You are here:
ការ​ចាប់​ផ្តើម​ជា​ថ្មី​ជាមួយ​ព្រះអម្ចាស់

រ៉ូម ៥:៦-១១ ដោយ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សុគត​ជំនួស​យើង​រាល់​គ្នា នោះ​គឺ​ក្នុង​កាលដែល​យើង​នៅ​មាន​បាប​នៅ​ឡើយ​ផង​។ រ៉ូម ៥:៨ លោក​រេមប្រិន(Rembrandt) គឺជា​វិចិត្រករ​ជនជាតិ​ហូឡង់ ដែល​បាន​គូរ​រូប​គំនូរ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​នៅ​ឆ្នាំ១៦៣៣ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​បញ្ឈរ​ឈើ​ឆ្កាង​។ អត្ថន័យ​របស់​ផ្ទាំង​គំនូរ​នេះ ហាក់​ដូច​ជា​កំពុងតែ​សួរ​យើង​ថា “តើ​បាប​របស់​អ្នក គឺជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​ដែរ​ឬ​ទេ?” គាត់​បាន​គូរ​រូប​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​ចំ​កណ្តាល​ផ្ទាំង​គំនូរ ដោយ​ព្រះអង្គ​ជាប់​នៅ​ឈើ​ឆ្កាង ដែល​មនុស្ស​បួន​នាក់​កំពុង​លើក​បញ្ឈរ ប៉ុន្តែ ក្នុង​ចំណោម​ពួកគេ មាន​ម្នាក់​ដែល​លេច​ធ្លោ​ជាងគេ នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ​។ គាត់​មាន​សំលៀក​បំពាក់​ខុសពី​គេ តាម​រចនាបថ​របស់​មនុស្ស​នៅ​សម័យ​លោក​រេមប្រិន ដោយ​គាត់​ពាក់​មួក​កាតឹប ដែល​ជាង​គំនូរ​ច្រើនតែ​ពាក់​។ ពេល​គេ​មើល​រូប​បុរស​នោះ​ឲ្យ​បាន​ជិត គេ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា តាម​ពិត​លោក​រេមប្រិន​បាន​គូរ​រូប​គាត់ នៅ​ក្នុង​ផ្ទាំង​គំនូរ​នោះ ហាក់​ដូច​ជា​ក្នុង​ន័យ​ថា “បាប​របស់​ខ្ញុំ​បាន​រួម​ចំណែក នៅ​ក្នុង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ”។ ប៉ុន្តែ មាន​ម្នាក់​ទៀត ដែល​លេច​ធ្លោ​ជាង​គេ​ផង​ដែរ​។ អ្នក​នោះ​កំពុង​ជិះ​សេះ សម្លឹង​មើល​មក​ខាង​ក្រៅ​ផ្ទាំង​គំនូរ​។ អ្នក​ខ្លះ​យល់​ឃើញថា នេះ​ជា​រូប​ទីពីរ​តំណាង​ឲ្យ​លោក​រេមប្រិន ដែល​កំពុង​ទំនាក់​ទំនង​មក​អ្នក​ទស្សនា​ផ្ទាំង​គំនូរ​នោះ ដែល​ហាក់​ដូចជា​កំពុង​សួរ​ថា “តើ​បាប​របស់​អ្នក​មាន​ចំណែក​ក្នុង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​អង្គ​ដែរ​ឬ​ទេ?” សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​បាន​ដឹង​ថា បាប​របស់​គាត់​មាន​វត្ត​មាននៅ​ទីនោះ ហើយ​យើង​ក៏​អាច​ដឹង​ដូច​គាត់ ព្រោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​រង​ទុក្ខ និង​សុគត ដើម្បី​យើង​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៥:១០ គាត់​បាន​ហៅ​ខ្លួន​គាត់ និង​យើង​ថា “ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​ព្រះ”។ ប៉ុន្តែ…

Read article
មាន​សេរី​ភាព​រួច​ផុត​ពី​ខ្លួនឯង

“លុះ​ទៅ​ដល់​កាពើណិម កាល​កំពុងតែ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ នោះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​សួរ​ពួក​សិស្ស​ថា តើ​រឿង​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជជែក​គ្នា​តាម​ផ្លូវ​មក​នោះ តែ​គេ​នៅតែ​ស្ងៀម ពីព្រោះ​តាម​ផ្លូវ គេ​បាន​ជជែក​គ្នា អំពី​អ្នកណា​ដែល​ធំជាង ទ្រង់​ក៏​គង់​ចុះ រួច​ហៅ​ពួក១២មក​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា បើ​អ្នកណា​ចង់​ធ្វើលេខ១ នោះ​ត្រូវ​ទៅជា​ចុង​បង្អស់​វិញ ហើយ​ត្រូវ​បំរើ​គេ​ទាំង​អស់​ដែរ”។ ម៉ាកុស ៩:៣៣-៣៥ ការ​ប្រជែង​គ្នា គឺជា​រឿង​ដែល​កើត​មាន​ជា​ធម្មតា ក្នុង​ការ​រស់នៅ​។ នៅ​ក្នុង​ក្រុម​កីឡា ការ​ប្រជែង​គ្នា​ជា​លក្ខណៈ​មិត្តភាព អាច​ជា​មធ្យោបាយ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ឬ​ជួយ​សមាជិក​ក្រុម ឲ្យ​កាន់តែ​មាន​ភាព​រហ័សរហួន ឬ​កាន់តែ​រឹងមាំ​។ ប៉ុន្តែ ពេលណា​ការ​ប្រជែង​គ្នា​ក្លាយ​ជា​ឱកាស ដើម្បី​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន និង​ការ​ច្រណែន វា​បំផ្លាញ​ការ​រួបរួម​គ្នា​។ ក្នុង​ដំណើរ​ទៅ​ភូមិ​កាពើណិម ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​ពួក​សាវ័ក ដោយ​បន្ទូល​ថា “កូន​មនុស្ស​ត្រូវ​បញ្ជូន​ទៅ​ក្នុង​កណ្តាប់​ដៃ​នៃ​មនុស្ស​លោក គេ​នឹង​សំឡាប់​លោក រួច​ដល់៣ថ្ងៃ​ក្រោយ​ដែលគេ​សំឡាប់ នោះ​លោក​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ”(ម៉ាកុស ៩:៣១)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​យាង​នៅមុខ​ពួកគេ ព្រះ​អង្គ​ប្រហែល​ជា​បានឮ​ពួកគេ​ប្រកែក​គ្នា នៅ​ពី​ក្រោយ​ព្រះអង្គ​។ ការ​ជជែក​គ្នា​របស់​ពួកគេ មាន​ពេញ​ដោយការ​ប្រជែង​គ្នា ដោយ​ការ​ច្រណែន ព្រោះ​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធតែ​ចង់​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ធំជាង​គេ​។ នេះ​ជា​ប្រធានបទ​ដ៏​អាក្រក់ សម្រាប់​ការ​សន្ទនា ទោះ​ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ណា​ក៏ដោយ តែ​ជា​ពិសេស ក្នុង​បរិបទ​នេះ​។ រឿង​នេះ​ពិត​ជា​ចម្លែក​ណាស់ ដែល​ពួកគេ​មាន​ចិត្ត​ងប់ងុល​នឹង​មុខ​តំណែង និង​ភាព​ខ្ពង់ខ្ពស់​របស់​ខ្លួន ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ពួកគេ អំពី​ការ​រង​ទុក្ខ…

Read article
ការ​ដើរ​ជាមួយ​ព្រះ

លោកុប្បត្តិ ៥:២១-២៤ ហេណុក​គាត់​ជា​អ្នក​ដើរ​ជាមួយនឹង​ព្រះ​នោះ​គាត់​មិន​នៅ​ទៀត​ទេ ពីព្រោះ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ទទួលយក​គាត់​ទៅ​។ លោកុប្បត្តិ ៥:២៤ អស់​រយៈ​ពេល​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ដែល​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ហាត់​ប្រាណ បាន​និយាយ​សង្កត់​ធ្ងន់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​រត់​ហាត់​ប្រាណ ដើម្បី​ឲ្យ​បេះដូង​មាន​សុខ​ភាព​ល្អ​។ ប៉ុន្តែ ការ​សិក្សា​បែប​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​បង្ហាញថា ការ​ដើរ​ហាត់​ប្រាណ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ក៏​មាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន ចំពោះ​សុខ​ភាព​ផង​ដែរ។ យោង​តាម​វិទ្យា​ស្ថាន​សុខ​ភាព​ជាតិ​អាមេរិក បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា “មនុស្ស​ពេញវ័យ​ដែល​ដើរ​បាន​៨​ពាន់​ជំហាន ឬ​ច្រើន​ជាង​នេះ​ទៀត ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ បាន​កាត់​បន្ថយ​ហានិភ័យ​ដែល​អាច​បណ្តាល​ឲ្យ​ស្លាប់ នៅ​ក្នុងរយៈ​ពេល១០ឆ្នាំ​ខាង​មុខ គឺ​កាត់​បន្ថយ​បាន​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ដែល​ដើរ​បាន​តែ​៤​ពាន់​ជំហាន ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ”។ ដូច​នេះ ការ​ដើរ​ច្រើន មាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​យើង​ច្រើន​ណាស់​។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​ចែង​អំពី​ការ​ដើរ ក្នុង​រឿង​ជា​ច្រើន ក្នុង​ន័យ​ធៀប អំពី​ការ​ប្រកប​ទាក់ទង​ជាមួយ​ព្រះ​។ បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ ជំពូក៣ បាន​ចែងថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​ដើរ​ជាមួយ​លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា “ក្នុង​សួន​ច្បារ​នៅពេល​ថ្ងៃ​ល្ហើយ”(ខ.៨)។ បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ​ជំពូក៥ ក៏​បាន​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​លោក​ហេណុក ដែល​បាន “ដើរ​ជាមួយនឹង​ព្រះ​អស់៣០០ឆ្នាំ”(ខ.២២)។ ថ្ងៃ​មួយ នៅ​ក្នុង​ការ​ចំណាយ​ពេល​ជា​ទៀង​ទាត់​ជាមួយ​ព្រះអាទិករ​របស់​គាត់ ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ទទួលយក​គាត់​ទៅ​នៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ(ខ.២៤)។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ ជំពូក១៧ ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់ហៅ​លោក​អាប់រ៉ាម​ឲ្យ “ដើរ​នៅមុខ” ព្រះអង្គ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​តាំង​សញ្ញា​ឡើង​វិញ​ជាមួយ​គាត់(ខ.‌១)។ ហើយ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ជីវិត​របស់​លោក​យ៉ាកុប គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះអម្ចាស់​គឺជា​អ្នក​គង្វាល​របស់​គាត់ ហើយក៏​បាន​និយាយ​អំពី​បុព្វ​បុរស​របស់​គាត់ ដែល​បាន…

Read article
ធ្វើ​ជា​មិត្តសំឡាញ់​ពិត

“អ្នកណា​ដែល​មាន​មិត្រ​ភក្តិ​ច្រើន នោះ​នាំ​ឲ្យ​វិនាស​ខ្លួន​ទេ ប៉ុន្តែ​មាន​មិត្រ​សំឡាញ់​ម្យ៉ាង ដែល​នៅ​ជាប់​ជាង​បង​ប្អូន​ទៅទៀត”។ សុភាសិត ១៨:២៤ គ្មាន​នរណា​ចូល​ចិត្ត​អារម្មណ៍​ឯកោ គ្មាន​មិត្ត​ភក្តិ​នោះ​ទេ​។ យើង​រាល់​គ្នា​សុទ្ធតែ​ទទួល​ស្គាល់​សារៈសំខាន់​នៃ​មិត្តភាព និង​អំណោយ​មិន​អាច​កាត់​ថ្លៃ​បាន ដែល​មិត្តសំឡាញ់​ពិត​ជា​អាច​មាន​ចំពោះ​យើង​។ មិត្តភាព​ស៊ី​ជម្រៅ គឺជា​មិត្តភាព​ដែល​មាន​ភាព​ជាប់​លាប់ ស្មោះ​ត្រង់ និង​យល់​អារម្មណ៍ ជា​ខ្នាត​គំរូ ដែល​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​យើង​មាន​។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​មាន​បន្ទូល​ថា “មិត្រ​សំឡាញ់​រមែង​ស្រឡាញ់​គ្នា​នៅ​គ្រប់​វេលា”(សុភាសិត ១៧:១៧) បាន​សេចក្តី​ថា មិត្តសំឡាញ់​ពិត​តែងតែ​ស្មោះ​ត្រង់ ទោះ​ស្ថិត​ក្នុង​កាលៈទេសៈ​បែប​ណា​ក៏ដោយ​។ យើង​ស្គាល់​លក្ខណៈ​ពិត​របស់​មិត្ត​ភក្តិ​យើង ហើយ​យើង​នៅតែ​មាន​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​ជាប់​ជានិច្ច ចំពោះ​ពួកគេ​។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់ ត្រៀម​ខ្លួន​ទទួល​យក​របួស​ស្នាម ដើម្បី​ឲ្យ​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ពួកគេ​អាច​ផ្លាស់​ប្រែ តាម​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះ ដូច​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សុភាសិត​ចែងថា “របួស​ដែល​មិត្រ​សំឡាញ់​ធ្វើ​ដល់​យើង នោះ​តែង​ធ្វើ​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់​ទេ”(២៧:៦)។ យើង​ប្រហែល​មិន​ចូល​ចិត្ត​ការ​មាន​របួស​ស្នាម តែ​យើង​ម្នាក់ៗ​សុទ្ធតែ​ត្រូវ​ការ​មិត្ត​ភក្តិ ដែល​ជួយ​កែ​តម្រង់​យើង ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏​ត្រាស់ហៅ​យើង​ម្នាក់ៗ ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​មិត្ត​ភក្តិ​ប្រភេទ​នេះ​ផង​ដែរ​។ យើង​ក៏​ត្រូវតែ​ប្រើ​ពាក្យ​សម្តី ដោយ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន គឺ​ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​មាន​បង្រៀន​ថា “មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន​ពាក្យ​អាក្រក់​ណាមួយ ចេញពី​មាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ ចូរ​បញ្ចេញ​តែ​ពាក្យ​ណា​ដែល​ល្អៗ សំរាប់​នឹង​ស្អាង​ចិត្ត​តាម​ត្រូវ​ការ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ផ្តល់​ព្រះគុណ​ដល់​អស់អ្នក​ដែល​ស្តាប់”(អេភេសូរ ៤:២៩)។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​អ្នក​តែមួយ​ម៉ាត់ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​របស់​គេ​ប្រេះ​ស្រាំ ហើយ​គេ​អាច​ចំណាយ​ពេល​ពេញ​មួយ​ជីវិត ដើម្បី​ជួសជុល​ចិត្ត​របស់​គេ​។ បុរស និង​ស្ត្រី​ដែល​អនុវត្ត​តាម​គោលការណ៍​​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន ប្រហែល​ជា​ចង់​សួរ​ថា…

Read article
ស្វែងរក​សេចក្តី​ពិត

យ៉ាកុប ១:‌១៩-២៧ បង​ប្អូន​ស្ងួន​ភ្ងា​អើយ ចូរ​ឲ្យ​គ្រប់​គ្នា​បាន​ឆាប់​នឹង​ស្តាប់ ក្រ​នឹង​និយាយ ហើយ​យឺត​នឹង​ខឹង​ដែរ​។ យ៉ាកុប ១:‌១៩ អ្នក​ស្រី​ជូលា ហ្កាលេហ្វ(Julia Galef) គឺជា​អ្នក​និពន្ធ ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ​បក​ស្រាយ​អំពី​មូល​ហេតុ​ដែល​មនុស្ស​ច្រើន​តែ​ជឿ​ទាំង​ស្រុង​ថា​ខ្លួនឯង​ត្រូវ ទោះ​ពួកគេ​ខុស​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ​។ គាត់​ថា នេះ​ជា “ផ្នត់​គំនិត​របស់​ទាហាន” ដែល​ផ្តោត​ទៅលើ​ការ​ការ​ការពារ​អ្វីមួយ​ដែល​យើង​បាន​ជឿ​ជាក់ ហើយ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​អ្វី​ដែល​យើង​មើល​ឃើញថា ជា​ការ​គំរាម​កំហែង​។ អ្នក​ស្រី​ជូលា​បាន​លើក​ឡើង​ថា ផ្នត់​គំនិត​បែប​អ្នក​ស៊ើប​ការ​មាន​ប្រយោជន៍​ជាង​ផ្នត់​គំនិត​បែប​ទាហាន ព្រោះ​អ្នក​ស៊ើប​ការ​មិន​ដាក់​អាទិភាព​ទៅ​លើ​កា​រលប់​បំបាក់​ការ​គំរាម​កំហែង​នោះ​ទេ តែ​ផ្តោត​ចិត្ត​ជា​ចម្បង ទៅលើ​ការ​ស្វែងរក​សេចក្តី​ពិត​ពេញលេញ ពោល​គឺ​ដើម្បី​ស្វែងរក​ការ​ពិត ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់​បំផុត តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន ទោះ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​រក​ឃើញ ជា​រឿង​មិន​ល្អ មិន​គួរ​ឲ្យ​ចង់​ស្តាប់ ឬ​ធ្វើ​ឲ្យ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ក៏ដោយ”។ មនុស្ស​ដែល​មាន​ផ្នត់​គំនិត​ដូច​នេះ មាន​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ដែល​ជួយ​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន​ការ​ចម្រើន​ឡើង​ក្នុង​ការ​យល់​ដឹង​។ ទស្សនៈ​របស់​អ្នក​ស្រី​ជូលា បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប ដែល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នកជឿ​ព្រះ ឲ្យ​មាន​ផ្នត់​គំនិត​ស្រដៀង​នេះ​ដែរ គឺ​ផ្នត់​គំនិត​ដែល “ឆាប់​នឹង​ស្តាប់ ក្រ​នឹង​និយាយ ហើយ​យឺត​នឹង​ខឹង”(យ៉ាកុប ១:‌១៩)។ តាម​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​មិន​ត្រូវ​ប្រញាប់​តបត​ទៅ​កាន់​អ្នក​ដទៃ​វិញ​ទេ តែ​ត្រូវ​ចាំ​ថា កំហឹង​របស់​មនុស្ស​មិន​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​សុចរិត​របស់​ព្រះ​ទេ(ខ.២០)។ ប្រាជ្ញា​របស់​យើង​អាច​ចម្រើន​ឡើង ទាល់តែ​យើង​បន្ទាប​ខ្លួន​ចុះ​ចូល​និង​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ(ខ.២១ ទីតុស ២:១១-១៤)។ ពេលណា​យើង​ចាំ​ថា…

Read article
ស្ញែង​ខ្លាច​ចំពោះ​ព្រះ​ចេស្តា និង​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ

“កន្លងមក៦ថ្ងៃ ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​យក​ពេត្រុស យ៉ាកុប និង​យ៉ូហាន ជា​ប្អូន​យ៉ាកុប ទៅជា​មួយ​នឹង​ទ្រង់ ក៏​នាំ​ឡើង​ទៅលើ​ភ្នំ​ខ្ពស់​ដោយឡែក រួច​ទ្រង់​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​នៅមុខ​អ្នក​ទាំង​នោះ ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​បាន​ភ្លឺ​ដូច​ព្រះ​អា​ទិត្យ ហើយ​ព្រះ​ពស្ត្រ​ទ្រង់​ក៏​ត្រឡប់​ជា​ស ដូច​ពន្លឺ”។ ម៉ាថាយ ១៧:១-២ លោក​ចន លេននិន(John Lennon) និង​លោក​ប៉ូល មែកខាតនី(Paul McCartney) បាន​លើក​ឡើង​ថា មាន​ទី​កន្លែង​មួយ​ចំនួន​ដែល​យើង​នឹង​ចងចាំ ពេញ​មួយ​ជីវិត​។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ សាវ័ក​ពេត្រុស យ៉ាកុប និង​យ៉ូហាន ប្រាកដ​ជា​បាន​នឹក​ចាំ​កន្លែង​មួយ នៅ​លើ​ភ្នំ ដែល​នៅ​ទីនោះ ពួកគេ​បាន​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​សិរី​ល្អ​។ សាវ័ក​ពេត្រុស​មិន​ដែល​ភ្លេច​កន្លែង​នោះ​ទេ(២ពេត្រុស ១:១៧-១៨)។ តើមាន​អ្វី​ខ្លះ​កើត​ឡើង នៅពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​សិរី​ល្អ? ជាបឋម ហេតុការណ៍​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នៅ​លើ​ព្រះ​កាយ​ព្រះអង្គ​។ ព្រះ​ភក្ត្រ​ព្រះអង្គ “បញ្ចេញ​ពន្លឺ”។ រឿង​នេះ​មិន​សំដៅ​ទៅលើ​ភាព​ស្អាត​គ្មាន​បាប​នោះ​ទេ តែ​សំដៅ​ទៅលើ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​លើស​ពី​លក្ខណៈ​ធម្មជាតិ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ម៉ាថាយ បាន​ពិពណ៌នា​ថា មាន​ពន្លឺ​ចេញពី​ព្រះ​ភក្ត្រ​ព្រះអង្គ ភ្លឺ​ដូច “ព្រះ​អា​ទិត្យ”។ ព្រះ​ពស្ត្រ​ទ្រង់​ក៏​ត្រឡប់​ជា​ស ដូច​ពន្លឺ គឺ​មាន​ពណ៌ស​ជាង​អ្វី​ដែល​យើង​ធ្លាប់​ឃើញ គឺជា​សញ្ញា​បង្ហាញ​ពី​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​នៃ​ស្ថាន​សួគ៌​គ្មាន​អ្វី​ប្រៀប​ផ្ទឹម​បាន​។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ក៏​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ហ៊ុម​អង្គ​ដោយ “ពន្លឺ ដូចជា​ទ្រង់​ព្រះ​ភូសា”(ទំនុក​ដំកើង ១០៤:២)។ ព្រះយេស៊ូវ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​នេះឯង…

Read article
ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​យុត្តិ​ធម៌

កិច្ចការ ១៥:៣៦-៤១ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នាំ​ម៉ាកុស​ទៅ​ជា​មួយ​ផង ដ្បិត​គាត់​ជា​អ្នក​មាន​ប្រយោជន៍​ក្នុង​ការងារ​ខ្ញុំ​។ ២ធីម៉ូថេ ៤:១១ អេរិន(Erin) គឺជា​ស្មៀន​ដែល​ខិតខំ​ធ្វើ​ការ ហើយ​តែងតែ​ធ្វើ​ការងារ​បាន​ល្អ​។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពី​នាង​ត្រូវ​គេ​ចោទ​ប្រកាន់ ពី​បទ​ក្លែង​បន្លំ គេ​ក៏បាន​ឲ្យ​នាង​ឈប់​សម្រាក​ពី​ការងារ​មួយ​រយៈ ខណៈ​ពេល​ដែលគេ​ធ្វើ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត​។ នាង​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ចង់​លា​ឈប់​ពី​ការងារ ដើម្បី​តបត​ចំពោះ​គេ​វិញ ប៉ុន្តែ មាន​អ្នក​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​នាង​បន្ត​រង់​ចាំ​មើល​លទ្ធផល​នៃ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត​។ គេ​ប្រាប់​នាង​ថា បើ​នាង​លា​ឈប់​ពី​ការងារ គេ​មុខ​ជា​សន្និដ្ឋាន​ថា នាង​ពិតជា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​មែន​។ ដូច​នេះ អេរិន​ក៏បាន​បន្ត​ធ្វើ​ការងារ​ជា​ធម្មតា ដោយ​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះ​ប្រទាន​សេចក្តី​យុត្តិធម៌​។ ប៉ុន្មាន​ខែ​ក្រោយមក គេ​ក៏បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា នាង​ជា​មនុស្ស​ស្អាត​ស្អំ មិន​ដូច​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នោះ​ទេ​។ លោក​យ៉ូសែប​ប្រហែល​ជា​មាន​អារម្មណ៍​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ នៅ​ពេល​ដែល​គេ​ចោទ​ប្រកាន់​គាត់​យ៉ាង​អយុត្តិធម៌​ថា គាត់​បាន​ចាប់​រំលោភ​ប្រពន្ធ​របស់​លោក​ប៉ូទីផារ ហើយ​ក៏​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ដាក់​គុក​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ(លោកុប្បត្តិ ៣៩:១៩-២០)។គាត់​មិន​បាន​ធ្វើអ្វី​ខុស​សោះ តែ​ការ​ដែល​គាត់​បដិសេធ​មិន​ព្រម​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ជា​មួយ​គេ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​ទោស​យ៉ាង​អយុត្តិធម៌។ ទោះ​លោក​យ៉ូសែប​មាន​ការ​លំបាក​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ ក៏​គាត់​មិន​បោះបង់​ចោល​ការ​ព្យាយាម​ដែរ។ គាត់​បាន​បន្ត​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ ដោយ​បម្រើ​ព្រះអង្គ​យ៉ាង​ស្មោះ​ត្រង់​នៅ​ក្នុង​គុក ដែល​នៅ​ទីបំផុត​មេ​គុក​ក៏​បាន​ទុក​ចិត្ត​គាត់​(លោកុប្បត្តិ ៣៩:២១-២៣)។ ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​ ព្រះ​អម្ចាស់​ក៏​បាន​ប្រទាន​យុត្តិធម៌ និង​ភាព​ស្អាត​ស្អំ​ដល់​គាត់ ដោយ​លើក​គាត់ ធ្វើ​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​មាន​អំណាច​បំផុត​បន្ទាប់​ពី​ស្តេច នៅ​នគរ​អេស៊ីព្ទ។ ការ​នេះ​បាន​បង្ហាញ​ថា សេចក្តី​យុត្តិធម៌​របស់​ព្រះ​នឹង​មក​ដល់ តាម​ពេល​វេលា​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​កំណត់​ទុក។  ពេលណា​គេ​វិនិច្ឆ័យ​យើង​យ៉ាង​អយុត្តិធម៌ ចូរ​យើង​ចាំ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជ្រាប​អំពី​អារម្មណ៍​របស់​យើង ព្រោះ​គេ​បាន​កាត់​ទោស​ព្រះអង្គ…

Read article
សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអង្គ​ក្នុង​ពេល​ងងឹត

“នោះ​យ៉ូប​ក៏​ក្រោក​ឡើង​ហែ​កអាវ​ខ្លួន ហើយ​កោរសក់ រួច​ផ្តួល​ខ្លួន​ក្រាប​ចុះ​ដល់​ដី​ថ្វាយបង្គំ ដោយ​ពាក្យ​ថា ទូល​បង្គំ​បាន​ចេញពី​ផ្ទៃ​ម្តាយ​មក​ដោយ​ខ្លួន​ទទេ ហើយ​នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ដោយ​ទ​ទេ​ដែរ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​មក ហើយ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ដក​យក​ទៅវិញ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​នាម​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​ព្រះពរ​ចុះ ក្នុង​គ្រប់​សេចក្តី​ទាំង​នោះ​យ៉ូប​មិន​បាន​ធ្វើបាប​ឡើយ ក៏​មិន​បាន​ប្រកាន់​ទោស​ដល់​ព្រះ​ដែរ”។ យ៉ូប ១:២០-២២ លោក​យ៉ូប​ប្រហែល​ជា​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​គំរូ​នៃ​ការអត់ធន់ នឹង​ទុក្ខ​វេទនា​ដែល​អស្ចារ្យ​បំផុត​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​។ ទោះ​គាត់​ជា​បុរស​ដែល​សុចរិត រក​កន្លែង​បន្ទោស​មិន​បាន​ក៏ដោយ ក៏​ក្នុងរយៈ​ពេល១ថ្ងៃ គាត់​បាន​រង​គ្រោះ ដោយសារ​ការ​ស្លាប់​របស់​កូន​ទាំង​អស់ និង​បាត់បង់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ស្ទើរ​គ្មាន​សល់​។ តែ​គាត់​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​ទទួល​ស្គាល់​អធិបតេយ្យ​ភាព​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​ក្នុង​ពេល​គាត់​មាន​បាប ក៏​ដូចជា​ពេលគាត់​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ និង​នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រទាន​ពេល​ដែល​មាន​អំណរ ក៏​ដូចជា​ពេល​ដ៏​សោកសៅ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ការ​ខក​ចិត្ត និង​ការ​ឈឺ​ចាប់ បាន​គ្រប​សង្កត់​ជីវិត​គាត់ គាត់​ក៏​បាន​កោរ​សក់ ស្លៀក​ពាក់​រ៉ូប​កណ្តាច ហើយ​ក្រាប​នៅ​លើ​ដី មិន​គ្រាន់តែ​នៅ​ក្នុង​ការ​ឈឺ​ចាប់ តែ​ក៏​នៅ​ក្នុង​ការ​ថ្វាយបង្គំ​ផង​ដែរ​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​នោះ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ងងឹត​នៃ​ការ​ឈឺ​ចាប់​នេះ “លោក​យ៉ូប​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបាប ឬ​បន្ទោស​ព្រះអម្ចាស់​ឡើយ”។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​របៀប​ចំ​របស់​ព្រះ ទាំង​ទឹក​ភ្នែក​។ អាច​និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា គាត់​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា​ អង្គ​ទ្រង់​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី ក្នុង​គ្រប់​កាលៈទេសៈ​ទាំង​អស់​។ ព្រះ​ទ្រង់​ស័ក្តិ​សមនឹង​ទទួល​ការ​សរសើរ​របស់​យើង សូម្បីតែ​ក្នុង​ពេល​ដែល​ពិបាក​បំផុត​។ លោក​យ៉ូប​ដឹង​ថា ពេល​វេលា​របស់​គាត់​ស្ថិត​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ(ទំនុក​ដំកើង ៣១:១៥)។ មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​រស់នៅ ដោយ​ការ​ទួញ​យំ ដោយ​ការ​ឈឺចុក​ចាប់…

Read article
ព្រះអង្គ​ប្រើ​សត្វ​ឲ្យ​ដាស់តឿន​យើង

ជន​គណនា ២២:២១-២៣,៣១-៣៥ នោះ​បាឡាម​ក៏​ទូល​ទៅ​ទេវតា​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ថា ទូល​បង្គំ​បាន​ធ្វើបាប​ហើយ ពីព្រោះ​ទូល​បង្គំ​មិន​បាន​ដឹង​ជា​ទ្រង់​ឈរ​នៅ​ត្រង់​ផ្លូវ ទាស់​នឹង​ទូល​បង្គំ​ទេ​។ ជន​គណនា ២២:៣៤ បើសិន​ជា​អ្នក​អាច​ស្តាប់​យល់​ភាសា​របស់​សត្វ​ឆ្កែ​របស់​អ្នក តើ​អ្នក​នឹង​មាន​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​យ៉ាងណា? អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​បង្កើត​បច្ចេកវិទ្យា​ថ្មី​មួយ ដែល​អាច​សម្គាល់​សម្លេង “ព្រុស”របស់​សត្វ​ឆ្កែ ដើម្បី​ជួយ​មនុស្ស​ឲ្យ​អាច​យល់​អំពី​អារម្មណ៍​របស់​ពួកវា ពេល​ពួកវា​ព្រុស​ម្តងៗ​។ គេ​ក៏បាន​ផលិត​ប្រឡៅ​ក​ឆ្កែ​ដែល​មាន​បច្ចេកវិទ្យា​ខ្ពស់ បាន​បក​ប្រែ​អត្ថន័យ​សម្លេង​ព្រុស​របស់​សត្វ​ឆ្កែ ដោយ​ប្រើ​ទិន្នន័យ​ដែលគេ​ប្រមូល​បាន​ពី​ការ​ថត​សម្លេង​ឆ្កែ​ព្រុស​ជាង១ម៉ឺន​សម្លេង ដើម្បី​ជួយ​សំគាល់​អារម្មណ៍​ដែល​ពួកវា​កំពុង​បង្ហាញ​ចេញ​មក​។ ទោះ​ប្រឡៅ​ក​ឆ្កែ​ទាំង​នោះ មិន​អាច​បក​ប្រែ​ចេញ​ជា​ពាក្យ​សម្តី​របស់​មនុស្ស​ក៏​ដោយ ក៏​ឧបករណ៍​ឆ្លាត​វ័យ​ប្រភេទ​នេះ​ អាច​ជួយ​ឲ្យ​ម្ចាស់​ឆ្កែ​យល់​ចិត្ត​សត្វ​ឆ្កែ​របស់​ខ្លួន​។ ព្រះ​អម្ចាស់​ធ្លាប់​បាន​ប្រើ​សត្វ​មួយ​ក្បាល ដើម្បី​ឲ្យ​ហោរា​បាឡាម​ស្តាប់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​។ លោក​បាឡាម​បាន​ជិះ​សត្វ​លា ទៅ​ស្រុក​ម៉ូអាប់ ជា​ការ​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការ​បង្គាប់​របស់​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ចេញទៅ​ស្រុក​នោះ ហើយ​និយាយ​តែ​ពាក្យ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​គាត់​និយាយ​ប៉ុណ្ណោះ(ជន​គណនា ២២:២០)។ សត្វ​លា​ក៏​បាន​ឈប់ នៅ​ពេល​ដែល​វា​បាន​ឃើញ​ទេវតា​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​ឈរ​នៅ​កណ្តាល​ផ្លូវ ទាំង​កាន់​ដាវ​ហូត​ជា​ស្រេច​នៅ​ព្រះ​ហស្ត តែ​លោក​បាឡាម​មិន​បាន​មើល​ឃើញ​ទេ(ខ.២៣)។ លោក​បាឡាម​ក៏បាន​ព្យាយាម​បង្ខំ​សត្វ​លា​ឲ្យ​ដើរទៅ​មុខ ដូច​នេះ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​ឲ្យ​សត្វ​លា​ចេះ​និយាយ​ភាសា​មនុស្ស​។ នៅពេល​ដែល​ភ្នែក​របស់​លោក​បាឡាម​បាន​បើក​ឡើង មើល​ឃើញ​គ្រោះ​ថ្នាក់​នៅ​ចំពោះ​មុខ គាត់​ក៏​បាន​ឱន​ក្បាល​ទំលាក់​ខ្លួន​ក្រាប​ចុះ​ផ្កាប់​មុខ(ខ.៣១) ដោយ​ទទួល​ស្គាល់​ថា គាត់​ពិត​ជា​មាន​ចេតនា​ទៅ​ទទួល​រង្វាន់ ឬ​ដាក់​បណ្តាសា​ឲ្យ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ ផ្ទុយ​នឹង​ការ​បង្គាប់​របស់​ព្រះអង្គ(ខ.៣៧-៣៨)។ គាត់​ក៏​បាន​សារភាព​ថា “ទូល​បង្គំ​បាន​ធ្វើបាប​ហើយ ពីព្រោះ​ទូល​បង្គំ​មិន​បាន​ដឹង​ជា​ទ្រង់​ឈរ​នៅ​ត្រង់​ផ្លូវ ទាស់​នឹង​​ទូល​បង្គំ”(ខ.៣៤)។ ចូរ​យើង​ស្តាប់​តាម​ការ​បង្គាប់ ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​យើង ក្នុង​ទំព័រ​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប តាម​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ និង​តាម​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល់​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ពី​អ្នក​ដទៃ គឺ​មិន​គ្រាន់តែ​ស្តាប់​បង្គាប់​តែ​សម្បក​ក្រៅ…

Read article
មាន​ចំណុច​ដូច​គ្នា​ច្រើន

«ពួក​អ្នក​ដែល​ជឿ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា ហើយ​មាន​របស់​ទាំង​អស់​នៅ​មូល​ព្រម​គ្នា» (កិច្ចការ ២:៤៤)។ របៀប​នៃ​ការ​រស់​នៅ ដែល​មាន​ការ​រួប​រួម​គ្នា ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​លក្ខណសម្បត្តិ​របស់​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង ដែល​មាន​ការ​ទាក់​ទាញ​ខ្លាំង​បំផុត ចំពោះ​អ្នក​មិន​ជឿ​ព្រះ​ដែល​រស់​នៅ​ជិត​ខាង​ពួក​គេ។ តើ​មាន​កត្តា​អ្វី​ដែល​បាន​បង្រួប​បង្រួម​មនុស្ស​ចម្រុះ​គ្នា​ច្រើន​យ៉ាង​នេះ ដែល​មាន​ដូច​ជា​សាសន៍​ដទៃ និង​សាសន៍​យូដា ពួក​កាត់​ស្បែក និង​ពួក​មនុស្ស​ព្រៃ ពួក​អ្នក​ក្រុង ពួក​ទាសករ និង​ពួក​អ្នក​ជា (កូឡូស ៣:១១)? ពួក​គេ​រួប​រួម​ដោយ​សារ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ។ មិន​មាន​ការ​បក​ស្រាយ​ណា​មួយ​ថា ការ​រួបរួម​របស់​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ទាំង​នេះ​បាន​កើត​មាន ដោយ​គ្មាន​ព្រះ​អង្គ​នោះ​ឡើយ។ ចាប់​តាំង​ពី​សម័យ​នោះ រហូត​ដល់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ពួក​ជំនុំ​តែង​តែ​មាន​ការ​រួបរួម​តែ​មួយ ក្នុង​ការ​ប្រកប​ដ៏​ពិសេស ដែល​មាន​ប្រភេទ​នៃ​ការ​រួប​រួម​មួយ​ចំនួន។ ទី​មួយ ពួក​គេ​មាន​ជំនឿ​តែ​មួយ។ ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​មិន​បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា ផ្អែក​ទៅ​លើ​ជាតិ​សាសន៍ ការ​អប់រំ ផល​ប្រយោជន៍ ឬ​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​នោះ​ទេ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពួក​គេ​បាន​នាំ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​មក​ចម្រុះ​គ្នា នៅ​ក្រោម​ជំនឿ​តែ​មួយ លើ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ។ ពិធី​លៀង​ព្រះ​អម្ចាស់​នៅ​តែ​ជា​ការ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ដ៏​មាន​ន័យ អំពី​ការ​រួបរួម​ដដែល​នេះ ដែល​ក្នុង​នោះ មាន​ការ​រួម​ចិត្ត​រួម​គំនិត​គ្នា​តែ​មួយ ក្នុង​ការ​ចូល​រួម​ទទួល​ចំណែក​នំប៉័ង និង​ទឹក​ទំពាំង​បាយ​ជូរ ជា​រូប​កាយ​តែ​មួយ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​នំប៉័ង​ជីវិត ដែល​បាន​ទ្រទ្រង់ និង​បង្រួប​បង្រួម​យើង។ ទី​ពីរ យើង​ជា​គ្រួសារ​តែមួយ។ ពេល​ណា​យើង​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ…

Read article