មានតម្លៃចំពោះព្រះវរបិតា
វិវរណៈ ៥:៧-១៤ តួមានជីវិតទាំង៤ និងពួកចាស់ទុំ២៤នាក់ … កាន់ស៊ុង និងពានមាស ដែលពេញដោយគ្រឿងក្រអូបរៀងខ្លួន ឯគ្រឿងក្រអូប នោះជាសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកបរិសុទ្ធ។ វិវរណៈ ៥:៨ ឪពុករបស់ខ្ញុំមានកូនកាំបិតចាស់មួយដែលរិចរិល និងមានពណ៌ស្រអាប់ ដោយឆ្លងកាត់ពេលវេលាជាយូរមកហើយ។ ផ្លែកាំបិតនោះបានឆែប ហើយដងរបស់វាក៏មានស្នាមទ្រុឌ តែវាជាទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មានតម្លៃ ដែលគាត់បានទុកក្នុងប្រអប់ ក្នុងទូរខោអាវរបស់គាត់ រហូតដល់ពេលដែលគាត់ប្រគល់វាមកឲ្យខ្ញុំ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា កាំបិតនេះ ស្ថិតក្នុងចំណោមកេរដំណែលបន្តិចបន្តួចដែលគាត់ទទួលបានពីជីតារបស់ខ្ញុំ។ តារបស់ខ្ញុំបានលាចាកលោក កាលឪពុករបស់ខ្ញុំនៅក្មេងនៅឡើយ ហើយឪពុករបស់ខ្ញុំបានចាត់ទុកកាំបិតរបស់គាត់ ជាវត្ថុមានតម្លៃ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានប្រាប់យើងថា ព្រះអម្ចាស់ក៏មានទ្រព្យសម្បត្តិ ដែលយើងមិននឹកស្មានដល់ផងដែរ។ កណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ បានពិពណ៌នាថា នៅជុំវិញបល្ល័ង្ករបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ មាន “តួមានជីវិតទាំង៤” និងពួកចាស់ទុំ២៤នាក់ ក្រាបចុះ ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះយេស៊ូវ(ជំពូក ៤-៥)។ ចាស់ទុំម្នាក់ៗកំពុងកាន់ “ស៊ុង និងពានមាស ដែលពេញដោយគ្រឿងក្រអូបរៀងខ្លួន ឯគ្រឿងក្រអូប នោះជាសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកបរិសុទ្ធ”(៥:៨)។ នៅសម័យបុរាណ គ្រឿងក្រអូបជាវត្ថុមានតម្លៃ សម្រាប់ឲ្យពួកស្តេចប្រើ(សូមយើងគិតអំពី មាស កំញាន និងគ្រឿងក្រអូប ដែលពួកហោរបានថ្វាយព្រះយេស៊ូវ ក្នុងបទគម្ពីរ ម៉ាថាយ…
Read article
