ទៀត ដើម្បី​កុំឲ្យ​មានគ្រោះ​ថ្នាក់។ គាត់មា​នទំ​នុកចិ​ត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង នៅក្នុ​ងកា​រលោត​ពីកំ​ពស់​ដ៏​ខ្ពស់​នោះ ដោយ​សារ​គាត់​បាន​ដឹងច្បាស់​ថា​ គេ​បា​នផ​លិត និង​សាក​ល្បង​ចំណង​ដ៏រឹង​មាំ​នោះយ៉ាង​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​រួច​ជា​ស្រេច​ហើយ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឮគា​ត់និ​យាយ​ដូ​ច​នេះ ខ្ញុំក៏​បា​ននឹក​ចាំ​ថា សម្រាប់អ្ន​ក​ដើរ​តាម​ព្រះគ្រី​ស្ទ ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​លោកិយ ដែល​មាន​ពេញ​ដោយ​អំពើ​បាប មិន​មែន​ជា​ការ “លោត​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ” ទាំង​ងងឹត​ងងល់​នោះ​ឡើយ។ ព្រោះយើ​ងអា​ច​ដឹង​ថា យើង​ក៏មា​ន​ចំណង​សុវត្ថិ​ភាព​មួយ​គូរ ដែល​អាច​ការពា​រយើ​ងឲ្យ​មាន​សុ​វត្ថិភាព សូម្បី​តែ​នៅក្នុ​ងពេល​ដ៏ង​ងឹត​បំផុត​ក៏​ដោ​យ។ ក្នុងបទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ២:៨-៩ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ដ្បិត​គឺ​ដោយ​ព្រះគុណ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សង្គ្រោះ ដោយសារ​សេចក្តី​ជំនឿ ហើយ​សេចក្តី​នោះ​ក៏​មិន​មែន​កើត​ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ គឺ​ជា​អំណោយ​ទាន​របស់​ព្រះ​វិញ ក៏​មិន​មែន​ដោយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែរ ក្រែង​អ្នក​ណា​អួត​ខ្លួន”។ ចំណង​សុវត្ថិ​ភាព​ទាំង​ពីរនោះ គឺ​ជាព្រះ​គុ​ណ និង​សេចក្តី​ជំនឿ លើកិ​ច្ចការ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​សម្រេច…

Read article
ការនាំមុខ

សៀវ​ភៅរឿ​ង បង​ប្អូន​រួម​អាវុធ ដែល​លោក​ស្ទីហ្វិន អេម​ប្រូស(Stephen Ambrose) បាន​និពន្ធ បាន​និយាយ​ផ្តោត​ទៅ​លើដំ​ណើរ​ជីវិត​រប​ស់ក​ងព​លតូ​ចអ៊ីហ្ស៊ី(Easy)​នៃ​កង​ទ័ព​អាមេរិក ដែល​រាប់​ចាប់​ពី​ការ​ហ្វឹក​ហាក់​របស់ពួ​ក​គេ នៅរ​ដ្ឋ​ចចជា(Georgia) មក​ដល់​ពេល​សម្រុក​ចូលខេ​ត្ត​នរមែនឌី នៅ​ថ្ងៃ​ឌីដេយ(D-Day នៅ​ថ្ងៃទី​៦​ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៤៤) ហើយ​រហូត​មក​ដល់​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​រឿង​នេះ ​ដែលនិ​យាយ​អំពី​ការ​ប​ញ្ចប់​នៃ​សង្រ្គាម​លោកលើ​ក​ទី​ពីរ។ ក្នុង​សម័យ​សង្រ្គា​មដ៏​យូ​រនោះ​ លោកមេ​​បញ្ជា​ការ​រីឆាត វីនធ័រ(Richard Winters) ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​កង​ពល​តូច​អ៊ីហ្ស៊ី។ លោក​វីនធ័រ ជា​មេប​ញ្ជាកា​រ​ដ៏ល្អ​ម្នាក់​ ព្រោះគា​ត់តែ​ង​នាំ​មុខ​ពល​ទាហាន​របស់​គាត់ នៅ​ក្នុង​សម​រ​ភូមិ​ជា​និច្ច។ ពេល​កំពុង​ប្រយុទ្ធ​គ្នា កង​ទ័ព​រប​ស់គា​ត់ច្រើ​ន​តែឭ​គា​ត់និ​យាយ​​​ថា “មកតាមខ្ញុំ​!”។ ​មេប​ញ្ចា​ការ​ដ​ទៃទៀ​ត ប្រហែល​ជា​ចូល​ចិត្ត​បញ្ជា​ពីខា​ងក្រោ​យ​ទ័​ពរ​ប​ស់ខ្លួ​ន ដោយ​កុំឲ្យ​មា​នគ្រោះ​ថ្នា​ក់ ប៉ុន្តែ ​ពេល​ដែល​កង​ពល​របស់​គាត់​ចូល​សម​រភូ​មិ គាត់​តែង​តែ​នាំ​មុន​ពួក​គេមិ​ន​ដែល​ខា​ន​ឡើ​យ។ ព្រះ​យេស៊ូ​វ​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​ដ៏ពិ​ត សម្រាប់​កូន​ស្ងួន​ភា្ញរ​បស់​ទ្រង់។ ទ្រង់​ជ្រាប​ថា យើង​ត្រូវ​ការ​អ្វី ហើយ​តើមា​ន​ចំណុច​ណា ដែលយើ​ង​ងាយ​រង​គ្រោះ​បំ​ផុត។ ការ​ដឹក​នាំរ​បស់​ទ្រង់ បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យ​បទ​គម្ពី​រទំ​នុកដំ​កើង ជំពូក​២៣ ក្លាយ​ជា​បទ​ចម្រៀង​ដែល​គេ​ស្រឡាញ់​បំផុត នៅ​​ក្នុ​ងចំ​ណោមបទទំ​នុក​ដំកើង ក្នុង​ព្រះគ​​ម្ពីរ។ ក្នុ​ងខ​.២ ស្តេច​ដាវី​ឌបា​ន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា អ្នក​គង្វាល “​ឲ្យ​​ខ្ញុំ​​ដេក​​សំរាក​នៅ​ទី​មាន​ស្មៅ​ខៀវ​ខ្ចី ទ្រង់​នាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​ក្បែរ​មាត់​ទឹក​ដែល​ហូរ​គ្រឿនៗ” ហើយ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថែម​ទៀត​ក្នុ​ង​ខ.៣ ថា “ទ្រង់​កែ​ព្រលឹង​ខ្ញុំ​ឡើង​វិញ ទ្រង់​នាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​សុចរិត…

Read article