ព្រះអង្គសូនយើងឡើងវិញ
យេរេមា ១៨:១-១០ ដីឥដ្ឋនៅក្នុងដៃរបស់ជាងស្មូនយ៉ាងណា នោះឯងរាល់គ្នាក៏នៅក្នុងដៃអញយ៉ាងនោះដែរ។ យេរេមា ១៨:៦ លោកឌែន លេស(Dan Les) បានធ្វើការជាជាងស្មូនពេញមួយជីវិតហើយ ដោយគាត់បានសូនក្អម និងថូរផ្កា សម្រាប់តាំងលម្អ និងរូបចម្លាក់ជាច្រើន។ ការរចនារបស់គាត់ដែលបានទទួលពានររង្វាន់ បានទទួលការបណ្តាលចិត្ត ពីទីក្រុងមួយ ក្នុងប្រទេសរ៉ូម៉ានា ជាកន្លែងដែលគាត់រស់នៅ។ ដោយគាត់បានរៀនសិល្បៈសូនដីឥដ្ឋនេះ ពីឪពុករបស់គាត់ គាត់ក៏បានធ្វើការបកស្រាយអំពីការងារនេះថា “ដើម្បីឲ្យដីឥដ្ឋមានគុណភាពល្អ គេត្រូវទុកវាចោលរយៈពេល១ឆ្នាំ ឲ្យត្រូវទឹកភ្លៀងធ្លាក់មកលើវា ឲ្យត្រូវអាកាសធាតុត្រជាក់ដល់កក ហើយត្រឡប់ទៅរកសភាពដើមវិញ … ដើម្បីឲ្យយើងអាចសូនវាចេញជារូបរាង្គ ហើយមានអារម្មណ៍ដឹងតាមរយៈម្រាមដៃរបស់យើងថា វាកំពុងតែស្តាប់យើង”។ តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង នៅពេលដែលដីឥដ្ឋ “ស្តាប់” ជាងស្មូន? គឺមានន័យថា វាចុះចូល ព្រមឲ្យជាងស្មូនសូនវា តាមបំណងចិត្តគាត់។ ហោរាយេរេមាក៏បានសង្កេតឃើញបញ្ហានេះ នៅពេលដែលគាត់ចូលផ្ទះរបស់ជាងស្មូន។ គាត់បានមើលជាងស្មូនសូនភាជនៈមួយ តែវាបានខូច ដូចនេះ គាត់ក៏បានសូនវាទៅជាភាជនៈថ្មីមួយទៀត(យេរេមា ១៨:៤)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូលមកលោកយេរេមាថា “ដីឥដ្ឋនៅក្នុងដៃរបស់ជាងស្មូនយ៉ាងណា នោះឯងរាល់គ្នាក៏នៅក្នុងដៃអញយ៉ាងនោះដែរ”(ខ.៦)។ ព្រះទ្រង់អាចលើកយើងឡើង ហើយក៏អាចបន្ទាបយើងចុះផងដែរ ប៉ុន្តែ គោលបំណងធំបំផុតរបស់ព្រះអង្គ មិនមែនដើម្បីកៀបសង្កត់ ឬបំផ្លាញយើងឡើយ(ខ.៧-១០)។…
Read article
